Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|           vicinas gentes misit qui societatem conubiumque novo populo
 2       I,    3,  14|     Romulum ferunt, seu ob infidam societatem regni seu quia haud iniuria
 3      II,    1,   4|         Tiberiusque; eos quoque in societatem consilii avunculi adsumunt.
 4      II,    3,  22|         parant bellum, Hernicis in societatem armorum adsumptis. Legatos
 5      IV,    1,   3|          Romulus, parens urbis, in societatem regni accepit? Ergo dum
 6      IV,    1,   4|           conicitis, qua dirimatis societatem civilem duasque ex una civitate
 7      IV,    5, 31b|            nullam publici consilii societatem movissent, voluntarios undique
 8      IV,    5,  37|       bello fatigatis Etruscis, in societatem urbis agrorumque accepti,
 9       V,    3,  20|          conferret; eius enim doni societatem sensuras aequaliter omnium
10      VI,    5,  33|          concilio Latinorum non in societatem modo Romanam sed etiam in
11     VII,    3,  19|       senatu responsum; foedere in societatem accepti. Non eadem domi
12     VII,    4,  27|            ictum, cum amicitiam ac societatem petentes venissent. Idem
13    VIII,    4,  23|           capto diremerat hostibus societatem auxilii mutui qua, ut quisque
14    VIII,    5,  27|            impellique ad abolendam societatem Romanam posse, si qua ars
15      IX,    3,  15|       subegit aut condicionibus in societatem accepit. Papirio quoque,
16       X,    2,  11|        perlicere se nequiverint ad societatem armorum, Samnites infesto
17     XXI,    2,  19|            adirent civitates ut in societatem perlicerent aut averterent
18    XXII,    3,  22|       pignus inclinatos ad Romanam societatem omnium Hispaniae populorum
19   XXIII,    6,  43|           fuisset, Punicam Romanae societatem atque amicitiam praeoptandam
20   XXIII,    6,  43|            quam ipsos legem qua in societatem amicitiamque Hannibalis
21    XXIV,    1,   1|         quisque novas res novamque societatem mallent et, quorum propinqui
22    XXIV,    1,   5|         Carthaginienses, Thraso ad societatem Romanam, certamine ac studiis
23    XXIV,    1,   6|         qui cum sese ad renovandam societatem quae cum avo fuisset venisse
24    XXIV,    2,  13|            Hannibalis amicitiam ac societatem quam populi Romani mallent,
25    XXIV,    5,  37|          debere esse, si liberi in societatem, non servi in custodiam
26    XXIV,    6,  45|        quis resipiscat et antiquam societatem respiciat. quod si abire
27   XXVII,    2,   7|            defecissent novasque in societatem adscitas exposuit; ex captivis
28   XXVII,    4,  17|         habiturum qui non duxerint societatem ratam ubi nec divini quicquam
29    XXIX,    5,  23|        Africae momentum adiecerunt societatem Syphacis regis, cuius maxime
30    XXIX,    5,  23|         aut illa abnuentem alteram societatem sequi necesse sit: si non
31     XXX,    2,  13|        voluisset quaereret qui non societatem solum abnuisset Romanam
32    XXXI,    2,  15|           Macedonum tenebantur, in societatem acceptis. Attalum Aeginae
33    XXXI,    4,  32|       fortuna belli esset, ad eius societatem inclinaturos. haec in concilio
34   XXXII,    1,   5|            Achaeis quidem per haec societatem firmabat: <ad> Macedonum
35   XXXII,    3,  21|        Romani Rhodiique et Attalus societatem amicitiamque nostram petunt
36   XXXII,    3,  21|       Romana urgebunt, unde regiam societatem et Macedonum praesidia imploremus?
37   XXXII,    3,  21|          auxilii latere volunt, in societatem vestram confugiunt ut portibus
38   XXXII,    3,  22|        quid quod adversus Philippi societatem esset aut referre magistratibus
39   XXXII,    3,  22|            inclinaverat ad Romanam societatem iubendam excesserunt veniaque
40   XXXII,    3,  23|          sententias perrogarentur, societatem cum <Attalo> ac Rhodiis
41   XXXII,    4,  25|            post pactam cum Romanis societatem quia praeco non adiecit,
42   XXXII,    4,  25|           inter Achaeos ac Romanos societatem duae nobilissimae urbes,
43  XXXIII,    1,   2|      quoque sicut prius Achaeis ad societatem adscitis et, quoniam tuta
44  XXXIII,    2,  13|  desciscendi ab rege esset, regiam societatem Romanae praeposuissent;
45  XXXIII,    2,  16|        neque eo minus redeundum in societatem Philippi abnuendamque Romanorum
46  XXXIII,    4,  35|      quoniam pacem impetrasset, ad societatem amicitiamque petendam mitteret
47   XXXIV,    3,  31|            ipse mecum, T. Quincti, societatem pepigisti. tum me regem
48   XXXIV,    3,  31|             qualiacumque sunt, cum societatem mecum pepigistis et auxilia
49   XXXIV,    3,  32|            vestramque amicitiam ac societatem proprie non violavi." quotiens
50   XXXIV,    3,  32|        Philippo, hoste nostro, non societatem solum sed, si diis placet,
51   XXXIV,    3,  35|          redderet Romanis; ne quam societatem cum ullo Cretensium aut
52   XXXIV,    6,  57|    amicitiam petendam iungendamque societatem venissent. esse autem tria
53    XXXV,    4,  32|   civitatis dignitatem et vetustam societatem cum Aetolis. ab iis Quinctius
54    XXXV,    4,  38|           modo sed etiam Romanorum societatem cernebant, consilio tali
55    XXXV,    4,  38|            misererentur et Romanam societatem respicerent: ne sinerent
56    XXXV,    4,  39|        apud Magnetas ad repetendam societatem Romanam facturam, et ut
57    XXXV,    5,  46|           recipere moenibus sed ne societatem quidem ullam pacisci nisi
58   XXXVI,    1,   7|          Philippum et Macedonas in societatem belli quacumque ratione
59   XXXVI,    2,  12|          responso, nullam se novam societatem nisi ex auctoritate imperatorum
60  XXXVII,    3,  15|           Patara, caput gentis, in societatem adiungenda. in duas magnas
61  XXXVII,    3,  18|      ferendo opem, partim, quos in societatem perlicere non poterat, depopulandis,
62  XXXVII,    5,  36|        nomine tantum regio excepto societatem omnis regni, si per eum
63  XXXVII,    7,  53|           postremo, cum Boeotos ad societatem vestram hortaretur, in ipsa
64 XXXVIII,    3,  31|           decreverunt renuntiandam societatem Achaeis legatosque extemplo
65    XLII,    1,   6|      legatis benigne responsum, et societatem renovare cum Antiocho, quae
66    XLII,    2,  19|        Maedis Cepnatisque et Astis societatem amicitiamque petentibus
67    XLII,    2,  19|        Threcia esset, adsumptos in societatem gaudebant. sed ut in Asia
68    XLII,    2,  25|       coeptos. tum se amicitiam et societatem renuntiasse. qua voce eum
69    XLII,    3,  37|       retentare aut etiam ad belli societatem perlicere iussus. Lentuli
70    XLII,    3,  38| experirentur. Boeotis exprobratum, societatem eos cum Perseo iunxisse.
71    XLII,    3,  40|        nostris, secretam tibi ipsi societatem, quam non licebat, iureiurando
72    XLII,    4, 43b|             quibus populis proprie societatem cum rege iungi displicuisset.
73    XLII,    4,  44|      quique proprie decreto regiam societatem aspernati Romanis se adiungebant;
74    XLII,    4,  45|       regum fovendorum spe Romanam societatem, unam tum in terris vel
75   XLIII,    2,  18|            regem iam diu dubium in societatem perlici posse, cum decem
76    XLIV,    2,  14|           ita Romanis visum sit in societatem se belli trahere, interrupisse.
77     XLV,    2,  25|           eam legationem miserunt. societatem ab Romanis ita volebant
78     XLV,    3,  31|          Neo Thebanus, quo auctore societatem cum Perseo iunxerant.~ ~