Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|        appellatum. Fremere deinde plebs multiplicatam servitutem,
 2       I,    9,  56|      adderetur labor, minus tamen plebs gravabatur se templa deum
 3      II,    1,   1|       illa pastorum convenarumque plebs, transfuga ex suis populis,
 4      II,    2,   9|     suosmet ipsi cives, ne Romana plebs, metu perculsa, receptis
 5      II,    3,  28|       consulatum ineunt. Tum vero plebs incerta quales habitura
 6      II,    4, 33b|        funeri defuit; extulit eum plebs sextantibus conlatis in
 7      II,    4,  34|          venit; eo sustentata est plebs. Incommodo bello in tam
 8      II,    4,  35|          adeo infensa erat coorta plebs ut unius poena defungendum
 9      II,    5,  42|  intermissae; uno animo patres ac plebs rebellantes Volscos et Aequos
10      II,    5,  52|          munere restituta quondam plebs eos ipsos quibus tum saeviret
11      II,    5,  54|        legis tribuniciis stimulis plebs furebat. Consules, nihil
12      II,    5,  54|           Igitur iudicii die, cum plebs in foro erecta expectatione
13      II,    5,  55|         peragunt. Tum vero irasci plebs tribunorum magis silentio
14      II,    5,  55|         consilium esse ut se ipsa plebs, quando aliud nihil auxilii
15      II,    5,  56|          Voleronem amplexa favore plebs proximis comitiis tribunum
16      II,    5,  56| certaminibus in annum extrahitur. Plebs Voleronem tribunum reficit:
17      II,    5,  57|          Aegre sedata ab Quinctio plebs, multo aegrius consul alter
18      II,    5,  61|        plebis impedire conaretur, plebs fraudari sollemni honore
19      II,    5,  64|           patrum et plebis. Irata plebs interesse consularibus comitiis
20     III,    3,  21|     elevatis eam quippe qui, quia plebs senatus consultum continuandis
21     III,    3, 26a|     terror iniectus urbi est. Tum plebs benigne arma cepit; reclamantibus
22     III,    5,  34|         iterum creandi fecit. Iam plebs, praeterquam quod consulum
23     III,    6,  38|     invisum consensu imperium, et plebs, quia privatis ius non esset
24     III,    6,  38|     libertatem repetentium, si se plebs comitem senatui det et quemadmodum
25     III,    6,  38|        non coeant in senatum, sic plebs abnuat dilectum. Haec fremunt
26     III,    6,  38|         facto proditam a patribus plebs libertatem rata, quod iis
27     III,    7,  52|       plebis fuerat certior facta plebs contentionibus adsiduis
28     III,    7,  52|         imitati. Secuta exercitum plebs, nullo qui per aetatem ire
29     III,    7,  52|    veniant facturi estis? Quid si plebs mox, ubi parum secessione
30     III,    7,  52|        finire imperium? Atqui aut plebs non est habenda aut habendi
31     III,    7,  54|        extemplo plebem rogavit et plebs scivit ne cui fraudi esset
32     III,    9,  65|    languidior ferme esset. Iamque plebs ita in tribunatu ponere
33      IV,    1,   2|         essent, vel quem ad modum plebs gloriari posset auctiorem
34      IV,    1,   6|        contenti tribuni, contenta plebs fuit. Comitia tribunis consulari
35      IV,    2,  7b|        comitia, tribuni plebis et plebs, tribunorum militum ut habeantur,
36      IV,    2,  7b|            Vicere patres, quia et plebs, patriciis seu hunc seu
37      IV,    2,   9|         Fit proelium atrox. Pulsa plebs, nihil Romanae plebi similis,
38      IV,    2,   9|          auxilium urbis obsessae, plebs ad expugnandam secum Ardeam
39      IV,    2,  10|        patres severum consulem et plebs satis comem crediderint.
40      IV,    2,  14|   descendisset conversaque in eum plebs novitate rei ac miraculo
41      IV,    3, 16b|     Maelianae caedis, crearentur. Plebs quamquam agitata multis
42      IV,    4,  30|   centuriae iussere. In eo quoque plebs superior fuit, quod tenuit
43      IV,    5,  42|                                   Plebs tribunos plebi absentes
44      IV,    5,  42| Hortensius "Non videbit" inquit, "plebs Romana sordidatos tribunos
45      IV,    6,  48|         publice esset praeterquam plebs habebat, - atrox plebi patribusque
46      IV,    6,  50|        patres ne metu quaestionum plebs iraque tribunos militum
47      IV,    6,  51|      consequi ut non aegerrime id plebs ferret: iacere tam diu inritas
48      IV,    6,  54|         iterum. Non alias aegrius plebs tulit tribunicia comitia
49      IV,    6,  54|     partis animis cum et spiritus plebs sumpsisset et tres ad popularem
50      IV,    6,  55|         detinenda, nunc concienda plebs. Nec dilectum consules nec
51       V,    1,   3|     nostra provocemus plebem, nec plebs nobis dicto audiens atque
52       V,    2,  12|          His orationibus incitata plebs denis milibus aeris gravis
53       V,    4, 29a|       nondum invenerant finem, et plebs continuare latoribus legis
54       V,    4, 29a|            sed plus suis comitiis plebs valuit; quem dolorem ulti
55       V,    7,  55|           egressus conclamavit et plebs circumfusa adprobavit. Antiquata
56      VI,    3,  15|         venit. hinc senatus, hinc plebs, suum quisque intuentes
57      VI,    3,  16|           tribuni plebis aut ipsa plebs attollere oculos aut hiscere
58      VI,    3,  20|         est factum, primo commota plebs est, utique postquam sordidatum
59      VI,    5,  38|          tulerunt ad plebem idque plebs scivit, ut, si M. Furius
60     VII,    2,  16|           rogatio est perlata; et plebs aliquanto eam cupidius scivit.
61     VII,    3,  19|          prae privatis incommodis plebs ad animum admittebat. Consulatus
62    XXII,    5,  35|           his orationibus accensa plebs esset, tribus patriciis
63   XXIII,    1,   7|     privatis negotiis implicitos, plebs repente omnes comprehensos
64   XXIII,    2,  14|         Romana cum fide perstare; plebs novarum, ut solet, rerum
65   XXIII,    2,  15|      voluntate principum habebat; plebs timebatur et ante omnes
66   XXIII,    6,  39|          anno, senatus Romanorum, plebs Hannibalis erat, consiliaque
67    XXIV,    1,   2|          senatus Romanis faveret, plebs ad Poenos rem traheret.
68    XXIV,    2,  13|  propinquum agrum mota Nolana est plebs, iam diu aversa ab Romanis
69     XXV,    1,   1|      quorum numerum auxit rustica plebs, ex incultis diutino bello
70    XXVI,    1,   3|       iustum exsilium esse scivit plebs.~ ~4.
71    XXVI,    1,   4|        famem tolerare servitia ac plebs poterant aut mittere nuntios
72    XXVI,    6,  33|    rogationem ferret scisceretque plebs uti senatui de Satricanis
73    XXVI,    6,  36|        secutus, equestris ordinis plebs. ita sine edicto, sine coercitione
74    XXXI,    1,   6|          seri ne pace unquam frui plebs posset. aegre eam rem passi
75   XXXIV,    1,   4|    vectigalis iam et stipendiaria plebs esse senatui coeperat? itaque
76   XXXIV,    1,   7|       montem, sicut quondam irata plebs, aut Aventinum capiant.
77    XLII,    3,  30|       liberis gentibus populisque plebs ubique omnis ferme, ut solet,