Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  50|          Tarquinium salutandum. Qui silentio facto monitus a proximis
 2      II,    2,   7|      Adiciunt miracula huic pugnae: silentio proximae noctis ex silva
 3      II,    3,  27|   ambitionem collegae, qui populari silentio rem publicam proderet et
 4      II,    5,  55|       irasci plebs tribunorum magis silentio quam consulum imperio, et
 5      II,    5,  57|        patrum consensu quievit; lex silentio perfertur.~ ~58.
 6     III,    2,  16|      sentiant, maiore quam venerint silentio abituros. Concilium inde
 7     III,    5,  32|     Quinctilio consulibus, perpetuo silentio tribunorum, quod primo legatorum
 8     III,    6,  41|           tribunorum plebem adduci. Silentio patrum edicitur dilectus.
 9     III,    7,  54|            gaudio. Armati per urbem silentio in Aventinum perveniunt.
10     III,    9,  72|           Consules cum Scaptium non silentio modo, sed cum adsensu etiam
11      IV,    6,  48|          tribuni appellarentur. Tum silentio facto ii qui praeparati
12       V,    5,  32|          aedem Vestae, vocem noctis silentio audisse clariorem humana,
13       V,    6,  45|           daretur. Quo dato, primae silentio noctis ad portas Camillo
14       V,    6,  47|             postularet locus, tanto silentio in summum evasere ut non
15      VI,    3,  15|          constiterant. tum dictator silentio facto, 'utinam' inquit, '
16     VII,    1,   6|            arma virtusque esset, et silentio facto templa deorum immortalium,
17     VII,    2,  12|             Manlio consulibus primo silentio noctis ab Tibure agmine
18     VII,    5,  35|            signum esset, armati cum silentio ad se convenirent. Quo ubi,
19     VII,    5,  35|          corpora sopita vadetis vel silentio incautos fallentes vel sentientibus
20     VII,    6,  39|            ac metum placuit. Itaque silentio noctis cum tectum villae
21    VIII,    1,  8a|            ab admiratione animo cum silentio defixi stetissent, repente,
22    VIII,    4,  23|          cum consul oriens de nocte silentio diceret dictatorem, neque
23    VIII,    5,  32|            contionem advocavit. tum silentio facto praeco Q. Fabium magistrum
24    VIII,    5,  33|     tribunali descendere legati; et silentio nequiquam per praeconem
25    VIII,    5,  35|            dictatoris. tum dictator silentio facto 'bene habet' inquit, '
26    VIII,    6,  38|   conspectum hostium frustrarentur, silentio legiones educit; nec tamen
27      IX,    8,  38|      legatis recessit; nocte deinde silentio, ut mos est, L. Papirium
28      IX,    8,  45|           animadverterunt, insolito silentio moti metu insidiarum subsistunt.
29       X,    2,  12|     victumque ostendit; nam Etrusci silentio noctis castra reliquerunt.
30       X,    2,  15|           gentibus redderet. Fabius silentio facto media oratione studia
31       X,    4,  34|            nocte per aversam portam silentio excesserunt. Igitur, simul
32       X,    5,  40|         litteris a collega Papirius silentio surgit et pullarium in auspicium
33     XXI,    1,   4|            neque molli strato neque silentio accersita; multi saepe militari
34     XXI,    1,  10|       senatum causam foederis magno silentio propter auctoritatem suam,
35     XXI,    2,  19|      quicquam fuerit et tot annorum silentio ita vivo eo comprobatum
36     XXI,    4,  33|            per otium modo sed prope silentio mox omnes traducti. Castellum
37     XXI,    6,  47|         nocte iussis militibus vasa silentio colligere castra ab Ticino
38    XXII,    2,  17|                     Primis tenebris silentio mota castra; boves aliquanto
39    XXII,    8,  60|        atque hostem exspectare, cum silentio noctis erumpendi occasio
40   XXIII,    3,  17|    munimenta neglectasque custodias silentio noctis dilapsi, per vias
41   XXIII,    3,  22|            hominis temerariam vocem silentio omnium exstinguendam esse
42   XXIII,    6,  46| obequitasset hostium turmis, tandem silentio facto ubi esset Claudius
43    XXIV,    2,  7b|     consules diceret, tum Q. Fabius silentio facto tali oratione est
44    XXIV,    3,  17|          Neronem cum robore equitum silentio noctis per aversam maxime
45    XXIV,    3,  17|       castris se tenuit. tertio die silentio noctis omissa spe Nolae
46    XXIV,    4,  24|           ignorantibus ortus esset, silentio tandem facto indicem in
47    XXIV,    6,  40|      neglegentia apud hostes esset, silentio noctis ab urbe sine ullo
48     XXV,    2,   9|     utrimque flammae sunt. Hannibal silentio ducebat ad portam. Nico
49     XXV,    2,   9|         confestim inrupit. inde cum silentio in forum ducti Hannibali
50    XXVI,    3,  17|         ipsa paucitas cum ad hostem silentio fallendum aptior, tum ad
51   XXVII,    1,   2|           nocte insequenti Hannibal silentio movit castra et in Apuliam
52   XXVII,    4, 15b|     industria ortus. consul interim silentio continebat suos. igitur
53   XXVII,    4, 15b|            ex temporis spatio et ex silentio ipso quod, ubi paulo ante
54   XXVII,    4,  19|     consensu appellavit. tum Scipio silentio per praeconem facto sibi
55   XXVII,    5, 28a|            et suo volnere territus, silentio insequentis noctis profectus,
56   XXVII,    6,  32|          quattuor milibus armatorum silentio noctis ne conspici agmen
57   XXVII,    8,  46|         noctem castra ingrederetur. silentio ingressi ab sui quisque
58  XXVIII,    3,  15|    defectionem animis serperet res, silentio proximae noctis Hasdrubal
59  XXVIII,    5,  27|                                 Tum silentio per praeconem facto ita
60    XXIX,    3, 16a|          prope aeque longo neglecta silentio relata a M. Valerio Laevino
61    XXIX,    5,  27|             Scipio e praetoria nave silentio per praeconem facto 'divi
62    XXIX,    7, 36b|             ea hostes ausi. ceterum silentio proximae noctis profectus
63     XXX,    3, 19a|                       Mago proximae silentio noctis profectus quantum
64  XXXIII,    4,  32|            solet, processit et tuba silentio facto ita pronuntiat: 'senatus
65   XXXIV,    5,  50|      pectora animosque demitterent. silentio deinde facto petiit ab iis
66    XXXV,    5,  44|    principibusque aliis introductus silentio facto dicere orsus rex.
67  XXXVII,    2,  10|         communiter rei aut tegendae silentio. tum internuntius: regiam
68  XXXVII,    4,  24|            e turri praetoriae navis silentio facto 'exsurgite' inquit '
69 XXXVIII,    1,   7|      cuniculi poterat, pervenerunt, silentio facto pluribus locis aure
70 XXXVIII,    1,  10|            tamen et Athenienses cum silentio auditi sunt. Atheniensis
71 XXXVIII,    5,  47|          hoc dederunt, ut non solum silentio comprobarent honorem meum,
72   XXXIX,    3,  30|           die castra oppugnarentur, silentio proximae noctis tacito signo
73    XLII,    1,  14|           scire quisquam potuit: eo silentio clausa curia erat. bello
74    XLII,    5,  60|      fatendi; victus tamen ratione, silentio noctis transductis copiis,
75   XLIII,    1,   2|         vexarentur. Ita praeteritis silentio obliteratis in futurum tamen
76     XLV,    3,  29|             victos terrere possent. silentio per praeconem facto Paulus