Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  15|        originis divinitatisque post mortem creditae fuit, non animus
 2       I,    4,  17|          Sabinis, ne quia post Tati mortem ab sua parte non erat regnatum,
 3       I,    6,  34|         decessisset, puero post avi mortem in nullam sortem bonorum
 4       I,    7, 41a|      dextram tenens orat ne inultam mortem soceri, ne socrum inimicis
 5       I,    8,  47|          servum servaque natum post mortem indignam parentis sui, non
 6       I,    9,  58|           mulier nullam opem, prope mortem imminentem videret, tum
 7      II,    2,   7|            se vertente in invidiam, mortem occubuisset: se superstitem
 8      II,    2,  12|       hostem occidere volui, nec ad mortem minus animi est, quam fuit
 9      II,    5,  54|            velut infulis velatos ad mortem destinari. Quod si consulatus
10      II,    5,  54|        Marci, Meneni damnationem et mortem sibi proponat ante oculos.
11     III,    7,  50|        fuerit, miseram sed honestam mortem occubuisse; non esse iam
12     III,    8,  58|       prodicta dies adesset, Appius mortem sibi conscivit. Subinde
13      IV,    6,  51|             sibimet ipsos conscisse mortem satis creditum est, transacta
14      IV,    6,  58|             tamen nec vivi nec post mortem inulti fuere. Insequenti
15       V,    6,  41|       adventum hostium obstinato ad mortem animo exspectabant. Qui
16       V,    7,  50|            earum sicut virorum post mortem sollemnis laudatio esset.
17     VII,    6,  39|          honorem aut ubi restitaret mortem ni sequeretur denuntiantes,
18    VIII,    2,  10|          prosecutus tam memorabilem mortem esset, paulisper addubitavit
19      IX,    1,   4|         nuntiaretur omnibus eo loco mortem oppetendam esse. Cum diu
20      IX,    1,   4|     consilio dando deesset. Equidem mortem pro patria praeclaram esse
21      IX,    1,   4|           quae nisi pro se ipsis ad mortem ruere volunt, quid habent
22      IX,    7,  34|        omnes deinceps censores post mortem collegae se magistratu abdicarunt.
23       X,    4,  35|       inermis hostem maneat, ei aut mortem aut servitutem patiendam.
24     XXI,    5,  44|         proelio potius quam in fuga mortem oppetere. Si hoc [bene fixum]
25    XXII,    7, 57a|         fuerat, altera sibimet ipsa mortem consciverat; L. Cantilius
26    XXII,    8,  61|      confectos esse ut quidam eorum mortem sibi ipsi extemplo consciverint,
27   XXIII,    1,  10|      Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior. Quid violentius
28   XXIII,    6,  41|       interventus coepta impediret, mortem sibi conscivit. Ceteris
29    XXIV,    4,  22|        publicum consilium, ita post mortem eius ante eam diem nulla
30    XXIV,    4,  25|            quaecunque post Hieronis mortem sceleste atque impie facta
31    XXIV,    4,  25|              alia nova scelera post mortem tyranni molitos, palam primo
32     XXV,    4,  16|         saepta circumventis praeter mortem? id referre, utrum praebentes
33     XXV,    5,  26|        corpora in conspectu similem mortem exspectantium, mortuique
34     XXV,    6,  36|      undetricesimo die post fratris mortem est interfectus. luctus
35     XXV,    6,  38|             me uno fuerit, ita post mortem suam, quod quaque in re
36    XXVI,    2,  13|         immortalibus est visum, cum mortem ne recusare quidem debeam,
37    XXVI,    2,  13|             et honesta et libera ad mortem. et ipsi virtutem mirabuntur
38    XXVI,    4,  25|      Aetolorum pro patria pugnantes mortem occubuerunt.' per haec incitatis
39  XXVIII,    4,  19|         victoriam peti: ubi quisque mortem oppeteret, id referre, utrum
40  XXVIII,    5,  21|         fuerat a fratre maiore post mortem eius principatu accepto.
41  XXVIII,    5,  21|          minor flore aetatis ferox, mortem in certamine quam ut alter
42  XXVIII,    5,  22|        euntes in proelium cernerent mortem in ipsa pugna obituros;
43  XXVIII,    5,  27|             si totum exercitum meum mortem mihi optasse crederem hic
44  XXVIII,    5,  28|         nihil ultra facile creditam mortem meam a vobis violatus sim:
45     XXX,    5,  30|         patris et patrui persecutus mortem ex calamitate vestrae domus
46    XXXI,    2,  18|         proditos rati qui pugnantes mortem occubuissent, periuriumque
47    XXXI,    2,  18|    sacerdotibus maxime, qui quos ad mortem devovissent, eorum deditionem
48    XXXI,    4,  31|           ipsi conscientia scelerum mortem consciverunt quam ab nobis
49   XXXII,    5,  33|         post Philopatoris Ptolomaei mortem occupavisset. Suas populique
50   XXXIV,    2,  17|           adeo aegre passi ut multi mortem sibimet ipsi consciscerent,
51   XXXIV,    3,  26|             ab Lycurgo tyranno post mortem Cleomenis qui primus tyrannus
52   XXXVI,    5,  33|             excesserunt, Eurylochus mortem sibi conscivit. Antiochi
53 XXXVIII,    2,  15|         liberis in arce inclusos se mortem in dies, aut ferro aut fame
54 XXXVIII,    6,  54|           Rostris P. Africanum post mortem, nisi etiam accusaretur;
55 XXXVIII,    6,  57|           parum constat, utrum post mortem patris et desponsa sit et
56 XXXVIII,    6,  58|         extremum ambo pro republica mortem occubuisse. Cum illorum
57   XXXIX,    1,   9| consuetudine capta, ut post patroni mortem, quia in nullius manu erat,
58   XXXIX,    1,  17|       quidam ex iis viri feminaeque mortem sibi consciverunt. coniurasse
59   XXXIX,    5,  51|             populum Romanum, quando mortem senis exspectare longum
60   XXXIX,    5,  53|           haud dubia regnum ei post mortem patris destinabant. nam
61      XL,    1,   4|           una vindicta est. viae ad mortem hae sunt: qua quemque animus
62      XL,    1,  11|         facinori eorum successerit, mortem meam idem tu persequi non
63      XL,    4,  54|             maerore consumptus post mortem filii, decessit. Demetriade
64      XL,    4,  54|           aliis exspectantibus suam mortem, aliis ne exspectantibus
65      XL,    4,  56|    convenerat, misit ad Perseum, et mortem regis in adventum eius omnes,
66     XLI,    3,  23|          interpellatum est, id post mortem Philippi futurum. duos,
67     XLI,    3,  23|         fecit. itaque quid hic post mortem patris egit aliud quam bellum
68     XLI,    3,  24|          forte fuerunt, utique post mortem <obliterent. non venit in
69    XLII,    1,   5|        Persea fama erat post patris mortem uxorem manu sua occidisse;
70    XLII,    1,   5|    exulantem accersitum post patris mortem ingentibus promissis ad
71    XLII,    2,  25|        ictum esse, cum ipso eo post mortem patris renovatum, in quo
72    XLII,    3,  30|        Philippo ictum et secum post mortem eius renovatum sociis populi
73     XLV,    1,   5|          populo Evandrum sibi ipsum mortem conscisse.~ ~6.
74     XLV,    1,  10|     adventum Romanorum quidam, alii mortem sibi consciverunt. legati
75     XLV,    2,  24|           eorum aut profugerunt aut mortem sibi consciverunt; alii
76     XLV,    3,  26|            portas, multitudinem, ut mortem servituti praeponerent,