Lib. Cap. Par.

 1       I,    8, 41b|             primus iniussu populi, voluntate patrum regnavit. Anci liberi
 2       I,    8,  46|          regnare, conciliata prius voluntate plebis agro capto ex hostibus
 3       I,    8,  46|         agro plebis adversa patrum voluntate senserat agi, criminandi
 4      II,    1,   2|   libertati. "Hunc tu" inquit "tua voluntate, L. Tarquini, remove metum.
 5      II,    3,  24|         metum potius quam postmodo voluntate adflictis civium suorum
 6      II,    5,  61|            plebem ut diem ipsi sua voluntate prodicerent, trahi deinde
 7     III,    6,  41|          postmodo ipsos decemviros voluntate abire magistratu quam invidia
 8     III,    9,  64|        lege potius comitia quam ex voluntate patrum, iniecta contentione
 9     III,    9,  69|         cohortibus veterum militum voluntate sequentibus, manserit ad
10       V,    1,   5|        Etruriae animos, vel ipsius voluntate regis qui obstare regnum
11       V,    3,  17|          ut si qui iuventutis suae voluntate ad id bellum eant non impediant.
12       V,    7,  52|           relicturi fuimus, si non voluntate mansimus in Capitolio per
13      VI,    5,  37|           duobus nunc in locis sua voluntate impertituros plebi honorem,
14      VI,    5,  40|        aliud "quia indignos vestra voluntate creaturi non estis, necessitatem
15     VII,    6,  39|     iusserunt. Sed parum spei erat voluntate quicquam facturum; vim adhiberi
16    VIII,    4,  23|            Nolanis cogentibus quam voluntate Graecorum recepta Palaepoli; [
17       X,    2,  18|     ducibus ortas summa optimatium voluntate per Q. Fabium, pro consule
18       X,    2,  19|     Volumnius "quoniam in collegae voluntate interpretanda" inquit "erravi,
19     XXI,    1,   2|           modicae erant, haud sane voluntate principum, in imperio positus.
20     XXI,    5,  39|           non metu solum sed etiam voluntate Gallos accolas Padi, ni
21     XXI,    7,  58|      Gallos Liguresque, aut vi aut voluntate adiuncturus. Transeuntem
22    XXII,    2,  16|   dictatoris magis quam Hannibalis voluntate fuit. Ducenti ab Romanis,
23    XXII,    5,  32|           ab quibus donum animo ac voluntate eorum qui libentes darent
24    XXII,    6,  38|     centuriandum convenissent, sua voluntate ipsi inter sese decuriati
25    XXII,    6,  49|      senatum legi deberent cum sua voluntate milites in legionibus facti
26   XXIII,    2,  15|       magis fiducia praesidii quam voluntate principum habebat; plebs
27     XXV,    1,   4| quaerentibus dimicationem daretur, voluntate ipsi sua sustulerint. haec
28     XXV,    4,  16|         praetor. is mutata repente voluntate locum gratiae apud Poenum
29     XXV,    6,  28|      explorata prius per conloquia voluntate eorum qui obsidebantur ad
30  XXVIII,    8,  39|  imperatores recte et ordine et ex voluntate senatus fecisse quod Saguntum
31    XXIX,    1,   3|         Italiae populos aut vi aut voluntate in deditionem accepissent,
32    XXIX,    3,  12|           temptata prius Romanorum voluntate legatos de pace communi
33    XXIX,    4,  17|      vestram dicionem appareat non voluntate solum sed ope etiam ac virtute
34    XXIX,    4,  20|        facta quererentur iussu aut voluntate P. Scipionis facta essent,
35    XXIX,    4,  20|     comperissent neque iussu neque voluntate P. Scipionis ea facta esse,
36    XXIX,    4,  21|  hominesque facta essent iussu aut voluntate P. Scipionis facta esse,
37    XXIX,    4,  21|           habere neque iussu neque voluntate P. Scipionis tot tam nefanda
38    XXIX,    7,  38|          ignobiles aliae civitates voluntate in dicionem venerunt. et
39     XXX,    1,  7a|         nec quicquam hostile, quia voluntate concesserant in dicionem,
40     XXX,    5,  31|         Africam traiecissem te tua voluntate cedentem Italia et imposito
41     XXX,    6,  33|        necessitate plures quam sua voluntate decedentem ex Italia secuti -
42    XXXI,    5,  33|       agris. oppida vicique partim voluntate, partim metu se tradebant;
43    XXXI,    5,  41|  clauserant portas, incertum vi an voluntate, quia regium habebant praesidium;
44    XXXI,    5,  41|    diripiunt; qui Maloeam incolunt voluntate in deditionem societatemque
45    XXXI,    6,  45|  temptarent oppidanorum animos, si voluntate tradere urbem quam vim experiri
46   XXXII,    1,   3| voluntariis transportata erant. Id voluntate factum negabant: ab tribunis
47   XXXII,    3,  21|         abiit? Aut vi aut metu aut voluntate. Si sua voluntate tot socios
48   XXXII,    3,  21|         metu aut voluntate. Si sua voluntate tot socios reliquit hostibus
49  XXXIII,    2,  13|   impetrari non poterat sua potius voluntate omissis quam altercando
50  XXXIII,    2,  13|           Thessaliae civitates sua voluntate in dicionem nostram venerunt.'
51  XXXIII,    3,  20|        orae castellis aut metu aut voluntate sine certamine in dicionem
52  XXXIII,    5,  49|            vellent nihil eorum sua voluntate nec publico consilio factum
53   XXXIV,    3,  23|     polliceri aut condicionibus et voluntate sua Nabim praesidium Argis
54   XXXIV,    3,  29|       maritimae orae oppida partim voluntate, partim metu aut vi recepit.
55    XXXV,    3,  22|    castella multa expugnavit; alia voluntate ad eum defecerunt. tum in
56    XXXV,    5,  45|            ne bellare necesse sit, voluntate remittere quae bello et
57   XXXVI,    2,  12|         est inductus; et aliis sua voluntate adfluentibus metu coacti
58  XXXVII,    2,   7|           sed totum id vertitur in voluntate Philippi, qui si imperio
59  XXXVII,    6,  39|          Macedonum Thracumque, qui voluntate secuti erant; hi praesidio
60 XXXVIII,    1,   3|    profecti sunt et maioris partis voluntate in ius dicionemque totam
61 XXXVIII,    1,   9|         capta ab Romanis esset aut voluntate in amicitiam venisset; Cephallania
62 XXXVIII,    1,  11|     consules aut armis subacti aut voluntate in dicionem populi Romani
63   XXXIX,    2,  25|          Aetolorum fuissent, et si voluntate, non si vi atque armis coacti
64   XXXIX,    3,  37|     Achaeis dixit, ut, dum liceret voluntate sua facere, gratiam inirent,
65   XXXIX,    5,  47|          rectius nec magis quod ex voluntate senatus esset fecisse, quam
66      XL,    1,  11|        frater maior, ad quem iure, voluntate etiam patris, regnum pertinet.
67      XL,    4,  49|       atque ageret, populique alii voluntate alii metu iugum acciperent,
68    XLII,    3,  32|           centurionesque; et multi voluntate nomina dabant, quia locupletes
69    XLII,    5,  67|            a fundamentis, Antronas voluntate incolentium recepit. ad
70   XLIII,    1,   6|           meritis populi Romani et voluntate sua; sed saepe alias bonis
71   XLIII,    1,   8|            neque facta neque fieri voluntate senatus quem non posse existimare,
72   XLIII,    2,  19|      perpauca vi opus fuit, cetera voluntate dedita; et in his recepti
73    XLIV,    2,  25|        bello. hac utriusque partis voluntate explorata, quod fieri etiam
74     XLV,    1,  12|          ceteris Aegyptiis, partim voluntate partim metu, ad Alexandream
75     XLV,    4,  42|  praetendentibus orationi, non sua voluntate Cotyn bello iuvisse Persea,