Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  14|   abstinuit; ut tamen expiarentur legatorum iniuriae regisque caedes,
 2     III,    5,  32|   silentio tribunorum, quod primo legatorum qui Athenas ierant legumque
 3     III,    7,  53|       composito iam ante adventum legatorum consilio ea postulavit ut
 4      IV,    3,  17|          tanti sceleris voluisse. Legatorum qui Fidenis caesi erant
 5      IV,    3,  19|         in terris esse di volunt, legatorum manibus dabo". Calcaribus
 6      IV,    5, 31b|         ordiri nefas esset, sicut legatorum ante, ita tum novorum colonorum
 7      IV,    5,  32|         esse, cum hostibus scelus legatorum contra ius gentium interfectorum,
 8      IV,    5,  32|     ruptores indutiarum, cruentos legatorum infanda caede, respersos
 9      IV,    5,  33| beneficiis placare non potuistis. Legatorum hoc vos vestrorum colonorumque
10       V,    1,   4|          contra ius caedis impiae legatorum nostrorum; Etruriam omnem
11       V,    4,  28|           similior quam suis; qui legatorum nomen donumque et deum cui
12    VIII,    4,  23|      certamina, Romani, non verba legatorum nec hominum quisquam disceptator
13      IX,    1,   4|        Lentulus, qui tum princeps legatorum virtute atque honoribus
14      IX,    8,  40|       peditum virtuti equites aut legatorum studia ducibus cedunt. M.
15       X,    3,  29|    conlato videretur pugna, iussu legatorum collecta humi pila, quae
16     XXI,    3,  29|       praesenti certamine Boiorum legatorum regulique Magali adventus,
17   XXIII,    5,  32|        Tarentum] mitti cum aliquo legatorum; et viginti quinque naves
18    XXIV,    6,  48|        Romanis quoque in Hispania legatorum regis adventus magno emolumento
19     XXV,    6,  30|      nomine. ad eum inter comites legatorum de industria unus ex Hispanorum
20  XXVIII,    2,   9|        fidelique duorum praecipue legatorum opera usi essent commemorantes.~ ~
21    XXIX,    2,   5|         Mago tenebat classem; qui legatorum auditis verbis iubentium
22    XXIX,    4, 16b|    ignoratae ad eam diem fuerant, legatorum adventu volgatae sunt; nec
23     XXX,    2,   9|     mentio est pacis, frequentior legatorum ad Hannibalem arcessendum
24     XXX,    4,  20|        lacrimis temperans dicitur legatorum verba audisse. postquam
25     XXX,    7,  43|    decrevit ut P. Scipio ex decem legatorum sententia pacem cum populo
26     XXX,    7,  44| proficisci ut quae ab se ex decem legatorum sen tentia acta essent ea
27   XXXII,    3,  19|      contio sub occasum solis tot legatorum perpetuis orationibus die
28   XXXII,    3,  20|         eam rem unam indicto, cum legatorum utrimque verba audieritis,
29   XXXII,    3,  21|         vult aut audet, orationes legatorum hesterno die <ut> pro sententiis
30   XXXII,    4,  27|      senatui egere quod Antiochus legatorum Romanorum auctoritate motus
31  XXXIII,    3,  24|       adiectumque ut in eo numero legatorum P. Sulpicius et P. Villius
32  XXXIII,    4,  31|        soli Aetoli decretum decem legatorum clam mussantes carpebant:
33  XXXIII,    4,  31|           totos in concilio decem legatorum agitabantur: identidem Quinctius
34  XXXIII,    4,  34|    peragebatur quod decreta decem legatorum <in> civitates nominatim
35  XXXIII,    4,  39|     Selymbriae substitit et decem legatorum P. Lentulus a Bargyliis,
36  XXXIII,    5,  44|        utique post adventum decem legatorum in Antiochum regem conversae.
37   XXXIV,    6,  57|          eos facilius facturos si legatorum verba qui ex universa Graecia
38   XXXIV,    6,  57|         mandatum ut adhibitis iis legatorum regis verba audiret responderetque
39    XXXV,    2,  15|            eo et Antiochus audito legatorum Romanorum adventu occurrit.
40    XXXV,    3,  25|    placeret scirent, post reditum legatorum et Sicyonem concilium edixerunt
41    XXXV,    5,  49|          Aetolos coniunxisset, ex legatorum sermone potuisse apparere:
42  XXXVII,    7,  56|          expugnaturum pertinaciam legatorum. tum vero impensius quam
43  XXXVII,    7,  57|     rettulisset. varia testimonia legatorum tribunorumque militum erant.
44 XXXVIII,    1,   9|     certior factus consul de casu legatorum adduci eos a Thyrreo iussit;
45 XXXVIII,    3,  33|            Cum illi deos et fidem legatorum testarentur, et legati et
46 XXXVIII,    4,  38|                      Ibi ex decem legatorum sententia foedus in haec
47 XXXVIII,    5, 44b|   contradixerunt pars maior decem legatorum, qui cum eo fuerant, et
48 XXXVIII,    5,  45|      transire Taurum aegre omnium legatorum precibus, ne carminibus
49 XXXVIII,    6,  55|          delata et recepta nomina legatorum eius, A. Et L. Hostiliorum
50   XXXIX,    2,  24|          suis ab eo possessis, et legatorum Eumenis regis de Thraciis
51   XXXIX,    2,  25|           se fiducia et praesidio legatorum ingemiscere magis quam loqui.
52   XXXIX,    2,  26|    crimina obiciantur de insidiis legatorum et maritimis portubus frequentatis
53   XXXIX,    2,  27|        habere eum praeterea decem legatorum in eam rem praeiudicium,
54   XXXIX,    2,  28|          et si diis placet, decem legatorum decretum calumniae impudentissimae
55   XXXIX,    2, 29a|        rem suspenderunt: si decem legatorum decreto Eumeni datae civitates
56   XXXIX,    3,  35|           in Peloponneso adventus legatorum Romanorum, qui ex Macedonia
57   XXXIX,    5,  47|       fecisse se secundum decreta legatorum diceret, alia non per se
58   XXXIX,    5,  53|       alia aut ex decreto priorum legatorum aut ex nova constitutione
59      XL,    4,  55|        ordinemque omnem facinoris legatorum ministeriique sui exposuit.
60     XLI,    3,  17|         senatus in aede Apollinis legatorum verbis auditis supplicationem
61    XLII,    1,  14|         et defensio et deprecatio legatorum respuebatur; et exasperavit
62    XLII,    2,  26|         Romanis bellum; et specie legatorum Illyrios speculatores Romae
63    XLII,    4,  44|  certamine orto, nisi in tribunal legatorum perfugisset, haud multum
64    XLII,    4,  44|          Chalcidem misit fideique legatorum commendari civitatem iussit.
65    XLII,    4,  46|        magis et litterae et verba legatorum benigne sunt audita, quam
66    XLIV,    2,  15|           id ante dubium fuisset, legatorum paulo ante verba ad certum
67    XLIV,    3,  30|        inter Persea et Gentium et legatorum violatorum iniuria accensus,
68     XLV,    1,  10|   precibus pertraxerunt. adventus legatorum auxit potius timorem civitati
69     XLV,    1,  13|         secus quam deorum imperio legatorum Romanorum iussis parvisse;
70     XLV,    2,  16|      obtinere, donec de sententia legatorum res et bello turbatas et <
71     XLV,    3,  27|        Paulus ante adventum decem legatorum Q. Maximum filium iam ab
72     XLV,    3,  31|   adessent, implevere aures decem legatorum: non eos tantum, qui se
73     XLV,    3,  31|  sequerentur; in Achaiam ex decem legatorum numero profecti duo, C.
74     XLV,    3,  34|   Antiochum Ptolemaeumque, tantum legatorum Romanorum verba valuisse,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License