Lib. Cap. Par.

 1     III,    1,   2|           haud dubia spe profectus famam nominis sui pacaturam Aequos,
 2     III,    1,   7|            non invenissent, secuti famam ac vestigia obvii fiunt
 3     III,    6,  40|            placere; cuius si falso famam volgatam, vanaque non nuntios
 4      IV,    6,  53|        secutis militiam. Ad quorum famam hostium - iam enim in Latinum
 5       V,    1,   6|           intueri quod instat, sed famam et ad alia bella et ad ceteros
 6       V,    6,  37|            erat, extenuantes etiam famam belli, habebant. Interim
 7      VI,    4,  21|            volgatam utriusque mali famam anno insequente multiplex
 8      VI,    4,  27|            maxime propter incertam famam aeris alieni, adgravantibus
 9      VI,    4,  27|           multi, et ad Praenestini famam belli novas legiones scribendas
10    VIII,    5,  30|        isset, non tamen praevenire famam adventus sui potuit; praecucurrerant
11    VIII,    6,  40|         dum familiae ad se quaeque famam rerum gestarum honorumque
12      IX,    2,  7b|          periculi nuntius fuit. Ad famam obsidionis dilectus haberi
13      IX,    8,  38|       terrorem fecerat, tam laetam famam in Samnium ad hostes tulerat
14      IX,    8,  41|           et in agro Pupiniensi ad famam intentus hostium consedit.
15       X,    3,  24|           exemplo utile esse et ad famam populi Romani pertinere,
16       X,    3,  26|            minuere videretur belli famam magisque in altero adsumendo
17       X,    3,  26|           procul a Clusio aberant, famam eius cladis perlatam quam
18     XXI,    5,  41|           navibus Galliae oram, ad famam huius hostis in terram egressus,
19     XXI,    7,  61|       recepit. Et Scipio raptim ad famam novorum hostium agmine acto,
20    XXII,    3,  19|       minus terra propter ingentem famam novorum auxiliorum concurrere
21    XXII,    4,  24|            in tam pari prope clade famam [vanam] egregiae victoriae
22    XXII,    4,  26|          causisque adversus rem et famam bonorum primum in notitiam
23    XXII,    4,  30|   crederent cuius terribilem [eam] famam a patribus accepissent.
24    XXII,    6,  39|           Resistes autem, adversus famam rumoresque hominum si satis
25   XXIII,    1,   1|           Romanorum potentis. Post famam Cannensis pugnae volgatumque
26   XXIII,    3,  17|            domo cum Casilinum ante famam adversae pugnae venissent
27   XXIII,    6,  40|           advenisset. Manlius post famam adpulsae Punicae classis
28   XXIII,    6,  45|            ibi praeteriti temporis famam, ibi spem futuri exstinctam.
29    XXIV,    6,  48|         emolumento fuit; namque ad famam eorum transitiones crebrae
30    XXIV,    6,  49|        refugit, adfluentibusque ad famam eius undique barbaris ingentes
31    XXVI,    1,   3|         loco aequo instructos, seu famam seu vim hostium non sustinuisse.
32    XXVI,    3,  19|            virum esse, rettulitque famam in Alexandro magno prius
33    XXVI,    3,  19|    sociorum - etenim legationes ad famam eius ex omni se provincia
34    XXVI,    8,  51|           duces primo ex industria famam captae Carthaginis compresserunt:
35   XXVII,    1,   1|           exercitu expedito ita ut famam prope praeveniret magnis
36   XXVII,    4,  16|            odio seu ad proditionis famam ut vi potius atque armis
37   XXVII,    5,  25|      oppugnare conatus quia magnam famam attulisse Fabio Tarentum
38   XXVII,    6, 33a|         notum erat insigne galeae, famam interfecti regis volgavit.
39   XXVII,    7,  39|      impediit, sed Hannibalem post famam transitus eius tanto spe
40   XXVII,    7,  40|             moverat ex hibernis ad famam hostis Q. Claudius, qui
41   XXVII,    7,  42|        profectus magnis itineribus famam et vestigia agminis sequens
42   XXVII,    8,  44|            iniquius est, ex eventu famam habiturum: castra prope
43   XXVII,    8,  45|         dubiam victoriam facturum. famam bellum conficere et parva
44   XXVII,    8,  50|           fuerat nec quo victoriae famam accepit. nunquam per omnes
45  XXVIII,    1,   1|            solum nuntios sed etiam famam adventus sui praegressus,
46  XXVIII,    2,   5|          legationes Demetriadem ad famam regis convenerunt. sustulerant
47  XXVIII,    5,  24|             sub cuius volgatam iam famam non dubitabant totam Hispaniam
48  XXVIII,    8,  41|          in me ipso nunquam pluris famam hominum quam rem publicam
49  XXVIII,    8,  43|           sic enim honores suos et famam rerum gestarum extulit verbis
50  XXVIII,    8,  46|     crescebat exercitus in dies ad famam nominis eius Gallis undique
51    XXIX,    4,  18|    sanctitate templi credo aliquam famam ad vos pervenisse Pyrrhi
52    XXIX,    7,  37|         foedum certamen inquinandi famam alterius cum suae famae
53     XXX,    3,  16| oppugnatione classis perfusi, post famam capti Syphacis in quo plus
54     XXX,    6,  36|           ac periculo finiti belli famam, sollicitaret, ad pacem
55     XXX,    7,  38|          quoque nuntiata sub ipsam famam rebellionis attulerant terrorem:
56    XXXI,    5,  40|            ad arma conciverat post famam equestris ad Ottolobum pugnae
57   XXXII,    2,  13|     Amynander atque Athamanes post famam prosperae pugnae Romanorum
58  XXXIII,    1,   8|      Macedoniae regnum; eam quoque famam tandem evanuisse. iam perventum
59   XXXIV,    6,  61|         noxam modo sed etiam extra famam noxae conservandam esse.
60    XXXV,    1,   3|   adfluente cotidie multitudine ad famam belli spemque praedae, circumsedebant.
61 XXXVIII,    1,   4|            intromittenda esset. Ad famam oppugnationis Ambraciae
62 XXXVIII,    2,  17|        adversus vos nequaquam, ita famam apud Graecos parem illi
63 XXXVIII,    6,  56|        Africanum tradunt; qua post famam de casu fratris adlatam
64 XXXVIII,    6,  58|           exercitus nominis Romani famam auxissent non bello solum,
65   XXXIX,    1,  10|           fas non sit - pudicitiam famam spem vitamque tuam perditum
66   XXXIX,    2, 20b|      dimisit. non tamen obliterare famam rei male gestae potuit:
67      XL,    3,  34|             auxerunt eius triumphi famam legati Ligurum pacem perpetuam
68     XLI,    2,   6|         corpus, in tergum saeviri; famam, quod indignum sit, maculari
69    XLII,    4,  49|        regi, adversus quem ibatur, famam et bello clara Macedonum
70    XLII,    5,  63|        experti <Persei>, laeti eam famam accepere, non ob aliam causam
71    XLIV,    1,   8|            divideret. ea profectio famam haudquaquam secundam habuit.
72    XLIV,    3,  35|        primo supprimere in occulto famam eius rei est conatus, missis,
73    XLIV,    3,  44|     Romanis facturos. simul elevat famam adversae pugnae: quae si
74     XLV,    1,  10|      deveherentur: pertinere id ad famam salutemque civitatis, noscere