Lib. Cap. Par.

 1   XXXII,    4,  27|     gratiasque senatui egere quod Antiochus legatorum Romanorum auctoritate
 2  XXXIII,    3, 19b|           ad bellum consurrexit.~ Antiochus cum priore aestate omnibus
 3  XXXIII,    3,  20|   Graeciam. Coracesium eo tempore Antiochus operibus oppugnabat, Zephyrio
 4  XXXIII,    4,  31|          ac statuere iussi erant. Antiochus rex erat, quem transgressurum
 5  XXXIII,    4,  35|         Romam legatos ne, si quid Antiochus moveret, expectasse et temporum
 6  XXXIII,    4,  38|                        Eodem anno Antiochus rex, cum hibernasset Ephesi,
 7  XXXIII,    4,  39|          Thracia paucos post dies Antiochus convenerunt. primus congressus
 8  XXXIII,    4,  39|         quas a Philippo possessas Antiochus per occasionem averso Philippo
 9  XXXIII,    4,  40|                       Adversus ea Antiochus mirari se dixit Romanos
10  XXXIII,    4,  40|       illis inquirendum esse quid Antiochus in Asia quam Antiocho quid
11  XXXIII,    4,  41|       praeveniret in Aegyptum, et Antiochus suam fore Aegyptum, si tum
12   XXXIV,    6,  57|      victi esse. ex eo genere cum Antiochus esset, mirari se quod Romani
13   XXXIV,    6,  58|            partim armis receperit Antiochus, partim deserta, sicut ipsam
14   XXXIV,    6,  58|        vectigales facere? si sibi Antiochus pulchrum esse censet, quas
15   XXXIV,    6,  59|      animo populus Romanus, quali Antiochus erga civitates Graeciae
16    XXXV,    2,  12|        tyranni dicebantur ut, cum Antiochus in Graeciam traiecisset,
17    XXXV,    2,  12|          se moveat Philippus quam Antiochus cum exercitu transierit
18    XXXV,    2,  13|     nuntiarent legatos miserunt.~ Antiochus rex, ea hieme Raphiae in
19    XXXV,    2,  15|          Apameam processit. eo et Antiochus audito legatorum Romanorum
20    XXXV,    2,  16|          fecit verecunde' inquit 'Antiochus, qui, si alia pro causa
21    XXXV,    3,  23|          cum in Aetoliam venisset Antiochus, extemplo classem eum in
22    XXXV,    4,  32|      iuvantibus et Aetolis sociis Antiochus quamvis inclinatas Graeciae
23    XXXV,    4,  33|          fieret, quo accerseretur Antiochus ad liberandam Graeciam disceptandumque
24    XXXV,    5,  46|           procul auxilium, hostis Antiochus, cui resistere suis viribus
25    XXXV,    5,  46|          dixit ad quos liberandos Antiochus relicto regno suo in Europam
26    XXXV,    5,  47|           ingenio vanum Aetoli et Antiochus impulerant in spem Macedoniae
27    XXXV,    5,  49|    redeuntem. male crediderunt et Antiochus Aetolis et Aetoli regiae
28    XXXV,    5,  50|           certi responderunt: cum Antiochus in Boeotiam venisset, tum
29    XXXV,    5,  50|           se deliberaturos esse.~ Antiochus cum ad Chalcidis praesidium
30    XXXV,    5,  51|   adiecisse aliquantum videbatur. Antiochus admoto ad Aulidem exercitu,
31   XXXVI,    1,   5|         Romae agebantur, Chalcide Antiochus, ne cessaret per hibernorum
32   XXXVI,    2,  12|     vixdum iis egressis [legatis] Antiochus in finibus et mox ad portas
33   XXXVI,    2,  13|    descenderunt. in Acarnania tum Antiochus erat. advenientes Philippus
34   XXXVI,    3,  15|          agebantur, Chalcide erat Antiochus, iam tum cernens nihil se
35   XXXVI,    3,  16|        Haudquaquam pari tum animo Antiochus intra portas loci eius castris
36   XXXVI,    3,  17|         prius experti estis, nunc Antiochus experitur. nam nec venerunt
37   XXXVI,    3,  21|                                   Antiochus sub adventum consulis a
38   XXXVI,    5,  41|          haec in Italia geruntur, Antiochus Ephesi securus admodum de
39   XXXVI,    5,  41|         venisse; itaque desineret Antiochus pacem sibi ipse spe vana
40  XXXVII,    2,   8|                                   Antiochus post navalem ad Corycum
41  XXXVII,    3,  18|            eodem ferme tempore et Antiochus ab Apamea profectus Sardibus
42  XXXVII,    3,  19|   adventum de pace agi non posse. Antiochus pace nequiquam temptata,
43  XXXVII,    4,  21|  Pergameno movere castra coegit.~ Antiochus postquam Romanos ad tuendum
44  XXXVII,    4,  25|      circa Patara erat, miserunt. Antiochus non civitatium modo, quae
45  XXXVII,    4,  26|                                   Antiochus postquam a spe societatis
46  XXXVII,    5,  31|                      Quo territus Antiochus, quia possessione maris
47  XXXVII,    5,  35|          montem possessione Asiae Antiochus cedat.~ ~36.
48  XXXVII,    5,  37|           erant. ubi cum audisset Antiochus P. Scipionem aegrum Elaeam
49  XXXVII,    5,  37| certaminis faciebant, motus tamen Antiochus tanti auctoritate viri,
50  XXXVII,    5,  38|       processere in medium campi; Antiochus nihil promovit signa, ita
51  XXXVII,    6,  39|          sibi faciendum esset, si Antiochus pugnandi copiam non faceret?
52  XXXVII,    6,  39|     instrui acies coepta est. nec Antiochus ultra tergiversandum ratus,
53  XXXVII,    6,  41|       perturbaturum hostium aciem Antiochus crediderat, in suos terrorem
54  XXXVII,    6,  42|        paventium accepere. namque Antiochus a dextro cornu, cum ibi
55  XXXVII,    6,  43|       ducentis equitibus advenit. Antiochus postquam et eos, quorum
56  XXXVII,    6,  44|          dedendas urbes venerunt. Antiochus cum paucis fugiens, in ipso
57  XXXVII,    7,  53|           possem, fortuna tempora Antiochus et bellum in Asia gestum
58  XXXVII,    7,  53|           Asiae et partis Europae Antiochus filiam suam in matrimonium
59  XXXVII,    7,  53|         obsidione, cum alia parte Antiochus alia Seleucus circa arcem
60  XXXVII,    7,  58|       virium suarum ibi dimicavit Antiochus? in Asia totius Asiae steterunt
61 XXXVIII,    2,  12|    haberent ingenia, ut nequiquam Antiochus emotus ultra iuga Tauri
62 XXXVIII,    4,  38|        oportet, ii tenent, quibus Antiochus dedit, et ex iis praesidia
63 XXXVIII,    4,  39|           quibus finibus tenuerat Antiochus, adiecerunt; in Asia Phrygiam
64 XXXVIII,    5,  48|                       Quo longius Antiochus emotus esset, hoc impotentius
65 XXXVIII,    5,  48|         nisi praesidia deduxisset Antiochus, quae quieta in suis arcibus
66      XL,    4,  52|        duae. ea pugna pugnata rex Antiochus regnumque * * *. eius rei
67    XLII,    1,  14|      graviorque Asiae esset, quam Antiochus fuisset, popularem quidem <
68    XLII,    3,  29|           consociaverat consilia. Antiochus inminebat quidem Aegypti
69    XLII,    3,  42|       graviorem multo Asiae, quam Antiochus fuerit, Eumenen esse; conquiescere
70    XLIV,    2,  19|        habitus fuit miserabilior. Antiochus Syriae rex, qui obses Romae
71     XLV,    1,  11|             Cum> haec gererentur, Antiochus frustra temptatis moenibus
72     XLV,    1,  12|           cum excessisset Aegypto Antiochus, legati concordia etiam
73     XLV,    2,  22|        Philippum hostem fecerunt. Antiochus ipse ultro, ab Aetolis,