Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|           vis potuit quam voluntas patris aut verecundia aetatis:
 2       I,    5,  26|              Non tulit populus nec patris lacrimas nec ipsius parem
 3       I,    8,  47|            te penates patriique et patris imago et domus regia et
 4       I,    8,  48|        ille ferociter ad haec - se patris sui tenere sedem; multo
 5       I,    8,  48|        sororis ac viri, Tullia per patris corpus carpentum egisse
 6       I,    9,  53|    transfugit ex composito Gabios, patris in se saevitiam intolerabilem
 7       I,    9,  53|       quidem inter tela et gladios patris elapsum nihil usquam sibi
 8       I,    9,  56|     postquam ventum est, perfectis patris mandatis cupido incessit
 9       I,    9,  59|           vim queruntur. movet cum patris maestitia, tum Brutus castigator
10       I,    9,  59|          caedes et invecta corpori patris nefando vehiculo filia,
11      II,    5,  52|         Coriolano adnisi essent et patris Agrippae favor hauddum exolevisset.
12      II,    5,  52|       damnationem mortemque, cuius patris munere restituta quondam
13     III,    6,  44| implorantis fit concursus; Vergini patris sponsique Icili populare
14     III,    6,  44|       postulant ut rem integram in patris adventum differat, lege
15     III,    6,  45|          iuris esse: in ea quae in patris manu sit, neminem esse alium
16     III,    6,  45|            non manebit extra domum patris sponsa Icili. Non si tribunicium
17     III,    7, 48b|     infelicem formam, necessitatem patris deplorant. Sequentes clamitant
18     III,    8,  57|          bello captam, ab complexu patris abreptam ministro cubiculi
19     III,    8,  57|      nefandisque vindiciis dextram patris in filiam armaverit; ubi
20      IV,    5,  41|            Profuisse ei Cincinnati patris memoria dicitur, venerabilis
21      IV,    5, 44a|         plebe factum. Non valuisse patris pro filio, fratris pro fratre
22     VII,    1,   5|       concepisset verba iuraret se patris eius accusandi causa concilium
23      IX,    1,   3|           primis iam animum quoque patris consenuisse in adfecto corpore
24     XXI,    5,  43|          ducem. An me in praetorio patris, clarissimi imperatoris,
25   XXIII,    1,   8|       purgando placavit, victusque patris precibus lacrimisque etiam
26   XXIII,    1,   9|           quaesoque ne ante oculos patris facere et pati omnia infanda
27   XXIII,    4, 30a|          contempta simul senectute patris simul post Cannensem cladem
28    XXIV,    4,  26|        nunc> per memoriam Hieronis patris Gelonisque fratris ne se
29    XXVI,    3,  18|      provincias ubi inter sepulcra patris patruique res gerendae essent
30    XXVI,    7,  41|          Romani, ductu auspicioque patris mei obstitistis; et hae
31    XXVI,    7,  41|  quemadmodum nunc noscitatis in me patris patruique similitudinem
32  XXVIII,    5,  21|    gladiatorium, quod mortis causa patris patruique paraverat, edendum
33  XXVIII,    8,  42|            circa Hiberum exercitus patris patruique tui post amissos
34  XXVIII,    8,  43|      hostium, difficultatem belli, patris patruique recentem cladem
35     XXX,    2,  15|            Romanorum veniat. memor patris imperatoris patriaeque et
36     XXX,    5,  28|            prope nato in praetorio patris fortissimi ducis, alito
37     XXX,    5,  30|          nusquam fefellit fortuna. patris et patrui persecutus mortem
38   XXXVI,    3,  21|            Patras Achaiae petit; a Patris Corcyram usque Aetoliae
39 XXXVIII,    1,   7|           adiunctis Achaeorum quae Patris erant navibus marituma Aetoliae
40 XXXVIII,    3,  29|      Centum funditores ab Aegio et Patris et Dymis acciti. A pueris
41 XXXVIII,    6,  57|         constat, utrum post mortem patris et desponsa sit et nupserit,
42   XXXIX,    2,  27|          Philippum habere, vel pro patris Attali meritis bello, quod
43   XXXIX,    5,  53|        dubia regnum ei post mortem patris destinabant. nam etsi minor
44   XXXIX,    5,  53|       corpore genitum nullam certi patris notam habere, hunc insignem
45      XL,    1,   5|        crederet, singulos amicorum patris temptare sermonibus perplexis
46      XL,    1,   6|         ille, hic flore, fortunati patris matura suboles, si mens
47      XL,    1,   8|        primum conveniendi potestas patris fuit, regiam ingressus perturbato
48      XL,    1,   8|      perturbato vultu in conspectu patris tacitus procul constitit.
49      XL,    1,   8|          qui Antiochum devicerunt, patris patrique eorum, quorum perpetuam
50      XL,    1,   9|  Macedoniae mos, obstat vero etiam patris iudicium. haec transcendere
51      XL,    1,  10|         scelere fuit, perfugium in patris misericordia et iustitia
52      XL,    1,  11|         quem iure, voluntate etiam patris, regnum pertinet. tollatur:
53      XL,    1,  12|            Perseu, si proditor ego patris regnique eram, si cum Romanis,
54      XL,    1,  12|     Romanis, si cum aliis inimicis patris inieram consilia, non exspectatam
55      XL,    1,  15|          fit, Demetri? cur dignior patris fortunae successor quibusdam
56      XL,    2,  20|        posse; minus deinde in dies patris animo fidebat, cum obsideri
57      XL,    2,  20|         criminum genere exasperari patris animum sentiebat.~ ~21.
58      XL,    2,  21|           Perseus, sicut plerosque patris amicorum, ex quo haud cuiquam
59      XL,    2,  24|      recepisset sese, crudelitatem patris conquerens, parricidium
60      XL,    3,  34|         Italia est statuta aurata, patris Glabrionis posuit. is erat,
61     XLI,    3,  23|        itaque quid hic post mortem patris egit aliud quam bellum paravit?
62     XLI,    3,  28|       Flaminini, quod mortis causa patris sui cum visceratione epuloque
63    XLII,    1,   5|       contra Persea fama erat post patris mortem uxorem manu sua occidisse;
64    XLII,    1,   5|          exulantem accersitum post patris mortem ingentibus promissis
65    XLII,    1,  11|            belli. iam inde a puero patris contubernio Romanis quoque
66    XLII,    2,  25|            cum ipso eo post mortem patris renovatum, in quo diserte
67    XLII,    4,  52|            apparatu, per tot annos patris sui cura et inpensa facta.
68   XLIII,    1,   3|         Masinissae filius, legatus patris, et Carthaginienses venerunt.
69   XLIII,    2,  14|        provinciam redirent; qui in patris aut avi potestate essent,
70     XLV,    1,   7|            erat, nec ipsius tantum patris avique <ceterorumque>, quos
71     XLV,    1,   8|            nunc vero, cum et bello patris tui, quod nobiscum gessit,
72     XLV,    1,  14|     gratulatum quoque satis suo ac patris nomine esse. ipsum relinquere