Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|        maxime fusis Etruscis ut ne morte quidem Aeneae nec deinde
 2       I,    3,  7b|        pastorum nequiquam invocans morte occubuit.~ Evander tum ea,
 3       I,    5,  22|                              Numae morte ad interregnum res rediit.
 4       I,    5,  23|            Tullus ferox, praecipue morte regis, magnumque deorum
 5       I,    8, 41b|      exspirasset Tarquinius celata morte per speciem alienae fungendae
 6       I,    9,  59|           orbitate Tricipitini cui morte filiae causa mortis indignior
 7      II,    5,  47|            funesta Q. Fabi fratris morte, re publica ex parte orba,
 8      II,    5,  54|            sacratae leges haberent morte collegae monitos. Nec patres
 9     III,    7,  50|           ad stuprum rapi videret, morte amitti melius ratum quam
10     III,    9,  67|           scissem, vel exsilio vel morte, si alia fuga honoris non
11      IV,    6,  50|     nuntiatum, tribunis militum de morte collegae per senatum quaestiones
12       V,    3,  18|           se in insidias. Genucius morte honesta temeritatem luens
13      VI,    4,  27|     Regillensis, coeptaque iam res morte Postumi, quia collegam suffici
14     VII,    1,   7|           egregie est. In Hernicos morte consulis contemptim ad castra
15     VII,    5,  33|          nulladum parte erat: adeo morte sola vinci destinaverant
16    VIII,    1,  8a|           in te movet; sed cum aut morte tua sancienda sint consulum
17    VIII,    2,  10|       consulis pro vestra victoria morte occubantis'. ubi triarii
18    VIII,    2,  12|           consulum alterius nobili morte, alterius sicut truci ita
19    VIII,    6,  39|       corpus Brutuli exanime; ipse morte voluntaria ignominiae se
20      IX,    1,   4|           volunt, quid habent quod morte sua servent? tecta urbis,
21      IX,    1,   4|          ut tam ignominia eam quam morte nostra, si opus sit, servemus.
22      IX,    1,   6|     deforme intuentibus agmen omni morte tristior fuit. Itaque cum
23       X,    1,   6|      quattuor augurum numerum nisi morte duorum id redigi collegium
24       X,    3,  29|         stabant. Tum Fabius audita morte collegae Campanorum alam,
25    XXII,    6,  49|            Ne funestam hanc pugnam morte consulis feceris; etiam
26    XXII,    8,  60|       dixit "moriamur, milites, et morte nostra eripiamus ex obsidione
27    XXIV,    1,   5|            quidam ex tutoribus aut morte voluntaria aut fuga praeverterent
28    XXIV,    4,  23|  Hippocrates atque Epicydes audita morte tyranni, quam Hippocrates
29    XXIV,    4,  33|            exsilio solum sed etiam morte servitutem patiantur; nec
30     XXV,    1,   6|      sperassemus in provinciam nos morte regum turbatam ad grave
31     XXV,    4,  20|        fecerat, velut exauctoratus morte ducis ab signis discessit.~
32     XXV,    6,  36|         est interfectus. luctus ex morte eorum non Romae maior quam
33    XXVI,    2,  13|           mei potens sum, effugere morte praeterquam honesta, etiam
34    XXVI,    2,  14|       minus efficacem in maturanda morte vim veneni fecerunt; itaque
35   XXVII,    3,  13|        praeter unum ducem, cui aut morte satisfaciendum aut egregia
36   XXVII,    5,  27|        fecerim si quae de Marcelli morte variant auctores, omnia
37   XXVII,    5, 28a|           magnum terrorem hostibus morte consulis unius, volnere
38   XXVII,    5, 28a|       corpus sepelit. Crispinus et morte collegae et suo volnere
39   XXVII,    6, 28b| defensurumque se urbem, prima spes morte nuntiata Marcelli adfulsit.
40   XXVII,    6,  29|         patiens, Romam litteras de morte collegae scripsit quantoque
41   XXVII,    6,  29|         recitatae magnum et luctum morte alterius consulis et metum
42  XXVIII,    5,  22|      libertatis, quae illo die aut morte honesta aut servitute infami
43    XXIX,    4,  18|           ignobili atque inhonesta morte temere nocte ingressus Argos
44    XXIX,    6,  30|                Et Masinissa audita morte patrui, dein nece fratris
45     XXX,    2,  12|            si nulla re alia potes, morte me ut vindices ab Romanorum
46     XXX,    7,  45|        quadringenos aeris divisit. morte subtractus spectaculo magis
47    XXXI,    1,   7|         non vetere fama magis quam morte Pyrrhi nobilitatos. nostra
48    XXXI,    2,  14|           cum eo Aegypti opes, cui morte audita Ptolomaei regis ambo
49  XXXIII,    2, 19a|           fortuna urgebatur, tamen morte tristius ratus Macedoniae
50  XXXIII,    4,  41|           certo auctore allatus de morte Ptolomaei regis ut nullus
51   XXXIV,    3,  29|            consilii quod in altero morte vindicaverat capere, et
52    XXXV,    5,  47|       Romanis iam inde a Brachylli morte et quae secuta eam fuerant
53   XXXVI,    3,  15|    Lacedaemoniorum adversus Persas morte magis memorabili quam pugna.~ ~
54 XXXVIII,    3,  25|           violati colloquii poenas morte luerunt. Romani ardentibus
55 XXXVIII,    4,  41|         plurimum Q. Minucii Thermi morte damni est acceptum, fortis
56 XXXVIII,    6,  54|                                    Morte Africani crevere inimicorum
57 XXXVIII,    6,  54|            dissuasor processit. Is morte P. Africani fratris, viri
58 XXXVIII,    6,  54|           esse, populum Romanum ne morte quidem P. Scipionis exsatiari,
59 XXXVIII,    6,  56|         maxime vitae dieque dicta, morte, funere, sepulcro, in diversum
60   XXXIX,    2,  21|        paucos moritur. litteris de morte propraetoris recitatis senatus
61   XXXIX,    4,  39|       subinde C. Decimii praetoris morte exorta est. Cn. Sicinius
62      XL,    1,   8|         ambiguum regem alterum mea morte faciam. nec fratrem nec
63      XL,    1,   9|            fecisti, nec me aliud a morte vindicavit, quam quod me
64      XL,    2, 16b|     Terentio accepit: nam ulterior morte P. Sempronii proconsulis
65      XL,    4,  56|           praeerat, non exspectata morte regis, a primis desperationis
66     XLI,    2,  11|         trium oppidorum excidio et morte regis pacata est; omnesque
67     XLI,    3,  23|          vivo Philippo expectatum, morte eius interpellatum est,
68    XLII,    2,  16|     obiceret. Romam quoque fama de morte Eumenis perlata est.~ ~17.
69    XLII,    2,  28|           fuerat censor. hic foeda morte perit. ex duobus filiis
70    XLIV,    3,  34|           aut victoria egregia aut morte memorabili finituros bellum.
71     XLV,    1,   9|    Macedonum regnum nomenque; inde morte Alexandri distractum <in>
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License