Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,   7|          referre auctores, ea belli gloria est populo Romano ut cum
 2       I,    5,  22|           viresque tum avita quoque gloria animum stimulabat. Senescere
 3       I,    5,  31|       Devictis Sabinis cum in magna gloria magnisque opibus regnum
 4       I,    5,  31|          conflagrasse. Tullus magna gloria belli regnavit annos duos
 5       I,    7,  35|        belli pacisque et artibus et gloria par. Iam filii prope puberem
 6       I,    7,  37|           proelio praecipua equitum gloria fuit; utrimque ab cornibus
 7      II,    2,   7|            publica dimicans, matura gloria necdum se vertente in invidiam,
 8      II,    3,  16|        Postumio consulibus moritur, gloria ingenti, copiis familiaribus
 9      II,    3,  20|       exsulum acie, domestica etiam gloria accensus ut cuius familiae
10      II,    3,  22|           pacis auctores in ingenti gloria esse. Coronam auream Iovi
11      II,    3,  25|            miles; consul cum maxima gloria sua victorem exercitum Romam
12      II,    5,  43|          Romam rediit non tam belli gloria aucta quam inritato exacerbatoque
13      II,    5,  47|              adeo spreta in tempore gloria interdum cumulatior rediit.
14      II,    5,  48|          questi quoque quidam nimia gloria luxuriare et evanescere
15      II,    5,  56|              Ferocem faciebat belli gloria ingens, quod aetatis eius
16     III,    2,  10|        ingenti praeda, maiore multo gloria rediit. Et auget gloriam
17     III,    2,  12|        consul anni prioris, recenti gloria nitens, suas laudes participare
18     III,    3,  24|         magna domi bellique eo anno gloria fuit, quod et foris pacem
19     III,    9,  68|       uritur, urbs obsidetur, belli gloria penes hostes est. Quid tandem?
20      IV,    6,  57|          videretur, felicitate quam gloria maior in urbem redit magistratuque
21       V,    4,  26|        adversarium maxime metuerant gloria in Faliscis crevit. Nam
22      VI,    2,  10|         exercitum tribuni cum magna gloria Romam reduxerunt. Eodem
23     VII,    2,  13|      abolere flagitii memoriam nova gloria patereris. Etiam ad Alliam
24     VII,    2,  13|         populique Romani, et res et gloria est integra; quamquam de
25     VII,    2,  13|            est integra; quamquam de gloria vix dicere ausim, si nos
26     VII,    5,  30|           nos pro imperio vestro et gloria semper faciemus. Subactis
27     VII,    5,  32|          naves fuga compulerit? Cum gloria belli ac virtute sua quemque
28     VII,    5,  36|          digni estis quos cum tanta gloria in castra reduces silentium
29     VII,    6,  39|          cui cum militiae magna cum gloria actae finem pes alter ex
30    VIII,    5,  31|          incurrere; si se simul cum gloria rei gestae exstinxisset, [
31      IX,    4,  18|        multi fuissent Alexandro vel gloria vel rerum magnitudine pares,
32      IX,    8,  43|           terrore ac vetusta gentis gloria fuit: nihil usquam dictu
33      IX,    8,  44|    oppugnari brevi capitur magnaque gloria rerum gestarum consules
34       X,    3,  24|            censuraque collegae, nec gloria magis rerum, quae ingens
35       X,    5,  38|        Papirius Cursor, qua paterna gloria, qua sua, et bellum ingens
36       X,    5,  38|             nec corporum specie nec gloria belli nec apparatu linteatae
37       X,    5,  41|      adniterentur vincere priusquam gloria alterius exercitus foret.
38       X,    5,  46|         conlatum est cum, si spreta gloria fuisset captivae pecuniae
39    XXII,    2,  12|    concessum propalam de virtute ac gloria esse, in castra rediit;
40    XXII,    4,  30|       laudibus ad caelum ferre. Par gloria apud Hannibalem hostesque
41    XXII,    6,  39|           si te neque collegae vana gloria neque tua falsa infamia
42   XXIII,    6,  46|            Romanus Claudius Asellus gloria equestri aequaret. Tunc
43    XXIV,    4,  22|            credite, incohata vestra gloria, nondum perfecta est periculumque
44    XXIV,    6,  49|             ibi cum Syphace ingenti gloria per se sine ullis Carthaginiensium
45     XXV,    5,  24|     perpetratae rei, partim vetusta gloria urbis. Atheniensium classes
46     XXV,    6,  40|        magis Hanno, iam ante anxius gloria eius: Muttinem sibi modum
47    XXVI,    6,  37|         prohibente se pervenisse in gloria ponebant, ita pigebat inriti
48    XXVI,    7,  39|            fortibus factis militari gloria inlustris. primo quinque
49    XXVI,    7,  40|        prohiberi poterat. haec eius gloria quia iam imperatoris quoque
50  XXVIII,    2,   9|        bello vel spreta eo triumpho gloria memorabilem fore. hi sermones
51  XXVIII,    4,  19|        prope sine ira de imperio et gloria certari, ab his perfidiae
52  XXVIII,    8,  40|            et ipse nulla iam modica gloria contentus non ad gerendum
53  XXVIII,    8,  40|        provincia decernatur. cum ea gloria quae parta est vivendum
54     XXX,    4,  24|            pacatae Italiae penes se gloria esset, velut pulsum ab se
55    XXXI,    3,  24|            non ira tantum sed etiam gloria elatus, quod ingenti turba
56    XXXI,    4,  31|            quae nobis obiecit, nisi gloria digna sunt, fateor ea defendi
57    XXXI,    6,  47| populandoque cum praeda maiore quam gloria bellum gessit. L. Furius
58    XXXV,    2,  10|      patricii ambo et rei militaris gloria recens utrumque commendabat.
59    XXXV,    2,  10|             suae imperatores. maior gloria Scipionis et quo maior eo
60    XXXV,    3,  30|             rediit, aequantibus eum gloria rerum Achaeis imperatori
61  XXXVII,    7,  54|          potestis. pro dignitate et gloria apud omne humanum genus,
62  XXXVII,    7,  57|           postea regem Persea magna gloria vicit, cum priore anno haud
63 XXXVIII,    6,  59|      Africanum fratrem; cuius <cum> gloria prodesse L. Scipioni debuisset,
64   XXXIX,    4,  40|             alios eloquentia, alios gloria militaris provexit: huic
65      XL,    4,  40|           exercitus renovata priore gloria Tarraconem est perductus.
66    XLII,    5,  61|    praecipientes, et pedites aliena gloria accensi, praecipue qui Macedonum
67    XLIV,    2,  23|           quam unam tum rei navalis gloria esset, nec terra nec mari
68    XLIV,    3,  41|           movebat imperii maiestas, gloria viri, ante omnia aetas,
69     XLV,    4,  37|           poenam, si quid et vetere gloria sua et nova indignum fecisset.
70     XLV,    4,  38|      sepulcrum ostendi erubescamus. gloria sit par illis viris L. Paulus,
71     XLV,    4,  38|           infamia nulla esset et de gloria tantum ageretur, qui tandem