Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  53|          impiis suppliciis tegere liberos sciant. forsitan etiam ardoris
 2       I,    9,  53|       socios, talis ad ultimum in liberos esset; in se ipsum postremo
 3      II,    2,   9|       satis stipendii pendere, si liberos educent. Itaque haec indulgentia
 4      II,    3,  22|    principum a Cora atque Pometia liberos. Ita sine certamine inde
 5      II,    3,  24|          possideret aut venderet, liberos nepotesve eius moraretur.
 6      II,    4,  38|         Vestras coniuges, vestros liberos traductos per ora hominum?
 7     III,    6,  45|       tuendae, ademistis, ideo in liberos quoque nostros coniugesque
 8     III,    7,  50|      melius ratum quam contumelia liberos, misericordia se in speciem
 9     III,    8,  61|           iubebat illo die primum liberos pro libera urbe Romana pugnare,
10     III,    9,  68|   rettulit aliquid ad coniugem ac liberos praeter odia offensiones
11      IV,    2,  15|           sororis filios regis et liberos consulis, liberatoris patriae,
12      IV,    4,  28|           domos parentes coniuges liberos estis, ite mecum! Non murus
13      IV,    6,  54|           negare, si ea ita sint, liberos tollendos esse, qui pulsi
14       V,    1,   2|         aliud, admoneat collegas, liberos et cives eorum, non servos
15       V,    4,  27|          demandabantur. principum liberos, sicut fere fit, qui scientia
16       V,    5,  30|            vellentque in eam spem liberos tollere.~ ~31.
17       V,    6,  38|      itinere Romam ad coniuges ac liberos fugerent. Parumper subsidiarios
18       V,    6,  40| conspexisset plaustro coniugem ad liberos vehens inter ceteram turbam
19       V,    6, 49a|          fana deum et coniuges et liberos et solum patriae deforme
20      VI,    5,  39|          ac forum a creditoribus, liberos agros ab iniustis possessoribus
21      IX,    3,  14|     inermes atque armatos, servos liberos, puberes impubes, homines
22     XXI,    1,  13|       ante ora vestra coniuges ac liberos belli iure sinatis."~ ~14.
23     XXI,    5,  41|       corpus suum sed coniugem ac liberos parvos armis protegere putet;
24    XXII,    8,  60|         tendebant orantes ut sibi liberos, fratres, cognatos redderent.
25    XXII,    8,  60|          parentes, ad coniuges ac liberos facit. Ut servemini, deest
26   XXIII,    1,   2|       praefatus esset, quippe qui liberos ex Ap. Claudi filia haberet
27   XXIII,    1,   9|             fili, quaecumque iura liberos iungunt parentibus, precor
28    XXIV,    2,   8|         filiam uxorem atque ex ea liberos habet; ceterum non ea vestra
29    XXIV,    2,  16|         ipsisque esset, omnes eos liberos esse iubere. ad quam vocem
30    XXIV,    4,  26|           patria coniugem eius ac liberos de vita dimicare, quid obstantes
31    XXIV,    4,  29|   Leontinos quoque aequum censere liberos se esse, vel quod in solo
32    XXIV,    6,  45|       addidit coniugemque eius ac liberos in castra accitos, quaestione
33     XXV,    2,   8|   Hannibale rursus fide sanxerunt liberos Tarentinos leges <suas>
34     XXV,    4,  16|          imperatorem tradidisset, liberos cum suis legibus venturos
35     XXV,    5, 22b|        suasque res secum ferrent: liberos fore suaque omnia habituros
36     XXV,    5,  23|        traditae forent Syracusae, liberos eos ac suis legibus victuros
37    XXVI,    2,   9|    eriperent matresque Romanas et liberos parvos inviolatos servarent.
38    XXVI,    4,  22|       saeculo vilis levisque apud liberos auctoritas fecit.~ ~23.
39    XXVI,    6,  34|         eorum apud hostes essent, liberos esse iusserunt, ita ut nemo
40   XXVII,    5,  24|       postero die senatorum omnes liberos sumpturum edixit. inde portas
41  XXVIII,    5,  22|           eum cumulum coniuges ac liberos considere cum iussissent,
42  XXVIII,    5,  27|         in patriam parentesque ac liberos vestros, quid in deos sacramenti
43    XXIX,    2,   8|            in corpora ipsorum, in liberos, in coniuges infandae contumeliae
44    XXIX,    4,  19|          et amicos eos appellari; liberos coniuges quaeque alia erepta
45     XXX,    6,  32|      domum in patriam ad parentes liberos coniuges penatesque deos.
46    XXXI,    6,  44|         atque exsecrari Philippum liberos eius regnumque, terrestres
47  XXXIII,    4,  32|           Macedonibusque devictis liberos, immunes, suis legibus esse
48   XXXIV,    1,   4|        adversus te et rem tuam et liberos tuos exorabilis es: simul
49   XXXIV,    2,   9|      Caesare post devictos Pompei liberos adiecti. nunc in corpus
50   XXXIV,    2,  21|           eos qui arcem tenuerant liberos esse cum cognatis suaque
51   XXXIV,    3,  35|     exulibus quoque Lacedaemoniis liberos coniuges restitueret quae
52    XXXV,    4,  34|           eiusdem factionis erant liberos et coniugem eius cum sordida
53  XXXVII,    1,   3|     nimbum ortum; ibi quoque duos liberos homines exanimatos; terra
54  XXXVII,    5,  32|      praeconibus per urbem missis liberos omnes in forum ad se convenire
55 XXXVIII,    4,  43|        direptione urbis, coniuges liberos in servitium abstractos,
56 XXXVIII,    5,  47|      humanas hostias immolatosque liberos suos audirent. Stipendium
57   XXXIX,    2,  24|           procreare atque educare liberos, sed Thracum etiam magnam
58   XXXIX,    2,  27|      admoneant, re, non verbo eos liberos relinquant, nec suum munus
59   XXXIX,    3,  37|           vox praeconis fuit, qua liberos esse omnium primos Achaeos
60      XL,    1,   3|          sibi quicquam esse, nisi liberos eorum, quos interfecisset,
61     XLI,    2,   8|        stirpem domi relinquerent, liberos suos quibuslibet Romanis
62    XLIV,    2,  15|    recitatum, quo Caras et Lycios liberos esse iuberet populus Romanus
63     XLV,    1,   6|       Postumium tribunum militum. liberos quoque parvos regios Ion
64     XLV,    2,  18|                     Omnium primum liberos esse placebat Macedonas
65     XLV,    2,  22|          et Macedonas Illyriosque liberos esse, ut audimus, iubetis,
66     XLV,    3,  26|  populumque Romanum Illyrios esse liberos iubere: praesidia ex omnibus
67     XLV,    3,  26|        sese deducturum. non solum liberos, sed etiam inmunes fore
68     XLV,    3,  29|          referebat: omnium primum liberos esse iubere Macedonas, habentis
69     XLV,    4,  41|     captivos <captivus> ipse duci liberos vidit, incolumes tamen eos
70     XLV,    4,  44|        quanta cura regum amicorum liberos tueatur populus Romanus,
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License