Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,   7|          gentes humanae patiantur aequo animo quam imperium patiuntur.~ ~
 2      II,    2,   6|           varia victoria et velut aequo Marte pugnatum est; dextera
 3      II,    4,  40|      Hernici devicti: cum Volscis aequo Marte discessum est.~ ~
 4      II,    5,  50|      incursantes, sed aliquotiens aequo campo conlatisque signis
 5      II,    5,  51|        primo pugnatum ad Spei sit aequo Marte, iterum ad portam
 6      II,    5,  64|         tum militum opera. Primum aequo campo signis conlatis pugnatum,
 7     III,    1,   7|           vallem. Ibi haudquaquam aequo proelio pugnatum est, fidesque
 8     III,    6,  41|       adiutorem ad urbem tuendam, aequo omnium decemvirorum imperio,
 9     III,    6,  42|    persecutis hostibus nusquam se aequo certamine committentes,
10     III,    7,  53|     superque humili est, qui iure aequo in civitate vivit, nec inferendo
11      IV,    2,   9|     excivere. Priores Volsci duce Aequo Cluilio Ardeam venere et
12       V,    1,   4|        laetus stipendium accipit; aequo igitur animo patiatur se [
13       V,    3,  18|           restituit; nec se tamen aequo loco hosti commisit. Plus
14       V,    6,  38| depulissit haud dubius facilem in aequo campi tantum superanti multitudine
15       V,    6,  47|       Carmentis saxo in adscensum aequo, nocte sublustri cum primo
16      VI,    5,  32|           instructam hostium loco aequo invenissent, extemplo pugnatum;
17      VI,    5,  37|           intercedendo. non posse aequo iure agi ubi imperium penes
18     VII,    4,  23|          hastaeque non tamquam ex aequo missa vana, quod plerumque
19     VII,    5,  30|       esset; tunc enim, ut qui ex aequo nos venisse in amicitiam
20    VIII,    5,  34|       discernatur interdiu nocte, aequo iniquo loco, [iussu] iniussu
21      IX,    1,   4|       legibus Romanum ac Samnitem aequo foedere victurum; his condicionibus
22      IX,    1,   4|   obsidentes eruperunt, ita nobis aequo aut iniquo loco dimicandi
23      IX,    5,  20|           foedus daretur neque ut aequo tamen foedere sed ut in
24      IX,    6,  31|          ceperunt sensitque acies aequo se iam institisse loco,
25      IX,    8,  44|         capta tradunt, alii Marte aequo discessum et Postumium metum
26       X,    1,   7|           censuraque et triumphus aequo animo legetur, si auguratum
27       X,    5,  41|          interrogat milites satin aequo animo paterentur ab altero
28       X,    5,  43|       facile in hostem imparem ex aequo pugnabant, relictis turribus
29       X,    5,  45|         nec obsidio sed bellum ex aequo erat; non enim muris magis
30     XXI,    1,   3|    magistratibus, docendum vivere aequo iure cum ceteris censeo,
31     XXI,    1,   5|           fuere, invicta acies si aequo dimicaretur campo. Itaque
32     XXI,    6,  52|            modo ne quid moverent, aequo satis, Poenus periniquo
33    XXIV,    2,  16|    capturos esse. hanc multam ita aequo animo feretis, si reputabitis
34    XXIV,    6,  48|           quam pediti conlatisque aequo campo signis iusto proelio
35     XXV,    4,  19|        reductique in castra prope aequo Marte discesserunt; plures
36     XXV,    6,  33|        cura intentus necubi hosti aequo se committeret loco, qui
37    XXVI,    1,   3|           die, et tempore et loco aequo instructos, seu famam seu
38   XXVII,    3,  12|        cum iam nox instaret Marte aequo discessum est. castra exiguo
39   XXVII,    4,  18| ostendebat hostem praedamnata spe aequo dimicandi campo captantem
40  XXVIII,    5,  29|          vos ne dici quidem omnia aequo animo fertis? sed ne ea
41  XXVIII,    8,  45|    classem dederunt. Camertes cum aequo foedere cum Romanis essent
42    XXIX,    2,   8|           ut modicas iniurias non aequo modo animo pati sed prope
43   XXXII,    2,  10|       quae comparerent; ceterorum aequo arbitrio aestimatio fieret.
44   XXXII,    3,  18|         succederet, consul minime aequo animo comparationem militum
45   XXXII,    5,  33|    captare; in bello non congredi aequo campo neque signis conlatis
46  XXXIII,    1,   4|          et tunc stetisse et loco aequo iustaque pugna semper mansuram
47  XXXIII,    4,  38|     libertatis differri non satis aequo animo paterentur.~ Ipse
48   XXXIV,    6,  57|          alterum, cum pares bello aequo foedere in pacem atque amicitiam
49    XXXV,    2,  16|           responderi velim, si ex aequo disceptatur et non belli
50   XXXVI,    3,  17|        rex ipse confessus nusquam aequo campo non modo congredi
51  XXXVII,    5,  36|       accepto quae disceptatio ex aequo, cum imperium patiendum
52  XXXVII,    7,  53|           vobis habebitur, minime aequo animo vinci possum. hanc
53 XXXVIII,    2,  20|          Attali auxilia trifariam aequo numero divisit, secum esse
54 XXXVIII,    5,  45|           quo modo gessisti? Loco aequo, tempore tuo pugnasti? Tu
55   XXXIX,    3,  36|         et cogitatio, quam non ex aequo disceptatio futura esset,
56   XXXIX,    3,  37|           societas et amicitia ex aequo observatur, cur ego, quid
57   XXXIX,    3,  37|    Romanos et Achaeos, modo ne in aequo hostes vestri nostrique
58   XXXIX,    3,  37|      meliore iure sint. nam ut in aequo essent nos fecimus, cum
59   XXXIX,    5,  47|        decretorum, et quam non ex aequo disceptatum apud Caecilium
60   XXXIX,    5,  50| Hannibalem, P. Scipionem: adeo in aequo eum duarum potentissimarum
61    XLII,    2,  23|     impetrari sinerent: ut vel ex aequo inter regem socium populumque <
62    XLII,    2,  25|          animum inducerent, ut ex aequo foedus fieret, et se visurum,
63    XLII,    3,  30|         utriusque partis pacem ex aequo manere; ita inter utrasque
64    XLII,    3,  41|     iniusta imperia probant, plus aequo et bono saevisse in eos
65    XLIV,    2,  25|        non ea regum aemulatio, ut aequo animo Persea tantas apisci
66    XLIV,    3,  31|       porta egressi proelium loco aequo maiore animo commiserunt