Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|              quisque sit ut, cum suam vicem functus officio sit, parentium
 2       I,    5,  22|           Albani ex Romano praedas in vicem agerent. Imperitabat tum
 3       I,    7,  40|       coerciti ab lictore et iussi in vicem dicere tandem obloqui desistunt;
 4      II,    2,  12|            praedo nec populationum in vicem ultor; maius si di iuvant
 5      II,    2,  15|           tantis mutuis beneficiis in vicem animi sollicitarentur, cum
 6      II,    3,  31|            Apparuit causa plebi, suam vicem indignantem magistratu abisse;
 7      II,    5,  44|        Etruscos armaverant, multis in vicem casibus victos victoresque.~ ~
 8      II,    5,  48|              quiete, quietem bello in vicem eludentes. Ita neque omitti
 9      II,    5,  51|            duas acies Etrusci, cum in vicem his atque illis terga darent,
10      II,    5,  57|            Ubi cum timor atque ira in vicem sententias variassent, quo
11     III,    1,   6|             angebat, ministeriaque in vicem ac contagio ipsa volgabant
12     III,    4, 26b|             intentus - salute data in vicem redditaque rogatus ut, quod
13     III,    5,  34|               auxilium, cedentibus in vicem appellationi decemviris,
14     III,    5,  36|               in orbem, suam cuiusque vicem, per omnes iret, subito
15     III,    9,  71|           bello certassent, multis in vicem cladibus fessi iudicem populum
16      IV,    1,   5|             aequae libertatis est, in vicem annuis magistratibus parere
17      IV,    6,  46|              rata esse; contemnere in vicem et contemni, donec castigantibus
18       V,    6,  47|              innixi sublevantesque in vicem et trahentes alii alios,
19      VI,    4,  24|               alios, et adhortatio in vicem totam alacri clamore pervasit
20      VI,    5,  34|            satisfaciebant poenaque in vicem fidei cesserat. adeo ergo
21     VII,    3,  18|               consules videant nec in vicem pareatur atque imperetur
22    VIII,    5,  32|       vociferaretur purgaretque se in vicem atque ultro accusaret, tunc
23    VIII,    5,  35|        Stupentes tribunos et suam iam vicem magis anxios quam eius cui
24      IX,    1,   3|             bellum conficiet." his in vicem sermonibus qua cibi qua
25       X,    2,  11|        alterius belli, quod multis in vicem cladibus haud immerito terribile
26    XXII,    8,  58|               se id adniti ut suae in vicem simul felicitati et virtuti
27   XXIII,    1,   9|            exsolvam patri. Tuam doleo vicem, cui ter proditae patriae
28   XXIII,    3,  17|              cavendis ac struendis in vicem insidiis traduxissent, ut
29   XXIII,    4,  28|               edoctus fuisset ipse in vicem quemadmodum tractandum bellum
30   XXIII,    6,  38|             misit. Cum percontando in vicem cognitum esset consulem
31     XXV,    6, 27b|               cum gaudium et metum in vicem Romanis Syracusanisque praebuisset,
32     XXV,    6,  38|          possem, cogor vestram omnium vicem, quod difficillimum in luctu
33     XXV,    6,  39|               utrisque post tantas in vicem acceptas inlatasque clades
34    XXVI,    3,  21|               suam magis quam militum vicem quod provincia confecta
35  XXVIII,    3,  14|            quia pulsis, quod prope in vicem fiebat, in aciem peditum
36  XXVIII,    4,  19|          clamor undique ab sollicitis vicem imperatoris militibus sublatus,
37  XXVIII,    8,  43|             rei publicae et exercitus vicem videretur sollicitus. unde
38  XXVIII,    8,  44|                uratur evasteturque in vicem Africa. castra Romana potius
39    XXIX,    1,   1| Carthaginiensibus aut Romanis, nec in vicem his aut illis sed interdum
40     XXX,    2,   8|               illinc excursionibus in vicem nihil dictu satis dignum
41     XXX,    2,  11|             suos; inde excursiones in vicem fieri et cum pulsos indignatio
42    XXXI,    2,  11|          Etruria venissent, missis in vicem earum quinque milibus sociorum
43    XXXI,    5,  35|       adsueverant fore, ut equites in vicem insequentes refugientesque
44    XXXI,    5,  42|           itaque turmatim equites, in vicem manipulos levis armaturae
45   XXXII,    2,  15|              frumentatum Ambraciam in vicem cohortes misit; et est iter
46   XXXII,    3,  17|               promovit et cohortes in vicem sub signis quae cuneum Macedonum -
47   XXXII,    3,  18|            elicuissent, refugiendo in vicem insequendoque et levibus
48   XXXII,    5,  32|               ex propinquo dicamus in vicem audiamusque'. Cum rex facturum
49  XXXIII,    1,   5|               innexi rami vinculum in vicem praebeant, possit; et si
50   XXXIV,    3,  32|        remittimus hoc tibi ne nostram vicem irascaris. satis compertum
51   XXXIV,    3,  33|               egissent. his dictis in vicem auditisque nox prope diremit
52    XXXV,    5,  49|       potuisse apparere: mentiendo in vicem iactandoque vires quas non
53  XXXVII,    7,  52|        modestia inter permittentis in vicem non magis mutua quam inexplicabili
54 XXXVIII,    2,  21|          quemadmodum comminus, ubi in vicem pati et inferre vulnera
55 XXXVIII,    3,  30|           Achaici concilii essent, in vicem conventus agerentur. Et
56 XXXVIII,    5,  48|          cuius ego mihi, succedens in vicem imperii tui, virtutem felicitatemque
57   XXXIX,    1,  13|           initiarentur; sacerdotes in vicem matronas creari solitas.
58   XXXIX,    1,  14|              privatim suorum cuiusque vicem, ne quis adfinis ei noxae
59      XL,    1,   8|           nihil sancti est. in omnium vicem regni unius insatiabilis
60      XL,    1,   9|            frater, non comisantium in vicem <animis> iam diu vivimus
61      XL,    2,  23|      adsentando indignandoque et ipse vicem eius captaret, in omnia
62     XLI,    1,   3|            cum vulneribus et caede in vicem militum nautarumque oritur,
63    XLII,    4,  54|             Macedonum ad subeundum in vicem proelium haud difficulter
64    XLIV,    1,   3|              ingressus erat, et eorum vicem, quos paucos inter media
65    XLIV,    2,  26|         iungentium cursum equis et in vicem prolapsorum equitum vacuos