Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  32|    tribus puberibus praesentibus diceret: "Quod populi Priscorum
 2       I,    9,  54|   adsentire se veteribus Gabinis diceret quibus eae notiores essent,
 3     III,    6,  46|        locum seditionis quaerere diceret. Non praebiturum se illi
 4     III,    6,  46|        daret, atque id ipsum agi diceret Icilius, sedulo tempus terrens
 5     III,    9,  71|          ut quae vellet Scaptius diceret. Ibi infit annum se tertium
 6      IV,    4,  26|      possent. Sors ut dictatorem diceret - nam ne id quidem inter
 7      IV,    6,  48|         consilium sibi suppetere diceret, nec se ullam opem cernere
 8      IV,    6,  53|          nemo invitus sacramento diceret, repente nuntiatur arcem
 9       V,    4,  23|       vovisse praedae partem cum diceret Camillus, pontifices solvendum
10      VI,    5,  31|       aut ius de pecunia credita diceret. eo laxamento plebi sumpto
11      VI,    5,  40|       invidiosius esse, Claudius diceret "aut omnia accipite, aut
12      VI,    5,  42|     praetore uno qui ius in urbe diceret ex patribus creando. ita
13    VIII,    1,   5|   senatum venturum se esse palam diceret et quemcumque in curia Latinum
14    VIII,    4,  23|      dictatorem comitiorum causa diceret. dixit M. Claudium Marcellum;
15    VIII,    4,  23|         oriens de nocte silentio diceret dictatorem, neque ab consule
16       X,    2,  19|     Appius sibi acceptum referre diceret debere, quod ex muto atque
17       X,    4, 37a|         iussu populi triumphasse diceret, adiciebat se quoque laturum
18     XXI,    2,  22|     divina specie qui se ab Iove diceret ducem in Italiam Hannibali
19    XXII,    4,  25|        magis quam adversa timere diceret, tum M. Metilius tribunus
20    XXII,    4,  25|         suum pugnasset, rationem diceret reddendam esse. Si penes
21    XXII,    6,  40|           magis fatentis ea quae diceret vera quam facilia factu
22    XXII,    6,  44|          eventus participem fore diceret; videret ut quibus lingua
23    XXII,    8,  60|  legiones", si hoc P. Sempronius diceret, nec viros quidem nec Romanos
24   XXIII,    2,  13|              Cum id nescire Mago diceret, "nihil facilius scitu est"
25   XXIII,    3,  22|          nunc eius stirpis virum diceret ex qua quondam in Capitolio
26    XXIV,    2,  7b|       Aemilium Regillum consules diceret, tum Q. Fabius silentio
27    XXVI,    1,   3|      tertio capitis se anquirere diceret, tribuni plebis appellati
28    XXVI,    2,  15|          vellet senatus consulto diceret, tum Vibellius 'quando quidem'
29    XXVI,    3,  19| excideret ingensque omnibus quae diceret cum maiestas inesset tum
30    XXVI,    8,  49|     nihil defuturum iis profecto diceret, tum rursus mulier: "Haud
31   XXVII,    2,  5b|    eumque quem populus iussisset diceret dictatorem; si consul noluisset,
32   XXVII,    3,   9|      magna pars actum de imperio diceret: idem alias colonias facturas,
33   XXVII,    4,  19|      gaudio lacrimis cupere vero diceret, tum puero anulum aureum
34   XXVII,    5,  27|     satis castra castris conlata diceret; tum quoque vallo egrediens
35   XXVII,    6,  29|        dictatorem in agro Romano diceret comitiorum causa; si consul
36  XXVIII,    8,  40|          bellum sed ad finiendum diceret se consulem declaratum,
37  XXVIII,    8,  45|       consule ut palam in senatu diceret permitteretne patribus ut
38  XXVIII,    8,  45|          loco rogatus sententiam diceret. tribuni ita decreverunt: '
39     XXX,    4,  24|      spreturum eum litteras suas diceret, dictator ad id ipsum creatus
40    XXXI,    2,  13|         agros volgo venales esse diceret et sibimet emptis opus esse,
41    XXXI,    2,  18|        ultro se bello lacessitum diceret, 'num Abydeni quoque' inquit '
42    XXXI,    3,  20|         aut ullo exemplo futurum diceret. postremo victus consensu
43   XXXII,    5,  39|        Romano ad tyrannum eundum diceret, in sententiam suam Quinctium
44  XXXIII,    2,  13|       cum Philippus nihil morari diceret quo minus reciperent, disceptatio
45  XXXIII,    3,  22|     Italiam provinciam obtigisse diceret, communi animo consilioque
46  XXXIII,    4,  35|        gratias quoque se acturum diceret si quid quod in rem suam
47    XXXV,    1,   8|        quae scripsisset praesens diceret, arguere coram et, si quid
48    XXXV,    2,  11|       suis erupturum, tantum uti diceret utra pars frequentior vicis
49    XXXV,    3,  25|    consuluisset, ipse sententiam diceret, statuere quam primum ipsos
50   XXXVI,    4,  28|          ad extremum finivit, ut diceret Aetolos se suaque omnia
51  XXXVII,    2,  10|       hominem et illi notum, qui diceret et se Pausistrato patriaeque
52  XXXVII,    7,  51|          ut ius inter peregrinos diceret, decreverunt. dilectibus
53  XXXVII,    7,  52|      sententia, ut absurdum esse diceret ignorare regem, quid sperans
54 XXXVIII,    4, 44a|          eum morando extracturum diceret, ne consule inimico Romam
55   XXXIX,    1,   6|    praetore causam lege Petillia diceret, et incendio alieni iudicii,
56   XXXIX,    2,  22|        post bellum, in quo votos diceret, mentionem non fecisset,
57   XXXIX,    5,  47|       secundum decreta legatorum diceret, alia non per se stetisse,
58    XLII,    2,  22|         Romam audebat, ne causam diceret adverso senatu, infestiore
59    XLII,    2,  22|        inituri erant honorem, ne diceret ius, qui privatus futurus
60    XLII,    4,  48|    exercitui diem primam quamque diceret ad conveniendum. C. Lucretius
61     XLV,    1,   1|       qui se ex Macedonia venire diceret, laureatas litteras <reddidisse>
62     XLV,    1,  11|        ut suum munus tueretur et diceret potius, quid fieri vellet,
63     XLV,    4,  37|  magistratum ipse cepisset, diem diceret inimico <et> eum ad populum