Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  10|   Sabinorum, et legationes eo quod maximum Tati nomen in iis regionibus
 2       I,    3,  11|           bellum ortum multoque id maximum fuit; nihil enim per iram
 3       I,    4,  21|            dedicavit. Omnium tamen maximum eius operum fuit tutela
 4       I,    8,  42|  Adgrediturque inde ad pacis longe maximum opus, ut quemadmodum Numa
 5      II,    4,  39|                sed externus timor, maximum concordiae vinculum, quamvis
 6      II,    5,  50|            saepe domi bellique vel maximum futurum auxilium.~ ~51.
 7     III,    2,  12|         fortunaeque omnibus bonis, maximum momentum rerum eius civitatis
 8      IV,    1,   2|            bonos, sic bello fieri. Maximum Romae praemium seditionum
 9      IV,    3,  20|  triumphans in urbem rediit. Longe maximum triumphi spectaculum fuit
10      IV,    4,  28|       necessitate, quae ultimum ac maximum telum est, superiores estis".
11      IV,    6,  58|          tribuni plebis accendunt; maximum bellum patribus cum plebe
12       V,    1,   3|            quis non spondere ausit maximum hoc imperium inter finitimos
13       V,    3,  14|        Potitum quintum M. Valerium Maximum M. Furium Camillum iterum
14       V,    3,  19|           Operum fuit omnium longe maximum ac laboriosissimum cuniculus
15       V,    4,  23|      potuerat res ducem M. Furium, maximum imperatorum omnium, legerant,
16       V,    4,  24|          et Scipionem, M. Valerium Maximum iterum K. Fabium Ambustum
17      VI,    2,  6b|           iudiciis [eius ordinis], maximum tam honoratorum collegarum
18    VIII,    2,  10|         postero die inventum inter maximum hostium stragem, coopertum
19    VIII,    3,  16|           omni ope adnisi sunt, ut maximum ea tempestate imperatorem
20    VIII,    3,  18|       ancilla quaedam ad Q. Fabium Maximum aedilem curulem indicaturam
21      IX,    1,   1|       Proinde, cum rerum humanarum maximum momentum sit quam propitiis
22      IX,    4,  17|       Papirium Cursorem, Q. Fabium Maximum, duos Decios, L. Volumnium,
23       X,    2,  9b|            Sp. Carvilium Q. Filium Maximum. Id credo cognomen errorem
24       X,    2,  11|      aedilem fuisse eo anno Fabium Maximum placet, ni eius viri cura,
25       X,    2,  13|       peterent, omnes in Q. Fabium Maximum primo non petentem, deinde,
26       X,    2,  14|          hostem loco moveri vidit, Maximum filium et M. Valerium tribunos
27       X,    2,  17|          in quibusdam annalibus ad Maximum trahitur; Murgantiam ab
28       X,    3,  24|       gratificentur. Iovem optimum maximum deosque immortales se precari,
29     XXI,    6,  52|         continendis in fide sociis maximum vinculum esse primos qui
30    XXII,    2,   8|          populus creavit Q. Fabium Maximum et magistrum equitum M.
31    XXII,    2,  10|           erat ut is voveret cuius maximum imperium in civitate esset;
32    XXII,    3,  22|           ratus, id agebat ut quam maximum emolumentum novis sociis
33    XXII,    3,  22|        privatim parentibus, quorum maximum nomen in civitatibus est
34    XXII,    4,  30|          adfirmata, pro se quisque Maximum laudibus ad caelum ferre.
35   XXIII,    1,   4|        Romanis miscuerat, et, quod maximum vinculum erat, trecenti
36   XXIII,    1,   5|        ante Cannensem certe cladem maximum fuit, civitatem nostram
37    XXIV,    2,   9|       fuerat. referebant senes sic Maximum Rullum cum P. Decio ad bellum
38    XXIV,    5,  37|            bonis sociis fidem suam maximum vinculum esse et ita sibi
39   XXVII,    2,   6|            et P. Licinium Crassum, maximum pontificem. Crassus Licinius
40   XXVII,    2,   8|          quadraginta quattuor - Q. Maximum filium ducere in Siciliam
41   XXVII,    3,  11|     facturum lecturumque Q. Fabium Maximum quem tum principem Romanae
42   XXVII,    4,  19|           per praeconem facto sibi maximum nomen imperatoris esse dixit
43  XXVIII,    8, 38b|           cura sacrorum pontificem maximum in Italia retinebat, Bruttii
44  XXXIII,    2,  12|          mitissimum quemque animum maximum habere. libertati Graeciae
45   XXXIV,    2,  20|          partem urbis circumducit. maximum ex omnibus auxiliis numerum
46    XXXV,    2,  14|     quaerenti Africano quem fuisse maximum imperatorem Hannibal crederet,
47    XXXV,    5,  44|       impensae erga eos voluntatis maximum debere indicium esse, quod
48    XXXV,    5,  45|      potius regem ut quoniam, quod maximum fuerit, ipse vindex Graeciae
49   XXXVI,    1,   7|          utilitas, quae societatis maximum vinculum est; altera, auctores
50  XXXVII,    4,  30| circumventis saluti fuerat, id tum maximum momentum ad victoriam fuit.
51  XXXVII,    5,  36|          ego ex munificentia regia maximum donum filium habebo; aliis,
52  XXXVII,    7,  51|       inter P. Licinium pontificem maximum fuit et Q. Fabium Pictorem
53 XXXVIII,    6,  51|        Capitolium ad Iovem optimum maximum Iunonemque et Minervam ceterosque
54      XL,    4,  42|            C. Servilium pontificem maximum fuit et L. Cornelium Dolabellam
55    XLIV,    3,  35|       Scipionem Nasicam, Q. Fabium Maximum filium suum cum quinque <
56     XLV,    1,   6|        quisquam praeter Philippum, maximum natu e filiis, cum rege
57     XLV,    1,   9|       amplectitur, peragravit. tum maximum in terris Macedonum regnum
58     XLV,    1,  13|    daturumque operam, ut regni sui maximum semper praesidium positum
59     XLV,    3,  27|        adventum decem legatorum Q. Maximum filium iam ab Roma regressum
60     XLV,    3,  33|          moratus, P. Nasicam et Q. Maximum filium cum parte copiarum
61     XLV,    4,  37|     magistrum equitum et Q. Fabium Maximum dictatorem interfuerit,
62     XLV,    4,  39|            quid? illud spectaculum maximum, nobilissimus opulentissimusque>