Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  31|           et colonia deducta. Cum Aequis post aliquanto pugnatum
 2      II,    3,  32|            per causam renovati ab Aequis belli educi ex urbe legiones
 3      II,    4,  40|           deinde Volsci adiunctis Aequis in agrum Romanum; sed Aequi
 4      II,    5,  43|           foris atrocius fuit. Ab Aequis arma sumpta; Veientes agrum
 5      II,    5,  43|      dignum memoria gestum; et in Aequis quidem Fabio aliquanto plus
 6      II,    5,  44|   traditam ultro victoriam victis Aequis, signa deserta, imperatorem
 7      II,    5,  46|         secum pugnaturos quam cum Aequis; maius quoque aliquod in
 8      II,    5,  48|       praesentia instabant, ut ab Aequis Volscisque, non diutius
 9      II,    5,  60|                      Contra ea in Aequis inter consulem ac milites
10      II,    5,  61|        noluit, et laudationem tam aequis auribus mortui audivit quam
11      II,    5,  64|       ipsum quidem agmen adipisci aequis locis non potuit, populationem
12     III,    1,   2|     ordinem, quia is victor pacem Aequis dederat, ea provincia data.
13     III,    1,   2|      Fabium consulem dicere se ex Aequis pacem Romam tulisse, ab
14     III,    1,   2|      pacem Romam tulisse, ab Roma Aequis bellum adferre eadem dextera
15     III,    1,   3|        praeter orbos orbasque. In Aequis nihil deinde memorabile
16     III,    1,   4|         Haud dubium erat quin cum Aequis alter consulum bellum gereret.
17     III,    1,   4|        compulsis deinde in oppida Aequis, ea multitudo dilapsa cum
18     III,    2,  15|          fuerat. Et ab Volscis et Aequis statum iam ac prope sollemne
19     III,    3,  22|        bellum ingens a Volscis et Aequis Latini atque Hernici nuntiabant:
20     III,    3,  22|          ne qua pars hostium, qui Aequis mos erat, ad populandum
21     III,    3,  22|        cum Volsci, quia nondum ab Aequis venisset exercitus, dimicare
22     III,    3,  24|         tribunos fuit. Eodem anno Aequis pax est petentibus data.
23     III,    3,  25|          is tum longe princeps in Aequis erat. Graccho duce in Labicanum
24     III,    6,  42|         ad Eretum et in Algido ab Aequis exercitus erant. Ab Ereto
25      IV,    1,   2|           Romanae, sed Volscis et Aequis et Veientibus allaturam!
26      IV,    4,  26|      Tumultus causa fuit, quem ab Aequis et Volscis Latini atque
27      IV,    5,  35|         viginti indutiae datae et Aequis triennii, cum plurium annorum
28      IV,    5,  42|         fuit. Non diutius fortuna Aequis indulsit, qui ambiguam victoriam
29      IV,    6,  45|     praemium fuit. Bellum inde ab Aequis reparari coeptum; et novos
30      IV,    6,  55|  populationesque et praedas et in Aequis et in Volsco agro ingentes
31       V,    4,  23|   pacificatum legati a Volscis et Aequis venerunt, impetrataque pax,
32       V,    4,  28|       publice data. Eodem anno in Aequis varie bellatum, adeo ut
33       V,    5,  31|          memorabile in Algido cum Aequis gestum est, fusis hostibus
34       V,    6,  45|                                   Aequis iniquisque persuasum erat
35       V,    7,  54|          urbes, non coniuncti cum Aequis Volsci, tot tam valida oppida,
36      VI,    2,   7|           ex his ipsis Volscis et Aequis et ex Etruria egistis. An
37      VI,    3,  12|         totiens victis Volscis et Aequis suffecerint milites. quod
38      VI,    5,  35|          quod superesset triennio aequis portionibus persolveretur;
39     VII,    3,  21|         caveretur, aut aestimatio aequis rerum pretiis liberavit,
40     VII,    5,  30|        amicitiam venimus vestram. Aequis Volscisque, aeternis hostibus
41     VII,    5,  33|        unquam, pari spe utrimque, aequis viribus, cum fiducia sui
42    VIII,    2,   9|          praeerat. primo utrimque aequis viribus, eodem ardore animorum
43      IX,    4,  19|         cum Sabinis et Volscis et Aequis et omni Campania et parte
44      IX,    4,  19|      nunquam aperta acie, nunquam aequis, utique nunquam nostris
45      IX,    8,  45|      populus Romanus bellum fieri Aequis iussit; consulesque ambo
46      IX,    8,  45|         internecionem deletum. De Aequis triumphatum; exemploque
47       X,    3,  27|       bellum. Primo concursu adeo aequis viribus gesta res est ut,
48    XXII,    4,  25|         Ne in senatu quidem satis aequis auribus audiebatur tunc,
49   XXIII,    4,  27|           esse Romanos quibus vix aequis viribus resisti possit.
50    XXIV,    1,   1|     condicione ut foedus extemplo aequis legibus fieret in urbem
51     XXV,    6,  31|           fuisset cum qua viribus aequis certabatur.~ Paucis ante
52   XXVII,    3,  13|           oportet referam - nempe aequis manibus hesterno die diremistis
53  XXVIII,    6,  34|           cum quo nec foedere nec aequis legibus iungeretur amicitia,
54  XXVIII,    8,  45|                             Minus aequis animis auditus est Scipio
55     XXX,    6,  37|     argenti discripta pensionibus aequis in annos quinquaginta solverent:
56    XXXI,    5,  33|      lecti utrimque, haud impares aequis viribus per aliquot horas
57   XXXIV,    5,  47|     avertebant. usque ad meridiem aequis viribus ac prope pari spe
58    XXXV,    5,  50|           orationem apud faventes aequis auribus accipi. nulla enim
59 XXXVIII,    1,   8| decurrererunt, ut pax, si posset, aequis, si minus, tolerandis condicionibus
60 XXXVIII,    1,   9|         per annos sex pensionibus aequis; captivos perfugasque redderent
61 XXXVIII,    4,  38|        duodecim annos pensionibus aequis - talentum ne minus pondo