Lib. Cap. Par.

 1    XXXI,    4,  28|           apparabat bellum. filium Persea, puerum admodum, datis ex
 2  XXXVII,    7,  57|           Paulus, qui postea regem Persea magna gloria vicit, cum
 3 XXXVIII,    1,  10|         sua, postremo filium etiam Persea ex Amphilochis pulsum, averterat
 4   XXXIX,    5,  53|       vulgo loquebantur. itaque et Persea cura angebat, ne parum pro
 5      XL,    1,   5|      consiliorum habebat: totus in Persea versus cum eo cogitationes
 6      XL,    1,   7|        erat. praecucurrit index ad Persea, ferro succinctos nuntians
 7      XL,    4,  54|          ea fides nequaquam amicum Persea inimicissimum fecerat is
 8      XL,    4,  54|   hereditas regni ventura esset ad Persea, ut primum labare animum
 9     XLI,    3,  23|            Philippus, Demetrium et Persea. genere materno, virtute,
10     XLI,    3,  23|          amicitiae initae occidit; Persea, quem <belli cum> populo
11     XLI,    3,  24|     accommodare oportet. ac scimus Persea regno accepto regem a populo
12     XLI,    3,  24|           Romanos venisse ad regem Persea et eos benigne exceptos.
13    XLII,    1,   5|            mutatam vellent. contra Persea fama erat post patris mortem
14    XLII,    1,   6|       tenuissent, insigne adversus Persea odium Romanorum fecit; quod
15    XLII,    1,  11|          sensisset Romanis. itaque Persea hereditarium <a> patre relictum
16    XLII,    1,  13| paenitendum non haberent; cernebam Persea non continentem se Macedoniae
17    XLII,    1,  13|        mihi turpe esse duxi, prius Persea ad bellum inferendum, quam
18    XLII,    3,  29|            se> arma ferre, et apud Persea victorem veniam per sororem
19    XLII,    3,  30|       ventosum ingenium, quia <ad> Persea magis aura popularis ierat.
20    XLII,    3,  31|            obvenisset, ut is regem Persea quique eius sectam secuti
21    XLII,    3,  36|         ita verba fecerunt: mirari Persea regem, quid in Macedoniam
22    XLII,    3,  37|     Antiochi bello, eodem adversus Persea iuvarent, fremitum in contionibus
23    XLII,    4,  45|           ad suscipiendum adversus Persea <pro> Romanis bellum; et,
24    XLII,    4,  50|         statuere> apud animum suum Persea debere, utrum singula concedendo
25    XLII,    4,  51|     concilio Achaeorum litteris ad Persea deprensis. Aetolorum et
26    XLII,    5,  62|    Philippus pactus esset, daturum Persea Romanis pollicentes; urbibus,
27    XLII,    5,  67|          Romanis refecit animos et Persea perculit, ut dies paucos
28    XLII,    5,  67|          Consul postquam profectum Persea audivit, ad Gonnum castra
29   XLIII,    1,   7| interrogati non infitiarentur apud Persea maiorem numerum sagittariorum [
30   XLIII,    2,  22|           constabat eum tamquam ad Persea tendentem Stratum venisse,
31    XLIV,    1,  13|         tractatas inter Eumenen et Persea condiciones amicitiae. ab
32    XLIV,    2,  14|          possent, legatos alios ad Persea in Macedoniam misisse, qui
33    XLIV,    2,  24|       populari suo, militante apud Persea, inde postea ad Demetriadem
34    XLIV,    2,  25|          aemulatio, ut aequo animo Persea tantas apisci opes tantamque
35    XLIV,    2,  25|        visurus fuerit. cernebat et Persea iam inde ab initio belli
36    XLIV,    3,  30|      habebat, audito foedere inter Persea et Gentium et legatorum
37    XLIV,    3,  46|        sunt. nuntio deinde accepto Persea Samothracam traiecisse,
38     XLV,    1,   3|          ad pacem inter Romanos et Persea faciendam, quod id bellum
39     XLV,    1,   3|       audissent et inclusum teneri Persea, tunc Rhodios legationem
40     XLV,    1,   3|            ullam aliam rem quam ad Persea ex inminenti periculo eripiendum.
41     XLV,    1,   4|          esset. sed postquam regem Persea consuli Paulo salutem legit,
42     XLV,    1,   5|        regem ipsi appellant --, ad Persea mittunt, qui nuntiaret argui
43     XLV,    1,   9|            esset, inter Romanos ac Persea fuit idemque finis incluti
44     XLV,    1,   9|       Carano, qui primus regnabat, Persea numerabant. Perseus Q. Fulvio <
45     XLV,    1,  13|    victoriae laetitiam geminarent: Persea regem in potestatem consulis
46     XLV,    1,  14|          ab L. Paulo post devictum Persea in Africam cum equitibus
47     XLV,    2,  23|            tempore et ad vos et ad Persea de pace misimus; quod infelix
48     XLV,    2,  23|             quae apud vos, et apud Persea fuit. tam civitatium quam
49     XLV,    2,  24|  pugnavimus. Philippum, Antiochum, Persea tamquam tris sententias
50     XLV,    3,  27|       Romana, defecerant rursus ad Persea; Aeginiensium novum crimen
51     XLV,    3,  28|             Sulpicium, primum quod Persea tam procul a se vagari per
52     XLV,    3,  28|          sicut fuerant, iussit. et Persea quidam cum maiore filio
53     XLV,    3,  33|         depopulandos Illyrios, qui Persea iuverant bello, misit iussos
54     XLV,    3,  34|          Epiri civitatium, quae ad Persea defecissent, exercitui dedisse
55     XLV,    4,  38|         aliquis est Romae, praeter Persea, qui triumphari de Macedonibus
56     XLV,    4,  39|     tradituri. et vos Gentium quam Persea duci in triumpho mavoltis,
57     XLV,    4,  42|          censuerunt, ut Q. Cassius Persea regem cum Alexandro filio
58     XLV,    4,  42|      voluntate Cotyn bello iuvisse Persea, quod obsides dare coactus
59     XLV,    4,  44|        venisse et gratulatum, quod Persea Gentiumque reges vicissent,