Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  10|       cavisse deos priore anno ut tuto libertas defendi posset.
 2     III,    6,  45|      nostras: pudicitia saltem in tuto sit. Huic si vis adferetur,
 3     VII,    5,  34|     induxit nec prius quam recipi tuto signa non poterant imminentem
 4     VII,    5,  36|        supererat noctis iamque in tuto videbantur esse, cum Decius "
 5      IX,    8,  38|         perferri omnibus infestis tuto posse nec vivere Marcium
 6       X,    1,   4|           per media castra Romana tuto agere possent. Haec cum
 7       X,    4,  34|         sensim portis urbemque ex tuto rectis itineribus perviam
 8     XXI,    1,   9|        Hannibale qui dicerent nec tuto eos adituros inter tot tam
 9     XXI,    3,  26|   exploranda omnia visendosque ex tuto hostes praemittit. Hannibal
10     XXI,    3,  30|        coniugibus migrantium modo tuto transmisisse. Militi quidem
11    XXII,    2,  12|      momenta levium certaminum ex tuto coeptorum, finitimo receptu,
12    XXII,    2,  15|           exploratoris modo ut ex tuto specularetur hostem, ubi
13    XXII,    2,  15|           dictatoris, qui quantum tuto posset progressum prius
14    XXII,    4,  24|     castra, quae in monte alto ac tuto loco posita fuerant, iam
15   XXIII,    4,  25|         Gallicum bellum et omitti tuto et differri posse ultionemque
16   XXIII,    4,  29|           ne manendi quidem satis tuto in Hispania spes reliqua
17   XXIII,    6,  43|          cum firmisque praesidiis tuto receptu praedatum ierat
18    XXIV,    3,  19|           orarent ut abire Capuam tuto liceret, paucis egressis
19     XXV,    2,   8|   propulsa essent ad urbem agere; tuto ac sine certamine id facturos
20     XXV,    6,  35|      agmen; quantum possent tamen tuto ut simul pugnarent procederentque,
21    XXVI,    6,  38|       amicus; Blattius quantum ex tuto poterat rem Romanam fovebat
22    XXVI,    7,  39|           missis habebant, qui ut tuto praeterveherentur oram Italiae,
23   XXVII,    1,   1|         defecerat, nec loco satis tuto posita nec praesidiis firmata.
24   XXVII,    5, 28a|       montes, in iis loco alto et tuto undique castra posuit. ibi
25   XXVII,    7,  35|      Graeciae celebraretur, ut si tuto per hostem posset adiret
26  XXVIII,    1,   4|         praeda Lilybaeum repetit. tuto inde mari pulsis hostium
27  XXVIII,    8,  39| petentibus Saguntinis ut quatenus tuto possent Italiam spectatum
28     XXX,    2,  10|  speculatoriae naves in hostem ac tuto recipi possent. his raptim
29     XXX,    2,  11|    positis primo pauci equites ex tuto speculantes ab stationibus
30     XXX,    4,  24|          et ab tempestatibus mari tuto, in Africam transmiserunt.
31    XXXI,    1,   2|    populationes satis prospere ac tuto fecit. delecto deinde ad
32    XXXI,    5,  42|    quietos hostes ipsi feroces ex tuto spectabant. postquam mota
33   XXXII,    2,   9|      Dassaretios potius Lyncumque tuto circuitu Macedoniam intraret;
34  XXXIII,    1,   8|       poterant, ne ipsi quidem in tuto iam receptus erat, coactus
35   XXXIV,    2,  11|       dividendo exercitum minuere tuto vires possit. legati ubi
36    XXXV,    5,  50|        nondum obsessis itineribus tuto transgressi Euripum Chalcidem
37 XXXVIII,    1,   2|         finis sequendi fuit. Inde tuto Macedones Gomphos et a Gomphis
38 XXXVIII,    1,   4|       Romani et regressus inde in tuto non esset, deterritus ab
39 XXXVIII,    1,   6|        postremo re omissa iam vix tuto receptu fugientes in urbem
40 XXXVIII,    1,   6|  dispositi per muros et turres ex tuto pugnabant.~ ~7.
41 XXXVIII,    2,  20|        extra munimenta processit, tuto circumvectus montem, animadvertit
42 XXXVIII,    2,  20|           quoad loca patiantur et tuto possit, subire iubet; si
43 XXXVIII,    6, 50b|         dicere causam. Quid autem tuto cuiquam, nedum summam rem
44   XXXIX,    1,  13|         ubi reliquum vitae degere tuto posset. bono animo esse
45   XXXIX,    1,  13|       curae fore dicere, ut Romae tuto habitaret. tum Hispala originem
46   XXXIX,    1,  19|           iniuriae fieret, utique tuto esset. id senatum velle
47   XXXIX,    3,  36|       opera patria extorres ne in tuto quidem exsilio posse consenescere
48   XXXIX,    5,  50|           quidem noctem ubi satis tuto custodiretur, expediebant.
49      XL,    2,  23|     provinciam spem ceperat elabi tuto posse. hoc consilium extemplo
50    XLII,    2,  18|     obvenisset, classem appellere tuto et copias per commodum exponere
51    XLII,    2,  18|   difficili curatione, cum primum tuto potuit, profectus Pergamum,
52    XLII,    3,  30|        utriusque partis taciti ex tuto spectabant.~ Consules, quo
53    XLII,    5,  60|           postquam trans amnem in tuto posita castra animadvertit,
54    XLII,    5,  60|   praesens pavor demptus erat, in tuto castra habentibus; damnum
55    XLIV,    1,   3|           ad hostem esse; loco se tuto et ad omnia opportuno consedisse; [
56    XLIV,    1,  10|       necessitas, cum recipere se tuto ad naves prohiberentur,
57    XLIV,    3,  40|        ripa positis, ut id facere tuto possent. duae cohortes a