Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  27|     quaerens, quia suae civitati animorum plus quam virium cernebat
 2       I,    9,  59|        rentur. Nec minorem motum animorum Romae tam atrox res facit
 3      II,    5,  59|          sperantes idem certamen animorum adversus Appium habiturum
 4     III,    7,  51|       facta est, non minore motu animorum Sicci caedis memoria renovata
 5     III,    8,  57|       improbante, sic magno motu animorum, cum tanti viri supplicio
 6     III,    8,  62|       sua sponte satis collectum animorum erat, indignitate etiam
 7      IV,    1,   2|         passurum! Quid eam vocem animorum, non plebi Romanae, sed
 8      IV,    5,  32|    postero die cum Etrusci pleni animorum ab pristini diei meliore
 9      IV,    5,  37|        iteratus prodidit pavorem animorum. Eo ferocior inlatus hostis
10      IV,    6,  46|        movisse. Et quod plurimum animorum fecit, dictator ex senatus
11      IV,    6,  56|       ferunt, magnoque certamine animorum rem actam, cum primores
12       V,    6,  41|     urbem, sine ira, sine ardore animorum ingressi postero die urbem
13      VI,    3,  18|        agitat, plenior aliquanto animorum irarumque quam antea fuerat.
14      VI,    3,  18|         adversus externos tantum animorum geritis ut imperare illis
15     VII,    2,  10|         agitatio vana sed pectus animorum iraeque tacitae plenum;
16    VIII,    2,   9|     aequis viribus, eodem ardore animorum gerebatur res; deinde ab
17      IX,    2,  7b|  accipiendos. Quam concitationem animorum fregit adventus exercitus
18      IX,    5,  25|   admoveatur; in ea fluctuatione animorum opprimi incautos posse.
19       X,    3,  23|         muliebri in contentionem animorum exarsit, cum se Verginia
20       X,    4,  35|         cladis, ceterum non plus animorum ad hostes erat. ubi primum
21     XXI,    5,  42|      vero dimicarent, is habitus animorum non inter eiusdem modo condicionis
22     XXI,    5,  44|        oculos, plena omnia video animorum ac roboris, veteranum peditem,
23    XXII,    1,   5|       dabat tantusque fuit ardor animorum, adeo intentus pugnae animus,
24    XXII,    4,  28| haudquaquam impar futura; tantum animorum fecerat prospere ante paucos
25    XXII,    4,  29|      aliud, gratorum certe nobis animorum gloriam dies hic dederit."~ ~
26    XXII,    6,  43|       consilia atque hic habitus animorum esset in castris, movere
27    XXII,    7, 50b|         apud victos magis impetu animorum, quos ingenium suum cuique
28   XXIII,    1,   7|   tumultus atque ex concitatione animorum inconsulti certaminis oreretur,
29   XXIII,    2,  12|  superest. Sed multitudo ea quid animorum quidve spei habeat scire
30   XXIII,    4,  26|  munimenta modo defendenda satis animorum esset sed etiam ad lacessendum
31   XXIII,    4, 30a|          quoque eadem inclinatio animorum pervenit et ne domus quidem
32    XXIV,    3,  18|        esse. cum haec inclinatio animorum plebis ad sustinendam inopiam
33    XXIV,    4,  23|   ceterae res hanc inclinationem animorum ad libertatem[que]. Hippocrates
34    XXIV,    6,  40|        ea visa inspectaque satis animorum fecere simulque ab exploratoribus
35    XXVI,    3,  18|         ut iam resederat impetus animorum ardorque, silentium subito
36   XXVII,    4,  17|        velut fortuita inclinatio animorum quae Hispaniam omnem averterat
37   XXVII,    4,  18|     appareret quid utrique parti animorum esset. in castra trepida
38   XXVII,    4, 20a|      cuiusque provinciae regione animorum Hispanis esset, unus Hasdrubal
39  XXVIII,    3,  14|         causa esset, pari robore animorum armorumque concursuros.
40     XXX,    5,  28|       erant. haud dispar habitus animorum Carthaginiensibus erat quos
41    XXXI,    2,  14|      rediit. et inritatio quidem animorum ea prima fuit: postea iustum
42   XXXII,    3,  19|    simplex habitus inter Achaeos animorum: terrebat Nabis Lacedaemonius,
43   XXXII,    3,  20|           inquit 'illa certamina animorum, Achaei, sunt, quibus in
44   XXXIV,    5,  49|        Nec ignarus huius habitus animorum Quinctius, si sine excidio
45  XXXVII,    6,  39|          praestant - sive robore animorum vincuntur.~ ~40.
46 XXXVIII,    2,  17|     traxit aliquantum ab accolis animorum; Tarentinis quid ex Spartana
47 XXXVIII,    2,  17|          ad extinguendum vigorem animorum possunt; tantum contagio
48 XXXVIII,    2,  17|       servantis anticum specimen animorum Gallos vicissetis.'~ ~18.
49 XXXVIII,    5,  49|          Si timendum et feritate animorum et robore corporum, huicine
50 XXXVIII,    6,  52|         relicti estis, et tantum animorum in dies nobis decrescit,
51   XXXIX,    1,   8|       arte earum, quas multas ad animorum corporumque cultum nobis
52      XL,    2,  17| expulerat. haud minore certamine animorum, quam cum ferro et acie
53    XLIV,    2,  14|   existimari potest, qui habitus animorum audientibus ea patribus
54    XLIV,    2,  23|         aliquantum eam rem ratus animorum iis adiecturam. et obsides
55    XLIV,    3,  31|          adiuvante inclinationem animorum clementia <in> omnis et
56     XLV,    1,   1|       victoria ipsa, tum augurio animorum suorum laetabantur. et altera