Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  16|           Romanis, caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis
 2      II,    2,   6|          persequi ingratos cives velle. Ferrent opem, adiuvarent;
 3      II,    5,  45|     dimissis, quo minus consules velle credunt, crescit ardor pugnandi.
 4      II,    5,  45|       Manli, posse vincere scio: velle ne scirem, ipsi fecerunt.
 5     III,    3,  20|      populum exsolvere religione velle: privatum eo tempore Quinctium
 6     III,    8,  63|     hostibus consules triumphare velle gratiamque pro privato merito
 7     III,    9,  65|          libertatis, dum aequari velle simulando ita se quisque
 8      IV,    5,  42|      iudicium populi tollere aut velle aut posse, sed si preces
 9      IV,    6,  46|  sententia pugnare; sua consilia velle, sua imperia sola rata esse;
10       V,    1,   3|       creditis aut hodie turbare velle nisi concordiam ordinum,
11       V,    3,  15|      operae illi esset consulere velle, ad conloquium vatem elicuit.
12       V,    3,  22|        est vocem quoque dicentis velle auditam; motam certe sede
13       V,    6,  36| responsum coram Romanis accipere velle et si negetur ager, coram
14      VI,    5,  39|       gerere ut negando iam sibi velle continuari honorem acerrime
15     VII,    5,  30|     satis iusta causa amicitiae, velle eum vobis amicum esse qui
16     VII,    6,  40|      experti nolite adversus vos velle experiri. Qui pugnarent
17     VII,    6,  40|         possunt volunt: quid nos velle oportet? Quin omissis ira
18    VIII,    4,  19|     atque humilium poena defungi velle Fundanum populum censuerint.
19       X,    3,  24|         rebus in Etruria gestis; velle et P. Decium gloriari; et
20       X,    3,  29|        fugam ac novam de integro velle instaurare pugnam; Galli
21     XXI,    2,  24|     conloqui semet ipsum cum iis velle; et vel illi propius Iliberrim
22     XXI,    6,  50|         propinquo vires conferre velle; contra eludere Poenus et
23   XXIII,    1,   2|      tradere Hannibali ac Poenis velle; eo se periculo posse liberare
24    XXIV,    1,   6|      legatos Hannibalis narrare; velle quid veri sit scire, ut
25    XXIV,    2,   9|        eum continuare consulatum velle vociferaretur atque obstreperet,
26    XXIV,    4,  22|          servare etiam liberatam velle atque undique consuli in
27    XXIV,    4,  23|         imperator suus voluerit. velle ad Hannibalem redire; ceterum,
28    XXIV,    6,  47|       conloqui sese cum praetore velle. Cn. Fulvius castris praeerat;
29    XXVI,    4,  22|       Voturiam seniorum citaret: velle sese cum maioribus natu
30   XXVII,    8,  43|      Punicumque in ea praesidium velle; ut ad iter parati omnes
31  XXVIII,    8,  43|         laudes non adsequi solum velle sed - bona venia tua dixerim --,
32    XXIX,    4,  19|     neque populum Romanum factas velle; viros bonos sociosque et
33   XXXII,    3,  21|         id sibi praesidium neque velle inligari Romano bello vidit,
34   XXXII,    5,  38|     filiis matrimonio coniungere velle. Tyrannus primo negare aliter
35   XXXIV,    6,  58|        videtur honestius liberas velle omnes quae ubique sunt Graeciae
36    XXXV,    4,  34|      ipsorum essent omnia novare velle. Aetoli consilium cum rei <
37    XXXV,    5,  45|        discutere apparatum belli velle, ut taedio et impetus relanguescat
38  XXXVII,    2,   6|         referre ad suos dixerunt velle.~ ~7.
39  XXXVII,    2,   7|      dempsit novare eum quicquam velle. et tum quidem comiter acceptus
40  XXXVII,    3,  18|         caduceatore ad Aemilium, velle se de pace agere.~ ~19.
41  XXXVII,    5,  32|         praetor parci se deditis velle, clamor undique est sublatus,
42   XXXIX,    1,   4|      ostendit: eum contra dicere velle, proficiscentemque in provinciam
43   XXXIX,    1,   9|    benignitate deum exsolvere id velle. decem dierum castimonia
44   XXXIX,    1,  10|      liberetur, Bacchis initiari velle. id ubi mulier audivit,
45   XXXIX,    1,  19|    utique tuto esset. id senatum velle et aequum censere, ut ita
46   XXXIX,    5,  42|      venisse; convenire consulem velle, ut ab eo fidem praesens
47   XXXIX,    5,  47|      rerum praetermissarum fiat. velle etiam sentire Philippum
48      XL,    4,  39|    ordinare omnem exercitum sese velle. dies quoque, et ea propinqua,
49      XL,    4,  44|  religione votis solvendis dixit velle. vovisse, quo die postremum
50      XL,    4,  46|      deos precati eritis, id vos velle etiam homines credamus.
51    XLII,    1,  14|     princeps legationis erat. is velle quidem et laborare dixit
52    XLII,    2,  24|          cuiusque sit, possideri velle, nec novos statuere fines,
53    XLII,    2,  25|       scriptum se responsum dare velle. tum ita sibi scriptum traditum
54     XLV,    4,  38|          vos triumphantis videri velle? vos certe victores conspici
55     XLV,    4,  38|          certe victores conspici velle debebatis.~ ~39.