Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   2|        coalescentium in dies magis duorum populorum Aeneas, quamquam
 2       I,    3,  12|        Sabinique in media convalle duorum montium redintegrant proelium;
 3      II,    5,  47|        aciem se ipse coram offert. Duorum consulum cognita ora accendunt
 4      II,    5,  52|          cum capitis anquisissent, duorum milium aeris damnato multam
 5      IV,    2,   9|            contacta civitate rabie duorum iuvenum funestas nuptias
 6      IV,    5, 31b|          Consultare inde principes duorum populorum, Veios an Fidenas
 7      IV,    5,  32|        rege Veientium in conspectu duorum exercituum occiso, spolia
 8      IV,    6,  45|      consilia Iuppiter, indicioque duorum comprehensi sontes poenas
 9      VI,    5,  42|       manus conseruit in conspectu duorum exercituum caesum torque
10     VII,    1,   8|                Tunc inter primores duorum populorum res geritur; quidquid
11     VII,    2,   9|        agedum ad pugnam, ut noster duorum eventus ostendat utra gens
12     VII,    3,  18|   memorando certamine captum, sive duorum consulum auspicio bellum
13     VII,    3,  18|           civium censeri, si, quod duorum hominum virtute, L. Sexti
14     VII,    3, 22a|          impetraverunt. Ita posita duorum bellorum quae imminebant
15     VII,    4,  26|       ambiguo cum Gallis est; adeo duorum militum eventum, inter quos
16    VIII,    1,   7|          congredi mecum, ut nostro duorum iam hinc eventu cernatur
17    VIII,    3,  16|       proelio haud sane memorabili duorum populorum exercitus fusus,
18      IX,    1,   5|        acta res esset, praeterquam duorum fetialium non exstarent;
19      IX,    6,  30|           praecinerent. Haec inter duorum ingentium bellorum curam
20       X,    1,   6|         augurum numerum nisi morte duorum id redigi collegium potuerit,
21       X,    2,  15|            enim se fuisse dixit ut duorum patriciorum nomina reciperet,
22       X,    3,  30|    adiciunt. In pluribus annalibus duorum ea consulum propria victoria
23       X,    5,  44|           coniunxere. In conspectu duorum exercituum et Carvilius
24     XXI,    1,   2| Saguntinisque mediis inter imperia duorum populorum libertas servaretur.~ ~
25     XXI,    6,  52|           Galli tum incolebant, in duorum praepotentium populorum
26     XXI,    6,  56|        Pado traiectus Cremonam, ne duorum exercituum hibernis una
27   XXIII,    2,  16|         volebant. In hac cotidiana duorum exercituum statione principes
28   XXIII,    5,  33|               In hanc dimicationem duorum opulentissimorum in terris
29    XXIV,    6,  40|            peterentur. M. Valerius duorum milium praesidio relicto
30     XXV,    1,   3|        urbanam et peregrinam, quae duorum ante sors fuerat, Cn. Fulvius
31     XXV,    4, 22a|           nuntiarent, ut reliquias duorum exercituum cum cura colligerent,
32     XXV,    6,  37|           tamen reliquias eum esse duorum exercituum ante paucos dies
33     XXV,    6,  38|          quonam modo has reliquias duorum exercituum patriae conservare
34    XXVI,    3,  18|          cecidissent, qui in locum duorum succederet extraordinaria
35   XXVII,    2,   8|            legionibus adiunxisset, duorum speciem exercituum servavit;
36   XXVII,    7,  40|            proximus annus lugubris duorum consulum funeribus. his
37  XXVIII,    2,   9|      contione quam forti fidelique duorum praecipue legatorum opera
38  XXVIII,    4,  18|            nec erat aliter - visum duorum opulentissimorum ea tempestate
39  XXVIII,    5,  25|     Iliturgitanum exstitisset post duorum imperatorum duorumque exercituum
40    XXIX,    2,   5|          haud abnuere: tempus modo duorum mensum petere ad dilectus
41    XXIX,    6,  32|          cum herbis curaret volnus duorum equitum latrocinio per dies
42     XXX,    2,  12|          ut arbitrium utrius regum duorum fortunae accessio Sophoniba
43     XXX,    2,  15|          imperatoris patriaeque et duorum regum quibus nupta fuisset,
44     XXX,    6,  32|    discrimen procedunt postero die duorum opulentissimorum populorum
45   XXXII,    4,  26| vestigarent <profugos...>. Egregia duorum opera servorum indicum et
46   XXXIV,    3,  32|            satis compertum habemus duorum aut summum trium in ea re,
47    XXXV,    1,   6|                 Eodem fere tempore duorum consulum litterae allatae
48   XXXVI,    2,  14|         incepto vidit, tribuno cum duorum signorum militibus circummisso
49     XLI,    3,  19|         Gallia Liguribusque gestas duorum consulum ductu auspicioque
50   XLIII,    1,   4|      purgantibus sese culpamque in duorum amentiam conferentibus,
51    XLIV,    1,   9|           depulsisque iis in urbem duorum signorum milites transcenderunt.
52    XLIV,    2,  23|           Rhodum proficiscerentur: duorum simul regum nomine incitari
53    XLIV,    3,  32|      praeerant cum parvo praesidio duorum milium caetratorum. eo et
54     XLV,    3,  26|        rabies' inquit 'agitat, qui duorum hominum noxae civitatem