Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|    clamitatum; inde nuptialem hanc vocem factam.~ Turbato per metum
 2       I,    3,  10|          inritam conditoris templi vocem esse qua laturos eo spolia
 3       I,    5,  31|         lapides. Visi etiam audire vocem ingentem ex summi cacuminis
 4       I,    9,  54|          insita ingenio nullam eum vocem emisisse. Sexto ubi quid
 5       I,    9,  56|          venturum. Ex infimo specu vocem redditam ferunt: imperium
 6       I,    9,  56|            ratus spectare Pythicam vocem, velut si prolapsus cecidisset,
 7       I,    9,  58|          est; moriere, si emiseris vocem." Cum pavida ex somno mulier
 8      II,    1,   2|       subitae admiratio incluserat vocem; dicere deinde incipientem
 9      II,    2,   7|        silva Arsia ingentem editam vocem; Silvani vocem eam creditam;
10      II,    2,   7|     ingentem editam vocem; Silvani vocem eam creditam; haec dicta:
11      II,    4,  38|     hominum? Quid eos qui audivere vocem praeconis, quid, qui nos
12      II,    4,  40|            exacta aetate usurpasse vocem multo miserius seni exsilium
13     III,    5,  36|            quis memorem libertatis vocem aut in senatu aut in populo
14     III,    6,  39|        extra curiam etiam moverent vocem; neque se videre qui sibi
15     III,    6,  41|            nisi de quo consulimus, vocem misisse,' et ad Valerium,
16     III,    6,  41|             cum libertas non ultra vocem excessisset, decemviri propositum
17     III,    7,  50|          quid rei esset, flens diu vocem non misit; tandem, ut iam
18      IV,    1,   2|            capi passurum! Quid eam vocem animorum, non plebi Romanae,
19      IV,    1,   3|       adimant; quod spiratis, quod vocem mittitis, quod formas hominum
20      IV,    3,  17|          tesserarum prospero iactu vocem eius ambiguam, ut occidi
21       V,    3,  21|           immolante rege Veientium vocem haruspicis, dicentis qui
22       V,    3,  22|          Inde fabulae adiectum est vocem quoque dicentis velle auditam;
23       V,    5,  32|            est supra aedem Vestae, vocem noctis silentio audisse
24       V,    6,  46|        stationes egressus nihil ad vocem cuiusquam terroremve motus
25       V,    7,  52|          templum propter caelestem vocem exauditam in Nova via iussimus
26      VI,    4,  27|    contione, ubi aliquando audiant vocem tribuniciam de levando fenore
27     VII,    1,   2|     dicitur, cum saepius revocatus vocem obtudisset, venia petita
28    VIII,    1,   6|                       Cum consulis vocem subsecuta patrum indignatio
29    VIII,    1,   6|       saepius invocabant consules, vocem Anni spernentis numina Iovis
30    VIII,    4,  21|           et dicere viri et liberi vocem auditam: an credi posse
31    VIII,    5,  32|         responde; at extra ea cave vocem mittas. accede, lictor.'
32    VIII,    5,  33|           iussisti unde et privati vocem mittere possemus.' ibi primo
33      IX,    3, 12b|        deinde rem inclinavit, quod vocem audiri praeconis passi sunt
34      IX,    3,  16|            securem iussit. Ad quam vocem exanimi stante Praenestino, "
35      IX,    4,  18|          ex tot proceribus Romanis vocem liberam missurus fuerit.
36     XXI,    2,  18|           placet sumite." Sub hanc vocem haud minus ferociter, daret
37   XXIII,    3,  22|           unius hominis temerariam vocem silentio omnium exstinguendam
38    XXIV,    2,  16|       liberos esse iubere. ad quam vocem cum clamor ingenti alacritate
39    XXIV,    4,  25|            filias nuptas. sub hanc vocem ex omnibus partibus contionis
40    XXIV,    4,  31|      iusserunt Hippocrati. ad quam vocem tantus extemplo primum a
41   XXVII,    6, 28b|           adesse. vigiles velut ad vocem eorum excitati tumultuari
42    XXIX,    3,  15|          exhausti essent. sub hanc vocem non memoria magis patribus
43     XXX,    2,  12|        dominum vitae necisque suae vocem supplicem mittere licet,
44   XXXII,    3,  20|        animos vestros inclinarunt, vocem cuiquam possunt exprimere?
45  XXXIII,    2,  13| inimicissimis omnibus praeclusisse vocem videbatur, Phaeneas tamen
46    XXXV,    4,  31|          Romanorum fieri. sub hanc vocem fremitus variantis multitudinis
47    XXXV,    4,  32|            societatis Aetolos, qui vocem liberam mittere adversus
48 XXXVIII,    3,  33|           his vocibus multitudo ad vocem unius, qui, ut ferirent,
49   XXXIX,    2,  26|           et cum fremitus post eam vocem ortus et tandem sedatus
50      XL,    1,   9|            in me strictum cernenti vocem mittere licet, per te patriumque
51      XL,    1, 16a|         lacrimae simul spiritum et vocem intercluserunt. Philippus
52    XLIV,    3,  45|           pereamus.' horum ferocia vocem Evandri clausit. rex inde
53     XLV,    1,   6|    Macedonia reliquissent. ad hanc vocem transitio omnium facta est,