Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   2|         laeta ex eo certamine abiit: victi Rutuli: victores Aborigines
 2       I,    4,  17|             gratum plebi fuit ut, ne victi beneficio viderentur, id
 3     III,    7,  52|              omni parte iactarentur, victi consensu decemviri futuros
 4     III,    9,  67|           hanc esse patriam licebit? Victi nos aequiore animo quiescimus
 5      IV,    1,   6|            pertinacia certaret, quam victi tandem patres ut de conubio
 6      IV,    4,  26|             placuit, quia etsi saepe victi populi maiore tamen conatu
 7      IV,    5,  33|       accurrit claraque voce "Fumone victi" inquit, "velut examen apum,
 8      IV,    5,  40|    deserveris consulem exercitumque; victi denique simus an vicerimus."~ ~
 9      IV,    6,  59|              fuit. Cogebantur itaque victi, quia cedentibus spei nihil
10       V,    2,   9|              coercendos magistratus, victi consensu omnium comitia
11       V,    4,  26|               sed severitate imperii victi eandem virtutem et oderant
12       V,    4,  27|           nec homo quisquam invideat victi a vobis et imperatore vestro,
13       V,    6,  44|          manu: iam obsidionis taedio victi abscedunt vagique per agros
14       V,    7,  51|         deorum praetermissum? Igitur victi captique ac redempti tantum
15       V,    7,  53|    reliquisse victores, sed amisisse victi patriam videbimur: hoc ad
16      VI,    5,  33|      Latinosque coorta, cum Antiates victi malis subactique bello in
17     VII,    4,  27|            bellandum gens, certamine victi fuga effusa Satrici moenia
18      IX,    1,   3|            pariter omnes capti atque victi sumus; ne ferrum quidem
19      IX,    1,   4|           omnium rerum inopia esset, victi necessitate legatos mittunt,
20      IX,    1,   4|            respondit; et, quoniam ne victi quidem ac capti fortunam
21      IX,    2,  11|           Nunquamne causa defiet cur victi pacto non stetis? obsides
22      IX,    5,  23|              partis sed nox incertos victi victoresne essent diremit.
23      IX,    7,  32|            ita ut victores priusquam victi pugnandi finem facerent.
24      IX,    8,  41|          Haud magno certamine hostes victi; neque eius pugnae memoria
25       X,    4,  35|          continenti; maesti ac prope victi procedunt adversus hostem
26     XXI,    1,   1|        indignantibus quod victoribus victi ultro inferrent arma, Poenis
27     XXI,    1,  13|            fert Hannibal, sic vos ut victi audiatis; si non id quod
28     XXI,    3,  29|            Romani sed pars Gallorum, victi amplius ducenti ceciderunt.
29     XXI,    5,  43|             regesque perlevi momento victi sunt. Nam dempto hoc uno
30    XXII,    2,  7b|        praetor "pugna" inquit "magna victi sumus". Et quamquam nihil
31    XXII,    2,  7b|          hoste. Quot casus exercitus victi fuerant, tot in curas distracti
32    XXII,    4,  29|           prope una acies facta erat victi atque integri exercitus
33    XXII,    6,  49|          hostium victoria, fuit, cum victi mori in vestigio mallent
34    XXII,    8,  60|             magis humanis quam armis victi sunt. Orto sole ab hostibus
35   XXIII,    1,   2|          obliti credant, - cum omnes victi metu permitterent, "claudam"
36    XXIV,    1,   1|            esse adferebant, tum metu victi consulturos se populum responderunt;
37    XXIV,    4,  27|         extrahenda re; sed postremo, victi consensu et seditionem metuentes,
38     XXV,    6,  38|          quonam modo pauci a multis, victi a victoribus castra tutati
39     XXV,    6,  40|        captas Syracusas dediderat ut victi a victore leges acceperunt.
40    XXVI,    7,  41|             ut magnis omnibus bellis victi vicerimus. vetera omitto,
41   XXVII,    3,  13|              ut victores potius quam victi veniam impetretis quam petitis.'
42  XXVIII,    3,  12|        habebant; eandem quod proelio victi Carthaginienses duce amisso
43    XXIX,    2,   9|          simul ac tumultu crescente. victi Plemini milites cum ad Pleminium
44    XXXI,    2,  18|          spatio plura facinora in se victi ediderunt quam infesti edidissent
45    XXXI,    5,  38|            inter tumultum, cum omnes victi metuque perculsi ex proelio
46   XXXIV,    6,  57|           leges; id enim victoris et victi esse. ex eo genere cum Antiochus
47   XXXVI,    2,   9|          circumiectus erat; postremo victi malis, cum timerent, ne
48 XXXVIII,    3,  26|        fractos>, quia, etsi non ipsi victi erant, suae gentis hominum
49   XXXIX,    3,  35|        factos, et periculum esse, ne victi magis timendi forent, quam
50    XLII,    4,  53|          obsides Larisaeis dederant, victi tamen praesenti metu in
51    XLIV,    3,  39|           vagi dimicassemus, ut quo <victi, quo> victores nos reciperemus?
52     XLV,    2,  21| intercedendum venissent, desisterent victi auctoritatibus suadentium
53     XLV,    4,  36|           deliberandum secessissent, victi auctoritatibus principum