Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   4|       lenibus stagnis nec adiri usquam ad iusti cursum poterat
 2       I,    3,  11|  prodendi exempli causa ne quid usquam fidum proditori esset. Additur
 3       I,    9,  53|    gladios patris elapsum nihil usquam sibi tutum nisi apud hostes
 4      II,    3,  18|     provocatio erat neque ullum usquam nisi in cura parendi auxilium.
 5      II,    4,  40|       iam pati nec tibi turpius usquam possum, nec ut sum miserrima,
 6      II,    5,  51|       agrum impetus dabant; non usquam pecora tuta, non agrestes
 7     III,    6,  38|     partibus senatorem, raroque usquam noscitare; curiam inde ac
 8     III,    6,  42|  auspicio decemvirorum prospere usquam gereretur vinci se per suum
 9     III,    6, 48a|         Tum Verginius ubi nihil usquam auxilii vidit, 'quaeso'
10     III,    9,  68|     concordia ordinum nullos se usquam esse vident, malae rei se
11      IV,    5,  40|    denique die ecquid praesidii usquam habueris, an tu cohorsque
12      IV,    6,  48|        ullam opem cernere aliam usquam praeterquam in tribunicio
13       V,    6,  39|        tum demum postquam nihil usquam hostile cernebatur viam
14       V,    6,  41|       quod nec in acie ancipiti usquam certaverant proelio nec
15       V,    6,  45|      tantum bello virum neminem usquam ea tempestate esse. Contione
16      VI,    4,  25|     usuum causae ferrent, nihil usquam non pavidis modo sed ne
17      VI,    4,  25|    fuisset; adeo nec amotae rei usquam nec oblatae ad tempus vestigium
18    VIII,    1,   1|         Samnitium, non legiones usquam oppositae; ferro ignique
19    VIII,    5,  29|   Vestinis multiplex bellum nec usquam vario eventu gestum est.
20      IX,    5,  26|     Capuae sed in universum qui usquam coissent coniurassentve
21      IX,    8,  43|       gentis gloria fuit: nihil usquam dictu dignum ausi, trinis
22     XXI,    2,  22|        proinde sequeretur neque usquam a se deflecteret oculos.
23     XXI,    3,  31|       tendit in Trigorios, haud usquam impedita via priusquam ad
24     XXI,    5,  44|       Hispaniam miserunt. Nihil usquam nobis relictum est nisi
25    XXII,    5,  33|        cervicibus erat, nullius usquam terrarum rei cura Romanos,
26    XXII,    6,  39|  accipiunt, nulla moenia; nihil usquam sui videt, in diem rapto
27    XXII,    8,  61|      sociorum moverunt ut pacis usquam mentio apud Romanos fieret
28   XXIII,    3,  18|  exercitu a Capua exiret, nihil usquam pristinae disciplinae tenuit.
29    XXIV,    3,  20|        nihil ibi violatum neque usquam via excessum est, apparebatque
30     XXV,    6,  39|       velut in sua castra nullo usquam obsistente penetravere.
31    XXVI,    8,  49|   inquit, "ne quid quod sanctum usquam esset apud nos violaretur:
32  XXVIII,    8,  42|         amicus, non consistendi usquam locus, non procedendi; quacumque
33    XXIX,    1,   3|     infestissimum hostem. nihil usquam spei, nihil auxilii esse.
34     XXX,    7,  38|      per indutiarum tempus alio usquam quam Romam mitterent legatos
35   XXXII,    5,  35|         venit: Philippus nullus usquam nec nuntius ab eo per aliquot
36   XXXIV,    2,  11|         nullos se socios, nihil usquam in terris aliud spei habere.
37   XXXIV,    3,  25|      movit quemquam, quia nihil usquam spei propinquae nedum satis
38    XXXV,    2,  12|      Nabim quieturos. ubi nihil usquam moveri viderunt, agitandum
39    XXXV,    4,  38| indicata re, primo pavidi nihil usquam spei nisi in fuga ponebant;
40    XXXV,    5,  51|  strictos gladios aut sanguinem usquam factum audissent, cum per
41  XXXVII,    4,  25|       regna tollenda, ut nullum usquam [orbis] terrarum nisi Romanum
42  XXXVII,    7,  53|         labori meo nec periculo usquam peperci. quod miserrimum
43   XXXIX,    1,   1|       et repentinus, qui nullum usquam tempus, nullum locum quietum
44      XL,    1,  10|         praeter te, pater, quid usquam aut spei aut praesidii est?~ ~
45      XL,    1,  15|  invidia urit, reverteris? 'cur usquam [regni] tui mentio fit,
46      XL,    3,  27|        Aemilius, postquam nihil usquam auxilii ostendebatur, interceptos
47      XL,    3,  32| receptus pulsis nullus erat nec usquam nisi in certamine spes,
48      XL,    3,  33|       campo se diffuderunt, nec usquam confertos eos hostis circumvenit.
49     XLI,    2,  12|  campestris agros consuli nulla usquam apparuerunt arma. Claudius
50     XLI,    3,  21|       boum hominumque volturium usquam visum. sacerdotes publici
51    XLII,    1,   6|        imperanda; se <in> nullo usquam cessaturum officio. ea merita
52    XLII,    3,  34|         senatusque auctoritatem usquam feceritis, nunc quoque in
53    XLIV,    1,   5|        cum spe, quod nec hostis usquam apparebat et mari adpropinquabant,