bold = Main text
      Lib. Cap. Par.     grey = Comment text
 1004      VI,    4,  28|                    concursumque in muros adque portas est; tandemque ab
 1005       V,    4,  23|                  fessa tam diutino bello adquiesceret civitas quam quod digni
 1006     III,    9,  72|                tantum agro intercipiendo adquiratur, quantum amittatur alienandis
 1007       I,    8,  45|               usus, ne semper armis opes adquirerentur, consilio augere imperium
 1008   XXXII,    5,  35|                  enim amitti in iis quam adquiri nec unquam, nisi tota deduxisset
 1009     XLV,    3,  30|               libertas praeter spem data adrexit et levatum annuum vectigal;
 1010       V,    5,  33|             Graeci eadem Tyrrhenum atque Adriaticum vocant. Ei in utrumque mare
 1011     VII,    4,  25|          tumultum cognominis, dictatorem adrogari haud satis decorum visum
 1012     XXX,    1,   2|               mures Antii coronam auream adrosere; circa Capuam omnem agrum
 1013    XXVI,    7,  44|              arcere queunt quin certatim adscendant. et ab navibus eodem tempore
 1014       V,    6,  47|                 eius loci qua fefellerat adscendens hostis citati; et cum in
 1015   XXIII,    2,  11|            fecisset, ita coronatum navem adscendere nec ante deponere eam quam
 1016    XXVI,    8,  48|               eius esse qui primus murum adscendisset; profiteretur qui se dignum
 1017     XXV,    6,  36|                  erat, quod hosti aditum adscensumve difficilem praeberet; omnia
 1018       I,    4,  20|              patrios ritus peregrinosque adsciscendo turbaretur; nec caelestes
 1019   XXVII,    2,   7|       defecissent novasque in societatem adscitas exposuit; ex captivis comperta
 1020     VII,    1,   4|                ab ostentatione saevitiae adscitum quam non magis in alienis
 1021      IV,    4,  25|                  auxilio imperium quoque adscituram. Placet tollendae ambitionis
 1022     XXI,    1,   2|             aliam indolem profecto animi adscitus et, quia gener erat, factionis
 1023      IV,    5, 31b|                  undique ad spem praedae adsciverunt. Uni Fidenatium populo rebellare
 1024  XXXIII,    3,  21|           terribilior Asiae erat, regium adscivit nomen, cuius magnitudini
 1025   XXXIV,    2,  15|                  caesos ait, numerum non adscribit.~ ~16.
 1026   XXXIX,    2,  28|            Maronea et Thraciae civitates adscriptae sunt? quod ab illis ne postulare
 1027    VIII,    3,  14|           senatorum coloni missi, quibus adscriptis speciem antiquae frequentiae
 1028 XXXVIII,    3,  34|                dimissos ac Lacedaemoniis adscriptos - ita enim vocabant qui
 1029       V,    2,  11|                 patricii aut patriciorum adseculae habendi tribuni plebis sint;
 1030  XXXIII,    1,   8|            receptus erat, coactus nondum adsecuta parte suorum periculum summae
 1031  XXVIII,    3,  16|             sequentes issent, haud dubie adsecuturi fuerint: ducibus est creditum
 1032     XXI,    3, 32a|             facile se tantum praegressos adsecuturum videt, ad mare ac naves
 1033     XLI,    3,  24|              ciemus? quid, ut ipsi locum adsentandi Romanis habeamus, suspectos
 1034    XXIV,    1,   6|                   aliam deinde, inflatus adsentationibus eorum qui eum non Hieronis
 1035     XLV,    2,  18|             gentis esset, inprobus vulgi adsentator aliquando libertatem salubri
 1036 XXXVIII,    6,  56|               cui famae, quibus scriptis adsentiar, non habeam. Non de accusatore
 1037     III,    7,  49|          consiliis ad quae ex omni parte adsentiendo multis auctoribus trepidaverat,
 1038      XL,    2,  21|                 patri [tutum], sed etiam adsentiendum erat, ne invitum parere
 1039   XXXII,    3,  22|             adsensu, aliorum inclementer adsentientes increpantium; et iam non
 1040   XXXIX,    5,  52|                  neque his neque Valerio adsentior, his, quod censoribus M.
 1041       I,    9,  54|                   Ubi cum de aliis rebus adsentire se veteribus Gabinis diceret
 1042    XXII,    6,  43|                   prioris anni consulem, adsentiretur, [ex] maioris partis sententia
 1043    XXVI,    8,  49|             pecunia convenit; si aliquis adsentiri necesse est, media simillima
 1044   XXVII,    7,  42|               citatis equis agmen suorum adsequuntur. consul ubi silentium in
 1045     III,    6,  45|                  variet. In iis enim qui adserantur in libertatem, quia quivis
 1046    VIII,    1,   5|                  quamquam armis possumus adserere Latium in libertatem, consanguinitati
 1047     III,    6,  44|                ut virginem in servitutem adsereret neque cederet secundum libertatem
 1048     III,    6,  45|               interea iuris sui iacturam adsertorem non facere quin ducat puellam
 1049    XXIV,    6,  45|               sequebantur, nocte clausum adservabant. Arpis domi primum desiderari
 1050      IV,    6,  55|           singuli singulos sibi consules adservandos adsidua opera desumunt;
 1051   XXXIX,    1,  19|                  intentiore eum custodia adservarent, non solum ne effugeret,
 1052   XXVII,    8,  47|              tumultu duces parum intente adservati, alter in destinatis iam
 1053      VI,    5,  30|              feruntur, ne auctore quidem adservato qui eos hostis Latinus pro
 1054       V,    6,  40|                   quisve ea locus fideli adservaturus custodia esset, optimum
 1055      IX,    8,  46|          nobilium adulescentium, qui ibi adsidebant, adsurrectum ei non esset,
 1056     XXV,    5,  26|               incidissent morerentur aut adsidentes curantesque eadem vi morbi
 1057     XXI,    3,  25|         militaria opera, segnis intactis adsideret muris, simulari coeptum
 1058       I,    4,  20|          conditoris haud alienum. His ut adsiduae templi antistites essent
 1059     XXX,    2,  10|                sed eo gratior quod inter adsiduas clades ac lacrimas unum
 1060       I,    4,  20|               desererentur flaminem Iovi adsiduum sacerdotem creavit insignique
 1061    XXVI,    6,  33|                maxima pars, censeat, qui adsient, id volumus iubemusque.'~ ~
 1062   XXXIX,    5,  44|                Porcium, cui acerbitas ea adsignabatur, per omnem vitam exercuerunt.
 1063      IV,    2,  11|               populare ministerium, agro adsignando sociis quem populus Romanus
 1064    XLII,    3,  37|                   Thessalia circumeundae adsignantur; inde Boeotiam atque Euboeam
 1065     XLV,    4,  44|              esset, naves longae viginti adsignarentur, quibus uteretur; donec
 1066      IV,    2,  11|           divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur. Sic ager ad Ardeates rediit.
 1067    XLII,    3,  35|                  pilum virtutis causa ei adsignarunt. ceteri centuriones remissa
 1068      IV,    4,  27|                 castris; M. Fabio legato adsignat equites, nec ante lucem
 1069       V,    3,  22|             deportanda Romam regina Iuno adsignata erat, venerabundi templum
 1070   XLIII,    1,   3|            numero colonorum essent, agro adsignato. Latinam eam coloniam esse
 1071     XLV,    1,  13|                 ab triumviris agrum sibi adsignatum esse. senatus, qui de finibus
 1072      IV,    6,  48|                  erat, nec quod venisset adsignatumve publice esset praeterquam
 1073     III,    9,  72|          Scaptione hoc, contionali seni, adsignaturos putarent finitimos populos?
 1074     XXI,    1,  13|                   agros relinquit, locum adsignaturus in quo novum oppidum aedificetis.
 1075    XLII,    3,  34|                 decumum ordinem hastatum adsignavit. devicto Philippo Macedonibusque
 1076      II,    5,  41|                  ne cui nisi civi Romano adsignentur: Cassius, quia in agraria
 1077    XXVI,    3,  19|                 generis, alia vera, alia adsimulata, admirationis humanae in
 1078   XXXIV,    4,  44|              essent tanta pecunia quanta adsoleret faciendos: ver sacrum videri
 1079     XXX,    3,  18|            quorum stridorem odoremque et adspectum territi equi vanum equestre
 1080     XLI,    2,  13|             aberrasset, initam ac semine adspersam. in Crustumino diem unum
 1081   XXXII,    1,   5|                 cum situm omnem regionis adspexisset, maxime idoneum ad muniendum
 1082     VII,    2,  16|               ante dictum est, exclamat "adspice, imperator" inquit, "quemadmodum
 1083  XXVIII,    8,  44|                propinquo ingressus fines adspicias. non speraverat Hannibal
 1084    XXVI,    8,  51|                decurrebat: nunc operibus adspiciendis tempus dabat, quaeque in
 1085      IV,    5,  35|          consulatus in partem revocandam adspirare non auderet, sed ne in tribunis
 1086   XXXIX,    1,   5|                momentis animi circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei;
 1087       I,    3,  16|                  horrore venerabundusque adstitissem petens precibus ut contra
 1088     III,    3,  22|               cum ad id spectator pugnae adstitisset, libero campo adeptus parte
 1089    XLII,    2,  15|          maceriam se abdiderunt gradibus adstructis, ut ex ea velut e muro tela
 1090     XXI,    1,   3|           nostram pro militari rudimento adsuefacere libidini praetorum. An hoc
 1091     III,    7,  52|                  supplicia patrum plebem adsuefaciant.~ ~53.
 1092    XXII,    2,  12|             coeptorum, finitimo receptu, adsuefaciebant territum pristinis cladibus
 1093    XXXI,    4,  29|                  pacis pactae desiderat. adsuefacite his terris legiones externas
 1094       I,    8,  46|                  Ea secretis viri alieni adsuefacta sermonibus nullis verborum
 1095     III,    8,  61|           proeliisque levibus experiundo adsuefecerat sibi potius fidere quam
 1096    XXVI,    1,   4|                 suos accipientes equites adsuefecerunt et vehi post sese et desilire
 1097    XXIV,    6,  48|          aliisque iustis militaribus ita adsuefecit ut brevi rex non equiti
 1098  XXVIII,    5,  27|              pueritia in castris habitus adsueram militaribus ingeniis: apud
 1099      II,    1,   1|                  soli, cui longo tempore adsuescitur, animos eorum consociasset?
 1100      II,    1,   2|                  nimium Tarquinios regno adsuesse; initium a Prisco factum;
 1101       V,    1,   6|           dissolvendae rei publicae est, adsuestis, Quirites, audire et dulcedine
 1102  XXXIII,    5,  48|             Carthagine [et] multitudinis adsuetae domum Hannibalis frequentare
 1103    XXII,    2,  18|              Hannibale supervenisset. Ea adsuetior montibus et ad concursandum
 1104   XXVII,    3,  12|           traducta, rapto vivere hominum adsuetorum; additi erant Bruttiorum
 1105      IV,    6,  45|                velut anniversariis armis adsueverat civitas; Labicos legati
 1106       X,    3,  26|                 famam magisque in altero adsumendo duce aliorum indulgere timori
 1107    XXXV,    4,  36|               generis aliquem in speciem adsumendum. Laconicus eius stirpis
 1108    XXXV,    5,  46|          Romanorum amicitia regem quoque adsumerent socium atque amicum; neque
 1109     XXI,    2,  19|               essent" nec "ne qui postea adsumerentur". Et cum adsumere novos
 1110      II,    5,  41|                viam fieri. Quid ita enim adsumi socios et nomen Latinum,
 1111 XXXVIII,    1,   1|                adiutores ad rem gerendam adsumpserunt; dein paucitate parum freti,
 1112   XXIII,    2,  15|             beneficio conciliandus, sibi adsumpsisse quam hosti ademisse fortem
 1113      II,    1,   4|             nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum vetustate memoria
 1114    XLII,    2,  19|                Macedoniae Threcia esset, adsumptos in societatem gaudebant.
 1115      II,    1,   4|             societatem consilii avunculi adsumunt. Praeterea aliquot nobiles
 1116     XXI,    4,  36|             fallente, ut, seu manibus in adsurgendo seu genu se adiuvissent,
 1117      IV,    3,  19|             innixus se in pedes excepit. Adsurgentem ibi regem umbone resupinat,
 1118    XXII,    7,  51|                 pugna iunxerat aut fuga; adsurgentes quidam ex strage media cruenti,
 1119    XXII,    1,   2|              sustinere se prolapsi neque adsurgere ex voraginibus poterant,
 1120    XXII,    1,   4|             patescit campus; inde colles adsurgunt. Ibi castra in aperto locat,
 1121      IX,    8,  46|       adulescentium, qui ibi adsidebant, adsurrectum ei non esset, curulem adferri
 1122     III,    3,  24|                 visum in publico, sed ne adsurrexisse quidem ex morbo, multorumque
 1123     XLV,    1,  11|               subvehebatur, omnium rerum adtenuata inopia erat. his cum laetari
 1124    XLII,    2,  26|                 magnopere, quod memorari adtineat, rei publicae eo anno consules
 1125    XLII,    5,  63|                  palus urbem cingit, nec adtinebat oppugnari nec poterat. ipse
 1126     XLV,    2,  19|                qui postea regnavit. quid adtinere vim adferre rei sua sponte
 1127    XLII,    1,  10|            provinciarum administrationem adtineret.~ ~11.
 1128    XLII,    3,  41|            ceteros ero. et hercule, quid adtinet cuiquam exilium patere,
 1129   XXXIV,    1,   4|                 repletas et regias etiam adtrectamus gazas --, eo plus horreo,
 1130    XLII,    3,  33|                 militassent, habuissent, adtribuerentur. P. Licinius consul senatus
 1131    XLII,    3,  41|             essent, vestro decreto patri adtributi meo. nec, si causa reddenda
 1132    XXXV,    3,  22|          adversus Lacedaemonium tyrannum adtulissent, quem et Achaei legati nuntiabant
 1133    XLII,    3,  34|                  dedit, quae secum nihil adtulit praeter libertatem pudicitiamque,
 1134     XXX,    3,  16|              praetorium pervenerunt more adulantium - accepto, credo, ritu ex
 1135   XXIII,    1,   4|             libertatisque memoria plebem adulari; salutare, benigne invitare,
 1136      IX,    4,  18|               desideratas humi iacentium adulationes, etiam victis Macedonibus
 1137     XXX,    3,  16|             conveniens oratio tam humili adulationi fuit non culpam purgantium
 1138    XLII,    3,  30|                 rati. pars altera regiae adulationis erat; quosdam aes alienum
 1139     III,    9,  69|                  dignitatis patrum plebi adulatos aut acerbe tuendo iura ordinis
 1140    XXXI,    2,  11|              adierunt excusantes errorem adulescentiamque et culpam omnem in fraudem
 1141    XXVI,    8,  50|               militibus adducitur ad eum adulta virgo, adeo eximia forma
 1142      II,    1,   1|      consociasset? Dissipatae res nondum adultae discordia forent, quas fovit
 1143   XXXIX,    1,  18|               falsis testimoniis, signis adulterinis, subiectione testamentorum,
 1144      XL,    2,  23|             falsas etiam litteras, signo adulterino T. Quinctii signatas, reddiderunt
 1145      XL,    4,  55|                scriba vitiatas signumque adulterinum vulgo in regia fremebant.
 1146       I,    9,  58|             positurum ait, ut in sordido adulterio necata dicatur. Quo terrore
 1147       I,    9,  58|            dexteras fidemque haud impune adultero fore. Sex. est Tarquinius
 1148   XXVII,    4,  19|             imperatoris quaestor, puerum adultum inter eos forma insigni
 1149  XXXIII,    4,  31|            inanes vana specie libertatis adumbratas esse. cur enim alias Romanis
 1150       I,    4,  18|            dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens quem lituum appellarunt.
 1151   XXXIX,    2,  22|               caelestes multifariam orti adussisse complurium levi adflatu
 1152 XXXVIII,    1,   7|              etiam foedo quodam odore ex adusta pluma cum totum cuniculum
 1153   XXVII,    8,  47|               notari oculis si qui forte adustioris coloris ut ex recenti via
 1154    XLII,    5,  57|                et plurimi pulveris erat; advectosque siti, si primo in conspectu
 1155      IV,    2,  12|                 haud ita multum frumenti advectum est, nullum momentum annonae
 1156    XXXV,    4,  32|              multitudinis animos, tantum advehi auri ut ipsos emere Romanos
 1157   XXVII,    4, 15b|              factus de nova consuetudine advenae locupletis atque inter populares
 1158  XXVIII,    1,   2|          postremi iam profligato proelio advenerant vivus capitur. Magonem fugientem
 1159      XL,    3,  32|                   in medio ardore pugnae advenerunt, et Acilius ab tergo erat.
 1160    XXII,    6,  49|                  priusquam victor hostis adveniat praesidiis firment; privatim
 1161     XLI,    1,   4|           tertiae legionis, cum equitatu adveniunt. confestim et quos binos
 1162       V,    6,  44|              pariendi. Qui effuso agmine adventant gens est cui natura corpora
 1163       V,    5,  33|                  capi Roma non potuerat, adventante fatali urbi clade legati
 1164     XXI,    6,  49|                 ex speculis prospicerent adventantem hostium classem missis.
 1165   XXXIV,    2,  12|               hostes fama Romani auxilii adventantis impleverunt.~ ~13.
 1166     XXV,    4,  19|                  praebuit ne hostes novi adventarent. velut ex composito utrimque
 1167    VIII,    5,  28|              florem aetatis eius fructum adventicium crediti ratus, primo perlicere
 1168    XXIV,    3,  19|                exercitu Casilinum venit, adventuque eius Campani iam moventes
 1169    XLII,    5,  66|           instructos et praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo
 1170     XLV,    2,  21|                 Pomponius tribuni plebis adversabantur. sed et praetor novo maloque
 1171  XXXIII,    4,  36|                 consul exercitum duxerit adversamque prospera pugna oblitteraverit
 1172      II,    5,  45|               abdenda cupiditas erat, ut adversando remorandoque incitato semel
 1173    XXII,    5,  35|                certaverant, par magis in adversandum quam collega datur consuli.
 1174    XLII,    1,  11|                  Demetri filii rettulit, adversantis Romano bello; Bastarnarum
 1175   XXXIV,    1,   1|                  turba hominum faventium adversantiumque legi complebatur. matronae
 1176   XXIII,    6,  42|             nobis evenerunt. Quae aspera adversaque tunc acciderunt, minore
 1177   XXIII,    1,   2|                consilia quibus nequiquam adversarer viam saluti vestrae inveniam.
 1178 XXXVIII,    5,  47|                  triumphum postulantibus adversari, patres conscripti; quibus
 1179      II,    5,  61|                 Ap. Claudi, cui acerrimo adversario legis causamque possessorum
 1180     VII,    6,  41|                    aera demerentur, quod adversati coniurationi fuissent.~ ~
 1181      VI,    5,  40|                   semper plebis commodis adversatos esse. quorum alterum neque
 1182    XXVI,    5,  29|                   ut ex quo primus post <adversissimas haud> adversae pugnae gloriam
 1183     VII,    5, 29b|               Ibi rursus acie dimicatum; adversoque proelio Campani intra moenia
 1184  XXVIII,    3,  11|          sollicita cum omnium secundorum adversorumque causas in deos verterent,
 1185     XXX,    7,  42|                      pacis semper auctor adversusque factioni Barcinae. eo tum
 1186      IV,    6,  45|                Tusculanis negotium datum adverterent animos ne quid novi tumultus
 1187    XXIV,    3,  18|                  hominum regendos animum adverterunt castigandaque vitia quae,
 1188     XLV,    1,   5|               populum Samothracum animum advertisset, a magistratibus petit,
 1189      IX,    7,  32|                 castra ante urbem posita advexere. Etrusci diem primum consultando
 1190    XLIV,    2,  26|                  dividendum esset, secum advexisset. cum ad id nihil responderetur,
 1191    XXIX,    6, 36a|               erat ingentem vim frumenti advexit; horreaque non solum ea
 1192    XXII,    7,  53|                 qui aderant et consilium advocandum de eo censerent, negat consilii
 1193      IX,    1,   2|                  Ad consules maestos, ne advocantes quidem in consilium, quando
 1194      II,    5,  59|              saevire vellet contionemque advocaret, concurrunt ad eum legati
 1195   XXXIV,    3,  26|          oppressam metu civitatem vidit, advocat consilium de oppugnandis
 1196      IV,    5,  32|           dimissis dictator ad contionem advocatam increpuit quod animos ex
 1197     III,    6,  47|             aliquot matronis cum ingenti advocatione in forum deducit. Circumire
 1198     XXX,    1,   5|                          His praeparatis advocatoque consilio et dicere exploratoribus
 1199     III,    6,  47|               mulierum circumstantiumque advocatorum, silentium factum per praeconem.~ ~
 1200    XLIV,    3,  34|               per se, nunc cum iis, quos advocaverit in consilium; qui non sint
 1201     III,    5,  34|            tabulis, populum ad contionem advocaverunt et, quod bonum faustum felixque
 1202    XXXI,    4,  32|               bello et pace agere velit, advocet concilium et quod tum referatur
 1203    XXXV,    1,   9|                 vesparum ingens in forum advolasse et in Martis aede consedisse:
 1204      II,    3,  20|                  Tum ad equites dictator advolat, obtestans ut fesso iam
 1205   XXXIV,    4,  40|                 dein suppliciter orantem advolutumque genibus tandem audivit.
 1206  XXVIII,    6,  34|               fratrem ad eum mittit; qui advolutus genibus fatalem rabiem temporis
 1207    VIII,    6, 37b|                circuit genibus se omnium advolvens; plus itaque misericordia
 1208      XL,    3,  32|            successisset. simul ab oppido Aebura, qui in praesidio relicti
 1209     XLI,    2,   6|                tumultum esse litteris T. Aebuti praetoris cognitum est,
 1210    XXIV,    3,  20|              Lucanis, Blanda et Apulorum Aecae oppugnatae. milia hostium
 1211    XXXV,    5,  41|              cella Iovis supra fastigium aediculae [et] duodecim clupea inaurata;
 1212    XXXV,    1,   9|                  lustrata. iisdem diebus aediculam Victoriae Virginis prope
 1213   XXXIX,    5,  45|               qui nunc est Aquileiensis, aedificabant. id eos ut prohiberet, quod
 1214      II,    2,   7|           subrogaverat in locum Bruti et aedificabat in summa Velia: ibi alto
 1215       I,    7,  35|                  et circa forum privatis aedificanda divisa sunt loca; porticus
 1216    XXVI,    8,  47|                  alia materia ad classem aedificandam, ut minimum omnium inter
 1217       V,    7,  55|            alienique discrimine in vacuo aedificant. Ea est causa ut veteres
 1218    XLII,    1,   3|                  ruinis templorum templa aedificantem, tamquam non iidem ubique
 1219    XLII,    1,   3|                  ratus ad tegendum, quod aedificaretur. naves paratae fuerunt,
 1220       V,    7,  53|             esset, novam urbem tam brevi aedificarunt: nos Capitolio, arce incolumi,
 1221       I,    9,  53|              esset; captivam pecuniam in aedificationem eius templi seposuit.~ Excepit
 1222       I,    6,  33|                 media urbe imminens foro aedificatur. Nec urbs tantum hoc rege
 1223   XXXIV,    6,  58|               erant, ingentibus impensis aedificaverit: quid igitur simile esse
 1224   XXIII,    6,  48|                 Suessulam ibique hiberna aedificavit. M. Claudio proconsuli imperavit,
 1225    XXIV,    5,  39|                 vocant locum - communiit aedificavitque. Haec in Sicilia usque ad
 1226      II,    2,   7|                civem habitetis; in Velia aedificent quibus melius quam P. Valerio
 1227     XXI,    1,  13|        adsignaturus in quo novum oppidum aedificetis. Aurum et argentum omne,
 1228 XXXVIII,    4,  38|          Rhodiorum sociorumve quae aedes aedificiaque intra fines regni Antiochi
 1229   XXXVI,    5,  37|             scalas pervenisse in tegulas aedificii proditum memoriae est. eos
 1230    VIII,    4,  19|                  quae Vacci prata diruto aedificio publicatoque solo appellata.
 1231     XLV,    3,  29|                 neque commercium agrorum aedificiorumque inter se placere cuiquam
 1232   XXXIX,    5,  44|               publicam omnem in privatum aedificium aut agrum fluentem ademerunt;
 1233    XXVI,    6,  34|          quindecim milibus passuum agrum aedificiumve haberet. qui eorum trans
 1234 XXXVIII,    6,  52|                 habentem tribunos plebis aedilemque mittere in Siciliam ausi
 1235     XXV,    1,   2|             repente incepto destiterint. aedilicia largitio haec fuit, ludi
 1236       X,    2,  9b|             secutamque fabulam mixtam ex aediliciis et consularibus comitiis,
 1237    XXIX,    3,  11|        praetorium, Ser. Sulpicium Galbam aedilicium, duos quaestorios Cn. Tremelium
 1238    XXXV,    2,  10|                 Tappo Q. Salonius Sarra. aedilitas insignis eo anno fuit M.
 1239    XXII,    4,  26|                   quaesturaque et duabus aedilitatibus, plebeia et curuli, postremo
 1240     XXV,    2,  7b|        conloquiis sollicitatos corruptis aedituis duobus cum primis tenebris
 1241   XXXII,    4,  29|                inter noctem lux orta, et Aefulae agnus biceps cum quinque
 1242    XXVI,    2,   9|                  etiam Albano atque arce Aefulana ponuntur. inter hunc tumultum
 1243   XLIII,    2,  17|         exhauriebantur. Achaico concilio Aegi iis dato benigne locuti
 1244 XXXVIII,    3,  30|       Peloponnesum iam diu accersentibus Aegiensibus maxime ac Lacedaemoniis
 1245 XXXVIII,    3,  30|                  consul quoque, quamquam Aegiensium favebat causae, Argos venit;
 1246    XXXV,    5,  48|           Aetolorumque coram T. Quinctio Aegii datum est concilium. Antiochi
 1247     XXX,    4,  24|                  fuga nautarum primum ab Aegimuro, deinde ab Aquis onerariae
 1248    XLIV,    3,  46|                facta amissi sunt ignaris Aeginiensibus debellatum esse. consul
 1249     XLV,    3,  27|             defecerant rursus ad Persea; Aeginiensium novum crimen erat: famae
 1250    XXII,    2,   8|              gravior sentiretur, ita tum aegrae et adfectae civitati quodcumque
 1251      II,    5,  42|             ipsos certando. Accessere ad aegras iam omnium mentes prodigia
 1252  XXXVII,    5,  33|             stativa habuere, impedimenta aegrique ut consequerentur, qui passim
 1253    XXII,    2,   8|           adfecit. Pars occupatis maiore aegritudine animis levem ex comparatione
 1254      II,    5,  52|                negant tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo absumptum. Alius
 1255     XLV,    1,  12|                 quae iam vicerat proelio Aegyptias naves, classem Antiochi
 1256     XLV,    1,  12|                incolebant, et ab ceteris Aegyptiis, partim voluntate partim
 1257 XXXVIII,    2,  17|                 habent, in Syros Parthos Aegyptios degenerarunt; Massilia,
 1258     XLV,    1,  12|              haud dubie adempta Antiocho Aegyptus habenti iam redditumque
 1259     VII,    1,   7|                 animos, simul ceteros ad aemulandas virtutes acuit. Neque segnius
 1260       I,    4,  18|          Heracleamque et Crotona iuvenum aemulantium studia coetus habuisse constat.
 1261    XXXV,    5,  47|                  Philopoemenem principem aemulatione gloriae in bello Laconum
 1262  XXVIII,    8,  43|            quoque periculum sit ne mecum aemuletur, et non ab eo qui, quia
 1263    XXVI,    6,  38|                   cum ab re aversus, tum aemulo potentatus inimicus, rem
 1264     XXX,    2,  14|               etiam stimulis amatam apud aemulum cernens cum dixisset, non
 1265     VII,    4,  26|                comitia consularia habuit aemulumque decoris sui absentem M.
 1266    VIII,    4,  22|              potuere, primo [in] insulas Aenariam et Pithecusas egressi, deinde
 1267     XLV,    3,  30|                ad Toronen ac montem Atho Aeneamque et Acanthum, alii <ad Thessaliam>
 1268    XLIV,    3,  32|                 navalibus castra habere. Aenean mille equites <et> Creon
 1269    VIII,    4,  20|                  eis redactum est, ex eo aenei orbes facti positi in sacello
 1270   XXXIX,    2,  24|                moverat senatum, quod iam Aeni et Maroneae adfectari possessionem
 1271    XLIV,    1,  10|               Thessalonicae oppugnatione Aeniam inde petunt. quindecim milia
 1272    XXXI,    4,  31|               eadem haec Cianos Abydenos Aenios Maronitas Thasios Parios
 1273   XXXIX,    2,  28|                  Eumeni dari. ubi tandem Aenus et Maronea et Thraciae civitates
 1274 XXXVIII,    2,  16|       Hellesponti ora data; Tolostobogii Aeolida atque Ioniam, Tectosages
 1275   XXXIV,    6,  58|               animo habet. neque enim in Aeolidem Ioniamque coloniae in servitutem
 1276     XLI,    2,  11|                Histrorum et regulus ipse Aepulo receperat, summa vi oppugnare
 1277    XLIV,    1,   9|                muri fastigio altitudinis aequabantur; depulsisque iis in urbem
 1278       V,    7,  52|             profano deseri placet sacra, aequalia urbi, quaedam vetustiora
 1279       I,    9,  57|                  in convivio luxuque cum aequalibus viderant tempus terentes
 1280    XXIV,    6,  46|                prohibuit, lentior deinde aequaliorque accidens auribus magnam
 1281     VII,    1,   4|         penatibus, foro, luce, congressu aequalium prohibitum, in opus servile,
 1282    XXXV,    5,  43|                 fortunam suam animis non aequant, quia virtutem et bonum
 1283    XXVI,    6,  37|            indignationis praebebant. ita aequante fortuna suspensa omnia utrisque
 1284  XXXIII,    5,  44|                 fama celebratos tyrannos aequantem; cui si Argos velut arcem
 1285      IV,    3,  20|                milites carmina incondita aequantes eum Romulo canere. Spolia
 1286     XXV,    6,  34|                  effugere tantum equitum aequantiumque equos velocitate peditum
 1287    VIII,    1,   4|        sumendisque nolint, cur non omnia aequantur? cur non alter ab Latinis
 1288    XXIV,    2,  16|          priusquam omnes iure libertatis aequassem' inquit, 'neminem nota strenui
 1289    XXII,    4,  26|             imperii iure artem imperandi aequatam, cum invicto a civibus hostibusque
 1290     III,    8,  63|              liberam civitatem fore, ita aequatas leges, si sua quisque iura
 1291    VIII,    1,   4|                foedus [est], si societas aequatio iuris est, si consanguineos
 1292   XXXIV,    3,  31|             ordinem in civitate, sed per aequationem fortunae ac dignitatis fore
 1293   XXIII,    6,  44|              concursu ad pugnantes facto aequatisque viribus atrox esse coepit
 1294  XXXVII,    4,  29|               celerrimae tota classe --, aequatoque cornu praetoriae navi, in
 1295    XXIX,    6,  34|              simul conferti porta effusi aequaverant certamen; postremo iam omnis
 1296   XXVII,    6,  31|                  atque alio regio habitu aequaverat ceteris se in speciem, quo
 1297   XXVII,    4,  16|                 ut Syracusarum ornamenta aequaverint. sed maiore animo generis
 1298    XXXI,    1,   7|                 in Italiam perveniet. ne aequaveritis Hannibali Philippum nec
 1299    XXII,    4,  30|                 nomine quod fando possum aequavi, vitam tantum debeo, tibi
 1300    XXVI,    7,  41|                hic cum parentibus meis - aequentur enim etiam honore nominis -
 1301       X,    2,  13|               Carseolos colonia in agrum Aequicolorum deducta. Fulvius consul
 1302       I,    6,  32|               ritu, ius ab antiqua gente Aequiculis quod nunc fetiales habent
 1303      II,    5,  58|           Icilium, L. Maecilium. Volscum Aequicumque inter seditionem Romanam
 1304    XXIV,    6,  47|                ac portam Carmentalem cum Aequimaelio Iugarioque vico et templis
 1305      IV,    2, 16a|                dirui extemplo iussit. Id Aequimaelium appellatum est. L. Minucius
 1306 XXXVIII,    3,  28|               fuit. Substructionem super Aequimelium in Capitolio et viam silice
 1307      II,    4,  40|                 Hinc ex certamine Volsci Aequine imperatorem coniuncto exercitui
 1308  XXXVII,    2,   9|                aestate erat, eo maturius aequinoctio verno eundem Pausistratum
 1309     XXV,    3,  13|               Poeni sed, ut quibus locus aequior esset, deturbant nitentes
 1310     XXX,    5,  29|                  si victus peteret pacem aequiora impetrari posse ratus, nuntium
 1311   XXXIX,    3,  35|                usos: nunc eosdem Romanos aequiores Lacedaemoniis quam Achaeis
 1312   XXIII,    3,  22|          legerentur. Eam sententiam haud aequioribus animis quam ipsorum quondam
 1313 XXXVIII,    1,  10|                quod ventis concitaretur, aequiperando multitudinem Aetolorum,
 1314  XXXVII,    7,  53|               nemo sociorum vestrorum me aequiperare posset, imperatores vestros
 1315       V,    4,  23|              visum. Iovis Solisque equis aequiperatum dictatorem in religionem
 1316 XXXVIII,    2,  23|              erat, aut cum cura, ut quam aequissima esset, per milites divisit.
 1317 XXXVIII,    2,  20|               maxima parte copiarum, qua aequissimum aditum praebebat mons, ascendit;
 1318     III,    5,  33|                est, summa adversus alios aequitas erat. Moderationis eorum
 1319      IV,    1,   6|         plebeiorum esset. Hanc modestiam aequitatemque et altitudinem animi ubi
 1320 XXXVIII,    5,  49|              erant. Quid? Ad Thermopylas aequone loco M'. Acilius cum rege
 1321      IV,    4,  25|               movenda bella in Volscorum Aequorumque conciliis et in Etruria
 1322      IV,    1,   1|                  agri Romani, et Volscos Aequosque ob communitam verruginem
 1323 XXXVIII,    4,  40|               cadit. Prout locus iniquus aequusve his aut illis, prout animus
 1324    XLIV,    2,  16|                 tribu quoque is motus et aerarius factus. ad opera publica
 1325   XXXIX,    1,   6|              urbem est. ii primum lectos aeratos, vestem stragulam pretiosam,
 1326   XXXIV,    5,  52|                 primo arma tela signaque aerea et marmorea transtulit,
 1327     XLV,    3,  33|                omnis generis] clupeisque aereis in naves inpositis cetera
 1328    XXXV,    4,  36|             circa Chalcioecon - Minervae aereum est templum - congregati
 1329    XXVI,    3,  21|            opulentiae ornamenta, argenti aerisque fabrefacti vis, alia supellex
 1330    XXVI,    6,  35|           imperando; si quid cui argenti aerisve fuerit, stipendio remigum
 1331    XXIX,    3,  12|                 prius conlocutus rex cum Aeropo et Derda et Philippo, Epirotarum
 1332   XXVII,    6,  32|               nuntius ex Macedonia venit Aeropum quendam corrupto arcis praesidiique
 1333    XXIX,    4, 16b|             patres adeundi deplorandique aerumnas suas potestatem facerent.~ ~
 1334 XXXVIII,    1,   5|                  admovit, unum e regione Aesculapii, unum adversus arcem. Arietibus
 1335    XLIV,    3,  40|            turmae equitum, Placentina et Aesernina. cum otium ad flumen esset
 1336   XXVII,    3,  10|              mediterranei Beneventani et Aesernini et Spoletini et Placentini
 1337       X,    4,  31|            Formianumque et parte alia in Aeserninum quaeque Volturno adiacent
 1338       V,    5, 35a|                  Utente flumine usque ad Aesim fines habuere. Hanc gentem
 1339    XLIV,    3,  36|                in intima Macedoniae sit, aestasque, sicut prioribus ducibus,
 1340       V,    3,  22|             clade indicantis, quod decem aestates hiemesque continuas circumsessa
 1341       X,    1,   2|             stagna ab tergo sint inrigua aestibus maritimis, agros haud procul [
 1342      IV,    6,  54|                  non honoris ipsius fine aestimabant, sed patefactus ad consulatum
 1343      VI,    4,  26|        invenistis. ite Romam ad senatum; aestimabunt patres utrum plus ante poenae
 1344     XXV,    5,  23|           contemplans, numerando lapides aestimandoque ipse secum quid in fronte
 1345    XXXV,    2,  15|               omnium externorum viresque aestimans regis ex rebus in Syria
 1346   XXXII,    3,  19|               quae tum ad tempus faceret aestimantes graviorem post bellum dominum
 1347   XXXIX,    5,  44|                pluris quam quanti essent aestimarentur, et his rebus omnibus terni
 1348    XXIX,    5,  26|                   si magnitudine classis aestimares, et bini consules cum binis
 1349    XXII,    7, 50b|         avarissimo et crudelissimo hoste aestimarique capita vestra et exquiri
 1350       V,    4,  23|                 cum sibimet ipse praedam aestimasset suam, decimae pretium partis
 1351   XXXII,    2,  14|                potius quam ex praeterito aestimat habitu et ea ipsa facilitate
 1352 XXXVIII,    5,  47|               atque invidia per se ipsos aestimate. Utinam rex Eumenes, utinam
 1353       V,    4,  25|                 ab singulis auri accepto aestimatoque ut pecuniae solverentur,
 1354   XXXIV,    3,  25|      coniurationi studet incautior fidei aestimator fuit. conloquentem eum cum
 1355     XXI,    5,  41|              Eryce duodevicenis denariis aestimatos emisistis, et utrum Hannibal
 1356      IV,    2, 16a|              Maelianum assibus in modios aestimatum plebi divisit. Hunc Minucium
 1357    XXII,    8,  59|             patriam trecentis nummis non aestimatus civis? Suum quisque animum,
 1358    XXIX,    4,  17|               natu ex iis: 'scio, quanti aestimentur nostrae apud vos querellae,
 1359     XXX,    4,  22|             Carthaginiensi, si quis vere aestimet, foedus ad eam diem inviolatum
 1360     XXI,    5,  43|              consul. Non ego illud parvi aestimo, milites, quod nemo est
 1361       V,    1,   6|                hiemem opperiri nec sicut aestivas aves statim autumno tecta
 1362   XXIII,    3,  18|          deficiebant, et deinde per omne aestivorum tempus magna pars sine commeatibus
 1363    XXII,    2,  14|                 nos hic pecorum modo per aestivos saltus deviasque calles
 1364   XXIII,    6,  41|            raptim exercitu ducto [vento] aestuque suo Locros traiecit. Iam
 1365  XXVIII,    6,  30|                  esset. una natura freti aestusque totius certaminis potens
 1366     XLV,    2,  19|             regnaturum; eam infirmitatem aetatemque Eumenis esse nullam stirpem
 1367 XXXVIII,    2,  23|             explevit, quia omnis generis aetatisque turbam secum traxerant demigrantium
 1368      II,    5,  44|            populorum conciliis fremebant aeternas opes esse Romanas nisi inter
 1369     III,    2,  16|                  composito adessent, tum aeterni hostes, Volsci et Aequi,
 1370    XXVI,    5,  27|                  Vestae aedem petitam et aeternos ignes et conditum in penetrali
 1371 XXXVIII,    1,   2|            Macedones parum loco freti ab Aethopia in altiorem deruptioremque
 1372    XXVI,    5,  29|            Siculos sciat facturum? obrui Aetnae ignibus aut mergi freto
 1373   XXXIX,    2,  24|              pulso occupatum oppugnandis Aetolicis urbibus consulem ad recipiendas
 1374  XXXVII,    6,  45|              deposcimus. Thoantem quoque Aetolum concitorem Aetolici belli,
 1375   XXIII,    4,  29|                  fuit. Hinc Poenus, hinc Afer urget, et velut in circumventos
 1376   XXVII,    4,  17|               copiis addidit; et armorum affatim erat <et> captorum Carthagine
 1377  XXXVII,    7,  53|              placet, cum has tantas opes affectabunt, dissimulabunt ulla parte
 1378    XLII,    1,   6|                  fieret. donum praeterea afferre, vasa aurea quingentum pondo.
 1379   XXVII,    5,  27|               inquisita ac sibi comperta affert. ceterum ita fama variat
 1380      XL,    4,  56|             potuisset Antigonus, si aut <affuisset aut> statim palam facta
 1381   XLIII,    2,  13|              dies caeli ardentis species affulserat. Reate imbri lapidavit.
 1382     III,    4, 26b|             putant esse, nisi ubi effuse afluant opes. Spes unica imperii
 1383   XXIII,    1,   4|                ingeniorum modo vitio sed afluenti copia voluptatium et illecebris
 1384      VI,    3,  15|             addictosque duci, ex eo quod afluit opibus vestris sustinendo
 1385   XLIII,    1,  10|                  obsides, pignus futuros afore fraudem agendae rei, posceret
 1386    XLIV,    2,  18|                  curulium sexaginta tres Africanas et quadraginta ursos et
 1387  XXXVII,    6,  39|               pari quidem numero Indicis Africi resistunt, sive quia magnitudine -
 1388     XXX,    4,  24|                 ventus, deinde versus in Africum turbavit ac passim naves
 1389  XXVIII,    3,  14|             hostium erat, Poeni veterani Afrique, nondum ad teli coniectum
 1390     XXV,    6,  40|                  modum facere, degenerem Afrum imperatori Carthaginiensi
 1391  XXXIII,    2,  16|          societatis fieret. id omnes qui afuerant aegre passi; et in hoc fremitu
 1392      II,    4, 33b|                 Cassio uno, quia collega afuerat, ictum, Postumum Cominium
 1393   XXVII,    1,  5a|               esse; qui fugati metu inde afuerint, omnes in urbes, in agros
 1394    XXVI,    7,  41|                adfui cladibus aut quibus afui, maxime unus omnium eas
 1395      IV,    4,  30|               cur per eos dies a Fidenis afuissent parum constabat; colonorum
 1396     XLV,    3,  27|            statione quondam mille navium Agamemnoniae classis, Dianaeque templum,
 1397     VII,    2,  14|              tantum centunculis relictis agasones partim captivis, partim
 1398   XLIII,    1,   5|                et duo equi phalerati cum agasonibus et equestria arma ac sagula,
 1399     VII,    2,  15|                 a fallaci equitum specie agasonibusque excepti sunt; et eorum,
 1400  XXVIII,    8,  43|              fabulas enarrare vacat, non Agathoclem potius, Syracusanum regem,
 1401    XXVI,    7,  40|            fortuna similis conglobaverat Agathyrnam per latrocinia ac rapinam
 1402      XL,    4,  46|            senatum, equites recenseatis, agatis censum, lustrum condatis;
 1403      II,    3,  29|                   quando ita placet, rem agemus." Redeunt in tribunal; citari
 1404    XXVI,    3,  20|              Scipio omnibus quae adeunda agendaque erant mature aditis peractisque
 1405     XXX,    3,  17|            circumeundi salutandique deos agendique grates per totum diem populo
 1406      VI,    5,  35|               cogitationem esse; conando agendoque iam eo gradum fecisse plebeios
 1407    XLIV,    3,  35|                praecipites sine responso agendos e castris, pronuntiavit <
 1408    XXIV,    2,  16|             militesque praedam portantes agentesque per lasciviam ac iocum ita
 1409     XLV,    1,   3|                senatum vocatos esse; ibi Agepolim, principem eorum, ita locutum:
 1410       I,    5,  28|                 dis immortalibus gratias ageretis, deinde vestrae ipsorum
 1411      IV,    4,  27|           impiger in tali re praeciperet ageretque, praecipit ordine atque
 1412   XXXIV,    3,  26|            expulsi. princeps erat exulum Agesipolis, cuius iure gentis regnum
 1413    XLIV,    3,  46|                est, velut insula eminet, aggeri operis ingentis imposita,
 1414   XXXVI,    4,  22|              erant, quattuor simul locis aggredi urbem constituit. a flumine
 1415      XL,    1,  14|                  utrum aperte an clam te aggressuri fuerimus. si aperte, cur
 1416     XXX,    2,  10|     opprimerentur: qui enim restitissent agili et nautico instrumento aptae
 1417  XXXVII,    4,  30|               praestabant, Rhodiae naves agilitate et arte gubernatorum et
 1418    VIII,    5,  33|              iussit. secutus pater 'bene agis' inquit, 'cum eo nos deduci
 1419    XXIX,    1,   4|                 Haec Carthagini parabant agitabantque, cum ad Laelium praedas
 1420    XXII,    4,  24|                iam in planum deferuntur; agitabanturque pro ingenio ducis consilia
 1421      IV,    6,  49|                  linguam, quam inritando agitandoque in eas impelleret voces
 1422     XXV,    6,  38|             noctesque curis insomniisque agitant et excitant saepe somno,
 1423      II,    5,  64|                  equite et insuper aures agitante sonitu saeviebant, intentos
 1424      IV,    6,  58|                  contionibusque interdum agitantes avertissent plebem ab suscipiendo
 1425   XXIII,    6,  38|                 succubuerunt ut extemplo agitaretur quemadmodum ultro inferendo
 1426    XXII,    6,  43|                  fuga in Galliam dicitur agitasse ita ut relicto peditatu
 1427     VII,    2,  10|                non exsultatio armorumque agitatio vana sed pectus animorum
 1428   XXVII,    6,  29|            Capuam profectus vix lecticae agitationem prae gravitate volnerum
 1429       I,    5,  25|                non motus tantum corporum agitatioque anceps telorum armorumque
 1430      II,    4,  34|             frumenti ex Sicilia advecta, agitatumque in senatu quanti plebi daretur.
 1431    XXXV,    3,  28|                 ab ineunte aetate animum agitaverat ut nulla ei nova in tali
 1432   XXXIX,    4,  40|         presserit eum nobilitas, an ille agitaverit nobilitatem. asperi procul
 1433       I,    7,  36|               dixisset, "Atqui hoc animo agitavi" inquit, "te novacula cotem
 1434     VII,    5,  35|                consilio. Nunc quae mente agitem audite. Non fuga delatos
 1435    XXII,    1,   4|                 montibus densior sederat agminaque hostium ex pluribus collibus
 1436    XXVI,    7,  39|                  fuit duarum quae primae agminum concurrerant inter se. in
 1437     XXV,    3,  12|                 iuxta atque ipsam cladem agnoscebant. tum alterum carmen recitatum,
 1438   XXXIV,    6,  61|               notis, per quas haud dubie agnoscerent sua mandata esse. hunc Aristonem
 1439       I,    2,   5|                  procul esset quin Remum agnosceret. Ita undique regi dolus
 1440     XLV,    2,  22|                 fortunae invidemus, immo agnoscimus clementiam populi Romani --:
 1441      VI,    2,   7|                tribunus signum dedi, non agnoscitis ducem? neque ego maxima
 1442      XL,    1,  11|                 si in medio ponitur, non agnosco. quem enim suo loco moveo,
 1443     XLV,    2,  19|            liberum habentis; necdum enim agnoverat eum, qui postea regnavit.
 1444   XXXII,    5,  34|            possent; ipsius enim Aetoliae Agraeos Apodotosque et Amphilochos,
 1445      IX,    7,  34|               fenebres leges, haec, quae agrarias semper impugnavit; haec
 1446     III,    1,   1|                 quoque consulatu eius et agrarii se in spem legis erexerant,
 1447   XXVII,    5,  21|             patrem eius, quem triumvirum agrarium occisum a Boiis circa Mutinam
 1448     XLV,    3,  26|                  Labeatas omnis, tertiam Agravonitas et Rhizonitas et Olciniatas
 1449   XXXIV,    3,  27|              inde antiquitus castellani, agreste genus - transfugere voluisse
 1450     III,    1,   3|       populationis esset timeri poterat; agrestesque pavidi incidentes portis
 1451     III,    1,   6|           terrore populationis pecoribus agrestibusque in urbem acceptis. Ea conluvio
 1452    XXVI,    7,  40|               pecuniam Romam misit. fama Agrigentinorum cladis Siciliam cum pervasisset,
 1453   XXXVI,    4,  31|                 belli revocato Hieroclen Agrigentinum successorem misit.~ ~32.
 1454    XXVI,    6,  34|            portae clausae essent in urbe agrove Campano intra certam diem
 1455   XXIII,    6,  39|                   Dum haec Romani parant aguntque, ad Philippum captiva navis
 1456      IV,    3,  21|                publicandis bonis Servili Ahalae tulerat, falsis criminibus
 1457       X,    3,  25|               multitudo erat, ad oppidum Aharnam, unde haud procul hostes
 1458     XLV,    2,  17|       consularibus addidere Cn. Domitium Ahenobarbum, Ser. Cornelium Sullam,
 1459       X,    3,  25|      respondentibusque lignatum se ire, "ain tandem?" inquit, "num castra
 1460  XXXIII,    2,  18|              Thessalorum auxiliaribus ad Alabanda, ubi hostes erant, ducere
 1461 XXXVIII,    2,  13|               castellum vi cepit, captum Alabandensibus reddit. Ipse nihil via degressus
 1462     XLV,    2,  25|            imperio parere; et Mylassenis Alabandensisque, qui Euromensium provinciam
 1463 XXXVIII,    2,  13|                ventum est, quo legati ab Alabandis venerunt, ut castellum,
 1464    XXVI,    2,   9|               benigne commeatibus, erat; alacresque milites alius alium ut adderet
 1465      VI,    4,  24|                adhortatio in vicem totam alacri clamore pervasit aciem.
 1466     III,    7,  54|                 habeat.' Ingens adsensus alacritasque cuncta adprobantium fuit.
 1467 XXXVIII,    2,  15|           Anabura inde, et altero die ad Alandri fontes, tertio ad Abbassium
 1468 XXXVIII,    2,  18|               castra movit. Primo die ad Alandrum flumen, postero ad vicum
 1469    XXVI,    7,  43|               qui mercennarios exercitus alant, et quae nobis maximo usui
 1470       X,    5,  41|                 quidam eum tradunt - dux alaribus cohortibus erat; pulverem
 1471       V,    6,  47|              fuit; namque clangore eorum alarumque crepitu excitus M. Manlius
 1472    XLIV,    2,  22|               rumores credulitate vestra alatis, quorum auctor nemo extabit.
 1473       I,    5,  28|                  Mettius foederis Romani Albanique ruptor. Audeat deinde talia
 1474       V,    3,  16|                Delphis oratores redirent Albanive prodigii piacula invenirentur,
 1475    XXVI,    2,  11|               Marrucinos transisse; inde Albensi agro in Marsos, hinc Amiternum
 1476       V,    4,  28|              laude quam cum triumphantem albi per urbem vexerant equi
 1477    XXIX,    2,   5|               Magonem missae erant inter Albingaunos Ligures Genuamque accesserunt.
 1478      VI,    5,  30|                   plebes C. Sextilium M. Albinium L. Antistium dedit. Manliis,
 1479       V,    6,  40|                   In eo clivo eas cum L. Albinius de plebe Romana homo conspexisset
 1480    XXIV,    1,   5|              armatos, quadrigisque etiam alborum equorum interdum ex regia
 1481       I,    1,   3|              Etruscis Latinisque fluvius Albula, quem nunc Tiberim vocant,
 1482       I,    1,   3|               Tiberinus, qui in traiectu Albulae amnis submersus celebre
 1483   XXXIX,    3,  36|               sunt, vestrum est, Areu et Alcibiade, qui nunc nos, si diis placet,
 1484   XXXIX,    3,  36|              futura esset, quod Areum et Alcibiadem capitis ab se concilio proximo
 1485   XXXIX,    3,  35|                 esse, ubi Areus etiam et Alcibiades, ambo exsules, suo beneficio
 1486   XXXIX,    3,  37|                  damnatio tantum Arei et Alcibiadis, quae nuper facta erat,
 1487    XLII,    4,  51|          regaliter Minervae, quam vocant Alcidemon, facto cum purpuratorum
 1488     XXI,    1,  12|                 Has pacis leges abnuente Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus,
 1489     XXI,    1,  12|              duos est exigua pacis spes, Alconem Saguntinum et Alorcum Hispanum.
 1490    XLIV,    2,  27|                Thessalia, unde exercitus alebatur, potuissent, neque progredi,
 1491     XLI,    2,  13|                 fuit, et in Campania bos alenda publice data, Syracusanumque
 1492   XXIII,    6,  49|            opulento aerario, ut quondam, alerentur. Cum hi commeatus venerunt,
 1493     XXI,    6,  52|                  simul ut praeda militem aleret, duo milia peditum et mille
 1494     XLV,    3,  31|              animis <adversarum> partium aleretur confirmareturque auctoritas
 1495     VII,    4,  26|               mirabile, tenuit non solum ales captam semel sedem sed,
 1496   XXXIV,    2,   9|                 bellum' inquit 'se ipsum alet'. profectus ab Emporiis
 1497      IX,    8,  42|                Maritimum vocant, praeter Aletrinatem Ferentinatemque et Verulanum
 1498      IX,    8,  43|               Hernicorum tribus populis, Aletrinati Verulano Ferentinati, quia
 1499    XXXV,    5,  42|            civitates tenebant, Zmyrna et Alexandria Troas et Lampsacus, quas
 1500    XLII,    2,  26|           Antiochum in Syria, Ptolemaeum Alexandriae sese convenisse. omnes sollicitatos
 1501    XLIV,    2,  19|             nationum audiri posse. primi Alexandrini legati ab Ptolemaeo et Cleopatra
 1502    XLIV,    2,  20|                triduum simul cum legatis Alexandrinis profectis legati ex Macedonia
 1503    XLIV,    2,  19|          tulissent. moti patres precibus Alexandrinorum extemplo C. Popilium Laenatem
 1504    VIII,    5,  24|                Aegypto proditum conditam Alexandrumque Epiri regem ab exsule Lucano
 1505      IX,    8,  41|            evenit. Profectus ad Nuceriam Alfaternam, cum pacem petentes, quod
 1506   XXIII,    5,  35|                milia cum ipso duce Mario Alfio; capta sunt signa militaria
 1507   XXIII,    5,  35|            procul inde in occulto Marius Alfius medix tuticus - [is] summus
 1508    XLIV,    3,  30|            peditibus Epicadus, equitibus Algalsus praeerat - parabat ducere
 1509     III,    9,  72|            adquiratur, quantum amittatur alienandis iniuria sociorum animis.
 1510     XXI,    7,  60|             praesidium. Itaque priusquam alienarentur omnia obviam eundum ratus,
 1511     XLI,    2,   8|                  causa suum faceret neve alienaret; et si quis ita civis Romanus
 1512      II,    3,  30|               crearetur; quae res utique alienasset plebem periculosissimo tempore,
 1513     XXX,    4,  24|                Italia urbibus quae bello alienatae fuerant noscendisque singularum
 1514    VIII,    3,  18|                clavum ab dictatore fixum alienatas[que] discordia mentes hominum
 1515    XXXV,    2,  19|            percunctari causam repentinae alienationis et purgare se, tempore apto
 1516      II,    2,  12|            foculo inicit. Quam cum velut alienato ab sensu torreret animo,
 1517     XXV,    6,  39|             ignis, clamor, caedes, velut alienatos sensibus, nec audire nec
 1518    XXIX,    1,   3|                  conloquium cum Scipione alienatum, Masinissam aperta defectione
 1519 XXXVIII,    3,  33|                  finis, quia nihil aeque alienaturum animos civitatis videbatur;
 1520   XXXIX,    3, 29b|            causae maxime animum Philippi alienaverunt ab Romanis, ut non a Perseo
 1521  XXVIII,    8,  42|                 Romana arma et exercitum alienigenam; iam velut ad commune restinguendum
 1522    XXXI,    4,  30|               queri, quod is qui Romanos alienigenas et barbaros vocet adeo omnia
 1523   XXIII,    3,  22|               Maximus nunquam rei ullius alieniore tempore mentionem factam
 1524       V,    7,  55|                dirigendi, dum omisso sui alienique discrimine in vacuo aedificant.
 1525     III,    8,  62|             Verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare, peditem ne
 1526   XXXIV,    3,  35|                neu quod castellum in suo alienove agro conderet; obsides ea
 1527    XXIX,    6,  29|                  Mazaetullus nomine, non alienus sanguine regibus, familiae
 1528     XXV,    6,  36|             faciendo aut ducendae fossae aliive ulli operi apta inveniri
 1529   XXVII,    1,   4|                ac noctem sine ullo ignis alimento arsisse, et aves ad compitum
 1530                   | alioquin
 1531                   | aliorumque
 1532  XXVIII,    2,   8|           Achaeis Heraeam et Triphuliam, Alipheram autem Megalopolitis quod
 1533   XXXII,    1,   5|                 ademptam, Megalopolitis> Alipheran, contendentibus nunquam
 1534      IV,    5,  34|                forte fluminis prohibendo aliquarum navium concursum in maius,
 1535    XXXV,    3,  21|                   bovem cum cura servari alique haruspices iusserunt. Tiberis
 1536                   | aliquibus
 1537       I,    6,  34|                complexa virum iubet: eam alitem ea regione caeli et eius
 1538     XXX,    5,  28|                 patris fortissimi ducis, alito atque educato inter arma,
 1539    XXIX,    4,  21|                  dixit; si qui Pleminium aliumve quem accusare vellet, Regium
 1540    XXIX,    1,   1|            multos labores magna pericula allatura videbatur; neque ipsos modo
 1541      IV,    1,   2|                  et Aequis et Veientibus allaturam! Nonne Canuleio duce se
 1542   XXIII,    6,  39|                quaeque legati eius ad se allaturi fuissent, legationem aliam
 1543   XXXVI,    2,  11|                 filiae, cum patrem primo allegando, deinde coram ipse rogando
 1544       I,    8,  47|                 pro eo gratiam repetere; allicere donis iuvenes; cum de se
 1545      VI,    2,  11|          communicare; criminando patres, alliciendo ad se plebem iam aura non
 1546      VI,    1,   1|             pugnatum, a posteriore clade Alliensem appellarunt, + insignemque
 1547    VIII,    5,  25|                  in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rufrium, aliusque
 1548    XXII,    2,  17|                hostium oppressis in agro Allifano posuit castra.~ ~18.
 1549    XXII,    2,  13|            aversusque ab suo itinere per Allifanum Caiatinumque et Calenum
 1550    XXVI,    2,   9|          populando moratus per Suessanum Allifanumque et Casinatem agrum via Latina
 1551  XXXVII,    4,  26|                 incertam finem habituro, alligari. Eudamus Rhodius, qui et
 1552     VII,    4,  24|                 erat, cum consul volnere alligato revectus ad prima signa "
 1553     XXI,    3,  31|                  inditum. Incolunt prope Allobroges, gens iam inde nulla Gallica
 1554     XXI,    3,  31|           cogebant. Sedatis certaminibus Allobrogum cum iam Alpes peteret, non
 1555       I,    2,   4|                 regis imperio in proxima alluvie ubi nunc ficus Ruminalis
 1556    XLIV,    2,  26|              credens trahi spe posse. ad Almanam urbem pervenit et in ripa
 1557    XLII,    5,  56|                 Chalcidem navibus venit, Alope Pthiotica capta, Larisa,
 1558    XXXI,    2,  16|                  Chersonesum Elaeunta et Alopeconnesum tradentibus ipsis recipit;
 1559     XXI,    1,  12|               cetera multitudine senatus Alorco datus est, cuius talis oratio
 1560     XXI,    1,  12|              spes, Alconem Saguntinum et Alorcum Hispanum. Alco insciis Saguntinis,
 1561     XXI,    1,  12|            Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus, vinci animos ubi alia vincantur
 1562   XXVII,    7,  39|         deincepsque aliae Gallicae atque Alpinae gentes, sed etiam secutae
 1563     XXI,    5,  43|          Galliaeque, victorem eundem non Alpinarum modo gentium sed ipsarum,
 1564  XXVIII,    8,  46|              Igitur Poenus Savone oppido Alpino praeda deposita et decem
 1565     XXI,    3,  31|              flumen pervenit. Is et ipse Alpinus amnis longe omnium Galliae
 1566   XXVII,    7,  38|               populi venerunt, Ostiensis Alsiensis Antias Anxurnas Minturnensis
 1567     XLV,    1,   4|        obliviscendum victo esset; itaque alterae litterae cum privati nominis
 1568       X,    4,  34|               iubet. Equites portam unam alteramque eadem regione in propinquo
 1569    XLII,    1,   2|              prodigiis expiandis fieret, alteraque, <quae> priore anno valetudinis
 1570    XLII,    3,  31|              essent, mandari placuit, ut alteras decumas Siculis Sardisque
 1571  XXVIII,    8,  41|                  Carthaginem expugna: si alterautra victoria novis consulibus
 1572   XXXII,    3,  22|                 populi universi inter se altercabantur. Tum inter magistratus gentis -
 1573    XXIV,    5,  38|                 instructa sint, loquendo altercandoque traham. cum toga signum
 1574     III,    9,  68|                  mulierum ritu inter nos altercantes, praesenti pace laeti nec
 1575  XXXIII,    3,  22|               inter consules tribunosque altercationes biduum tenuerunt victique
 1576    XXII,    6,  45|                                      Dum altercationibus magis quam consiliis tempus
 1577     III,    2,  15|                pavore in forum devolant: alternae voces 'ad arma' et 'hostes
 1578       V,    6,  47|              arma ubi quid iniqui esset, alterni innixi sublevantesque in
 1579    XXII,    2,  13|                 esset, dubium Hannibalem alternisque fidentem ac diffidentem
 1580   XXIII,    4,  26|            castra vallo permunit. In hoc alterno pavore certamina aliquot
 1581     VII,    2,  10|                inter corpus armaque, uno alteroque subinde ictu ventrem atque
 1582     XXI,    7,  63|            Flaminio, favorem apud plebem alterumque inde consulatum peperit.
 1583      IX,    1,   2|              natus locus est: saltus duo alti angusti silvosique sunt
 1584    XXIV,    6,  45|              prius habita primum de fuga Altini, dein quantum auri argentique
 1585    XXIV,    6,  45|                se tamen non eum esse qui Altinio fidei quicquam censeat habendum;
 1586    XXIV,    6,  45|               esse'. in ea castra Dasius Altinius Arpinus clam nocte cum tribus
 1587     VII,    5,  35|               quod tempus mortales somno altissimo premit; per corpora sopita
 1588   XXXVI,    3,  15|                Oetam vocant, quorum quod altissimum est Callidromon appellatur,
 1589    XXVI,    7, 45a|           defendebant. rarae enim scalae altitudini aequari poterant, et quo
 1590    XXII,    1,   3|               bellicisque rebus successu aluerat. Itaque satis apparebat
 1591    XXXI,    2,  15|                  vires colligere, bellum aluere gloriamque eius gesti perfectique
 1592      IV,    2,  10|           agrorum rapto in diem frumento aluisset militem, postquam saeptus
 1593     XXI,    1,  10|                   ad exercitus misistis. Aluistis ergo hoc incendium quo nunc
 1594     XXI,    5,  43|                 a me miliens donatisque, alumnus prius omnium vestrum quam
 1595   XXIII,    5,  34|                 armamenta modo sed etiam alvei navium quassati erant -
 1596  XXVIII,    8,  45|         expleturos, secures rutra falces alveolos molas quantum in quadraginta
 1597     XXI,    3,  26|               facilitate operis inducti, alveos informes, nihil dummodo
 1598       X,    1,   2|          Gravissimas navium non pertulit alveus fluminis; in leviora navigia
 1599 XXXVIII,    2,  18|               Pliten intendit; deinde ad Alyattos castra posita. Eo missi
 1600     XXI,    1,   3|                 haud dubia res fuit quin[am successurus esset;] praerogativam
 1601   XXXIX,    3,  35|             perculsis iis uno proelio et Amadoco duce capto in Macedoniam
 1602 XXXVIII,    3,  24|              facit, et ne eam quidem, ut amans, gratuitam. Certo auri pondere
 1603       I,    5,  23|           adgrediantur. Itaque si nos di amant, quoniam non contenti libertate
 1604   XXVII,    4, 15b|                 sororem quolibet impelli amantem posse, quid speraret ad
 1605    XXVI,    8,  50|              mihi dari sponsam impensius amanti vellem, tuo cuius possum
 1606     XXX,    2,  7b|               satis potentibus ad animum amantis, sed precibus et misericordia
 1607    XXXV,    4,  38|                eo forte tempore Eretriae Amarynthidis Dianae erat, quod non popularium
 1608     XXX,    2,  14|                sed amoris etiam stimulis amatam apud aemulum cernens cum
 1609   XXXIX,    5,  43|                  videre. hic indulgentem amatorem unum ex illis miseris attrahi
 1610   XXXIX,    5,  42|                 Roma esset, ut obsequium amatori venditaret. forte epulantibus
 1611   XXXIX,    1,   9|                famae damnosa: ultro enim amatus appetitusque erat, et maligne
 1612       V,    5,  34|              Arvernos, Senones, Haeduos, Ambarros, Carnutes, Aulercos excivit.
 1613   XXVII,    4,  18|               haud facilior in adscensum ambibat. in hunc inferiorem campum
 1614      II,    1,   3|                 ad id quod agi videbatur ambientes, nobilium adulescentium
 1615       I,    1,   3|           paternumque puero stetit. Haud ambigam - quis enim rem tam veterem
 1616       V,    5,  34|                 ii regem Celtico dabant. Ambigatus is fuit, virtute fortunaque
 1617     XXI,    3,  31|            discors erat. Regni certamine ambigebant fratres; maior et qui prius
 1618    XLII,    3,  29|            inertiam tutorum spernens; et ambigendo de Coele Syria causam belli
 1619    XXXV,    2,  16|             alias per multos annos nullo ambigente libertatem usurpasse? nam
 1620  XXVIII,    5,  21|             civitatis quam Ibem vocabant ambigentes ferro se certaturos professi
 1621    XXXV,    4,  32|                verbis potius de iis quae ambigerentur disceptarent quam Asiam
 1622     XLI,    3,  18|              contione milites, inmemorem ambiguitatis verbi, ominatum ferunt se
 1623   XLIII,    2,  14|             egerunt: non consulibus, sed ambitiosis consulibus dilectum difficilem
 1624      II,    3,  27|                Patres mollem consulem et ambitiosum rati, plebes fallacem, brevique
 1625   XXXIX,    1,   7|           appareret in ducem indulgentem ambitiosumque ea dici, triumphum esse
 1626   XXVII,    5,  27|                    Multos circa unam rem ambitus fecerim si quae de Marcelli
 1627     XXX,    4,  23|                  absente consulum altero ambobusve eam rem agi satis ex dignitate
 1628   XXXVI,    2,  14|                ac liberis regno excesset Ambraciamque se contulit; ita Athamania
 1629 XXXVIII,    4,  43|                  Aetolis separent; eadem Ambraciensium et Aetolorum causa est.
 1630   XXXII,    3,  18|               oppugnando morae praebuit. Ambrysus inde Hyampolisque receptae.
 1631      IX,    3,  16|                 hanc" inquit "incommodam ambulantibus", perfusumque ultimi supplicii
 1632   XLIII,    2,  13|               arsisse, ita ut nihil eius ambureret ignis, dicebatur. Publicorum
 1633   XXXIV,    4,  39|                 modo fragmenta sed etiam ambusta tigna ad armatos pervenire
 1634  XXXVII,    6,  41|             arcus fundasque et iaculorum amenta emollierat. falcatae quoque
 1635    VIII,    5,  31|            dictatoris tutarentur: venire amentem invidia, iratum virtuti
 1636   XXXII,    2,  12|                  dein pugna etiam coepta amentes repentino terrore regios
 1637     XXX,    7,  44|            appareret non laeti sed prope amentis malis cordis hunc quem increpatis
 1638       I,    7,  38|                   Cameria, Crustumerium, Ameriola, Medullia, Nomentum, haec
 1639  XXVIII,    5,  22|                ignemque in manibus esse; amicae ac fideles potius ea quae
 1640   XXXII,    5,  40|       praeteriret civitatem sociam atque amicam, decem talenta argenti dono
 1641      II,    2,  15|                 distineat." Dictis facta amiciora adiecit; obsidum quod reliquum
 1642   XXVII,    1,   4|                  quam Carthaginiensi nec amiciorem quam Romano esse adfirmabant;
 1643    XLII,    1,   6|               eum honore apud regem esse amicissimumque populo Romano.~ ~7.
 1644      IX,    8,  45|                  oratores pacis petendae amicitiaeque. His populis foedus petentibus
 1645       V,    6, 35b|                nullum eis ius societatis amicitiaeve erat, nisi quod Veientes
 1646   XXXIV,    6,  58|              libet et genera iungendarum amicitiarum enumerare, ego quoque duas
 1647       I,    8,  45|             publice privatimque hospitia amicitiasque de industria iunxerat. Saepe
 1648    XLII,    1,  12|                fultum societatibus atque amicitiis eos domesticos apparatus
 1649   XXIII,    3,  19|                  foro statuta, loricata, amicta toga, velato capite, [et
 1650     XLV,    1,   7|                Macedonum fecerant. pullo amictu <cum> filio Perseus ingressus
 1651     VII,    5,  34|                Haec omnia sagulo gregali amictus centurionibus item manipularium
 1652   XXVII,    1,   4|                reginae pallam pictam cum amiculo purpureo.~ Multa ea aestate
 1653   XXXIV,    1,   7|                  familiae tuam purpureum amiculum habere non sines, et equus
 1654       I,    6,  34|             esset. Sublatis itaque rebus amigrant Romam. Ad Ianiculum forte
 1655       V,    1,   5|                 alieno praedandi cum sua amiserint agrum nostrum invasuros?
 1656     XXV,    4,  18|              mille et quingentos milites amiserunt. inde ingens ferocia superbae
 1657   XXVII,    4,  16|                  ceperamus arte Tarentum amisimus.' ne tamen fugientis modo
 1658     XLV,    2,  22|             pugna et egregiam iuventutem amisissemus, ne tanta quidem clade territi
 1659     XXV,    6,  37|                     Cum deleti exercitus amissaeque Hispaniae viderentur, vir
 1660     XXI,    7,  61|          postquam perditas res ad Cissim amissaque castra accepit, iter ad
 1661      II,    1,   2|              sibi eadem illa cum bonorum amissione additaque alia insuper ignominia
 1662   XXXIX,    1,  11|           adulescens inde ad Aebutiam se amitam contulit, causamque ei,
 1663  XXVIII,    8,  45|                hos Nursini et Reatini et Amiternini Sabinusque omnis ager milites
 1664     XXI,    7,  62|         pulvinari consedisse, et in agro Amiternino multis locis hominum specie
 1665    XXVI,    2,  11|                  Reate Cutiliisque et ab Amiterno orditur: ex Campania in
 1666       I,    9,  50|          trucidentur exsulatum eant bona amittant, quid spei melioris Latinis
 1667    XXXV,    5,  42|               fore ac si per alium ducem amittantur; si quid prospere eveniat,
 1668     III,    9,  72|        intercipiendo adquiratur, quantum amittatur alienandis iniuria sociorum
 1669     III,    6,  44|                causa etiam eadem imperii amittendi esset. Ap. Claudium virginis
 1670    XXIX,    6,  29|                varia fortuna usus sit in amittendo reciperandoque paterno regno. -
 1671   XXXVI,    5,  41|           adfectantibus, aut ipsi regnum amittendum. unus vera et providere
 1672 XXXVIII,    5,  49|                  incidit, ut talem civem amitteremus, haerent; quod saltu iniquo,
 1673       I,    4,  17|               aequa possessionem imperii amitterent, sui corporis creari regem
 1674      II,    1,   5|                  perpetuum cum iis pacis amitteret. Ager Tarquiniorum qui inter
 1675     XXI,    1,  13|                 audiatis; si non id quod amittitur in damno, cum omnia victoris
 1676       X,    4,  36|              redeuntem nec praedam solum amittunt sed ipsi longo atque impedito
 1677     XLI,    2,  11|               vineis oppugnare intendit, amnemque praeterfluentem moenia,
 1678      XL,    3,  33|                primum remiserunt imbres, amnibus Contrebiam venissent, postquam
 1679    XXIX,    5,  27|                  auspiciumque terra mari amnibusque sequuntur bene verruncent,
 1680   XXXVI,    4,  22|           habebat, M. Baebium, ab altero amniculo, quem Melana vocant, adversus
 1681  XXVIII,    4,  18|              peregrinabundum neque circa amoenas oras vagantem tantum ducem
 1682   XXXIV,    3,  28|           circumiecta urbi frequentis et amoeni agri loca esset, nullo iam
 1683     XLV,    1,  11|                modo, sed etiam, postquam amoenibus abscessum est, quia nihil
 1684      IV,    6, 44b|                suspicione propter cultum amoeniorem ingeniumque liberius quam
 1685    XXII,    2,  15|         vineaeque et consita omnia magis amoenis quam necessariis fructibus.
 1686    XXII,    2,  14|                  sunt posita, exurebatur amoenissimus Italiae ager villaeque passim
 1687   XXIII,    1,   4|          voluptatium et illecebris omnis amoenitatis maritimae terrestrisque,
 1688    XXXI,    3,  24|                Lycium et quidquid sancti amoenive circa urbem erat incensum
 1689     XLV,    3,  27|                  fontibus rivisque circa amoenum; Athenas inde, plenas quidem
 1690  XXXIII,    2,  12|            effusuras. ne proxima quaeque amoliendo maioribus gravioribusque
 1691  XXVIII,    5,  28|                  Romano erepturi eratis? amolior et amoveo nomen meum; nihil
 1692     XXV,    6,  36|             facile erat. at trudibus cum amoliti obiecta onera armatis dedissent
 1693       I,    9,  58|           videret, tum Tarquinius fateri amorem, orare, miscere precibus
 1694    XXVI,    8,  50|                 vellem, tuo cuius possum amori faveo.~ Fuit sponsa tua
 1695      VI,    4,  25|                 bellum fuisset; adeo nec amotae rei usquam nec oblatae ad
 1696   XXVII,    5,  24|          negantibus iis comparere fraude amotas magis ratus quam neglegentia
 1697     III,    2,  17|                  timentes consulum arma. Amotis inde seditionis auctoribus
 1698      XL,    2, 16b|                variis abscesserunt. urbs amoto auxilio eorum intra paucos
 1699  XXXVII,    6,  41|               campo exiguntur quadrigae; amotoque inani ludibrio, tum demum
 1700      VI,    3,  16|              reorum turba Manliana erat, amotusque post triumphum abdicatione
 1701      II,    1,   5|          imposuit, et qui spectator erat amovendus, eum ipsum fortuna exactorem
 1702      IV,    5,  41|            consul, non ab se magis enixe amovens culpam quam Tempanium meritis
 1703  XXVIII,    5,  28|              erepturi eratis? amolior et amoveo nomen meum; nihil ultra
 1704       V,    6, 35b|                melius visum bellum ipsum amoveri si posset, et Gallos novam
 1705      II,    2,  12|                 ab sede sua prosiluisset amoverique ab altaribus iuvenem iussisset, "
 1706       V,    7,  51|                avecta in finitimas urbes amovimus ab hostium oculis; deorum
 1707 XXXVIII,    1,  10|           mediterranea Aetoliae ad Argos Amphilochium - viginti duo milia ab Ambracia
 1708      XL,    2,  24|               eodem comite Dida, Perseum Amphipolin ad obsides Thracum accipiendos.
 1709    XLIV,    3,  45|               filium habens, ut et ipsos Amphipolitanos et equitum peditumque, qui
 1710  XXXVII,    2,   7|       impetraverunt. et soluta obsidione Amphissae M'. Acilius tradito consuli
 1711     XXI,    7,  63|               quae plus quam trecentarum amphorarum esset, haberet. Id satis
 1712  XXXIII,    3,  29|                stagno cadavera saxis aut amphoris, ut pondere traherentur
 1713    XXXI,    1,   2|           cohortibus de exercitu suo, C. Ampium praefectum socium hac tumultuaria
 1714  XXVIII,    7,  35|                  speciem quoque corporis amplam ac magnificam; ceterum maior
 1715     XXI,    3,  30|            terrae quas duo diversa maria amplectantur Carthaginiensium essent.
 1716    XXIX,    4,  17|                  sumus: communiter omnia amplectar. nego domum ullam Locris,
 1717   XXXVI,    4,  32|            facile, simul aviditate plura amplectendi hinc excedatis, nuda vobis
 1718     XXX,    2,  12|                modo <genua modo> dextram amplectens in id ne cui Romano traderetur
 1719     XLV,    1,   4|              Perseo regium nomen omni vi amplectente, Paulo, ut se suaque omnia
 1720  XXVIII,    8,  41|             partam quam speratam gloriam amplecteris, Hispania potius quam Italia
 1721       V,    6,  47|               quibus adhaerebant manibus amplexos trucidat. Iamque et alii
 1722   XXXVI,    3,  17|           terminemus, qui orbem terrarum amplexu finit, et omne humanum genus
 1723      IV,    6, 44b|               decet parum abhorrens. Eam ampliatam, deinde absolutam pro collegii
 1724   XLIII,    1,   2|                 criminibus accusati ambo ampliatique; cum dicenda de integro
 1725   XLIII,    1,   2|            recuperatores sumpserunt. Bis ampliatus, tertio absolutus est reus.
 1726       I,    8,  44|                 multitudinem urbs quoque amplificanda visa est. Addit duos colles,
 1727  XXXVII,    7,  53|                  spem magnam in posterum amplificandi regni faciebat, si secum
 1728   XXXIX,    2,  28|                  vos, Romani, aliquid et amplificare et augere regnum meum munificentia
 1729       I,    6,  33|               gestis aedis Iovis Feretri amplificata.~ ~34.
 1730   XXXIV,    4,  44|                publica ab iisdem refecta amplificataque. ver sacrum ludique Romani
 1731     XXI,    5,  43|               victoribus proponit quibus ampliora homines ne ab dis quidem
 1732     III,    2,  18|              plebes quadrantes ut funere ampliore efferretur iactasse fertur.~ ~
 1733      IV,    1,   2|                gloriari posset auctiorem amplioremque esse. Finem ergo non fieri
 1734       V,    4,  24|                in conspectu sit, uberior ampliorque Romano agro? Vrbem quoque
 1735   XXIII,    6,  43|                hoc responso muneribusque amplis legatos dimisit; ipse praesidio
 1736       V,    2,  13|               atque Neptunum tribus quam amplissime tum apparari poterat stratis
 1737   XXXIV,    5,  54|                  tributum existimantibus amplissimo ordini, aliis demptum ex
 1738     XLV,    2,  22|                 praemiis atque honoribus amplissumis donastis. et Macedonas Illyriosque
 1739   XXXIX,    5,  48|                      Haec, quae augendae amplitudinis eius causa facta erant,
 1740    XXII,    5,  32|            libentes darent quam re maius ampliusque acciperent. Legatis gratiae
 1741       V,    7,  53|                  tota urbe nullum melius ampliusve tectum fieri possit quam
 1742       I,    2,   5|               Remum cepisse, captum regi Amulio tradidisse, ultro accusantes.
 1743       I,    1,   3|               regnat. Is Numitorem atque Amulium procreat, Numitori, qui
 1744       I,    1,   3|         verecundia aetatis: pulso fratre Amulius regnat. Addit sceleri scelus:
 1745     XXI,    7,  61|          tutamentum fuerit. Postremo cum Amusicus princeps eorum ad Hasdrubalem
 1746   XXXIV,    3,  28|                exuerunt. Quinctius prope Amyclas posuit castra; unde cum
 1747 XXXVIII,    1,   1|              immodico imperio desiderium Amynandri fecerant. Exulanti tum Amynandro
 1748   XXXVI,    2,   8|       Thessalorum sunt missi, et Aetolis Amynandroque dies ad conveniendum exercitui
 1749   XXXVI,    4,  32|                  ab Thermopylis Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum
 1750 XXXVIII,    2,  15|                  appellant, pervenit. Ad Anabura inde, et altero die ad Alandri
 1751   XLIII,    2,  13|                 in meos annales referam. Anagnia duo prodigia eo anno sunt
 1752    XXIV,    5,  36|            adiuncto Hippocrate ad flumen Anapum octo ferme inde milia castra
 1753       I,    1,   1|                esse, ducem Aeneam filium Anchisae et Veneris, cremata patria
 1754       V,    7,  52|                  tenetur loquar? Quid de ancilibus vestris, Mars Gradive tuque,
 1755    VIII,    3,  18|                 omnes eventu morerentur, ancilla quaedam ad Q. Fabium Maximum
 1756       I,    9,  57|                  lanae inter lucubrantes ancillas in medio aedium sedentem
 1757   XXXIX,    1,   9|                   non digna quaestu, cui ancillula adsuerat, etiam postquam
 1758  XXXVII,    2,  11|                 ducit, inde facile telis ancipitibus hostem summoturus. id inceptum
 1759     XXI,    3,  29|                 ita haud sane incruentam ancipitisque certaminis victoriam Romanis
 1760     XLI,    1,   1|                navibus maris superi orae Anconam velut cardinem haberent;
 1761  XXXVII,    4,  30|             percussisset Sidoniam navem, ancora, ictu ipso excussa e nave
 1762  XXXVII,    4,  30|               inhiberent Rhodii, tractum ancorale et implicitum remis latus
 1763    XXII,    3,  19|         evehuntur, alii, ne quid teneat, ancoralia incidunt; raptimque omnia [
 1764     XXV,    5,  25|                 vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non
 1765 XXXVIII,    3,  25|           venerunt petentes, ne ante [ab Ancyra] castra moveret, quam collocutus
 1766   XXXVI,    4,  31|                  praegressus agmen circa Andaniam, parvum oppidum inter Megalopolim
 1767    XXXI,    6,  46|                se iis post expugnationem Andri cum praefecto Acesimbroto
 1768    XXXI,    6,  45|                fere omnibus et quibusdam Andriorum ut manerent persuasit. postea
 1769    XXXI,    6,  45|         inclinaret animos, revocati.~ Ab Andro Cythnum traiecerunt; ibi
 1770    XLIV,    3,  32|                milium caetratorum. eo et Androclen praefectum mittit iussum
 1771  XXXIII,    2,  16|                 duo principes Acarnanum, Androcles et Echedemus, non ad tollendum
 1772   XXVII,    3,  11|              feminam sexu infantem, quos androgynos volgus, ut pleraque, faciliore
 1773     XLV,    3,  31|               viri insignes, Andronicus, Andronici filius, Aetolus, quod patrem
 1774    XLIV,    1,  10|               interfici iusserit, deinde Andronicum quoque et Nician, ne quis
 1775  XXXIII,    2,  14|            Corinthum Achaei ducem regium Androsthenem iusto proelio fuderunt.
 1776   XXXII,    3,  23|                Corinthii ducem praesidii Androsthenen haud secus quam civem et
 1777  XXXIII,    2,  15|                                          Androsthenes omnium ignarus Corintho
 1778  XXXIII,    2,  14|                milia armatorum, fiduciam Androstheni fecerunt acie decernendi.
 1779  XXXIII,    3,  20|       Aphrodisiade et Coryco et superato Anemurio - promunturium id quoque
 1780     XXI,    1,   1|               hostem fore populo Romano. Angebant ingentis spiritus virum
 1781   XXXII,    2,  13|                in Thessaliam Ctimenes et Angeias primo impetu potiti sunt.
 1782      II,    2,   7|               creditaque cum indignitate angerent consulis animum, vocato
 1783    XXIX,    2,   6|                  simul desiderio patriae angerentur simul cupiditate inimicos
 1784   XXVII,    7,  40|           Italiae clades, simul cum illa angeret cura, quos tam propitios
 1785       V,    6,  48|             frigori adsueta cum aestu et angore vexati volgatis velut in
 1786     VII,    2, 17a|                 eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali
 1787 XXXVIII,    5,  45|            Phrygiae recessus omnis atque angulos peragrasti, stipem ab tyrannis
 1788   XXXII,    1,   5|            universum eventum belli curae angunt, non hostes modo timentem
 1789    XXIV,    6,  47|               pugnatum primo in tenebris angustisque viis est. cum Romani non
 1790    XLIV,    1,   6|               viae ipsi, qua et media et angustissima valles est, inpositum, quam
 1791    XXIV,    2,   8|                  documento sunt. praeco, Aniensem iuniorum in suffragium revoca.'~ ~
 1792    XXIV,    2,  7b|               die cum sors praerogativae Aniensi iuniorum exisset eaque T.
 1793       X,    2,  9b|                  tribusque additae duae, Aniensis ac Terentina. Haec Romae
 1794   XXIII,    1,   7|                  ubi fervore atque aestu anima interclusa foedum in modum
 1795     XLV,    2,  21|                 essent se intercessuros, animadversis vitiis legis ex oratione
 1796 XXXVIII,    2,  20|            intenti, quid ubique geratur, animadvertant opemque ferre, quo postulet
 1797   XXXIX,    1,  18|            supplicii exactor, in publico animadvertebatur. datum deinde consulibus
 1798 XXXVIII,    5,  48|             atque Asia erat, ad curandum animadvertendumque, quid in his terris fieret,
 1799     III,    6,  44|             postquam omnia pudore saepta animadverterat, ad crudelem superbamque
 1800    XXIV,    4,  22|                  trucidarentur. postquam animadverterit eos qui liberassent patriam
 1801     III,    9,  72|                 cum adsensu etiam audiri animadvertissent, deos hominesque testantes
 1802 XXXVIII,    5,  47|           legatis dico. Duplex eorum, ut animadvertistis, patres conscripti, accusatio
 1803      IV,    4,  27|              minus tumultus est, eo plus animadvertitur quid opus facto sit. Missum
 1804   XXXIX,    2,  28|               aequi me impetrare iam diu animadverto. civitates Macedonum, quae
 1805       V,    2,  13|              gravis pestilensque omnibus animalibus aestas excepit; cuius insanabili
 1806     XXI,    3,  30|                coli, gignere atque alere animantes; pervias paucis esse, esse
 1807     III,    3,  20|            publicam. Consul alter, comes animosior quam auctor, suscepisse
 1808   XXXIX,    1,  13|                 creari solitas. Pacullam Anniam Campanam sacerdotem omnia,
 1809     XXI,    3,  25|               nomen haud dubium est; pro Annio Servilioque M'. Acilium
 1810      IV,    6,  45|              allatum. Aequorum iam velut anniversariis armis adsueverat civitas;
 1811   XLIII,    1,   6|           fecisse commemoravere ludosque anniversarios ei divae instituisse; et
 1812      IV,    6,  52|            adicere. Praeterquam ab morbo annonaque nihil eo biennio intestini
 1813       X,    4,  31|                  per quartum iam volumen annumque sextum et quadragesimum
 1814       I,    4,  17|                 per omnes in orbem ibat, annuumque intervallum regni fuit.
 1815    XXVI,    1,   3|                ira accensa est ut capite anquirendum contio succlamaret. de eo
 1816    XXVI,    1,   3|           anquisisset, tertio capitis se anquirere diceret, tribuni plebis
 1817      VI,    3,  20|           duumviros, qui de perduellione anquirerent creatos, auctores sint damnatum.
 1818    XXVI,    1,   3|              legibus seu moribus mallet, anquireret quoad vel capitis vel pecuniae
 1819      II,    5,  52|         temperarunt tribuni; cum capitis anquisissent, duorum milium aeris damnato
 1820    XXVI,    1,   3|               ortum; nam cum bis pecunia anquisisset, tertio capitis se anquirere
 1821       V,    6,  47|         nocturnos strepitus, excitarent. Anseres non fefellere quibus sacris
 1822   XXXVI,    5,  44|                erant. duae Punicae naves antecedebant Romanam classem, quibus
 1823       V,    6,  37|            immensum obtinentes loci. Sed antecedente fama nuntiisque Clusinorum,
 1824     III,    4, 26b|                   Ea frequentia stipatus antecedentibus lictoribus deductus est
 1825      II,    2,   6|                 explorandum cum equitatu antecessit. Eodem modo primus eques
 1826   XXXIV,    1,   4|                 laudantes mirantesque et antefixa fictilia deorum Romanorum
 1827    XXVI,    4,  23|          decussaque ad Victorias quae in antefixis erant haesit neque inde
 1828      XL,    4,  52|                   classis regis Antiochi antehac invicta fusa contusa fugataque
 1829      VI,    5,  30|                  plebeios, gratia Iulium anteibant, Volsci provincia sine sorte,
 1830       I,    9,  59|               tumultum facit; rursus ubi anteire primores civitatis vident,
 1831    XXIV,    6,  44|        verecundia maiestatis eius taciti anteirent, praeter undecim fasces
 1832      VI,    5,  34|                  proximis quisque minime anteiri volt, paenituisse. confusam
 1833 XXXVIII,    6,  51|           aetatem meam honoribus vestris anteistis, ego vestros honores rebus
 1834       I,    3,  11|                Dum ea ibi Romani gerunt, Antemnatium exercitus per occasionem
 1835  XXXIII,    5,  48|              invitari iussit et vela cum antemnis ex navibus corrogari ut
 1836     XXX,    2,  10|           turbari ordines possent, malis antennisque de nave in navem traiectis
 1837    XLIV,    2,  28|                  ex specula signum datum Antenori esset, profectus ab Subotis
 1838       I,    1,   1|                 Troianos, duobus, Aeneae Antenorique, et vetusti iure hospitii
 1839    VIII,    2,  10|           receptis in intervalla ordinum antepilanis, clamore sublato principia
 1840   XXVII,    4,  18|                 habebant. in eas velites antesignanique et qui primi agminis erant
 1841     XXX,    6,  33|                 patentes inter manipulos antesignanorum velitibus - ea tunc levis
 1842    XLII,    5,  66|       praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo proelium conseruit.
 1843  XXXIII,    3,  28|                  quidem fuga servi motus Anthedonem, tutiorem exilio locum ratus,
 1844     VII,    4,  25|            Graecorum erat oraque litoris Antiatis Laurensque tractus et Tiberis
 1845    VIII,    3,  14|               Capuam esse placuit. naves Antiatium partim in navalia Romae
 1846 XXXVIII,    2,  17|             habebitis, quam si servantis anticum specimen animorum Gallos
 1847    XXII,    2,  10|             faxit, probe factum esto. Si antidea senatus populusque iusserit
 1848      XL,    4,  56|                  fortunam veni,' inquit 'Antigone, ut orbitas mihi, quam alii
 1849   XLIII,    2,  23|                  gente habebat, in agrum Antigonensem transcendit. Macedones ad
 1850    XLIV,    2,  24|             Menecrate quodam, iterum cum Antimacho, regiis ducibus, sub ipsis
 1851    XLIV,    1,  13|                per Cydantem Cretensem et Antimachum, qui Demetriadi praeerat,
 1852    XLII,    5,  66|                sacram vocant, inter quos Antimachus etiam praefectus alae cecidit,
 1853    XXXV,    2,  19|                 pater Hamilcar' inquit, 'Antioche, parvum admodum me, cum
 1854     XLI,    3,  20|         statuarumque copia exornavit, et Antiochiae Iovis Capitolini magnificum
 1855    VIII,    2,  12|                   venerant et ab Lanuvio Antioque auxilia. ubi cum proeliis
 1856  XXXVII,    6,  45|             praefectus Lydiae fuerat, et Antipater, fratris filius, venerunt.
 1857    XXXI,    4,  27|         castellis primo impetu captis ad Antipatream, in faucibus angustis sitam
 1858  XXXVII,    7,  56|                  sese potius arrogantiae Antipatri, quam causam turbandae pacis
 1859  XXXIII,    1,   1|                   tum velut prodita dolo Antiphili praetoris urbe captaque
 1860      VI,    5,  39|             iubebant, de plebeio consule antiquabant; et perfecta utraque res
 1861    XXIV,    1,   3|            coloniam Bruttiorum eo deduci antiquamque frequentiam recipere vastam
 1862     XLV,    4,  36|          frequentes postero die ad legem antiquandam adessent, intellecturos
 1863      VI,    5,  41|                 omnium rerum causa vobis antiquandas censeo istas rogationes.
 1864     XLV,    3,  35|             imperiosum ducem et malignum antiquando rogationem, quae de triumpho
 1865      VI,    5,  40|            salubres nobis censemus esse, antiquare alias." "non" inquit, "licebit
 1866     XLV,    4,  36|                vocatae primae tribus cum antiquarent, concursus in Capitolium
 1867   XXVII,    5,  21|                de imperio eius abrogando antiquaretur, sed postero die consulem
 1868      IV,    6,  58|                  subiecta invidiae esset antiquari apparebat.~ ~59.
 1869   XXIII,    6,  41|             ferro atque igni vastavit ut antiquarum cladium Samnio memoriam
 1870   XXXIX,    3,  37|              leges ademptas attinet, ego antiquas Lacedaemoniis leges tyrannos
 1871      VI,    5,  40|                 qualis est, quam a vobis antiquatam indignantur? sermoni, Quirites,
 1872      VI,    5,  35|               concilio advocato, cum pro antiquatis rogationes essent, 'bene
 1873    VIII,    5,  30|                 rem egregie gestam; apud antiquissimos scriptores una haec pugna
 1874       I,    8,  44|              dicuntur; adicit scriptorum antiquissimus Fabius Pictor, eorum qui
 1875       0, Prae,   7|                         Datur haec venia antiquitati ut miscendo humana divinis
 1876    XXII,    4,  25|                  hostes. Quas ob res, si antiquus animus plebei Romanae esset,
 1877     XLV,    3,  31|                ac> traducendos Methymnam Antissaeos Labeonem miserunt, quod
 1878     XLV,    3,  31|              cognitionem extendere et ad Antissam in Lesbo insula dirundam <
 1879      IV,    5, 44a|                aliquot plebeios filio A. Antisti tribuni plebis et fratre
 1880   XXIII,    2,  11|             fecisse, iussumque ab templi antistite, sicut coronatus laurea
 1881       I,    8,  45|               idque carmen pervenerat ad antistitem fani Dianae Sabinusque ut
 1882      IV,    5, 44a|              plebi, ante omnes Pompilius Antistiusque, repulsa suorum accensi.
 1883      IX,    2,  7b|               quam indictum; lati clavi, anuli aurei positi; paene maestior
 1884   XXVII,    6, 28b|            nuntios occisum collegam esse anulisque eius hostem potitum: ne
 1885   XXVII,    4,  19|                  vero diceret, tum puero anulum aureum tunicam lato clavo
 1886   XXXIX,    1,  11|                 percunctatus est, ecquam anum Aebutiam ex Aventino nosset.
 1887       I,    9,  56|              pavore perculit pectus quam anxiis implevit curis. Itaque cum
 1888   XXIII,    2,  15|         dicionemque dare voluerat Poeno, anxiumque eum et sollicitum cura novandi
 1889     VII,    6,  39|              Cohors una, cum haud procul Anxure esset, ad Lautulas saltu
 1890       V,    2,   8|            bellum intenta est, neglectum Anxuri praesidium vacationibus
 1891   XXVII,    7,  38|               Ostiensis Alsiensis Antias Anxurnas Minturnensis Sinuessanus,
 1892 XXXVIII,    2,  13|                 Apameae nomen inditum ab Apama sorore Seleuci regis. Et
 1893  XXXIII,    2,  14|                quaque civitate armati ad Apelaurum - Stymphaliae terrae is
 1894    XLII,    1,   5|               uxorem manu sua occidisse; Apellem, ministrum quondam fraudis
 1895   XLIII,    2,  22|                 Aperantiam castra movit. Aperanti eum propter Archidami magnam
 1896    XXIV,    4,  22|               populi sit, portas Insulae aperiat, reddat praesidium. si tutelam
 1897      XL,    1,   9|                             Tum Perseus 'aperienda nimirum nocte ianua fuit
 1898  XXVIII,    8,  44|           intervallo non apparent bellum aperiet: id est viri et ducis, non
 1899     XLV,    3,  26|                 primi inventi sunt. quin aperimus portas et imperium accipimus,
 1900     XXV,    2,   8|            sibilo dedisset signum, porta aperiretur, tempus agendae rei Hannibali
 1901     XXV,    2,   9|             grandis bestiae onus portula aperitur. inferentes aprum duos iuvenes
 1902   XXIII,    3,  18|                verbis benignis ad portas aperiundas praesidiumque accipiendum
 1903   XXXIV,    3,  29|                 erat, ut distenderent ab apertiore loco hostes, simul per patefactum
 1904    XXVI,    3,  20|              oppidanis per pacata litora apertosque portus praesidio navium
 1905  XXXVII,    3,  15|                 sint et minore molimento aperturi portum, quam obstruatur?
 1906   XXXVI,    3,  17|           ditissima regna Romano imperio aperturos. quid deinde aberit, quin
 1907   XXVII,    7,  39|              opibus certare.~ Hae causae aperuerant Alpes Hasdrubali. ceterum
 1908      IV,    6,  53|          neglegentiam dilapsi occasionem aperuere ad invadendum. Praedae ex
 1909    XLII,    4,  52|                in Asiam incognitum famae aperuerint armis orbem terrarum nec
 1910    XLIV,    3,  39|            hostium praesidiis novom iter aperui, neque prius, quam debellavero,
 1911       X,    3,  24|                 indignum esse dicere; se aperuisse Ciminiam silvam viamque
 1912  XXXIII,    3,  20|         oppugnabat, Zephyrio et Solis et Aphrodisiade et Coryco et superato Anemurio -
 1913  XXXVII,    4,  21|                   Cotton et Corylenus et Aphrodisias et Prinne primo impetu captae
 1914   XXXIV,    6,  62|               confessione regis, qui cum Aphthirem profugum ex regno suo cum
 1915      VI,    5,  41|                 reges creentur; cuilibet apicem Dialem, dummodo homo sit
 1916       I,    7,  35|            Latinis gessit et oppidum ibi Apiolas vi cepit; praedaque inde
 1917    XLIV,    2,  25|                aequo animo Persea tantas apisci opes tantamque gloriam,
 1918   XXVII,    5,  23|             aurum rosisse, Casini examen apium ingens in foro consedisse;
 1919    XXXV,    5,  46|                 est; rex postero die cum apocletis eorum unde bellum ordiretur
 1920   XXXII,    5,  34|             ipsius enim Aetoliae Agraeos Apodotosque et Amphilochos, quae permagna
 1921     III,    8,  63|                  Apollinis est - iam tum Apollinare appellabant --, avocavere
 1922  XXXVII,    1,  4a|                  ad bellum consul, ludis Apollinaribus, a. d. quintum idus Quinctiles
 1923       X,    1,   8|           interpretes, antistites eosdem Apollinaris sacri caerimoniarumque aliarum
 1924     XXV,    3,  12|                   haec est origo ludorum Apollinarium, victoriae, non valetudinis
 1925 XXXVIII,    2,  13|              tenet, Celaenis Marsyan cum Apolline tibiarum cantu certasse.
 1926       V,    2,  13|              Romana facto, per dies octo Apollinem Latonamque et Dianam, Herculem,
 1927   XXXII,    4,  25|              praetores pronuntiare Iovem Apollinemque et Herculem: additum lege
 1928   XXXIX,    4,  39|                  iurisdictionem haberet, Apollinique ludos faceret.~ ~40.
 1929    XXXV,    5,  50|                  accusante Leonte quodam Apollodorus auctor defectionis damnatus
 1930    XXIV,    6,  40|          certamine recepit. legati eo ab Apollonia venerunt, nuntiantes in
 1931    XXVI,    4,  25|                 fines fecit, egressosque Apolloniatas cum magno terrore ac pavore
 1932    XLII,    3,  36|          equitibus, ad Nymphaeum in agro Apolloniati castra habebat. inde tribunos
 1933     XLV,    4,  43|                 captos eos Corcyraeis et Apolloniatibus et Dyrrhachinis Q. Cassius
 1934    XXIV,    4,  28|              procul seditione res esset, Apollonides, principum unus, orationem
 1935    XXXI,    4,  28|                  Macedoniam pervenerat - apparabat bellum. filium Persea, puerum
 1936     III,    8,  62|                  adfirmat. Reliquum diei apparandis armis consumptum est. Postero
 1937   XXIII,    4,  26|                  haec in Italia geruntur apparanturque, nihilo segnius in Hispania
 1938    XXIV,    2,  16|          gratulari, vocare in hospitium. apparata convivia omnibus in propatulo
 1939    XXXI,    1,   4|               scaenici eo anno magnifice apparateque facti ab aedilibus curulibus
 1940  XXXIII,    5,  42|                  collega. ludi Romani et apparati magnifice sunt et ter toti
 1941    XLIV,    1,   9|                 iuvenes, interdum plures apparatioribus ludis, armati inducebantur.
 1942   XXIII,    1,   4|              salutare, benigne invitare, apparatis accipere epulis, eas causas
 1943    XXIX,    5,  24|             satis iam omnibus instructis apparatisque et re iam non ultra recipiente
 1944     VII,    1,   7|                 segnius ad hostes bellum apparatur, qui et parti ante decoris
 1945   XXXII,    1,   5|               ante alias, tum magna cura apparavit exercuitque in armis et
 1946  XXVIII,    8,  44|              quae nunc ex intervallo non apparent bellum aperiet: id est viri
 1947      IV,    2,  14|                  ad eum Maelium, repulso apparitore concitantem multitudinem,
 1948      II,    5,  54|           potestate esse; consuli, velut apparitori tribunicio, omnia ad nutum
 1949     III,    7,  49|              postremo, cum locus adeundi apparitoribus non daretur, ipse cum agmine
 1950      XL,    2,  19|          prioribus malis iam priore anno apparuerant; sed magis inchoatae apud
 1951   XXVII,    5,  26|                  turpia exta nimis laeta apparvissent.~ ~27.
 1952       V,    7, 49b|                urbis haud vanis laudibus appellabatur. Servatam deinde bello patriam
 1953      VI,    3,  18|                 honorisve nomine vestrum appellabitis ducem, eo utemini potentiore
 1954       V,    7,  54|               nec haec terra quam matrem appellamus, sed in superficie tignisque
 1955   XXXIV,    1,   7|                 muliebrem et secessionem appellando. id enim periculum est ne
 1956    XXXV,    5,  45|          sententia, imperatoremque regem appellandum censuerunt et triginta principes
 1957     III,    6,  39|               certamen, decem Tarquinios appellantem admonentemque Valeriis et
 1958      IV,    6,  48|         commodorum ac servos consularium appellantes aliaque truci oratione in
 1959      IX,    7,  34|                  actionem collegae, tres appellanti Appio auxilio fuerunt; summaque
 1960      IV,    6,  53|                consul armatus cum paucis appellantibus tribunum collum torsisset,
 1961      IX,    5,  26|       Postulabantur ergo nobiles homines appellantibusque tribunos nemo erat auxilio
 1962     XLV,    4,  44|                  servatores suos senatum appellasse aliamque orationem non tam
 1963   XXVII,    4,  19|                 dixit quo se milites sui appellassent: regium nomen alibi magnum,
 1964     III,    8,  56|                 libertas firmata sit, et appellatio provocatioque adversus iniuriam
 1965      IX,    5,  26|                 praesidia adversariorum, appellationem et tribunicium auxilium,
 1966     III,    5,  34|            auxilium, cedentibus in vicem appellationi decemviris, quaerebat.~ ~
 1967     III,    8,  56|         obligatos se fateantur tollendae appellationis in quod conspirasse decemviros
 1968     XLV,    4,  37|                  vos, sed milites videor appellaturus, si nomen hoc saltem ruborem
 1969    XLII,    3,  34|              numero, qui tribunos plebis appellaverant, a consule et ab tribunis
 1970   XXXIX,    2,  25|                quod Philippus Olympiadem appellaverat, Perrhaebiae fuisse, et
 1971     XXX,    3,  17|            videri fecisse quod eum regem appellaverit, et quicquid aliud fecerit
 1972    XXII,    4,  29|          tulerimus, ubi ego eum parentem appellavero, quod beneficio eius erga
 1973    XLII,    2,  18|            Macedonia obvenisset, classem appellere tuto et copias per commodum
 1974 XXXVIII,    6,  52|              passurum; tum quoque, si se appellet, auxilio ei futurum, ne
 1975    XXXI,    2,  11|                  rex sociusque et amicus appelletur: nominis eius honorem pro
 1976      IX,    8,  41|                partorum decorum, exiguam appendicem Etrusci belli conficere
 1977   XXXIX,    2,  27|             propinquitate regionis velut appendices maioris muneris essent.
 1978     XXI,    1,   5|               disponit. Carpetanorum cum appendicibus Olcadum Vaccaeorumque centum
 1979     XXI,    6,  54|            nivalis dies in locis Alpibus Appenninoque interiectis, propinquitate
 1980     XXI,    6,  53|                  Poenum quod inter Alpes Appenninumque agri sit suae dicionis fecisse?"
 1981    XXVI,    8,  47|              omnia C. Flaminio quaestori appensa adnumerataque sunt; tritici
 1982       X,    5,  42|          praeceps in occasum sol erat et appetens nox periculosa et suspecta
 1983     VII,    4,  26|                hostis rostro et unguibus appetit, donec territum prodigii
 1984   XXXIX,    1,   9|               damnosa: ultro enim amatus appetitusque erat, et maligne omnia praebentibus
 1985      IV,    5,  34|                  victoriae vanum titulum appetivere.~ ~35.
 1986     XXX,    5,  30|                 quam corrigi. ita aliena appetivimus ut de nostris dimicaremus
 1987     III,    7,  51|               Sicci caedes decemviris et Appiana libido et dedecora militiae
 1988       X,    2,  19|            consules legati tribunique ex Appiano exercitu circumsistunt.
 1989    XXII,    7,  54|               decem milia hominum erant, Appiusque et Scipio, postquam incolumem
 1990     XXX,    6,  33|               dextram laevamque discursu applicantes se antesignanis viam qua
 1991      IV,    5,  37|             galeae, et incerti trepidant applicantque se turbae; signa nunc resistentia
 1992  XXVIII,    4, 17b|                   ancoris positis terrae applicaret naves cum conspectae duae
 1993    XXIV,    4,  34|       interioribus remis ut latus lateri applicaretur, cum exteriore ordine remorum
 1994  XXXVII,    3,  12|                Erythraeam primum classem applicuerunt. ibi noctem unam morati
 1995       I,    3,  7b|               praesto essent iisque exta apponerentur, Pinarii extis adesis ad
 1996   XXIII,    4,  29|              ceteros Afris, pro cornibus apponit. Nec omnes Numidae in dextro
 1997    XXIX,    3,  11|            Valerius Falto nuntiavit deam apportari; quaerendum virum optimum
 1998   XXXVI,    1,   4|           exercitum, dimidium eius Romam apportaturos polliciti; id ut ab se munus
 1999  XXXVII,    2,   5|                   iam multifariam scalis appositis urbem eo die defenderunt.
 2000      II,    3,  18|                  et magistrum consulibus appositum; quin si maxime ex ea familia
 2001   XXIII,    1,   2|            cogitati facinoris particeps, approbando consilia quibus nequiquam
 2002     XXV,    2,  7b|            deducti in comitium virgisque approbante populo caesi de saxo deiciuntur.~ ~
 2003     VII,    5, 37a|                obsidialem, clamore donum approbantes, Decio imponunt; altera
 2004    XXIV,    4,  31|              toto agmine erat haud dubie approbantium adventum eorum, extemplo
 2005       X,    5,  39|             nuntius habuit; nocte rediit approbare collegam consulta referens.
 2006 XXXVIII,    1,  10|                 venerunt. Inde, postquam approbasse pacem concilium Aetolorum
 2007   XLIII,    2,  14|                praetoribus magna patrum [approbatione], non sine suggillatione
 2008       X,    4,  35|             centuriones primorum ordinum approbavere. Tum pudore victus miles
 2009  XXXVII,    2,   7|          insistis, L. Scipio, ego quoque approbo; sed totum id vertitur in
 2010    XXVI,    2,  15|                 rem actam quae summa ope approperata erat ne impediri posset.
 2011       V,    6,  39|                  inferrent. Postremo lux appropinquans exanimare, timorique perpetuo
 2012   XXXVI,    3,  21|           venienti portae patuerunt, cum appropinquante eo Aristoteles praefectus
 2013      XL,    4,  58|                nequiquam ad iuga montium appropinquantes oppressit. neque enim imbre
 2014 XXXVIII,    3,  26|                manum esset, curavit. Ubi appropinquarunt, omnia eadem utrimque, quae
 2015      VI,    4,  24|                  iam certamen, ubi vallo appropinquasset hostis, erumperent. Romanus
 2016     VII,    5,  34|             visus quam loco quem petebat appropinquavit. Inde admiratione paventibus