12a-adpul | adque-appro | appul-calli | callo-coace | coact-conpa | conpe-curre | curri-detra | detre-effra | effre-explo | expon-fugac | fugan-immit | immix-iniun | iniur-iunge | iungu-manda | mande-necav | neces-opimi | opimo-perni | perno-praef | praeg-purga | purge-respi | respo-sermo | serpa-suess | sueta-trans | trasu-videb | videm-zonis
                         bold = Main text
      Lib. Cap. Par.     grey = Comment text

1004 VI, 4, 28| concursumque in muros adque portas est; tandemque ab 1005 V, 4, 23| fessa tam diutino bello adquiesceret civitas quam quod digni 1006 III, 9, 72| tantum agro intercipiendo adquiratur, quantum amittatur alienandis 1007 I, 8, 45| usus, ne semper armis opes adquirerentur, consilio augere imperium 1008 XXXII, 5, 35| enim amitti in iis quam adquiri nec unquam, nisi tota deduxisset 1009 XLV, 3, 30| libertas praeter spem data adrexit et levatum annuum vectigal; 1010 V, 5, 33| Graeci eadem Tyrrhenum atque Adriaticum vocant. Ei in utrumque mare 1011 VII, 4, 25| tumultum cognominis, dictatorem adrogari haud satis decorum visum 1012 XXX, 1, 2| mures Antii coronam auream adrosere; circa Capuam omnem agrum 1013 XXVI, 7, 44| arcere queunt quin certatim adscendant. et ab navibus eodem tempore 1014 V, 6, 47| eius loci qua fefellerat adscendens hostis citati; et cum in 1015 XXIII, 2, 11| fecisset, ita coronatum navem adscendere nec ante deponere eam quam 1016 XXVI, 8, 48| eius esse qui primus murum adscendisset; profiteretur qui se dignum 1017 XXV, 6, 36| erat, quod hosti aditum adscensumve difficilem praeberet; omnia 1018 I, 4, 20| patrios ritus peregrinosque adsciscendo turbaretur; nec caelestes 1019 XXVII, 2, 7| defecissent novasque in societatem adscitas exposuit; ex captivis comperta 1020 VII, 1, 4| ab ostentatione saevitiae adscitum quam non magis in alienis 1021 IV, 4, 25| auxilio imperium quoque adscituram. Placet tollendae ambitionis 1022 XXI, 1, 2| aliam indolem profecto animi adscitus et, quia gener erat, factionis 1023 IV, 5, 31b| undique ad spem praedae adsciverunt. Uni Fidenatium populo rebellare 1024 XXXIII, 3, 21| terribilior Asiae erat, regium adscivit nomen, cuius magnitudini 1025 XXXIV, 2, 15| caesos ait, numerum non adscribit.~ ~16. 1026 XXXIX, 2, 28| Maronea et Thraciae civitates adscriptae sunt? quod ab illis ne postulare 1027 VIII, 3, 14| senatorum coloni missi, quibus adscriptis speciem antiquae frequentiae 1028 XXXVIII, 3, 34| dimissos ac Lacedaemoniis adscriptos - ita enim vocabant qui 1029 V, 2, 11| patricii aut patriciorum adseculae habendi tribuni plebis sint; 1030 XXXIII, 1, 8| receptus erat, coactus nondum adsecuta parte suorum periculum summae 1031 XXVIII, 3, 16| sequentes issent, haud dubie adsecuturi fuerint: ducibus est creditum 1032 XXI, 3, 32a| facile se tantum praegressos adsecuturum videt, ad mare ac naves 1033 XLI, 3, 24| ciemus? quid, ut ipsi locum adsentandi Romanis habeamus, suspectos 1034 XXIV, 1, 6| aliam deinde, inflatus adsentationibus eorum qui eum non Hieronis 1035 XLV, 2, 18| gentis esset, inprobus vulgi adsentator aliquando libertatem salubri 1036 XXXVIII, 6, 56| cui famae, quibus scriptis adsentiar, non habeam. Non de accusatore 1037 III, 7, 49| consiliis ad quae ex omni parte adsentiendo multis auctoribus trepidaverat, 1038 XL, 2, 21| patri [tutum], sed etiam adsentiendum erat, ne invitum parere 1039 XXXII, 3, 22| adsensu, aliorum inclementer adsentientes increpantium; et iam non 1040 XXXIX, 5, 52| neque his neque Valerio adsentior, his, quod censoribus M. 1041 I, 9, 54| Ubi cum de aliis rebus adsentire se veteribus Gabinis diceret 1042 XXII, 6, 43| prioris anni consulem, adsentiretur, [ex] maioris partis sententia 1043 XXVI, 8, 49| pecunia convenit; si aliquis adsentiri necesse est, media simillima 1044 XXVII, 7, 42| citatis equis agmen suorum adsequuntur. consul ubi silentium in 1045 III, 6, 45| variet. In iis enim qui adserantur in libertatem, quia quivis 1046 VIII, 1, 5| quamquam armis possumus adserere Latium in libertatem, consanguinitati 1047 III, 6, 44| ut virginem in servitutem adsereret neque cederet secundum libertatem 1048 III, 6, 45| interea iuris sui iacturam adsertorem non facere quin ducat puellam 1049 XXIV, 6, 45| sequebantur, nocte clausum adservabant. Arpis domi primum desiderari 1050 IV, 6, 55| singuli singulos sibi consules adservandos adsidua opera desumunt; 1051 XXXIX, 1, 19| intentiore eum custodia adservarent, non solum ne effugeret, 1052 XXVII, 8, 47| tumultu duces parum intente adservati, alter in destinatis iam 1053 VI, 5, 30| feruntur, ne auctore quidem adservato qui eos hostis Latinus pro 1054 V, 6, 40| quisve ea locus fideli adservaturus custodia esset, optimum 1055 IX, 8, 46| nobilium adulescentium, qui ibi adsidebant, adsurrectum ei non esset, 1056 XXV, 5, 26| incidissent morerentur aut adsidentes curantesque eadem vi morbi 1057 XXI, 3, 25| militaria opera, segnis intactis adsideret muris, simulari coeptum 1058 I, 4, 20| conditoris haud alienum. His ut adsiduae templi antistites essent 1059 XXX, 2, 10| sed eo gratior quod inter adsiduas clades ac lacrimas unum 1060 I, 4, 20| desererentur flaminem Iovi adsiduum sacerdotem creavit insignique 1061 XXVI, 6, 33| maxima pars, censeat, qui adsient, id volumus iubemusque.'~ ~ 1062 XXXIX, 5, 44| Porcium, cui acerbitas ea adsignabatur, per omnem vitam exercuerunt. 1063 IV, 2, 11| populare ministerium, agro adsignando sociis quem populus Romanus 1064 XLII, 3, 37| Thessalia circumeundae adsignantur; inde Boeotiam atque Euboeam 1065 XLV, 4, 44| esset, naves longae viginti adsignarentur, quibus uteretur; donec 1066 IV, 2, 11| divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur. Sic ager ad Ardeates rediit. 1067 XLII, 3, 35| pilum virtutis causa ei adsignarunt. ceteri centuriones remissa 1068 IV, 4, 27| castris; M. Fabio legato adsignat equites, nec ante lucem 1069 V, 3, 22| deportanda Romam regina Iuno adsignata erat, venerabundi templum 1070 XLIII, 1, 3| numero colonorum essent, agro adsignato. Latinam eam coloniam esse 1071 XLV, 1, 13| ab triumviris agrum sibi adsignatum esse. senatus, qui de finibus 1072 IV, 6, 48| erat, nec quod venisset adsignatumve publice esset praeterquam 1073 III, 9, 72| Scaptione hoc, contionali seni, adsignaturos putarent finitimos populos? 1074 XXI, 1, 13| agros relinquit, locum adsignaturus in quo novum oppidum aedificetis. 1075 XLII, 3, 34| decumum ordinem hastatum adsignavit. devicto Philippo Macedonibusque 1076 II, 5, 41| ne cui nisi civi Romano adsignentur: Cassius, quia in agraria 1077 XXVI, 3, 19| generis, alia vera, alia adsimulata, admirationis humanae in 1078 XXXIV, 4, 44| essent tanta pecunia quanta adsoleret faciendos: ver sacrum videri 1079 XXX, 3, 18| quorum stridorem odoremque et adspectum territi equi vanum equestre 1080 XLI, 2, 13| aberrasset, initam ac semine adspersam. in Crustumino diem unum 1081 XXXII, 1, 5| cum situm omnem regionis adspexisset, maxime idoneum ad muniendum 1082 VII, 2, 16| ante dictum est, exclamat "adspice, imperator" inquit, "quemadmodum 1083 XXVIII, 8, 44| propinquo ingressus fines adspicias. non speraverat Hannibal 1084 XXVI, 8, 51| decurrebat: nunc operibus adspiciendis tempus dabat, quaeque in 1085 IV, 5, 35| consulatus in partem revocandam adspirare non auderet, sed ne in tribunis 1086 XXXIX, 1, 5| momentis animi circumagi, adstipularique irato consuli tribunum plebei; 1087 I, 3, 16| horrore venerabundusque adstitissem petens precibus ut contra 1088 III, 3, 22| cum ad id spectator pugnae adstitisset, libero campo adeptus parte 1089 XLII, 2, 15| maceriam se abdiderunt gradibus adstructis, ut ex ea velut e muro tela 1090 XXI, 1, 3| nostram pro militari rudimento adsuefacere libidini praetorum. An hoc 1091 III, 7, 52| supplicia patrum plebem adsuefaciant.~ ~53. 1092 XXII, 2, 12| coeptorum, finitimo receptu, adsuefaciebant territum pristinis cladibus 1093 XXXI, 4, 29| pacis pactae desiderat. adsuefacite his terris legiones externas 1094 I, 8, 46| Ea secretis viri alieni adsuefacta sermonibus nullis verborum 1095 III, 8, 61| proeliisque levibus experiundo adsuefecerat sibi potius fidere quam 1096 XXVI, 1, 4| suos accipientes equites adsuefecerunt et vehi post sese et desilire 1097 XXIV, 6, 48| aliisque iustis militaribus ita adsuefecit ut brevi rex non equiti 1098 XXVIII, 5, 27| pueritia in castris habitus adsueram militaribus ingeniis: apud 1099 II, 1, 1| soli, cui longo tempore adsuescitur, animos eorum consociasset? 1100 II, 1, 2| nimium Tarquinios regno adsuesse; initium a Prisco factum; 1101 V, 1, 6| dissolvendae rei publicae est, adsuestis, Quirites, audire et dulcedine 1102 XXXIII, 5, 48| Carthagine [et] multitudinis adsuetae domum Hannibalis frequentare 1103 XXII, 2, 18| Hannibale supervenisset. Ea adsuetior montibus et ad concursandum 1104 XXVII, 3, 12| traducta, rapto vivere hominum adsuetorum; additi erant Bruttiorum 1105 IV, 6, 45| velut anniversariis armis adsueverat civitas; Labicos legati 1106 X, 3, 26| famam magisque in altero adsumendo duce aliorum indulgere timori 1107 XXXV, 4, 36| generis aliquem in speciem adsumendum. Laconicus eius stirpis 1108 XXXV, 5, 46| Romanorum amicitia regem quoque adsumerent socium atque amicum; neque 1109 XXI, 2, 19| essent" nec "ne qui postea adsumerentur". Et cum adsumere novos 1110 II, 5, 41| viam fieri. Quid ita enim adsumi socios et nomen Latinum, 1111 XXXVIII, 1, 1| adiutores ad rem gerendam adsumpserunt; dein paucitate parum freti, 1112 XXIII, 2, 15| beneficio conciliandus, sibi adsumpsisse quam hosti ademisse fortem 1113 II, 1, 4| nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum vetustate memoria 1114 XLII, 2, 19| Macedoniae Threcia esset, adsumptos in societatem gaudebant. 1115 II, 1, 4| societatem consilii avunculi adsumunt. Praeterea aliquot nobiles 1116 XXI, 4, 36| fallente, ut, seu manibus in adsurgendo seu genu se adiuvissent, 1117 IV, 3, 19| innixus se in pedes excepit. Adsurgentem ibi regem umbone resupinat, 1118 XXII, 7, 51| pugna iunxerat aut fuga; adsurgentes quidam ex strage media cruenti, 1119 XXII, 1, 2| sustinere se prolapsi neque adsurgere ex voraginibus poterant, 1120 XXII, 1, 4| patescit campus; inde colles adsurgunt. Ibi castra in aperto locat, 1121 IX, 8, 46| adulescentium, qui ibi adsidebant, adsurrectum ei non esset, curulem adferri 1122 III, 3, 24| visum in publico, sed ne adsurrexisse quidem ex morbo, multorumque 1123 XLV, 1, 11| subvehebatur, omnium rerum adtenuata inopia erat. his cum laetari 1124 XLII, 2, 26| magnopere, quod memorari adtineat, rei publicae eo anno consules 1125 XLII, 5, 63| palus urbem cingit, nec adtinebat oppugnari nec poterat. ipse 1126 XLV, 2, 19| qui postea regnavit. quid adtinere vim adferre rei sua sponte 1127 XLII, 1, 10| provinciarum administrationem adtineret.~ ~11. 1128 XLII, 3, 41| ceteros ero. et hercule, quid adtinet cuiquam exilium patere, 1129 XXXIV, 1, 4| repletas et regias etiam adtrectamus gazas --, eo plus horreo, 1130 XLII, 3, 33| militassent, habuissent, adtribuerentur. P. Licinius consul senatus 1131 XLII, 3, 41| essent, vestro decreto patri adtributi meo. nec, si causa reddenda 1132 XXXV, 3, 22| adversus Lacedaemonium tyrannum adtulissent, quem et Achaei legati nuntiabant 1133 XLII, 3, 34| dedit, quae secum nihil adtulit praeter libertatem pudicitiamque, 1134 XXX, 3, 16| praetorium pervenerunt more adulantium - accepto, credo, ritu ex 1135 XXIII, 1, 4| libertatisque memoria plebem adulari; salutare, benigne invitare, 1136 IX, 4, 18| desideratas humi iacentium adulationes, etiam victis Macedonibus 1137 XXX, 3, 16| conveniens oratio tam humili adulationi fuit non culpam purgantium 1138 XLII, 3, 30| rati. pars altera regiae adulationis erat; quosdam aes alienum 1139 III, 9, 69| dignitatis patrum plebi adulatos aut acerbe tuendo iura ordinis 1140 XXXI, 2, 11| adierunt excusantes errorem adulescentiamque et culpam omnem in fraudem 1141 XXVI, 8, 50| militibus adducitur ad eum adulta virgo, adeo eximia forma 1142 II, 1, 1| consociasset? Dissipatae res nondum adultae discordia forent, quas fovit 1143 XXXIX, 1, 18| falsis testimoniis, signis adulterinis, subiectione testamentorum, 1144 XL, 2, 23| falsas etiam litteras, signo adulterino T. Quinctii signatas, reddiderunt 1145 XL, 4, 55| scriba vitiatas signumque adulterinum vulgo in regia fremebant. 1146 I, 9, 58| positurum ait, ut in sordido adulterio necata dicatur. Quo terrore 1147 I, 9, 58| dexteras fidemque haud impune adultero fore. Sex. est Tarquinius 1148 XXVII, 4, 19| imperatoris quaestor, puerum adultum inter eos forma insigni 1149 XXXIII, 4, 31| inanes vana specie libertatis adumbratas esse. cur enim alias Romanis 1150 I, 4, 18| dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens quem lituum appellarunt. 1151 XXXIX, 2, 22| caelestes multifariam orti adussisse complurium levi adflatu 1152 XXXVIII, 1, 7| etiam foedo quodam odore ex adusta pluma cum totum cuniculum 1153 XXVII, 8, 47| notari oculis si qui forte adustioris coloris ut ex recenti via 1154 XLII, 5, 57| et plurimi pulveris erat; advectosque siti, si primo in conspectu 1155 IV, 2, 12| haud ita multum frumenti advectum est, nullum momentum annonae 1156 XXXV, 4, 32| multitudinis animos, tantum advehi auri ut ipsos emere Romanos 1157 XXVII, 4, 15b| factus de nova consuetudine advenae locupletis atque inter populares 1158 XXVIII, 1, 2| postremi iam profligato proelio advenerant vivus capitur. Magonem fugientem 1159 XL, 3, 32| in medio ardore pugnae advenerunt, et Acilius ab tergo erat. 1160 XXII, 6, 49| priusquam victor hostis adveniat praesidiis firment; privatim 1161 XLI, 1, 4| tertiae legionis, cum equitatu adveniunt. confestim et quos binos 1162 V, 6, 44| pariendi. Qui effuso agmine adventant gens est cui natura corpora 1163 V, 5, 33| capi Roma non potuerat, adventante fatali urbi clade legati 1164 XXI, 6, 49| ex speculis prospicerent adventantem hostium classem missis. 1165 XXXIV, 2, 12| hostes fama Romani auxilii adventantis impleverunt.~ ~13. 1166 XXV, 4, 19| praebuit ne hostes novi adventarent. velut ex composito utrimque 1167 VIII, 5, 28| florem aetatis eius fructum adventicium crediti ratus, primo perlicere 1168 XXIV, 3, 19| exercitu Casilinum venit, adventuque eius Campani iam moventes 1169 XLII, 5, 66| instructos et praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo 1170 XLV, 2, 21| Pomponius tribuni plebis adversabantur. sed et praetor novo maloque 1171 XXXIII, 4, 36| consul exercitum duxerit adversamque prospera pugna oblitteraverit 1172 II, 5, 45| abdenda cupiditas erat, ut adversando remorandoque incitato semel 1173 XXII, 5, 35| certaverant, par magis in adversandum quam collega datur consuli. 1174 XLII, 1, 11| Demetri filii rettulit, adversantis Romano bello; Bastarnarum 1175 XXXIV, 1, 1| turba hominum faventium adversantiumque legi complebatur. matronae 1176 XXIII, 6, 42| nobis evenerunt. Quae aspera adversaque tunc acciderunt, minore 1177 XXIII, 1, 2| consilia quibus nequiquam adversarer viam saluti vestrae inveniam. 1178 XXXVIII, 5, 47| triumphum postulantibus adversari, patres conscripti; quibus 1179 II, 5, 61| Ap. Claudi, cui acerrimo adversario legis causamque possessorum 1180 VII, 6, 41| aera demerentur, quod adversati coniurationi fuissent.~ ~ 1181 VI, 5, 40| semper plebis commodis adversatos esse. quorum alterum neque 1182 XXVI, 5, 29| ut ex quo primus post <adversissimas haud> adversae pugnae gloriam 1183 VII, 5, 29b| Ibi rursus acie dimicatum; adversoque proelio Campani intra moenia 1184 XXVIII, 3, 11| sollicita cum omnium secundorum adversorumque causas in deos verterent, 1185 XXX, 7, 42| pacis semper auctor adversusque factioni Barcinae. eo tum 1186 IV, 6, 45| Tusculanis negotium datum adverterent animos ne quid novi tumultus 1187 XXIV, 3, 18| hominum regendos animum adverterunt castigandaque vitia quae, 1188 XLV, 1, 5| populum Samothracum animum advertisset, a magistratibus petit, 1189 IX, 7, 32| castra ante urbem posita advexere. Etrusci diem primum consultando 1190 XLIV, 2, 26| dividendum esset, secum advexisset. cum ad id nihil responderetur, 1191 XXIX, 6, 36a| erat ingentem vim frumenti advexit; horreaque non solum ea 1192 XXII, 7, 53| qui aderant et consilium advocandum de eo censerent, negat consilii 1193 IX, 1, 2| Ad consules maestos, ne advocantes quidem in consilium, quando 1194 II, 5, 59| saevire vellet contionemque advocaret, concurrunt ad eum legati 1195 XXXIV, 3, 26| oppressam metu civitatem vidit, advocat consilium de oppugnandis 1196 IV, 5, 32| dimissis dictator ad contionem advocatam increpuit quod animos ex 1197 III, 6, 47| aliquot matronis cum ingenti advocatione in forum deducit. Circumire 1198 XXX, 1, 5| His praeparatis advocatoque consilio et dicere exploratoribus 1199 III, 6, 47| mulierum circumstantiumque advocatorum, silentium factum per praeconem.~ ~ 1200 XLIV, 3, 34| per se, nunc cum iis, quos advocaverit in consilium; qui non sint 1201 III, 5, 34| tabulis, populum ad contionem advocaverunt et, quod bonum faustum felixque 1202 XXXI, 4, 32| bello et pace agere velit, advocet concilium et quod tum referatur 1203 XXXV, 1, 9| vesparum ingens in forum advolasse et in Martis aede consedisse: 1204 II, 3, 20| Tum ad equites dictator advolat, obtestans ut fesso iam 1205 XXXIV, 4, 40| dein suppliciter orantem advolutumque genibus tandem audivit. 1206 XXVIII, 6, 34| fratrem ad eum mittit; qui advolutus genibus fatalem rabiem temporis 1207 VIII, 6, 37b| circuit genibus se omnium advolvens; plus itaque misericordia 1208 XL, 3, 32| successisset. simul ab oppido Aebura, qui in praesidio relicti 1209 XLI, 2, 6| tumultum esse litteris T. Aebuti praetoris cognitum est, 1210 XXIV, 3, 20| Lucanis, Blanda et Apulorum Aecae oppugnatae. milia hostium 1211 XXXV, 5, 41| cella Iovis supra fastigium aediculae [et] duodecim clupea inaurata; 1212 XXXV, 1, 9| lustrata. iisdem diebus aediculam Victoriae Virginis prope 1213 XXXIX, 5, 45| qui nunc est Aquileiensis, aedificabant. id eos ut prohiberet, quod 1214 II, 2, 7| subrogaverat in locum Bruti et aedificabat in summa Velia: ibi alto 1215 I, 7, 35| et circa forum privatis aedificanda divisa sunt loca; porticus 1216 XXVI, 8, 47| alia materia ad classem aedificandam, ut minimum omnium inter 1217 V, 7, 55| alienique discrimine in vacuo aedificant. Ea est causa ut veteres 1218 XLII, 1, 3| ruinis templorum templa aedificantem, tamquam non iidem ubique 1219 XLII, 1, 3| ratus ad tegendum, quod aedificaretur. naves paratae fuerunt, 1220 V, 7, 53| esset, novam urbem tam brevi aedificarunt: nos Capitolio, arce incolumi, 1221 I, 9, 53| esset; captivam pecuniam in aedificationem eius templi seposuit.~ Excepit 1222 I, 6, 33| media urbe imminens foro aedificatur. Nec urbs tantum hoc rege 1223 XXXIV, 6, 58| erant, ingentibus impensis aedificaverit: quid igitur simile esse 1224 XXIII, 6, 48| Suessulam ibique hiberna aedificavit. M. Claudio proconsuli imperavit, 1225 XXIV, 5, 39| vocant locum - communiit aedificavitque. Haec in Sicilia usque ad 1226 II, 2, 7| civem habitetis; in Velia aedificent quibus melius quam P. Valerio 1227 XXI, 1, 13| adsignaturus in quo novum oppidum aedificetis. Aurum et argentum omne, 1228 XXXVIII, 4, 38| Rhodiorum sociorumve quae aedes aedificiaque intra fines regni Antiochi 1229 XXXVI, 5, 37| scalas pervenisse in tegulas aedificii proditum memoriae est. eos 1230 VIII, 4, 19| quae Vacci prata diruto aedificio publicatoque solo appellata. 1231 XLV, 3, 29| neque commercium agrorum aedificiorumque inter se placere cuiquam 1232 XXXIX, 5, 44| publicam omnem in privatum aedificium aut agrum fluentem ademerunt; 1233 XXVI, 6, 34| quindecim milibus passuum agrum aedificiumve haberet. qui eorum trans 1234 XXXVIII, 6, 52| habentem tribunos plebis aedilemque mittere in Siciliam ausi 1235 XXV, 1, 2| repente incepto destiterint. aedilicia largitio haec fuit, ludi 1236 X, 2, 9b| secutamque fabulam mixtam ex aediliciis et consularibus comitiis, 1237 XXIX, 3, 11| praetorium, Ser. Sulpicium Galbam aedilicium, duos quaestorios Cn. Tremelium 1238 XXXV, 2, 10| Tappo Q. Salonius Sarra. aedilitas insignis eo anno fuit M. 1239 XXII, 4, 26| quaesturaque et duabus aedilitatibus, plebeia et curuli, postremo 1240 XXV, 2, 7b| conloquiis sollicitatos corruptis aedituis duobus cum primis tenebris 1241 XXXII, 4, 29| inter noctem lux orta, et Aefulae agnus biceps cum quinque 1242 XXVI, 2, 9| etiam Albano atque arce Aefulana ponuntur. inter hunc tumultum 1243 XLIII, 2, 17| exhauriebantur. Achaico concilio Aegi iis dato benigne locuti 1244 XXXVIII, 3, 30| Peloponnesum iam diu accersentibus Aegiensibus maxime ac Lacedaemoniis 1245 XXXVIII, 3, 30| consul quoque, quamquam Aegiensium favebat causae, Argos venit; 1246 XXXV, 5, 48| Aetolorumque coram T. Quinctio Aegii datum est concilium. Antiochi 1247 XXX, 4, 24| fuga nautarum primum ab Aegimuro, deinde ab Aquis onerariae 1248 XLIV, 3, 46| facta amissi sunt ignaris Aeginiensibus debellatum esse. consul 1249 XLV, 3, 27| defecerant rursus ad Persea; Aeginiensium novum crimen erat: famae 1250 XXII, 2, 8| gravior sentiretur, ita tum aegrae et adfectae civitati quodcumque 1251 II, 5, 42| ipsos certando. Accessere ad aegras iam omnium mentes prodigia 1252 XXXVII, 5, 33| stativa habuere, impedimenta aegrique ut consequerentur, qui passim 1253 XXII, 2, 8| adfecit. Pars occupatis maiore aegritudine animis levem ex comparatione 1254 II, 5, 52| negant tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo absumptum. Alius 1255 XLV, 1, 12| quae iam vicerat proelio Aegyptias naves, classem Antiochi 1256 XLV, 1, 12| incolebant, et ab ceteris Aegyptiis, partim voluntate partim 1257 XXXVIII, 2, 17| habent, in Syros Parthos Aegyptios degenerarunt; Massilia, 1258 XLV, 1, 12| haud dubie adempta Antiocho Aegyptus habenti iam redditumque 1259 VII, 1, 7| animos, simul ceteros ad aemulandas virtutes acuit. Neque segnius 1260 I, 4, 18| Heracleamque et Crotona iuvenum aemulantium studia coetus habuisse constat. 1261 XXXV, 5, 47| Philopoemenem principem aemulatione gloriae in bello Laconum 1262 XXVIII, 8, 43| quoque periculum sit ne mecum aemuletur, et non ab eo qui, quia 1263 XXVI, 6, 38| cum ab re aversus, tum aemulo potentatus inimicus, rem 1264 XXX, 2, 14| etiam stimulis amatam apud aemulum cernens cum dixisset, non 1265 VII, 4, 26| comitia consularia habuit aemulumque decoris sui absentem M. 1266 VIII, 4, 22| potuere, primo [in] insulas Aenariam et Pithecusas egressi, deinde 1267 XLV, 3, 30| ad Toronen ac montem Atho Aeneamque et Acanthum, alii <ad Thessaliam> 1268 XLIV, 3, 32| navalibus castra habere. Aenean mille equites <et> Creon 1269 VIII, 4, 20| eis redactum est, ex eo aenei orbes facti positi in sacello 1270 XXXIX, 2, 24| moverat senatum, quod iam Aeni et Maroneae adfectari possessionem 1271 XLIV, 1, 10| Thessalonicae oppugnatione Aeniam inde petunt. quindecim milia 1272 XXXI, 4, 31| eadem haec Cianos Abydenos Aenios Maronitas Thasios Parios 1273 XXXIX, 2, 28| Eumeni dari. ubi tandem Aenus et Maronea et Thraciae civitates 1274 XXXVIII, 2, 16| Hellesponti ora data; Tolostobogii Aeolida atque Ioniam, Tectosages 1275 XXXIV, 6, 58| animo habet. neque enim in Aeolidem Ioniamque coloniae in servitutem 1276 XLI, 2, 11| Histrorum et regulus ipse Aepulo receperat, summa vi oppugnare 1277 XLIV, 1, 9| muri fastigio altitudinis aequabantur; depulsisque iis in urbem 1278 V, 7, 52| profano deseri placet sacra, aequalia urbi, quaedam vetustiora 1279 I, 9, 57| in convivio luxuque cum aequalibus viderant tempus terentes 1280 XXIV, 6, 46| prohibuit, lentior deinde aequaliorque accidens auribus magnam 1281 VII, 1, 4| penatibus, foro, luce, congressu aequalium prohibitum, in opus servile, 1282 XXXV, 5, 43| fortunam suam animis non aequant, quia virtutem et bonum 1283 XXVI, 6, 37| indignationis praebebant. ita aequante fortuna suspensa omnia utrisque 1284 XXXIII, 5, 44| fama celebratos tyrannos aequantem; cui si Argos velut arcem 1285 IV, 3, 20| milites carmina incondita aequantes eum Romulo canere. Spolia 1286 XXV, 6, 34| effugere tantum equitum aequantiumque equos velocitate peditum 1287 VIII, 1, 4| sumendisque nolint, cur non omnia aequantur? cur non alter ab Latinis 1288 XXIV, 2, 16| priusquam omnes iure libertatis aequassem' inquit, 'neminem nota strenui 1289 XXII, 4, 26| imperii iure artem imperandi aequatam, cum invicto a civibus hostibusque 1290 III, 8, 63| liberam civitatem fore, ita aequatas leges, si sua quisque iura 1291 VIII, 1, 4| foedus [est], si societas aequatio iuris est, si consanguineos 1292 XXXIV, 3, 31| ordinem in civitate, sed per aequationem fortunae ac dignitatis fore 1293 XXIII, 6, 44| concursu ad pugnantes facto aequatisque viribus atrox esse coepit 1294 XXXVII, 4, 29| celerrimae tota classe --, aequatoque cornu praetoriae navi, in 1295 XXIX, 6, 34| simul conferti porta effusi aequaverant certamen; postremo iam omnis 1296 XXVII, 6, 31| atque alio regio habitu aequaverat ceteris se in speciem, quo 1297 XXVII, 4, 16| ut Syracusarum ornamenta aequaverint. sed maiore animo generis 1298 XXXI, 1, 7| in Italiam perveniet. ne aequaveritis Hannibali Philippum nec 1299 XXII, 4, 30| nomine quod fando possum aequavi, vitam tantum debeo, tibi 1300 XXVI, 7, 41| hic cum parentibus meis - aequentur enim etiam honore nominis - 1301 X, 2, 13| Carseolos colonia in agrum Aequicolorum deducta. Fulvius consul 1302 I, 6, 32| ritu, ius ab antiqua gente Aequiculis quod nunc fetiales habent 1303 II, 5, 58| Icilium, L. Maecilium. Volscum Aequicumque inter seditionem Romanam 1304 XXIV, 6, 47| ac portam Carmentalem cum Aequimaelio Iugarioque vico et templis 1305 IV, 2, 16a| dirui extemplo iussit. Id Aequimaelium appellatum est. L. Minucius 1306 XXXVIII, 3, 28| fuit. Substructionem super Aequimelium in Capitolio et viam silice 1307 II, 4, 40| Hinc ex certamine Volsci Aequine imperatorem coniuncto exercitui 1308 XXXVII, 2, 9| aestate erat, eo maturius aequinoctio verno eundem Pausistratum 1309 XXV, 3, 13| Poeni sed, ut quibus locus aequior esset, deturbant nitentes 1310 XXX, 5, 29| si victus peteret pacem aequiora impetrari posse ratus, nuntium 1311 XXXIX, 3, 35| usos: nunc eosdem Romanos aequiores Lacedaemoniis quam Achaeis 1312 XXIII, 3, 22| legerentur. Eam sententiam haud aequioribus animis quam ipsorum quondam 1313 XXXVIII, 1, 10| quod ventis concitaretur, aequiperando multitudinem Aetolorum, 1314 XXXVII, 7, 53| nemo sociorum vestrorum me aequiperare posset, imperatores vestros 1315 V, 4, 23| visum. Iovis Solisque equis aequiperatum dictatorem in religionem 1316 XXXVIII, 2, 23| erat, aut cum cura, ut quam aequissima esset, per milites divisit. 1317 XXXVIII, 2, 20| maxima parte copiarum, qua aequissimum aditum praebebat mons, ascendit; 1318 III, 5, 33| est, summa adversus alios aequitas erat. Moderationis eorum 1319 IV, 1, 6| plebeiorum esset. Hanc modestiam aequitatemque et altitudinem animi ubi 1320 XXXVIII, 5, 49| erant. Quid? Ad Thermopylas aequone loco M'. Acilius cum rege 1321 IV, 4, 25| movenda bella in Volscorum Aequorumque conciliis et in Etruria 1322 IV, 1, 1| agri Romani, et Volscos Aequosque ob communitam verruginem 1323 XXXVIII, 4, 40| cadit. Prout locus iniquus aequusve his aut illis, prout animus 1324 XLIV, 2, 16| tribu quoque is motus et aerarius factus. ad opera publica 1325 XXXIX, 1, 6| urbem est. ii primum lectos aeratos, vestem stragulam pretiosam, 1326 XXXIV, 5, 52| primo arma tela signaque aerea et marmorea transtulit, 1327 XLV, 3, 33| omnis generis] clupeisque aereis in naves inpositis cetera 1328 XXXV, 4, 36| circa Chalcioecon - Minervae aereum est templum - congregati 1329 XXVI, 3, 21| opulentiae ornamenta, argenti aerisque fabrefacti vis, alia supellex 1330 XXVI, 6, 35| imperando; si quid cui argenti aerisve fuerit, stipendio remigum 1331 XXIX, 3, 12| prius conlocutus rex cum Aeropo et Derda et Philippo, Epirotarum 1332 XXVII, 6, 32| nuntius ex Macedonia venit Aeropum quendam corrupto arcis praesidiique 1333 XXIX, 4, 16b| patres adeundi deplorandique aerumnas suas potestatem facerent.~ ~ 1334 XXXVIII, 1, 5| admovit, unum e regione Aesculapii, unum adversus arcem. Arietibus 1335 XLIV, 3, 40| turmae equitum, Placentina et Aesernina. cum otium ad flumen esset 1336 XXVII, 3, 10| mediterranei Beneventani et Aesernini et Spoletini et Placentini 1337 X, 4, 31| Formianumque et parte alia in Aeserninum quaeque Volturno adiacent 1338 V, 5, 35a| Utente flumine usque ad Aesim fines habuere. Hanc gentem 1339 XLIV, 3, 36| in intima Macedoniae sit, aestasque, sicut prioribus ducibus, 1340 V, 3, 22| clade indicantis, quod decem aestates hiemesque continuas circumsessa 1341 X, 1, 2| stagna ab tergo sint inrigua aestibus maritimis, agros haud procul [ 1342 IV, 6, 54| non honoris ipsius fine aestimabant, sed patefactus ad consulatum 1343 VI, 4, 26| invenistis. ite Romam ad senatum; aestimabunt patres utrum plus ante poenae 1344 XXV, 5, 23| contemplans, numerando lapides aestimandoque ipse secum quid in fronte 1345 XXXV, 2, 15| omnium externorum viresque aestimans regis ex rebus in Syria 1346 XXXII, 3, 19| quae tum ad tempus faceret aestimantes graviorem post bellum dominum 1347 XXXIX, 5, 44| pluris quam quanti essent aestimarentur, et his rebus omnibus terni 1348 XXIX, 5, 26| si magnitudine classis aestimares, et bini consules cum binis 1349 XXII, 7, 50b| avarissimo et crudelissimo hoste aestimarique capita vestra et exquiri 1350 V, 4, 23| cum sibimet ipse praedam aestimasset suam, decimae pretium partis 1351 XXXII, 2, 14| potius quam ex praeterito aestimat habitu et ea ipsa facilitate 1352 XXXVIII, 5, 47| atque invidia per se ipsos aestimate. Utinam rex Eumenes, utinam 1353 V, 4, 25| ab singulis auri accepto aestimatoque ut pecuniae solverentur, 1354 XXXIV, 3, 25| coniurationi studet incautior fidei aestimator fuit. conloquentem eum cum 1355 XXI, 5, 41| Eryce duodevicenis denariis aestimatos emisistis, et utrum Hannibal 1356 IV, 2, 16a| Maelianum assibus in modios aestimatum plebi divisit. Hunc Minucium 1357 XXII, 8, 59| patriam trecentis nummis non aestimatus civis? Suum quisque animum, 1358 XXIX, 4, 17| natu ex iis: 'scio, quanti aestimentur nostrae apud vos querellae, 1359 XXX, 4, 22| Carthaginiensi, si quis vere aestimet, foedus ad eam diem inviolatum 1360 XXI, 5, 43| consul. Non ego illud parvi aestimo, milites, quod nemo est 1361 V, 1, 6| hiemem opperiri nec sicut aestivas aves statim autumno tecta 1362 XXIII, 3, 18| deficiebant, et deinde per omne aestivorum tempus magna pars sine commeatibus 1363 XXII, 2, 14| nos hic pecorum modo per aestivos saltus deviasque calles 1364 XXIII, 6, 41| raptim exercitu ducto [vento] aestuque suo Locros traiecit. Iam 1365 XXVIII, 6, 30| esset. una natura freti aestusque totius certaminis potens 1366 XLV, 2, 19| regnaturum; eam infirmitatem aetatemque Eumenis esse nullam stirpem 1367 XXXVIII, 2, 23| explevit, quia omnis generis aetatisque turbam secum traxerant demigrantium 1368 II, 5, 44| populorum conciliis fremebant aeternas opes esse Romanas nisi inter 1369 III, 2, 16| composito adessent, tum aeterni hostes, Volsci et Aequi, 1370 XXVI, 5, 27| Vestae aedem petitam et aeternos ignes et conditum in penetrali 1371 XXXVIII, 1, 2| Macedones parum loco freti ab Aethopia in altiorem deruptioremque 1372 XXVI, 5, 29| Siculos sciat facturum? obrui Aetnae ignibus aut mergi freto 1373 XXXIX, 2, 24| pulso occupatum oppugnandis Aetolicis urbibus consulem ad recipiendas 1374 XXXVII, 6, 45| deposcimus. Thoantem quoque Aetolum concitorem Aetolici belli, 1375 XXIII, 4, 29| fuit. Hinc Poenus, hinc Afer urget, et velut in circumventos 1376 XXVII, 4, 17| copiis addidit; et armorum affatim erat <et> captorum Carthagine 1377 XXXVII, 7, 53| placet, cum has tantas opes affectabunt, dissimulabunt ulla parte 1378 XLII, 1, 6| fieret. donum praeterea afferre, vasa aurea quingentum pondo. 1379 XXVII, 5, 27| inquisita ac sibi comperta affert. ceterum ita fama variat 1380 XL, 4, 56| potuisset Antigonus, si aut <affuisset aut> statim palam facta 1381 XLIII, 2, 13| dies caeli ardentis species affulserat. Reate imbri lapidavit. 1382 III, 4, 26b| putant esse, nisi ubi effuse afluant opes. Spes unica imperii 1383 XXIII, 1, 4| ingeniorum modo vitio sed afluenti copia voluptatium et illecebris 1384 VI, 3, 15| addictosque duci, ex eo quod afluit opibus vestris sustinendo 1385 XLIII, 1, 10| obsides, pignus futuros afore fraudem agendae rei, posceret 1386 XLIV, 2, 18| curulium sexaginta tres Africanas et quadraginta ursos et 1387 XXXVII, 6, 39| pari quidem numero Indicis Africi resistunt, sive quia magnitudine - 1388 XXX, 4, 24| ventus, deinde versus in Africum turbavit ac passim naves 1389 XXVIII, 3, 14| hostium erat, Poeni veterani Afrique, nondum ad teli coniectum 1390 XXV, 6, 40| modum facere, degenerem Afrum imperatori Carthaginiensi 1391 XXXIII, 2, 16| societatis fieret. id omnes qui afuerant aegre passi; et in hoc fremitu 1392 II, 4, 33b| Cassio uno, quia collega afuerat, ictum, Postumum Cominium 1393 XXVII, 1, 5a| esse; qui fugati metu inde afuerint, omnes in urbes, in agros 1394 XXVI, 7, 41| adfui cladibus aut quibus afui, maxime unus omnium eas 1395 IV, 4, 30| cur per eos dies a Fidenis afuissent parum constabat; colonorum 1396 XLV, 3, 27| statione quondam mille navium Agamemnoniae classis, Dianaeque templum, 1397 VII, 2, 14| tantum centunculis relictis agasones partim captivis, partim 1398 XLIII, 1, 5| et duo equi phalerati cum agasonibus et equestria arma ac sagula, 1399 VII, 2, 15| a fallaci equitum specie agasonibusque excepti sunt; et eorum, 1400 XXVIII, 8, 43| fabulas enarrare vacat, non Agathoclem potius, Syracusanum regem, 1401 XXVI, 7, 40| fortuna similis conglobaverat Agathyrnam per latrocinia ac rapinam 1402 XL, 4, 46| senatum, equites recenseatis, agatis censum, lustrum condatis; 1403 II, 3, 29| quando ita placet, rem agemus." Redeunt in tribunal; citari 1404 XXVI, 3, 20| Scipio omnibus quae adeunda agendaque erant mature aditis peractisque 1405 XXX, 3, 17| circumeundi salutandique deos agendique grates per totum diem populo 1406 VI, 5, 35| cogitationem esse; conando agendoque iam eo gradum fecisse plebeios 1407 XLIV, 3, 35| praecipites sine responso agendos e castris, pronuntiavit < 1408 XXIV, 2, 16| militesque praedam portantes agentesque per lasciviam ac iocum ita 1409 XLV, 1, 3| senatum vocatos esse; ibi Agepolim, principem eorum, ita locutum: 1410 I, 5, 28| dis immortalibus gratias ageretis, deinde vestrae ipsorum 1411 IV, 4, 27| impiger in tali re praeciperet ageretque, praecipit ordine atque 1412 XXXIV, 3, 26| expulsi. princeps erat exulum Agesipolis, cuius iure gentis regnum 1413 XLIV, 3, 46| est, velut insula eminet, aggeri operis ingentis imposita, 1414 XXXVI, 4, 22| erant, quattuor simul locis aggredi urbem constituit. a flumine 1415 XL, 1, 14| utrum aperte an clam te aggressuri fuerimus. si aperte, cur 1416 XXX, 2, 10| opprimerentur: qui enim restitissent agili et nautico instrumento aptae 1417 XXXVII, 4, 30| praestabant, Rhodiae naves agilitate et arte gubernatorum et 1418 VIII, 5, 33| iussit. secutus pater 'bene agis' inquit, 'cum eo nos deduci 1419 XXIX, 1, 4| Haec Carthagini parabant agitabantque, cum ad Laelium praedas 1420 XXII, 4, 24| iam in planum deferuntur; agitabanturque pro ingenio ducis consilia 1421 IV, 6, 49| linguam, quam inritando agitandoque in eas impelleret voces 1422 XXV, 6, 38| noctesque curis insomniisque agitant et excitant saepe somno, 1423 II, 5, 64| equite et insuper aures agitante sonitu saeviebant, intentos 1424 IV, 6, 58| contionibusque interdum agitantes avertissent plebem ab suscipiendo 1425 XXIII, 6, 38| succubuerunt ut extemplo agitaretur quemadmodum ultro inferendo 1426 XXII, 6, 43| fuga in Galliam dicitur agitasse ita ut relicto peditatu 1427 VII, 2, 10| non exsultatio armorumque agitatio vana sed pectus animorum 1428 XXVII, 6, 29| Capuam profectus vix lecticae agitationem prae gravitate volnerum 1429 I, 5, 25| non motus tantum corporum agitatioque anceps telorum armorumque 1430 II, 4, 34| frumenti ex Sicilia advecta, agitatumque in senatu quanti plebi daretur. 1431 XXXV, 3, 28| ab ineunte aetate animum agitaverat ut nulla ei nova in tali 1432 XXXIX, 4, 40| presserit eum nobilitas, an ille agitaverit nobilitatem. asperi procul 1433 I, 7, 36| dixisset, "Atqui hoc animo agitavi" inquit, "te novacula cotem 1434 VII, 5, 35| consilio. Nunc quae mente agitem audite. Non fuga delatos 1435 XXII, 1, 4| montibus densior sederat agminaque hostium ex pluribus collibus 1436 XXVI, 7, 39| fuit duarum quae primae agminum concurrerant inter se. in 1437 XXV, 3, 12| iuxta atque ipsam cladem agnoscebant. tum alterum carmen recitatum, 1438 XXXIV, 6, 61| notis, per quas haud dubie agnoscerent sua mandata esse. hunc Aristonem 1439 I, 2, 5| procul esset quin Remum agnosceret. Ita undique regi dolus 1440 XLV, 2, 22| fortunae invidemus, immo agnoscimus clementiam populi Romani --: 1441 VI, 2, 7| tribunus signum dedi, non agnoscitis ducem? neque ego maxima 1442 XL, 1, 11| si in medio ponitur, non agnosco. quem enim suo loco moveo, 1443 XLV, 2, 19| liberum habentis; necdum enim agnoverat eum, qui postea regnavit. 1444 XXXII, 5, 34| possent; ipsius enim Aetoliae Agraeos Apodotosque et Amphilochos, 1445 IX, 7, 34| fenebres leges, haec, quae agrarias semper impugnavit; haec 1446 III, 1, 1| quoque consulatu eius et agrarii se in spem legis erexerant, 1447 XXVII, 5, 21| patrem eius, quem triumvirum agrarium occisum a Boiis circa Mutinam 1448 XLV, 3, 26| Labeatas omnis, tertiam Agravonitas et Rhizonitas et Olciniatas 1449 XXXIV, 3, 27| inde antiquitus castellani, agreste genus - transfugere voluisse 1450 III, 1, 3| populationis esset timeri poterat; agrestesque pavidi incidentes portis 1451 III, 1, 6| terrore populationis pecoribus agrestibusque in urbem acceptis. Ea conluvio 1452 XXVI, 7, 40| pecuniam Romam misit. fama Agrigentinorum cladis Siciliam cum pervasisset, 1453 XXXVI, 4, 31| belli revocato Hieroclen Agrigentinum successorem misit.~ ~32. 1454 XXVI, 6, 34| portae clausae essent in urbe agrove Campano intra certam diem 1455 XXIII, 6, 39| Dum haec Romani parant aguntque, ad Philippum captiva navis 1456 IV, 3, 21| publicandis bonis Servili Ahalae tulerat, falsis criminibus 1457 X, 3, 25| multitudo erat, ad oppidum Aharnam, unde haud procul hostes 1458 XLV, 2, 17| consularibus addidere Cn. Domitium Ahenobarbum, Ser. Cornelium Sullam, 1459 X, 3, 25| respondentibusque lignatum se ire, "ain tandem?" inquit, "num castra 1460 XXXIII, 2, 18| Thessalorum auxiliaribus ad Alabanda, ubi hostes erant, ducere 1461 XXXVIII, 2, 13| castellum vi cepit, captum Alabandensibus reddit. Ipse nihil via degressus 1462 XLV, 2, 25| imperio parere; et Mylassenis Alabandensisque, qui Euromensium provinciam 1463 XXXVIII, 2, 13| ventum est, quo legati ab Alabandis venerunt, ut castellum, 1464 XXVI, 2, 9| benigne commeatibus, erat; alacresque milites alius alium ut adderet 1465 VI, 4, 24| adhortatio in vicem totam alacri clamore pervasit aciem. 1466 III, 7, 54| habeat.' Ingens adsensus alacritasque cuncta adprobantium fuit. 1467 XXXVIII, 2, 15| Anabura inde, et altero die ad Alandri fontes, tertio ad Abbassium 1468 XXXVIII, 2, 18| castra movit. Primo die ad Alandrum flumen, postero ad vicum 1469 XXVI, 7, 43| qui mercennarios exercitus alant, et quae nobis maximo usui 1470 X, 5, 41| quidam eum tradunt - dux alaribus cohortibus erat; pulverem 1471 V, 6, 47| fuit; namque clangore eorum alarumque crepitu excitus M. Manlius 1472 XLIV, 2, 22| rumores credulitate vestra alatis, quorum auctor nemo extabit. 1473 I, 5, 28| Mettius foederis Romani Albanique ruptor. Audeat deinde talia 1474 V, 3, 16| Delphis oratores redirent Albanive prodigii piacula invenirentur, 1475 XXVI, 2, 11| Marrucinos transisse; inde Albensi agro in Marsos, hinc Amiternum 1476 V, 4, 28| laude quam cum triumphantem albi per urbem vexerant equi 1477 XXIX, 2, 5| Magonem missae erant inter Albingaunos Ligures Genuamque accesserunt. 1478 VI, 5, 30| plebes C. Sextilium M. Albinium L. Antistium dedit. Manliis, 1479 V, 6, 40| In eo clivo eas cum L. Albinius de plebe Romana homo conspexisset 1480 XXIV, 1, 5| armatos, quadrigisque etiam alborum equorum interdum ex regia 1481 I, 1, 3| Etruscis Latinisque fluvius Albula, quem nunc Tiberim vocant, 1482 I, 1, 3| Tiberinus, qui in traiectu Albulae amnis submersus celebre 1483 XXXIX, 3, 36| sunt, vestrum est, Areu et Alcibiade, qui nunc nos, si diis placet, 1484 XXXIX, 3, 36| futura esset, quod Areum et Alcibiadem capitis ab se concilio proximo 1485 XXXIX, 3, 35| esse, ubi Areus etiam et Alcibiades, ambo exsules, suo beneficio 1486 XXXIX, 3, 37| damnatio tantum Arei et Alcibiadis, quae nuper facta erat, 1487 XLII, 4, 51| regaliter Minervae, quam vocant Alcidemon, facto cum purpuratorum 1488 XXI, 1, 12| Has pacis leges abnuente Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus, 1489 XXI, 1, 12| duos est exigua pacis spes, Alconem Saguntinum et Alorcum Hispanum. 1490 XLIV, 2, 27| Thessalia, unde exercitus alebatur, potuissent, neque progredi, 1491 XLI, 2, 13| fuit, et in Campania bos alenda publice data, Syracusanumque 1492 XXIII, 6, 49| opulento aerario, ut quondam, alerentur. Cum hi commeatus venerunt, 1493 XXI, 6, 52| simul ut praeda militem aleret, duo milia peditum et mille 1494 XLV, 3, 31| animis <adversarum> partium aleretur confirmareturque auctoritas 1495 VII, 4, 26| mirabile, tenuit non solum ales captam semel sedem sed, 1496 XXXIV, 2, 9| bellum' inquit 'se ipsum alet'. profectus ab Emporiis 1497 IX, 8, 42| Maritimum vocant, praeter Aletrinatem Ferentinatemque et Verulanum 1498 IX, 8, 43| Hernicorum tribus populis, Aletrinati Verulano Ferentinati, quia 1499 XXXV, 5, 42| civitates tenebant, Zmyrna et Alexandria Troas et Lampsacus, quas 1500 XLII, 2, 26| Antiochum in Syria, Ptolemaeum Alexandriae sese convenisse. omnes sollicitatos 1501 XLIV, 2, 19| nationum audiri posse. primi Alexandrini legati ab Ptolemaeo et Cleopatra 1502 XLIV, 2, 20| triduum simul cum legatis Alexandrinis profectis legati ex Macedonia 1503 XLIV, 2, 19| tulissent. moti patres precibus Alexandrinorum extemplo C. Popilium Laenatem 1504 VIII, 5, 24| Aegypto proditum conditam Alexandrumque Epiri regem ab exsule Lucano 1505 IX, 8, 41| evenit. Profectus ad Nuceriam Alfaternam, cum pacem petentes, quod 1506 XXIII, 5, 35| milia cum ipso duce Mario Alfio; capta sunt signa militaria 1507 XXIII, 5, 35| procul inde in occulto Marius Alfius medix tuticus - [is] summus 1508 XLIV, 3, 30| peditibus Epicadus, equitibus Algalsus praeerat - parabat ducere 1509 III, 9, 72| adquiratur, quantum amittatur alienandis iniuria sociorum animis. 1510 XXI, 7, 60| praesidium. Itaque priusquam alienarentur omnia obviam eundum ratus, 1511 XLI, 2, 8| causa suum faceret neve alienaret; et si quis ita civis Romanus 1512 II, 3, 30| crearetur; quae res utique alienasset plebem periculosissimo tempore, 1513 XXX, 4, 24| Italia urbibus quae bello alienatae fuerant noscendisque singularum 1514 VIII, 3, 18| clavum ab dictatore fixum alienatas[que] discordia mentes hominum 1515 XXXV, 2, 19| percunctari causam repentinae alienationis et purgare se, tempore apto 1516 II, 2, 12| foculo inicit. Quam cum velut alienato ab sensu torreret animo, 1517 XXV, 6, 39| ignis, clamor, caedes, velut alienatos sensibus, nec audire nec 1518 XXIX, 1, 3| conloquium cum Scipione alienatum, Masinissam aperta defectione 1519 XXXVIII, 3, 33| finis, quia nihil aeque alienaturum animos civitatis videbatur; 1520 XXXIX, 3, 29b| causae maxime animum Philippi alienaverunt ab Romanis, ut non a Perseo 1521 XXVIII, 8, 42| Romana arma et exercitum alienigenam; iam velut ad commune restinguendum 1522 XXXI, 4, 30| queri, quod is qui Romanos alienigenas et barbaros vocet adeo omnia 1523 XXIII, 3, 22| Maximus nunquam rei ullius alieniore tempore mentionem factam 1524 V, 7, 55| dirigendi, dum omisso sui alienique discrimine in vacuo aedificant. 1525 III, 8, 62| Verecundiae erat equitem suo alienoque Marte pugnare, peditem ne 1526 XXXIV, 3, 35| neu quod castellum in suo alienove agro conderet; obsides ea 1527 XXIX, 6, 29| Mazaetullus nomine, non alienus sanguine regibus, familiae 1528 XXV, 6, 36| faciendo aut ducendae fossae aliive ulli operi apta inveniri 1529 XXVII, 1, 4| ac noctem sine ullo ignis alimento arsisse, et aves ad compitum 1530 | alioquin 1531 | aliorumque 1532 XXVIII, 2, 8| Achaeis Heraeam et Triphuliam, Alipheram autem Megalopolitis quod 1533 XXXII, 1, 5| ademptam, Megalopolitis> Alipheran, contendentibus nunquam 1534 IV, 5, 34| forte fluminis prohibendo aliquarum navium concursum in maius, 1535 XXXV, 3, 21| bovem cum cura servari alique haruspices iusserunt. Tiberis 1536 | aliquibus 1537 I, 6, 34| complexa virum iubet: eam alitem ea regione caeli et eius 1538 XXX, 5, 28| patris fortissimi ducis, alito atque educato inter arma, 1539 XXIX, 4, 21| dixit; si qui Pleminium aliumve quem accusare vellet, Regium 1540 XXIX, 1, 1| multos labores magna pericula allatura videbatur; neque ipsos modo 1541 IV, 1, 2| et Aequis et Veientibus allaturam! Nonne Canuleio duce se 1542 XXIII, 6, 39| quaeque legati eius ad se allaturi fuissent, legationem aliam 1543 XXXVI, 2, 11| filiae, cum patrem primo allegando, deinde coram ipse rogando 1544 I, 8, 47| pro eo gratiam repetere; allicere donis iuvenes; cum de se 1545 VI, 2, 11| communicare; criminando patres, alliciendo ad se plebem iam aura non 1546 VI, 1, 1| pugnatum, a posteriore clade Alliensem appellarunt, + insignemque 1547 VIII, 5, 25| in potestatem venerunt, Allifae, Callifae, Rufrium, aliusque 1548 XXII, 2, 17| hostium oppressis in agro Allifano posuit castra.~ ~18. 1549 XXII, 2, 13| aversusque ab suo itinere per Allifanum Caiatinumque et Calenum 1550 XXVI, 2, 9| populando moratus per Suessanum Allifanumque et Casinatem agrum via Latina 1551 XXXVII, 4, 26| incertam finem habituro, alligari. Eudamus Rhodius, qui et 1552 VII, 4, 24| erat, cum consul volnere alligato revectus ad prima signa " 1553 XXI, 3, 31| inditum. Incolunt prope Allobroges, gens iam inde nulla Gallica 1554 XXI, 3, 31| cogebant. Sedatis certaminibus Allobrogum cum iam Alpes peteret, non 1555 I, 2, 4| regis imperio in proxima alluvie ubi nunc ficus Ruminalis 1556 XLIV, 2, 26| credens trahi spe posse. ad Almanam urbem pervenit et in ripa 1557 XLII, 5, 56| Chalcidem navibus venit, Alope Pthiotica capta, Larisa, 1558 XXXI, 2, 16| Chersonesum Elaeunta et Alopeconnesum tradentibus ipsis recipit; 1559 XXI, 1, 12| cetera multitudine senatus Alorco datus est, cuius talis oratio 1560 XXI, 1, 12| spes, Alconem Saguntinum et Alorcum Hispanum. Alco insciis Saguntinis, 1561 XXI, 1, 12| Alcone accepturos Saguntinos, Alorcus, vinci animos ubi alia vincantur 1562 XXVII, 7, 39| deincepsque aliae Gallicae atque Alpinae gentes, sed etiam secutae 1563 XXI, 5, 43| Galliaeque, victorem eundem non Alpinarum modo gentium sed ipsarum, 1564 XXVIII, 8, 46| Igitur Poenus Savone oppido Alpino praeda deposita et decem 1565 XXI, 3, 31| flumen pervenit. Is et ipse Alpinus amnis longe omnium Galliae 1566 XXVII, 7, 38| populi venerunt, Ostiensis Alsiensis Antias Anxurnas Minturnensis 1567 XLV, 1, 4| obliviscendum victo esset; itaque alterae litterae cum privati nominis 1568 X, 4, 34| iubet. Equites portam unam alteramque eadem regione in propinquo 1569 XLII, 1, 2| prodigiis expiandis fieret, alteraque, <quae> priore anno valetudinis 1570 XLII, 3, 31| essent, mandari placuit, ut alteras decumas Siculis Sardisque 1571 XXVIII, 8, 41| Carthaginem expugna: si alterautra victoria novis consulibus 1572 XXXII, 3, 22| populi universi inter se altercabantur. Tum inter magistratus gentis - 1573 XXIV, 5, 38| instructa sint, loquendo altercandoque traham. cum toga signum 1574 III, 9, 68| mulierum ritu inter nos altercantes, praesenti pace laeti nec 1575 XXXIII, 3, 22| inter consules tribunosque altercationes biduum tenuerunt victique 1576 XXII, 6, 45| Dum altercationibus magis quam consiliis tempus 1577 III, 2, 15| pavore in forum devolant: alternae voces 'ad arma' et 'hostes 1578 V, 6, 47| arma ubi quid iniqui esset, alterni innixi sublevantesque in 1579 XXII, 2, 13| esset, dubium Hannibalem alternisque fidentem ac diffidentem 1580 XXIII, 4, 26| castra vallo permunit. In hoc alterno pavore certamina aliquot 1581 VII, 2, 10| inter corpus armaque, uno alteroque subinde ictu ventrem atque 1582 XXI, 7, 63| Flaminio, favorem apud plebem alterumque inde consulatum peperit. 1583 IX, 1, 2| natus locus est: saltus duo alti angusti silvosique sunt 1584 XXIV, 6, 45| prius habita primum de fuga Altini, dein quantum auri argentique 1585 XXIV, 6, 45| se tamen non eum esse qui Altinio fidei quicquam censeat habendum; 1586 XXIV, 6, 45| esse'. in ea castra Dasius Altinius Arpinus clam nocte cum tribus 1587 VII, 5, 35| quod tempus mortales somno altissimo premit; per corpora sopita 1588 XXXVI, 3, 15| Oetam vocant, quorum quod altissimum est Callidromon appellatur, 1589 XXVI, 7, 45a| defendebant. rarae enim scalae altitudini aequari poterant, et quo 1590 XXII, 1, 3| bellicisque rebus successu aluerat. Itaque satis apparebat 1591 XXXI, 2, 15| vires colligere, bellum aluere gloriamque eius gesti perfectique 1592 IV, 2, 10| agrorum rapto in diem frumento aluisset militem, postquam saeptus 1593 XXI, 1, 10| ad exercitus misistis. Aluistis ergo hoc incendium quo nunc 1594 XXI, 5, 43| a me miliens donatisque, alumnus prius omnium vestrum quam 1595 XXIII, 5, 34| armamenta modo sed etiam alvei navium quassati erant - 1596 XXVIII, 8, 45| expleturos, secures rutra falces alveolos molas quantum in quadraginta 1597 XXI, 3, 26| facilitate operis inducti, alveos informes, nihil dummodo 1598 X, 1, 2| Gravissimas navium non pertulit alveus fluminis; in leviora navigia 1599 XXXVIII, 2, 18| Pliten intendit; deinde ad Alyattos castra posita. Eo missi 1600 XXI, 1, 3| haud dubia res fuit quin[am successurus esset;] praerogativam 1601 XXXIX, 3, 35| perculsis iis uno proelio et Amadoco duce capto in Macedoniam 1602 XXXVIII, 3, 24| facit, et ne eam quidem, ut amans, gratuitam. Certo auri pondere 1603 I, 5, 23| adgrediantur. Itaque si nos di amant, quoniam non contenti libertate 1604 XXVII, 4, 15b| sororem quolibet impelli amantem posse, quid speraret ad 1605 XXVI, 8, 50| mihi dari sponsam impensius amanti vellem, tuo cuius possum 1606 XXX, 2, 7b| satis potentibus ad animum amantis, sed precibus et misericordia 1607 XXXV, 4, 38| eo forte tempore Eretriae Amarynthidis Dianae erat, quod non popularium 1608 XXX, 2, 14| sed amoris etiam stimulis amatam apud aemulum cernens cum 1609 XXXIX, 5, 43| videre. hic indulgentem amatorem unum ex illis miseris attrahi 1610 XXXIX, 5, 42| Roma esset, ut obsequium amatori venditaret. forte epulantibus 1611 XXXIX, 1, 9| famae damnosa: ultro enim amatus appetitusque erat, et maligne 1612 V, 5, 34| Arvernos, Senones, Haeduos, Ambarros, Carnutes, Aulercos excivit. 1613 XXVII, 4, 18| haud facilior in adscensum ambibat. in hunc inferiorem campum 1614 II, 1, 3| ad id quod agi videbatur ambientes, nobilium adulescentium 1615 I, 1, 3| paternumque puero stetit. Haud ambigam - quis enim rem tam veterem 1616 V, 5, 34| ii regem Celtico dabant. Ambigatus is fuit, virtute fortunaque 1617 XXI, 3, 31| discors erat. Regni certamine ambigebant fratres; maior et qui prius 1618 XLII, 3, 29| inertiam tutorum spernens; et ambigendo de Coele Syria causam belli 1619 XXXV, 2, 16| alias per multos annos nullo ambigente libertatem usurpasse? nam 1620 XXVIII, 5, 21| civitatis quam Ibem vocabant ambigentes ferro se certaturos professi 1621 XXXV, 4, 32| verbis potius de iis quae ambigerentur disceptarent quam Asiam 1622 XLI, 3, 18| contione milites, inmemorem ambiguitatis verbi, ominatum ferunt se 1623 XLIII, 2, 14| egerunt: non consulibus, sed ambitiosis consulibus dilectum difficilem 1624 II, 3, 27| Patres mollem consulem et ambitiosum rati, plebes fallacem, brevique 1625 XXXIX, 1, 7| appareret in ducem indulgentem ambitiosumque ea dici, triumphum esse 1626 XXVII, 5, 27| Multos circa unam rem ambitus fecerim si quae de Marcelli 1627 XXX, 4, 23| absente consulum altero ambobusve eam rem agi satis ex dignitate 1628 XXXVI, 2, 14| ac liberis regno excesset Ambraciamque se contulit; ita Athamania 1629 XXXVIII, 4, 43| Aetolis separent; eadem Ambraciensium et Aetolorum causa est. 1630 XXXII, 3, 18| oppugnando morae praebuit. Ambrysus inde Hyampolisque receptae. 1631 IX, 3, 16| hanc" inquit "incommodam ambulantibus", perfusumque ultimi supplicii 1632 XLIII, 2, 13| arsisse, ita ut nihil eius ambureret ignis, dicebatur. Publicorum 1633 XXXIV, 4, 39| modo fragmenta sed etiam ambusta tigna ad armatos pervenire 1634 XXXVII, 6, 41| arcus fundasque et iaculorum amenta emollierat. falcatae quoque 1635 VIII, 5, 31| dictatoris tutarentur: venire amentem invidia, iratum virtuti 1636 XXXII, 2, 12| dein pugna etiam coepta amentes repentino terrore regios 1637 XXX, 7, 44| appareret non laeti sed prope amentis malis cordis hunc quem increpatis 1638 I, 7, 38| Cameria, Crustumerium, Ameriola, Medullia, Nomentum, haec 1639 XXVIII, 5, 22| ignemque in manibus esse; amicae ac fideles potius ea quae 1640 XXXII, 5, 40| praeteriret civitatem sociam atque amicam, decem talenta argenti dono 1641 II, 2, 15| distineat." Dictis facta amiciora adiecit; obsidum quod reliquum 1642 XXVII, 1, 4| quam Carthaginiensi nec amiciorem quam Romano esse adfirmabant; 1643 XLII, 1, 6| eum honore apud regem esse amicissimumque populo Romano.~ ~7. 1644 IX, 8, 45| oratores pacis petendae amicitiaeque. His populis foedus petentibus 1645 V, 6, 35b| nullum eis ius societatis amicitiaeve erat, nisi quod Veientes 1646 XXXIV, 6, 58| libet et genera iungendarum amicitiarum enumerare, ego quoque duas 1647 I, 8, 45| publice privatimque hospitia amicitiasque de industria iunxerat. Saepe 1648 XLII, 1, 12| fultum societatibus atque amicitiis eos domesticos apparatus 1649 XXIII, 3, 19| foro statuta, loricata, amicta toga, velato capite, [et 1650 XLV, 1, 7| Macedonum fecerant. pullo amictu <cum> filio Perseus ingressus 1651 VII, 5, 34| Haec omnia sagulo gregali amictus centurionibus item manipularium 1652 XXVII, 1, 4| reginae pallam pictam cum amiculo purpureo.~ Multa ea aestate 1653 XXXIV, 1, 7| familiae tuam purpureum amiculum habere non sines, et equus 1654 I, 6, 34| esset. Sublatis itaque rebus amigrant Romam. Ad Ianiculum forte 1655 V, 1, 5| alieno praedandi cum sua amiserint agrum nostrum invasuros? 1656 XXV, 4, 18| mille et quingentos milites amiserunt. inde ingens ferocia superbae 1657 XXVII, 4, 16| ceperamus arte Tarentum amisimus.' ne tamen fugientis modo 1658 XLV, 2, 22| pugna et egregiam iuventutem amisissemus, ne tanta quidem clade territi 1659 XXV, 6, 37| Cum deleti exercitus amissaeque Hispaniae viderentur, vir 1660 XXI, 7, 61| postquam perditas res ad Cissim amissaque castra accepit, iter ad 1661 II, 1, 2| sibi eadem illa cum bonorum amissione additaque alia insuper ignominia 1662 XXXIX, 1, 11| adulescens inde ad Aebutiam se amitam contulit, causamque ei, 1663 XXVIII, 8, 45| hos Nursini et Reatini et Amiternini Sabinusque omnis ager milites 1664 XXI, 7, 62| pulvinari consedisse, et in agro Amiternino multis locis hominum specie 1665 XXVI, 2, 11| Reate Cutiliisque et ab Amiterno orditur: ex Campania in 1666 I, 9, 50| trucidentur exsulatum eant bona amittant, quid spei melioris Latinis 1667 XXXV, 5, 42| fore ac si per alium ducem amittantur; si quid prospere eveniat, 1668 III, 9, 72| intercipiendo adquiratur, quantum amittatur alienandis iniuria sociorum 1669 III, 6, 44| causa etiam eadem imperii amittendi esset. Ap. Claudium virginis 1670 XXIX, 6, 29| varia fortuna usus sit in amittendo reciperandoque paterno regno. - 1671 XXXVI, 5, 41| adfectantibus, aut ipsi regnum amittendum. unus vera et providere 1672 XXXVIII, 5, 49| incidit, ut talem civem amitteremus, haerent; quod saltu iniquo, 1673 I, 4, 17| aequa possessionem imperii amitterent, sui corporis creari regem 1674 II, 1, 5| perpetuum cum iis pacis amitteret. Ager Tarquiniorum qui inter 1675 XXI, 1, 13| audiatis; si non id quod amittitur in damno, cum omnia victoris 1676 X, 4, 36| redeuntem nec praedam solum amittunt sed ipsi longo atque impedito 1677 XLI, 2, 11| vineis oppugnare intendit, amnemque praeterfluentem moenia, 1678 XL, 3, 33| primum remiserunt imbres, amnibus Contrebiam venissent, postquam 1679 XXIX, 5, 27| auspiciumque terra mari amnibusque sequuntur bene verruncent, 1680 XXXVI, 4, 22| habebat, M. Baebium, ab altero amniculo, quem Melana vocant, adversus 1681 XXVIII, 4, 18| peregrinabundum neque circa amoenas oras vagantem tantum ducem 1682 XXXIV, 3, 28| circumiecta urbi frequentis et amoeni agri loca esset, nullo iam 1683 XLV, 1, 11| modo, sed etiam, postquam amoenibus abscessum est, quia nihil 1684 IV, 6, 44b| suspicione propter cultum amoeniorem ingeniumque liberius quam 1685 XXII, 2, 15| vineaeque et consita omnia magis amoenis quam necessariis fructibus. 1686 XXII, 2, 14| sunt posita, exurebatur amoenissimus Italiae ager villaeque passim 1687 XXIII, 1, 4| voluptatium et illecebris omnis amoenitatis maritimae terrestrisque, 1688 XXXI, 3, 24| Lycium et quidquid sancti amoenive circa urbem erat incensum 1689 XLV, 3, 27| fontibus rivisque circa amoenum; Athenas inde, plenas quidem 1690 XXXIII, 2, 12| effusuras. ne proxima quaeque amoliendo maioribus gravioribusque 1691 XXVIII, 5, 28| Romano erepturi eratis? amolior et amoveo nomen meum; nihil 1692 XXV, 6, 36| facile erat. at trudibus cum amoliti obiecta onera armatis dedissent 1693 I, 9, 58| videret, tum Tarquinius fateri amorem, orare, miscere precibus 1694 XXVI, 8, 50| vellem, tuo cuius possum amori faveo.~ Fuit sponsa tua 1695 VI, 4, 25| bellum fuisset; adeo nec amotae rei usquam nec oblatae ad 1696 XXVII, 5, 24| negantibus iis comparere fraude amotas magis ratus quam neglegentia 1697 III, 2, 17| timentes consulum arma. Amotis inde seditionis auctoribus 1698 XL, 2, 16b| variis abscesserunt. urbs amoto auxilio eorum intra paucos 1699 XXXVII, 6, 41| campo exiguntur quadrigae; amotoque inani ludibrio, tum demum 1700 VI, 3, 16| reorum turba Manliana erat, amotusque post triumphum abdicatione 1701 II, 1, 5| imposuit, et qui spectator erat amovendus, eum ipsum fortuna exactorem 1702 IV, 5, 41| consul, non ab se magis enixe amovens culpam quam Tempanium meritis 1703 XXVIII, 5, 28| erepturi eratis? amolior et amoveo nomen meum; nihil ultra 1704 V, 6, 35b| melius visum bellum ipsum amoveri si posset, et Gallos novam 1705 II, 2, 12| ab sede sua prosiluisset amoverique ab altaribus iuvenem iussisset, " 1706 V, 7, 51| avecta in finitimas urbes amovimus ab hostium oculis; deorum 1707 XXXVIII, 1, 10| mediterranea Aetoliae ad Argos Amphilochium - viginti duo milia ab Ambracia 1708 XL, 2, 24| eodem comite Dida, Perseum Amphipolin ad obsides Thracum accipiendos. 1709 XLIV, 3, 45| filium habens, ut et ipsos Amphipolitanos et equitum peditumque, qui 1710 XXXVII, 2, 7| impetraverunt. et soluta obsidione Amphissae M'. Acilius tradito consuli 1711 XXI, 7, 63| quae plus quam trecentarum amphorarum esset, haberet. Id satis 1712 XXXIII, 3, 29| stagno cadavera saxis aut amphoris, ut pondere traherentur 1713 XXXI, 1, 2| cohortibus de exercitu suo, C. Ampium praefectum socium hac tumultuaria 1714 XXVIII, 7, 35| speciem quoque corporis amplam ac magnificam; ceterum maior 1715 XXI, 3, 30| terrae quas duo diversa maria amplectantur Carthaginiensium essent. 1716 XXIX, 4, 17| sumus: communiter omnia amplectar. nego domum ullam Locris, 1717 XXXVI, 4, 32| facile, simul aviditate plura amplectendi hinc excedatis, nuda vobis 1718 XXX, 2, 12| modo <genua modo> dextram amplectens in id ne cui Romano traderetur 1719 XLV, 1, 4| Perseo regium nomen omni vi amplectente, Paulo, ut se suaque omnia 1720 XXVIII, 8, 41| partam quam speratam gloriam amplecteris, Hispania potius quam Italia 1721 V, 6, 47| quibus adhaerebant manibus amplexos trucidat. Iamque et alii 1722 XXXVI, 3, 17| terminemus, qui orbem terrarum amplexu finit, et omne humanum genus 1723 IV, 6, 44b| decet parum abhorrens. Eam ampliatam, deinde absolutam pro collegii 1724 XLIII, 1, 2| criminibus accusati ambo ampliatique; cum dicenda de integro 1725 XLIII, 1, 2| recuperatores sumpserunt. Bis ampliatus, tertio absolutus est reus. 1726 I, 8, 44| multitudinem urbs quoque amplificanda visa est. Addit duos colles, 1727 XXXVII, 7, 53| spem magnam in posterum amplificandi regni faciebat, si secum 1728 XXXIX, 2, 28| vos, Romani, aliquid et amplificare et augere regnum meum munificentia 1729 I, 6, 33| gestis aedis Iovis Feretri amplificata.~ ~34. 1730 XXXIV, 4, 44| publica ab iisdem refecta amplificataque. ver sacrum ludique Romani 1731 XXI, 5, 43| victoribus proponit quibus ampliora homines ne ab dis quidem 1732 III, 2, 18| plebes quadrantes ut funere ampliore efferretur iactasse fertur.~ ~ 1733 IV, 1, 2| gloriari posset auctiorem amplioremque esse. Finem ergo non fieri 1734 V, 4, 24| in conspectu sit, uberior ampliorque Romano agro? Vrbem quoque 1735 XXIII, 6, 43| hoc responso muneribusque amplis legatos dimisit; ipse praesidio 1736 V, 2, 13| atque Neptunum tribus quam amplissime tum apparari poterat stratis 1737 XXXIV, 5, 54| tributum existimantibus amplissimo ordini, aliis demptum ex 1738 XLV, 2, 22| praemiis atque honoribus amplissumis donastis. et Macedonas Illyriosque 1739 XXXIX, 5, 48| Haec, quae augendae amplitudinis eius causa facta erant, 1740 XXII, 5, 32| libentes darent quam re maius ampliusque acciperent. Legatis gratiae 1741 V, 7, 53| tota urbe nullum melius ampliusve tectum fieri possit quam 1742 I, 2, 5| Remum cepisse, captum regi Amulio tradidisse, ultro accusantes. 1743 I, 1, 3| regnat. Is Numitorem atque Amulium procreat, Numitori, qui 1744 I, 1, 3| verecundia aetatis: pulso fratre Amulius regnat. Addit sceleri scelus: 1745 XXI, 7, 61| tutamentum fuerit. Postremo cum Amusicus princeps eorum ad Hasdrubalem 1746 XXXIV, 3, 28| exuerunt. Quinctius prope Amyclas posuit castra; unde cum 1747 XXXVIII, 1, 1| immodico imperio desiderium Amynandri fecerant. Exulanti tum Amynandro 1748 XXXVI, 2, 8| Thessalorum sunt missi, et Aetolis Amynandroque dies ad conveniendum exercitui 1749 XXXVI, 4, 32| ab Thermopylis Antiochi Amynandrumque a Philippo Athamania pulsum 1750 XXXVIII, 2, 15| appellant, pervenit. Ad Anabura inde, et altero die ad Alandri 1751 XLIII, 2, 13| in meos annales referam. Anagnia duo prodigia eo anno sunt 1752 XXIV, 5, 36| adiuncto Hippocrate ad flumen Anapum octo ferme inde milia castra 1753 I, 1, 1| esse, ducem Aeneam filium Anchisae et Veneris, cremata patria 1754 V, 7, 52| tenetur loquar? Quid de ancilibus vestris, Mars Gradive tuque, 1755 VIII, 3, 18| omnes eventu morerentur, ancilla quaedam ad Q. Fabium Maximum 1756 I, 9, 57| lanae inter lucubrantes ancillas in medio aedium sedentem 1757 XXXIX, 1, 9| non digna quaestu, cui ancillula adsuerat, etiam postquam 1758 XXXVII, 2, 11| ducit, inde facile telis ancipitibus hostem summoturus. id inceptum 1759 XXI, 3, 29| ita haud sane incruentam ancipitisque certaminis victoriam Romanis 1760 XLI, 1, 1| navibus maris superi orae Anconam velut cardinem haberent; 1761 XXXVII, 4, 30| percussisset Sidoniam navem, ancora, ictu ipso excussa e nave 1762 XXXVII, 4, 30| inhiberent Rhodii, tractum ancorale et implicitum remis latus 1763 XXII, 3, 19| evehuntur, alii, ne quid teneat, ancoralia incidunt; raptimque omnia [ 1764 XXV, 5, 25| vim tempestatis stare ad ancoram in salo Romana classis non 1765 XXXVIII, 3, 25| venerunt petentes, ne ante [ab Ancyra] castra moveret, quam collocutus 1766 XXXVI, 4, 31| praegressus agmen circa Andaniam, parvum oppidum inter Megalopolim 1767 XXXI, 6, 46| se iis post expugnationem Andri cum praefecto Acesimbroto 1768 XXXI, 6, 45| fere omnibus et quibusdam Andriorum ut manerent persuasit. postea 1769 XXXI, 6, 45| inclinaret animos, revocati.~ Ab Andro Cythnum traiecerunt; ibi 1770 XLIV, 3, 32| milium caetratorum. eo et Androclen praefectum mittit iussum 1771 XXXIII, 2, 16| duo principes Acarnanum, Androcles et Echedemus, non ad tollendum 1772 XXVII, 3, 11| feminam sexu infantem, quos androgynos volgus, ut pleraque, faciliore 1773 XLV, 3, 31| viri insignes, Andronicus, Andronici filius, Aetolus, quod patrem 1774 XLIV, 1, 10| interfici iusserit, deinde Andronicum quoque et Nician, ne quis 1775 XXXIII, 2, 14| Corinthum Achaei ducem regium Androsthenem iusto proelio fuderunt. 1776 XXXII, 3, 23| Corinthii ducem praesidii Androsthenen haud secus quam civem et 1777 XXXIII, 2, 15| Androsthenes omnium ignarus Corintho 1778 XXXIII, 2, 14| milia armatorum, fiduciam Androstheni fecerunt acie decernendi. 1779 XXXIII, 3, 20| Aphrodisiade et Coryco et superato Anemurio - promunturium id quoque 1780 XXI, 1, 1| hostem fore populo Romano. Angebant ingentis spiritus virum 1781 XXXII, 2, 13| in Thessaliam Ctimenes et Angeias primo impetu potiti sunt. 1782 II, 2, 7| creditaque cum indignitate angerent consulis animum, vocato 1783 XXIX, 2, 6| simul desiderio patriae angerentur simul cupiditate inimicos 1784 XXVII, 7, 40| Italiae clades, simul cum illa angeret cura, quos tam propitios 1785 V, 6, 48| frigori adsueta cum aestu et angore vexati volgatis velut in 1786 VII, 2, 17a| eorum facibus ardentibus anguibusque praelatis incessu furiali 1787 XXXVIII, 5, 45| Phrygiae recessus omnis atque angulos peragrasti, stipem ab tyrannis 1788 XXXII, 1, 5| universum eventum belli curae angunt, non hostes modo timentem 1789 XXIV, 6, 47| pugnatum primo in tenebris angustisque viis est. cum Romani non 1790 XLIV, 1, 6| viae ipsi, qua et media et angustissima valles est, inpositum, quam 1791 XXIV, 2, 8| documento sunt. praeco, Aniensem iuniorum in suffragium revoca.'~ ~ 1792 XXIV, 2, 7b| die cum sors praerogativae Aniensi iuniorum exisset eaque T. 1793 X, 2, 9b| tribusque additae duae, Aniensis ac Terentina. Haec Romae 1794 XXIII, 1, 7| ubi fervore atque aestu anima interclusa foedum in modum 1795 XLV, 2, 21| essent se intercessuros, animadversis vitiis legis ex oratione 1796 XXXVIII, 2, 20| intenti, quid ubique geratur, animadvertant opemque ferre, quo postulet 1797 XXXIX, 1, 18| supplicii exactor, in publico animadvertebatur. datum deinde consulibus 1798 XXXVIII, 5, 48| atque Asia erat, ad curandum animadvertendumque, quid in his terris fieret, 1799 III, 6, 44| postquam omnia pudore saepta animadverterat, ad crudelem superbamque 1800 XXIV, 4, 22| trucidarentur. postquam animadverterit eos qui liberassent patriam 1801 III, 9, 72| cum adsensu etiam audiri animadvertissent, deos hominesque testantes 1802 XXXVIII, 5, 47| legatis dico. Duplex eorum, ut animadvertistis, patres conscripti, accusatio 1803 IV, 4, 27| minus tumultus est, eo plus animadvertitur quid opus facto sit. Missum 1804 XXXIX, 2, 28| aequi me impetrare iam diu animadverto. civitates Macedonum, quae 1805 V, 2, 13| gravis pestilensque omnibus animalibus aestas excepit; cuius insanabili 1806 XXI, 3, 30| coli, gignere atque alere animantes; pervias paucis esse, esse 1807 III, 3, 20| publicam. Consul alter, comes animosior quam auctor, suscepisse 1808 XXXIX, 1, 13| creari solitas. Pacullam Anniam Campanam sacerdotem omnia, 1809 XXI, 3, 25| nomen haud dubium est; pro Annio Servilioque M'. Acilium 1810 IV, 6, 45| allatum. Aequorum iam velut anniversariis armis adsueverat civitas; 1811 XLIII, 1, 6| fecisse commemoravere ludosque anniversarios ei divae instituisse; et 1812 IV, 6, 52| adicere. Praeterquam ab morbo annonaque nihil eo biennio intestini 1813 X, 4, 31| per quartum iam volumen annumque sextum et quadragesimum 1814 I, 4, 17| per omnes in orbem ibat, annuumque intervallum regni fuit. 1815 XXVI, 1, 3| ira accensa est ut capite anquirendum contio succlamaret. de eo 1816 XXVI, 1, 3| anquisisset, tertio capitis se anquirere diceret, tribuni plebis 1817 VI, 3, 20| duumviros, qui de perduellione anquirerent creatos, auctores sint damnatum. 1818 XXVI, 1, 3| legibus seu moribus mallet, anquireret quoad vel capitis vel pecuniae 1819 II, 5, 52| temperarunt tribuni; cum capitis anquisissent, duorum milium aeris damnato 1820 XXVI, 1, 3| ortum; nam cum bis pecunia anquisisset, tertio capitis se anquirere 1821 V, 6, 47| nocturnos strepitus, excitarent. Anseres non fefellere quibus sacris 1822 XXXVI, 5, 44| erant. duae Punicae naves antecedebant Romanam classem, quibus 1823 V, 6, 37| immensum obtinentes loci. Sed antecedente fama nuntiisque Clusinorum, 1824 III, 4, 26b| Ea frequentia stipatus antecedentibus lictoribus deductus est 1825 II, 2, 6| explorandum cum equitatu antecessit. Eodem modo primus eques 1826 XXXIV, 1, 4| laudantes mirantesque et antefixa fictilia deorum Romanorum 1827 XXVI, 4, 23| decussaque ad Victorias quae in antefixis erant haesit neque inde 1828 XL, 4, 52| classis regis Antiochi antehac invicta fusa contusa fugataque 1829 VI, 5, 30| plebeios, gratia Iulium anteibant, Volsci provincia sine sorte, 1830 I, 9, 59| tumultum facit; rursus ubi anteire primores civitatis vident, 1831 XXIV, 6, 44| verecundia maiestatis eius taciti anteirent, praeter undecim fasces 1832 VI, 5, 34| proximis quisque minime anteiri volt, paenituisse. confusam 1833 XXXVIII, 6, 51| aetatem meam honoribus vestris anteistis, ego vestros honores rebus 1834 I, 3, 11| Dum ea ibi Romani gerunt, Antemnatium exercitus per occasionem 1835 XXXIII, 5, 48| invitari iussit et vela cum antemnis ex navibus corrogari ut 1836 XXX, 2, 10| turbari ordines possent, malis antennisque de nave in navem traiectis 1837 XLIV, 2, 28| ex specula signum datum Antenori esset, profectus ab Subotis 1838 I, 1, 1| Troianos, duobus, Aeneae Antenorique, et vetusti iure hospitii 1839 VIII, 2, 10| receptis in intervalla ordinum antepilanis, clamore sublato principia 1840 XXVII, 4, 18| habebant. in eas velites antesignanique et qui primi agminis erant 1841 XXX, 6, 33| patentes inter manipulos antesignanorum velitibus - ea tunc levis 1842 XLII, 5, 66| praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo proelium conseruit. 1843 XXXIII, 3, 28| quidem fuga servi motus Anthedonem, tutiorem exilio locum ratus, 1844 VII, 4, 25| Graecorum erat oraque litoris Antiatis Laurensque tractus et Tiberis 1845 VIII, 3, 14| Capuam esse placuit. naves Antiatium partim in navalia Romae 1846 XXXVIII, 2, 17| habebitis, quam si servantis anticum specimen animorum Gallos 1847 XXII, 2, 10| faxit, probe factum esto. Si antidea senatus populusque iusserit 1848 XL, 4, 56| fortunam veni,' inquit 'Antigone, ut orbitas mihi, quam alii 1849 XLIII, 2, 23| gente habebat, in agrum Antigonensem transcendit. Macedones ad 1850 XLIV, 2, 24| Menecrate quodam, iterum cum Antimacho, regiis ducibus, sub ipsis 1851 XLIV, 1, 13| per Cydantem Cretensem et Antimachum, qui Demetriadi praeerat, 1852 XLII, 5, 66| sacram vocant, inter quos Antimachus etiam praefectus alae cecidit, 1853 XXXV, 2, 19| pater Hamilcar' inquit, 'Antioche, parvum admodum me, cum 1854 XLI, 3, 20| statuarumque copia exornavit, et Antiochiae Iovis Capitolini magnificum 1855 VIII, 2, 12| venerant et ab Lanuvio Antioque auxilia. ubi cum proeliis 1856 XXXVII, 6, 45| praefectus Lydiae fuerat, et Antipater, fratris filius, venerunt. 1857 XXXI, 4, 27| castellis primo impetu captis ad Antipatream, in faucibus angustis sitam 1858 XXXVII, 7, 56| sese potius arrogantiae Antipatri, quam causam turbandae pacis 1859 XXXIII, 1, 1| tum velut prodita dolo Antiphili praetoris urbe captaque 1860 VI, 5, 39| iubebant, de plebeio consule antiquabant; et perfecta utraque res 1861 XXIV, 1, 3| coloniam Bruttiorum eo deduci antiquamque frequentiam recipere vastam 1862 XLV, 4, 36| frequentes postero die ad legem antiquandam adessent, intellecturos 1863 VI, 5, 41| omnium rerum causa vobis antiquandas censeo istas rogationes. 1864 XLV, 3, 35| imperiosum ducem et malignum antiquando rogationem, quae de triumpho 1865 VI, 5, 40| salubres nobis censemus esse, antiquare alias." "non" inquit, "licebit 1866 XLV, 4, 36| vocatae primae tribus cum antiquarent, concursus in Capitolium 1867 XXVII, 5, 21| de imperio eius abrogando antiquaretur, sed postero die consulem 1868 IV, 6, 58| subiecta invidiae esset antiquari apparebat.~ ~59. 1869 XXIII, 6, 41| ferro atque igni vastavit ut antiquarum cladium Samnio memoriam 1870 XXXIX, 3, 37| leges ademptas attinet, ego antiquas Lacedaemoniis leges tyrannos 1871 VI, 5, 40| qualis est, quam a vobis antiquatam indignantur? sermoni, Quirites, 1872 VI, 5, 35| concilio advocato, cum pro antiquatis rogationes essent, 'bene 1873 VIII, 5, 30| rem egregie gestam; apud antiquissimos scriptores una haec pugna 1874 I, 8, 44| dicuntur; adicit scriptorum antiquissimus Fabius Pictor, eorum qui 1875 0, Prae, 7| Datur haec venia antiquitati ut miscendo humana divinis 1876 XXII, 4, 25| hostes. Quas ob res, si antiquus animus plebei Romanae esset, 1877 XLV, 3, 31| ac> traducendos Methymnam Antissaeos Labeonem miserunt, quod 1878 XLV, 3, 31| cognitionem extendere et ad Antissam in Lesbo insula dirundam < 1879 IV, 5, 44a| aliquot plebeios filio A. Antisti tribuni plebis et fratre 1880 XXIII, 2, 11| fecisse, iussumque ab templi antistite, sicut coronatus laurea 1881 I, 8, 45| idque carmen pervenerat ad antistitem fani Dianae Sabinusque ut 1882 IV, 5, 44a| plebi, ante omnes Pompilius Antistiusque, repulsa suorum accensi. 1883 IX, 2, 7b| quam indictum; lati clavi, anuli aurei positi; paene maestior 1884 XXVII, 6, 28b| nuntios occisum collegam esse anulisque eius hostem potitum: ne 1885 XXVII, 4, 19| vero diceret, tum puero anulum aureum tunicam lato clavo 1886 XXXIX, 1, 11| percunctatus est, ecquam anum Aebutiam ex Aventino nosset. 1887 I, 9, 56| pavore perculit pectus quam anxiis implevit curis. Itaque cum 1888 XXIII, 2, 15| dicionemque dare voluerat Poeno, anxiumque eum et sollicitum cura novandi 1889 VII, 6, 39| Cohors una, cum haud procul Anxure esset, ad Lautulas saltu 1890 V, 2, 8| bellum intenta est, neglectum Anxuri praesidium vacationibus 1891 XXVII, 7, 38| Ostiensis Alsiensis Antias Anxurnas Minturnensis Sinuessanus, 1892 XXXVIII, 2, 13| Apameae nomen inditum ab Apama sorore Seleuci regis. Et 1893 XXXIII, 2, 14| quaque civitate armati ad Apelaurum - Stymphaliae terrae is 1894 XLII, 1, 5| uxorem manu sua occidisse; Apellem, ministrum quondam fraudis 1895 XLIII, 2, 22| Aperantiam castra movit. Aperanti eum propter Archidami magnam 1896 XXIV, 4, 22| populi sit, portas Insulae aperiat, reddat praesidium. si tutelam 1897 XL, 1, 9| Tum Perseus 'aperienda nimirum nocte ianua fuit 1898 XXVIII, 8, 44| intervallo non apparent bellum aperiet: id est viri et ducis, non 1899 XLV, 3, 26| primi inventi sunt. quin aperimus portas et imperium accipimus, 1900 XXV, 2, 8| sibilo dedisset signum, porta aperiretur, tempus agendae rei Hannibali 1901 XXV, 2, 9| grandis bestiae onus portula aperitur. inferentes aprum duos iuvenes 1902 XXIII, 3, 18| verbis benignis ad portas aperiundas praesidiumque accipiendum 1903 XXXIV, 3, 29| erat, ut distenderent ab apertiore loco hostes, simul per patefactum 1904 XXVI, 3, 20| oppidanis per pacata litora apertosque portus praesidio navium 1905 XXXVII, 3, 15| sint et minore molimento aperturi portum, quam obstruatur? 1906 XXXVI, 3, 17| ditissima regna Romano imperio aperturos. quid deinde aberit, quin 1907 XXVII, 7, 39| opibus certare.~ Hae causae aperuerant Alpes Hasdrubali. ceterum 1908 IV, 6, 53| neglegentiam dilapsi occasionem aperuere ad invadendum. Praedae ex 1909 XLII, 4, 52| in Asiam incognitum famae aperuerint armis orbem terrarum nec 1910 XLIV, 3, 39| hostium praesidiis novom iter aperui, neque prius, quam debellavero, 1911 X, 3, 24| indignum esse dicere; se aperuisse Ciminiam silvam viamque 1912 XXXIII, 3, 20| oppugnabat, Zephyrio et Solis et Aphrodisiade et Coryco et superato Anemurio - 1913 XXXVII, 4, 21| Cotton et Corylenus et Aphrodisias et Prinne primo impetu captae 1914 XXXIV, 6, 62| confessione regis, qui cum Aphthirem profugum ex regno suo cum 1915 VI, 5, 41| reges creentur; cuilibet apicem Dialem, dummodo homo sit 1916 I, 7, 35| Latinis gessit et oppidum ibi Apiolas vi cepit; praedaque inde 1917 XLIV, 2, 25| aequo animo Persea tantas apisci opes tantamque gloriam, 1918 XXVII, 5, 23| aurum rosisse, Casini examen apium ingens in foro consedisse; 1919 XXXV, 5, 46| est; rex postero die cum apocletis eorum unde bellum ordiretur 1920 XXXII, 5, 34| ipsius enim Aetoliae Agraeos Apodotosque et Amphilochos, quae permagna 1921 III, 8, 63| Apollinis est - iam tum Apollinare appellabant --, avocavere 1922 XXXVII, 1, 4a| ad bellum consul, ludis Apollinaribus, a. d. quintum idus Quinctiles 1923 X, 1, 8| interpretes, antistites eosdem Apollinaris sacri caerimoniarumque aliarum 1924 XXV, 3, 12| haec est origo ludorum Apollinarium, victoriae, non valetudinis 1925 XXXVIII, 2, 13| tenet, Celaenis Marsyan cum Apolline tibiarum cantu certasse. 1926 V, 2, 13| Romana facto, per dies octo Apollinem Latonamque et Dianam, Herculem, 1927 XXXII, 4, 25| praetores pronuntiare Iovem Apollinemque et Herculem: additum lege 1928 XXXIX, 4, 39| iurisdictionem haberet, Apollinique ludos faceret.~ ~40. 1929 XXXV, 5, 50| accusante Leonte quodam Apollodorus auctor defectionis damnatus 1930 XXIV, 6, 40| certamine recepit. legati eo ab Apollonia venerunt, nuntiantes in 1931 XXVI, 4, 25| fines fecit, egressosque Apolloniatas cum magno terrore ac pavore 1932 XLII, 3, 36| equitibus, ad Nymphaeum in agro Apolloniati castra habebat. inde tribunos 1933 XLV, 4, 43| captos eos Corcyraeis et Apolloniatibus et Dyrrhachinis Q. Cassius 1934 XXIV, 4, 28| procul seditione res esset, Apollonides, principum unus, orationem 1935 XXXI, 4, 28| Macedoniam pervenerat - apparabat bellum. filium Persea, puerum 1936 III, 8, 62| adfirmat. Reliquum diei apparandis armis consumptum est. Postero 1937 XXIII, 4, 26| haec in Italia geruntur apparanturque, nihilo segnius in Hispania 1938 XXIV, 2, 16| gratulari, vocare in hospitium. apparata convivia omnibus in propatulo 1939 XXXI, 1, 4| scaenici eo anno magnifice apparateque facti ab aedilibus curulibus 1940 XXXIII, 5, 42| collega. ludi Romani et apparati magnifice sunt et ter toti 1941 XLIV, 1, 9| iuvenes, interdum plures apparatioribus ludis, armati inducebantur. 1942 XXIII, 1, 4| salutare, benigne invitare, apparatis accipere epulis, eas causas 1943 XXIX, 5, 24| satis iam omnibus instructis apparatisque et re iam non ultra recipiente 1944 VII, 1, 7| segnius ad hostes bellum apparatur, qui et parti ante decoris 1945 XXXII, 1, 5| ante alias, tum magna cura apparavit exercuitque in armis et 1946 XXVIII, 8, 44| quae nunc ex intervallo non apparent bellum aperiet: id est viri 1947 IV, 2, 14| ad eum Maelium, repulso apparitore concitantem multitudinem, 1948 II, 5, 54| potestate esse; consuli, velut apparitori tribunicio, omnia ad nutum 1949 III, 7, 49| postremo, cum locus adeundi apparitoribus non daretur, ipse cum agmine 1950 XL, 2, 19| prioribus malis iam priore anno apparuerant; sed magis inchoatae apud 1951 XXVII, 5, 26| turpia exta nimis laeta apparvissent.~ ~27. 1952 V, 7, 49b| urbis haud vanis laudibus appellabatur. Servatam deinde bello patriam 1953 VI, 3, 18| honorisve nomine vestrum appellabitis ducem, eo utemini potentiore 1954 V, 7, 54| nec haec terra quam matrem appellamus, sed in superficie tignisque 1955 XXXIV, 1, 7| muliebrem et secessionem appellando. id enim periculum est ne 1956 XXXV, 5, 45| sententia, imperatoremque regem appellandum censuerunt et triginta principes 1957 III, 6, 39| certamen, decem Tarquinios appellantem admonentemque Valeriis et 1958 IV, 6, 48| commodorum ac servos consularium appellantes aliaque truci oratione in 1959 IX, 7, 34| actionem collegae, tres appellanti Appio auxilio fuerunt; summaque 1960 IV, 6, 53| consul armatus cum paucis appellantibus tribunum collum torsisset, 1961 IX, 5, 26| Postulabantur ergo nobiles homines appellantibusque tribunos nemo erat auxilio 1962 XLV, 4, 44| servatores suos senatum appellasse aliamque orationem non tam 1963 XXVII, 4, 19| dixit quo se milites sui appellassent: regium nomen alibi magnum, 1964 III, 8, 56| libertas firmata sit, et appellatio provocatioque adversus iniuriam 1965 IX, 5, 26| praesidia adversariorum, appellationem et tribunicium auxilium, 1966 III, 5, 34| auxilium, cedentibus in vicem appellationi decemviris, quaerebat.~ ~ 1967 III, 8, 56| obligatos se fateantur tollendae appellationis in quod conspirasse decemviros 1968 XLV, 4, 37| vos, sed milites videor appellaturus, si nomen hoc saltem ruborem 1969 XLII, 3, 34| numero, qui tribunos plebis appellaverant, a consule et ab tribunis 1970 XXXIX, 2, 25| quod Philippus Olympiadem appellaverat, Perrhaebiae fuisse, et 1971 XXX, 3, 17| videri fecisse quod eum regem appellaverit, et quicquid aliud fecerit 1972 XXII, 4, 29| tulerimus, ubi ego eum parentem appellavero, quod beneficio eius erga 1973 XLII, 2, 18| Macedonia obvenisset, classem appellere tuto et copias per commodum 1974 XXXVIII, 6, 52| passurum; tum quoque, si se appellet, auxilio ei futurum, ne 1975 XXXI, 2, 11| rex sociusque et amicus appelletur: nominis eius honorem pro 1976 IX, 8, 41| partorum decorum, exiguam appendicem Etrusci belli conficere 1977 XXXIX, 2, 27| propinquitate regionis velut appendices maioris muneris essent. 1978 XXI, 1, 5| disponit. Carpetanorum cum appendicibus Olcadum Vaccaeorumque centum 1979 XXI, 6, 54| nivalis dies in locis Alpibus Appenninoque interiectis, propinquitate 1980 XXI, 6, 53| Poenum quod inter Alpes Appenninumque agri sit suae dicionis fecisse?" 1981 XXVI, 8, 47| omnia C. Flaminio quaestori appensa adnumerataque sunt; tritici 1982 X, 5, 42| praeceps in occasum sol erat et appetens nox periculosa et suspecta 1983 VII, 4, 26| hostis rostro et unguibus appetit, donec territum prodigii 1984 XXXIX, 1, 9| damnosa: ultro enim amatus appetitusque erat, et maligne omnia praebentibus 1985 IV, 5, 34| victoriae vanum titulum appetivere.~ ~35. 1986 XXX, 5, 30| quam corrigi. ita aliena appetivimus ut de nostris dimicaremus 1987 III, 7, 51| Sicci caedes decemviris et Appiana libido et dedecora militiae 1988 X, 2, 19| consules legati tribunique ex Appiano exercitu circumsistunt. 1989 XXII, 7, 54| decem milia hominum erant, Appiusque et Scipio, postquam incolumem 1990 XXX, 6, 33| dextram laevamque discursu applicantes se antesignanis viam qua 1991 IV, 5, 37| galeae, et incerti trepidant applicantque se turbae; signa nunc resistentia 1992 XXVIII, 4, 17b| ancoris positis terrae applicaret naves cum conspectae duae 1993 XXIV, 4, 34| interioribus remis ut latus lateri applicaretur, cum exteriore ordine remorum 1994 XXXVII, 3, 12| Erythraeam primum classem applicuerunt. ibi noctem unam morati 1995 I, 3, 7b| praesto essent iisque exta apponerentur, Pinarii extis adesis ad 1996 XXIII, 4, 29| ceteros Afris, pro cornibus apponit. Nec omnes Numidae in dextro 1997 XXIX, 3, 11| Valerius Falto nuntiavit deam apportari; quaerendum virum optimum 1998 XXXVI, 1, 4| exercitum, dimidium eius Romam apportaturos polliciti; id ut ab se munus 1999 XXXVII, 2, 5| iam multifariam scalis appositis urbem eo die defenderunt. 2000 II, 3, 18| et magistrum consulibus appositum; quin si maxime ex ea familia 2001 XXIII, 1, 2| cogitati facinoris particeps, approbando consilia quibus nequiquam 2002 XXV, 2, 7b| deducti in comitium virgisque approbante populo caesi de saxo deiciuntur.~ ~ 2003 VII, 5, 37a| obsidialem, clamore donum approbantes, Decio imponunt; altera 2004 XXIV, 4, 31| toto agmine erat haud dubie approbantium adventum eorum, extemplo 2005 X, 5, 39| nuntius habuit; nocte rediit approbare collegam consulta referens. 2006 XXXVIII, 1, 10| venerunt. Inde, postquam approbasse pacem concilium Aetolorum 2007 XLIII, 2, 14| praetoribus magna patrum [approbatione], non sine suggillatione 2008 X, 4, 35| centuriones primorum ordinum approbavere. Tum pudore victus miles 2009 XXXVII, 2, 7| insistis, L. Scipio, ego quoque approbo; sed totum id vertitur in 2010 XXVI, 2, 15| rem actam quae summa ope approperata erat ne impediri posset. 2011 V, 6, 39| inferrent. Postremo lux appropinquans exanimare, timorique perpetuo 2012 XXXVI, 3, 21| venienti portae patuerunt, cum appropinquante eo Aristoteles praefectus 2013 XL, 4, 58| nequiquam ad iuga montium appropinquantes oppressit. neque enim imbre 2014 XXXVIII, 3, 26| manum esset, curavit. Ubi appropinquarunt, omnia eadem utrimque, quae 2015 VI, 4, 24| iam certamen, ubi vallo appropinquasset hostis, erumperent. Romanus 2016 VII, 5, 34| visus quam loco quem petebat appropinquavit. Inde admiratione paventibus


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License