bold = Main text
      Lib. Cap. Par.     grey = Comment text
13089       I,    8,  46|               novo matrimonio fecissent, iunguntur nuptiis, magis non prohibente
13090    XXII,    8,  59|                est, quorum princeps: "M. Iuni vosque, patres conscripti"
13091      II,    1,   5|                 consulatum ortum ex domo Iunia, patres, plebem, quidquid
13092   XXIII,    5,  32|             omnes ex agris ante kalendas Iunias primas in urbes munitas
13093       I,    8,  43|         instituta, et ex iis, senioribus iunioribusque, viginti conscriptae centuriae;
13094   XXVII,    7,  37|                indutae vestem, carmen in Iunonem reginam canentes ibant,
13095 XXXVIII,    6,  51|                 ad Iovem optimum maximum Iunonemque et Minervam ceterosque deos,
13096    XXII,    1,   1|               Iunoni reginae in Aventino Iunonique Sospitae Lanuvi maioribus
13097     XLV,    3,  31|            auctore societatem cum Perseo iunxerant.~ ~32.
13098     XXX,    2,  7b|               Hasdrubal et Syphax copias iunxerunt. is omnis exercitus fuit
13099     XXI,    5,  39|                veniebant, vi expugnarat; iunxissetque sibi non metu solum sed
13100   XXIII,    1,   9|             Paucae horae sunt intra quas iurantes per quidquid deorum est,
13101      II,    3,  32|                quoniam in consulum verba iurassent sacramento teneri militem
13102   XXXIX,    5,  44|                essent> in censum referre iuratores iussi; item mancipia minora
13103      II,    5,  46|                  Di impetrabunt per quos iuravere; et nos, ut decet proceres,
13104     III,    3,  20|              plebi dedit, omnes in verba iuraverint conventuros se iussu consulis
13105    XXII,    7,  53|                  haec verba, L. Caecili, iures postulo, ceterique qui adestis.
13106    XXII,    4,  29|              superiorem videt. Sed aliud iurgandi suscensendique tempus erit:
13107    VIII,    5,  33|                  hostes fore. haec simul iurgans, querens, deum hominumque
13108       X,    4,  35|               servitutem patiendam. Haec iurganti increpantique respondebant
13109      IV,    4,  30|               pacis bellique auctores in iurgia et seditiones versa: undique
13110    XXII,    5,  35|             Furius [Philus]; Philo Romae iuri dicundo urbana sors, Pomponio
13111    XLIV,    2,  17|                 praetoribus praeter duas iurisdictiones in urbe classis et Hispania
13112       I,    9,  59|                regiam iniuriam sanguinem iuro, vosque, di, testes facio
13113     VII,    5,  31|              negamus; legatos, sicut fas iusque est, ad socios atque amicos
13114   XLIII,    2,  16|                  aedes publicas demoliri iusserant, quod publico inaedificatus
13115 XXXVIII,    5,  48|              opinor, cum his decreverant iusserantque, qui intra praesidia eius
13116  XXVIII,    8,  42|                  Hannibali se coniungere iusserint? nempe in eodem terrore
13117    XXIX,    3,  12|               condiciones pacem iuberet; iusseruntque omnes tribus, quia verso
13118       V,    7,  52|              vocem exauditam in Nova via iussimus fieri; Capitolinos ludos
13119    VIII,    5,  33|               inquit, 'cum eo nos deduci iussisti unde et privati vocem mittere
13120    XLII,    2,  21|             magno consensu plebes scivit iussitque. ex eo plebiscito C. Licinius
13121       X,    2,  11|                  senatus dictatorem dici iussurus fuerat. Tum extemplo in
13122  XXXIII,    1,   4|              tunc stetisse et loco aequo iustaque pugna semper mansuram invictam.
13123       V,    4,  27|                belli, sicut pacis, iura, iusteque ea non minus quam fortiter
13124     III,    6,  40|               menses vacua civitate nemo iustine magistratus summae rerum
13125     III,    8,  58|              atque auxilium implorarent. Iustiores hae lacrimae videbantur.
13126     XLV,    2,  18|             praesens tempus mitiores eos iustioresque respectu populi Romani habere
13127     XXI,    6,  53|           Ceterum nemini omnium maior ea iustiorque quam ipsi consuli videri;
13128    XXXV,    2,  15|               longior contigisset, magni iustique regis in eo indolem fuisse
13129    XLII,    1,   6|               senatum introductus multis iustisque causis regem excusavit,
13130  XXXVII,    7,  54|                 Eumenis cupiditati, quod iustissimae irae vestrae negastis. Rhodii <
13131     XXI,    5,  44|                  ob patriam, tum ob iram iustissimam pugnaturos. Inferimus bellum
13132    VIII,    5,  33|                 et secures victoribus et iustissimos meritis triumphos intentari.
13133     XXV,    6,  36|                  occupaverat et specimen iustitiae temperantiaeque Romanae
13134      IV,    2,  11|                 quam testem integritatis iustitiaeque habebant, vitavere.~ ~12.
13135    XXXV,    4,  38|                in bello <et> in victoria iustitiam benignitatemque expertas.
13136   XXXIV,    3, 22b|                 in victoria temperantiam iustitiamque et moderationem miraretur,
13137      VI,    1,   2|                 magistrum equitum dixit; iustitioque indicto dilectum iuniorum
13138      IX,    2,  7b|             Tabernae circa forum clausae iustitiumque in foro sua sponte coeptum
13139     XLI,    2,   6|                  iustum pati servitium. [iustos] coniuges liberosque vexari;
13140    XLIV,    2,  20|          periculo esse, nisi propere aut iustus exercitus eo mittatur, aut
13141     XXV,    6,  41|                  parte virium suarum non iuvabantur, timore etiam incusso ne
13142    XLII,    3,  29|            bellum. Masinissa et frumento iuvabat Romanos et auxilia cum elephantis
13143       0, Prae,   3|                           Utcumque erit, iuvabit tamen rerum gestarum memoriae
13144    XLIV,    2,  22|          tabernaculo, viatico etiam a me iuvabitur; si quem id facere piget <
13145    XXII,    6,  39|                equis, commeatibus iuvant iuvabuntque, - id iam fidei documentum
13146      VI,    4,  23|                morabatur, qui occasionem iuvandarum ratione virium trahendo
13147    XLII,    5,  56|                   agrum> misit, ratus ad iuvandas sociorum urbes longius a
13148   XXXIV,    3, 22b|             Carthaginienses hostes eorum iuvando, nunc hic sociis nostris
13149   XXIII,    2,  12|       perficiendi sit, eo magis omni ope iuvandum Hannibalem esse; procul
13150     XLV,    1,   6|                erat, nulla ope supplicem iuvantis accusans. in praetoriam
13151  XXXVII,    2,   7|                  itinere exercitus alunt iuvantque, nobis suppeditabit; si
13152  XXXVII,    4,  20|               toto passim campo, pars in iuvenales lusus lasciviamque versi,
13153      XL,    1,   7|           benigna invitatio et hilaritas iuvenalis utrosque in vinum traxit.
13154      XL,    1,   8|           seniores amicos duos, expertes iuvenalium inter fratres certaminum,
13155    XXIV,    1,   4|              cultam inviolatam servarent iuvenemque suis potissimum vestigiis
13156       V,    5,  30|                 concitati [patres] senes iuvenesque cum ferretur lex agmine
13157     XLV,    3,  34|            Nasica Maximoque filio copias iuvenisset, exercitu in naves inposito
13158       I,    3,   9|              dein, quas sua virtus ac di iuvent, magnas opes sibi magnumque
13159       V,    6,  40|               commendantes virtuti eorum iuventaeque urbis per trecentos sexaginta
13160       V,    7,  54|                  liberaretur Capitolium, Iuventas Terminusque maximo gaudio
13161     XXI,    7,  62|                  quoque et lectisternium Iuventati et supplicatio ad aedem
13162   XXXVI,    5,  36|               Megalesia appellatos. item Iuventatis aedem in circo maximo C.
13163     XLV,    2,  16|              fuere, Q. Cassi urbana, M'. Iuventi Talnae inter peregrinos,
13164   XXXIV,    4,  43|           Domitio urbana iurisdictio, T. Iuventio peregrina evenit, P. Cornelio
13165      IX,    7,  36|              fore, si ea loca intrasset, iuventutemque Camertium Umbrorum in armis
13166     XLV,    3,  33|        depopulandos Illyrios, qui Persea iuverant bello, misit iussos ad Oricum
13167  XXXIII,    3,  20|            imminebat. nam alias auxiliis iuverunt, alias providendo ac praemonendo
13168      VI,    5,  35|                militum creandis; faxo ne iuvet vox ista veto, qua nunc
13169    XLIV,    2,  14|                 esse nec, nisi maritimis iuvetur commeatibus, colendam. itaque
13170   XLIII,    1,  11|               tertio die post Terminalia kalendae intercalariae fuere. Sacerdotes
13171     VII,    4,  27|               mansit T. Manlio Torquato [L.f.] C. Plautio consulibus.
13172 XXXVIII,    2,  17|            sudore et lassitudine membra, labant arma; mollia corpora, molles,
13173       V,    3,  18|                  aurium hebetes, memoria labat, vigor animi obtunsus. En
13174   XXXIX,    1,  16|               esse. ne quis etiam errore labatur vestrum, Quirites, non sum
13175    XLII,    2,  15|                  transirent; dextra pars labe terrae in aliquantum altitudinis
13176     XLV,    3,  26|                supra Dictam est, alteram Labeatas omnis, tertiam Agravonitas
13177   XLIII,    2,  19|                   et transitus ea est in Labeates, ubi Gentius regnabat. Praetereunti
13178    XLIV,    3,  31|                ab regione occidentis, ex Labeatide palude oriens. hi duo amnes
13179    XLIV,    2,  23|                  ea perficienda. Meteone Labeatidis terrae Pantauchus regi Illyrio
13180    XLIV,    3,  31|                Barbanna navigat in lacum Labeatum, velut secretum locum petens
13181    XLIV,    1,   9|                 fastigio innoxia ad imum labebantur. et consul capto iam Heracleo
13182 XXXVIII,    3,  30|               Philopoemen eo primum anno labefactare conatus legem parabat ferre,
13183     III,    9,  64|         contumeliam consulum iura plebis labefactata essent. Quid futurum nondum
13184    XXXV,    3,  21|               quam ut alioqui sentiretur labefactatum in vicum Iugarium ex Capitolio
13185     XXV,    6,  34|             impetum fecerat, ut exanimem labentem ex equo Scipionem vidit,
13186 XXXVIII,    5,  47|           strenuos, impedientes Q. Fabii Labeonis triumphum auctoritate vestra
13187   XXXIX,    1,   9|                               Huius mali labes ex Etruria Romam veluti
13188    XLII,    4,  50|                populo Romano sua fortuna labet, antiquos animos regibus
13189      IV,    5,  41|                agerentur, iam consul via Labicana ad fanum Quietis erat. Eo
13190     VII,    4,  25|                  efficiant; adeo in quae laboramus sola crevimus, divitias
13191  XXXIII,    1,   7|               versaque fortuna Macedones laborantes opem regis per nuntios implorabant.
13192     XXI,    6,  52|                cultorum fidem in Romanos laboranti orant. Cornelio nec causa
13193      IV,    6,  58|                 quia discordia intestina laborarent Veientes, ne res ab iis
13194   XXXIV,    4,  38|                 motus, ut quisque maxime laboraret locus, aut ipse occurrebat
13195    VIII,    2,  8b|                 ad triarios redisse, cum laboratur, proverbio increbruit. triarii
13196      IX,    4,  19|             utique nunquam nostris locis laboravimus: equitem, sagittas, saltus
13197       X,    4,  31|                  clades utriusque gentis laboresque actos nunc referam, quibus
13198       0, Prae,   4|              creverit ut iam magnitudine laboret sua; et legentium plerisque
13199   XXXIX,    1,   1|        necessaria munitorum castellorum, laboriosa simul periculosaque; inops
13200       V,    3,  19|                  omnium longe maximum ac laboriosissimum cuniculus in arcem hostium
13201  XXXVII,    1,   3|             equis duobus et marmorea duo labra ante fornicem posuit.~ Per
13202  XXXVII,    5,  37|            fossae circumdedit, interiore labro murum cum turribus crebris
13203   XXXIV,    4,  45|                  nuntiatum est Nare amni lac fluxisse, pueros ingenuos
13204    XXVI,    4,  24|                eodem iure amicitiae Elei Lacedaemoniique et Attalus et Pleuratus
13205 XXXVIII,    4,  35|                ad consulem inter Achaeos Lacedaemoniosque disceptatum est, M. Fulvius,
13206   XLIII,    1,   4|            absentem contionibus adsiduis lacerabant, cum rei publicae causa
13207      II,    5,  56|                carnificem ad vexandam et lacerandam plebem creatum esse contenderet,
13208    XXVI,    6,  35|                 plebem Romanam perdendam lacerandamque sibi consules sumpsisse.
13209      IX,    1,   5|                eos] exsecrantes dedendos lacerandosque censuerant miserationem
13210    XXIX,    2,   9|       interceptum et seclusum hostiliter lacerant et prope exsanguem naso
13211     XLV,    4,  38|                  hoc populum Atheniensem lacerantem invidia principes suos videatur.
13212    VIII,    5,  32|                  fidem militum implorans lacerantibus vestem lictoribus ad triarios
13213     XLI,    2,   6|           Papirius Turdus in contionibus lacerarent rogationemque promulgarent,
13214   XLIII,    1,   8|                Ii non in senatu modo eum lacerarunt, sed in contionem etiam
13215     XXX,    1,   2|             aurum in Capitolio corvi non lacerasse tantum rostris crediti sed
13216    XXIX,    2,   8|                  sicut ante regiae naves laceratae naufragiis nihil in terram
13217      II,    5,  57|              virium in medio; distractam laceratamque rem publicam; magis quorum
13218    VIII,    5,  24|             hostium praesidia. ibi foeda laceratio corporis facta. namque praeciso
13219    XXVI,    2,  13|                  aut ad palum deligatus, lacerato virgis tergo, cervicem securi
13220    XXXI,    1,   6|               aegre eam rem passi patres laceratusque probris in senatu tribunus
13221 XXXVIII,    6,  54|              nisi et ipsius fama sepulti laceretur et frater insuper, accessio
13222       V,    2,  10|           cooptarentur tribuni plebis C. Lacerius et M. Acutius, haud dubie
13223       I,    5,  28|            diversum iter equi concitati, lacerum in utroque curru corpus,
13224  XXXVII,    3,  18|                 levisque armaturae magis lacessebat quam sustinebat hostem;
13225  XXXVII,    3,  16|             paucos levibus excursionibus lacessebatur magis quam conserebatur
13226     III,    2,  11|                  spem perferendi quam ad lacessendam Caesonis temeritatem ferre.
13227     XXX,    2,   8|          succedendo ad stationes hostium lacessendoque levibus proeliis diem absumpsit.
13228    XXXI,    2,  11|           rudimentum adulescentiae bello lacessentem Romanos posuisse; itaque
13229      IX,    5,  22|                 quo antea loco posuerunt lacessentesque proelio Romanos avertere
13230   XXIII,    4,  26|          terrorem hosti paulo ante ultro lacessenti incussit. Itaque et ipse
13231    XLIV,    3,  40|                  ad flumen esset neutris lacessentibus, hora circiter nona iumentum
13232   XXXIV,    4,  37|            discurrunt. paucorum excursio lacessentium et emissa iacula extemplo
13233   XXVII,    3,  12|              hostium cottidie instantium lacessentiumque acriter proelium ineunt.
13234    XXXV,    2,  11|               primo intenti paratique si lacesserentur in stationibus fuerant,
13235     VII,    3,  20|                 per populationem Romanos lacessierant, esset, verus belli terror
13236       X,    3,  27|               iis pugnaretur. Per biduum lacessiere proelio hostem; biduo nihil
13237      XL,    4,  50|           Romanos, nisi quod postero die lacessierint proelio manentes intra vallum:
13238  XXVIII,    3,  12|                 publico privatoque neque lacessierunt quietum Romani; tantam inesse
13239      XL,    4,  48|                 immittendo in stationes, lacessisset parvis proeliis, in dies
13240  XXXIII,    1,   7|                  a paucis procurrentibus lacessita pugna est, deinde subsidiis
13241    XXXI,    2,  18|           servare mecum pacem: sin bello lacessitis, mihi quoque animos facere
13242     XXV,    5,  24|                 Epipolas armis completa, lacessito tantum hoste paucis missilibus
13243  XXVIII,    5,  28|               socios populi Romani ultro lacessituri bello: Sucronemne vos domicilium
13244     XXX,    7,  42|                fecerit ac bello armisque lacessiverit, et quod hostes auxiliis
13245   XXXIX,    2,  21|                 Calagurrim oppidum ultro lacessiverunt proelio Romanos. nihil traditur,
13246     XXI,    2,  23|             Bargusiosque et Ausetanos et Lacetaniam, quae subiecta Pyrenaeis
13247    XXXV,    2,  12|              Gytheum aut maritimos alios Laconas dignam causam existimaturos
13248 XXXVIII,    3,  34|              tyrannos militassent, terra Laconica excederent; tum uti quae
13249    XXXI,    3,  25|            terrorem omnem belli in ipsam Laconicam ducto eo extemplo exercitu
13250    XXXV,    3,  27|                 ad depopulandam Tripolim Laconici agri, qui proximus finem
13251    XXXV,    4,  36|           aliquem in speciem adsumendum. Laconicus eius stirpis erat puer admodum,
13252     III,    6,  46|             Icilio ostendere. Atque ille lacrimabundus 'gratum est' inquit; 'crastina
13253   XXIII,    3,  20|                  miserunt. Quorum preces lacrimaeque - in questus enim flebiles,
13254   XXIII,    1,   9|                 pro te hodie valuerunt." Lacrimantem inde iuvenem cernens medium
13255   XXVII,    4,  17|        conspectum iis coniuges liberique lacrimantibus gaudio redduntur, atque
13256     VII,    5,  30|            profectos? Quam omnia votorum lacrimarumque plena reliquisse? In qua
13257    XLIV,    3,  45|           miserabilem et ipsa ingemuerat lacrimaveratque, ita Evandri orationem aspernabatur;
13258   XLIII,    2,  13|            Apollo triduum ac tris noctes lacrimavit. In urbe Romana duo aeditui
13259   XXVII,    1,   4|                  Tusculi agnum cum ubere lactenti natum, Iovis aedis culmen
13260    XXIX,    6,  30|                proficiscenti ad Syphacem Lacumazae regulo ad Thapsum occurrit.
13261    XXIX,    6,  30|                 aliquot habebat, et puer Lacumazes ab Syphace auxilia ingentia
13262     VII,    1,   6|            virorum ac mulierum congestas lacumque Curtium non ab antiquo illo
13263  XXXIII,    5,  43|              praetore data. et P. Porcio Laecae ad Etruriam circa Pisas
13264   XXXIX,    4, 41a|                  ab laeso a plerisque et laedendi cupido exspectabant. etenim
13265      VI,    5,  33|                   quia nec Romanos bello laedere nec Volscos in armis retinere
13266     XXI,    7,  60|            exposito ibi exercitu orsus a Laeetanis omnem oram usque ad Hiberum
13267      XL,    4,  43|            Fabius Buteo M. et P. Popilii Laenates. a C. Maenio praetore, cui
13268    XLIV,    1,   9|                  ex muro missa subeuntis laeserunt et testudini iniecta imbris
13269       V,    4,  27|                armatos et ipsos qui, nec laesi nec lacessiti a nobis, castra
13270   XXXIV,    3,  31|                 non dico "quid in eo vos laesissem aut vestram amicitiam violassem?"
13271   XXXIX,    4, 41a|      periculosamque multorum famae et ab laeso a plerisque et laedendi
13272       V,    2,  11|                  si occasione ulciscendi laesos arment.~ ~12.
13273      XL,    1,  11|                 necem ulciscatur. Romani laetabuntur, probabunt, defendent factum.
13274  XXXIII,    3,  25|                  esse in Macedonia volgo laetarentur, tristis ex Hispania allatus
13275      IX,    3,  14|             optantes. Laudare ea milites laetarique obviam itum irae suae esse
13276   XXIII,    2,  12|                      Ad fidem deinde tam laetarum rerum effundi in vestibulo
13277    XXXI,    6,  48|               homines tantum ea victoria laetatos sed diis quoque immortalibus
13278    XLII,    3,  40|                ne quid ultra dicam, <te> laetatum appareret, recepisti, qui
13279      IX,    2,   9|                quam ut illi velut somnio laetiore quam quod mentes eorum capere
13280   XXXIV,    1,   4|         everterunt. haec ego, quo melior laetiorque in dies fortuna rei publicae
13281       X,    3,  20|             militaria triginta, et, quod laetissimum victoribus fuit, captivorum
13282    XXIX,    6,  29|         servorumque capitum sunt capta.~ Laetissimus tamen Romanis in principio
13283     XXX,    7,  38|              inde aquam nuntiatum esset; laetitiamque populo et ludis celebritatem
13284   XXVII,    6,  31|           victoriae partae fama auxerat, laetitiaque ingenti celebrati festi
13285   XXIII,    2,  15|                  atque emolumento esse." Laetoque iuveni promissis equum eximium
13286     XXV,    6,  35|                ducesque victoria recenti laetos gratulatio ingens facta,
13287    XXII,    4,  30|              atque hospitaliter invitati laetusque dies ex admodum tristi paulo
13288     XXX,    6,  33|        refugerent ordines aut in dextram laevamque discursu applicantes se
13289       I,    4,  18|              dextras ad meridiem partes, laevas ad septentrionem esse dixit;
13290    XLIV,    3,  41|             nominis Latini pepuleruntque laevom cornu. in medio secunda
13291      IX,    8,  40|                 ubi sensit dictator, "ab laevone cornu victoria incipiet"
13292 XXXVIII,    2,  15|                  Inde progredientibus ab Lago, proxima urbe, metu incolae
13293      IX,    8,  39|                  nuper scriptis ad Longu lam pervenit acceptisque a Marcio
13294       I,    2,   4|              praebuisse mammas ut lingua lambentem pueros magister regii pecoris
13295     III,    6,  47|                ad prehendendam virginem, lamentabilisque eum mulierum comploratio
13296    XXII,    7,  55|         expedirent obstreperetque clamor lamentantium mulierum et nondum palam
13297     XXV,    6,  37|                  implorare. neque sedari lamentatio poterat excitantibus centurionibus
13298  XXXVII,    2,   7|                  et complorantis inutili lamentatione fortunam gentis ad spem
13299     XLI,    3,  20|             tantum, sed parietibus totis lammina inauratum, et alia multa
13300   XXIII,    3,  19|                et tria signa] cum titulo lamnae aeneae inscripto, M. Anicium
13301   XLIII,    1,   6|              liceret, petebant. Hoc [et] Lampsaceni, octoginta pondo coronam
13302    XXXV,    2,  16|                  qui enim magis Zmyrnaei Lampsacenique Graeci sunt quam Neapolitani
13303   XLIII,    1,   6|               legatis comiter responsum; Lampsacenos in sociorum formulam referre
13304    XXXV,    2,  16|            imposuisse. eandem de Zmyrna, Lampsaco civitatibusque quae Ioniae
13305   XXXII,    2,  14|                  Ligynas et Strymonem et Lampsum habent aliaque castella
13306 XXXVIII,    3,  30|            adorti vicum maritimum nomine Lan improviso occupaverunt.
13307    XXII,    1,   1|           prodigiis fides habita: capras lanatas quibusdam factas, et gallinam
13308      IV,    6, 44b|                 habuit Agrippam Menenium Lanatum P. Lucretium Tricipitinum
13309  XXVIII,    5,  25|        tranquillam seditionem iam per se languescentem repentina quies rebellantium
13310     VII,    2,  12|            impetu vis esset, parva eadem languesceret mora. His consiliis dictator
13311       I,    2,   4|           poterat amnis et posse quamvis languida mergi aqua infantes spem
13312     III,    9,  65|          aliquanto posteriore anni parte languidior ferme esset. Iamque plebs
13313      IX,    1,   1|                nisi hauriendum sanguinem laniandaque viscera nostra praebuerimus.
13314    XXII,    7,  51|          inutilibus, in rabiem ira versa laniando dentibus hostem exspirasset.~ ~
13315    XXVI,    5,  27|              bestias per agros vagari et laniare et trucidare quodcunque
13316     XXI,    5,  46|                  lupus intraverat castra laniatisque obviis ipse intactus evaserat, [
13317   XXXII,    4,  29|                  ingressi obvios aliquot laniaverant, Romae non in urbem solum
13318   XXVII,    7,  37|                 portam ingressus vigilem laniaverat. haec procurata hostiis
13319    XLIV,    2,  16|               Veteres ad Vortumni signum lanienasque et tabernas coniunctas in
13320     III,    6, 48a|                  est nomen, atque ibi ab lanio cultro arrepto, 'hoc te
13321    XXII,    4,  25|              etiam sordido ortus. Patrem lanium fuisse ferunt, ipsum institorem
13322    XXXV,    1,   9|              caelo tactus; et Ariciae et Lanuvii et in Aventino lapidibus
13323     XLI,    3,  16|              instaurari Latinas placuit, Lanuvinos, quorum opera instaurandae
13324    VIII,    2, 13a|                Pedum pervenere; Aricinos Lanuvinosque et Veliternos Antiatibus
13325     XLI,    3,  16|                in una hostia magistratus Lanuvinus precatus non erat populo
13326      XL,    4,  59|             lectis erant, averterunt se, lanxque cum integumentis, quae Iovi
13327    XLIV,    1,   6|             inexpugnabili, tertium circa Lapathunta, quem Characa appellant,
13328    XLIV,    1,   2|                 Ascuridem paludem erat - Lapathus vocatur locus --, Hippias
13329       I,    9,  59|             circa populorum, opifices ac lapicidas pro bellatoribus factos.
13330     XLI,    3,  19|                 cis Appenninum Garuli et Lapicini et Hergates, trans Appenninum
13331   XXVII,    7,  37|                 fuit quia Veiis de caelo lapidaverat. sub unius prodigii, ut
13332   XLIII,    2,  13|                  affulserat. Reate imbri lapidavit. Cumis in arce Apollo triduum
13333      XL,    3,  29|            altius moliuntur terram, duae lapideae arcae, octonos ferme pedes
13334       I,    8,  43|                  triginta factae; fundas lapidesque missiles hi secum gerebant;
13335   XXIII,    5,  31|                 Sospitae cruore manavere lapidibusque circa id templum pluit,
13336     III,    5,  33|             nimis luxuriavere; eo citius lapsa res est repetitumque duobus
13337     XLI,    3,  21|                  nocte plures per caelum lapsae sunt, et Lanuvini Caeritesque
13338     XLI,    3,  20|                  magnificum templum, non laqueatum auro tantum, sed parietibus
13339   XXXVI,    4,  23|             ariete quaterentur muri, non laqueis, ut solet, exceptos declinabant
13340    XLII,    2,  28|                 ingressi cubiculum servi laqueo dependentem invenere. erat
13341       I,    5,  26|           Accesserat lictor iniciebatque laqueum. Tum Horatius auctore Tullo,
13342    XXVI,    4,  25|                 ne quis urbe tecto mensa lare reciperet, diram exsecrationem
13343       I,    5,  29|              quisque poterat elatis, cum larem ac penates tectaque in quibus
13344       I,    2,   4|                ferunt - ab eo ad stabula Larentiae uxori educandos datos. Sunt
13345       I,    2,   4|                educandos datos. Sunt qui Larentiam volgato corpore lupam inter
13346    VIII,    2,   9|                 pater, Quirine, Bellona, Lares, Divi Novensiles, Di Indigetes,
13347      II,    3,  30|            exemplo haud salubres, utique Largi [putabant sententiam], quae
13348      XL,    1,  14|                 die festo inter aequales largiore vino sum usus. tu quoque
13349    XXIV,    6,  46|                  coegit, sonituque primo largioris procellae strepitum molientium
13350      II,    3,  30|                sententia; rursus Vergini Largique exemplo haud salubres, utique
13351       I,    8,  47|                 ubi vellet, egentissimis largiretur.~ ~48.
13352    XXXV,    5,  50|                  Antiochum quibusdam spe largitionum venalem pretio multitudinem,
13353      VI,    1,   2|                quo minus speratam minime largitore duce, eo militi gratiorem.
13354      IV,    6,  60|                   Ex alieno igitur aliis largitos. Neque id etiamsi ceteri
13355      XL,    4,  52|                      eius rei ergo aedem Laribus permarinis vovit.' eodem
13356    XXII,    2,  18|               suis desertam: dictator in Larinate agro castra communiit. Inde
13357   XXVII,    8,  43|                 praemissi item per agrum Larinatem Marrucinum Frentanum Praetutianum,
13358   XXVII,    7,  40|                  per extremum finem agri Larinatis ducentem in Sallentinos
13359    XLII,    4,  53|         paulisper cunctati, quia obsides Larisaeis dederant, victi tamen praesenti
13360   XXXVI,    2,   9|                cum ipsa urbe Hippolochus Larisaeorumque deditum est praesidium.
13361    XXXI,    4,  31|          Maronitas Thasios Parios Samios Larisenses Messenios hinc ex Achaia
13362   XXVII,    6,  31|             coniuncto exercitu transeunt Larisum amnem, qui Eleum agrum ab
13363      IV,    6,  58|                 finibusque, daturos quod Lars Tolumnius dedisset responderi
13364      IV,    5,  32|                  bello tribunus militum, Larte Tolumnio rege Veientium
13365      XL,    4,  52|              circo. idem dedicavit aedem Larum permarinum in Campo. voverat
13366 XXXVIII,    3,  31|           foedere Lacedaemonii deberent, Las vicus oppugnatus esset,
13367  XXXVII,    4,  20|                  pars in iuvenales lusus lasciviamque versi, pars vescentes sub
13368   XXVII,    1,   4|                angues magnitudinis mirae lascivientium piscium modo exsultasse;
13369       X,    3,  29|             resisti vidit et haud dubiam lassitudinem esse, tum collectis omnibus
13370    XXXI,    3,  21|                 firmo relicto praesidio; lassitudini militum timuit, quod raptim
13371   XXVII,    7,  37|                 donum pelvis aurea facta lataque in Aventinum, pureque et
13372     III,    8,  59|              dicerent, quod legum ab iis latarum patres auctores fuissent;
13373   XXXIV,    2,   9|                  umbra Romanae amicitiae latebant, quam sicut minoribus viribus
13374       X,    4,  32|                  se conspectu. Hac velut latebra insidiarum freti Samnites
13375   XXVII,    7,  41|                 silvae neque ad insidias latebrarum habebant. in medio campo
13376     XXI,    6,  54|             equites quoque tegendo satis latebrosum locum circumvectus ipse
13377       I,    9,  56|                ille populi Romani animus latens opperiretur tempora sua.
13378 XXXVIII,    4,  40|            calles notas obcursantibus et latentibus interdum per cavas valles
13379    XXII,    1,   4|               sensit, et ante in frontem lateraque pugnari coeptum est quam
13380   XXXVI,    4,  22|                tigna modo et tabulas sed laterem quoque et caementa et saxa
13381     XXV,    4,  17|               inter salicta innata ripis laterent hostes, nudum atque inermem
13382  XXVIII,    6,  30|                  unius, praelata impetu, lateris alterius remos detersit;
13383    XLIV,    1,  11|              veterem murum, sed simplici laterum ordine structos esse. consilium
13384   XXXIV,    1,   4|             aliarum sub hac legis specie latet, ut quod habere non possunt
13385     XXI,    7,  63|                Latinas indiceret Iovique Latiari sollemne sacrum in monte
13386    XLIV,    3,  33|                rivos, occultos contineri latices, quorum venae in mare permanantes
13387     XXI,    7,  63|              ratus auspiciis ementiendis Latinarumque feriarum mora et consularibus
13388      II,    4,  36|                 Haud ita multo post Tito Latinio, de plebe homini, somnium
13389    XXII,    8, 57b|                  effecti. Item ad socios Latinumque nomen ad milites ex formula
13390      IX,    8,  43|        intulerant civitas sine suffragii latione data: concilia conubiaque
13391     XLV,    2,  15|               negabat Claudius suffragii lationem iniussu populi censorem
13392     XXI,    3,  27|                insulae circumfusum amnem latiore ubi dividebatur eoque minus
13393    XXXV,    2,  11|              hostium erupere et in agrum latiorem evecti omnia propinqua viae
13394      IX,    5,  26|              adversus rem publicam esse. Latiorque et re et personis quaestio
13395      IV,    2,  13|                 ad dissolvendum imperium latis, nequaquam tantum virium
13396   XXVII,    3,  14|              nudaverant una parte aciem, latiusque fuga manasset ni C. Decimius
13397     XXV,    3,  12|             capris duabus albis auratis, Latonae bove femina aurata. ludos
13398       V,    2,  13|                  per dies octo Apollinem Latonamque et Dianam, Herculem, Mercurium
13399   XXIII,    2,  14|                  rebus divinis perfectis latoque, ut solet, ad populum ut
13400     III,    5, 31b|                de legibus conveniret, de latore tantum discreparet, missi
13401     III,    2,   9|                  atrociter in rogationem latoremque ipsum est invectus ut nihil,
13402      VI,    5,  38|          vinceretur favore legum ipsarum latorumque et 'uti rogas' primae tribus
13403      XL,    1,   9|             petitus insidiis audio, quae latro atque insidiator. non nequiquam
13404    XLII,    2,  18|             clandestina grassari scelera latrociniorum ac veneficiorum cernebant.
13405    XXIX,    6,  31|                 sed vix regium videbatur latronem vagum in montibus consectari;~ ~
13406  XXVIII,    6,  32|            praesidium esse, hic latrones latronumque duces, quibus ut ad populandos
13407 XXXVIII,    5,  46|               fuisset - cum redeuntes in latrunculos Thracas incidissemus, caesi,
13408    XXIV,    1,   5|                consilii torqueretur, aut latuit aut fugit; tantum illis
13409   XXVII,    5,  22|          Aurunculeio decretum ab senatu, latumque de prorogando imperio ad
13410      II,    5,  63|               facti. Non ultra videbatur latura plebes dilationem agrariae
13411    XXVI,    2,  16|        compositae consilio ab omni parte laudabili. severe et celeriter in
13412   XXXIV,    2,  16|                              Tria eo die laudabilia fecisse putatur: unum, quod
13413   XXXVI,    3,  21|             victoriam quam ipsa victoria laudabilior. inde consul M. Catonem,
13414     VII,    1,   5|                  parente ausum; eoque id laudabilius erat quod animum eius tanta
13415     VII,    5,  36|                 se quisque obviam effusi laudant, gratulantur, singulos universos
13416    VIII,    5,  30|             paene verbis T. Manli factum laudantem.~ ~31.
13417   XXXIV,    1,   4|          Corinthi et Athenarum ornamenta laudantes mirantesque et antefixa
13418     VII,    2,  10|               suo progressi, gratulantes laudantesque ad dictatorem perducunt.
13419   XXVII,    2,   8|               notaret et perinde dominos laudaret castigaretque. ita tantum
13420     XXI,    5,  42|                  bene morientium fortuna laudaretur.~ ~43.
13421   XXXVI,    2,   8|             Hannibalis oratio fuit; quam laudarunt magis in praesentia, qui
13422      XL,    4,  46|                  comprobata ab senatu et laudata est. censoribus deinde postulantibus,
13423      II,    2,  13|              honorata etiam virtus fuit, laudatamque virginem parte obsidum se
13424       V,    7,  50|            virorum post mortem sollemnis laudatio esset. His peractis quae
13425     XXI,    5,  43|           referre sua possim decora. Cum laudatis a me miliens donatisque,
13426      II,    5,  47|        fratrisque ducit, idem in utroque laudator, cum concedendo illis suas
13427    XXIV,    2,  16|                attineret omnes ait malle laudatos a se, dignos indignosque,
13428     XLV,    2,  19|                  pietatem constantiamque laudaturos, si fidem ad ultimum fratri
13429    XXIV,    4,  22|                 ceperint, laudare: magis laudaturum, si non utantur nisi ultima
13430       V,    6,  47|               Manlius primum ob virtutem laudatus donatusque non ab tribunis
13431     XXV,    4,  18|                 ad consules est deductus laudatusque ibi magnifice et donis donatus.~ ~
13432       X,    5,  44|                 suos pro cuiusque merito laudavit donavitque et Papirius,
13433      VI,    2,  6b|             atque imperare iuxta paratos laudemque conferentes potius in medium
13434     III,    9,  70|        respondebat communicando consilia laudesque et aequando imparem sibi.
13435  XXXIII,    2,  18|                  et Theraei ex Peraea et Laudiceni ex Asia erant. cum iis copiis
13436       X,    1,   7|               picta et corona triumphali laureaque honoraritis, quorum domos
13437     XLV,    4,  38|           propria est causa, qui et ipsi laureati et quisque donis, quibus
13438     VII,    4,  25|                  oraque litoris Antiatis Laurensque tractus et Tiberis ostia,
13439       I,    1,   1|            delatum, ab Sicilia classe ad Laurentem agrum tenuisse. Troia et
13440       I,    1,   1|               quidve quaerentes in agrum Laurentinum exissent, postquam audierit
13441       I,    3,  14|             propinqui regis Tati legatos Laurentium pulsant; cumque Laurentes
13442  XXVIII,    8,  39|           Capitolio ponerent. locus inde lautiaque legatis praeberi iussa et
13443       V,    3,  22|              omni exercitu iuvenes, pure lautis corporibus, candida veste,
13444     VII,    6,  41|          particeps eorum esset, [qui] ab Lautulis fugisse[n]t. Itaque cum
13445   XXXIX,    1,   9|                 die cenatum, deinde pure lautum in sacrarium deducturam.
13446    XXVI,    5,  27|           basilicae erant - comprehensae lautumiae forumque piscatorium et
13447   XXXII,    4,  26|        magistratus et triumviri carceris lautumiarum intentiorem custodiam habere
13448  XXXVII,    1,   3|               Acilio Romam deducti et in Lautumias coniecti sunt. cohortes
13449   XXXIX,    5,  44|               duo, Maenium et Titium, in lautumiis, et quattuor tabernas in
13450     XXV,    4,  17|              lictoribus ac tribus servis lavandi causa progressum, cum forte
13451    XLIV,    1,   6|                                          Lavanti regi dicitur nuntiatum hostis
13452       V,    7,  52|                  quaedam in monte Albano Laviniique nobis facienda tradiderunt.
13453       I,    3,  14|               caedes, foedus inter Romam Laviniumque urbes renovatum est.~ Et
13454       V,    1,   5|               animum postea fore, cum si laxamentum dederis, maior frequentiorque
13455      II,    4,  34|          arbitror fieri ut condicionibus laxandi annonam et tribuniciam potestatem
13456      VI,    2,   9|            oppidanis iam pugnando fessis laxaretur labor et ipse spatium intrandi
13457   XXVII,    4,  18|                  ab tergo volnerarentur, laxata prima acies locusque ad
13458     XXI,    7,  59|                Quod ubi Hannibal accepit laxatamque pugnam et recessum a castris
13459     XXI,    4, 32b|               degressos tumulis montanos laxatasque sensit custodias, pluribus
13460      IX,    2,  10|            verecundia maiestatis Postumi laxe vinciret, "quin tu" inquit "
13461   XXXIX,    1,  17|                  essent, nominaretur, ei laxiorem diem daturos, si venire
13462  XXVIII,    5,  24|                 nonnihil quod in hostico laxius rapto suetis vivere artiores
13463       X,    1,   5|               ordines peditum, qua satis laxo spatio equi permitti possent.
13464    XXII,    7, 50b|                 hostes. Cuneo quidem hoc laxum atque solutum agmen, ut
13465     XLV,    3,  27|               statuis victor destinavit. Lebadiae quoque templum Iovis Trophonii
13466   XXXII,    3,  23|                  per Isthmum exercitu ab Lechaeo alterius maris portu oppugnabant,
13467   XXXII,    3,  23|               qui praesidium id acceptum Lechaeum traicerent. Auctor erat
13468   XXVII,    6,  29|                suis Capuam profectus vix lecticae agitationem prae gravitate
13469    XXIV,    6,  42|               Romanus. ibi iterum Scipio lecticula in aciem inlatus conflixit
13470   XXVII,    3,  11|                legendo tenuit. Sempronii lectio erat; ceterum Cornelius
13471      IX,    6,  30|                 deformatum ordinem prava lectione senatus, qua potiores aliquot
13472       V,    2,  13|               Duumviri sacris faciundis, lectisternio tunc primum in urbe Romana
13473  XXXVII,    5,  37|                  aliquot diebus superare Lecton promunturium non potuisset,
13474    XXXI,    4,  29|            hostemque libere quem velitis lecturi, pacem ac bellum arbitrio
13475      XL,    3,  35|                 pacata me ad hibernacula lecturum neque novum militem ferocissimo
13476   XXVII,    3,  11|                 id suo arbitrio facturum lecturumque Q. Fabium Maximum quem tum
13477   XXXIV,    1,   4|                ego nullo modo abrogandam legam Oppiam censeo: vos quod
13478   XXVII,    3,   9|                 redeant in patriam, novi legantur, brevi neminem superfuturum.
13479    XLIV,    2,  18|               quos L. Aemilio videretur, legaret. legati biduo post profecti
13480   XXXVI,    1,   1|                 superioris anni consulem legari ad id bellum placuit. alter
13481       I,    1,   3|                  vetustum Silviae gentis legat. Plus tamen vis potuit quam
13482 XXXVIII,    3,  32|              Lacedaemoniorum suam causam legationemque Achaeis iniunxerunt. Diophanes
13483  XXXIII,    1,   1|                signi militibus et Attalo legationibusque quae frequentes undique
13484      XL,    4,  42|                   neque ante Gentio regi legatisve eius responsum reddi.~ Inter
13485   XXIII,    6,  45|           duxisse, alium inde eduxisse. "Legatumne Romanum et legionis unius
13486      XL,    3,  36|           disceptationem inter praetorem legatumque consulum relatio interrupit,
13487    XXXV,    2,  15|              aliquot dies regiam tenuit, legatusque Romanus ne alieno tempore
13488   XXVII,    3,  11|               inter censores de principe legendo tenuit. Sempronii lectio
13489       X,    4,  31|        longinquitatis bellorum scribendo legendoque quae gerentes non fatigaverunt?~ ~
13490     XLV,    3,  32|                   quos synhedros vocant, legendos esse, quorum consilio res
13491       V,    6,  36|                  occidit; spoliaque eius legentem Galli agnovere, perque totam
13492    XLIV,    1,  10|                 pervastatis finibus eius legentes oram Antigoneam perveniunt.
13493      XL,    3,  29|                  Q. Petilius in decuriam legerat. lectis rerum summis cum
13494   XXVII,    3,   9|            consuleret, ubi nec miles qui legeretur nec pecunia quae daretur
13495    XXIV,    2,   8|               summus in civitate dux eum legerimus, tamen repente lectus, in
13496       X,    1,   7|                 et triumphus aequo animo legetur, si auguratum aut pontificatum
13497   XXXIV,    6,  59|            diserte a Quinctio latae sunt legite aut supersedete de amicitia
13498    XXII,    6,  38|             ipsos foedere ad tribunos ac legitimam iuris iurandi adactionem
13499   XXXIX,    1,  16|              Quirites, iam huic diurnae, legitime ab consule vocatae, par
13500     III,    9,  64|                sibi collegas cooptassint legitimi eadem lege tribuni plebei
13501   XXIII,    4,  25|           tempore nisi quod stipendiorum legitimorum esset. Duae legiones urbanae
13502     III,    5,  33|                exstitit, cuius rei iudex legitimus erat, decessitque iure suo,
13503   XXXIV,    3,  31|                 equitem, a censu peditem legitis et paucos excellere opibus,
13504       I,    9,  54|              fides, dux ad ultimum belli legitur. Ibi cum inscia multitudine
13505    XXXV,    5,  49|                 vix duarum male plenarum legiuncularum instar in castris regis,
13506     III,    5,  32|             legatorum qui Athenas ierant legumque peregrinarum exspectatio
13507     XLV,    1,   6|                  quodam Samothracae; ibi lembus stabat. sub occasum solis
13508  XXXIII,    4,  33|              dextram cupientium, coronas lemniscosque iacientium haud procul periculo
13509  XXVIII,    2,   5|                  allatum erat Attalum ab Lemno classe transmissa omnem
13510     XLV,    2,  25|                  qui, asper ingenio, tum lenem mitemque senatorem egit.
13511  XXVIII,    4,  20|                  erat et aliquantum irae lenierat voluntaria deditio.~ ~
13512      XL,    1,   7|        simplicitate et hilaritate nostra lenimus?' omnes ire se conclamarunt
13513    XXXV,    3,  21|                 imbribus seu motu terrae leniore quam ut alioqui sentiretur
13514    XLII,    1,   9|             respectu decernerent. nihilo lenioribus, quam absens, senatorum
13515      II,    5,  61|              agenda causa esset, aliquid leniret atque submitteret. Idem
13516      VI,    4,  24|                 non metu pedem rettulit. lenis ab tergo clivus erat inter
13517      II,    5,  56|               plebem saevientem precibus lenisset, nunc orasset tribunos ut
13518       V,    4,  23|             secerneretur. tandem eo quod lenissimum videbatur decursum est,
13519   XXXVI,    5,  43|           singulae naves ire; deinde, ut lenita paulum vis venti est, ad
13520      IV,    6,  51|                qui, summa moderatione ac lenitate per paucorum supplicium,
13521   XXXIX,    5,  55|      responderunt. seniores eorum nimiam lenitatem populi Romani castigarunt,
13522    XXVI,    2,  16|               quaesita etiam apud socios lenitatis species incolumitate urbis
13523  XXVIII,    5,  25|                  quibus congressi erant, leniti sunt. circumeuntes enim
13524       I,    3,  16|                facta fide immortalitatis lenitum sit.~ ~
13525      II,    5,  45|                 tempusque forsitan ipsum leniturum iras sanitatemque animis
13526   XXXIX,    2,  25|               Philippo aut odio acerbius leniusve egerunt. in controversiam
13527     XLV,    1,   1|              postquam veris nuntiis Fabi Lentulique et Metelli adventu firmatum
13528    XLII,    3,  37|                  ibi congressuros se cum Lentulis constituunt. priusquam digrederentur
13529 XXXVIII,    1,  10|                sunt. Atheniensis legatus Leon Hicesiae filius eloquentia
13530    XLII,    4,  51|      Phalasarnaeum et Syllum Gnosium. et Leonides Lacedaemonius quingentis
13531    XLII,    4,  51|             vocabant; praefectos habebat Leonnatum et Thrasippum Eulyestas.
13532    XLII,    5,  59|              coepto deessent, Hippias et Leonnatus raptim adduxerant, postquam
13533    XXIV,    5,  39|                  passuum <ab> Hexapylo - Leonta vocant locum - communiit
13534    XXXV,    5,  50|                 est accitus et accusante Leonte quodam Apollodorus auctor
13535    XXIV,    4,  30|               duo milia hominum; ceterum Leontinorum militumque aliorum nemo
13536   XXXIX,    2,  22|         spectaculo fuit, et venatio data leonum et pantherarum, et prope
13537   XXXIV,    6,  62|                 uberis; una civitas eius Lepcis: ea singula in dies talenta
13538     XXX,    4,  25|         praetervehi iusso gubernatore ad Leptim adpulit classem atque ibi
13539     XLV,    3,  31|              extendere et ad Antissam in Lesbo insula dirundam <ac> traducendos
13540     XLV,    3,  31|                 tempore cum lembis circa Lesbum esset vagatus, portu receptum
13541      XL,    4,  41|                 tertia legione Ballistam Letumque montes obsedit, et premendo
13542  XXXIII,    2,  17|                 iusto proelio aliquamdiu Leucadii sustinuerunt. interim et
13543   XXXVI,    2,  11|             sententiam adduxerat. is cum Leucadios, quod Acarnaniae caput est,
13544    XLIV,    3,  41|               consularis ducere adversus leucaspidem phalangem iussus; ea media
13545   XXXVI,    3,  15|               Peloponnesus. hoc iugum ab Leucate et mari ad occidentem verso
13546    XXXV,    3,  27|             castra>; imminet is locus et Leucis et Acriis, qua videbantur
13547 XXXVIII,    2,  13|              Attali frater, cum Cretense Leuso et Corrago Macedone venit;
13548     XLV,    1,  10|                   quod multitudinem noxa levabat, quam quod culpam in auctores
13549      VI,    5,  35|                  vim aeris alieni, cuius levamen mali plebes nisi suis in
13550      VI,    5,  32|               tantum abesse spes veteris levandi fenoris, ut tributo novum
13551      VI,    4,  27|             audiant vocem tribuniciam de levando fenore et finem aliarum
13552     VII,    4,  26|      quotienscumque certamen initum est, levans se alis os oculosque hostis
13553     XXI,    3,  26|                 et ipsi traici exercitum levarique quam primum regionem suam
13554       I,    6,  34|               hominis auspicium fecisse; levasse humano superpositum capiti
13555    XLII,    1,   5|            concedentibus, qui onerarant, levasset, iusti crediti solutionem
13556      IX,    2,   9|                rerum sponsionis vinculum levat; si quid est in quo obligari
13557     VII,    3, 22a|                  plebe ob recens meritum levati aeris alieni, ut ambo patricii
13558   XLIII,    2,  17|              posterum quoque praebuerat, levatos se oneribus[que] inpensisque,
13559     XLV,    3,  30|             praeter spem data adrexit et levatum annuum vectigal; regionatim
13560     III,    9,  72|                sane quicquam bono causae levatur dedecus iudicii; idque non
13561     XLV,    2,  25|              fuissent, quia maioris mali levatus erat timor, cum bellum timuissent,
13562     XXI,    7,  62|                Sibyllinis magna ex parte levaverant religione animos.~ ~63.
13563    XXIV,    4,  29|           exhaustam laetabantur. ceterum levaverunt modo in praesentia velut
13564     XXX,    5,  31|                 tuos quanto per te onere leventur, sic mihi laborandum est
13565      VI,    5,  39|                 postulare ut ipse fenore levetur et in agrum iniuria possessum
13566    XXIV,    2,  16|          reputabitis nulla ignaviae nota leviore vos designari potuisse.'
13567  XXXIII,    2,  11|                 multa sedulo ut viliores levioresque apud omnes essent et viderentur
13568    XXIV,    4,  28|            utilior, eam longe minorem ac levioris momenti consultationem esse;
13569      IX,    4,  18|                vero periculum erat, quod levissimi ex Graecis qui Parthorum
13570     XXX,    7,  44|            vereor ne propediem sentiatis levissimo in malo vos hodie lacrimasse.'
13571    XXIV,    1,   1|                extemplo contione, cum et levissimus quisque novas res novamque
13572    XXXI,    5,  33|            transfugas cognitum est, quos levitas ingeniorum ad cognoscendas
13573     III,    3,  21|                  posse in civitate, plus levitatis ac licentiae habere. Levius
13574   XXXIX,    5,  43|                 pocula atque epulas, ubi libare diis dapes, ubi bene precari
13575   XXIII,    4, 24b|                 iis erat quo sollemnibus libarent poculumque idem sacerdoti
13576     XXI,    3,  29|               integro bello nusquam ante libatis viribus Italiam adgrediendam
13577     XXV,    4,  16|                iterum ac tertium tradunt libato[que] iocinere intactos angues
13578  XXXVII,    1,   1|              sustulit certamen; experiri libebat, utrum plus regi Antiocho
13579    XXIX,    4,  19|                  inambulare in gymnasio; libellis eum palaestraeque operam
13580    XXII,    5,  32|             animo ac voluntate eorum qui libentes darent quam re maius ampliusque
13581    XXIX,    2,   8|                modo animo pati sed prope libenti possent; verum enimvero
13582  XXXIII,    4,  31|             atque Asiae urbes haud dubie liberabantur, de iis tribus urbibus legati
13583  XXXVII,    7,  53|                 eas modo civitates, quae liberabuntur, sed etiam veteres stipendiarias
13584     XLV,    3,  28|                  accitos Amphipolim omni liberali cultu habuit.~ ~29.
13585     XLI,    1,   2|                   et, ut quibus insuetus liberalior victus esset, avidius vino
13586    XXII,    3,  22|          incognitus ante, ab re clementi liberalique initium fecerat et Abelux,
13587    XLII,    3,  38|             experti essent, bene merendo liberalitatem experirentur. Boeotis exprobratum,
13588  XXXVII,    5,  34|                 Scipionibus esset, neque liberalius neque benignius haberi colique
13589      II,    4,  39|             colonos inde Romanos expulit liberamque eam urbem Volscis tradidit;
13590   XXXVI,    4,  25|              gratiam consul in obsidione liberanda facturus esset. nec eum
13591    XXXV,    2,  16|             Romani, Graecarum civitatium liberandarum video; sed facta vestra
13592  XXXIII,    4,  35|               partiti munia inter se, ad liberandas suae quisque regionis civitates
13593   XXXIV,    3,  31|              quod ad multitudinem servis liberandis auctam et egentibus divisum
13594     XXI,    3,  30|                 delendum nomen Romanorum liberandumque orbem terrarum. Tum nemini
13595   XXXIV,    5,  48|              esset: id minime conveniens liberanti Graeciam videbatur tyrannum
13596    XXXV,    4,  36|             Aetoli velut capta urbe quam liberasse videri volebant in praedam
13597   XXXIV,    3,  31|                esset. tempus autem eo me liberat quod, cum iam Argos haberem,
13598       I,    9,  56|                  eius obtentu cognominis liberator ille populi Romani animus
13599   XXXIV,    5,  50|       prosequentibus cunctis, servatorem liberatoremque acclamantibus, salutatis
13600      VI,    3,  14|                obtestantem ut M. Manlio, liberatori suo, parenti plebis Romanae,
13601      VI,    3,  14|                  solvit libraque et aere liberatum emittit, deos atque homines
13602   XXXII,    2,  10|                  quas ipse cepisset, eas liberaturum; quae sibi traditae a maioribus
13603  XXXIII,    4,  31|              nisi quod quae in Asia sint liberentur, longinquitate ipsa tutiores,
13604      VI,    3,  15|                  te, M. Manli, adhorter, liberes fenore plebem Romanam et
13605      II,    5,  58|            saevitia Appi quae domi esse, liberior quod sine tribuniciis vinculis
13606    XXII,    8,  59|                quorum in discrimine vita libertasque est? Si, mediusfidius, ipse
13607   XXXIX,    1,   9|               deducturam. scortum nobile libertina Hispala Faecenia, non digna
13608   XXXIX,    1,  12|             Hispalam indidem ex Aventino libertinam, non ignotam viciniae, arcesseret
13609    XLII,    3,  31|                   supplementum legere ex libertinis et dare operam, ut duae
13610      IX,    8,  46|                 Cn. Filius scriba, patre libertino humili fortuna ortus, ceterum
13611      IX,    8,  46|                nacta, qui senatum primus libertinorum filiis lectis inquinaverat
13612     XLV,    4,  44|             obviam <ire> legatis solitum libertumque se populi Romani ferre:
13613    XLIV,    1,   5|                campos inter Heracleum et Libethrum posuerunt castra [peditum],
13614    XXIX,    4,  17|             fabulae ferunt. ac si scelus libidinemque et avaritiam solus ipse
13615   XXXIX,    1,  16|               quia suum numen sceleribus libidinibusque contaminari indigne ferebant,
13616     III,    5,  36|                  patribus; in humiliores libidinose crudeliterque consulebatur.
13617   XXXIX,    1,   4|               ipsum moranti redire Romam libitum esset. verum enimvero cum
13618    XXIX,    3,  13|              Marcio urbana, L. Scribonio Liboni peregrina et eidem Gallia,
13619    XXVI,    8,  47|                ducentae septuaginta sex, librales ferme omnes pondo; argenti
13620 XXXVIII,    1,   5|                  in arietes tollenonibus libramenta plumbi aut saxorum stipitesve
13621      VI,    3,  14|            creditori palam populo solvit libraque et aere liberatum emittit,
13622 XXXVIII,    6,  55|                   Scipione malim equidem librarii mendum quam mendacium scriptoris
13623     XXX,    2,  10|                  gravior ac pondere ipso libratior superne ex onerariis ictus
13624    XLII,    5,  65|                 habebat; cum maiori nisu libratum funditor habena rotaret,
13625       X,    4,  31|          fulminibus ictos nuntiatum est; librique ob haec aditi. Eo anno Q.
13626     VII,    4,  28|               nox interdiu visa intendi; librisque inspectis cum plena religione
13627     XXV,    3,  12|                  senatus consulto talium librorum fieret, in M. Aemili praetoris [
13628   XXXIX,    5,  47|              singulis responsa accipere. librum extemplo poposcerunt, deinde
13629 XXXVIII,    6,  55|                  esse in senatu tradunt, librumque rationis eius cum Lucium
13630       V,    5, 35a|                urbes sunt locos tenuere. Libui considunt post hos Salluviique,
13631     XXI,    4,  38|                 per Salassos montanos ad Libuos Gallos deduxerint. Nec veri
13632  XXXIII,    4,  37|                  navibus traiecto Laevos Libuosque cum pervastassent, redeuntes
13633       X,    1,   2|           Italiae litora, dextra Illyrii Liburnique et Histri, gentes ferae
13634     XXI,    2,  22|           peditum auxilia additi equites Libyphoenices, mixtum Punicum Afris genus,
13635     XXV,    6,  40|                locum Hippocratis missus, Libyphoenicum generis Hippacritanus -
13636    XXXV,    3,  22|                  et C. Flaminius oppidum Licabrum munitum opulentumque vineis
13637   XXXIV,    6,  60|             hosti; si nihil ibi moveatur liceatque populo Romano viribus et
13638     XXV,    6,  40|           mirandi Graecarum artium opera licentiaeque hinc sacra profanaque omnia
13639   XXVII,    6,  31|               ludorum et per dies festos licentius quam inter belli tempora
13640   XXXIX,    5,  46|                 C. Servilius Geminus. P. Licinii funeris causa visceratio
13641      VI,    5,  36|         vertebantur. nam praeter Sextium Liciniumque latores legum, iam octavum
13642      VI,    5,  36|               suffragium ferret. Sextius Liciniusque cum parte collegarum et
13643     III,    7,  50|                liberae ac pudicae vivere licitum fuisset: cum velut servam
13644    XXIV,    6,  44|              obviam filius progrederetur lictoresque verecundia maiestatis eius
13645      II,    3,  29|                 devolant de tribunali ut lictori auxilio essent. Sed ab lictore
13646     XXI,    2,  18|             vobiscum una disceptatio est licueritne per foedus fieri. Itaque
13647    XXXV,    5,  41|                  portam Trigeminam inter lignarios fecerunt.~ ~42.
13648 XXXVIII,    3,  25|           stetisset fortuna. Pabulatores lignatoresque Romani in eam partem, in
13649   XXIII,    5, 37a|          operibus oppugnabatur. Adversus ligneam ingentem admotam urbi aliam
13650 XXXVIII,    2,  18|                   Ab re nomen habet: non ligni modo quicquam, sed ne spinas
13651    XXXV,    3,  28|            opportuna aquatio, qua pabuli lignorumque copia esset; qua postero
13652  XXXIII,    3,  22|                 militum T. Iuventium Cn. Ligurium legionis quartae: adversa
13653     XLV,    2,  17|             autem hi nominati: P. Aelius Ligus consularis, C. Cicereius
13654    XLIV,    3,  35|               tutior aut parma aut scuto Ligustico Romanus erat. meridie fere
13655      XL,    3,  28|           duumviro naves eius generis in Ligustina ora triginta duae captae
13656    XXXV,    1,   4|                               Cum bellum Ligustinum ad Pisas constitisset, consul
13657   XXXII,    2,  14|                  Pherinium et Timarum et Ligynas et Strymonem et Lampsum
13658    XXXI,    3,  24|                  portam possent et extra limes mille ferme passus longus,
13659       X,    3,  23|          redactum est aenea in Capitolio limina et trium mensarum argentea
13660       I,    5,  29|        rogitantesque alii alios, nunc in liminibus starent, nunc errabundi
13661     XLI,    3,  14|                 indicto, per transversos limites superatis montibus in campos
13662   XXXVI,    2,  14|                 et cum iis Athamanes. ab Limnaeo Pellinaeum consul proficiscitur.
13663 XXXVIII,    2,  14|            praeter Cibyram Sylleum et ad Limnen quae appellatur. Ex his,
13664     XXX,    1,   2|              Frusinone arcus solem tenui linea amplexus est, circulum deinde
13665    XXVI,    7,  41|          similitudinem oris voltusque et lineamenta corporis, ita ingenii fidei
13666     XXI,    1,   4|                  in oculis, habitum oris lineamentaque intueri. Dein brevi effecit
13667     XXI,    1,   8|          quadratum stuppa circumligabant linebantque pice; ferrum autem tres
13668       V,    5, 35a|               amnem. Poenino deinde Boii Lingonesque transgressi cum iam inter
13669       X,    3,  22|               factis magnos, ad verborum linguaeque certamina rudes. Ea ingenia
13670      IX,    7,  36|              inde litteris eruditus erat linguamque Etruscam probe noverat.
13671  XXXIII,    4,  31|             omnem Graeciam, si Aetolorum linguas retundere, si veram caritatem
13672     XXX,    6,  34|                  multarum discrepantibus linguis, voces; pugna Romana stabilis
13673  XXVIII,    8,  45|       Populonenses ferrum, Tarquinienses lintea in vela, Volaterrani interamenta
13674      IX,    8,  40|                 versicolores, argentatis linteae candidae. His dextrum cornu
13675       X,    5,  38|           numerum confecissent. Ea legio linteata ab integumento consaepti, <
13676     XXI,    3,  27|                 aptatasque habebat pedes lintres, eques fere propter equos
13677     XXI,    3,  27|      tranquillitatem infra traicientibus lintribus praebebat; equorum pars
13678     XXI,    3,  26|             ingens coacta vis navium est lintriumque temere ad vicinalem usum
13679       V,    4,  28|            procul freto Siculo a piratis Liparensium excepti devehuntur Liparas.
13680  XXXVII,    6,  45|               dabitis; sed numquam satis liquebit nobis ibi pacem esse populo
13681     XXI,    4,  36|                glaciem fluentemque tabem liquescentis nivis ingrediebantur. Taetra
13682       I,    8,  46|              filius neposne fuerit parum liquet; pluribus tamen auctoribus
13683    XXII,    1,   6|              nebula aperuisset diem, tum liquida iam luce montes campique
13684    XLIV,    3,  33|                  et tenues emicare, dein liquidam multamque fundere aquam
13685   XXXIX,    5,  47|             docere dilucide nec se satis liquido discere ab eo senatus cum
13686    XXXV,    1,   8|                   argui posset, donec ad liquidum veritas explorata esset;
13687       X,    3,  21|              deducerentur, una ad ostium Liris fluvii, quae Minturnae appellata,
13688   XLIII,    2,  20|              ingenti tandem pervenerunt. Lissi rex Gentius erat. Eo acciti
13689    XLIV,    3,  30|         Bassaniam urbem quinque milia ab Lisso ducit. socii erant Romanorum;
13690    XLIV,    3,  30|                 Romanum incitatus bellum Lissum omnis copias contraxit.
13691   XXVII,    5,  23|             aliquot nuntiatis non facile litabant. et ex Campania nuntiata
13692   XXIII,    5,  36|               expiantique ea haud facile litari haruspices respondebant.~ ~
13693    VIII,    2,   9|            hostiam esse; Manlium egregie litasse. 'atqui bene habet' inquit
13694   XXVII,    5,  23|             aliquot hostiae maiores sine litatione caesae diuque non impetrata
13695     XLI,    3,  15|               maioribus hostiis usque ad litationem sacrificari iussit. ceteris
13696       V,    6,  38|               memores, nec auspicato nec litato, instruunt aciem, diductam
13697 XXXVIII,    6,  52|                 die longiore prodicta in Literninum concessit certo consilio,
13698   XXXII,    4,  29|                  ostia fluminum Volturni Liternique, una Puteolos, una ad Castrum
13699       I,    6,  32|                consulebat: "Quarum rerum litium causarum condixit pater
13700    XXIV,    3,  20|                ipsi venirent aut nuntium litterasve mitterent, vana promissa
13701   XXXII,    4,  29|                est. Oppida Clastidium et Litubium, utraque Ligurum, et duae
13702  XXVIII,    7,  36|                homines caesi inter murum litusque et ad duo milia armorum
13703       I,    4,  18|                 nodo aduncum tenens quem lituum appellarunt. Inde ubi prospectu
13704  XXVIII,    2,   9|           auspicium fuisset et exercitus Livianus deductus Romam venisset,
13705   XXXIX,    1,   1|             multum praeberet. itaque non lixa sequebatur, non iumentorum
13706    XXXI,    6,  49|              pugnaverit, si non militem, lixam saltem fuisse quem percunctari
13707    VIII,    2,  8b|               iam alii quindecim ordines locabantur, ex quibus ordo unusquisque
13708    XXII,    6,  46|                  traduxerat, ita in acie locabat, Gallos Hispanosque equites
13709   XXXIV,    1,   6|                publica praesenti pecunia locamus? cur servi qui militent
13710      XL,    4,  44|                  et ut duumviri ad aedem locandam crearentur. de pecunia finitum,
13711      IX,    3,  13|                  ordinibus aut subsidiis locandis fuit; omnia ira militaris
13712   XXVII,    1,   3|                 agro qui publicatus erat locando - locavit autem omnem frumento -
13713    XXIV,    3,  18|                censores, vacui ab operum locandorum cura propter inopiam aerarii,
13714      IV,    5, 31b|              male gesta perculso, castra locantur ante portam Collinam, et
13715       I,    4,  21|              esse. Multa alia sacrificia locaque sacris faciendis quae Argeos
13716   XXXIV,    5,  53|             multaticio argento faciendam locarant C. Scribonius et Cn. Domitius,
13717      VI,    1,   2|                alteram ante urbem castra locare iussit; tribuni militum
13718    XLII,    2,  19|                praetor aedis instruendas locaret, ubi filius regis comitesque
13719   XXXIV,    5,  53|                  in foro holitorio, vota locataque quadriennio ante a C. Cornelio
13720      II,    5,  50|                insidias circa ipsum iter locatas superassent palatique passim
13721   XLIII,    2,  16|            Sempronius locassent, ea rata locatio ne esset: ab integro locarentur,
13722   XXXIX,    5,  44|             hasta qui ludificati priorem locationem erant, omnia eadem paulum
13723    XXIV,    3,  18|                ob inopiam aerarii se iam locationibus abstinerent aedium sacrarum
13724 XXXVIII,    5,  48|                 roboris esse videbatur - locatos, pugnaveritis ut cum hostibus
13725   XXXIX,    5,  53|               Demetrium in paterno solio locaturos, Persei nullam apud eos
13726     XLI,    3,  27|                 Romani populive iussu se locaturum <edixit> ++ ipsorum pecunia
13727   XXIII,    6,  48|            essent navalibus sociis esset locaturus.~ ~49.
13728      II,    5,  42|                 habitum; itaque, ut bene locatus, mansit in ea familia aliquamdiu
13729   XXXVI,    5,  36|               Palatium a mari detulerat. locaverant aedem faciendam ex senatus
13730      XL,    3,  34|                 Thermopylas depugnasset, locaveratque idem ex senatus consulto.
13731     III,    7,  52|           profecti castra in monte Sacro locavere, modestiam patrum suorum
13732    XXIX,    6,  31|                  dubie iuris sui, castra locet. si quis arceat, id quod
13733       V,    5, 35a|              Brixia ac Verona urbes sunt locos tenuere. Libui considunt
13734    XXIV,    1,   1|                 eo iure staret ut Poenus Locrensem Locrensisque Poenum pace
13735    XXIV,    1,   1|               staret ut Poenus Locrensem Locrensisque Poenum pace ac bello iuvaret.~ ~
13736    XXIX,    4,  19|                  praeter Plemini facinus Locrensiumque cladem ipsius etiam imperatoris
13737    XXIX,    4,  17|               sciatis et quomodo proditi Locri Hannibali sint et quomodo
13738  XXVIII,    2,   6|                 classemque inde ad Cynum Locridis - emporium id est urbis
13739   XXXVI,    5,  42|                 accepisset et ab Reginis Locrisque et eiusdem iuris sociis
13740   XXXIV,    1,   4|             exaequationem non fero" illa locuples. "cur non insignis auro
13741       X,    5,  44|               quarum per excidia militem locupletare praeda et hostem pro aris
13742    XXII,    8,  61|                   ut fama erat, egentem, locupletari volebant. Cum triste responsum
13743       I,    8,  47|                  ut insignis ad invidiam locupletiorum fortuna esset et parata
13744    XXIX,    3,  15|                  pedites equitesque quam locupletissimi legerentur mitterenturque
13745    XXIV,    4,  30|          superesse; direptam urbem, bona locupletium donata. ad nuntium tam atrocem
13746     XXX,    1,   2|                 circa Capuam omnem agrum locustarum vis ingens, ita ut unde
13747     XXX,    2,  15|               funere meo nupsissem.' non locuta est ferocius quam acceptum
13748    XXII,    2,  13|          abhorrens ab Latinorum nominum [locutione os, Casilinum] pro Casino
13749      VI,    3,  16|          negantem arbitrio inimicorum se locuturum in vincla duci iussit. arreptus
13750    XXVI,    2,  13|              curiam populi factus coegit Loesium senatum vocare; et primoribus
13751    XXII,    1,   2|                Gallos, si taedio laboris longaeque viae - ut est mollis ad
13752    XXXI,    4,  28|                  rex et ex Dardanis Bato Longari filius: bellum suo nomine
13753    XXXI,    4,  28|                filius: bellum suo nomine Longarus cum Demetrio Philippi patre
13754      IV,    3,  18|             magis placebant consilia, ne longinquam militiam non paterentur
13755      IX,    5,  26|          exsecrabile in bis captos erat, longinquitas quoque abhorrere a relegandis
13756       V,    2,  11|                   quibus diutina militia longinquitasque belli sit gravis, qui clade
13757       X,    4,  31|              Quinam sit ille quem pigeat longinquitatis bellorum scribendo legendoque
13758    XLII,    2,  28|              Licinius Crassus C. Cassius Longinus. postero die praetores facti
13759       X,    2,  19|              pertraxerunt. Ibi orationes longiores habitae in eandem ferme
13760       V,    4,  27|               dum] modo brevioribus modo longioribus spatiis trahendo eos a porta,
13761      IX,    6,  27|               cohortes, quae integrae ad longioris pugnae casus reservabantur,
13762  XXXIII,    1,   8|         phalangem hastis positis, quarum longitudo impedimento erat, gladiis
13763      IX,    8,  39|              exercitus nuper scriptis ad Longu lam pervenit acceptisque
13764    XXII,    3,  20|                Inde iam praeda gravis ad Longunticam pervenit classis, ubi vis
13765 XXXVIII,    2,  16|                viginti milia hominum cum Lonorio ac Lutario regulis secessione
13766     III,    3,  19|              urbe Romana et fugata esse; loquaces, seditiosos, semina discordiarum,
13767    XLIV,    3,  35|         accuratius celantur, eo facilius loquacitate regiorum ministrorum emanant.~
13768    XLIV,    2,  22|                 ipsa praebet urbs; <iis> loquacitatem suam contineat: nos castrensibus
13769   XXXIX,    5,  53|                 gratiam esse. haec vulgo loquebantur. itaque et Persea cura angebat,
13770   XXXIX,    2,  25|                 ignosceret pro libertate loquentibus, et ut deposita domini acerbitate
13771   XXXIV,    3,  32|               tamquam tyrannus et hostis loquere.'~ ~33.
13772   XXIII,    2,  12|                  laetum quod esset vobis loquerer; nunc interroganti senatori,
13773     VII,    2,  14|           imperatore non detur. Dum haec loquuntur, iumenta forte pascentia
13774   XXIII,    3,  19|                id ventum inopiae est, ut lora detractasque scutis pelles,
13775   XLIII,    1,   4|               manubiis Antium ex flumine Loracinae duceret. Id opus centum
13776     XXX,    7,  39|                urbe inter portus Cosanum Loretanumque atrox vis tempestatis adorta
13777       I,    8,  43|                  galea, clipeum, ocreae, lorica, omnia ex aere; haec ut
13778    XLII,    5,  61|             erant supra mille quingenta; loricae thoracesque mille amplius
13779   XXIII,    3,  19|               Praeneste in foro statuta, loricata, amicta toga, velato capite, [
13780  XXXVII,    6,  40|                   his tria milia equitum loricatorum - cataphractos ipsi appellant -
13781    XXXV,    5,  48|           Hellesponto in Europam, partim loricatos, quos cataphractos vocant,
13782      IX,    2,  10|                 quin tu" inquit "adduces lorum, ut iusta fiat deditio?"
13783    VIII,    1,   1|                  castris inventa est. ea Luae Matri dare se consul dixit
13784     XLV,    3,  33|                precatus Martem, Minervam Luamque matrem et ceteros deos,
13785    XXIX,    4,  18|                  sed etiam publica clade luant.~ 'Quamquam ne nunc quidem,
13786    VIII,    1,  8a|                 suo damno nostra peccata luat; triste exemplum sed in
13787   XXXIV,    5,  52|                  triumphusque meritus ab lubentibus decretus. triduum triumphavit.
13788    XLIV,    1,   9|                  iniecta imbris in modum lubrico fastigio innoxia ad imum
13789     XXI,    7,  59|          Hannibal in Ligures, Sempronius Lucam concessit. Venienti in Ligures
13790    XXII,    6,  42|           Statilium praefectum cum turma Lucana exploratum mittit. Qui ubi
13791       X,    4,  33|                  cohortes duas sociorum, Lucanam Suessanamque, quae proximae
13792    VIII,    5,  24|               ruitur, cum saepe Bruttias Lucanasque legiones fudisset, Heracleam,
13793    XXIV,    2,  15|                  duces, Romanus Bruttium Lucanumque totiens a maioribus suis
13794       X,    4,  35|            Samnitibus audierat, ad finem Lucerinum ei hostis obvius fuit. Ibi
13795      IX,    1,   2|        congruebat. Haud erat dubium quin Lucernis opem Romanus ferret, bonis
13796       I,    3,  13|               Tatio Titienses appellati: Lucerum nominis et originis causa
13797      IV,    4,  28|                                   Et iam lucescebat omniaque sub oculis erant.
13798    VIII,    6,  38|                institit agmini ut, donec lucesceret, proelio abstineret; ne
13799  XXXVII,    1,   3|         procurari placuit. Romae Iunonis Lucinae templum de caelo tactum
13800 XXXVIII,    6,  55|              librumque rationis eius cum Lucium fratrem adferre iussisset,
13801      IX,    3,  15|                magis mirabile est ambigi Luciusne Cornelius dictator cum L.
13802    XXXV,    5,  51|                traiectus. ubi et in fano lucoque ea religione et eo iure
13803       I,    3,   8|                descendentibus inter duos lucos est asylum aperit. Eo ex
13804    XXIV,    5,  38|                urbem, hos sacratos lacus lucosque colitis, ut ita nobis volentes
13805      II,    5,  59|               nihil praeter tempus noxae lucrarentur, remissa contione iter in
13806   XXIII,    2,  11|             vestra bene gesta servataque lucris meritis donum mittitote
13807     VII,    6,  38|             atque arido circa urbem solo luctari aut in urbe insidentem labem
13808     XXI,    4,  36|               ingrediebantur. Taetra ibi luctatio erat, [ut a lubrica] glacie
13809  XXVIII,    8,  39|              Cornelii imperatores vestri luctuosius nobis prope quam vobis perierunt.~ '
13810    XXII,    6,  49|                sine hoc lacrimarum satis luctusque est". Ad ea consul: "tu
13811       I,    9,  57|                 sera deditam lanae inter lucubrantes ancillas in medio aedium
13812     XXX,    7,  39|           damnati sunt, non sine infamia Luculli aedilis. P. Aelius Tubero
13813     XXX,    7,  39|           Sulpicius Galba. ab L. Licinio Lucullo et Q. Fulvio aedilibus curulibus
13814       V,    5,  33|                  ira corruptae uxoris ab Lucumone cui tutor is fuerat, praepotente
13815       I,    6,  34|       innupsisset. Spernentibus Etruscis Lucumonem exsule advena ortum, ferre
13816       I,    6,  34|             inopia Egerio inditum nomen. Lucumoni contra, omnium heredi bonorum,
13817    VIII,    3,  14|                 reddita, cum eo ut aedes lucusque Sospitae Iunonis communis
13818     XLI,    3,  20|                 quibusdam videri; quidam ludere eum simpliciter, quidam
13819     XLI,    2,  10|                nam insuper inridebant ++ ludibriis, nave eadem, qua venerat,
13820      IV,    2,  12|              consules creari iussi sunt; ludibrioque erant minae tribuni denuntiantis
13821    XXIV,    2,  16|               per lasciviam ac iocum ita ludibundi Beneventum rediere ut ab
13822     VII,    1,   2|                   tamquam expertes artis ludicrae, faciant. Inter aliarum
13823     XLV,    3,  32|             artificum omnis generis, qui ludicram artem faciebant, ex toto
13824      XL,    1,   7|              commemoratio ibi certaminis ludicri et iocosa dicta in adversarios,
13825    XLII,    5,  63|                quo etiam in certaminibus ludicris vulgus utitur, deteriori
13826   XXIII,    6,  47|              dein libero spatio inter se ludificantes sine volnere pugnam extrahere.
13827    XXIV,    4,  34|             agerent ipse perlevi momento ludificaretur. murum per inaequales ductum
13828     VII,    6,  39|                   Et primo quidem ignari ludificationis minime inviti domos revisebant;
13829    XLIV,    3,  36|               monere consulem, ne hostem ludificatum priores imperatores fugiendo
13830   XXVII,    8,  46|                 ab tergo carperet agmen, ludificatus hostem omnibus artibus belli
13831     VII,    1,   2|                   quia ister Tusco verbo ludio vocabatur, nomen histrionibus
13832     VII,    1,   2|                imitandorum carminum actu ludiones ex Etruria acciti, ad tibicinis
13833   XXVII,    7,  35|              Catones. comitiis perfectis ludisque factis dictator et magister
13834   XXXIX,    1,  15|                  cultum, alios concessum ludum et lasciviam credere esse,
13835      IX,    2,   9|               ceteri, vilia haec capita, luendae sponsionis feramus et nostro
13836 XXXVIII,    4,  37|              venerunt ad veniam petendam luendamque pecunia noxam, quod auxiliis
13837       X,    3,  28|                 hoc nostro generi est ut luendis periculis publicis piacula
13838    VIII,    6,  39|                  id bellum magna mercede luendumque esse; id referre tantum
13839       V,    3,  18|                morte honesta temeritatem luens ante signa inter primores
13840  XXVIII,    5,  29|             seditionis auctores sanguine luent quod admiserunt. vobis supplicii
13841      IX,    1,   5|             equites imperati, qui capite luerent, si pacto non staretur.
13842    VIII,    5,  28|                  meruisset, donec poenam lueret in compedibus aut in nervo
13843     XXX,    2,  15|              temeritatem temeritate alia luerit tristioremque rem quam necesse
13844 XXXVIII,    3,  25|           violati colloquii poenas morte luerunt. Romani ardentibus ira animis
13845     XXV,    6,  36|                  clades; Hispaniae ipsos lugebant desiderabantque duces, Gnaeum
13846       I,    5,  26|                Sic eat quaecumque Romana lugebit hostem." Atrox visum id
13847   XXXIV,    3,  32|               miseri parentes quos falso lugent vivere sciant. at enim,
13848     XLV,    2,  20|              sordidam vestem habuissent, lugentium Persei casum praebere speciem
13849     XXX,    7,  40|  Carthaginiensibus pugna finemque tandem lugubri bello impositum ingenti
13850   XXVII,    7,  40|               terrebat et proximus annus lugubris duorum consulum funeribus.
13851    XXIX,    5,  25|                  insigne nocturnum trium luminum fore. Emporia ut peterent
13852    XXII,    1,   1|                 et Capenae duas interdiu lunas ortas, et aquas Caeretes
13853   XXXIV,    6,  56|      conciliabula universae gentis facta Lunensem primum agrum depopulatos,
13854     XLV,    1,  13|                disceptatum inter Pisanos Lunensesque legatos est, Pisanis querentibus
13855     XLV,    1,  13|                 a colonis Romanis pelli, Lunensibus adfirmantibus eum, de quo
13856       X,    3,  23|            conditorum urbis sub uberibus lupae posuerunt semitamque saxo
13857       I,    2,   5|                 Iam tum in Palatio monte Lupercal hoc fuisse ludicrum ferunt,
13858       X,    3,  27|                 Romanos cursum deflexit. Lupo data inter ordines via;
13859    XXII,    1,   1|            Martis Appia via ac simulacra luporum sudasse, et Capuae speciem
13860  XXXVII,    1,  4a|                 L. Apustium C. Fabricium Luscinum, qui ex ora maritima undique
13861   XXXIX,    1,   7|             Sempronio Blaeso et M. Furio Lusco diem unum instaurati sunt.~ ~
13862      XL,    3,  35|             creavit A. Postumium Albinum Luscum et C. Calpurnium Pisonem.
13863    XLIV,    2,  18|          quadraginta ursos et elephantos lusisse.~ ~19.
13864   XXXIX,    5,  43|             sanguine hominis in convivio lusisset?~ ~44.
13865   XXXIX,    5,  56|                  peropportune quieverunt Lusitani. nec in Liguribus memorabile
13866     XXI,    5,  43|            capite. Satis adhuc in vastis Lusitaniae Celtiberiaeque montibus
13867     XXI,    7, 57b|            impeditiora erant, Celtiberis Lusitanisque. Omnes igitur undique clausi
13868    XXXV,    1,   1|                Scipio: idem pro praetore Lusitanos pervastata ulteriore provincia
13869   XXXIX,    1,   7|                  cognitum est Celtiberos Lusitanosque in armis esse et sociorum
13870    XXXV,    1,   1|                intulere Romani cessitque Lusitanus, deinde prorsus terga dedit;
13871      XL,    1,   6|                                    Forte lustrandi exercitus venit tempus,
13872    XLII,    2,  20|              libros iusserunt. decemviri lustrandum oppidum, supplicationem
13873      XL,    1,   9|          parricidio tuo. hesterno die in lustratione et decursu et simulacro
13874      XL,    1,  13|                  volui interdiu eum post lustrationem, cum concurrimus, et quidem,
13875      XL,    1,   6|              mens sana fuisset. mos erat lustrationis sacro peracto decurrere
13876      XL,    1,  13|                  quidem, si diis placet, lustrationum die occidere; volui, cum
13877       I,    8,  44|          exercitum omnem suovetaurilibus lustravit, idque conditum lustrum
13878    XXVI,    1,   2|           impunitam esse et eum in ganea lustrisque ubi iuventam egerit senectutem
13879       I,    2,   5|              Lycaeum Pana venerantes per lusum atque lasciviam currerent,
13880 XXXVIII,    2,  16|             milia hominum cum Lonorio ac Lutario regulis secessione facta
13881 XXXVIII,    2,  16|               hominum repetit Byzantium; Lutarius Macedonibus per speciem
13882     XXI,    1,  11|               durata erant sed interlita luto, structurae antiquae genere.
13883      II,    3,  16|           deesset; de publico est datus. Luxere matronae ut Brutum. Eodem
13884      II,    2,   7|           matronae annum ut parentem eum luxerunt, quod tam acer ultor violatae
13885  XXXIII,    3,  21|              decem et septem oppida, cum Luxinio validas urbes Carmonem et
13886  XXXIII,    3,  21|               certiorem fecit Culcham et Luxinium regulos in armis esse: cum
13887       0, Prae,  12|                voluptates desiderium per luxum atque libidinem pereundi
13888       I,    9,  57|                  nurus, quas in convivio luxuque cum aequalibus viderant
13889     VII,    4,  25|                  sola crevimus, divitias luxuriamque. Inter cetera tristia eius
13890   XXIII,    1,   2|                Inde Capuam flectit iter, luxuriantem longa felicitate atque indulgentia
13891       0, Prae,  11|            civitatem] tam serae avaritia luxuriaque immigraverint, nec ubi tantus
13892      II,    5,  48|               quoque quidam nimia gloria luxuriare et evanescere vividum quondam
13893       I,    4,  19|         externorum periculorum curis, ne luxuriarent otio animi quos metus hostium
13894     III,    5,  33|         principia magistratus eius nimis luxuriavere; eo citius lapsa res est
13895   XXIII,    2,  12|                  ne haec quoque laetitia luxuriet nobis ac vana evadat. Quae
13896   XXVII,    2,   8|                adulescentiam neglegentem luxuriosamque C. Flaccus flamen captus
13897       I,    2,   5|              instituisse ut nudi iuvenes Lycaeum Pana venerantes per lusum
13898  XXXVII,    7,  54|                  alieno exsolvat. nam et Lycaonia et Phrygia utraque et Pisidia
13899 XXXVIII,    5,  45|              Romano sequereris, Pisidiae Lycaoniaeque et Phrygiae recessus omnis
13900   XLIII,    1,  10|               tantum statuta profectus a Lychnido duodecim milia ab urbe,
13901  XXXIII,    4,  34|                Carysto adiecta. Pleurato Lychnidus et Parthini dati: Illyriorum
13902  XXXIII,    3, 19b|                  per omnem oram Ciliciae Lyciaeque et Cariae temptaturus urbes
13903     XLI,    2,   6|               motus his senatus litteras Lyciis ad Rhodios dedit, nec Lycios
13904    XXXI,    3,  24|             posuit. sed et Cynosarges et Lycium et quidquid sancti amoenive
13905    XLII,    4,  51|              quingentorum omnes numerum, Lyco Achaeus praefectus erat.
13906  XXXVII,    6,  46|                 proconsulis apud oppidum Lyconem cum Lusitanis sex milia
13907   XXXIX,    3,  37|                exsistat hodie ab inferis Lycurgus, gaudeat ruinis eorum, et
13908  XXXVII,    6,  40|              plerique erant Phrygibus et Lydis immixti. ante hunc equitatum
13909    XLII,    4,  52|                  bellis. auxilia Romanis Lydos et Phrygas et Numidas esse,
13910     XXX,    3, 19a|               Bergae Baesidiae Ocriculum Lymphaeum Argentanum Clampetia multique
13911     VII,    2, 17a|              specie. Et tum quidem velut lymphati et attoniti munimentis suis
13912       X,    3,  28|                 victorem equitatum velut lymphaticus pavor dissipat; sternit
13913     XLV,    3,  30|              quartam regionem Eordaei et Lyncestae et Pelagones incolunt; iuncta
13914   XXXII,    2,  13|                metus urgebat - in montes Lyncon perrexit. Ipsi Epiri sunt,
13915   XXXII,    2,   9|          periculi per Dassaretios potius Lyncumque tuto circuitu Macedoniam
13916  XXXIII,    4,  38|               partim redimere servientes Lysimachenses, partim fuga sparsos per
13917   XXXIX,    2,  27|        praeiudicium, qui cum Chersonesum Lysimachiamque dederint, Maroneam quoque
13918   XXXIV,    6,  58|                  Seleucus, proavus eius, Lysimacho rege bello victo et in acie
13919      XL,    1,   8|               infrequentes iam in regia, Lysimachum et Onomastum arcessit, quos
13920 XXXVIII,    2,  15|                praeter paludes legati ab Lysinoe dedentes civitatem venerunt.
13921 XXXVIII,    2,  15|             oppidum diripuerunt. Inde ad Lysis fluminis fontes, postero
13922   XXVII,    7,  34|               hominis eum causa M. Livii Macati, cum fama eius ageretur,
13923  XXXVII,    3,  13|                  agro agentis Andronicus Macedo, qui in praesidio Ephesi
13924 XXXVIII,    2,  13|                Cretense Leuso et Corrago Macedone venit; mille pedites mixtarum
13925   XXXVI,    4,  25|              proposito certamine, Romani Macedonesque diem ac noctem aut in operibus
13926      XL,    1,   2|              audito, qui ad res Graeciae Macedoniaeque visendas missus erat, responsa
13927     XLV,    3,  33|           curricula equorum, quam praeda Macedonica omnis, ut viseretur, exposita,
13928     XLV,    4,  39|                inibunt et navales socii: Macedonicae legiones suo abrogato triumphos
13929    XLIV,    1,   1|          adulescentes tribuni militum in Macedonicas legiones consulem secuti
13930    XLII,    3,  37|           Messenii atque Elii, [qui] et [Macedonis] Philippi bello hostes fuissent <
13931    XXXI,    3,  26|               cum duobus milibus Thracum Macedonumque ad depopulandos Atheniensium
13932    XXVI,    3,  21|               defectionem earum Hybla et Macella et ignobiliores quaedam
13933   XXVII,    3,  11|                  erant, septem tabernas, macellum, atrium regium. ~ ~12.
13934    XXVI,    2,  13|      circumvallatos inclusosque nos fame macerant, et ipsi nobiscum ultima
13935       V,    7,  54|            postea, cum reliqueritis eam, macerent desiderio. Non sine causa
13936    XLII,    2,  15|              frequentia aedificiis loca, maceria erat ab laeva ad semitam
13937    XLII,    2,  16|            Latrones, cum brevi circumitu maceriae decurrere ad conficiendum
13938  XXXIII,    1,   6|               locis, et coartata itinera maceriis et quibusdam locis interclusa.
13939   XXXIX,    5,  50|              saxum ingens, quo operitur, machina superimpositum est. ita
13940    XXVI,    4, 26a|         oppugnatio erat quia et tormenta machinaeque omnis generis in navibus
13941    XXIV,    4,  34|           agerentur, turres contabulatas machinamentaque alia quatiendis muris portabant.
13942    XXXI,    3,  23|       armamentarium cum ingenti apparatu machinarum tormentorumque. caedes inde
13943   XXXIV,    3,  34|                  magna eget in opera, in machinationes et tormenta quibus tanta
13944   XXVII,    4, 15b|              commeatibus habuerat partim machinationibus onerat apparatuque moenium
13945  XXXVII,    2,   5|                muri, nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci
13946     XXV,    2,  11|                 ac fossa divisa. cum iam machinationum omni genere et operibus
13947    XXIV,    3,  19|                inde omniaque alia operum machinationumque genera cum admoverentur
13948       I,    9,  51|             ferens confestim Turno necem machinatur, ut eundem terrorem quo
13949   XXXVI,    2,  10|            censentibus, quin operibus ac machinis simul undique moenia adgrederetur
13950      II,    3,  23|              corporis habitus pallore ac macie perempti; ad hoc promissa
13951   XXXII,    2,  13|             evastatis circa Sperchias et Macran quam vocant Comen, transgressi
13952     XLI,    3,  18|                  Galliam veniret: campis Macris se eum expectaturum. litteris
13953      IV,    3, 23a|                   verginium iterum, apud Macrum Licinium invenio: valerius
13954       X,    3,  28|               ego mecum hostium legiones mactandas Telluri ac Dis Manibus dabo."
13955     XXX,    2,  13|        immortalibus pars utraque hostiis mactandis pacem petisset, ita ab eo
13956      IX,    8,  40|              armis insignes; eos se Orco mactare Iunius dictitans, cum intulisset
13957     XXI,    5,  45|          ceterosque precatur deos ita se mactarent quemadmodum ipse agnum mactasset,
13958     XXI,    5,  45|         mactarent quemadmodum ipse agnum mactasset, et secundum precationem
13959 XXXVIII,    5,  47|                 captivos copia esset, et mactatas humanas hostias immolatosque
13960     XLV,    4,  39|            vindicavit, alias alios dente mactati. quid? illae epulae senatus,
13961    XLII,    2,  28|                   hostiis maioribus rite mactatis precarentur, ut, quod bellum
13962 XXXVIII,    6,  54|              insuper, accessio invidiae, mactetur. M. Cato suasit rogationem -
13963 XXXVIII,    2,  21|             corporum magis sanguine atro maculabatur. Sed non tam patentibus
13964     III,    8,  58|               Claudiae genti eam inustam maculam vellent ut carcere et vinculis
13965       I,    3,  13|              respergerent, ne parricidio macularent partus suos, nepotum illi,
13966     XLI,    2,   6|                famam, quod indignum sit, maculari dehonestarique; et palam
13967 XXXVIII,    2,  15|                 paludem agmen ductum; ad Madamprum manserunt. Inde progredientibus
13968    XLIV,    3,  38|               fatigatum et onere fessum, madentem sudore, arentibus siti faucibus,
13969 XXXVIII,    4,  40|               populis, Astii et Caeni et Maduateni et Coreli, ad ipsas angustias
13970    XXXI,    2,  16|            recipit; Callipolis quoque et Madytos deditae et castella quaedam
13971  XXXIII,    4,  38|               Chersonesum iussit. cum ad Madytum Chersonesi urbem terrestri
13972 XXXVIII,    2,  13|                 tibiarum cantu certasse. Maeander ex arce summa Celaenarum
13973 XXXVIII,    2,  13|             Marsyas amnis, haud procul a Maeandri fontibus oriens, in Maeandrum
13974    VIII,    1,   7|              cuspis super galeam hostis, Maeci trans cervicem equi elapsa
13975    VIII,    3,  17|               tribus propter eos additae Maecia et Scaptia; censores addiderunt
13976    XXIX,    7,  37|                  aerarium venit; praeter Maeciam tribum, quae se neque condemnasset
13977      II,    5,  58|                Duillium, Sp. Icilium, L. Maecilium. Volscum Aequicumque inter
13978       X,    5,  41|                   Sp. Nautius - Octavium Maecium quidam eum tradunt - dux
13979    VIII,    1,   7|                equites; praeerat Geminus Maecius, vir cum genere inter suos
13980    XLIV,    2,  26|               castra. circa Desudabam in Maedica exercitus Gallorum consederat,
13981    XLII,    2,  19|             possent. et Threcum legatis, Maedis Cepnatisque et Astis societatem
13982      IV,    2, 16a|            cooptatum seditionem motam ex Maeliana caede sedasse invenio; ceterum
13983      IV,    3, 16b|               profitendo se ultores fore Maelianae caedis, crearentur. Plebs
13984      IV,    2,  14|                rei ac miraculo esset, et Maeliani atque ipse dux eorum in
13985      IV,    2, 16a|            quidem invita, quia frumentum Maelianum assibus in modios aestimatum
13986      VI,    3,  18|                 inimici? an exitum Cassi Maelique exspectem? bene facitis
13987  XXVIII,    2,   8|                                Philippus maerebat quidem et angebatur cum
13988   XXXIX,    5,  53|                senatus facere. sed omnia maerens quidem et gemens, eo magis
13989     XXI,    5,  41|          Carthaginiensibus leges fremens maerensque accepit, qui decedens Sicilia
13990      IX,    5,  22|                 magistrum equitum plenus maeroris atque irae trucidavit, nec
13991  XXVIII,    1,   3|            appellabant - mittit. sita in Maesessum finibus est, Hispanae gentis;
13992       I,    6,  33|               etiam ager finesque. Silva Maesia Veientibus adempta usque
13993      IV,    5,  41|                 meritis laudibus ferens. Maestae civitati ab re male gesta
13994      II,    5,  43|                  Iniussu signa referunt, maestique - crederes victos - exsecrantes
13995      IV,    5,  40|       victoresque redisse equites, et ex maestis paulo ante domibus quae
13996   XXIII,    4,  25|       circumirent aperirique tabernas et maestitiae publicae speciem urbi demi
13997       V,    1,   7|                 ubi Romam est nuntiatum, maestitiam omnibus, senatui curam metumque
13998     XXX,    7,  44|          exhaustis difficilis videretur, maestitiaque et fletus in curia esset,
13999      IX,    1,   2|       confessione eludentes. Ad consules maestos, ne advocantes quidem in
14000      VI,    4,  26|             paulo ante fidelium sociorum maestus in vestibulo curiae est
14001    XXIV,    6,  48|                  parte altera Numidiae - Maesuli ea gens vocatur - regnantem
14002     XXX,    2,  11|                in Numidiam pervenissent, Maesulii, regnum paternum Masinissae,
14003     XXX,    3,  18|                  duo, M. Cosconius et M. Maevius; tertiae decimae quoque
14004 XXXVIII,    2,  19|                 Tectosagos alium montem, Magaba qui dicatur, petisse; Trocmos
14005     XXI,    3,  29|              Boiorum legatorum regulique Magali adventus, qui se duces itinerum,
14006     XLI,    3,  27|                 sternendam, et Sinuessae magalia addenda * aviariae, in his
14007   XXIII,    1,   8|               adduxit abstractum ab Deci Magi latere, cum quo ferocissime
14008    XXIV,    3,  19|            Statius Metius, missus ab Cn. Magio Atellano, qui eo anno medix
14009      IX,    5,  26|                post eum confestim Folius magisterio equitum; primique apud consules -
14010    XXII,    4,  30|                  tu, quaeso, placatus me magisterium equitum, hos ordines suos
14011    VIII,    3,  15|               videri dixissent, dictator magisterque equitum se magistratu abdicarunt.
14012   XXIII,    1,   7|               fecerunt ne quis imperator magistratusve Poenorum ius ullum in civem
14013      IX,    5,  26|           novorum; ipsos adeo dictatorem magistrumque equitum reos magis quam
14014   XXVII,    1,   3|                   traducti. inter multas magnasque res, quae nunc secundae,
14015    VIII,    1,   6|                  est caeleste numen; es, magne Iuppiter; haud frustra te
14016   XXIII,    6,  39|               Crito Boeotus et Sositheus Magnes. Hi prospere tulerunt ac
14017    XXXV,    4,  31|              experto habendus rex esset. Magnetarchen summum magistratum vocant;
14018   XXXIX,    2,  25|              disceptatio de Perrhaeborum Magnetumque oppidis fuit: omnium enim
14019     XLV,    3,  32|                   ita factum est, ut non magnificentiam tantum, sed prudentiam in
14020   XXVII,    2,   6|                  pro temporis eius copia magnifici apparatus fecerunt.~ ~7.
14021     XLI,    3,  16|                  Romam adlatus et funere magnifico elatus sepultusque est.
14022  XXVIII,    4,  18|                                          Magnificumque id Syphaci - nec erat aliter -
14023    XLIV,    2,  15|              principem legationis, cuius magniloquentiam vix curia paulo ante ceperat,
14024     XXV,    3, 15a|          litteras ac nuntios ad Hannonem Magonemque, qui in propinquo in Bruttiis
14025  XXVIII,    1,   1|          exercitu ex Africa transgressus Magonique iunctus cum in Celtiberia,
14026    XXII,    7,  51|             Itaque voluntatem se laudare Maharbalis ait; ad consilium pensandum
14027      VI,    5,  30|                  militum ex plebe gratia maiestasque inter suos obtinuit, solacium
14028      II,    3,  21|              Mercuri dedicata est idibus Maiis.~ ~22.
14029    XXII,    7, 50b|                Sed antequam opprimit lux maioraque hostium agmina obsaepiunt
14030     XLI,    2,   9|                 ac] nominis Latini, ipsi maioresve eorum, M. Claudio T. Quinctio
14031      XL,    3,  29|              quantum Q. Petilio praetori maiorique parti tribunorum plebis
14032       V,    3,  21|                 spe atque opinione maior maiorisque pretii rerum ferretur, dicitur
14033      VI,    4,  29|              certioris quicquam fiduciae maiorisve quod sit auxilii dederint.
14034   XXXVI,    1,   3|                  omnes Brundisium idibus Mais convenirent. ipse a. d.
14035   XXIII,    3,  18|             praesentes tutarentur vires, maiusque id peccatum ducis apud peritos
14036  XXXIII,    3,  21|                Bardonem; in maritima ora Malacinos Sexetanosque <et> Baeturiam
14037     III,    9,  68|            nullos se usquam esse vident, malae rei se quam nullius, turbarum
14038   XXXIV,    3,  32|         Macedoniae ora quam promunturium Maleae commeatus ad exercitus nostros
14039     XLV,    4,  39|         praeterquam loqui, et <id> ipsum maledice ac maligne, didicit: ego
14040       V,    2,   8|               certatumque inter collegas maledictis. Pauci rei publicae, [plerique]
14041     VII,    3,  20|               gratos, novis corrumperent maleficiis florentemque populum Romanum
14042  XXXVII,    6,  49|        adduxerunt, ut haud paulo plurium maleficiorum gentis quam beneficiorum
14043     VII,    5,  30|                eam quam illos habere per maleficium sinatis. Non loquor apud
14044   XXXVI,    4,  22|       oppugnandam dedit; e regione sinus Maliaci, quae aditum haud facilem
14045   XXXVI,    3,  15|                Phthiotae Achaei et sinus Maliacus; intra fauces ad meridiem
14046    XLII,    3,  40|            occiderant; per Thessaliam et Maliensem agrum cum exercitu contra
14047   XXXIV,    1,   7|                  intertrimenti fit, quae malignitas est? praesidium potius in
14048       V,    3,  22|                 nec duci, qui ad senatum malignitatis auctores quaerendo rem arbitrii
14049     XLV,    3,  35|            adessent. imperiosum ducem et malignum antiquando rogationem, quae
14050   XXXVI,    1,   7|              Romanis certe bellare bonis malisque meis didici. in quae consilium
14051     III,    6,  41|              bono constans quam navum in malitia ingenium esse. Hunc enim
14052 XXXVIII,    4, 44a|                    Cum Aemilius callidam malitiam inimici velut notam omnibus
14053       I,    5,  30|          transire. Pugna atrox ad silvam Malitiosam fuit, ubi et peditum quidem
14054   XXVII,    8,  49|         interfecti. fabrile scalprum cum malleo habebant; id, ubi saevire
14055   XXIII,    1,   8|            abesse, dum facinus patratur, malles."~ ~9.
14056     XXI,    7,  60|          Hasdrubale sibi dimicandum esse malletque adversus singulos separatim
14057    XXXI,    5,  41|                  foedeque diripiunt; qui Maloeam incolunt voluntate in deditionem
14058     XLV,    2,  21|       adversabantur. sed et praetor novo maloque exemplo rem ingressus erat,
14059   XXXVI,    5,  44|                  Romanus, vela contrahit malosque inclinat et simul armamenta
14060      VI,    4,  22|          quattuor collegis Ser. Cornelio Maluginensi tertium Q. Servilio C. Sulpicio
14061  XXVIII,    8,  40|                rebus quam verbis adsequi malui ut qui aliquorum iudicio
14062  XXXVII,    7,  54|                pati quam se regi tradere maluissent, introducti Rhodii sunt.
14063       V,    4,  27|                quam praesentem victoriam maluistis; nos fide provocati victoriam
14064      IV,    4,  24|           auctoritate praeterquam ipsius Mamerci deterreri quiverit.~ ~25.
14065    VIII,    3,  16|               causa dixerunt L. Aemilium Mamercinum; is magistrum equitum Q.
14066  XXVIII,    5,  28|           veteribus cultoribus ademptam, Mamertini in Sicilia Messanam, sic
14067    XXXI,    1,   7|                opem, sicut patres nostri Mamertinis tulerant, totum in Hispaniam
14068     XXX,    5,  31|                  fecimus bellum; et tunc Mamertinorum sociorum periculum et nunc
14069   XXVII,    2,   8|                  patriciis negantibus C. Mamili Atelli, qui unus ex plebe
14070       I,    2,   4|         infantibus adeo mitem praebuisse mammas ut lingua lambentem pueros
14071   XXXVI,    1,   2|              utraque evenit, A. Cornelio Mammulae Bruttii, M. Aemilio Lepido
14072       I,    9,  59|             volnere Lucretiae extractum, manantem cruore prae se tenens, "
14073      XL,    4,  39|                 caede hostium gladios et manantia sanguine spolia Romam ad
14074      IX,    8,  43|                ageret, Romamque is metus manaret, adeo ut omnes iuniores
14075   XXVII,    3,  14|              parte aciem, latiusque fuga manasset ni C. Decimius Flavus tribunus
14076      II,    5,  49|                                          Manat tota urbe rumor; Fabios
14077     VII,    6,  38|                erant per Campaniae urbes manaverantque a Capua consilia in exercitum
14078   XXIII,    5,  31|                  Iunonis Sospitae cruore manavere lapidibusque circa id templum
14079    VIII,    5,  31|                 Papirio non inermes, non manci milites fuerint, quod se
14080    XXII,    2,  15|           equitibus sociorum L. Hostilio Mancino. Qui ex turba iuvenum audientium
14081     XLI,    2,   8|        condicionem, ut manu mitterentur, mancipio dabant, libertinique cives
14082     VII,    2,  13|               nobis ita desperasti ut te mancorum ac debilium ducem iudicares
14083    XXIX,    7,  38|         adulescens, quod tum perrarum in mandandis sacerdotiis erat. quadrigae
14084    XXIV,    2,   8|               studiis, quae in campum ad mandandos quibus velitis honores adfertis,
14085    XXII,    5,  35|              novus magistratus videbatur mandandus.~ ~36.
14086   XXXIX,    1,  14|                 extra ordinem consulibus mandant; indicibus Aebutio ac Faeceniae
14087    XXVI,    4,  22|                quibus imperium suffragio mandaret, vix ut veri simile sit
14088      VI,    4,  25|         censuissent Camilloque id bellum mandassent, adiutorem sibi ad eam rem
14089    XXIV,    4,  22|                  essent, quoniam eum qui mandasset suus furor absumpsisset,
14090      IX,    2,   9|                nobiscum est quibus nihil mandastis, nec cum Samnitibus cum
14091   XXXIX,    1,   5|             publicae, alterum alienas et mandatas exercuisse. his victus castigationibus
14092    XXVI,    5,  32|            senatui fore rem Syracusanam, mandaturosque consuli Laevino ut quod
14093   XXXIX,    1,   5|                quid privatim M. Aemilius mandaverit, meminisse, tribunatum sibi
14094   XXXIX,    1,  16|                  minoribus magistratibus mandavimus. vos quoque aequum est,