IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Titus Livius Ab Urbe condita Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Lib. Cap. Par. grey = Comment text
14095 XXIII, 3, 19| fervida mollissent aqua, mandere conarentur nec muribus aliove 14096 V, 3, 18| pro eo adiectis precibus mandetis." datum id petenti patri 14097 XXVI, 8, 49| obsidum mulier magno natu, Mandonii uxor, qui frater Indibilis 14098 XXVII, 4, 17| eum. eadem causa Indibili Mandonioque fuit, haud dubie omnis Hispaniae 14099 XXVII, 4, 15b| consul oppidum in Sallentinis Manduriam vi cepit; ibi ad quattuor 14100 XXVI, 7, 41| atque agamus non ut ipsi maneamus in Hispania sed ne Poeni 14101 XXXVII, 3, 19| iubeat? restat ergo, ut maneas in Asia, et rursus in hiberna 14102 V, 7, 55| signifer, statue signum; hic manebimus optime". Qua voce audita, 14103 XXII, 6, 39| futuraque donec res eaedem manebunt, immutabilis est. In Italia 14104 XXXVIII, 4, 38| sociosque sunt, iis ius abeundi manendique esto; servos seu fugitivos 14105 XL, 1, 10| moriendum est: nec eundo nec manendo insidias evito. quo me conferam? 14106 XXVI, 2, 13| acerbis indignisque quae manent victos vindicabit. parati 14107 XLI, 3, 23| finibus interdixissemus manereque id decretum <sciremus, quo 14108 III, 8, 58| dimissus Tibur exsulatum abiit, manesque Verginiae, mortuae quam 14109 XXII, 8, 60| castris oportet, cunctamini ac manetis; cum manere [et] castra 14110 III, 3, 25| auctoritas erat. Cum M. Valerio Mani filio Volesi nepote quaestor 14111 I, 3, 7b| trepidantium circa advenam manifestae reum caedis excitus postquam 14112 XL, 1, 8| praebere potes' inquit, 'manifestam rem teneas faciam.' enimvero 14113 XL, 1, 12| insidiatoris modo sed latronis manifesti et percussoris speciem induit. 14114 III, 7, 51| praeessent. M. Oppium Sex. Manilium creant. Patres solliciti 14115 VII, 5, 34| amictus centurionibus item manipularium militum habitu ductis? Ne 14116 XXI, 6, 54| vobis novenos ex turmis manipulisque vestri similes eligite. 14117 XXVII, 3, 14| signo arrepto primi hastati manipulum eius signi sequi se iussisset. 14118 X, 5, 44| et quattuor centuriones manipulumque hastatorum armillis aureisque 14119 X, 3, 29| Telluris Matris ac Deorum Manium esse; rapere ad se ac vocare 14120 VI, 3, 20| gentilicia altera, quod gentis Manliae decreto cautum est ne quis 14121 VIII, 1, 8a| vallum rogo cremaretur, Manlianaque imperia non in praesentia 14122 VI, 3, 20| tantae cladis causis ex Manliano supplicio magnae parti videri 14123 XL, 4, 39| comparatis copiis saltum Manlianum, per quem transiturum exercitum 14124 VI, 5, 30| Albinium L. Antistium dedit. Manliis, quod genere plebeios, gratia 14125 XXXVIII, 4, 42| successissent consules, ita Fulvio Manlioque C. Livium et M. Valerium 14126 VI, 3, 20| fratres quidem A. et T. Manlios, quod ad eum diem nunquam 14127 XLI, 2, 10| poposcit, vinctos se Iunium Manliumque minitans Romam missurum. 14128 XLI, 2, 11| Paucis ante diebus Iunius Manliusque oppidum Nesattium, quo se 14129 XXXVIII, 2, 17| illa, cum qua venerant, mansuefacta est feritas. Vobis mehercule, 14130 III, 2, 14| permulcendo tractandoque mansuefecerant plebem. His per totum annum 14131 III, 4, 29| tum imperio meliori animus mansuete oboediens erat, ut beneficii 14132 III, 2, 16| tribunos aut plebem timebat; mansuetum id malum et per aliorum 14133 XLV, 3, 31| instruxissent, nec aliter eas mansuras in fide gentes, nisi fractis 14134 XL, 3, 36| qua fide Celtiberi in pace mansuri sint, simul et qui illud 14135 XXII, 6, 38| in Italiam ab nobilibus mansurumque in visceribus rei publicae, 14136 XXIV, 2, 10| palmam viridem arsisse; Mantuae stagnum effusum Mincio amni 14137 I, 9, 55| animus; itaque Pometinae manubiae, quae perducendo ad culmen 14138 XXIX, 2, 8| magno piaculo sacrilegii sui manubias rettulit, spoliati dicebantur. 14139 XLIII, 1, 3| profiterentur eorumque, si quos manumisissent; eos Carteiam ad Oceanum 14140 XXXIX, 2, 26| modo praeter spem repente manumissorum licentiam vocis et linguae 14141 VII, 2, 16| tributim de vicensima eorum qui manumitterentur tulit. Patres, quia ea lege 14142 X, 5, 43| obsisteret ac moraretur manumque, si forte ita res posceret, 14143 XXXIV, 1, 7| auro vero, in quo praeter manupretium nihil intertrimenti fit, 14144 XXII, 8, 60| clamor flebilis est sublatus manusque ad curiam tendebant orantes 14145 XXIX, 6, 31| perfugit. familiae aliquot cum mapalibus pecoribusque suis - ea pecunia 14146 XXXIX, 2, 23| Postumius Tempsanus M. Claudius Marcellinus. extremo anni, quia Sp. 14147 XXV, 6, 29| vestrae sub clientela nominis Marcellorum tutelaque habendas tradas? 14148 XXIII, 6, 45| in agro; sed qui pugnent marcere Campana luxuria, vino et 14149 XLII, 2, 22| adsignatus. M. Popilius rogatione Marcia bis apud C. Licinium causam 14150 XLII, 2, 21| triumphavit. rogationem Marciam de Liguribus magno consensu 14151 XXV, 3, 12| obiecta est ex carminibus Marcianis. vates hic Marcius inlustris 14152 IX, 8, 43| incendit. Quae ubi flagrantia Marcianus miles conspexit et hostes 14153 XXX, 3, 18| Quinctilius praetor cum filio, cui Marco praenomen erat, impigro 14154 XLV, 1, 4| provincia Hispania decedens Marcolica nobili urbe capta, decem 14155 XXIII, 5, 30b| fuerat, filii tres, Lucius, Marcus, Quintus, ludos funebres 14156 XLII, 5, 67| impetum fecisse et regionem, Marenen quam vocant, cepisse. itaque 14157 XLI, 3, 27| extra urbem substruendas marginandasque primi omnium locaverunt, 14158 XLIV, 3, 33| innixos pilo, capite super marginem scuti posito sopitos stare, 14159 XXVII, 7, 37| Minturnis aedem Iovis et lucum Maricae, item Atellae murum et portam 14160 XXIII, 5, 35| duo milia cum ipso duce Mario Alfio; capta sunt signa 14161 XXVII, 6, 31| uno aut altero comite per maritas domos dies noctesque, et 14162 XXXIV, 3, 29| factus Gytheum oppidum omnium maritimarum rerum Lacedaemoniis receptaculum 14163 XXXIX, 1, 1| urbium et copia terrestrium maritimarumque rerum et mollitia hostium 14164 XXXIII, 3, 19b| ingentes copias terrestres maritimasque comparasset, principio veris 14165 XXXV, 2, 13| occidit. Achaeis omnium maritimorum Laconum tuendorum a T. Quinctio 14166 XXXVIII, 1, 7| quae Patris erant navibus marituma Aetoliae vastabat. Adversus 14167 XXXVII, 4, 26| propinquam Epheso, ut nihil terra marive ageret, quod non subiectum 14168 XLI, 3, 20| Tegeae theatrum magnificum e marmore facere instituit; Cyzici < 14169 XLII, 1, 3| ratus adiecturum, si tegulae marmoreae essent, profectus in Bruttios 14170 XXXVIII, 1, 9| pondo dederunt. Signa aenea marmoreaque et tabulae pictae, quibus 14171 XXVII, 1, 1| per proditionem recepta Marmoreas et Meles de Samnitibus vi 14172 XXXI, 3, 26| Attica et copia domestici marmoris et ingeniis artificum praebuit 14173 XXXVII, 7, 60| Thraciae oram missis ab Aeno et Maronia praesidia Antiochi deduci 14174 XXXVII, 5, 33| consuli, transgresso Aeniorum Maronitarumque finis, nuntiatur victam 14175 XXXIX, 2, 28| disserendi viam 'non cum Maronitis' inquit 'mihi aut cum Eumene 14176 XLIV, 3, 40| a parte Romanorum erant, Marrucina et Paeligna, duae turmae 14177 XXVIII, 8, 45| polliciti. Marsi Paeligni Marrucinique multi voluntarii nomina 14178 XXIV, 2, 10| infantem in utero matris in Marrucinis 'io triumphe' clamasse; 14179 XXVI, 2, 11| praeterque oppidum Sulmonem in Marrucinos transisse; inde Albensi 14180 XXII, 2, 9| Hadrianumque agrum, Marsos inde Marrucinosque et Paelignos devastat circaque 14181 XXVII, 8, 43| item per agrum Larinatem Marrucinum Frentanum Praetutianum, 14182 VIII, 5, 31| quod belli casus ferunt Marsque communis, adversa pugna 14183 XXXVIII, 2, 13| famaque ita tenet, Celaenis Marsyan cum Apolline tibiarum cantu 14184 XXXVIII, 2, 13| sorore Seleuci regis. Et Marsyas amnis, haud procul a Maeandri 14185 X, 3, 27| et intactus, gentis nos Martiae et conditoris nostri admonuit." 14186 XXII, 2, 12| quidem victos tandem illos Martios animos Romanis, debellatumque 14187 XXIX, 6, 32| Carthaginiensium populos Masaesuliorumque fines - id Syphacis regnum 14188 XXXI, 2, 12| Sabinis incertus infans natus, masculus an femina esset, alter sedecim 14189 XXX, 1, 5| quae comperta adferrent Masinissaque, cui omnia hostium nota 14190 XXI, 3, 25| Cornelium Asinam et C. Papirium Masonem. Id quoque dubium est legati 14191 XXXVIII, 2, 17| Aegyptios degenerarunt; Massilia, inter Gallos sita, traxit 14192 XLII, 1, 4| provincias ierant, N. Fabius Massiliae moritur, cum in citeriorem 14193 XXXVII, 7, 54| nulla vincimur alia re. Massiliensis, quos, si natura insita 14194 XXXI, 6, 50| ab aedilibus L. Terentio Massiliota et Cn. Baebio Tamphilo, 14195 XXVII, 4, 19| fuisset, Numidam esse ait, Massivam populares vocare: orbum 14196 VII, 4, 24| incautus agitat, laevo umero matari prope traiecto cesserat 14197 V, 7, 55| publice praebita est; saxi materiaeque caedendae unde quisque vellet 14198 IX, 8, 41| bellum censerent; plaga una - Materinam ipsi appellant - non continuit 14199 I, 6, 34| honorum et cui Tarquinii materna tantum patria esset. Sublatis 14200 II, 4, 40| filium venerim, captiva materne in castris tuis sim. In 14201 XXIV, 1, 6| sed Pyrrhi etiam regis, materni avi, iubebant meminisse, 14202 XXVII, 4, 19| orbum a patre relictum apud maternum avum Galam, regem Numidarum, 14203 XXVIII, 3, 10| aedilibus plebis M. Pomponio Mathone et Q. Mamilio Turrino.~ 14204 XXII, 5, 33| Veturius Philo M. Pomponium Mathonem magistrum equitum dixit. 14205 XXIX, 3, 13| eidem Gallia, M. Pomponio Mathoni Sicilia, Ti. Claudio Neroni 14206 XL, 3, 26| navesque iis ornatae sunt, Matienoque, cuius ad Gallicum sinum 14207 XXVI, 2, 9| manibus hostium eriperent matresque Romanas et liberos parvos 14208 XXXVII, 1, 3| virgines, patrimi omnes matrimique, ad id sacrificium adhibiti, 14209 VIII, 1, 6| altera exercitum Deis Manibus Matrique Terrae deberi; utrius exercitus 14210 VIII, 4, 22| aedilibus crimine stupratae matrisfamiliae absolvisset. data visceratio 14211 XXII, 1, 1| hostiis sacrificaretur, matronaeque pecunia conlata quantum 14212 XXXIV, 1, 6| nostri non existimarint decus matronale servari posse, nobis quoque 14213 XXX, 2, 13| eiecisse cum Carthaginiensem matronam domum acceperit. illis nuptialibus 14214 XXXII, 3, 21| cetera stupra virginum matronarumque oblivioni dentur. Ne sit 14215 VIII, 3, 18| muliebri fraude civitatem premi matronasque ea venena coquere et, si 14216 V, 4, 23| plena omnia templa Romanarum matrum grates dis agentium erant. 14217 XXXV, 4, 36| fraude coepto, omnia in maturandam perniciem eorum qui fecerant 14218 XXXIII, 1, 7| Philippus maturandi itineris causa, post imbrem 14219 XXXIV, 5, 46| mittit ut, si videretur ei, maturaret venire: se tergiversando 14220 XXXIV, 6, 56| protinus ire ad portam et, ut maturaretur res, proficisci ad dilectum 14221 VII, 4, 28| esset, legiones quantum maturari potuit in Auruncos ductae. 14222 II, 4, 38| succurrit, vivere nos quod maturarimus proficisci? Si hoc profectio 14223 I, 9, 58| amicis veniant; ita facto maturatoque opus esse; rem atrocem incidisse. 14224 XXIX, 5, 23| virginem a Carthagine arcessit maturatque nuptias; et inter aliam 14225 I, 8, 44| Censu perfecto quem maturaverat metu legis de incensis latae 14226 VIII, 2, 9| ire ad T. Manlium iubet matureque collegae se devotum pro 14227 III, 2, 12| crescere. Senescentibus vitiis, maturescente virtute, sinerent tantum 14228 XL, 1, 12| innoxio fratri per eundem te maturet perniciem. perfugium sibi 14229 XXXIV, 3, 26| expeditas cohortes misit. quod maturi erat circa, demessum et 14230 XXII, 6, 43| statuit in calidiora atque eo maturiora messibus Apuliae loca, simul 14231 VI, 4, 22| propinquitas urbis hosti et causa maturioris fugae et unum ex fuga receptaculum 14232 II, 1, 1| bonam frugem libertatis maturis iam viribus ferre possent. 14233 IV, 2, 13| res eum necdum compositis maturisve satis consiliis oppressit. 14234 XXII, 6, 40| transitio parata fuerit, si maturitas temporum exspectata foret.~ ~ 14235 I, 1, 3| Nondum maturus imperio Ascanius Aeneae 14236 XXIX, 6, 30| patruelis, ex Hispania in Mauretaniam - Baga ea tempestate rex 14237 XXIII, 4, 29| inclinatam mediam aciem Mauri Numidaeque videre, extemplo 14238 XXX, 6, 33| Gallorumque, Baliaribus Maurisque admixtis: in secunda acie 14239 XXIII, 4, 26| eques par fuit nec iaculator Maurus caetrato, velocitate pari, 14240 XXIV, 6, 49| cum paucis equitibus in Maurusios ex acie Numidas - extremi 14241 XXII, 1, 1| excidisse ita scriptam: "Mavors telum suum concutit", et 14242 XXXVIII, 4, 43| exerceat, vel, si in hac utique mavult, retineat Ambraciensis suos 14243 XXXVIII, 6, 50b| posset, incusabant: duas maximas orbis terrarum urbes ingratas 14244 I, 2, 4| fatis tantae origo urbis maximique secundum deorum opes imperii 14245 XLV, 3, 34| missas cum Scipione Nasica Maximoque filio copias iuvenisset, 14246 XLI, 3, 23| quibusdam videtur agi: ego maxumam gravissimamque omnium non 14247 XXIX, 6, 29| in dicionem imperiumque Mazaetulli concessit; regio tamen nomine 14248 V, 6, 44| recuso eundem Ardeae rerum mearum exitum quem Romae habui".~ ~ 14249 VI, 1, 2| nec procul a Lanuvio - ad Mecium is locus dicitur - castra 14250 XXII, 1, 2| caelo gravante caput et quia medendi nec locus nec tempus erat 14251 VIII, 5, 36| popularem ita dextere egit, ut medendis corporibus animi multo prius 14252 XXXVII, 6, 40| equitum; agema eam vocabant; Medi erant, lecti viri, et eiusdem 14253 III, 7, 51| urbem intravere sub signis, mediaque urbe agmine in Aventinum 14254 VIII, 3, 18| epoto [in conspectu omnium] medicamento suamet ipsae fraude omnes 14255 XXII, 2, 18| per ludificationem hostis; medicos quoque plus interdum quiete 14256 XLII, 4, 47| fide indicatum Pyrrho regi medicum vitae eius insidiantem; 14257 XXXIV, 3, 32| dicebas, non quidem nec ipsa mediocria; sed quid ista sunt prae 14258 XXV, 5, 23| omnium ratus esse et vel mediocribus scalis superabilem, ad Marcellum 14259 XLIV, 2, 27| ea pependerant spe, haud mediocriter debilitavit. eadem avaritia 14260 XXXVI, 2, 12| legatos peterentque ab eo, ut Medionios super tanta re consultare 14261 XL, 2, 23| fugam ad Romanos Demetrius meditabatur; cui consilio adiutor deum 14262 XL, 1, 15| dicendum esset, tempus ad meditandum et componendam orationem 14263 XL, 1, 15| accusatorem audirem an defensionem meditarer? attonitus repentino atque 14264 XL, 1, 15| ille diu ante praeparata ac meditata in me oratione est usus: 14265 XLII, 4, 52| tamen militia fuerat. et diu meditatum Philippo primo, deinde et 14266 XXV, 5, 25| imminens ferenti in agros mediterraneaque insulae, percommode situs 14267 XXXII, 3, 21| coeperint oppugnare, in mediterraneas scilicet nos urbes recipiemus, 14268 XXVII, 3, 10| et Paestani et Cosani, et mediterranei Beneventani et Aesernini 14269 XXIV, 5, 36| Himilco ratus via decipitur. mediterraneo namque Poenus itinere duxit; 14270 XXVIII, 1, 3| Hasdrubali ad excursiones circa mediterraneos populos faciendas. Scipio 14271 XXXVIII, 2, 18| oppidum est, sed plus quam mediterraneum celebre et frequens emporium. 14272 XXXV, 3, 26| in re navali erat, Arcas, mediterraneus homo, externorum etiam omnium, 14273 X, 1, 2| tutam <possint> [vidisse], - Meduacus amnis erat --, eo invectam 14274 I, 7, 38| Crustumerium, Ameriola, Medullia, Nomentum, haec de Priscis 14275 I, 6, 33| Postremo omni bello Latino Medulliam compulso, aliquamdiu ibi 14276 XLI, 3, 20| urbium donis et deorum cultu. Megalopolitanis in Arcadia murum se circumdaturum 14277 XXXII, 3, 22| ullo nec improbante. Nam Megalopolitanos avorum memoria pulsos ab 14278 XXXV, 3, 27| agri, qui proximus finem Megalopolitarum est, duxit et magna vi pecorum 14279 XXIV, 4, 30| agendum rati postero die Megaris castra movent, ut Herbesum 14280 XXVII, 2, 6| habere, vetus L. Postumi Megelli, qui interrex iis comitiis 14281 XXXVIII, 2, 17| mansuefacta est feritas. Vobis mehercule, Martiis viris, cavenda 14282 XXVIII, 5, 28| memoriam, sicut patriae meique, eieceritis ex animis vestris: 14283 V, 3, 18| ultro honorem huic petenti meisque pro eo adiectis precibus 14284 XXXIII, 1, 6| quidem die, cum Philippus ad Melambium quod vocant Scotusaei agri, 14285 XLIII, 2, 23| angustiis in campo, quem Meleona vocant, stativa dierum paucorum 14286 XXVII, 1, 1| proditionem recepta Marmoreas et Meles de Samnitibus vi cepit. 14287 XLIV, 1, 13| Romani. et ab oppugnatoribus Meliboeae, cum in superioribus locis 14288 II, 1, 3| inexorabilem esse, salubriorem melioremque inopi quam potenti; nihil 14289 XXVIII, 8, 43| in Africa et duces plures melioresque quam tunc in Hispania fuerunt? 14290 XXIV, 1, 3| illius partis oriebantur meliorque eis Romanus et in dies cautior 14291 XXI, 6, 51| Siciliae oram, ipse in insulam Melitam, quae a Carthaginiensibus 14292 XXIII, 6, 45| illorum virorum vix arma membraque sustinentes pugnare. Capuam 14293 XXIII, 2, 13| bello fuerit plerique qui meminerimus supersumus. Nunquam terra 14294 X, 2, 14| ope adiutam rem publicam meminerint, illo die adnitantur ut 14295 XXX, 7, 42| rebus sapere et consulere meminerit; et hercule mirandum fuisse 14296 X, 4, 37a| conscripti, vestrae maiestatis meminero ut me consulem esse obliviscar. 14297 VII, 5, 30| nos venisse in amicitiam meminissemus, amici forsitan pariter 14298 XLV, 1, 8| fide adversus eum coluimus, meminisses, <quod fuit> consilium, 14299 XLV, 4, 37| dictatorem interfuerit, meminit. itaque <apparvisset neque> 14300 XLII, 2, 27| numerum explendum deesset, C. Memmio collegae in Siciliam scriberet, 14301 XXXII, 3, 22| filium damiurgum nomine Memnonem habebat, partis eius quae 14302 IX, 8, 38| imaginem Furculas Caudinas memorabant: eadem temeritate avidam 14303 IX, 6, 31| iniquo successum erat loco memorabantur. His accensus miles, omnium 14304 IV, 5, 43| providentia curaque exceptam memorabat Veientibus indutiis et cunctatione 14305 XXXVIII, 6, 53| tamen quam pacis artibus memorabilior. <nobilior> prima pars vitae 14306 XXIII, 6, 44| atrox esse coepit pugna, memorabilisque inter paucas fuisset ni 14307 XXXVI, 3, 17| Europam transisset, nihil memorabilius toto tempore hibernorum 14308 VIII, 6, 40| functusque eo haud sane memorandi imperii ministerio se dictatura 14309 II, 5, 60| dominum datum ab senatu memorans. Varia fortuna belli, atroci 14310 XXXVI, 2, 10| nequaquam Pheris conferendae memorantibus, nunc hiemem et tempus anni 14311 III, 2, 12| participare cum Caesone, memorare pugnas, referre egregia 14312 I, 9, 59| scriptoribus facilia subicit, memoratis, incensam multitudinem perpulit 14313 V, 1, 2| aliquot annis ante fuisse memoratum est per collegarum intercessionem 14314 X, 2, 16| redemptum, haud vana iactantes, memorent. Nihil abesse, si sit animus 14315 XXXVIII, 6, 50b| Oppressit deinde mentionem memoriamque omnem contentionis huius 14316 IX, 8, 44| consules factos tradidimus. Memoriane fugerit in annalibus digerendis 14317 I, 5, 28| apud Romanos exempli parum memoris legum humanarum fuit: in 14318 IV, 3, 19| corporis, animo ac viribus par memorque generis, quod amplissimum 14319 XLV, 1, 11| Aegypto potitus, relicto Memphi maiore Ptolemaeo, cui regnum 14320 XLV, 1, 12| receptusque et ab iis, qui> ad Memphim incolebant, et ab ceteris 14321 VI, 3, 17| responderet; cui servo unquam mendacii poenam vincula fuisse? non 14322 XXXV, 5, 42| potestate esse, et quibus mendaciis de rege, multiplicando verbis 14323 XXXI, 6, 45| Cassandream petentes primo ad Mendaeum, maritimum civitatis eius 14324 XXXV, 5, 49| regis, videretis regem nunc mendicantem prope frumentum ab Aetolis 14325 XXXVIII, 6, 55| Scipione malim equidem librarii mendum quam mendacium scriptoris 14326 XXVIII, 5, 28| ultimum dementis exsequi volo; mene vivo et cetero incolumi 14327 XLIV, 2, 24| ad Demetriadem semel cum Menecrate quodam, iterum cum Antimacho, 14328 XXXIV, 3, 28| praeter urbem sub ipsas Menelai montis radices ducere copias 14329 XXXIX, 2, 26| et ipse a querellis orsus Menelaidem in Dolopia, quae regni sui 14330 II, 5, 52| participando laudes; magis tamen Menenianum - adeo mutaverant animum - 14331 XXXVI, 4, 28| Dicaearchum civem vestrum et Menestam Epirotam' - Naupactum is 14332 XXXVIII, 1, 10| et Dicaearchus, ab Europa Menestas et Damocritus coepissent, 14333 XXII, 5, 31| continentem escensiones faceret, Menige insula vastata et ab incolentibus 14334 XXVII, 6, 32| omnis generis armatorum cum Menippo et Polyphanta ducibus ad 14335 XXXV, 4, 32| Antiochum, redierat inde Menippumque secum adduxerat regis legatum. 14336 XLII, 5, 58| equitibus et summae partis eius Meno Antigonensis praeerat. proximi 14337 XLIV, 3, 35| Perrhaebos mercatores Coenum et Menophilum, notae iam sibi et fidei 14338 XLI, 3, 20| vescuntur ++ vasa aurea mensae unius posuit. Rhodiis, < 14339 XXIII, 3, 21| penuriam argenti triumviri mensarii rogatione M. Minucii tribuni 14340 XXIV, 3, 18| arcessitosque se ab triumviris mensariis esse dixerunt ut pretia 14341 X, 3, 23| Capitolio limina et trium mensarum argentea vasa in cella Iovis 14342 IX, 7, 34| Satis est aut diem aut mensem censurae adicere? triennium, 14343 VII, 3, 21| facultatibus aut aerarium mensis cum aere in foro positis 14344 IV, 2, 12| frumentum et vendere quod usui menstruo superesset, fraudandoque 14345 XLIV, 1, 2| praetore dimisso consul menstruum <frumentum> iusso milite 14346 XXVI, 8, 49| tredecim milia; adeo nullus mentiendi modus est.~ Ne de ducibus 14347 XXXV, 5, 49| sermone potuisse apparere: mentiendo in vicem iactandoque vires 14348 XXXIII, 3, 28| oblaturum se multitudini mentionemve eius caedis nullo lacessente 14349 III, 6, 43| creandorum secessionisque mentiones ad volgus militum sermonibus 14350 XXVI, 3, 17| inter oppida Iliturgim et Mentissam. huius saltus fauces Nero 14351 VI, 3, 17| vir consularis? fingerent mentitum ante atque ideo non habuisse 14352 XXIV, 1, 5| Thrasonem esse auctorem consilii mentitus, nec nisi tam potenti duce 14353 XXVII, 8, 50| vero tanta vix ut compotes mentium prae gaudio essent celebratum 14354 IV, 4, 26| additur - et Cn. Iulius Mento consules facti. Nec ultra 14355 VIII, 2, 9| capite, manu subter togam ad mentum exserta, super telum subiectum 14356 VII, 6, 40| immortales, milites, vestros meosque ab urbe proficiscens ita 14357 XXXIX, 2, 26| diutina siti nimis avide meram haurientes libertatem: ita 14358 IV, 2, 15| bonaque contacta pretiis regni mercandi publicarentur. Iubere itaque 14359 IV, 6, 52| Tiberim accolunt ad frumentum mercandum, annonae foret subventum. 14360 XLI, 1, 2| frequens inter castra et mare mercantium sine ullo terrestri aut 14361 XXXIV, 2, 9| imprudentes maris gaudebant mercarique et ipsi ea quae externa 14362 XXX, 7, 38| vectura frumentum nautis mercator relinqueret.~ Romae ad nuntium 14363 XXXIII, 5, 48| apparari iusso magistros navium mercatoresque invitari iussit et vela 14364 I, 5, 30| Tullus ad Feroniae fanum mercatu frequenti negotiatores Romanos 14365 XXIII, 4, 28| transitus quosdam pretio mercatum nec auxilia Gallica aliter 14366 XLV, 1, 6| Threciae ora erat, quia mercaturas in ea regione fecerat, appellat, 14367 XXXIII, 4, 32| concilium Asiae Graeciaeque is mercatus erat. tum vero non ad solitos 14368 V, 7, 50| aurum ex quo summa pactae mercedis Gallis confieret, a matronis 14369 XXIII, 4, 29| Poenos locat, laevo Afros mercenariorumque auxilia; equitum Numidas 14370 V, 1, 4| sic enim agere debent qui mercennario milite utuntur; nos tamquam 14371 XXXIII, 1, 4| certamine levis armaturae mercennariorumque militum; Macedonum vero 14372 XXIV, 6, 49| memoriam insigne est quod mercennarium militem in castris neminem 14373 XXIV, 3, 18| centurio stipendium acciperet, mercennariumque increpantes vocarent qui 14374 XXXVIII, 5, 45| Eumenis frater, eo consul mercennarius cum exercitu Romano sequereris, 14375 XXII, 4, 25| ferunt, ipsum institorem mercis, filioque hoc ipso in servilia 14376 XXII, 2, 10| Volcano ac Vestae, sextum Mercurio et Cereri. Tum aedes votae. 14377 V, 2, 13| Latonamque et Dianam, Herculem, Mercurium atque Neptunum tribus quam 14378 XL, 1, 11| superstes - et ita sim, si merebor, ut ipse me esse velit - 14379 XXXIV, 4, 43| Corneliis, Blasioni Sicilia, Merendae Sardinia. in Macedoniam 14380 XLII, 3, 38| Romani experti essent, bene merendo liberalitatem experirentur. 14381 III, 9, 71| vicesima iam stipendia merentem, cum ad Coriolos sit bellatum. 14382 VIII, 4, 21| censeret, 'eam' inquit 'quam merentur qui se libertate dignos 14383 XXIV, 3, 18| censores notassent pedibus mererent mitterenturque in Siciliam 14384 XXXIX, 1, 9| omnia praebentibus suis meretriculae munificentia sustinebatur. 14385 V, 1, 6| impune dicuntur. Fustuarium meretur, qui signa relinquit aut 14386 XXXVII, 4, 30| cornu circumventae naves mergebantur. dextera pars integra sociorum 14387 XXVII, 7, 37| procul terrae contactu, alto mergendum. vivum in arcam condidere 14388 I, 9, 51| iniecta saxisque congestis mergeretur.~ ~52. 14389 XXXVIII, 2, 20| circumvectus montem, animadvertit meridiana regione terrenos et placide 14390 XXIX, 6, 35| navalesque socii tenebant, meridianam vallem ad alterum litus 14391 XXXIX, 1, 13| Aebutii, qui optime de ipso meritae talem gratiam rettulisset, 14392 XXXVI, 4, 27| antiqua iura foederum ordiri meritaque in populum Romanum absistere 14393 VI, 5, 42| rem senatus censeret esse meritoque id, si quando unquam alias, 14394 XXXV, 4, 32| Romanae societatis Aetolos meritorumque in universam Graeciam T. 14395 II, 4, 38| simus ludos piaculumque merituri; ideo nos ab sede piorum, 14396 XXXII, 1, 5| communire iubet; ipse in Meropo posuit castra. Qua abscisae 14397 XXXII, 1, 5| inter montes, quorum alterum Meropum, alterum Asnaum incolae 14398 VI, 3, 17| oppressos, sic M. Manlium mersam et obrutam fenore partem 14399 XXIX, 5, 27| unus praeterquam quod non mersas fluctibus naves ceteros 14400 XXIII, 3, 18| ex insolentia in eas se merserant. Somnus enim et vinum et 14401 XLIV, 3, 45| amnis multitudine gravatum merserunt. Galepsum eo die, postero 14402 XXII, 7, 51| haurire; inventi quidam sunt mersis in effossam terram capitibus 14403 XXV, 1, 3| pretii rebus impositis, cum mersissent eas in alto exceptis in 14404 XXXVI, 3, 20| praetervectos excepit; alias mersit, alias cepit naves; quae 14405 IX, 4, 18| loquimur de Alexandro nondum merso secundis rebus, quarum nemo 14406 XLI, 1, 3| somnoque veri simile esse mersos iacere.~ ~4. 14407 XXXVIII, 5, 49| Thracia duobus proeliis merueram. Sed iam dictum satis est; 14408 XXVIII, 5, 27| patria quid de vobis meruerat, quam cum Mandonio et Indibili 14409 XLV, 2, 24| non perniciem civitatis meruerunt? voluntatis nostrae tacitae 14410 XXXVII, 7, 55| Claudium Neronem Cn. Cornelium Merulam M. Iunium Brutum L. Aurunculeium 14411 XL, 4, 58| qua venerat, Apolloniam Mesembriamque repetit. Perseus potitus 14412 XXXVIII, 4, 35| instaurati. M. Valerius Messala inde et C. Livius Salinator 14413 XXXVIII, 4, 35| mille et ducentos equites. Messalae Ligures, Salinatori obtigit 14414 XXXVIII, 4, 35| creavit consules M. Valerium Messalam et C. Livium Salinatorem, 14415 XXVII, 2, 7| litteris fuerant M. Valeri Messallae. maxime movit patres Hasdrubalis 14416 VIII, 5, 24| Consentiam ac Terinam, alias inde Messapiorum ac Lucanorum cepisset urbes 14417 XXXII, 3, 21| caedes direptionesque bonorum Messenae in media Peloponneso factas 14418 XXXVI, 4, 31| oppidum inter Megalopolim Messenenque positum, Quinctio occurrit; 14419 II, 1, 5| farris dicitur fuisse matura messi. Quem campi fructum quia 14420 XXII, 6, 43| calidiora atque eo maturiora messibus Apuliae loca, simul ut, 14421 IV, 4, 28| proelium versum est. Uni viro Messio fortuna hostium innititur. 14422 IV, 4, 29| Messium impetus per stratos caede 14423 IV, 4, 28| rebellionis dedissent, ni vettius Messius ex Volscis, nobilior vir 14424 XXXVII, 4, 27| ipse collis est in modum metae in acutum cacumen a fundo 14425 XLV, 2, 18| adlaturum, sibi libertatem. metalli quoque Macedonici, quod 14426 XLII, 1, 12| praeter annuum, quod ex metallis regiis capiat, vectigal. 14427 I, 4, 19| dispensavit, ut vicesimo anno ad metam eandem solis unde orsi essent, 14428 XXI, 6, 48| transgressos Trebiam Romanos metantesque castra conspexissent, paucos 14429 XXXVII, 5, 38| hoste posuerunt castra. metantibus et muniendo occupatis tria 14430 XXIX, 6, 28| castra in proximis tumulis metantur. iam non in maritimos modo 14431 XXV, 3, 15a| arcem Tarenti tuendam qui Metaponti erant militibus. itaque 14432 XXVI, 7, 39| mox praedae fuere Thurinis Metapontinisque. ex onerariis quae cum commeatu 14433 XXIV, 3, 20| venit, frumentum ex agris Metapontino atque Heracleensi - iam 14434 XXV, 3, 15a| Tarentinorum magis defectio Metapontinorumque, quibus indidem ex Achaia 14435 XLIV, 3, 36| primis ordinibus inperat, metarentur frontem castrorum et inpedimenta 14436 XLIV, 1, 7| castris pervenit ad Dium metarique sub ipso templo, ne quid 14437 XLI, 3, 27| numerandis..... dam, et metas trans...... et caveas ferreas, 14438 XLIV, 3, 37| Paulus postquam metata castra impedimentaque conlocata 14439 XXVII, 8, 47| subsedit, alter per vada nota Metaurum flumen tranavit. ita desertum 14440 XLIV, 2, 23| amicis ad ea perficienda. Meteone Labeatidis terrae Pantauchus 14441 XLIV, 3, 32| amicos cognatosque regis; qui Meteonem, Labeatium gentis urbem, 14442 XLII, 5, 65| vagantis per agros Romanos metere, cum <mille> equitibus, 14443 XLV, 3, 31| dirundam <ac> traducendos Methymnam Antissaeos Labeonem miserunt, 14444 XXXI, 1, 4| publicum populi Romani esset, metiendo dividendoque crearet. creati 14445 XXIII, 2, 12| qui tantus acervus fuit ut metientibus dimidium supra tres modios 14446 XXV, 4, 22a| mittunt C. Laetorium M. Metilium qui nuntiarent, ut reliquias 14447 IV, 6, 48| seditione quam Maecilius Metiliusque largitione pessimi exempli 14448 XXIV, 3, 19| praesidio. praeerat Statius Metius, missus ab Cn. Magio Atellano, 14449 XLIV, 2, 23| Thessalonicae conscendere iussi. ibi Metrodorus erat, qui nuper ab Rhodo 14450 XXXVI, 2, 10| adventu cepit. inde Cierium et Metropolim et iis circumiecta castella 14451 XXXVIII, 2, 15| acceptis profectus eo die in Metropolitanum campum, postero die Dynias 14452 I, 5, 28| silentium tenet. Tum Tullus "Metti Fufeti" inquit, "si ipse 14453 XXI, 3, 29| utique inexpertis horrendam, metuebat.~ ~30. 14454 VI, 3, 14| seditione, quam solito magis metuendam auctor faciebat. non enim 14455 II, 2, 12| inter tantas fortunae minas metuendus magis quam metuens, "Romanus 14456 V, 4, 26| quem adversarium maxime metuerant gloria in Faliscis crevit. 14457 XXVII, 6, 31| praeda ut qui nihil tale metuerent adortus Romanos compulit 14458 XXII, 6, 39| Hannibal, nihil temere agentem metuet. Nec ego ut nihil agatur [ 14459 II, 2, 7| Capitolioque habitarem, metui me crederem posse a civibus 14460 IX, 8, 41| magnisque itineribus ad Mevaniam, ubi tum copiae Umbrorum 14461 I, 1, 2| florentes opes Etruscorum Mezentiumque regem eorum confugiunt, 14462 I, 1, 3| puerilis regni movere arma aut Mezentius Etruscique aut ulli alii 14463 VII, 5, 33| omnia, qua nunc erectae micant hastae, patefacta strage 14464 VI, 3, 13| voltum hostis ardore animi micantem ferre non potuit. impulsa 14465 I, 5, 25| concursu increpuere arma micantesque fulsere gladii, horror ingens 14466 XXXVII, 2, 11| effugerunt terrore flammae micantis via sibi inter confertas 14467 VI, 3, 12| vobis se intulerint, tum micent gladii et veniat in mentem 14468 XLIII, 1, 7| ipso introitu movit, quod Micythion, princeps eorum, pedibus 14469 XXXV, 5, 51| agerent, nequiquam contra Micythione et Xenoclide tendentibus 14470 XLIII, 1, 8| legatis missa et vehicula Micythioni publice locata, quae eum 14471 V, 7, 53| audieritis - etiamsi tum migrandum fuisset incolumi tota urbe, 14472 V, 7, 49b| dubie servavit cum prohibuit migrari Veios, et tribunis rem intentius 14473 XXVII, 7, 34| adeo aegre tulerat ut rus migrarit et per multos annos et urbe 14474 V, 7, 53| posteris nostris; nunc haec migratio nobis misera ac turpis, 14475 XLI, 2, 8| in civitatem Romanam per migrationem et censum transibant. haec 14476 X, 4, 34| inveniunt relictaque quae migratu difficilia essent. Ea direpta; 14477 XXII, 3, 22| restituendorum domos obsidum mihimet deposco ipse, ut opera quoque 14478 IX, 2, 8| quae sententia testis erit mihine an legionibus vestris pepercerim, 14479 XXII, 4, 30| exercitibus his tuis quod tibi mihique servato ac conservatori 14480 XLIII, 1, 6| praestare paratos esse. Milesii nihil, [quod] praestitissent, 14481 XXXVIII, 4, 39| insulam dono dederunt, et Milesiis quem sacrum appellant agrum 14482 XXXVII, 3, 16| quas praetervectus est, Miletus Myndus Halicarnassus Cnidus 14483 VIII, 2, 11| praetorem eorum nomine Milionium dixisse ferunt pro paulula 14484 VII, 6, 38| atque amoenitate perfrui, se militando fessos in pestilenti atque 14485 XLIV, 2, 24| Chimaro quodam populari suo, militante apud Persea, inde postea 14486 XXIX, 6, 29| reciperandoque paterno regno. - militanti pro Carthaginiensibus in 14487 V, 1, 3| patrum in plebem, cum aera militantibus constituta sunt, tribunos 14488 XXX, 3, 17| loricis, et tabernacula militaremque supellectilem qualem praeberi 14489 III, 7, 51| qui summae rei praeessent militarique honore tribunos militum 14490 XXXI, 6, 49| in Hispania aut in Africa militasset, in singulos annos bina 14491 XXXIV, 2, 13| praedonum magis quam bellantium militastis more: nunc iusta pugna hostes 14492 XXIII, 6, 42| tutaretur, omnis sub signis militat tuis. Nec te nec exercitum 14493 XXVIII, 5, 27| adversus auspicia sub quibus militatis, quid adversus morem militiae 14494 XXIV, 2, 14| quaerentium, en unquam liberi militaturi essent, scripseratque senatui 14495 X, 2, 10| armisque lacesserent cultores; militaturos tamen se, si utique Etrusci 14496 XXIX, 1, 1| edictum imperatoris erat ipsum militaturum qui ita non fecisset. egregiam 14497 VI, 2, 10| iuventutis aliqui apud Volscos militaverint; eos tamen ipsos pravi consilii 14498 XXIII, 2, 15| essent; sed qui in Romanis militaverit castris, non posse obscuram 14499 XXXVI, 3, 17| Quincti ductu auspicioque militaveritis. Macedonico bello inexsuperabilior 14500 XLV, 4, 36| honoribus omnia artata; militiamque, si talibus succedat ducibus, 14501 XXVIII, 3, 16| proximos colles cum sex millibus ferme semermium evasit; 14502 XXXVIII, 4, 39| restituerunt, et Lycaoniam et Milyada et Lydiam et nominatim urbes 14503 XXXVII, 7, 56| ademerat, restituit> regi et Milyas et Lydiam Ioniamque extra 14504 IV, 6, 52| cieret, pestilentia coorta, minacior tamen quam perniciosior, 14505 XXXII, 5, 40| accersendo blandiendoque ac minando non aurum modo iis sed postremo 14506 IV, 6, 49| Quirites, sicut servis malum minantem militibus? Tamen haec belua 14507 XXV, 5, 22b| ultro contumelias dicerent minarenturque. Hannibal ab Herdonea Tarentum 14508 VI, 5, 38| patriciorum, plenus irae minarumque consedisset atque ageretur 14509 V, 2, 9| attinet, tribuni plebis, minasque vestras, ne ego libenter 14510 IX, 8, 41| urbem Romanam oppugnaturos minati sunt. Haec tanta sunt alacritate 14511 X, 3, 20| edidere facinus; nam Staium Minatium ducem adeuntem ordines hortantemque 14512 XXXII, 4, 30| cum Cenomanis super amnis Minci ripam consederunt. Infra 14513 XXIV, 2, 10| Mantuae stagnum effusum Mincio amni cruentum visum; et 14514 VI, 2, 11| egestatem modo atque ignominiam minentur sed nervo ac vinculis corpus 14515 XXII, 1, 1| quinquaginta fieret, Iunoni Minervaeque ex argento dona darentur 14516 XXXI, 4, 30| templum, eodem Piraei Iovem Minervamque; sed ab eorum non templis 14517 XLV, 2, 16| tacta erat et in oppido Minervio duae portae et muri aliquantum. 14518 VIII, 2, 8b| factisque, tertium accensos, minimae fiduciae manum; eo et in 14519 XXXIV, 2, 18| ingenii fuit ut omnia maxima minimaque per se adiret atque ageret, 14520 XLI, 3, 20| disceptabatque controversias minimarum rerum. adeoque nulli fortunae 14521 II, 1, 2| nescio an nimium undique eam minimisque rebus muniendo modum excesserint. 14522 III, 1, 6| aestu ac vigiliis angebat, ministeriaque in vicem ac contagio ipsa 14523 XL, 4, 55| omnem facinoris legatorum ministeriique sui exposuit. extemplo missi, 14524 XXIV, 2, 16| alii stantes qui simul ministrabant vescebanturque. digna res 14525 XXVIII, 4, 19| adsunt, pugnantibus tela ministrant, saxa in muros munientibus 14526 XXXIII, 4, 32| maria omnium rerum usus ministrantis humano generi, concilium 14527 XLIV, 3, 35| facilius loquacitate regiorum ministrorum emanant.~ Sub idem tempus 14528 XXIV, 4, 24| clamor erat. quam ferociter minitantem in vestibulo curiae corpora 14529 II, 5, 49| viribus Veienti populo pestem minitantes. Sequebatur turba propria 14530 XLII, 4, 53| vociferatio simul indignantium minitantiumque, partim iubentium bonum 14531 XXIV, 5, 39| et differenti ferociter minitarentur nec viderentur ultra vim 14532 XXXVII, 6, 41| media acies tribus permissa, Minnioni et Zeuxidi et Philippo, 14533 XXVI, 8, 49| invenias. Scorpiones maiores minoresque ad sexaginta captos scripserim, 14534 XXVI, 8, 47| duae; scorpionum maiorum minorumque et armorum telorumque ingens 14535 VIII, 2, 10| victoriam. Latini ex fuga se Minturnas contulerunt. castra secundum 14536 VIII, 2, 11| Trifanum + inter Sinuessam Minturnasque is locus est + occurrit. 14537 XXVII, 7, 37| portam de caelo tactam; Minturnenses, terribilius quod esset, 14538 XXVII, 7, 38| Alsiensis Antias Anxurnas Minturnensis Sinuessanus, et ab supero 14539 XXVII, 7, 37| mentionem alia quoque nuntiata: Minturnis aedem Iovis et lucum Maricae, 14540 VIII, 3, 15| magistratu abdicarunt. eo anno Minucia Vestalis, suspecta primo 14541 XXII, 5, 32| Fabiano, Geminus Servilius Minuciano exercitu accepto, hibernaculis 14542 XXXV, 1, 5| locum patentem Q. et P. Minucios tribunos militum educere 14543 V, 6, 40| quia quod utile obsessis ad minuendam imbellem multitudinem, id 14544 XXXVII, 7, 51| mittendo in Asiam mutandum aut minuendas eius copias censuerunt metu, 14545 XXIII, 3, 22| continuis cladibus fortuna minuerat, quantum consiliis humanis 14546 XXXVII, 6, 39| ratus, ne et suorum animos minueret detractando certamen et 14547 XXVI, 2, 9| exercitu Capua adfertur; cui ne minueretur imperium si in urbem venisset, 14548 III, 2, 9| ius vestrum, sed invidiam minueritis. Agite cum collega ut rem 14549 XXIII, 2, 12| etiam copias parte aliqua minuisse; mittendum igitur supplementum 14550 IV, 6, 51| divisionem obici, quo facto minuissent desiderium agrariae legis 14551 XXI, 1, 11| omnium longa obsidione et minuitur exspectatio externae opis, 14552 III, 5, 34| medium quid in quaque re plus minusve esset conferrent. Eas leges 14553 XXXVIII, 5, 48| imponitis, regna augetis minvitis donatis adimitis, curae 14554 V, 2, 12| Publilius Volscus. Ipsa plebes mirabatur se tantam rem obtinuisse, 14555 IX, 8, 41| viros aut armatos incurrunt; mirabilia dictu, signa primo eripi 14556 XXVIII, 4, 18| adloquendo sibi conciliarit. mirabiliorem sibi eum congresso coram 14557 IX, 4, 18| Romanum paenituit. Et quo sint mirabiliores quam Alexander aut quisquam 14558 XXVI, 3, 19| veris tantum virtutibus mirabilis, sed arte quoque quadam 14559 XLV, 4, 40| dissipatum tradunt; eoque id mirabilius erat, quod tantum pecuniae 14560 XXV, 6, 37| res pavorem incutit Poenis mirabundique unde tot hostes subito exorti 14561 XXXIX, 1, 10| facto properat.' eo magis mirabundo quaerentique, quid rei esset, 14562 XXVI, 2, 13| mortem. et ipsi virtutem mirabuntur hostes et Hannibal fortes 14563 IV, 5, 35| honori an portento simile miraculoque sit fortem ac strenuum virum 14564 XXXII, 3, 21| Locridem pervagantes videmus: miramini cur diffidenter Cleomedon 14565 XXXIV, 1, 5| proprie ad ipsas pertinente miramur fecisse? quid autem fecerunt? 14566 I, 8, 45| cuidam patri familiae dicitur miranda magnitudine ac specie; fixa 14567 XXV, 6, 40| ceterum inde primum initium mirandi Graecarum artium opera licentiaeque 14568 V, 6, 43| accusandis senesceret, indignando mirandoque ubi illi viri essent qui 14569 XXXIV, 1, 4| Athenarum ornamenta laudantes mirantesque et antefixa fictilia deorum 14570 I, 7, 41a| inde concursusque populi, mirantium quid rei esset. Tanaquil 14571 I, 3, 9| tectis urbem vidissent, mirantur tam brevi rem Romanam crevisse. 14572 XXXV, 5, 49| tempore comiter accepti cum miraremur unde illi eo tempore anni 14573 XLIV, 3, 37| cornu fulgere lunam non mirarentur, ita ne obscurari quidem, 14574 I, 7, 35| quod quisquam indignari mirarive posset, sed tertius Romae 14575 I, 3, 7b| Sibyllae in Italiam adventum miratae eae gentes fuerant. Is tum 14576 V, 7, 53| putatis: ego contra - nec id mirati sitis, priusquam quale sit 14577 XXXIX, 3, 30| traduxerunt quieto hoste, dum miratur subitum adventum consultatque, 14578 XXXIV, 1, 5| pertinentibus fecisse eas nemo miratus est, in causa proprie ad 14579 IX, 4, 18| bellantis annum rebus conferre. Miremur si, cum ex hac parte saecula 14580 XXIX, 4, 17| asportantur ploratibus sonant. miretur qui sciat, quomodo aut nos 14581 I, 9, 57| mentio. Suam quisque laudare miris modis; inde certamine accenso 14582 VII, 2, 10| coronam auream addidit donum mirisque pro contione eam pugnam 14583 XXII, 6, 46| purpura tunicis, candore miro fulgentibus, constiterant. 14584 III, 4, 28| sed rem ab suis coeptam, mirumque esse ni iam exteriore parte 14585 XLV, 1, 14| altero Masinissae filio Misagene litterae adlatae sunt, missum 14586 XLIV, 1, 4| repurgarent iter, Attalum et Misagenem cum suae gentis utrumque 14587 XLII, 3, 29| et auxilia cum elephantis Misagenenque filium mittere ad bellum 14588 XLII, 5, 67| atque Attalo domum remissis, Misageni Numidisque hiberna in proxumis 14589 IV, 1, 3| est cur caelum ac terras misceant, cur in me impetus modo 14590 IX, 8, 38| Iam gaudium invidia quadam miscebatur, quod belli Romani decus 14591 VIII, 5, 36| suum esse et severitatem miscendam comitati. itaque adhibitis 14592 XXXV, 2, 13| dimisit ad seditiones in iis miscendas et alios principum donis 14593 XXIV, 4, 31| hoste iniussuque praetorum miscendi eos agmini suo, comprehendi 14594 XXXV, 2, 12| viderunt, agitandum aliquid miscendumque rati ne cunctando senescerent 14595 XXXV, 2, 17| inserit et aequa iniquis miscent, ex disceptatione altercationem 14596 XLI, 3, 19| Macedonici subibat iam cura, miscente Perseo inter Dardanos Bastarnasque 14597 XXX, 6, 34| sinceram et integram aciem miscerent.~ Ceterum tanta strages 14598 IV, 1, 5| si coalescere, si iungi miscerique vobis privatis necessitudinibus 14599 I, 5, 29| armatorum omnia ferro flammaque miscet; sed silentium triste ac 14600 XXIII, 1, 4| claras ac potentes Romanis miscuerat, et, quod maximum vinculum 14601 II, 3, 19| ipsi corporibus dimicantes miscuere certamina, nec quisquam 14602 XXXIX, 3, 37| nostri eam fecerimus et nobis miscuerimus, ut corpus unum et concilium 14603 XL, 1, 14| eo facto contingitur, ne miscueris. aut explica, utrum aperte 14604 XLV, 1, 14| regnique sui cum rebus Romanis miscuisset. grates deis pro victoria 14605 XXIV, 2, 13| pervastato agro Cumano usque ad Miseni promunturium Puteolos repente 14606 XXIII, 1, 7| Pyrrhi superbam dominationem miserabilemque Tarentinorum servitutem 14607 I, 5, 29| lacrimas, vocesque etiam miserabiles exaudiebantur, mulierum 14608 III, 7, 48b| maestior imbecillo animo, eo miserabilia magis querentibus subicit. 14609 XXIV, 4, 26| virginibus, resolutis crinibus miserabilique alio habitu, et ad ea addidit 14610 XXX, 6, 36| venerunt.~ Et illi quidem multo miserabilius quam ante quo magis cogebat 14611 V, 2, 10| esse, ne ulla quies unquam miserae plebi sit; quae nunc etiam 14612 III, 7, 50| ultra pudica victura fuerit, miseram sed honestam mortem occubuisse; 14613 VI, 5, 37| Haec indigna miserandaque auditu cum apud timentes 14614 V, 6, 42| vindices, tanto ante alios miserandi magis qui unquam obsessi 14615 II, 3, 23| aliaque militiae decora volgo miserantes eum iactabant; ipse testes 14616 IX, 2, 8| foedae pacis fuisset, modo miserarentur quod vir talis etiam praecipuum 14617 XXXIX, 1, 11| lacrimae mulieri obortae, et miserari casum adulescentis coepit, 14618 XXVI, 5, 32| cum ad invidiam consulis miserationemque Siculorum dicerentur, mitius 14619 IX, 2, 8| dixit, tanta simul admiratio miseratioque viri incessit homines ut 14620 XXXIII, 5, 48| patriae quam suum eventum miseratus. eodem die in Cercinam insulam 14621 XXXIX, 1, 15| initientur mares sciatis, non misereat vos eorum solum, sed etiam 14622 II, 1, 5| in se averterant oculos, miserebatque non poenae magis homines 14623 XXXIV, 3, 32| pronuntiasti, iube vinctos produci: miseri parentes quos falso lugent 14624 XXIX, 4, 17| loquendum libere ultimae miseriae - nec hominis quicquam est, 14625 XXXIV, 1, 6| cui non apparet inopiam et miseriam civitatis, [et] quia omnium 14626 II, 3, 23| nec dubie ludibrio esse miserias suas. Iam prope erat ut 14627 XXIX, 4, 22| Locrensium clade animos nullum misericordiae locum habuerunt: postea 14628 XXVI, 2, 13| oppugnandam Romam hinc eum miserimus? age contra, quae illi infeste 14629 IV, 5, 40| consul ipse subvenerit aut miserit praesidium; postero denique 14630 XXI, 7, 57b| inhumanae superbiae editum in miseros exemplum est. Hae fuere 14631 III, 2, 15| ex Capitolio vocabat: se miserrimi cuiusque suscepisse causam, 14632 XL, 1, 8| consedisset, 'sedeo' inquit 'miserrimus pater iudex inter duos filios, 14633 XXVI, 2, 14| Romanis Capuam decreverunt miseruntque. Vibium Virrium septem et 14634 XXXV, 4, 38| utraque civitas armavit misitque. iis tuenda moenia Chalcidis 14635 XXIX, 6, 29| naves onerarias imposita missaque in Siciliam erant, octo 14636 XXI, 1, 8| Phalarica erat Saguntinis missile telum hastili abiegno et 14637 I, 8, 43| factae; fundas lapidesque missiles hi secum gerebant; in his 14638 XXVI, 1, 1| eo numero quibus senatus missionem reditumque in patriam negasset 14639 VII, 6, 39| habebat, exercitum purgare missionibus turbulentorum hominum instituit, 14640 IX, 8, 45| incolumi Hernico nomine missitaverant simul cum iis Samniti auxilia 14641 IX, 4, 19| quam hasta vehementius ictu missuque telum. Statarius uterque 14642 XXX, 1, 2| quia incertum erat quo missuri classem Carthaginienses 14643 XXXIX, 5, 50| vicit pars avidior poenae, missusque qui venenum ferret. accepto 14644 XLV, 2, 25| asper ingenio, tum lenem mitemque senatorem egit. non inseram 14645 XXIII, 3, 19| Ceterum mitescente iam hieme educto ex hibernis 14646 XXXIII, 3, 19b| filiis duobus Ardyeque ac Mithridate iussisque Sardibus se opperiri, 14647 XXXVI, 4, 28| longam orationem et varie ad mitigandam iram victoris compositam 14648 XXV, 6, 40| Minoam concessissent, ad mitigandos revocandosque eos profectus 14649 IX, 1, 1| fieri ad placandos deos mitigandosque homines potuit quam quod 14650 I, 4, 19| efferari militia animos --, mitigandum ferocem populum armorum 14651 IV, 5, 44a| omnia expertis patribus ut mitigarent plebem, quindecim milibus 14652 XXXVIII, 5, 48| Gallorum animos, si possent mitigari a feritate insita, temptavi 14653 XXII, 3, 22| expertos fortuna et timor mitigasse videri poterat: Romanus 14654 II, 5, 57| agerent quod eius opera mitigata discordia esset. Ab Appio 14655 I, 3, 10| Iam admodum mitigati animi raptis erant; at raptarum 14656 VIII, 5, 33| preces, quae saepe hostem mitigavere, quae deorum iras placant, 14657 XXVII, 7, 39| perviis Alpibus factis inter mitiora iam transibant hominum ingenia. 14658 IV, 1, 2| divinassent concedendo omnia non mitiorem in se plebem, sed asperiorem 14659 VIII, 4, 21| cuiusque ingenium erat atrocius mitiusve suadentibus, tum incertiora 14660 XLIV, 2, 19| bellum opus sit, parentur mittanturque. interea legationes exterarum 14661 VIII, 5, 32| at extra ea cave vocem mittas. accede, lictor.' adversus [ 14662 VII, 5, 31| socios atque amicos precatum mittemus, ne qua vobis vis fiat." 14663 XXXV, 5, 42| regia censebat neque, si mittendae naves forent, minus quemquam 14664 XXX, 2, 9| ad Hannibalem arcessendum mittendorum; pars maxima classem, quae 14665 XLII, 2, 26| postulassent, dari non placuit; mittendosque ad regem legatos censuerunt, 14666 XXXV, 5, 42| moratae sunt; deinde an omnino mittendus esset consultatio mota est, 14667 XXII, 4, 28| alia accrescente certamine mittens auxilia peditum equitumque 14668 XXXIV, 3, 31| vobiscum convenit et ut vobis mitterem ad bellum auxilia, non ut 14669 XL, 1, 15| traderer nec ut legatus mitterer Romam, petii. a te missus 14670 XXIII, 5, 34| Sardiniam traiciendam curaret, mitteretque cum imperio quem ipsi videretur, 14671 XXXVII, 2, 7| praeparato agentem opprimet qui mittetur.' Ti. Sempronius Gracchus, 14672 XXXIV, 6, 59| servitutis praetexi titulo, 'quin mittimus ambages?' inquit P. Sulpicius, 14673 XXIII, 2, 11| servataque lucris meritis donum mittitote deque praeda manubiis spoliisque 14674 XXIV, 4, 21| eius loci attributa erat mittuntque nuntios in Achradinam horrea 14675 XXXVII, 3, 12| adiunxerat duas triremes Mitylenaeas, Phocaeam petit. quam cum 14676 XXXVII, 4, 21| agros Peraeam inde, coloniam Mitylenaeorum, expugnavit. Cotton et Corylenus 14677 XXXVII, 4, 21| Romana cum Eumene Rhodiisque Mitylenen primo, inde retro, unde 14678 XLIV, 1, 7| eo die ad amnem nomine Mityn processit. postero die progressus 14679 XXXVIII, 2, 13| Macedone venit; mille pedites mixtarum gentium et trecentos equites 14680 XXII, 1, 1| aquas Caeretes sanguine mixtas fluxisse fontemque ipsum 14681 XXI, 1, 7| Zacyntho insula dicuntur mixtique etiam ab Ardea Rutulorum 14682 XXXIV, 3, 26| navibus, triginta lembis mixtisque aliis minoris formae navigiis. 14683 XXXIII, 2, 14| praeter quingentos Macedonas mixtosque ex omni genere auxiliorum 14684 XXXII, 2, 11| vellet credere quam auderet mixtumque gaudio et metu animum gereret, 14685 IV, 5, 33| in hostem. Pulvis elatus mixtusque fumo lucem ex oculis virorum 14686 XXXVII, 6, 45| armavit, dedetis et cum eo Mnasilochum Acarnana et Chalcidensis 14687 XXXIII, 2, 18| collectis miserunt: Galli et Mniesutae et Pisuetae et Tarmiani 14688 XXXVIII, 2, 14| aberant, nec legatio ulla a Moagete, tyranno civitatis eius, 14689 XXIV, 4, 31| quam vana aut levi aura mobile volgus esset, militem nancti 14690 X, 3, 25| itineribus ac mutatione locorum mobiliorem ac salubriorem esse; fiebant 14691 VI, 1, 6a| frequentiorem iam populum mobilioremque ad cupiditatem agri quam 14692 XXI, 1, 11| Ipse Hannibal qua turris mobilis, omnia munimenta urbis superans 14693 IX, 8, 40| aequali; ad imum cuneatior mobilitatis causa. Spongia pectori tegumentum 14694 XXVIII, 6, 30| aestus quoque arbitrium moderandi naves ademerat; neque erat 14695 IV, 2, 10| curam iura infimis summisque moderando ita tenuit ut eum et patres 14696 XXXVIII, 6, 57| ingentem magnitudinem animi moderantis ad civilem habitum honoribus 14697 XXXVII, 5, 35| humanarum et suae fortunae moderarentur et alienam ne urgerent. 14698 XXXI, 6, 44| Philippum per metum iam diu moderata erat, id omne in auxilii 14699 XXIV, 4, 22| contionem et liberam et moderatam habuit: servitii onus indignitatesque 14700 XXVI, 5, 26b| esse ut suam laudem minuat. moderati animi gloriam eo die adeptus 14701 XLV, 1, 10| coniectarent. C. Decimi moderatior oratio fuit, qui in plerisque 14702 XXXIX, 3, 32| L. Porcius Licinus, quia moderatis studiis, non vi Claudiana 14703 XXXIV, 1, 7| censueritis. quo plus potestis, eo moderatius imperio uti debetis.'~ ~ 14704 II, 3, 18| qui nondum consul fuerat, moderatorem et magistrum consulibus 14705 XXVI, 8, 48| dignitatis non tam advocati quam moderatores studorium fuerant, C. Laelius 14706 II, 3, 23| curiamque ipsi futuri arbitri moderatoresque publici consilii circumsistunt. 14707 IV, 1, 7a| postmodo gaudeant se irae moderatos, sciantque patribus aeque 14708 IV, 4, 27| inter nocturnos tumultus moderatu difficilem. Omnia quae vel 14709 XXVI, 8, 48| eumque docet rem sine modo ac modestria agi, ac proper esse ut manus 14710 XLII, 1, 1| et silentium nimis aut modestum aut timidum Praenestinorum 14711 VII, 2, 10| altero militaris statura modicaque in armis habilibus magis 14712 XXIX, 2, 8| defectionem ab Romanis fuerant ut modicas iniurias non aequo modo 14713 XXX, 2, 8| fama redintegrati belli; modicisque praesidiis ad speciem modo 14714 XXV, 2, 11| vallum intra eam erigitur modicoque post intervallo murum etiam 14715 XXXVIII, 2, 20| sagittarum glandisque et modicorum, qui funda mitti possent, 14716 XL, 2, 22| die iter est ingressus. modicus primo labor in imis collibus 14717 XXIII, 2, 12| vero est, haud plus fuisse modio. Adiecit deinde verbis, 14718 VII, 1, 2| Etruria acciti, ad tibicinis modos saltantes, haud indecoros 14719 XXVII, 7, 37| sonum vocis pulsu pedum modulantes incesserunt. inde vico Tusco 14720 XXIV, 6, 42| insignes reguli Gallorum - Moeniacapto et Vismaro nomina erant - 14721 XXVI, 3, 21| iure animadversum esset, Moerico Hispanisque qui cum eo transierant 14722 XXV, 6, 30| Achradinae regionem unam teneri Moericumque cum praesidio suis adiunctum, 14723 XXVIII, 8, 45| secures rutra falces alveolos molas quantum in quadraginta longas 14724 XXXV, 5, 51| Romanisque sicut iactura militum molesta, ita ad ius inferendi Antiocho 14725 V, 1, 4| se naturali sunt iuncta. Moleste antea ferebat miles se suo 14726 XXXVII, 7, 54| neque difficilius neque molestius est, quam quod cum Eumene 14727 XXIII, 1, 5| ipse efferavit, pontibus ac molibus ex humanorum corporum strue 14728 XXXVI, 4, 24| vigiliis corpora ex somno moliebantur, pars vigilantes adhuc ad 14729 XXXII, 3, 16| materiae praebebant ad nova molienda opera. Oppidani primo haud 14730 XXV, 5, 22b| Casilino omnia deportantem molientemque ad oppugnandam Capuam. tum 14731 XXVIII, 2, 7| mare ac naves petit, et molientibus ab terra naves Philippus 14732 XXIV, 6, 46| largioris procellae strepitum molientium portam exaudiri prohibuit, 14733 XXXVII, 3, 15| demersas moles sint et minore molimento aperturi portum, quam obstruatur? 14734 II, 5, 56| posset, res tamen suo ipsa molimine gravis certaminibus in annum 14735 XXXVIII, 3, 31| accepissent, ne, id quod iam diu moliretur Philopoemen, exulibus Lacedaemonem 14736 XL, 1, 9| sanguinem non potes. omnia moliris et temptas. adhuc seu cura 14737 XXVII, 8, 49| celerrima via mortis in tantae molis belua inventa erat ubi regendi 14738 XXXIII, 1, 5| obiectis saepsissent, facilis molitio eorum valli erat. nam et 14739 XXIV, 4, 25| scelera post mortem tyranni molitos, palam primo cum clausis 14740 XXIX, 5, 27| civitatem nostram facere molitus est, ea ut mihi populoque 14741 VI, 5, 34| plerumque solet, rem ingentem moliundi causa intervenit. M. Fabi 14742 II, 3, 27| patres gratiam iniit. Patres mollem consulem et ambitiosum rati, 14743 XXXIII, 3, 28| temulentus prosequentibus mollibus viris qui ioci causa convivio 14744 XL, 3, 35| Cornelius Mammula, Ti. Minucius Molliculus A. Hostilius Mancinus C. 14745 XXIX, 4, 22| iam senescente invidia molliebantur irae; et ipsa deformitas 14746 VIII, 4, 21| pars melior senatus ad molliora responsa trahere et dicere 14747 IX, 3, 13| loca contempto cultorum molliore atque, ut evenit fere, locis 14748 XLII, 5, 62| adverso proelio Romanos molliores factura sit ad paciscendum. 14749 XXI, 4, 37| planum descensum et iam locis mollioribus et accolarum ingeniis.~ ~ 14750 XXVII, 4, 18| dextra tumuli circumire donec mollioris adscensus viam inveniret 14751 III, 5, 35| parum ausi, obsecundando mollire impetum adgrediuntur. Comitiorum 14752 XXII, 1, 2| longaeque viae - ut est mollis ad talia gens - dilaberentur 14753 XXIII, 3, 19| scutis pelles, ubi fervida mollissent aqua, mandere conarentur 14754 XXXIV, 2, 17| rebellare. volo id quam mollissima via consequi. vos quoque 14755 XXXIX, 1, 1| maritimarumque rerum et mollitia hostium regiisque opibus 14756 V, 1, 6| posse, nec se patrocinium mollitiae inertiaeque mandasse tribunis, 14757 XXV, 4, 18| ferocius tum Campanus increpare mollitiam ignaviamque et se digna 14758 VII, 5, 32| nimio luxu fluentibus rebus mollitiaque sua quam vi hostium victos 14759 XXVIII, 5, 22| si quem a proposito spes mollitiave animi flexisset.~ Inde concitato 14760 XXIII, 5, 35| alterius viribus, alterius mollitis animis, segnius bellum esset, 14761 XXI, 4, 37| incendio rupem ferro pandunt molliuntque anfractibus modicis clivos 14762 II, 3, 28| vellent - nihil enim segnius molliusve quam patribus placeat acturos - 14763 VIII, 5, 24| Acheronte amni, quem ex Molosside fluentem in Stagna Inferna 14764 XLV, 3, 26| hinc praesidio inposito in Molossidem transgressus, cuius omnibus 14765 XXXII, 2, 13| est in Triphylia terrae Molottidis. Inde postero die - ingens 14766 XXIX, 5, 23| Scipionem mittat per quos moneat eum ne prioribus suis promissis 14767 II, 2, 9| exsulare pateretur, nunc monebant etiam ne orientem morem 14768 XLIV, 2, 22| militaris peritis et usu doctis monendi imperatores sunt; deinde 14769 XXXV, 4, 35| paucos ordines circumeundi monendique eum quae in rem esse videbantur, 14770 XXXVIII, 5, 46| At hercule iidem nos - monente fortuna, quid, si hostem 14771 XXII, 8, 60| enim sequi recusarunt bene monentem sed obsistere ac retinere 14772 II, 5, 59| ad eum legati tribunique, monentes ne utique experiri vellet 14773 XXXIV, 5, 50| adprobantium dicta fuit monentiumque aliorum alios ut eas voces 14774 XXXVIII, 4, 38| remis agatur, habeto, neve monerem [ex] belli causa, quod ipse 14775 XXXVI, 2, 13| mittunt ad Philippum qui monerent, ne vim ultimam experiri 14776 XLI, 3, 19| culpae regem neque arguit; moneri eum tantum modo iussit, 14777 XXI, 6, 49| provincia erat, perscribit monetque [et] Lilybaeum firmo teneret 14778 XLV, 2, 19| ni unius amici prudens monitio velut frenos animo eius 14779 XXIV, 1, 6| se ad eum dicentes esse, monito magis eo quam rogato ne 14780 XXIV, 5, 35b| ipse haud vanus praesens monitor facile perpulerat ut quantae 14781 XLV, 2, 19| quae a fratre agerentur, monitorque fidus, si decedi fide vidisset: 14782 XXXIX, 1, 6| supellectilis habebantur, monopodia et abacos Romam advexerunt. 14783 XLIII, 1, 5| Macedoniam ducenti exercitum iter monstarent; pacatum ab se tamquam ad 14784 VIII, 6, 39| manu, quod voce poterat, monstrabat vexilla se suorum parmasque 14785 XXI, 6, 54| similes eligite. Mago locum monstrabit quem insideatis; hostem 14786 XXXII, 2, 11| equitatum, pedites qua dux monstraret viam ire; ubi, ut polliceatur, 14787 XLIV, 1, 11| regesta e fossa terra foret, monstrati sunt fornices: non ad eandem 14788 XXII, 4, 23| quod, cum a perfugis ei monstratus ager dictatoris esset, omnibus 14789 IV, 2, 15| scelere id magis quam pro monstro habendum, nec satis esse 14790 XXXIX, 1, 1| militem excitarent, loca montana et aspera, quae et ipsis 14791 XXVII, 7, 42| Poenorum caesa. inde nocturnis montanisque itineribus Poenus ne locum 14792 XXII, 2, 17| haud secus quam silvis montibusque accensis, omnia circum virgulta 14793 XXVIII, 2, 7| Philippum et ignes ab Oreo editi monuerant sed serius Platoris fraude 14794 XLIV, 2, 16| semper auctor regi fuerat monueratque, sicut pater eius Philippus 14795 XXXI, 4, 30| gesserit. omnia sepulcra monumentaque diruta esse in finibus suis, 14796 IV, 2, 7b| foedus renovatum est; idque monumenti est consules eos illo anno 14797 VII, 1, 3| comparere diligens talium monumentorum auctor Cincius adfirmat. - 14798 XLIV, 3, 30| tutius regnaret. fama fuit Monuni, Dardanorum principis, filiam 14799 XXIII, 1, 1| adventum Hannibalis cum Mopsiani urbe excessissent, sine 14800 XXIII, 1, 1| inter suos; sed premebat eum Mopsiorum factio, familiae per gratiam 14801 XXVIII, 3, 16| lateribus occurrendo fatigabat morabaturque, sed cum ad crebros tumultus 14802 XXV, 6, 36| illud, vix feminis puerisve morandis satis validum, distraherent 14803 III, 8, 56| tribunos appellavit et, nullo morante arreptus a viatore, 'provoco' 14804 XXXVIII, 1, 3| magnum cum Antiocho proelium morantes, misit. Pacem petebat excusabatque 14805 XLI, 1, 3| signa, nec signiferos armati morantur. priores tamen consul copiaeque, 14806 XXXV, 5, 42| missurus in Africam fuerat moratae sunt; deinde an omnino mittendus 14807 XXVI, 4, 22| aut multitudinem melius moratam censeam fieri posse. centuriam 14808 XXI, 4, 35| opportunitatem daret aut progressi morative aliquam occasionem fecissent. 14809 II, 5, 44| tribunorum adversus unum moratorem publici commodi auxilio 14810 I, 9, 50| reconciliandi eos in gratiam moratum esse, et quia ea res exemisset 14811 IV, 2, 9| bella externa, quam fames morbive quaeque alia in deum iras 14812 XLIV, 2, 23| Macedonibus irent, Parmenio et Morcus destinantur. quibus ita 14813 XLV, 4, 38| sub signis veneritis, quid moremini hic et non diversi domos 14814 VII, 5, 34| istorum simus, si diutius hic moremur quam commodum sit. Agitedum 14815 XXXVIII, 5, 49| ac strenuus Q. Minucius moreretur? In hoc casu, quo infeliciter 14816 IX, 4, 18| publico discrimine viveret morereturque.~ ~19. 14817 XXXVIII, 3, 34| ius esset; Lycurgi leges moresque abrogarent, Achaeorum adsuescerent 14818 XXI, 3, 30| arduum videri quod inceptum moretur? Cepisse quondam Gallos 14819 II, 5, 56| aut in conspectu vestro moriar aut perferam legem". Occupant 14820 I, 9, 58| defigit, prolapsaque in volnus moribunda cecidit. Conclamat vir paterque.~ ~ 14821 II, 2, 6| duabus haerentes hastis moribundi ex equis lapsi sint. Simul 14822 XXV, 1, 6| irae, ne qua denique bene moriendi sit. neque ignominiae finem 14823 XXIV, 1, 4| relinquit, quos precatus est moriens ut fidem erga populum Romanum 14824 XXVIII, 5, 28| aliis nunc ferro nunc morbo morientibus: meo unius funere elata 14825 XXII, 6, 50a| quinquaginta secuti sunt, alterius morientis prope totus exercitus fuit.~ ~ 14826 IV, 4, 30| rivosque stragem siti pecorum morientum dedit; scabie alia absumpta, 14827 I, 9, 58| sum; ferrum in manu est; moriere, si emiseris vocem." Cum 14828 V, 1, 6| Etruscis inritaverint animos; morietur enim extemplo quicumque 14829 XXXVIII, 2, 17| tantum contagio disciplinae morisque accolarum valet. Hoc tamen 14830 XXX, 2, 15| tamen nuntia, melius me morituram fuisse si non in funere 14831 XXIV, 4, 21| contemnendum in Sicilia oreretur, morsque tyranni duces magis impigros 14832 VI, 5, 34| confusam eam ex recenti morsu animi cum pater forte vidisset, 14833 XXXVI, 4, 30| loco, quem Pyram, quod ibi mortale corpus eius dei sit crematum, 14834 II, 5, 44| repertam ut magna imperia mortalia essent. Diu sustentatum 14835 III, 2, 17| Primus en ego consul, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia 14836 II, 5, 52| exprobrandoque T. Meneni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta 14837 XXI, 5, 44| omnibus inter victoriam mortemve certa desperatione abruptis, 14838 VIII, 2, 9| Quiritium terrore formidine morteque adficiatis. sicut verbis 14839 III, 8, 58| abiit, manesque Verginiae, mortuae quam vivae felicioris, per 14840 II, 5, 55| reditum; cum Genucio una mortuam ac sepultam tribuniciam 14841 I, 5, 26| inquit, "oblita fratrum mortuorum vivique, oblita patriae. 14842 III, 2, 13| inter manus domum ablatum, mortuumque inde arbitrari, nec sibi 14843 IV, 2, 8| incremento aucta est, ut morum disciplinaeque Romanae penes 14844 XXXVIII, 3, 26| Ariarathis Cappadoces et Morzi auxiliares in laevo quattuor 14845 XXV, 4, 17| cum tripudiis Hispanorum motibusque armorum et corporum suae 14846 II, 5, 42| agrisque ostentantia minas; motique ita numinis causam nullam 14847 XXXII, 4, 25| quid sibi vellet. Nihil moto tantummodo, cum proiecto 14848 VII, 1, 2| descripto iam ad tibicinem cantu motuque congruenti peragebant. Livius 14849 XXIII, 2, 16| tumultum aliquem in urbe plebem moturam. Dum in sua quisque ministeria 14850 III, 7, 52| mox, ubi parum secessione moveamur, armata veniat? Occasune 14851 V, 7, 54| quae vos, Quirites, nunc moveant potius caritate sua ut maneatis 14852 VIII, 1, 7| qua magno conatu exercitus moveatis, interea tu ipse congredi 14853 XXXIV, 6, 60| externo hosti; si nihil ibi moveatur liceatque populo Romano 14854 XXII, 8, 60| non movent, nihil unquam movebit; si tanta clades vilem vitam 14855 IV, 4, 25| periculum fuit. Consilia ad movenda bella in Volscorum Aequorumque 14856 XXIII, 4, 26| tutandam. In ipso impetu movendarum de integro rerum perculit 14857 XXIII, 4, 27| artum compulsi, cum vix movendis armis satis spatii esset, 14858 XXXI, 5, 40| postremum agmen segniores eos ad movendos domo exercitus efficere. 14859 XLII, 3, 29| esse, neque ultra quidquam movendum; non enim passuros Romanos 14860 XXXIII, 3, 19b| opportune iam Antiocho ex Syria movente bellum Philippus est superatus; 14861 XXVII, 7, 39| tanto spe sua celeriorem iam moventem ex hibernis continuerat, 14862 XXXV, 3, 28| qua postero die castra moventi tutum maxime iter, quae 14863 VIII, 3, 16| ipsi moverant bellum aut moventibus auxilium tulerant aut causa 14864 V, 4, 25| tantum praeda quae rerum moventium sit decuma designetur: urbis 14865 XL, 1, 11| agnosco. quem enim suo loco moveo, ut ipse in eius locum succedam? 14866 XL, 1, 9| praeterito periculo meo movereris, neque futuro, si insidiantibus < 14867 XXII, 1, 3| perveniat, nec ante nos hinc moverimus quam, sicut olim Camillum 14868 XLIV, 3, 34| principio strepere omnia moverique apud hostes velut novo bello 14869 XXI, 5, 44| Saguntum? "Nusquam te vestigio moveris." Parum est quod veterrimas 14870 IX, 8, 39| esse. Nihil ab ulla parte movetur fugae; cadunt antesignani 14871 XXI, 5, 41| praemisso equitatu ad Rhodanum movi castra. Equestri proelio, 14872 XXIII, 4, 30a| societate ad Poenos defecit, movissetque in Sicilia res, nisi mors, 14873 XXVII, 2, 8| faciundis creatus in locum Q. Muci Scaevolae demortui C. Laetorius. 14874 II, 2, 13| dedere, quae postea sunt Mucia prata appellata. Ergo ita 14875 XL, 4, 44| Valerius Laevinus Q. et P. Mucii Q. f. Scaevolae. Q. Fulvio 14876 II, 2, 13| admirationem versus, supra Coclites Muciosque dicere id facinus esse, 14877 XLIV, 3, 34| pila, alii micare gladiis mucronemque intueri, ut facile quis 14878 IV, 6, 47| duobus iterum, M. Papirio Mugillano et Sp. Nautio Rutulo, biennium 14879 I, 3, 7b| desiderium, ut fit, relictarum mugissent, reddita inclusarum ex spelunca 14880 XXVIII, 6, 30| ceterasque quas indepta esset mulcasset, ni cum reliquis quinque 14881 XXIX, 2, 9| prius indignum in modum mulcatis faciunt. tum ipsum ab suis 14882 VIII, 5, 24| sperare corpore regio utcumque mulcato se suos redempturam. is 14883 III, 2, 12| aut metu, alii se suosque mulcatos querentes atroci responso 14884 XL, 1, 7| triclinio egressis male mulcatur. huius rei ignarus Demetrius ' 14885 III, 2, 11| est; qui obvius fuerat, mulcatus nudatusque abibat, ut satis 14886 XXXVIII, 2, 17| mitescere, in hominum feritate mulcenda non eandem naturam esse. 14887 XXV, 6, 37| centurionibus manipulares et ipso mulcente et increpante Marcio, quod 14888 XXXVIII, 6, 57| minorem despondisse. Cum illa, muliebriter indignabunda nihil de communi 14889 XXVII, 4, 15b| praefectus deperibat amore mulierculae cuius frater in exercitu 14890 XXXIV, 1, 7| animos volnerare posset: quid muliercularum censetis, quas etiam parva 14891 XXXIX, 1, 8| vulgari coepta sunt per viros mulieresque. additae voluptates religioni 14892 I, 9, 59| invocantibusque parentum furias viris mulieribusque.~ ~60. 14893 X, 5, 40| praefecit; Sp. Nautium mulos detractis clitellis cum < 14894 X, 5, 42| hostium fudisset, pocillum mulsi priusquam temetum biberet 14895 XXXVIII, 6, 55| prodiderint, et ad Portam Capenam mulsum prosecutis funus dedisse, 14896 I, 9, 49| in exsilium agere, bonis multare poterat non suspectos modo 14897 XLII, 4, 43b| concilium habuissent, exilio multarentur. novus deinde praetor - 14898 VIII, 5, 33| amisissent quam ut pecunia eos multaret: capite anquisitum ob rem 14899 XXXIV, 6, 57| iis habere victos, quibus multari eos velit, ipsius ius atque 14900 XXXVII, 1, 2| ex agro, quo victos bello multaverat, Boios deducenti. duae urbanae 14901 XXVIII, 2, 9| alter consul sublimis curru multiiugis si vellet equis: uno equo 14902 XXXV, 5, 42| quibus mendaciis de rege, multiplicando verbis copias eius, erexerat 14903 XXXVII, 7, 54| una quaelibet regi adiecta multiplicare regnum Eumenis potest, omnes 14904 I, 4, 17| appellatum. Fremere deinde plebs multiplicatam servitutem, centum pro uno 14905 IV, 1, 5| aliquis, ferte sermonibus et multiplicate fama bella; nemo est nomen 14906 IX, 5, 24| et armatos tenere arcem multiplicato numero audirent, avertunt 14907 XLV, 1, 13| Romano partum auctumque et multiplicatum habere; usu regni contentum 14908 III, 5, 36| Decem regum species erat, multiplicatusque terror non infimis solum 14909 XLI, 1, 2| solet, lux speciem omnium multiplicem intuenti reddens, tum quoque 14910 X, 1, 6| inter se numero sacerdotes multiplicent; sicut multiplicati sunt 14911 II, 5, 64| bello intactum relinquerent multiplicique capta praeda rediret. Et 14912 XXV, 5, 24| agmen convertit, non tam vim multitudinemque hostium metuens quam ne 14913 XXX, 4, 25| quam propinquitas terrae multitudoque a castris in litus effusa 14914 III, 3, 24| adsurrexisse quidem ex morbo, multorumque tabe mensum mortuum; nec 14915 XXVII, 8, 51| tantum gaudium cupientes. ad Mulvium usque pontem continens agmen 14916 XXXVIII, 6, 54| rogationi primo Q. Et L. Mummii intercedebant, senatum quaerere 14917 XXXVIII, 6, 54| pecunia regis Antiochi - et Mummios tribunos auctoritate deterruit, 14918 XLII, 1, 4| Caecilium C. Salonium C. Munatium. diviserunt dena iugera 14919 VIII, 3, 15| suspecta primo propter mundiorem iusto cultum, insimulata 14920 XXXIV, 1, 7| iis contingere possunt: munditiae et ornatus et cultus, haec 14921 XXVIII, 7, 35| habitusque corporis non cultus munditiis sed virilis vere ac militaris, 14922 XXXIV, 1, 7| gaudent et gloriantur, hunc mundum muliebrem appellarunt maiores 14923 XXXII, 5, 40| sed postremo vestem quoque mundumque omnem muliebrem ademit.~ ~ 14924 XLIV, 2, 14| gratiae ab senatu actae muneraque missa, torquis aureus duo 14925 II, 5, 41| Cassius erat. Adiciebat hic muneri agri aliquantum, quem publicum 14926 XXVII, 3, 9| enim detractationem eam munerum militiae, sed apertam defectionem 14927 XXII, 6, 49| publice patribus urbem Romanam muniant ac priusquam victor hostis 14928 XXIII, 5, 31| Romani essent; item uti municipes Cumani essent pridie quam 14929 XXXIV, 1, 7| magistratibus in coloniis municipiisque, hic Romae infimo generi, 14930 XXVI, 2, 15| sociorum Latini nominis [municipiorum] et num ope eorum in bello 14931 XXXII, 1, 5| alia vallo, alia turribus muniebat. Magna tormentorum etiam 14932 XLIII, 1, 1| exercitu distulit eo tempore muniendae Aquileiae curam.~ ~2. 14933 XXI, 4, 37| egerendum fuit. Inde ad rupem muniendam per quam unam via esse poterat 14934 IV, 6, 60| fatentibus ut nemo pro tam munifica patria, donec quicquam virium 14935 XXXVI, 2, 14| clementiam erga se regis munificentiamque commemorantes, et Amynander, 14936 XLII, 1, 5| tam iusto in civis, tam munifico erga omnes homines regi, 14937 XXXIII, 3, 21| superstites habuit --, mitis ac munificus amicis fuit; regnum adeo 14938 I, 3, 7b| quo ipse erat educatus, muniit. Sacra dis aliis Albano 14939 XXXVI, 3, 18| dextro Macedonibus ad ipsum munimentorum finem, qua loca usque ad 14940 XLIII, 1, 1| haberet, quomodo ea colonia muniretur, interrogati, vellentne 14941 XLIV, 1, 9| subvehundis ex Thessalia muniri iubet et eligi horreis opportuna 14942 XXXVIII, 1, 4| Praeterquam quod hinc amnis munit, hinc tumuli, muro quoque 14943 XLIV, 1, 7| et multitudine statuarum munitamque egregie, vix satis credere 14944 XXVI, 7, 42| unde cum tam parvi operis munitio esset, non obiecit vallum 14945 XXVII, 8, 48| tuenda data. Hasdrubal omissa munitione castrorum postquam pugnandum 14946 XLIV, 3, 35| minoribus natu per Elpei ripam munitionesque vim facere: confertis et 14947 XXI, 1, 8| ita ab apparatu operum ac munitionum nihil cessatum. Itaque acrius 14948 XLIV, 3, 35| aliquanto altioribus ac munitioribus, quae validis praesidiis 14949 II, 3, 31| Romanorum, relictis castris quae munitissimis tenuerant locis, in aversas 14950 VII, 4, 23| principibusque, qui pro munitoribus intenti armatique steterunt, 14951 XXV, 2, 11| subducendas naves admotae munitumque inter quo faciliora plaustra 14952 I, 8, 41b| Servius praesidio firmo munitus, primus iniussu populi, 14953 XXIV, 6, 44| mota aut suspecta bella muniverunt Romanum imperium. consules 14954 XXXIX, 2, 28| nostrum dedi, sed vias etiam munivi, pontes feci, commeatus 14955 IX, 6, 29| posteros nomen Appi, quod viam munivit et aquam in urbem duxit; 14956 XXVIII, 5, 21| Carthaginem ad vota solvenda dis munusque gladiatorium, quod mortis 14957 XXIII, 1, 7| Campanus invitus militaret munusve faceret; ut suae leges, 14958 I, 6, 33| iungeretur Palatio Aventinum, ad Murciae datae sedes. Ianiculum quoque 14959 IX, 8, 44| magistro equitum P. Decio Mure. Ab his, propter quae creati 14960 XXIV, 5, 38| foediusque hic trucidabimur quam Murgantiae praesidium interfectum est. 14961 XXVI, 3, 21| equitum exposuit. ad eos Murgentia et Ergetium urbes defecere. 14962 XXVI, 3, 21| dicionem redegit; atque ex iis Murgentiam Hispanis quibus urbs agerque 14963 XXIII, 3, 19| mandere conarentur nec muribus aliove animali abstinerent 14964 XLIII, 2, 22| Claves portarum custodiamque murorum suae extemplo potestatis 14965 XXXV, 1, 9| Caelimontana fulmine icta est murusque circa multis locis de caelo 14966 XLV, 1, 13| Blasionem, T. Sempronium Muscam, L. Naevium Balbum, C. Apuleium 14967 XXXIII, 4, 31| decretum decem legatorum clam mussantes carpebant: litteras inanes 14968 VII, 4, 25| actus magno favore plebis; mussantesque inter se rogitabant num 14969 XXVIII, 8, 40| per metum aut ambitionem mussarent, Q. Fabius Maximus rogatus 14970 I, 9, 50| Iam enim ita clam quidem mussitantes, volgo tamen eum appellabant. - 14971 XLII, 5, 62| quod primo responderat, mutabat, desperata pace ad Sycurium, 14972 VIII, 5, 24| ingenia sunt, cum fortuna mutabilem gerentes fidem. imbres continui 14973 XXIX, 5, 23| societatis et quam vana et mutabilia barbarorum ingenia essent, 14974 XXXI, 4, 29| quae perpetua est, non mutabilibus in diem causis hostes sunt. 14975 XXIII, 6, 44| et sibi, si cum fortuna mutanda fides fuerit, sero iam esse 14976 XXXIV, 5, 48| iure dicundo consumpsit mutandisque iis quae aut ipsius Philippi 14977 XLII, 4, 46| audita, quam momentum ad mutandos animos habuerunt; potentior 14978 XXXVII, 7, 51| consule mittendo in Asiam mutandum aut minuendas eius copias 14979 X, 2, 19| est; et velut sorte quadam mutante adsuetos inter se hostes 14980 XXXIV, 3, 31| itaque si ego nomen imperii mutassem, mihi meae inconstantiae, 14981 III, 9, 64| essent, nihil sententiae suae mutassent, conlaudatis consulibus 14982 XXIV, 4, 21| Syracusanis quam causam aut animos mutasset, M. Marcello alteri consulum 14983 XXXIV, 5, 49| sermonibus distulerint et mutatos pro Macedonibus Romanos 14984 III, 5, 33| condita Roma erat iterum mutatur forma civitatis, ab consulibus 14985 IV, 5, 42| valuissent, se vestem cum eo mutaturos, tum Hortensius "Non videbit" 14986 XXIV, 4, 21| foedioresque libidines adeo mutavere animos ut insepultum iacere 14987 XLI, 2, 11| occisi. duo deinde oppida, Mutila et Faveria, vi capta et 14988 XXXVII, 4, 24| contemplatus Eudamus hostis claudas mutilatasque naves apertis navibus remulco 14989 XXIX, 2, 9| exsanguem naso auribusque mutilatis relinquunt.~ His Messanam 14990 XXXIII, 4, 37| Boios venit. iam castro Mutilo adpropinquabat, cum veritus 14991 XXXI, 1, 2| delecto deinde ad castrum Mutilum satis idoneo loco ad demetenda 14992 XLI, 3, 14| in campos degressi, agrum Mutinensem populati, repentino impetu 14993 X, 2, 19| diceret debere, quod ex muto atque elingui facundum etiam 14994 XXV, 6, 40| generis Hippacritanus - Muttinen populares vocabant --, vir 14995 XXXVIII, 4, 41| ad exploranda loca agmen Muttini Numidae occurrisse. Quadringentos 14996 XXXV, 5, 49| militi admetiatur, nunc mutuas pecunias faenore in stipendium 14997 XXX, 2, 12| temerarium atque impudens mutuatur consilium; nuptias in eum 14998 IX, 1, 6| referrent: adeo silens ac prope mutum agmen incessisse; iacere 14999 XXVII, 8, 51| contrahere vendendo, emendo, mutuum dando argentum creditumque 15000 IX, 3, 12b| occupata est. Timor inde mutuus utrosque usque ad lucem 15001 XXXII, 5, 39| Argos iret. Haud procul urbe Mycenica vocatur: in eo loco ut congrederentur 15002 XLII, 4, 54| Mylae, proximum oppidum, ita munitum, 15003 XXIV, 4, 30| agmine profectis domo ad Mylan flumen nuntius occurrit 15004 XXIV, 4, 31| convenientem eis quae ad Mylas falso nuntiata erant, auctoremque 15005 XXXVIII, 4, 39| habitant, et Cymaeis et Mylasenis immunitatem concesserunt; 15006 XLV, 2, 25| coegerunt imperio parere; et Mylassenis Alabandensisque, qui Euromensium 15007 XLV, 2, 25| Caunii descivere ab iis, et Mylassenses Euromensium oppida occuparunt. 15008 XXXIII, 3, 20| libertatis fuerunt Cauniis Myndiis Halicarnassenibus Samiisque. 15009 XXXVII, 3, 16| praetervectus est, Miletus Myndus Halicarnassus Cnidus Cous, 15010 XXXVII, 4, 27| loci sequebatur praetor. Myonnesus promunturium inter Teum 15011 XXXIII, 4, 30| et Bargyliis et Iaso et Myrina et Abydo et Thaso et Perintho: 15012 XXXVIII, 4, 42| Galliam. Eo anno L. Minucius Myrtilus et L. Manlius, quod legatos 15013 XXXII, 3, 21| qui pollicendo se adversus Nabidem bellum gesturum cum temptasset 15014 XXVI, 7, 40| paucis ad mare pervenit; nactique opportune parvum navigium, 15015 XXI, 5, 40| Alpium amissis plus spei nactos esse. At enim pauci quidem 15016 XXXII, 5, 38| causam se spoliandi eos nactum ratus, tradere ubi vellet 15017 XLIV, 1, 5| stabilem ad insistendum nanctis locum. postero quoque die 15018 XXI, 3, 28| cum refugientem in aquam nantem sequeretur, traxisse gregem, 15019 XXI, 3, 27| praebebat; equorum pars magna nantes loris a puppibus trahebantur, 15020 XXX, 5, 29| possent. Scipio haud procul Naraggara urbe cum ad cetera loco 15021 XXXIV, 4, 45| Volcani arsit. nuntiatum est Nare amni lac fluxisse, pueros 15022 XXVII, 8, 43| habeant, exercitum urbanum ad Narniam hosti opponant. haec senatu 15023 XXVII, 8, 50| incerta primo accidit duos Narnienses equites in castra quae in 15024 XXXII, 1, 2| Cornelius Lentulus. Quod Narniensibus datum erat, ut colonorum 15025 XXXIX, 2, 24| etiam Aenum in potestate narrabant esse Philippi. venerant 15026 XXXIX, 1, 6| provincia procul ab oculis facta narrabantur, sed ea etiam magis, quae 15027 XXVI, 1, 6| perditas res Campanorum narras, ubi summus honos ad filium 15028 II, 3, 32| modo nihil aliud quam hoc narrasse fertur: tempore quo in homine 15029 XXXIX, 1, 11| cur esset a matre eiectus, narravit, deinde ex auctoritate eius 15030 I, 3, 9| quoque, ut cetera, ex infimo nasci; dein, quas sua virtus ac 15031 XXIII, 3, 19| Hannibal "eone usque dum ea nascuntur ad Casilinum sessurus sum?" 15032 XXV, 5, 24| Epicydes ab Insula, quam ipsi Nasson vocant, citato profectus 15033 XXXIV, 1, 4| eorum, sic cupiditates prius natae sunt quam leges quae iis 15034 XLIV, 3, 42| longius in aquam, quidam etiam natantes, progressi sunt. sed cum 15035 XLII, 5, 61| naufragorum trepidatione passim natantium flumen compleverunt. sed 15036 I, 3, 7b| ac patriam accepit, "Iove nate, Hercules, salve," inquit; " 15037 XXXVIII, 2, 17| mitissimum genus hominum ferox natio pervagata bello prope orbem 15038 XXI, 5, 46| decus Coelius ad servum natione Ligurem delegat; malim equidem 15039 XXXVIII, 5, 45| exercitum ad Gallograecos; cui nationi non ex senatus auctoritate, 15040 XLIII, 1, 1| gentes duceret, viam tot nationibus in Italiam aperiret. Decernunt 15041 XXXII, 4, 26| Setinis captiva aliquot nationis eius empta ex praeda mancipia. 15042 XLIV, 2, 19| interea legationes exterarum nationum audiri posse. primi Alexandrini 15043 XXVII, 8, 45| noctem ire; vix quod satis ad naturale desiderium corporum esset 15044 X, 2, 17| et locus erat munimento naturaque tutus; sed evicit omnia 15045 XXV, 1, 3| et ementiti erant falsa naufragia et ea ipsa quae vera renuntiaverant 15046 XLII, 5, 61| nocturna fuga vobis subtractae naufragorum trepidatione passim natantium 15047 XXIX, 5, 27| scaphis, haud secus quam naufragos, milites sine armis cum 15048 XXXVII, 5, 31| qui in meridiem vergit, Naustathmon ab re appellant, quia ingentem 15049 XXIV, 2, 11| postea tanta res esset facta, nautam unum cum sex mensum stipendio 15050 XXXVII, 4, 29| mittit ad cogendos milites nautasque in naves. haud secus quam 15051 XXII, 3, 20| magna sparti [erat] ad rem nauticam congesta ab Hasdrubale. 15052 XXIX, 5, 25| eam sibi curam sumpsit: nauticos C. Laelius, qui classis 15053 XXIX, 4, 22| postero die terrestrem navalemque exercitum, non instructos 15054 XXXVI, 4, 26| dedit; auxilia terrestria navaliaque adfirmavit missurum. Thoantem 15055 XXVII, 6, 29| aliis cum magna terrestri navalique praeda Lilybaeum rediit. 15056 XXXV, 3, 20| duo exercitus, terrestris navalisque, adversus Nabim aperte iam 15057 XLII, 5, 61| phalangis erant, sibi quoque et navandae regi operae et similem gloriam 15058 IX, 3, 16| reconciliandam pacem consuli opera navaretur. Pars altera, cum praesidium 15059 XXIV, 2, 14| praecipue quibus merces navatae in unum diem operae libertas 15060 VII, 2, 16| fortiter in acie operam navaturos nec praedae magis quam pugnae 15061 XXXV, 5, 44| simul primum anni tempus navigabile praebuisset mare, omnem 15062 XXXVIII, 1, 3| opera esse, et Arethontem, navigabilem amnem, opportunum ad comportanda, 15063 XXIV, 2, 8| opus est. non tranquillo navigamus sed iam aliquot procellis 15064 XXVIII, 2, 8| terram Atticam super Sunium navigans inter medias prope hostium 15065 XLV, 1, 14| Africam cum equitibus suis; navigantem dispersa classe in Hadriatico 15066 XXIX, 4, 17| Sicilia dividimur ad perniciem navigantium circumsedisse fabulae ferunt. 15067 XXIII, 5, 33| cederet; perdomita Italia navigarent in Graeciam bellumque cum 15068 XXXI, 2, 15| inde per insulas Rhodum navigarunt omnibus praeter Andrum Parumque 15069 XXXV, 1, 2| Valerius Antias et in Siciliam navigasse dilectus causa C. Flaminium 15070 XXIX, 5, 27| expositae sunt.~ Prosperam navigationem sine terrore ac tumultu 15071 XLV, 1, 10| negantes perpulerunt, ut moram navigationis brevem pro salute sociae 15072 XXXVIII, 4, 38| ipse illaturus erit. Ne navigato citra Calycadnum neu Sarpedonium 15073 XXXVII, 4, 23| Sidam hostis esse. tardius navigaverant regii adverso tempore etesiarum, 15074 XXX, 2, 13| quinqueremibus in Africam navigaverit, Hasdrubal Poenorum imperator 15075 XLIV, 2, 22| vident, qui in eodem velut navigio participes sunt periculi. 15076 III, 6, 41| minus in bono constans quam navum in malitia ingenium esse. 15077 XXIII, 6, 46| audivit, frumento ab Nola Neapolique in ea castra convecto quae 15078 VIII, 4, 22| haud procul inde ubi nunc Neapolis sita est; duabus urbibus 15079 XXII, 5, 32| geratur, aequum censuisse Neapolitanos, quod auri sibi cum ad templorum 15080 XXXVIII, 6, 56| nomine est accusatoris; modo nebulonem, modo nugatorem appellat. 15081 XXXIX, 5, 51| Flaminino Romanisque, per se necandi aut tradendi eius in potestatem 15082 XXIV, 6, 45| pro transfuga verberandus necandusque videri ancipitis animi communis 15083 XXXIV, 3, 27| vicos sub verberibus acti necantur. hoc terrore obstipuerant 15084 VIII, 5, 33| fuisse quam ut verberaret necaretque? quam conveniens esse propter 15085 XXVI, 2, 13| cruciatum et ad contumeliam necarimus? quotiens in obsidentes, 15086 XXXIX, 2, 22| abominantes arceri Romano agro necarique quam primum iusserunt.~ 15087 II, 5, 41| domi causa verberasse ac necasse peculiumque filii Cereri 15088 X, 2, 9b| poena, si quis verberasset necassetve civem Romanum, sanxit; Valeria 15089 VIII, 4, 20| fuit; post triumphum consul necato Vitruvio sociisque eius 15090 II, 5, 41| magistratu abiit damnatum necatumque constat. Sunt qui patrem 15091 XL, 4, 37| consulis erat mors maxime. necatus a Quarta Hostilia uxore 15092 XXXIV, 4, 44| inferiorem demissus carcerem est necatusque.~ ~45. 15093 I, 3, 11| ierat. Accepti obrutam armis necavere, seu ut vi capta potius 15094 III, 2, 13| iudicii diem ut, qui hominem necaverit, de eo supplicii sumendi