12a-adpul | adque-appro | appul-calli | callo-coace | coact-conpa | conpe-curre | curri-detra | detre-effra | effre-explo | expon-fugac | fugan-immit | immix-iniun | iniur-iunge | iungu-manda | mande-necav | neces-opimi | opimo-perni | perno-praef | praeg-purga | purge-respi | respo-sermo | serpa-suess | sueta-trans | trasu-videb | videm-zonis
                         bold = Main text
      Lib. Cap. Par.     grey = Comment text

15095 0, Prae, 12| gratae futurae cum forsitan necessariae erunt, ab initio certe tantae 15096 III, 8, 58| regnum in plebem sortitae sed necessariorum Verginiae trium tribunorum 15097 IX, 2, 8| ignaros fortunarum humanarum necessitatiumque, sententiam de eo de quo 15098 XXXVII, 3, 17| rege adsumpto simul suas necessitudines commemorando, simul obsessae 15099 VIII, 1, 3| quosdam privatis hospitiis necessitudinibusque coniunctos indicia coniurationis 15100 XXXV, 3, 27| hostis veniret, Philopoemen necopinantem eum improviso genere belli 15101 XXIV, 4, 27| Statutus est comitiis dies; quo necopinantibus omnibus unus ex ultima turba 15102 XLIV, 3, 35| inproviso valida manu adgressus necopinantis esset, deici praesidia posse: 15103 XXVII, 7, 33b| conserendi cum hoste manum in necopinatam fraudem lapsos esse; ceterum 15104 II, 3, 27| creditoribus tradebantur et nectebantur alii. Quod ubi cui militi 15105 VIII, 5, 28| cautumque in posterum ne necterentur.~ ~29. 15106 XXVII, 6, 28b| signi errore ne qui dolus necteretur a Poeno metuens Crispinus 15107 VIII, 5, 28| libertatis factum est quod necti desierunt; mutatum autem 15108 I, 2, 5| Ita undique regi dolus nectitur. Romulus non cum globo iuvenum - 15109 XLV, 1, 5| ne damnatus auctorem se nefandi facinoris protraheret. reliqui 15110 III, 8, 57| dederit; ubi crudeli decreto nefandisque vindiciis dextram patris 15111 X, 5, 41| strages et respersae fando nefandoque sanguine arae et dira exsecratio 15112 VI, 5, 33| templo cum tristibus minis ni nefandos ignes procul delubris amovissent. 15113 III, 8, 56| Appi Claudi, quae impie nefarieque per biennium alia super 15114 XXXIX, 1, 16| Bacchanalia discutientesque nefarios coetus cerneretis. omnia 15115 XXXI, 4, 30| secunda cum superis bellum nefarium gesserit. omnia sepulcra 15116 VI, 4, 28| faciat, ne qua terra sit nefasta victoriae suae; quin ipsi 15117 I, 4, 19| spatiis dies congruerent. Idem nefastos dies fastosque fecit quia 15118 XXV, 1, 6| cum captivis redemptio negabatur, nos volgo homines laudabant 15119 VII, 5, 31| adversus Samnites vobis negamus; legatos, sicut fas iusque 15120 XXXIV, 2, 10| undequadraginta. causa triumphi negandi senatui fuit quod alieno 15121 VIII, 2, 12| cupiditate offensis patribus negantibusque nisi Pedo capto aut dedito 15122 XXVII, 1, 4| sed litterae Marcelli, negantis e re publica esse vestigium 15123 XXXVIII, 5, 50a| auctoritas seniorum valuit, negantium exemplum proditum memoriae 15124 IV, 1, 6| invisi dis immortalibus, negarentur posse; nec ante finis contentionum 15125 XXXVIII, 5, 48| nuncupatis profectus sum, negaretis hoc mihi cum diis immortalibus?~ ~ 15126 III, 8, 63| ingenti consensu patrum negaretur triumphus, L. Icilius tribunus 15127 XXVI, 1, 3| scriptas petisset Fulvius negassentque patres e re publica esse 15128 XL, 1, 13| abnueres? cum autem iratus negasses, utrum, ut placarem te, 15129 XXVIII, 5, 27| Calenum Albium detulistis. negate vos id omnes fecisse aut 15130 XXXIX, 3, 33| Achaei maxime concilii negati crimen excusabant recitando 15131 XXXVIII, 5, 49| tantae victoriae triumphum negatis? Caeca invidia est, patres 15132 XXVII, 3, 9| quod propediem res ipsa negatura sit, priusquam ad ultimam 15133 XLV, 4, 39| destinavimus, ei victori triumphum negaturi <sumus?> et quidem non tantum < 15134 II, 3, 29| consules: "ne praedictum negetis, patres conscripti, adest 15135 XXIX, 3, 12| Neglectae eo biennio res in Graecia 15136 VIII, 5, 29| ut pariter eam susceptam neglectamque timerent, ne aut impunitas 15137 XXIII, 3, 17| per intermissa munimenta neglectasque custodias silentio noctis 15138 XXV, 5, 26| volgabat morbos, ut aut neglecti desertique qui incidissent 15139 V, 7, 52| Haec culti neglectique numinis tanta monumenta 15140 IV, 6, 52| pestilentem annum inopia frugum, neglecto cultu agrorum, ut plerumque 15141 XXIII, 6, 43| praesidium et queri indefensos se neglectosque; indicandum autem primum 15142 XXII, 8, 59| causa, non alii unquam minus neglegendi vobis quam nos in hostium 15143 XXVII, 2, 8| vertisset. ob adulescentiam neglegentem luxuriosamque C. Flaccus 15144 V, 7, 52| et pontifices flaminesque neglegentiores publicarum religionum esse 15145 XXVII, 5, 24| urbe exiret. id segnius neglegentiusque factum; septem principes 15146 X, 3, 21| monentis ne regionis eius motum neglegerent: quattuor gentes conferre 15147 XXXIII, 2, 11| aliquantum honoris; sed cur neglegerentur ignorabant. donis regis 15148 XXV, 6, 38| sunt homines, quia quod neglexeris incautum atque apertum habeas. 15149 V, 2, 8| per agros vicinasque urbes negotiabantur. Nec Veiis melius gesta 15150 XXXIII, 3, 29| ea facinora fiebant, quia negotiandi ferme causa argentum in 15151 XXXIX, 2, 25| Demetriadem cursum derigerent, negotiationem maritimam omnem eo avertisse. 15152 I, 5, 30| fanum mercatu frequenti negotiatores Romanos comprehensos querebatur, 15153 XXIII, 1, 7| occupatos, partim privatis negotiis implicitos, plebs repente 15154 XXXIII, 2, 15| ignarus Corintho profectus ad Nemeam - amnis est Corinthium < 15155 XXVII, 6, 30| ibi curatione Heraeorum Nemeorumque suffragiis populi ad eum 15156 XXI, 4, 33| clamoribus dissonis quos nemora etiam repercussaeque valles 15157 V, 3, 15| sunt quod lacus in Albano nemore, sine ullis caelestibus 15158 XXXVII, 6, 40| milia et quingenti, inde Neocretes mille et eodem armatu Cares 15159 VI, 2, 10| impetuque oppidum capitur. Nepesinis inde edictum ut arma ponant 15160 V, 3, 19| quam spe, in agro primum Nepesino cum Faliscis et Capenatibus 15161 XXVI, 6, 34| nisi in Veiente Sutrino Nepesinove agro, dum ne cui maior quam 15162 I, 8, 46| Prisci Tarquini regis filius neposne fuerit parum liquet; pluribus 15163 III, 3, 25| Valerio Mani filio Volesi nepote quaestor erat T. Quinctius 15164 II, 4, 40| cognoverat Veturiam, inter nurum nepotesque stantem, "nisi me frustrantur" 15165 II, 3, 24| possideret aut venderet, liberos nepotesve eius moraretur. Hoc proposito 15166 I, 6, 34| ferre, immemor in testando nepotis decessisset, puero post 15167 XXVIII, 3, 11| agro Romano locutus et ara Neptuni multo manasse sudore in 15168 XXXIX, 5, 44| separatim Flaccus molem ad Neptunias aquas, ut iter populo esset, 15169 XXVIII, 4, 20| diruunt quae incendio absumi nequeunt; adeo vestigia quoque urbis 15170 XXVI, 6, 38| ad spolianda quae tueri nequibat, ut vastata hosti relinquerentur, 15171 VIII, 2, 12| valetudinem id bellum exsequi nequierat, dictatorem L. Papirium 15172 XXIX, 6, 34| adesset, sustineri ultra nequiere; non tamen effusa fuga Masinissa 15173 XXII, 1, 3| moliente signifero convelli nequire. Conversus ad nuntium "num 15174 II, 2, 12| tuleris a me quod minis nequisti, trecenti coniuravimus principes 15175 XXII, 8, 60| estis eo unde ignavia ac nequitia abistis? P. Sempronium civem 15176 XLI, 2, 7| immo, utrum susceptum sit nequius an inconsultius gestum, 15177 IV, 6, 51| creditum est, transacta re, nequivere tamen consequi ut non aegerrime 15178 XXXII, 1, 6| tradit, quia recto itinere nequiverit omnibus ab rege insessis, 15179 XXXIII, 2, 18| phalanx constabat moveri nequiverunt; postquam laevo latere nudato 15180 XXXIV, 3, 31| expectassem: nunc imperare animo nequivi quin, priusquam perirem, 15181 XXI, 2, 22| animo, temperare oculis nequivisse; tum vidisse post sese serpentem 15182 V, 5, 31| nimiis ortam exercitus duci nequivit. Ob quae Volsinienses Sappinatibus 15183 XXVIII, 2, 9| urbem verum triumphum vehi, Neronemque etiamsi pedes incedat vel 15184 IX, 5, 20| adventu Aemili consulis Nerulum vi captum. Et postquam res 15185 XLV, 2, 16| citerior, <ulterior> C. Licini Nervae. A. Manlio Torquato Sardinia 15186 XXI, 5, 40| praeusti artus, nive rigentes nervi, membra torrida gelu, quassata 15187 XXI, 7, 58| quia torpentibus rigore nervis vix flectere artus poterant. 15188 VI, 5, 36| creditum] solvat, corpus in nervum ac supplicia dare et gregatim 15189 XLI, 2, 11| Iunius Manliusque oppidum Nesattium, quo se principes Histrorum 15190 IX, 1, 3| gens, quae victa quiescere nesciat. Vivet semper in pectoribus 15191 II, 5, 59| Nihil eorum Volsci nesciebant, instabantque eo magis, 15192 III, 5, 35| stimulabat Ap. Claudium. Nescires utrum inter decemviros an 15193 XXII, 7, 51| Hannibal; victoria uti nescis." mora eius diei satis creditur 15194 XXXIV, 1, 6| feminarum abrogemus? quis igitur nescit novam istam legem esse, 15195 II, 3, 31| populo, rettulitque quid de nexis fieri placeret. Quae cum 15196 II, 3, 23| flagrabat odio, maxime propter nexos ob aes alienum. Fremebant 15197 VIII, 5, 28| ob aes alienum paternum nexum dedisset, quae aetas formaque 15198 VII, 3, 19| ipsa obruebantur inopes nexumque inibant; eo nec patricios 15199 XLIII, 2, 21| altero die ad templum Iovis, Nicaeum quem vocant, posuit castra. 15200 XXXVIII, 1, 4| Ambraciae Stratum iam edicto Nicandri praetoris convenerant Aetoli. 15201 XXXIII, 1, 8| prope cursu ad hostem vadit; Nicanori, ex purpuratis uni, ut cum 15202 XLIII, 2, 19| est, et cohors regia, quos Nicatoras appellant, transcendit, 15203 XXVIII, 2, 8| cum iis ceteraque praeda Nicia praetore Achaeorum Aegium 15204 XLIV, 1, 10| deinde Andronicum quoque et Nician, ne quis tam dementis imperii 15205 XLIV, 1, 10| relinquens locum. incautior Nicias Pellae proiciendo pecuniae 15206 XXXVIII, 1, 5| incepto forti obsidionis, Nicodamum quendam cum Aetolis quingentis 15207 XLV, 4, 44| daretur. filium postremo Nicomedem senatui commendavit. omnium, 15208 XXV, 2, 9| refulsitque idem redditum ab Nicone signum; exstinctae deinde 15209 XXVII, 1, 4| Anagninum in luco Dianae nidos in arboribus reliquisse; 15210 XXIV, 2, 10| Sospitae Iunonis corvos nidum fecisse; in Apulia palmam 15211 XXIX, 4, 18| referebantur, ausi sunt nihilominus sacrilegas admovere manus 15212 XLIV, 2, 19| tumultuario opere ponte per Nilum facto transgressus cum exercitu 15213 I, 3, 16| tam denso regem operuit nimbo ut conspectum eius contioni 15214 XXXIII, 1, 6| habuerunt. tertio die primo nimbus effusus, dein caligo nocti 15215 III, 8, 59| inhibito salubriter modo nimiae potestati, 'et libertatis' 15216 VI, 2, 11| Manlio Capitolino. Qui nimius animi cum alios principes 15217 XXIII, 1, 8| Deversatus est apud Ninnios Celeres, Sthenium Pacuviumque, 15218 XLII, 5, 65| inparia habebat; cum maiori nisu libratum funditor habena 15219 XXII, 5, 34| extrahere ad consulatum nitebatur, patres summa ope obstabant 15220 IX, 8, 40| praedam verius quam arma esse, nitentia ante rem, deformia inter 15221 XXI, 1, 3| senatu fuerat. Barcinis nitentibus ut adsuesceret militiae 15222 XLIV, 1, 11| cum subire Romani summa vi niterentur, momento temporis parietes 15223 XXXV, 2, 10| consule, cum pro C. Laelio niteretur, Africanus valuit. postero 15224 XXVIII, 8, 43| excellat, quo me quoque niti non dissimulo, me sibi aequari 15225 XXVIII, 7, 35| virium robore, quod plenius nitidiusque ex morbo velut renovatus 15226 X, 1, 4| linguae et corporum habitum et nitorem cultiora quam pastoralia 15227 XXV, 4, 16| praesidio vivum capere Poeni nituntur; ceterum conspicatus Lucanum 15228 XXI, 6, 54| Erat forte brumae tempus et nivalis dies in locis Alpibus Appenninoque 15229 XXI, 4, 32b| propinquo visa montium altitudo nivesque caelo prope immixtae, tecta 15230 V, 1, 2| Romanum in opere ac labore, nivibus pruinisque obrutum, sub 15231 V, 2, 13| Insignis annus hieme gelida ac nivosa fuit, adeo ut viae clausae, 15232 XXI, 7, 58| iuga concreta esset, tantum nivosae grandinis deiecit ut omnibus 15233 XXI, 7, 61| fuit, per quos raro unquam nix minus quattuor pedes alta 15234 XXVI, 2, 9| crinibus passis aras verrentes, nixae genibus, supinas manus ad 15235 XLIII, 1, 2| avaritia superbiaque conquesti, nixi genibus ab senatu petierunt, 15236 XLIV, 3, 36| quidam incumbentes scutis nixique pilis stabant tum iam aperte 15237 XLIV, 1, 9| quartis, postremis etiam genu nixis, fastigatam, sicut tecta 15238 XXXIX, 4, 40| Porcius Cato M. Fulvius Nobilio Ti. et M. Sempronii, Longus 15239 XXXVII, 6, 48| M. Fulvio Nobiliore et Cn. Manlio Vulsone consulibus 15240 XL, 4, 44| consumeretur, quam quanta Fulvio Nobiliori post Aetolicum bellum ludos 15241 XXXVIII, 4, 37| conveniebant. Et ut clarior nobiliorque victoria Romanis de rege 15242 XXXVII, 7, 54| sit. gentis vetustissimae nobilissimaeque vel fama rerum gestarum 15243 XLII, 1, 13| abrogarem mihi; cernebam nobilissimas Asiae et Graeciae civitates 15244 XXIX, 4, 21| Scipione legatum cum triginta nobilissimis equitum missum qui Q. Pleminium 15245 XXVI, 5, 30| Hippocratisque caedem septuaginta nobilissimorum iuvenum coniurationem factam; 15246 X, 5, 38| imperator acciri iubebat nobilissimum quemque genere factisque; 15247 XLII, 1, 12| legationum, et velut auspicibus nobilissumis populis deductas esse. Boeotorum 15248 XXII, 6, 43| maioris partis sententia ad nobilitandas clade Romana Cannas urgente 15249 XXIII, 6, 47| ante ferocibus dictis rem nobilitassent, infestis hastis concitarunt 15250 XLV, 3, 27| Graeciam visendaque, <quae> nobilitata fama maiora auribus accepta 15251 XXXI, 1, 7| magis quam morte Pyrrhi nobilitatos. nostra nunc comparate. 15252 XXXVII, 3, 19| Thebes campum, carmine Homeri nobilitatum; neque alio ullo loco Asiae 15253 I, 3, 16| admiratio viri et pavor praesens nobilitavit. Et consilio etiam unius 15254 XL, 4, 46| alter alteri displicetis, noceat. inimicitias per annos multos 15255 XXXIV, 5, 49| ac totis prope viribus ad nocendum cuiquam ademptis relinqui 15256 XLV, 4, 37| absumpsit. quis umquam tam nocens reus fuit, cuius vitia vitae 15257 II, 4, 35| innocentem absolvere nollent, pro nocente donarent. Ipse cum die dicta 15258 V, 2, 11| nunquam deos ipsos admovere nocentibus manus; satis esse, si occasione 15259 IV, 5, 44a| invidiae obici maluit et suae nocere causae quam publicae deesse, 15260 IX, 7, 37| armis sint quacumque diei noctisve hora signum dederit. Paucis 15261 XXXIX, 1, 16| impigre exsequemur; vigiliarum nocturnarum curam per urbem minoribus 15262 XXXI, 6, 46| vigiliis diurnis pariter nocturnisque et volneribus confectum. 15263 XLIII, 2, 19| supererant, labore diurno nocturnoque [et] volneribus inutiles 15264 XXXIX, 1, 8| imbueret, sed occultorum et nocturnorum antistes sacrorum. initia 15265 III, 8, 55| esse, sed eum qui eorum cui nocuerit Iovi sacrum sanciri; itaque 15266 IX, 2, 10| spoponderunt atque ob eam rem noxam nocuerunt, ob eam rem quo populus 15267 XXXVIII, 6, 59| Scipioni debuisset, invidiam nocuisse. Tantum auri argentique 15268 III, 8, 55| aedilibus iudicibus decemviris nocuisset, eius caput Iovi sacrum 15269 XL, 4, 55| esset. homo unus omnium, qui nodum huius erroris exsolvere 15270 XXIII, 2, 15| eius gratiam meriti rem Nolanam in ius dicionemque dare 15271 XXIII, 2, 15| praetoris Romani Poenus agro Nolano excessit et ad mare proxime 15272 VIII, 5, 25| haud minus per quos Samniti Nolanoque quam ut Romanis hostibus 15273 XXIII, 6, 44| annos iam inter Romanum Nolanumque populum amicitiam esse, 15274 XXIII, 2, 15| facile esse quod nemo civis Nolanus sibi indicaverit quam multa 15275 X, 1, 8| pro parte virili adiuvant. Noli erubescere, Appi, collegam 15276 XXXV, 3, 22| duobus potitus oppidis, Noliba et Cusibi, ad Tagum amnem 15277 XXVIII, 8, 43| minoribus natu animi sit ut nolimus quemquam nostri similem 15278 XXXVIII, 5, 48| publicam administrarit', si nollem, si grave ac superbum existimarem 15279 XXXIX, 1, 11| fama esset, sacris initiari nollet.~ ~12. 15280 XLV, 2, 23| civitate vestra, Rhodii, quod nolletis, quo merito offenderetur 15281 I, 2, 5| per necessitatem aperiri noluerat. Necessitas prior venit: 15282 VI, 5, 41| poteritis, istos etiam si nolueritis necesse sit? de indignitate 15283 II, 5, 59| tantum castra militem Romanum noluisse, alioqui gaudere sua clade 15284 III, 7, 52| concordiam res nequeant. Via Nomentana, cui tum Ficolensi nomen 15285 VIII, 3, 14| populo Romano esset. Aricini Nomentanique et Pedani eodem iure quo 15286 IV, 3, 22| infesto subit; nec procul Nomento signis conlatis fudit Etruscas 15287 XXXIX, 1, 17| quis quem ad se deduxisset nomenve absentis detulisset. qui 15288 XXXIII, 3, 22| numerum militum amisisse; nominabant etiam tribunos militum T. 15289 XXVI, 3, 18| deligendum esse. cum alii alium nominarent, postremum eo decursum est 15290 IX, 5, 26| coniurationis fuerant - priusquam nominarentur apud dictatorem, mors haud 15291 XXXIX, 1, 17| extra terram Italiam essent, nominaretur, ei laxiorem diem daturos, 15292 XXVI, 4, 23| anno mortuus erat, ideo nominatio in locum eius non est facta. 15293 X, 5, 38| detestatione obstrictis, decem nominatis ab imperatore, eis dictum, 15294 XXIII, 1, 3| quam ad audienda probra nominatos, et multo humiliores obscurioresque 15295 VI, 3, 20| magistrum equitum absentem nominatum; et cum ea quoque quae bello 15296 I, 6, 32| redierat hique interregem nominaverant. Quo comitia habente Ancum 15297 XL, 1, 9| succinctos secum fuisse? quos nominavero, arcesse. possunt quidem 15298 IX, 4, 17| quilibet unus ex his quos nominavi castris locum caperet, commeatus 15299 X, 1, 8| adiecit, in quae plebeii nominentur, non ut vos, Appi, vestro 15300 XLIII, 1, 1| Sulpicius praetor tris ex senatu nominet legatos, qui eo die proficiscantur 15301 XXIV, 2, 8| imperatori parem consulem nomino." hoc anno ad Capuam Vibellio 15302 XXXIX, 4, 40| oraverit scripseritque, nonagesimo anno Ser. Galbam ad populi 15303 XXIV, 1, 4| relinquebantur. non facile erat nonagesimum iam agenti annum, circumsesso 15304 XXXIV, 1, 4| quae acciperent. atque ego nonnullarum cupiditatium ne causam quidem 15305 VI, 5, 39| dissimulando petebant plebem: nonum se annum iam velut in acie 15306 XXVI, 8, 50| meum iam ante hae gentes norant, scias multos nostri similes 15307 XXXII, 1, 2| reddebantur obsides ut ab Norba, ubi parum commode essent, 15308 XXVII, 3, 10| laude sua: Signini fuere et Norbani Saticulanique et Fregellani 15309 VIII, 1, 1| Aemilius Mamercus, cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis 15310 VIII, 4, 19| vastantem effuse Setinum Norbanumque et Coranum agrum L. Papirius 15311 XXIII, 6, 42| Nec te nec exercitum tuum norim nisi, a quo tot acies Romanas 15312 XXI, 4, 38| Sedunoveragri, incolae iugi eius, norint inditum sed ab eo quem in 15313 VI, 3, 18| certamen adversus patres noritis? nec hoc natura insitum 15314 VII, 1, 3| annorum fixos in templo Nortiae, Etruscae deae, comparere 15315 XXVI, 4, 22| docti fingunt magis quam norunt, aut principes graviores 15316 XXXVI, 4, 22| contemplatus omnia, quae noscenda erant, quattuor simul locis 15317 XXII, 7, 55| acturusque sit. Haec exploranda noscendaque per impigros iuvenes esse; 15318 XLI, 3, 15| novitatemque successoris, quae noscendis prius quam agendis rebus 15319 XXX, 4, 24| bello alienatae fuerant noscendisque singularum causis consumpsit.~ 15320 XXVII, 8, 46| militem Nero, simul et ad noscendum hostem paucos sibi sumeret 15321 XXXVI, 5, 34| obambulare muris, ut facile nosceretur ab Aetolis, coepit. confestim 15322 II, 3, 23| efferaverant speciem oris. Noscitabatur tamen in tanta deformitate, 15323 III, 6, 38| senatorem, raroque usquam noscitare; curiam inde ac solitudinem 15324 VI, 4, 25| captivis cum Tusculani aliquot noscitarentur, secreti ab aliis ad tribunos 15325 VIII, 5, 32| subiecti oculis imperatoris noscitari poterant, orabant ut parceret 15326 XXVI, 7, 41| faciam ut, quemadmodum nunc noscitatis in me patris patruique similitudinem 15327 X, 4, 33| magis quam oculis hostem noscunt nec quantus numerus sit 15328 XLV, 3, 27| accepta sunt, quam oculis noscuntur, uti statuit. praeposito 15329 XLIII, 1, 1| Italia itinera in Macedoniam nossent, conquisitos abductosque. 15330 XXXI, 4, 31| Macedoniae estis, melius nostis. quod ad vos attinet, Aetoli, 15331 XXXIX, 3, 37| ne in aequo hostes vestri nostrique apud vos sint ac nos socii, 15332 III, 3, 25| audiant foedus a vobis ruptum, nostrisque et nunc querellis adsint 15333 VI, 3, 20| sed in loco fuerit. illud notandum videtur, ut sciant homines 15334 XXVII, 5, 25| aliis senatus consulto notantibus praefectum quod eius socordia 15335 XLV, 2, 15| neque ullius, quem alter notarat, <ab> altero levata ignominia. 15336 XXXVII, 3, 12| ortu, ex quo statum caeli notare gubernatores possent, in 15337 VII, 5, 34| Ne ducem circumire hostes notarent, perlustravit.~ ~35. 15338 XXVII, 2, 8| agros cultaque ab incultis notaret et perinde dominos laudaret 15339 XXVII, 8, 47| excipi aliqui possent et notari oculis si qui forte adustioris 15340 XXIX, 7, 37| relicturum. pravum certamen notarum inter censores; castigatio 15341 XXIV, 3, 18| ut ei omnes quos censores notassent pedibus mererent mitterenturque 15342 XXV, 2, 10| contione dimissa cum titulis notatae fores discrimen pacatae 15343 XXIX, 7, 37| lectus Q. Fabius Maximus; notati septem, nemo tamen qui sella 15344 V, 6, 47| Namque Galli, seu vestigio notato humano qua nuntius a Veiis 15345 XXVII, 8, 47| equitibus scuta vetera hostium notavit quae ante non viderat et 15346 XXXVIII, 4, 39| praeterea Colophoniis, qui in Notio habitant, et Cymaeis et 15347 XXVII, 5, 25| censores non ad senatum notionem de eo pertinere dicentibus, 15348 VII, 5, 36| castris, cum per exploratores notior iam saltus esset, via patentiore 15349 I, 9, 54| Gabinis diceret quibus eae notiores essent, ipse identidem belli 15350 XXXIX, 1, 4| verum enimvero cum sint notissimae sibi cum consule inimicitiae, 15351 VIII, 2, 8b| ingens bellatorque primus, notissimi inter se, quia pares semper 15352 XXIII, 1, 3| occurrebant. Ita dilabi homines, notissimum quodque malum maxime tolerabile 15353 I, 6, 34| de eo fama perlata est. Notitiamque eam brevi apud regem liberaliter 15354 XXXVII, 4, 26| fortunam misso, ipse copias ad Notium ducit. id oppidum Colophonium, 15355 XXXI, 4, 27| Asia urbem quam oppidum notius - vi capitur. revertentem 15356 XXXV, 1, 3| hominum conlecto necdum noto satis inter se ut fidere 15357 XXXVII, 5, 34| placabilem eum maxime faciebat, notumque erat gentibus, qui victor 15358 IX, 8, 40| in sinistro consistunt. Notus iam Romanis apparatus insignium 15359 I, 7, 36| animo agitavi" inquit, "te novacula cotem discissurum. Cape 15360 XLII, 3, 30| manente statu praecipites ad novanda omnia agebat; quosdam ventosum 15361 XXVI, 7, 40| coalescente velut materiam novandis rebus satis tutum ratus 15362 XXVII, 8, 43| bellum gereret - audendum ac novandum aliquid improvisum, inopinatum, 15363 I, 9, 52| conlaudatisque qui Turnum novantem res pro manifesto parricidio 15364 IV, 2, 13| Capitolinus, minime opportunus vir novanti res; collega additur ei 15365 XXXII, 5, 38| viritim dividendo, duas faces novantibus res ad plebem in optimates 15366 XXII, 6, 43| frumenti manere nequit, novaque consilia in dies non apud 15367 XXXV, 4, 34| quonam modo in Graecia res novarentur. inter omnes constabat in 15368 XLIV, 1, 8| belli quae in dies fortuna novaret, ut opperientibus sese rebus, 15369 XXVI, 3, 19| resederat excitaret rursus novaretque et impleret homines certioris 15370 IV, 5, 33| Magister equitum et ipse novat pugnam equestrem; frenos 15371 VIII, 6, 39| iterandam secum pugnam vocare. novato clamore signa inferuntur, 15372 XXXIII, 4, 41| ad fidem faciendam nihil novaturum regem de societate agerent. 15373 XLIV, 3, 33| exploratis illa quoque <novavit;> primum, ut ordine ac sine 15374 II, 4, 39| Longulam, Poluscam, Coriolos, novella haec Romanis oppida ademit; 15375 XLI, 1, 5| evenit, ut Cn. et L. Gavillii Novelli, Aquileienses, cum commeatu 15376 XXVII, 7, 37| pontifices ut virgines ter novenae per urbem euntes carmen 15377 XXX, 7, 38| id prodigium more patrio novendiali sacro, cetera hostiis maioribus 15378 XXXI, 2, 12| carmen praeterea ab ter novenis virginibus cani per urbem 15379 XXI, 6, 54| valeatis, singulis vobis novenos ex turmis manipulisque vestri 15380 VIII, 2, 9| Quirine, Bellona, Lares, Divi Novensiles, Di Indigetes, Divi, quorum 15381 IX, 7, 36| linguamque Etruscam probe noverat. Habeo auctores volgo tum 15382 I, 1, 3| opulentam urbem matri seu novercae relinquit, novam ipse aliam 15383 III, 9, 67| iugum missi, et se et vos novere: discordia ordinum et venenum 15384 IV, 3, 20| duci detraxit nec ducem novimus nisi cuius auspicio bellum 15385 III, 8, 61| perruptis ordinibus elati ad novissimam aciem, pars libero spatio 15386 X, 1, 1| milia armatorum, ruentia novissime in ipsas flammas, dum evadere 15387 XXXI, 4, 27| in transitu fluminis a novissimo agmine adortus postremos 15388 II, 5, 45| inter armatos. Ad haec in novitatem generis originisque qua 15389 XLI, 3, 15| inter traditionem imperii novitatemque successoris, quae noscendis 15390 IX, 5, 26| conscientiae vi, Calavios Ovium Noviumque - ea capita coniurationis 15391 IX, 5, 23| spem de magistro equitum novoque exercitu militem celavit 15392 III, 6, 42| alia omnis penes milites noxia erat, qui ne quid ductu 15393 XXI, 4, 34| medio agmine viam insedere, noxque una Hannibali sine equitibus 15394 XXII, 4, 30| dixisse ferunt tandem eam nubem, quae sedere in iugis montium 15395 XXXIX, 1, 19| dedisset; utique ei ingenuo nubere liceret, neu quid ei qui 15396 IV, 1, 4| feminae convenisset domum nuberet, ex qua pactus esset vir 15397 XXIX, 5, 23| statuendum - iam enim et nubilis erat virgo - profectus Hasdrubal 15398 XXIII, 6, 43| sed quid inter Capuae ac Nuceriae fortunam interesset ipsos 15399 XXIII, 6, 43| potiturum enim ut Capua Nuceriaque potitus esset; sed quid 15400 XXIII, 2, 15| clausissent, Cumas se contulerunt. Nucerina praeda militi data est, 15401 XXVII, 1, 3| aedificarent, quae incensa erant: Nucerini Atellam quia id maluerant, 15402 XXVII, 1, 3| et aeris dena milia data. Nucerinos et Acerranos, querentes 15403 IX, 8, 38| navales ad depopulandum agrum Nucerinum profecti, proximis raptim 15404 XXIII, 3, 19| Volturno ad urbem missum. Nuces tamen fusae ab Romanis castris, 15405 XXXV, 4, 32| dies Aetoli defectionem nudabant, eoque ipso forte tempore 15406 XXXIX, 3, 30| extemplo, qua duobus locis vada nudabat amnis, dextra parte Calpurnius, 15407 XXVI, 7, 43| et vos instruet et hostes nudabit. potiemur praeterea cum 15408 XXXVIII, 4, 41| Thraecum, convenere; sed, quia nudae valles, procul ut conspicerentur 15409 XXIII, 1, 5| consul nimis detegendo cladem nudandoque. Nam cum legati aegre ferre 15410 XXVIII, 6, 33| pugnam poterant, gladios nudant et conlato pede res coepta 15411 XLII, 1, 3| sociorum urbes diruentem templa nudantemque tecta aedium sacrarum vagari. 15412 XXII, 7, 51| poplitibusque invenerunt nudantes cervicem iugulumque et reliquum 15413 XXXVII, 6, 42| applicant se suis, ripam nudantis, impetum in eam partem cum 15414 XXXVII, 6, 42| territa et ipsa in fugam versa nudarunt omnia usque ad cataphractos 15415 XXVIII, 1, 3| procul conicerentur, dextras nudas ostentantes ut gladios abiecisse 15416 XXIII, 1, 8| latus succinctum gladio nudat. "Iam ego" inquit "sanguine 15417 XLIV, 1, 6| caecata mens subito terrore, nudatis omnibus praesidiis patefactisque 15418 XXXIII, 2, 18| nequiverunt; postquam laevo latere nudato circumagere hastas in venientem 15419 III, 2, 11| obvius fuerat, mulcatus nudatusque abibat, ut satis appareret, 15420 XXXIX, 1, 15| neglegentiae dem, si omnia nudavero, ne nimium terroris offundam 15421 XXX, 6, 33| Masinissa perculsis terrorem nudavitque ab ea parte aciem equestri 15422 III, 3, 23| ad extremum est, inermes nudique omnes sub iugum ab Tusculanis 15423 III, 3, 19| bellum esse arma vobis ademit nudosque servis vestris et exsulibus 15424 XXI, 1, 8| ferret, arma omitti cogebat nudumque militem ad insequentes ictus 15425 XXXVIII, 6, 56| accusatoris; modo nebulonem, modo nugatorem appellat. Ne Gracchi quidem 15426 XXIX, 3, 11| Nullasdum in Asia socias civitates 15427 XXXII, 3, 21| armis contentum ait se esse. Nulline venit in mentem cur qui 15428 XXXVIII, 6, 53| Africano palmam peti feretis? Nullisne meritis suis, nullis nostris 15429 VII, 5, 30| patres conscripti, nutum numenque vestrum invictum Campanis 15430 V, 3, 20| stipendii ex ea pecunia militi numerandi ut eo minus tributi plebes 15431 XLI, 3, 27| ova ad notas curriculis numerandis..... dam, et metas trans...... 15432 XXV, 5, 23| propinquo murum contemplans, numerando lapides aestimandoque ipse 15433 XXII, 6, 49| Servilium Geminum et M. Minucium numerant, qui magister equitum priore 15434 XXIII, 2, 15| bigatosque quingentos quaestorem numerare iubet; lictoribus imperat 15435 XXIX, 3, 16a| tertii et quinti consules numerarent.~ ~ 15436 III, 5, 35| decemviros an inter candidatos numerares; propior interdum petendo 15437 XLIV, 2, 27| milibus, quod convenisset, numeraret? cum adversus id quoque 15438 XXXVIII, 2, 14| ergo talenta nisi triduo numeras, populationem in agris, 15439 XLIV, 2, 27| talenta Pellae missis a Gentio numerasset, signare eos pecuniam passus < 15440 XLII, 5, 67| semestre stipendium, equitatui numerat, cum primo annuum dare constituisset.~ 15441 VI, 3, 18| quidem ignorare voluit? numerate saltem quot ipsi sitis, 15442 VI, 5, 41| tamquam regum in Capitolio numeratis: quis est hodie in civitate 15443 II, 1, 1| quicquam sit ex regia potestate numeres. Omnia iura, omnia insignia 15444 VII, 5, 32| quam annos ab urbe condita numeret; qui omnia circa se, Sabinos 15445 I, 8, 43| centuriarum distributionem numerumque quicquam pertinuere.~ ~44. 15446 I, 1, 2| dici ius fasque est super Numicum flumen: Iovem indigetem 15447 XXX, 1, 4| neglegentia, ut fit, apud Poenos Numidamque orta cavendi ne quid hostile 15448 XXII, 2, 14| eam nunc plenam hostium Numidarumque ac Maurorum iam factam videamus? 15449 XLIV, 2, 16| ferme opus esse, maxime Numidicis, nec sibi in his locis ullam 15450 XXX, 2, 9| Masinissamque cum omni Romano et Numidico equitatu expeditisque militum 15451 VIII, 1, 6| consules, vocem Anni spernentis numina Iovis Romani auditam. certe, 15452 XLI, 2, 8| Quinctio peregrina evenit, Numisio Sicilia, Mummio Sardinia; 15453 XXVII, 1, 2| sauciis cum praesidio modico Numistrone relictis praepositoque iis 15454 XXVII, 1, 2| Lucanos transgressus ad Numistronem in conspectu Hannibalis 15455 I, 2, 6| Numitor inter primum tumultum, hostes 15456 I, 1, 3| Proca deinde regnat. Is Numitorem atque Amulium procreat, 15457 III, 8, 58| conscivit. Subinde arreptus a P. Numitorio Sp. Oppius, proximus invidiae, 15458 III, 7, 51| Ibi quoque auctore Icilio Numitorioque secessio ab decemviris facta 15459 III, 6, 45| unus recusare auderet, P. Numitorius puellae avus et sponsus 15460 III, 7, 48b| portam perrexit. Icilius Numitoriusque exsangue corpus sublatum 15461 XXXIV, 1, 6| videtur quam abrogamus? numquae vetus? regia lex simul cum 15462 VI, 5, 37| ad curules magistratus. numqui enim socordius aut segnius 15463 XL, 4, 46| omnibus fere precationibus nuncupabitis verbis "ut ea res mihi collegaeque 15464 XXXV, 5, 48| auspicantem immolantemque et vota nuncupantem sacrificuli vatis modo in 15465 IX, 2, 9| legitima dedentium urbes nuncupare, deditum populum Romanum 15466 VIII, 2, 11| quoque ipsis, ut tradita nuncupataque sunt, referre. Romanis post 15467 XXI, 7, 63| Capitolium et sollemnem votorum nuncupationem fugisse, ne die initi magistratus 15468 X, 1, 7| votorum quae pro re publica nuncupaverint tot consules plebeii, tot 15469 VIII, 2, 9| adficiatis. sicut verbis nuncupavi, ita pro re publica [pouli 15470 XXII, 7, 56| animo nec magni ducis more nundinantem. Tum privatae quoque per 15471 VII, 2, 15| hominum ambitionem, qui nundinas et conciliabula obire soliti 15472 III, 5, 35| decemviris creandis in trinum nundinum indicta sunt, tanta exarsit 15473 III, 9, 68| unicuique ex agris sua damna nuntiabuntur. Quid est tandem domi unde 15474 I, 6, 34| regione caeli et eius dei nuntiam venisse; circa summum culmen 15475 XXIX, 3, 14| superstitionum animos, pronique et ad nuntianda et ad credenda prodigia 15476 III, 7, 50| simul profligatam iam rem nuntiando Romae esse, insecutis qui 15477 XXXVIII, 5, 46| quaesita tamen sunt, quibus nuntiandum esset: ipsis utique regibus 15478 XXII, 6, 42| fit ad praetoria consulum nuntiantium fugam hostium adeo trepidam 15479 IV, 4, 26| Volscis Latini atque Hernici nuntiarant. T. Quinctius L. F. Cincinnatus - 15480 XXX, 7, 43| in Africam deportarent, nuntiarentque ei ut, si pax convenisset, 15481 VI, 4, 22| qui ex Etruria novi motus nuntiarentur - omnia enim inde suspecta 15482 XXXIX, 2, 21| praetorem consequeretur, nuntiaretque senatum aequum censere, 15483 IV, 4, 27| exclamat capta hostium castra nuntiarique passim iubet.~ ~28. 15484 XXV, 4, 22a| aliam alia, Romam cum essent nuntiatae, ingens quidem et luctus 15485 XLV, 1, 3| dimissos post victoriam nuntiatam velut ad ludibrium stolidae 15486 XXVI, 4, 23| anno prodigia aliquot visa nuntiataque sunt. in aede Concordiae 15487 I, 5, 22| iussos. Ad haec Tullus "Nuntiate" inquit, "regi vestro regem 15488 XXIX, 4, 22| belli magnificum apparatum nuntiaturi Romam essent.~ Pleminius 15489 XLI, 3, 28| multis aedificiorum ruinis nuntiatus erat. cum Ap. Claudius ex 15490 XL, 3, 35| cum confectam provinciam nunties, existimesne Celtiberos 15491 XXXIV, 6, 58| extra quas nullam esse regi nuntietis amicitiae cum populo Romano 15492 XXIX, 1, 3| agentibus magna clades inlata; nuntiique trepidi Carthaginem terrore 15493 V, 6, 37| loci. Sed antecedente fama nuntiisque Clusinorum, deinceps inde 15494 XXIX, 2, 7| sensit, in castra recipit, nuntioque misso ad eos qui in arce 15495 I, 8, 46| duae Tulliae regis filiae nupserant, et ipsae longe dispares 15496 XXXVIII, 6, 57| patris et desponsa sit et nupserit, an verae illae opiniones 15497 XXX, 2, 15| fuisse si non in funere meo nupsissem.' non locuta est ferocius 15498 III, 6, 45| Virginem ego hanc sum ducturus nuptamque pudicam habiturus. Proinde 15499 XXIV, 4, 25| Hieronis, alteri Gelonis filias nuptas. sub hanc vocem ex omnibus 15500 XXXVII, 1, 3| et duo homines exanimati; Nursiae sereno satis constabat nimbum 15501 XXVIII, 8, 45| Umbriae populi et praeter hos Nursini et Reatini et Amiternini 15502 I, 9, 57| Lucretiam haudquaquam ut regias nurus, quas in convivio luxuque 15503 IV, 5, 37| gladiis. Altera ex parte nutant circumspectantibus galeae, 15504 I, 7, 39| omni indulgentia nostra nutriamus." Inde puerum liberum loco 15505 XXXI, 2, 17| infantes etiam cum suis nutricibus in gymnasio includi iuberent, 15506 III, 6, 44| puella stupente, ad clamorem nutricis fidem Quiritium implorantis 15507 XXXVI, 5, 35| ego tamen sorte quadam nutriendae Graeciae datus ne ingratis 15508 II, 1, 1| moderatio imperii eoque nutriendo perduxit ut bonam frugem 15509 IV, 6, 52| domum curamque corporum nutriendorum avertit; minusque eam damnosam 15510 VII, 1, 4| quod naturae damnum utrum nutriendum patri, si quicquam in eo 15511 IX, 7, 36| dicitur comes unus fuisse, nutritus una eoque haud ignarus linguae 15512 XXVI, 2, 8| terrerique et circumagi ad nutus comminationesque Hannibalis 15513 XLII, 4, 53| enim dici movere castra ab Nymphaeo Romanos. <contione> dimissa 15514 XLIII, 2, 19| quidam regionis eius nihil Oaeneo capto opus esse ait, nisi 15515 VI, 4, 27| parte civitatis, cum interim obaeratam plebem obiectari aliis atque 15516 XXVI, 7, 40| omni conluvione exsules obaerati capitalia ausi plerique 15517 XXV, 6, 39| sedentes accubantesque aut obambulantes ante vallum portasque. cum 15518 XXXVI, 5, 34| Graeciae funditus everti, obambulare muris, ut facile nosceretur 15519 XXVII, 7, 42| paucos quidem qui prima luce obambulaverant parte ulla cernebat, duobus 15520 XXIII, 3, 19| eruerent. Et cum hostes obarassent quidquid herbidi terreni 15521 XXX, 2, 7b| Celtiberorum circa urbem nomine Obbam ab conquisitoribus suis 15522 XXXVIII, 4, 40| barbaris per calles notas obcursantibus et latentibus interdum per 15523 XXIII, 1, 7| Hannibali. Ab universis id non obedienter modo sed enixe, favore etiam 15524 XXVI, 6, 36| statueris, facilius omnes obedientes habeas; nec impensa gravis 15525 XXIX, 3, 15| habere cum interim boni obedientesque socii pro fide atque obsequio 15526 VI, 3, 13| terrore impediri cursum obequitandoque agmen teneri dum adsequi 15527 XXV, 6, 34| progressos exciperet sed ipsis obequitaret castris invectusque in medias 15528 XXIII, 6, 46| cum diu perlustrans oculis obequitasset hostium turmis, tandem silentio 15529 XXX, 2, 12| Ibi Syphax dum obequitat hostium turmis si pudore, 15530 IX, 7, 36| et luce orta postero die obequitavit stationibus hostium, quae 15531 XLV, 2, 20| nova falsaque crimina plus obesse Rhodiis aecum censerent 15532 XL, 1, 12| invidia gratiae externae, quae obest potius quam prodest, onerat. 15533 XXXII, 3, 16| intenti segnius munera belli obeunt et ea modo parte qua murus 15534 VI, 4, 22| civiles iam res haud magnopere obeuntem bella excitabant. quattuor 15535 IX, 4, 17| Militaris opera pugnando obeunti Alexandro - nam ea quoque 15536 XXXIII, 1, 5| apte miles; et ita densos obfigunt implicantque ramis ut neque < 15537 VIII, 6, 39| sarcinas omissas repente, obiacentes pedibus fugientium consternatorumque 15538 II, 5, 65| impetum missilibus telis, saxa obiacentia pedibus ingerit in subeuntes, 15539 III, 1, 6| valetudinem poterant, per se ipsi obibant; circumitio ac cura aedilium 15540 IX, 1, 2| eam quoque clausam sua obice armisque inveniunt. Sistunt 15541 XXXIX, 2, 26| quaerentium quod falso obiciant, cum veri nihil habeant, 15542 XXXIX, 2, 26| factam. nam quae sibi crimina obiciantur de insidiis legatorum et 15543 XLIV, 3, 38| torrente meridiano sole, hosti obicias recenti, requieto, qui nulla 15544 XXVI, 5, 31| quippe qui aliis humilitatem obiciatis: quis est vestrum qui se 15545 III, 7, 51| libido et dedecora militiae obiciebantur. Placebat Valerium Horatiumque 15546 XXXVIII, 1, 7| celeritate novus pro diruto murus obiciebatur, et armati ruinis superstantes 15547 XLV, 1, 10| auctoribus ad piaculum noxae obiciendis adsensi sunt. decretum igitur 15548 IV, 3, 21| Servilio caedem civis indemnati obiciens; quae vaniora ad populum 15549 XLII, 2, 25| avaritiam superbiamque Romanis obicientem frementemque, quod alii 15550 XL, 1, 15| modestia consequar. Romanos obicis mihi, et ea, quae gloriae 15551 VIII, 5, 34| capita pro licentia Q. Fabi obicite.'~ ~35. 15552 XXXIX, 3, 36| respondere credam. caedem obicitis eorum, qui a Philopoemene 15553 XXXIV, 4, 38| locis patentibus planisque obiecerant murum: altiora loca et difficiliora 15554 X, 2, 13| Lucanum hostem comparatum obiecerint Romanis; itaque suis sociorumque 15555 VI, 1, 2| animadvertit Camillus, ignem in obiectam saepem coici iussit; et 15556 XXV, 4, 19| contractae cladi superesset, obiectans se hostium telis cecidit, 15557 II, 5, 46| transiluit iacentis corpus obiectaque parma, "hoc iurastis" inquit, " 15558 X, 2, 15| se comparati. Nobilitas obiectare Fabio fugisse eum Ap. Claudium 15559 VI, 4, 27| interim obaeratam plebem obiectari aliis atque aliis hostibus; 15560 XXII, 5, 34| legiones hosti ad caedem obiectas, deinde ex ipsa caede ereptas 15561 XLI, 2, 10| qui primi ipsi fugissent, obiectasset <et> ingessisset probra 15562 IX, 7, 34| quaerebat ipse criminis obiectata ab inimicis est, ut privatus 15563 XXXVIII, 3, 33| perire causa indicta nolebat, obiecti multitudini iratae, cum 15564 XXV, 5, 25| cetera praedae futura. castra obiectu parietum pro muro saepta; 15565 XXXVII, 2, 10| quas, si exire res cogeret, obiecturus certamini foret. quam neglegentiam 15566 V, 7, 52| gentis in colle Quirinali obiit? An gentilicia sacra ne 15567 I, 5, 31| susceperant aut fortunae, ut fit, obirati cultum reliquerant deum. 15568 XLII, 3, 37| inter se et regiones, quas obirent, et milites diviserunt. 15569 XLIV, 1, 4| militaria munera ipse inpigre obiret. egregie ad ultimum in audaciter 15570 I, 7, 41a| esse; eum iura redditurum obiturumque alia regis munia esse. Servius 15571 IV, 5, 38| nequiquam Sempronio consule obiurgante atque hortante. Nihil nec 15572 IV, 5, 35| tribunorum plebi fuerunt, obiurgantium multitudinem quod admiratione 15573 IX, 2, 11| moror quo minus in civitatem oblactam sponsione commissa iratis 15574 VI, 4, 25| nec amotae rei usquam nec oblatae ad tempus vestigium ullum 15575 VI, 3, 16| insimulati falso crimine senatus oblataeque vani furti invidiae, negantem 15576 XXII, 5, 32| crederent, eodem studio fuisse oblaturos. Gratum sibi patres Romanos 15577 XXXIII, 3, 28| si sibi conscius esset, oblaturum se multitudini mentionemve 15578 IX, 1, 3| quidem ad bene moriendum oblaturus est hostis; sedens bellum 15579 XXXIX, 1, 6| convivalia alia ludorum oblectamenta addita epulis; epulae quoque 15580 XXX, 2, 12| dextra in id quod petebatur obligandae fidei in regiam concedit. 15581 XXXVII, 7, 57| quibus magnam partem hominum obligarat, favor populi se inclinabat. 15582 XXXVIII, 3, 33| alio de integro foedere obligarentur, noxios puniendos esse, 15583 IX, 2, 9| neminem praeter sponsorem obligaret. Quid enim vobiscum, patres 15584 IX, 2, 9| levat; si quid est in quo obligari populus possit, in omnia 15585 III, 2, 13| vadem tribus milibus aeris obligarunt; quot darentur permissum 15586 XL, 1, 10| protegit, qui tuam senectutem obligatam et obnoxiam adulescentiae 15587 XXXII, 3, 22| et magnis et recentibus obligatis beneficiis.~ ~23. 15588 V, 4, 25| quando ea se quisque privatim obligaverit, liberatus sit populus. 15589 IX, 2, 8| religione populum, si qua obligavimus, ne quid divini humanive 15590 XXVI, 7, 41| provinciam aut castra viderem obligavit fortuna, primum quod ea 15591 XXXVII, 4, 30| rostro hostem poterant, et obliquas se ipsae ad ictus praebebant, 15592 XXXVIII, 2, 22| cum, quoad viam colles obliqui dederunt, escendissent, 15593 XXII, 6, 46| peropportune utrique parti obliquus erat Romanis in meridiem, 15594 I, 6, 34| indignitatem non potuit, oblitaque ingenitae erga patriam caritatis 15595 XLI, 3, 24| beneficio paternas simultates obliterans, meruit, cur soli omnium 15596 XXXIX, 2, 20b| exercitum dimisit. non tamen obliterare famam rei male gestae potuit: 15597 XLIII, 1, 2| Ita praeteritis silentio obliteratis in futurum tamen consultum 15598 XLI, 3, 24| fuerunt, utique post mortem <obliterent. non venit in mentem,> cum 15599 XXVI, 7, 41| in animo quam meo minus oblitterari possunt, quippe cui pater 15600 XXIX, 3, 15| patribus renovata rei prope iam oblitteratae quam ira inritata est. itaque 15601 XXXIII, 4, 36| adversamque prospera pugna oblitteraverit an victoria ad Comum parta 15602 XLII, 1, 5| petit, abstinerent bello et oblivione praeteritorum discordias 15603 XXXII, 3, 21| ipsi volnerum, si vultis, obliviscamur, caedes direptionesque bonorum 15604 XXX, 5, 30| possent reputaremus. ut omnium obliviscaris aliorum, satis ego documenti 15605 XXXIV, 3, 22b| nobis, etiamsi nostrarum oblivisceremur iniuriarum, vestrae iniuriae 15606 XXXVII, 5, 31| intimo posita haec urbs est, oblonga forma; duum milium et quingentorum 15607 I, 7, 40| iussi in vicem dicere tandem obloqui desistunt; unus rem ex composito 15608 XXXVII, 5, 32| undique omnes ad munienda et obmolienda, quae ruinis strata erant, 15609 XXXIII, 1, 5| nec in promptu erat quod obmolirentur. Romanus leves et bifurcos 15610 XXXIII, 1, 2| contentionem dicendi sustineret, obmutuit et concidit; et dum regem 15611 XXIII, 3, 19| servabant. Ibi haerentia inter obnata ripis salicta conspiciuntur, 15612 VI, 3, 12| quidem ab acie velim sed obnixos vos stabili gradu impetum 15613 XL, 4, 45| genere fuit: arbores, quae obnoxiae frigoribus sunt, deusserat 15614 IX, 1, 5| inermes futuras dextras obnoxiaque corpora hosti; proponere 15615 III, 6, 39| ventum in curiam esse quam obnoxie dictas sententias accepimus. 15616 VII, 5, 30| ac nunc, subiecti atque obnoxii vobis minus essemus; nunc, 15617 I, 5, 26| Romano pepererunt. I, caput obnube liberatoris urbis huius; 15618 I, 5, 26| certato; si vincent, caput obnubito; infelici arbori reste suspendito; 15619 XXII, 4, 29| secundum eum qui bene monenti oboediat; qui nec ipse consulere 15620 XXXVIII, 3, 31| si semel primis imperiis oboediendo iugum accepissent, ne, id 15621 XXV, 6, 38| ut imperiis vivorum nemo oboedientior me uno fuerit, ita post 15622 VIII, 2, 8b| Fecit tamen atrocitas poenae oboedientiorem duci militem; et praeterquam 15623 VII, 2, 13| principem Tullium, imperiis oboedientissimum militem, "si licet, dictator" 15624 II, 5, 59| cuius vis omnis in consensu oboedientium esset; negare volgo milites 15625 XXXVIII, 3, 34| facilius consensuros. Nihil oboedientius fecerunt, quam ut muros 15626 IV, 4, 26| imperati; utrimque enixe oboeditum dictatori est.~ ~27. 15627 XLII, 5, 58| exempta est, tumultus ingens oboritur. tribuni praefectique et 15628 II, 4, 37| proficiscentibus deinde indignatio oborta, se ut consceleratos contaminatosque 15629 XXVIII, 3, 11| et nocte Fregellis lucem obortam; et bos in agro Romano locutus 15630 XXVI, 3, 20| ratio timoris reddi poterat oborti temere, maiorem inferens 15631 XXXV, 2, 14| ipsum dixisse. tum risum obortum Scipioni et subiecisse ' 15632 IX, 7, 34| leges sunt, semper antiquae obrogat nova. An hoc dicis, Appi, 15633 IV, 5, 43| vix deorum opibus quin obruatur Romana res resisti posse. 15634 XXX, 1, 6| primum fuga, dein strage obruebant itinera portarum. quos non 15635 XXXVII, 4, 30| et si qua concurrerat, obruebatur infuso igni, magisque ad 15636 XXII, 7, 51| sibi ipsos fecisse foveas obruentesque ora superiecta humo interclusisse 15637 V, 6, 48| stationes procederent prope obruentibus infirmum corpus armis, vel 15638 IX, 7, 34| abstitit magistratu quam obruerent eum male parta, male gesta, 15639 XXV, 4, 19| maxime incursu, cum iaculis obrueretur, laborabat Romana acies, 15640 XXIII, 4, 24b| strage arma, viros, equos obruerunt, ut vix decem homines effugerent. 15641 XXV, 6, 36| stipatas clitellas ipsisque obrutas sarcinis facile erat. at 15642 XXIX, 5, 27| cursum exponit, et prope obrutis navibus iniussu imperatoris 15643 XXI, 4, 37| et, si quid est pabuli, obruunt nives. Inferiora vallis 15644 XXXVII, 2, 11| icta supprimitur; telis obruuntur propugnatores, inter quos 15645 XXII, 7, 50b| maioraque hostium agmina obsaepiunt iter, per hos, qui inordinati 15646 IX, 8, 43| impeditior erat. Omnia itinera obsaepserant hostes saltusque pervios 15647 IX, 7, 34| curules magistratus iter obsaepsit. Hoc est nomen multo quam 15648 II, 2, 6| iraque, postquam dolo viam obsaeptam vidit, bellum aperte moliendum 15649 XXV, 6, 39| alii ruunt ad portas, alii obsaeptis itineribus super vallum 15650 XXXI, 2, 12| ingentem exortum. iam animalium obsceni fetus pluribus locis nuntiabantur: 15651 XXXIX, 1, 15| censetis, Quirites? his ex obsceno sacrario eductis arma committenda? 15652 XLIV, 3, 37| lunam non mirarentur, ita ne obscurari quidem, cum condatur umbra 15653 VI, 1, 1| res cum vetustate nimia obscuras velut quae magno ex intervallo 15654 XXXVII, 1, 4a| Quinctiles caelo sereno interdiu obscurata lux est, cum luna sub orbem 15655 V, 6, 48| iussit, iactantibus non obscure Gallis haud magna mercede 15656 XXIII, 1, 3| nominatos, et multo humiliores obscurioresque ceteri erant eis qui primi 15657 I, 3, 14| circa densa obsita virgulta obscuris subsidere in insidiis iussit: 15658 XXXVII, 6, 41| perincommoda regiis erant; nam et obscuritas lucis in acie modica Romanis 15659 XXV, 3, 12| recitatum, non eo tantum obscurius quia incertiora futura praeteritis 15660 XXXIII, 1, 7| ut ab insidiis, quas dies obscurus apertis quoque locis tecturus 15661 XXVI, 5, 32| Marcelli consulis proiecerunt obsecrantes ut quae deplorandae ac levandae 15662 XXVI, 5, 27| multitudo Campanorum est obsecrantium cum lacrimis ut sibi Romam 15663 XXXI, 2, 9| supplicationibus habitis iam et obsecratione circa omnia pulvinaria facta, 15664 XLII, 2, 20| oppidum, supplicationem obsecrationemque habendam, victimis maioribus 15665 V, 3, 18| conciverat publicus pavor, obsecrationes in templis factae, precibusque 15666 XXXI, 1, 8| senatus consulto indicta est, obsecratique circa omnia pulvinaria di 15667 III, 5, 35| ire cupiditati parum ausi, obsecundando mollire impetum adgrediuntur. 15668 XXXV, 5, 44| legatis eorum haud gravate obsecutus esset credidissetque, cum 15669 III, 5, 37| Eorum catervae tribunalia obsederant; hi ferre agere plebem plebisque 15670 XXXI, 5, 37| et Romanorum, quia medium obsederat iter, plurimi in eam inferebantur. 15671 XXXI, 5, 41| adiuncto profecti Cercinium obsedere. clauserant portas, incertum 15672 XXIX, 6, 35| nequiquam omnia experiens obsedisset Uticam, abscederet inde 15673 XLII, 2, 21| Popilio referrent, senatui obsequebantur, et nihil aliud decernere 15674 XLI, 2, 10| urbe exiret. haec a collega obsequenter facta, brevisque dies ad 15675 XL, 1, 7| infamandae rei causa ianuam obserari iubet, et ex parte superiore 15676 I, 7, 35| ritus didicisse; obsequio et observantia in regem cum omnibus, benignitate 15677 VI, 3, 15| plus vereor ne abstuleritis observantibus etiam oculos. itaque non 15678 XXIX, 2, 6| signaque quae procul edita observarent, ipsi ad Scipionem Syracusas 15679 VII, 4, 22b| lex comitiis consularibus observaretur. Magister equitum dictatori 15680 III, 3, 22| legionibus Romanis. Inde signum observari iussit, ut pariter et socii 15681 XXI, 5, 44| quos statuit, terminos observat: "Ne transieris Hiberum; 15682 XXXIX, 3, 37| societas et amicitia ex aequo observatur, cur ego, quid Capua capta 15683 VIII, 5, 34| imperatorum, non auspicia observentur, sine commeatu vagi milites 15684 I, 9, 50| quam ipse qui indixerit observet. Haec atque alia eodem pertinentia 15685 II, 5, 51| Ianiculum hostes occupavere; obsessaque urbs foret, super bellum 15686 XXXV, 5, 50| petendum missus. qui postquam obsessas ab hostibus fauces vidit, 15687 XXXI, 5, 40| testudine succedi ad portam obsessasque fauces agmine hostium viderunt, 15688 IX, 3, 15| accepit. Papirio quoque, qui obsessor Luceriae restiterat, brevi 15689 IX, 3, 13| Luceriam iuxta obsidentes obsessosque inopia vexavit: omnia ab 15690 XXXVII, 3, 15| minus tota classe portum obsessuri? sive enim abscedant, cui 15691 XXX, 2, 7b| crederent extemplo Scipionem obsessurum. senatum itaque sufetes, 15692 III, 1, 3| victus ac prope in castris obsessus hostis memor populationis 15693 XLII, 1, 6| iuventutis, ut pro rege, non pro obside omnibus ordinibus fuerit. 15694 XXXIV, 3, 34| bene vertat' inquit, 'obsideamus Lacedaemonem, quando ita 15695 XXVIII, 8, 41| quartum decimum annum Italiam obsideat, paenitebit te, P. Corneli, 15696 VI, 5, 36| ipsum moenia compulere; obsidebanturque haud paulo vi maiore Velitrae 15697 V, 1, 6| militiae, maxime tamen in obsidendis urbibus necessaria est, 15698 V, 1, 7| ordinum maiorem ardoremque ad obsidendos pertinacius Veios fecit. 15699 XXXVI, 3, 17| an muris urbis alicuius obsidendum sese incluserit? sed neque 15700 XXX, 7, 45| sed agrestium etiam turba obsidente vias Romam pervenit triumphoque 15701 VI, 5, 33| Tusculi Latinosque simul obsidentium atque obsessorum animo hinc 15702 III, 2, 17| Minerva, alii di deaeque obsidentur; castra servorum publicos 15703 XXVI, 5, 31| aversatum esse. et antequam obsiderem Syracusas, nunc legatis 15704 XXXVI, 3, 16| circa montium occuparent obsiderentque, ne qua transire Romani 15705 XLV, 1, 3| biennium Graecas urbes alias obsideret, alias denuntiatione armorum 15706 III, 9, 68| peiore; ager uritur, urbs obsidetur, belli gloria penes hostes 15707 VII, 5, 37a| legiones gramineam coronam obsidialem, clamore donum approbantes, 15708 XLIII, 2, 16| Libertatis escenderunt et ibi obsignatis tabellis publicis clausoque 15709 XXI, 5, 41| nisi nos vincimus, hosti obsistat, nec Alpes aliae sunt, quas 15710 XXI, 1, 7| ostendebatur ibi vi maiore obsistebant. Ac primo missilibus summovere 15711 XXVIII, 3, 15| posset quamquam retinebat obsistebatque cedentibus Hasdrubal ab 15712 XXIX, 6, 34| omnibus portis excurrerent obsistendo. primo incaute se invehentes 15713 II, 2, 10| reprehensans singulos, obsistens obtestansque deum et hominum 15714 XXV, 6, 37| receptui dedisset signum obsistensque ad prima signa et quosdam 15715 XXVII, 2, 7| Hannibali atque eius armis obsistentem. productus et in contionem 15716 XLI, 3, 26| tribus simul portis eduxit. obsistentibus ad exitum Celtiberis primo 15717 XXIII, 6, 49| magno certamine ac strage obsistentium pervenissent, frumentum, 15718 X, 5, 43| in loco fuisset obvius, obsisteret ac moraretur manumque, si 15719 II, 2, 10| quantum corpore uno posset obsisti, excepturum. Vadit inde 15720 XXI, 6, 54| utrimque clausus ripis et circa obsitus palustribus herbis et quibus 15721 XXXVIII, 4, 43| excepit, qui veterem viam et obsoletam ingressos Ambracienses dixit; 15722 XXI, 6, 52| tum, ut alia vetustate obsolevissent, ob recentem Boiorum perfidiam: 15723 II, 2, 7| qui sim magis referat? Non obstabunt Publi Valeri aedes libertati 15724 XL, 3, 25| esset. conferti in portis obstando magis quam pugnando castra 15725 XXI, 5, 41| possint praesidia; hic est obstandum, milites, velut si ante 15726 XXIV, 1, 7a| Dinomenem iam haud dubie obstantem tela coniciuntur, inter 15727 XXIV, 4, 26| liberos de vita dimicare, quid obstantes libertati aut legibus? quod 15728 IX, 5, 26| crimen esse quibus, si nulla obstetur fraude, pateat via ad honorem, 15729 XXXIX, 4, 39| in animo. haec vero tam obstinata vox tantum ei favorem accendit, 15730 II, 4, 40| religione motus esset, multo obstinatior adversus lacrimas muliebres 15731 XXIII, 4, 29| discrimine pugnae verteretur, obstinaverant animis vincere aut mori. 15732 XXXIV, 3, 27| acti necantur. hoc terrore obstipuerant multitudinis animi ab omni 15733 III, 1, 7| misericordia solum, moti si nec obstitissent communibus hostibus infesto 15734 XLII, 5, 55| instructa et loco suo et tempore obstitisset rex, ne Romani quidem abnuunt 15735 XXVI, 7, 41| ductu auspicioque patris mei obstitistis; et hae secundae res illas 15736 XXI, 6, 56| traicerent, aut nihil sensere obstrepente pluvia aut, quia iam moveri 15737 I, 7, 40| et certatim alter alteri obstrepere; coerciti ab lictore et 15738 XXXVII, 4, 29| clamoribus, quibus ipsis tubae obstreperent, turbatis imperiis tandem 15739 XXII, 7, 55| quidem satis expedirent obstreperetque clamor lamentantium mulierum 15740 XLIII, 2, 16| silentium fuit; [cum] Claudio obstreperetur, audientiam facere praeconem 15741 III, 7, 49| contio audit: decemviro obstrepitur. Iam pro imperio Valerius 15742 XXII, 7, 50b| inordinati atque incompositi obstrepunt portis, erumpamus. Ferro 15743 XXX, 2, 15| sineret fidei suae temere obstrictae consuleret - promisisse 15744 X, 5, 41| compositum; iis vinculis fugae obstricti stabant civem magis quam 15745 X, 5, 38| Samnitium ea detestatione obstrictis, decem nominatis ab imperatore, 15746 VI, 1, 1| pontificibus maxime ut religione obstrictos haberent multitudinis animos 15747 XXX, 5, 31| nulla sum tibi verecundia obstrictus. proinde si quid ad ea in 15748 XXXIX, 3, 37| mutarent nec Achaeos religione obstringerent irrita ea, quae iureiurando 15749 IV, 3, 17| facinus. Propius est fidem obstringi Fidenatium populum ne respicere 15750 IX, 7, 34| rem publicam eo nefario obstrinxeris, quod ominari etiam reformidat 15751 IX, 2, 8| seu necessaria sponsione obstrinxi; qua tamen, quando iniussu 15752 XXIII, 1, 9| dextras iungentes, fidem obstrinximus - ut sacratas fide manus, 15753 XXXVII, 3, 15| molimento aperturi portum, quam obstruatur? sin autem manendum ibi 15754 V, 1, 1| qua forte inde venirent obstruebatur.~ ~2. 15755 XXXVIII, 3, 29| validum pro diruto novum obstruentes murum, altera, eruptionibus 15756 XXXIII, 2, 17| reficere quassata muri, obstruere quae patefacta ruinis erant, 15757 XXV, 6, 38| tempore, nisi metus maerorem obstupefaceret, vix ita compos mei essem 15758 V, 6, 39| Gallos quoque velut obstupefactos miraculum victoriae tam 15759 XXXIX, 5, 50| custodiretur, expediebant. obstupuerant ad magnitudinem pristinae 15760 III, 2, 18| dato negotio suis ut corpus obtegerent, ipse in locum vicemque 15761 II, 3, 27| neque cum decresset quisquam obtemperabat. Vi agebatur, metusque omnis 15762 I, 9, 56| abnuit cognomen ut sub eius obtentu cognominis liberator ille 15763 XLIV, 3, 42| rectoribus ad litus acti exeuntis obterebant elidebantque. facile convenit 15764 IX, 8, 38| Itaque armis virisque ad obterendum C. Marcium consulem concurrunt, 15765 XXXI, 3, 21| locum conixi obruere atque obterere sese dextram alam, quae 15766 XXIV, 2, 15| ergastulo militem verbis obtereret, postremo pronuntiat Gracchus 15767 XXVII, 7, 41| campo fudisse ut sterni obterique priusquam instruantur possint.~ ~ 15768 XXIII, 6, 43| extollit: populi Romani obterit senescentem cum viribus 15769 XXXIV, 1, 2| muliebri hic quoque in foro obteritur et calcatur, et quia singulas 15770 X, 5, 45| a populo Romano nollent obtestabanturque patres conscriptos ut se 15771 XXXV, 1, 5| non patiebantur. consul obtestabatur milites ut paululum adniterentur: 15772 X, 2, 19| voluntatem militum. Haec monendo obtestandoque prope restitantes consules 15773 II, 2, 10| reprehensans singulos, obsistens obtestansque deum et hominum fidem testabatur 15774 VI, 3, 14| emittit, deos atque homines obtestantem ut M. Manlio, liberatori 15775 XXXV, 4, 34| accierunt singulos universosque obtestantes ne insontem indemnatum consenescere 15776 XXIII, 4, 26| se, quoad multum ac diu obtestanti quattuor milia peditum et 15777 XXV, 6, 33| aliud quaerentibus causam obtestantibusque ut manerent Romanis respondentes 15778 XXV, 5, 22b| ac prope redditam Romanis obtestarenturque ut tunc saltem opem non 15779 X, 2, 19| abeunti Volumnio obsistere; obtestari ne pravo cum collega certamine 15780 XXVI, 8, 49| pedes imperatoris procubuit obtestarique coepit ut curam cultumque 15781 XXXVII, 7, 55| more errorem fassi regis obtestati sunt patres conscriptos, 15782 XXVII, 8, 50| ipsis opis erat in preces obtestationesque versae per omnia delubra 15783 XXX, 1, 5| Laelium ac Masinissam seductos obtestatur ut quantum nox providentiae 15784 XXX, 2, 12| ab Romanorum arbitrio oro obtestorque.' forma erat insignis et 15785 XXXIII, 3, 22| utrique Italiam provinciam obtigisse diceret, communi animo consilioque 15786 VIII, 3, 13b| modo perpetua pace quietos obtineamus. di immortales ita vos potentes 15787 XXV, 3, 14| posset; id quo facilius obtineatur, collegam quoque et exercitum 15788 XXXIX, 2, 28| tamquam ab illis impetraverit, obtinebit? quo in numero me apud vos 15789 XXI, 2, 23| peditum Hannoni ad praesidium obtinendae regionis data et mille equites. 15790 XXV, 4, 15b| legionibus stativisque ad obtinendas res in Lucanis aliquem praeficeret.~ ~ 15791 XXXVII, 7, 53| quam nimis pertinaciter in obtinendo eo tetendisse; in certamine 15792 XXXVII, 1, 2| sexcenti ad Apuliam Bruttiosque obtinendos. A. Cornelio superioris 15793 V, 7, 54| inter duo maria latitudinem obtinens Italiae, bello vobis par 15794 XXXVIII, 2, 17| Graecos parem illi antiquae obtinent, cum qua venerunt, bellique 15795 XLIV, 2, 21| et Cn. Servilio Galliam obtinenti provinciam litteras mittere, 15796 IX, 8, 43| Samnitium fieri; sed omnia obtinet caedes nec in ullam partem 15797 XXXI, 1, 1| Europae, maiorem partem Asiae obtinuerant armis, prope nobilius. ceterum 15798 XXX, 7, 42| modo orbem prope terrarum obtinuerint armis superesse praeter 15799 XXXII, 3, 20| res inter se repugnantes obtorpuerant quodam modo animi, eos orationes 15800 XXII, 1, 3| convellendum manus prae metu obtorpuerit". Incedere inde agmen coepit 15801 XLIV, 1, 2| adeo inops consilii, ut obtorpuisse videretur, cum equitibus 15802 XXXIV, 4, 38| circumfuso undique pavore ita obtorpuit ut nec dicere quod in rem 15803 XXVIII, 8, 43| commemoravit in sententia sua posse obtractationem suspectam esse; cuius ego 15804 XXVIII, 8, 40| mea usu meliora; alterius, obtractationis atque invidiae adversus 15805 XXV, 6, 41| quod praefectum suum ab obtrectantibus ducibus gloriae eius sub 15806 XLV, 4, 37| probrum dicere poterat, eius obtrectare laudes voluit. diem integrum 15807 VIII, 5, 36| milite ac de industria, ut obtrectaretur laudibus ducis, impedita 15808 XXXVI, 5, 34| erat Aetolis, quod solos obtrectasse gloriae suae, cum liberaret 15809 XLV, 3, 35| se conparare erubuissent, obtrectatio carpsit. antiqua disciplina 15810 XXXIV, 3, 34| segnitiam, invidiam et obtrectationem domi manentium adversus 15811 XXVI, 5, 26b| Siculos prope urbem in villis obtrectatorum suorum esse; quibus tantum 15812 III, 8, 56| populi qui omnia iura populi obtrisset, rapique in vincla egentem 15813 XXVIII, 6, 33| adverso tantum inlati obvios obtrivere, sed circumvecti etiam quidam 15814 IV, 5, 33| pavidos fuga in mediam caedem; obtruncantur in ripis; alios in aquam 15815 X, 5, 38| quidam abnuentes iuraturos se obtruncati circa altaria sunt; iacentes 15816 IV, 6, 46| maiore quam fuga oppressi obtruncatique; castraque eo die aegre 15817 XXII, 1, 6| hostium turbam impetum facit obtruncatoque prius armigero, qui se infesto 15818 XXI, 1, 2| interfecti ab eo domini obtruncavit; comprensusque ab circumstantibus 15819 VII, 1, 2| saepius revocatus vocem obtudisset, venia petita puerum ad 15820 XXI, 5, 40| huic voluntario certamini obtuli, novo imperatori apud novos 15821 XXI, 3, 29| an cum eo qui primus se obtulisset Romanus exercitus manus 15822 II, 2, 15| est" inquit, "neque ego obtundam saepius eadem nequiquam 15823 XXVI, 6, 38| audaci incepto quam idem obtundendo, docendoque quam ea res 15824 V, 3, 18| memoria labat, vigor animi obtunsus. En vobis" inquit, "iuvenem", 15825 XLII, 2, 18| quibus Hispaniae provinciae obvenerant, fatigantes saepe idem petendo 15826 XXIX, 6, 34| paulatim; se in tempore pugnae obventurum. tantum moratus quantum 15827 XLIV, 1, 11| magnitudine Atho mons excurrit, obversa in regionem Magnesiae duobus 15828 XXX, 6, 32| simul laeta, simul tristia obversabantur: quae ipsis sua sponte non 15829 XXXIV, 6, 61| hunc Aristonem Carthagine obversantem non prius amici quam inimici 15830 VI, 3, 17| poenam vincula fuisse? non obversatam esse memoriam noctis illius 15831 VI, 3, 16| capillum ac barbam promisisse, obversatamque vestibulo carceris maestam 15832 XXIX, 5, 24| poterat - vagati enim in urbe obversatique praetorio erant - et, si 15833 II, 4, 36| cum visa atque audita et obversatum totiens somno Iovem, minas 15834 XXXIII, 5, 47| iam ante omnibus ad fugam, obversatus eo die in foro avertendae 15835 II, 2, 10| conspecta cedentium pugna terga obversis comminus ad ineundum proelium 15836 VI, 2, 7| equum insilit et ante signa obversus in aciem ordines interequitans: ' 15837 XXVII, 4, 18| clamorem flectere cornua et obvertere ordines volunt. hoc tumultu 15838 VI, 4, 24| inde, ut circumagi signa obvertique aciem viderunt in hostem 15839 XXXII, 2, 13| proximis limitibus petit; inde obvias urbes raptim peragravit. 15840 XXVIII, 1, 3| pervadunt. direptione et caede obviorum, nisi qui armis se tuebantur, 15841 XXIII, 5, 36| agmen praeter Capuam rapit obviosque ex fuga Campanorum dato 15842 IV, 2, 12| trahendo animam, capitibus obvolutis se in Tiberim praecipitaverunt.~ ~ 15843 III, 7, 49| insciis adversariis capite obvoluto recipit. Sp. Oppius, ut 15844 XXIII, 1, 10| moveri volgus videretur, obvolutum caput est ociusque rapi 15845 XXVIII, 5, 24| Scipionis falso credita occaecabat animos, sub cuius volgatam 15846 XLII, 3, 43a| Perseus, ni spes vana pacis occaecasset consilia, omnia praeparata 15847 V, 6, 37| moles mali instaret - adeo occaecat animos fortuna, ubi vim 15848 XXXVIII, 2, 21| quid agerent, ira et pavore occaecatis animis cernebant, et erant 15849 III, 9, 66| externis fuerit in ipsos verti. Occaecatos lupos intestina rabie opprimendi 15850 XXII, 6, 43| tantum adflante vento in occaecatum pulvere offuso hostem pugnaturi.~ ~ 15851 VIII, 5, 32| versurum sed dictatori, si occaecatus ira infestam multitudinem 15852 XXXIII, 1, 7| iussit; sed tam densa caligo occaecaverat diem ut neque signiferi 15853 XLIII, 1, 10| Spes cupiditati admota ita occaecavit animum, ut nec ex iis qui 15854 III, 7, 52| moveamur, armata veniat? Occasune urbis voltis finire imperium? 15855 XLV, 3, 29| Heracleam et Bisaltas, ab occasuque Axius terminaret fluvius, 15856 VI, 5, 41| cavea tardius exierint, si occecinerit avis?" parva sunt haec; 15857 III, 8, 55| qui extemplo magistratum occeperunt. Quorum consulatus popularis 15858 XL, 1, 15| ut me in securitatem suam occidas, postulat. quid eum, cum 15859 XL, 2, 24| dedisse dicitur de filio occidendo. sacrificium ab Dida seu 15860 XXI, 4, 35| malorum nivis etiam casus, occidente iam sidere Vergiliarum, 15861 XL, 1, 13| per speciem comisationis occiderem? quo deinde modo, si te 15862 I, 9, 50| sed paulo ante quam sol occideret venit. Multa ibi toto die 15863 VII, 1, 6| insciis quem intercepissent occideretur. Quod ubi est Romam nuntiatum, 15864 XXII, 2, 10| scelus esto. Si quis rumpet occidetve insciens, ne fraus esto. 15865 XL, 1, 12| ego minor in eius, quem occidissem, succederem locum. quid 15866 XXXIV, 3, 32| Philippus cepisti atque occidisti, tutiorque Macedoniae ora 15867 XXXIII, 3, 28| Aetoli erant, circumventus occiditur. fuga comitum et quiritatio 15868 XXII, 2, 15| delecti equitum circumventi occiduntur; ceteri effuso rursus cursu 15869 X, 5, 40| dicentem corvus voce clara occinuit; quo laetus augurio consul, 15870 XXXI, 6, 50| sunt forte ambo qui statim occipere magistratum non possent. 15871 IV, 6, 55| consules dilectum habere occipiunt, obstare tunc enixe tribuni, 15872 X, 5, 39| a parente suo occidione occisam spoliaque ea honestiora 15873 XXV, 2, 11| in fossam praecipitavere occisique sunt plures in fuga quam 15874 XLII, 5, 66| aliquot frumentatoribus occisisque, non tereret tempus in obsidione 15875 XXVI, 7, 41| aliud sunt quam monumenta occisorum exercituum consulumque Romanorum? 15876 XL, 1, 10| noxium incesse caput. qui occisurus fratrem fuit, habeat etiam 15877 VIII, 2, 10| pro vestra victoria morte occubantis'. ubi triarii consurrexerunt 15878 XXXI, 2, 18| rati qui pugnantes mortem occubuissent, periuriumque alius alii 15879 II, 2, 7| vertente in invidiam, mortem occubuisset: se superstitem gloriae 15880 XXVII, 3, 14| signa ordinesque, et partim occulcatis, partim dissipatis terrore 15881 XXXIII, 1, 1| viarum vallesque interiectae occulebant. cum iam adpropinquaret 15882 XXXIX, 1, 8| pleraque per vim audebantur. occulebat vim quod prae ululatibus 15883 XXIII, 3, 22| omnium maxime tegendum, occulendum, obliviscendum, pro non 15884 XXV, 4, 16| latebras ingentem numerum - occuleret. loco satis inspecto atque 15885 XXIV, 1, 5| Theodoto virium ad arcana occultanda.~ ~6. 15886 XXIX, 3, 14| Africa provincia decreta erat occultantibus id, credo, patribus ne praesciscerent 15887 VII, 2, 14| montes evadere ac silvis se occultare iubet neque inde ante movere 15888 VI, 3, 14| quaerendo ubi tantae rei furtum occultaretur; differentique et tempore 15889 VI, 3, 14| thesauros Gallici auri occultari a patribus iecit nec iam 15890 XLI, 3, 18| victoriam verti scirent, corpus occultavere. alia multitudo peditum 15891 VI, 3, 15| Gallicis, quos primores patrum occultent, creditum solvi posse. cui 15892 XLIV, 2, 24| legatus erat; <re> vera occultiora quaedam agebantur, quae 15893 XXI, 4, 32b| montani, qui, si valles occultiores insedissent, coorti ad pugnam 15894 II, 3, 27| perniciosius erat, secessione occultisque conloquiis. Tandem invisi 15895 XXXIX, 5, 51| quod devium maxime atque occultissimi exitus erat, fugere conatus, 15896 XXVIII, 6, 33| Laelio ut per colles quam occultissimo itinere circumducat equites 15897 XLIV, 3, 38| quicumque idem, quod <tu>, occultius senserunt, non gravabor 15898 XXXIX, 1, 8| animos errore imbueret, sed occultorum et nocturnorum antistes 15899 IV, 5, 32| legatum occupare montes iubet occultumque id iugum capere, quod ab 15900 XXV, 2, 8| ceteri silva prope viam sese occuluerunt, Nico et Philemenus progressi 15901 XXVII, 1, 3| secundae, nunc adversae occupabant cogitationes hominum, ne 15902 XXXV, 4, 34| urbs erat et loca opportuna occupabantur; tum in domos missi qui 15903 VII, 2, 9| indicium esset. Proelia de occupando ponte crebra erant, nec 15904 XXXIII, 1, 6| cum expediti utrimque ad occupandos super urbem tumulos processissent, 15905 XLII, 1, 13| Macedoniae regno, alia armis occupantem, alia, quae vi subigi non 15906 XXXI, 2, 15| in Hellespontum traicere occupantemque Thraeciae opportuna loca 15907 XXIV, 5, 38| praeoccupati spem ullam nec occupantes periculi quicquam habebitis; 15908 XXVIII, 4, 19| deiectisque propugnatoribus occupantur muri. arx etiam ab ea parte 15909 XLII, 3, 42| vos facere queror, urbes occuparem, arcibus inponerem praesidia. 15910 XXVI, 4, 25| ipse priusquam maioribus occuparetur rebus in Macedoniam atque 15911 XLV, 2, 25| Mylassenses Euromensium oppida occuparunt. non ita fracti animi civitatis 15912 VII, 5, 30| Romani, beneficio vestro occupate eam quam illos habere per 15913 X, 5, 45| aversa in Samnium esset, occupationem populi Romani pro occasione 15914 XXVI, 4, 25| profectum in Thraciam regem occupatumque ibi bello audivit, armata 15915 III, 9, 67| capitur, adversus nos Sacer occupatur mons; Esquilias vidimus 15916 IV, 4, 29| tam saevi exempli foret, occupaturus insignem titulum crudelitatis 15917 XXXI, 1, 1| volumina occupasse mihi quam occupaverint quadringenti duodenonaginta 15918 XXXIV, 3, 31| tradentibus urbem eam accepi, non occupavi, et accepi urbem cum Philippi 15919 XXXII, 5, 33| Philopatoris Ptolomaei mortem occupavisset. Suas populique Romani condiciones 15920 XXXVIII, 2, 20| periculosa et praerupta occurrant, non pugnare cum iniquitate 15921 XXVIII, 3, 16| tergo nunc ab lateribus occurrendo fatigabat morabaturque, 15922 XXVII, 7, 38| bellum - nam et Hasdrubali occurrendum esse descendenti ab Alpibus 15923 XXXVIII, 4, 40| erant, alii paucioribus occurrerant --, varia fortuna pugnae 15924 III, 7, 50| Aventinum insidunt, ut quisque occurrerat plebem ad repetendam libertatem 15925 XXXVII, 7, 53| Scipioni consuli vestro occurri, ut eum in traiciendo exercitu 15926 XXI, 5, 43| milites, est, ubi primum hosti occurristis. Et eadem fortuna, quae 15927 XXVIII, 8, 42| coniunx et parvi liberi occursabunt.~ 'Quid porro, si satis 15928 XXXVIII, 1, 8| tria simul diversa bella occursantis sufficere, convocato concilio 15929 IX, 3, 14| consulibus Tarentini legati occursare responsum exspectantes; 15930 XXVI, 8, 51| hostium exercitus audisset, occursuram ei extemplo domesticorum 15931 XXX, 5, 28| imperatorum portantem. multos occursuros Scipioni in acie qui praetores, 15932 XXVIII, 8, 39| qua terrarum ultimas finit Oceanus domitam armis habeatis, 15933 VII, 4, 26| cursus ad victorem etiam ocior fuit. Ibi circa iacentis 15934 XXIII, 1, 10| videretur, obvolutum caput est ociusque rapi extra portam iussus. 15935 IX, 8, 40| tegumentum et sinistrum crus ocrea tectum. Galeae cristatae, 15936 IX, 8, 41| Umbrorum populi deduntur: Ocriculani sponsione in amicitiam accepti.~ ~ 15937 XXV, 3, 14| legionis. Hanno ab Cominio Ocrito, quo nuntiata castrorum 15938 IX, 4, 18| iuvenis, cum populi iam octingentesimum bellantis annum rebus conferre. 15939 IV, 4, 24| minuisset tribu moverunt octiplicatoque censu aerarium fecerunt. 15940 XXXIX, 1, 5| tetrachma Attica centum octodecim milia, Philippei nummi duodecim 15941 III, 9, 71| infit annum se tertium et octogensimum agere, et in eo agro de 15942 V, 1, 2| explere solitos: nunc iam octoiuges ad imperia obtinenda ire, 15943 XL, 3, 29| terram, duae lapideae arcae, octonos ferme pedes longae, quaternos 15944 XXXVIII, 4, 38| triennio mutato, ne minores octonum denum annorum neu maiores 15945 VII, 4, 26| territum prodigii talis visu oculisque simul ac mente turbatum 15946 XXII, 1, 2| locus nec tempus erat altero oculo capitur.~ ~3. 15947 XLI, 3, 23| sine ullius eorum, quos oderat, noxa, hoc magis temptationem 15948 III, 8, 56| monere ne imitentur quos oderint. Quod si tribuni eodem foedere 15949 X, 5, 39| horrens, invitus iuraverit, oderit sacramentum, uno tempore 15950 XLI, 2, 6| dehonestarique; et palam res odiosas fieri iuris etiam usurpandi 15951 IV, 5, 35| quod admiratione eorum quos odisset, stupens in aeterno se ipsa 15952 XXXIII, 2, 16| insita genti, altera metus odiumque Aetolorum. concilium Leucadem 15953 XLV, 1, 4| dictum est, ad Siras terrae Odomanticae haberet, litterae ab rege 15954 III, 2, 10| per aliquot dies ut nihil odor mutaret. Libri per duumviros 15955 XXX, 3, 18| induxisset; ad quorum stridorem odoremque et adspectum territi equi 15956 XLIV, 3, 42| confestim eos Cotys sequebatur Odrysarumque equitatus. ceterae quoque 15957 XXXIX, 5, 53| per Thraciam exercitum in Odrysas et Dentheletos et Bessos 15958 XXXIX, 5, 53| quod haud multo post ab Odrysis expulsum est, oppidum in 15959 XXXVIII, 1, 11| Aetoli recepisse velint; Oeniadae cum urbe agrisque Acarnanum 15960 XXXIV, 3, 28| altero ad Sellasiam super Oenunta fluvium pervenit, quo in 15961 XLI, 3, 22| coegit gentem. inde per Oetaeos montes transgressus, religionibus 15962 XXIX, 6, 29| pervenit. haud multo post Oezalce quoque mortuo maior ex duobus 15963 XXIX, 6, 30| eodem honore quo apud Galam Oezalces quondam fuisset, et qui 15964 XXIX, 6, 29| Hannibalis, quae proxime Oezalci regi nupta fuerat, matrimonio 15965 II, 3, 30| privatarum, quae semper offecere officientque publicis consiliis, 15966 I, 9, 53| aliis huic quoque decori offecisset. Is primus Volscis bellum 15967 XXXIX, 5, 53| vellet minorem filium aiebat. offendebatur interdum concursu Macedonum 15968 XXIII, 1, 10| rem quam primam peterent offendendi sibi novi socii aut tribuendo 15969 XXXIII, 5, 46| magnae partis principum offenderat animos. adiecit et aliud 15970 XLIV, 3, 40| partim verentibus nequiquam offendere in eo, quod utcumque praetermissum 15971 XXXVI, 1, 5| eo, ut caverent, ne quid offenderent Romanos. petebant enim, 15972 XLV, 2, 23| quod nolletis, quo merito offenderetur populus Romanus?" hinc iam 15973 XXVIII, 8, 43| primo accessu ad Africam offenderit, neque recordatur illi ipsi 15974 XXXVII, 6, 49| suam in Philippo bello et offenderunt aures insolentia sermonis 15975 XLI, 3, 24| non belli; nec Romanos offendi posse, si ut bellum gerentes 15976 XXV, 6, 37| flere omnes repente et offensare capita et alii manus ad 15977 III, 9, 68| ac liberos praeter odia offensiones simultates publicas privatasque, 15978 XLIV, 3, 45| quoniam in dividendo plus offensionum quam gratiae erat, quinquaginta 15979 VIII, 2, 12| Romam rediit. qua cupiditate offensis patribus negantibusque nisi 15980 XXV, 1, 3| publicanorum in tali tempore offensum nolebant. populus severior 15981 IV, 5, 44a| sub iudicii tempus plebem offensurum. Adversae invidiae obici 15982 VI, 4, 28| quin ipsi sibi Galli si offerantur illo loco, se ita pugnaturos 15983 VII, 6, 39| se tanto periculo sciens offerat aut cui ex iniuria insanientis 15984 VII, 4, 28| detractatione se certamini offerebant, deorum quoque opes adhibendas 15985 VI, 4, 24| labor periculumque erat se offerebat, increpare singuli se quisque 15986 I, 4, 17| sensissent ea moveri patres, offerendum ultro rati quod amissuri 15987 XL, 2, 23| captaret, in omnia ultro suam offerens operam, fide data arcana 15988 IX, 4, 18| solum obnoxium sed etiam offerentem se, Romani multi fuissent 15989 XXV, 6, 34| hortantique imperatori et offerenti se ubi plurimus labor erat 15990 XXVII, 8, 46| voluntariis agmen erat, offerentibus ultro sese et veteribus 15991 II, 5, 45| quisque lingua promptum hostem offerri. Omnium illo die, qua plebis, 15992 VIII, 5, 34| vos reos in omnia saecula offerte, tribuni plebi; vestra obnoxia 15993 XXXII, 3, 21| votis petendum erat ultro offertur, fastidire. Non quemadmodum 15994 XXVI, 2, 9| officiorum partes: alii offerunt se si quo usus operae sit. 15995 XXVI, 7, 40| imperatoris quoque famae officiebat, postremo in invidiam vertit 15996 0, Prae, 3| magnitudine eorum me qui nomini officient meo consoler.~ ~4. 15997 II, 3, 30| privatarum, quae semper offecere officientque publicis consiliis, Appius 15998 XXXIV, 1, 3| si quod cuique privatim officiet ius, id destruet ac demolietur, 15999 XXVI, 8, 51| tempus dabat, quaeque in officinis quaeque in armamentario 16000 XXXIV, 4, 39| Pythagoras cum ad cetera animo officioque ducis fungebatur, tunc vero 16001 XLIV, 3, 34| salutare esse. se, quod sit officium imperatoris, provisurum, 16002 XLIII, 1, 6| censuisset, deportarent; id munus officiumque suum scire minus esse quam 16003 XXVI, 7, 45a| altitudo caliginem oculis offudisset, ad terram delati sunt. 16004 XXXIX, 1, 15| nudavero, ne nimium terroris offundam vobis, vereor. quidquid 16005 XXXIV, 1, 6| docuerimus, ne quis error vobis offundatur. ego enim quemadmodum ex 16006 X, 1, 5| procellam subitum pavorem offundit. Itaque, ut prope serum 16007 II, 4, 40| nec in sacerdotibus tanta offusa oculis animoque religione 16008 XXXIII, 1, 7| nihil minus illo die propter offusam caliginem quam proelium 16009 XXVIII, 5, 29| terror oculis auribusque est offusus. exercitus, qui corona contionem 16010 IX, 1, 7a| fidelium esset, dicitur [Ofillius] A. Calavius Ovi filius, 16011 X, 3, 23| venit. Eodem anno Cn. Et Q. Ogulnii aediles curules aliquot 16012 X, 1, 6| tribunis plebis Q. Et Cn. Ogulniis, qui undique criminandorum 16013 XL, 1, 1| erat. iurisdictio urbana M. Ogulnio Gallo, inter peregrinos 16014 XL, 2, 16b| consuluit. senatus rescribere M. Ogulnium praetorem Marcello iussit 16015 XXVII, 2, 6| Hamilcare in Sardiniam traiecta, Olbiensem primo, dein postquam ibi 16016 XLV, 3, 26| Gabinium praefecit, Rhizoni et Olcinio, urbibus opportunis, C. 16017 XL, 4, 59| fuit, decidit de mensa. oleas quoque praegustasse mures 16018 XXV, 1, 2| unum instaurati, et congii olei in vicos singulos dati. 16019 XXI, 6, 55| ignibus ante tentoria factis oleoque per manipulos, ut mollirent 16020 XLI, 3, 15| credentem ipsum aquam effundi ex olla, ubi exta coquerentur, iussisse 16021 XLV, 3, 28| memorabilem; unde per Megalopolim Olympiam escendit. ubi et alia quidem 16022 XLIV, 2, 23| Gentio est legatus nomine Olympio, qui iusiurandum a Perseo 16023 XXVIII, 2, 7| nuntius adfertur Machanidam Olympiorum sollemne ludicrum parantes 16024 XXIV, 4, 33| cum Romanus exercitus ad Olympium - Iovis id templum est - 16025 XXIX, 6, 35| commeatu rediere, velut ominatae ad praedam alteram repetendam 16026 XLIV, 2, 22| celebratum, ac prope certa spe ominatos esse homines, finem esse 16027 XLI, 3, 18| inmemorem ambiguitatis verbi, ominatum ferunt se eo die Letum capturum 16028 XXX, 6, 32| fingenti qua volt flectit. ominatur, quibus quondam auspiciis 16029 XXVII, 5, 27| ceteris iniecisset. non tamen omisere pugnam deserti ab Etruscis 16030 XXVIII, 7, 35| immortalium beneficio non omiserit. cupere se illi populoque 16031 XXXI, 4, 31| depositum a vobis bellum et ipsi omisimus. nunc et nos deum benignitate 16032 XXVII, 3, 13| eodem terrore castra quo omisistis pugnam. qui pavor hic, qui 16033 XXIII, 6, 40| administrari coeptae, quae omissae erant postquam Q. Mucius 16034 XLIV, 1, 10| igitur in naves militibus omissaque Thessalonicae oppugnatione 16035 XXVI, 2, 7| discrimine esset, Capuam extemplo omissuros aut ambo imperatores Romanos 16036 XXXVII, 2, 10| omnium se rerum apparatum omissurum Polyxenidas dicere; non 16037 XLI, 1, 5| laetitia fuit: dilectus omissus est, exauctorati, qui sacramento 16038 XXI, 7, 58| ora, primo, quia aut arma omittenda erant aut contra enitentes 16039 XXIV, 3, 19| inceptum succederet, Fabius omittendam rem parvam ac iuxta magnis 16040 IX, 8, 41| ad urbes munitas, quidam omittendum bellum censerent; plaga 16041 XXII, 2, 12| hoste intervallo ut neque omitteret eum neque congrederetur. 16042 XXI, 2, 18| obligare potuit. Proinde omittite Sagunti atque Hiberi mentionem 16043 IV, 5, 43| augendo quaestorum numero omittunt. Excipiunt omissam tribuni, 16044 XLV, 1, 14| et prosequi eum Puteolos omnemque sumptum, quoad in Italia 16045 IX, 3, 15| contione consilium habitum omnibusne copiis Luceriam premerent 16046 XXXIII, 1, 6| agri, Philippus super amnem Onchestum posuit castra. ne postero 16047 XXVI, 1, 3| praeterquam quod omnibus probris onerabatur, iurati permulti dicerent 16048 XXXIX, 1, 3| multitudine alienigenarum urbem onerante.~ ~4. 16049 XXXI, 2, 15| adsentatione immodica pudorem onerantis. in litteris autem, quae 16050 XXX, 7, 44| videntur, suis ipsa viribus onerantur. sed tantum nimirum ex publicis 16051 XLII, 1, 5| parte concedentibus, qui onerarant, levasset, iusti crediti 16052 XLII, 1, 5| neutram partem aut levare aut onerare voluit; communiter ab utrisque 16053 X, 2, 17| impedimentis gravibus agmen oneraret, convocari milites Decius 16054 XXVI, 7, 41| sociorum auxiliis classem onerariasque ostium inde Hiberi fluminis 16055 XLIV, 2, 24| gravioribusque criminibus onerarunt; proditor enim ac prope 16056 III, 2, 10| geri cum plebe Romana, quam oneratam armis ex urbe praecipiti 16057 XXXI, 3, 21| carpentis Gallicis multa praeda oneratis plus ducentis. Hamilcar 16058 V, 6, 39| non tueri patriam possent, oneraturos inopiam armatorum.~ ~40. 16059 XLI, 3, 25| operae est satis superque oneris sustinenti res a populo 16060 XLIV, 2, 16| pecuniam pro frumento solvit et Onesimum, Pythonis filium, nobilem 16061 XXII, 3, 20| potiti erant. Itaque ad Onusam classe provecti; escensio 16062 XXI, 2, 22| atque inde profectus praeter Onussam urbem ad Hiberum maritima 16063 XLII, 5, 65| iuncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur, 16064 XXIV, 2, 16| cognovissent. cum praeda onusti in castra redissent, quattuor 16065 XLIV, 1, 6| milia, qua exiguum iumento onusto iter est, rupes utrimque 16066 III, 4, 29| secutus exercitus praeda onustus. Epulae instructae dicuntur 16067 III, 3, 25| praetorio imminebat, cuius umbra opaca sedes erat. Tum ex legatis 16068 I, 4, 21| Lucus erat quem medium ex opaco specu fons perenni rigabat 16069 XL, 2, 22| pervenere deinde in tam opacum iter, ut prae densitate 16070 XXI, 7, 62| procurandis prope tota civitas operata fuit. Iam primum omnium 16071 X, 5, 39| Samnium profectus, dum hostes operati superstitionibus concilia 16072 XXXVIII, 1, 7| cuniculum verso posuerunt. Per operculi foramina praelongae hastae, 16073 XL, 3, 29| quaternos latae, inventae sunt, operculis plumbo devinctis. litteris 16074 XXXVIII, 1, 7| posset, et ferream fistulam operculumque dolii ferreum, et ipsum 16075 XXI, 1, 11| fessum militem proeliis operibusque habebat, paucorum iis dierum 16076 XXIV, 4, 27| atque insolita libertas operiens. per eosdem dies cum ad 16077 XXXIII, 2, 17| et campus terrenus omnis operique facilis. itaque multis simul 16078 XLII, 1, 10| examinibus suis agros late operirent. ad quam pestem frugum tollendam 16079 XXXIX, 5, 50| demittitur, et saxum ingens, quo operitur, machina superimpositum 16080 IV, 2, 8| inlata apud senatum est rem operosam ac minime consularem suo 16081 XXV, 5, 23| piscatoria quidam nave retibus operti circumvectique ita ad castra 16082 XXXIX, 1, 14| viderent, ne qua sacra in operto fierent. triumviris capitalibus 16083 XXI, 1, 4| multi saepe militari sagulo opertum humi iacentem inter custodias 16084 XXI, 7, 61| pluteos ac vineas Romanorum operuerat ut ea sola ignibus aliquotiens 16085 I, 3, 16| tonitribusque tam denso regem operuit nimbo ut conspectum eius 16086 XXIV, 4, 34| machinator bellicorum tormentorum operumque quibus <si quid> hostes 16087 IX, 1, 4| implorabunt? hic omnes spes opesque sunt, quas servando patriam 16088 XXXIX, 1, 17| plebe Romana et Faliscum L. Opicernium et Minium Cerrinium Campanum: 16089 XXVI, 2, 16| libertinorumque et institorum opificumque retenta: ager omnis et tecta 16090 XXI, 5, 43| futurum est; in hanc tam opimam mercedem, agite dum, dis 16091 IV, 5, 32| memor regiae pugnae, memor opimi doni Romulique ac Iovis 16092 XXII, 7, 57a| quod duae Vestales eo anno, Opimia atque Floronia, stupri compertae 16093 I, 3, 10| metatus sum dedico, sedem opimis spoliis quae regibus ducibusque 16094 X, 4, 32| quaestorium quaestorque ibi L. Opimius Pansa occisus. Conclamatum


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License