bold = Main text
      Lib. Cap. Par.     grey = Comment text
16095    XXXI,    5,  41|                 Aetoli campos Thessaliae opimos ad praedam petiere, sequente
16096     III,    1,   7|           integra loca, Tusculanum agrum opimum copiis, petere possent,
16097  XXXIII,    4,  32|               alii alia non taciti solum opinabantur sed sermonibus etiam ferebant
16098  XXXVII,    2,   9|           exercitus, quem terra venturum opinabatur, praepararet, quae opus
16099  XXXVII,    4,  26|                  offendebat, nihil minus opinantem quam Polyxenidam, bis nequiquam
16100   XXXIX,    2,  23|             imminebat, non unde plerique opinantur, nec ab ipso Perseo causas
16101    XLIV,    2,  27|               Romanos, ne urbibus sociis opitulari possent. ipsis quoque Romanis
16102     XLV,    4,  40|           similis destinantis triumphos, oportuerat. paucis post diebus data
16103    XXXI,    6,  48|                  sine consule geri nihil oportuerit, aut senatum peccasse qui
16104     VII,    5,  36|                  tegat; hic lucem quieti opperiamur." Dictis obtemperatum; atque
16105   XXXII,    5,  39|          Tyrannum ibi cum omnibus copiis opperientem invenerunt. Progressus armatus
16106  XXXIII,    1,   6|                esset consulerent, quieti opperientes. et illo quidem die nullo
16107    XLIV,    1,   8|                 dies fortuna novaret, ut opperientibus sese rebus, emisisse de
16108      IX,    1,   4|       nuntiaretur omnibus eo loco mortem oppetendam esse. Cum diu silentium
16109     XXI,    5,  44|               potius quam in fuga mortem oppetere. Si hoc [bene fixum] omnibus
16110  XXVIII,    4,  19|                 peti: ubi quisque mortem oppeteret, id referre, utrum in pugna
16111     XLV,    3,  26|             equidem pro patria qui letum oppetissent, saepe fando audivi: <qui>
16112    XXVI,    6,  34|                  scito senatus consultus Oppiae Cluviaeque primum bona ac
16113    XXXI,    6,  46|                  parte muris: praesidium oppidanique in arcem alteram perfugere,
16114    XXXV,    3,  23|          circumiacentibus insulis habuit oppidaque omnia maritima quae in Graeciam
16115   XXXIV,    1,   1|                  iuncto vehiculo in urbe oppidove aut propius inde mille passus
16116     III,    8,  58|                 vitae fecit. Bona Claudi Oppique tribuni publicavere. Collegae
16117    XXII,    6,  49|                  sedentem in saxo cruore oppletum consulem vidisset, "L. Aemili"
16118       X,    5,  46|                          Nives iam omnia oppleverant nec durari extra tecta poterat;
16119    XXII,    7,  56|                 sunt adeoque totam urbem opplevit luctus ut sacrum anniversarium
16120    XXIV,    3,  19|        oppugnatur opus esse qui Campanis opponatur; vel ipse relicto Nolae
16121  XXXIII,    1,   4|                Atragem vi pulsos Romanos opponebat: et illic tamen, ubi insessas
16122   XXIII,    1,   9|                 ipsum ferire corpus meum opponentem pro corpore Hannibalis sustinebis?
16123     XXI,    1,   8|                  moenibus patria corpora opponentibus nec ullo pedem referente
16124    XLIV,    3,  39|                impedimentis pugnae illud opponitur: quid, si hostis hac interposita
16125     III,    6,  41|                quos praeesse exercitibus opporteret. Principes inter decemviros
16126     XXX,    2,  12|         Masinissa praesidio circa portas opportunaque moenium dimisso ne cui fugae
16127   XXXII,    3,  21|          adhaerens, nulli apertior neque opportunior quam navali bello. Si centum
16128      IV,    6,  57|                  quam gratia atque honos opportuniora interdum non cupientibus
16129   XXXVI,    3,  17|                 est; munitiones et locis opportunioribus tunc fuerunt et validiores
16130     XLV,    3,  26|              Rhizoni et Olcinio, urbibus opportunis, C. Licinium. praepositis
16131    XXVI,    7,  43|                opulentissimaque urbe tum opportunissima portu egregio unde terra
16132   XXXII,    3,  18|             Corinthium versa sinum ad id opportunissime sita visa, quia nec procul
16133 XXXVIII,    3,  30|              dignitati urbis id seu loci opportunitati datum est. Hunc morem Philopoemen
16134   XLIII,    2,  19|              potestate et Draudacum sit; opportunius etiam ad omnia positum esse.
16135    XXIX,    6,  32|              Cirtam Hipponemque in iugis opportunorum ad omnia montium consedit.~ ~
16136       I,    9,  54|                  alios sua ipsos invidia opportunos interemit. Multi palam,
16137  XXVIII,    5,  26|            industria compositis - laetum opportunumque adventum eorum imperatori
16138    XXIV,    4,  29|                omnibus copiis impetum in oppositam stationem cum caede multorum
16139  XXVIII,    2,   9|               Neronis legiones Hannibali oppositas manere in provincia iusserunt.
16140       V,    1,   5|                  si qua auxilia veniant, opposuere; quid turres, quid vineas
16141    XXIV,    6,  47|               tergo fraudis esset, hosti opposuerunt. pugnatum primo in tenebris
16142  XXVIII,    2,   9|               consilium suum hinc corpus opposuisse. nomen Neronis satis fuisse
16143  XXXIII,    4,  36|       pellerentur, cohortem Marsorum cum opposuisset, equitum Latinorum omnes
16144    XXVI,    1,   6|               celeriter cognitam fraudem oppressamque magna caede hostium; elephantos
16145    XXVI,    2,  12|               repentino adventu incautos oppresserit. Capua etsi nihilo segnius
16146    XXIX,    2,   6|              arce esse et caedi vigiles; oppressique forent Romani nequaquam
16147    XXIV,    6,  41|             visenda haud fefellit hostes oppressissentque eum in patentibus campis,
16148    XXIV,    6,  47|          principibus datos Poeno, captos oppressosque a paucis esse. initio orto
16149     XXX,    2,   9|               relicta cum levi praesidio oppressuros. in hoc consilium maxime
16150     XLI,    1,   3|                  occupati barbari subito opprimantur; sicut ceperint, posse capi.
16151  XXXIII,    4,  36|            servorum fecit. ad quaerendam opprimendamque eam M'. Acilius Glabrio
16152    XXII,    1,   5|                pugnae competeret animus, opprimerenturque quidam onerati magis iis
16153  XXXVII,    2,   7|              nihil ex praeparato agentem opprimet qui mittetur.' Ti. Sempronius
16154  XXVIII,    4, 17b|                dubio quin hostium essent opprimique a pluribus priusquam portum
16155    XXII,    7, 50b|                cives estis. Sed antequam opprimit lux maioraque hostium agmina
16156     XXX,    2,  12|               equo graviter icto effusus opprimitur capiturque et vivus, laetum
16157    XLII,    5,  61|           transgressique extemplo castra oppugnabimus, quae hodie cepissemus,
16158    XXVI,    7,  43|                 exactam, milites, habet; oppugnabitis enim vere moenia unius urbis,
16159   XXXII,    3,  21|              Romano tutabimur urbes quae oppugnabuntur? Egregie enim Dymas priore
16160   XXVII,    4, 15b|               onerat apparatuque moenium oppugnandorum, partim tormentis et saxis
16161   XXVII,    6, 28b|                genere ex Sicilia advecto oppugnans. Magoni iam haud ferme fidenti
16162      II,    5,  49|             exercitu praesidium Cremerae oppugnant, et Romanae legiones ab
16163   XXIII,    1,   1|               moenia haudquaquam prompta oppugnanti.~ ~2.
16164    XXVI,    2,  13|               inimice eruperimus, castra oppugnarimus, Hannibalem vocaverimus
16165  XXXIII,    4,  36|           prospera pugna elati nequiquam oppugnassent. stativis deinde iisdem
16166     XXI,    5,  44|            deinde vos omnes qui Saguntum oppugnassetis; deditos ultimis cruciatibus
16167  XXXIII,    2,  18|                   nequiquam inde obsessa oppugnataque urbs est, nec recipi nisi
16168       X,    2,  17|               praeda militis fuit. Huius oppugnatarum urbium decoris pars maior
16169    XXXV,    4,  38|             habuissent, ad iustum bellum oppugnationemque urbis mari ac terra munitae
16170       X,    5,  44|            superesse belli genus, urbium oppugnationes, quarum per excidia militem
16171   XXXVI,    4,  22|                  Valerium operibus atque oppugnationi praeposuit; partem extra
16172   XXVII,    4, 15b|               Bruttiis interim Cauloniae oppugnatores sub adventu Hannibalis ne
16173    XLIV,    1,  13|            castra moverent Romani. et ab oppugnatoribus Meliboeae, cum in superioribus
16174  XXVIII,    3,  15|                  dabat tempus prima luce oppugnaturis hostibus castra, saxis undique
16175 XXXVIII,    3,  31|         Lacedaemonii deberent, Las vicus oppugnatus esset, caedesque ibi facta,
16176       V,    5,  33|            Clusino adductos; sed eos qui oppugnaverint Clusium non fuisse qui primi
16177     XXV,    6,  38|              oppugnati, castra sua ultro oppugnemus. audeamus quod credi non
16178      II,    5,  45|              aegre abstinent quin castra oppugnent. Enimvero non ultra contumeliam
16179    XLII,    5,  61|               hoste pariendi occasionem <optabant. contione> dimissa, postero
16180     XXI,    5,  42|               sors esset, se quisque eum optabat quem fortuna in id certamen
16181  XXVIII,    8,  39|                   cum iam prope esset ut optabilem ex miserrima fortunam haberemus,
16182      XL,    4,  56|               alii detestantur parentes, optabilis esse debeat, regnum, quod
16183    XLIV,    1,   5|             quattuor milia passuum nihil optabilius esse quam redire, qua venerant,
16184      II,    3,  31|              inquit, "concordiae auctor. Optabitis, mediusfidius, propediem,
16185    XXIV,    2,   8|           quemadmodum pedites equitesque optamus ut validiores, si minus,
16186      IV,    2,  15|                  tribunatus plebis magis optandus quam sperandus fuerit, frumentarium
16187  XXXVII,    7,  54|               est, ibi ut sit perpetuum, optant; libertatem vestris tueri
16188      IX,    3,  14|                perdere prius quam perire optantes. Laudare ea milites laetarique
16189      VI,    4,  25|               permissoque ut ex collegis optaret quem vellet contra spem
16190     XXX,    5,  30|             abominaremur, vos ante omnia optaretis, in meliore vestra fortuna
16191  XXVIII,    5,  27|               exercitum meum mortem mihi optasse crederem hic statim ante
16192    XXXI,    3,  24|                in potestate ratus et diu optata caede - neque enim ulli
16193    XLIV,    3,  39|             potest? quid autem est nobis optatius quam ut, quorum castra praealta
16194       V,    1,   6|                 quicquam quod Veientibus optatum aeque contingere possit
16195    XLII,    3,  32|                 sine sorte se Macedoniam optaturum dicebat, nec posse collegam
16196  XXVIII,    5,  29|                   quid speraverint, quid optaverint: auferat omnia inrita oblivio,
16197     XLV,    4,  41|               quod ultra precarer, illud optavi, ut, cum ex summo retro
16198      VI,    4,  25|             contra spem omnium L. Furium optavit; qua moderatione animi cum
16199    XXXV,    5,  48|               quod medios deceat amicos, optent: bello se non interponant.
16200    XLII,    3,  30|               manere; ita inter utrasque optimam condicionem civitatium fore.
16201    XXIV,    4,  23|              crimina serebant in senatum optimatesque: illud moliri clam eos atque
16202    XXIV,    1,   2|           Italiae civitates ut plebes ab optimatibus dissentirent, senatus Romanis
16203    XXIV,    4,  32|                 nomen Romanum; praetores optimatiumque pauci, quamquam inflati
16204    VIII,    5,  33|                habuisse quem ex collegis optione ab senatu data socium sibi
16205    XXVI,    5,  29|                cum extra sortem collegae optionem dari provinciae iniquum
16206    XLII,    3,  40|          hospitio faveo orationi tuae et opto, ut aliquid mihi materiae
16207    XLII,    3,  30|            popularis ierat. tertia pars, optuma eadem et prudentissima,
16208    XXXI,    4,  30|               fecerit, exornatam quondam opulentamque, talem eum si liceat Aetoliam
16209  XXVIII,    5,  22|           incolae Certim appellant, duas opulentas civitates sine certamine
16210    XXVI,    3,  21|                pacis diuturnae regiaeque opulentiae ornamenta, argenti aerisque
16211    XXXV,    2,  18|                 nuper relicto eo secutus opulentiorem regiam Antiochi et, tamquam
16212     VII,    5, 29b|            intulissent, coacti inopes ad opulentiorum auxilium confugere Campanis
16213    XXVI,    2,  16|          incolumitate urbis nobilissimae opulentissimaeque, cuius ruinis omnis Campania,
16214    XLIV,    2,  19|             abesse, quin poteretur regno opulentissimo, videbatur. ea legati querentes
16215  XXVIII,    4, 17b|             adfectanti res Africae erat, opulentissimus eius terrae rex, bello iam
16216     XLV,    4,  39|        spectaculum maximum, nobilissimus opulentissimusque> rex captus, ubi victori
16217    XXIV,    6,  49|               tum appareret maius regnum opulentiusque quam quod accepisset facturum.
16218     XLV,    3,  34|                  videri possit inter tam opulentos reges, Antiochum Ptolemaeumque,
16219  XXVIII,    2,   7|                  prope raptam amisisset. Opuntii quoque ab eadem ira increpiti
16220    VIII,    6,  38|           equitatu + ut vallum peteretur opusque inciperet + fieri non poterat.
16221     III,    8,  58|                  foro prensabat singulos orabatque ne Claudiae genti eam inustam
16222     XLI,    3,  22|                quibusdam animo obiectis, oraclum aditurus Delphos escendit.
16223       V,    3,  21|                 vatibus, iam ab externis oraculis proditos, iam in partem
16224    XXIX,    3,  10|                  maturius fatis ominibus oraculisque portendentis sese victoriae
16225     XXI,    2,  23|          Pyrenaeis montibus est, subegit oraeque huic omni praefecit Hannonem,
16226      IX,    5,  22|                 inde se fundi fugarique, orando hortandoque equites proelium
16227    XXXV,    5,  45|                 esse elanguescendum, sed orandum potius regem ut quoniam,
16228      IV,    5,  41|       Capitolinus Quinctius, suppliciter orans ne se, brevi reliquo vitae
16229   XXXIV,    4,  40|                 iussit, dein suppliciter orantem advolutumque genibus tandem
16230    XLII,    1,  12|           dedisse Prusiae precanti atque oranti; celebratas esse utrasque
16231     XLV,    4,  42|              obsides dare coactus esset, orantibusque, ut eos pretio, quantum
16232 XXXVIII,    3,  31|            Romanis Lacedaemonem dederent orarentque eum, ut veniret in Peloponnesum
16233  XXVIII,    7,  36|              inrumperent trahunt scalas, orasque et ancoras ne in moliendo
16234      VI,    3,  20|                suo discrimine darent, et orasse singulos universosque ut
16235      II,    5,  56|                  precibus lenisset, nunc orasset tribunos ut concilium dimitterent;
16236     XXX,    2,  15|             futurum imperatoris dixisset orassetque eum ut quantum res sineret
16237 XXXVIII,    6,  51|                  Quirites, ite mecum, et orate deos, ut mei similes principes
16238      IX,    4,  18|           homines, id quod ex monumentis orationum patet, adversus eum nemo
16239     XXI,    1,  12|                 ferebantur, transfuga ex oratore factus apud hostem mansit,
16240       I,    7,  38|        interrogavit: "Estisne vos legati oratoresque missi a populo Collatino
16241      XL,    4,  49|              postremo et inde praemissis oratoribus in dicionem se suaque omnia
16242   XXXIX,    4,  40|              causam dixerit, ipse pro se oraverit scripseritque, nonagesimo
16243       I,    3,  13|               alteris vestrum viduae aut orbae vivemus." movet res cum
16244   XXVII,    7, 33b|                 proelio interfecti velut orbam rem publicam reliquerant.
16245     III,    1,   3|     quattuordecim dicuntur praeter orbos orbasque. In Aequis nihil deinde
16246   XXIII,    1,   2|              nullam autem incolumem esse orbatam publico consilio crederet,
16247     XXX,    5,  30|                clarissimis imperatoribus orbatum ante moenia prope obsessae
16248    VIII,    4,  20|                redactum est, ex eo aenei orbes facti positi in sacello
16249       V,    7,  51|         hominibusque dedimus ut terrarum orbi documento essemus. Adversae
16250   XXXII,    3,  17|           ageretur, rota una in altiorem orbitam depressa ita turrim inclinavit
16251    XXIV,    3,  20|                Compsa inde, Fugifulae et Orbitanium ex Lucanis, Blanda et Apulorum
16252       I,    3,  16|             raptum procella, tamen velut orbitatis metu icta maestum aliquamdiu
16253     III,    1,   3|           quattuordecim dicuntur praeter orbos orbasque. In Aequis nihil
16254   XXXII,    1,   5|              simul qui redderent Achaeis Orchomenon et Heraean et Triphylian
16255      IX,    8,  40|           candore armis insignes; eos se Orco mactare Iunius dictitans,
16256      IX,    4,  17|                 imperium. Iam primum, ut ordiar ab ducibus comparandis,
16257       0, Prae,  12|                   ab initio certe tantae ordiendae rei absint:~ ~13.
16258   XXXIV,    3,  26|              alia esset, inde potissimum ordiendi bellum. Quinctio id nequaquam
16259    XLII,    2,  15|          infestus erat; a cuius sanguine ordiens bellum, Evandrum Cretensem,
16260      XL,    4,  39|            supplementaque distribuere et ordinare omnem exercitum sese velle.
16261   XXVII,    8,  43|             publicae ratus quo consiliis ordinariis provinciae suae quisque
16262   XXXIV,    2,  14|           instruenda, consul iam paratis ordinatisque omnibus incompositos adgreditur.
16263    XXIV,    6,  48|                 regi pedites conscripsit ordinatosque proxime morem Romanum instruendo
16264    XXIX,    1,   1|               venit, voluntarios milites ordinavit centuriavitque. ex iis trecentos
16265      XL,    4,  55|               verberumque non sustinuit, ordinemque omnem facinoris legatorum
16266    XXVI,    6,  35|            consules ut privatim ex censu ordinibusque, sicut antea, remiges darent
16267    XLII,    5,  57|               rex habuerunt, unde bellum ordirentur. regiis creverant animi
16268    XXXV,    5,  46|              apocletis eorum unde bellum ordiretur consultabat. optimum visum
16269     VII,    4,  28|                 finitimos etiam populos, ordoque iis, quo quisque die supplicarent,
16270   XXVII,    5,  22|             caveret ne qua nova consilia orerentur.~ ~23.
16271    XLII,    3,  38|        quadringentos iuventutis eorum in Orestas, ut praesidio essent liberatis
16272  XXXIII,    4,  34|               nominatim pronuntiabantur. Orestis - Macedonum ea gens est -
16273    XXXV,    1,   7|             Hispania oppidum Illuciam in Oretanis cepit, deinde in hibernacula
16274  XXXIII,    4,  31|                  Corinthus et Chalcis et Oreus cum Eretria et Demetriade?
16275    XXXI,    4,  27|                  Corrhago et Gerrunio et Orgesso castellis primo impetu captis
16276 XXXVIII,    3,  24|          involutum veste ferens ad virum Orgiagontem, qui ab Olympo domum refugerat,
16277 XXXVIII,    3,  24|         memorabile a captiva factum est. Orgiagontis reguli uxor forma eximia
16278    XXVI,    4,  25|                  expeditionem subitam in Oricinorum atque Apolloniatium fines
16279     VII,    2,  12|                 adventum eorum constabat orientemque iam seditionem inter patres
16280   XXXVI,    3,  15|                 Aetoliam ad alterum mare orienti obiectum tendens ea aspreta
16281    XXXI,    2,  13|           publica vellet, aliis ex aliis orientibus bellis quid aliud quam publicatam
16282       I,    3,   9|               nomen facere; satis scire, origini Romanae et deos adfuisse
16283      II,    5,  45|                haec in novitatem generis originisque qua falsa, qua vera iacere.
16284  XXVIII,    2,   8|                in societate si suam quam Oritanorum atque Opuntiorum fortunam
16285 XXXVIII,    2,  13|              Huius amnis fontes Celaenis oriuntur. Celaenae urbs caput quondam
16286    XLII,    1,   1|                alio instrumento militari ornabantur, ne quid tale imperarent
16287    XXVI,    5,  30|          spoliata deum delubra dis ipsis ornamentisque eorum ablatis nihil relictum
16288     XLI,    3,  18|                 generis usui magis quam [ornamento] in speciem facta. Q. Petilius
16289      IX,    6,  30|                duumviros navales classis ornandae reficiendaeque causa idem
16290      IX,    8,  40|               natum initium dicitur fori ornandi ab aedilibus cum tensae
16291    XXIV,    6,  48|              regnum abundare sed armandi ornandique et instruendi eos artem
16292      IX,    8,  40|           dominis argentariarum ad forum ornandum dividerentur. Inde natum
16293       X,    5,  46|              templum tantum forumque iis ornaretur sed sociis etiam coloniisque
16294     XXI,    6,  50|               intranti rex Hiero classem ornatam obviam duxit, transgressusque
16295    XLII,    4,  45|                navium classem instructam ornatamque legatis Romanis advenientibus,
16296    XXVI,    5,  32|                 ipso Punico bello adiuta ornataque res publica esset; si ab
16297   XLIII,    1,   9|           habebant. Itaque et octo navis ornatas a Brundisio senatus censuit
16298 XXXVIII,    1,   9|                et tabulae pictae, quibus ornatior Ambracia, quia regia ibi
16299     VII,    2,  14|          captivis, partim aegrorum armis ornatos imponit. His fere mille
16300   XXXIV,    1,   7|         contingere possunt: munditiae et ornatus et cultus, haec feminarum
16301 XXXVIII,    4,  37|                 quattuor milibus militum Oroanda ad reliquum pecuniae ex
16302     XLV,    1,   6|                prope relictum coegerunt; Oroandem denique Cretensem, cui nota
16303     XLV,    1,   6|           transgressus ad mare pervenit. Oroandes tantum <moratus>, dum pecunia
16304     XLV,    3,  27|                 ille regum <petiit. inde Oropum> Atticae ventum est, ubi
16305     XLI,    3,  26|                  sub adventum Ap. Claudi orsique bellum sunt ab repentina
16306       0, Prae,  13|                libentius inciperemus, ut orsis tantum operis successus
16307  XXVIII,    5,  21|                  inlustresque, Corbis et Orsua, patrueles fratres, de principatu
16308  XXVIII,    5,  21|                Corbis maior erat aetate: Orsuae pater princeps proxime fuerat
16309     VII,    5,  36|           classico ad contionem convocat orsusque meritas Deci laudes interfante
16310     XLI,    3,  25|                  qui paucos post dies ab Orthobula uxore veneno est sublatus;
16311     XLV,    2,  25|                 exercitu venerant, circa Orthosiam acie vicerunt.~ ~
16312 XXXVIII,    2,  19|              tunc trium populorum reguli Ortiago et Combolomarus et Gaulotus.
16313     XXI,    5,  44|             vicistis; nullum contemptu m[ortis incitamentum] ad vincendum
16314     III,    4,  30|               Algido modo sed a Corbione Ortonaque. Corbionem etiam diruit
16315       X,    3,  20|                castra accessit gnarosque Oscae linguae exploratum quid
16316     VII,    1,   2|              sunt; quod genus ludorum ab Oscis acceptum tenuit iuventus
16317    XXXI,    5,  39|                  ex Pluinna Romani et ad Osphagum flumen posuerunt castra.
16318   XXXVI,    2,   8|             adiecto. tumulus est in unum ossibus, quae passim strata erant,
16319     XXV,    4,  18|                deesse in quibus virtutem ostendant; se, etiamsi in acie occurrerit,
16320  XXVIII,    8,  42|               procul externus metus est: ostende Romana arma et exercitum
16321   XXXVI,    5,  33|                 spem impetrabilis veniae ostendebant, responderunt patere portas
16322   XXXIV,    2,  13|                  fieret virtutem vestram ostendendi. adhuc praedonum magis quam
16323     III,    8,  61|            imperium inlibatum referrent, ostenderentque eandem indolem militibus
16324      XL,    3,  30|                  quam ut hae duae turmae ostenderentur, deinde subducerentur, ubi
16325    XXII,    1,   2|               longius, ceterum commodius ostenderetur iter, propiorem viam per
16326     VII,    5,  30|             bella populum; sed tamen, si ostenderitis auxilia vestra, ne bello
16327     XLV,    4,  39|               captus, ubi victori populo ostendetur? quos Syphax rex captus,
16328      II,    5,  44|              aliud opus esse quam indici ostendique bellum; cetera sua sponte
16329      IV,    6,  48|                esse, ei se intercessuros ostendunt. Gratiae intercessoribus
16330 XXXVIII,    6,  56|            sepultum. Utrobique monumenta ostenduntur et statuae; nam et Literni
16331    VIII,    5,  28|         procumbentes ad singulorum pedes ostentabant. victum eo die ob impotentem
16332      II,    3,  23|               cicatrices adverso pectore ostentabat. Sciscitantibus unde ille
16333      VI,    1,   5|             legibus agrariis conabantur. Ostentabatur in spem Pomptinus ager,
16334   XXXIV,    2,  12|           ignominiae; sociis spem pro re ostentandam censet: saepe vana pro veris,
16335     VII,    4,  26|               dis ire in proelium iubet; ostentansque insignem spoliis tribunum, "
16336     III,    7, 48b|                 exsangue corpus sublatum ostentant populo; scelus Appi, puellae
16337      II,    3,  20|               ferocem iuvenem Tarquinium ostentantem se in prima exsulum acie,
16338      II,    5,  42|              cotidianas in urbe agrisque ostentantia minas; motique ita numinis
16339     XXX,    6,  33|               montibus in spem victoriae ostentantur: Mauros Numidasque Masinissae
16340    XXIV,    4,  21|             vestem atque insigne capitis ostentarent, travecti per Tycham simul
16341       V,    6,  42|                  principibus Gallorum et ostentari quaedam incendia terroris
16342    XXVI,    4,  24|              Siciliaque rerum secundarum ostentasset, adiecissetque iam inde
16343     III,    8,  56|           adversus iniuriam magistratuum ostentata tantum inanibus litteris
16344      IV,    5,  36|               coloniarumque deducendarum ostentatae spes et vectigali possessoribus
16345      IV,    2,  7b|                 tot terrores a finitimis ostentati essent, et domi otium fuit.~ ~
16346     VII,    1,   4|               grave liberae civitati, ab ostentatione saevitiae adscitum quam
16347   XXXIV,    3,  23|              quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem
16348       I,    3,  10|                  magnificus tum factorum ostentator haud minor, spolia ducis
16349   XXXIV,    2,  13|               satis quod in speciem fuit ostentatum est, revocari ex navibus
16350     III,    5,  37|            populare habebatur, circum se ostentaverant plebi, patriciis iuvenibus
16351    XXVI,    1,   6|                 eo procurantem familiare ostentum cum respondisset haruspex
16352    VIII,    2,  12|         exsecratamque. Antiates in agrum Ostiensem Ardeatem Solonium incursiones
16353   XXVII,    7,  38|            hostis esset praeter Antiatem Ostiensemque vacatio observata est; et
16354   XXXII,    1,   1|                 legati aedem Iovis, item Ostienses aedem Iovis, et Veliterni
16355   XXVII,    7,  38|              senatum hi populi venerunt, Ostiensis Alsiensis Antias Anxurnas
16356      II,    5,  52|                 prolato. Ex copia deinde otioque lascivire rursus animi et
16357   XXIII,    5,  35|                  posuit castra. Ibi quia otiosa stativa erant, crebro decurrere
16358   XXIII,    2,  14|                 secundis rebus, segniter otioseque gesta; Romanos praeter insitam
16359       V,    3,  20|              avidas in direptiones manus otiosorum urbanorum bellatorum praerepturas
16360     XLI,    3,  27|                 et carceres in circo, et ova ad notas curriculis numerandis.....
16361    VIII,    1,   7|              lectis ad suos revectus cum ovante gaudio turma in castra atque
16362       I,    3,  11|              captum; duplicique victoria ovantem Romulum Hersilia coniunx
16363       I,    5,  26|             aiebat, "quem modo decoratum ovantemque victoria incedentem vidistis,
16364   XXVII,    8,  45|               ita paucos post dies laeti ovantibus victoria obviam irent. invitare
16365      IX,    1,  7a|           dicitur [Ofillius] A. Calavius Ovi filius, clarus genere factisque,
16366    XXVI,    4,  22|             senioribus, datum secreto in Ovili cum iis conloquendi tempus.
16367    XXII,    2,  10|                  ver attulerit ex suillo ovillo caprino bovillo grege quaeque
16368       X,    5,  38|             lecto sacrificatum sacerdote Ovio Paccio quodam, homine magno
16369      IX,    5,  26|                conscientiae vi, Calavios Ovium Noviumque - ea capita coniurationis
16370  XXVIII,    2,   7|                  paucis ante diebus inde Oxeas traiecerant Poeni, inde
16371       X,    4,  33|               inde castra Romanum sed ne pabulari quidem per agros suos patiebantur;
16372 XXXVIII,    3,  25|                oppressa foret, ni statio pabulatorum, sescenti equites occurrissent.
16373       I,    3,  7b|                loco herbido ut quiete et pabulo laeto reficeret boves et
16374   XXXIX,    3, 29b|             triumpharet, nisi perdomitam pacatamque provinciam tradidisset successori.
16375 XXXVIII,    5,  47|               qui citra iuga Tauri omnia pacatiora, quam terra Italia est,
16376   XXXVI,    5,  35|              consul se, utrum hostium an pacatorum eos numero haberet, nondum
16377     XXI,    2,  20|                   nec hospitale quicquam pacatumve satis prius auditum quam
16378     III,    1,   2|              profectus famam nominis sui pacaturam Aequos, legatos in concilium
16379       X,    5,  38|              sacrificatum sacerdote Ovio Paccio quodam, homine magno natu,
16380   XXVII,    4, 15b|                est, cum ab iis Vibius et Paccius fratres, longe nobilissimi
16381      IX,    8,  45|              Samnio fore; eum, ad bellum pacemne inclinent animi, falli non
16382    XXIV,    5, 35b|                tempus et Himilco, qui ad Pachyni promunturium classem diu
16383   XXXVI,    1,   2|                 Pachynum esset, altera a Pachyno Tyndareum; eam maritimam
16384     VII,    6,  40|                  contra patriam. Nunc ad pacificandum bene atque honeste inter
16385    XLIV,    3,  35|           interim, ut appareret, quantum pacificantium Rhodiorum auctoritas valuisset,
16386   XXVII,    6,  30|                  Aetolis et ex finitimis pacificator Amynander, rex Athamanum.
16387       V,    4,  23|            Camillo alienavit. Inter haec pacificatum legati a Volscis et Aequis
16388    XXXI,    2,  17|                tradendae urbis miserunt. paciscebantur autem ut Rhodiam quadriremem
16389    XLIV,    2,  25|              pacis patrandae cum Romanis paciscebatur mercedem: ne bello interesset,
16390    XLII,    4,  44|           decrevit, et eos, qui auctores paciscendae amicitiae fuerant, ad satisfaciendum
16391    XXIX,    3,  12|             condicionibus ad petendam et paciscendam subegit pacem. quod nisi
16392    XXII,    8,  58|             tamen quamcumque condicionem paciscendi acceperunt. Placuit suffragio
16393    XLII,    5,  62|                 molliores factura sit ad paciscendum. quodsi Romani tum quoque
16394     XXV,    6,  33|            essent, per occulta conloquia paciscitur magna mercede cum Celtiberorum
16395    XXVI,    8,  50|              mercedem unam pro eo munere paciscor: amicus populo Romano sis
16396   XXXIX,    3,  33|         recitando legem, quae nisi belli pacisve causa, et cum legati ab
16397     XXX,    5,  29|                adventu suo turbaverat et pactas indutias et spem foederum,
16398    VIII,    5,  24|                ad suos nuntii missi sunt pactoque reditu promissum est regem
16399    XXVI,    6,  33|           Atellanam Capuae habitantem et Paculam Cluviam quae quondam quaestum
16400   XXXIX,    1,  13|                 matronas creari solitas. Pacullam Anniam Campanam sacerdotem
16401      IV,    3,  22|              ostendit. Eo anno C. Furius Paculus et M. Geganius Macerinus
16402   XXIII,    1,   8|                Ninnios Celeres, Sthenium Pacuviumque, inclitos nobilitate ac
16403     XXI,    6,  52|           patiebatur. Quod inter Trebiam Padumque agri est Galli tum incolebant,
16404      IX,    4,  19|                  et Picentibus et Marsis Paelignisque ac Vestinis atque Apulis,
16405    VIII,    1,   6|          scriptis exercitibus per Marsos Paelignosque profecti adiuncto Samnitium
16406     XXV,    3,  14|                 erant, ante alios Accaus Paelignus et T. Pedanius, princeps
16407  XXXIII,    2,  17|                 ab Acarnania divisa; tum paeninsula erat, occidentis regione
16408   XXIII,    2,  12|              nunc interroganti senatori, paeniteatne adhuc suscepti adversus
16409     VII,    3,  20|               dimicatio esset cernebant; paenitebatque populationis et Tarquinienses
16410    XXIV,    4,  26|                ad supplicium neque locus paenitendi aut regressus ab ira relictus
16411       I,    7,  35|                domi militiaeque sub haud paenitendo magistro, ipso Anco rege,
16412      XL,    4,  54|              desiderio anxius filii, tum paenitentia crudelitatis suae. stimulabat
16413    XLIV,    1,  10|                  id ipsum, quod accidit, paenitentiae relinquens locum. incautior
16414    XXXI,    4,  32|          celeritatem dixit: celerem enim paenitentiam, sed eandem seram atque
16415     XLV,    4,  39|              quam cicatricum harum pudet paenitetque, quando numquam mihi impedimento
16416      VI,    4,  26|              nobis ea, cum tam evidenter paenituerit, tutum censemus. peccetur
16417     XXV,    4,  19|                 Centenius fuit cognomine Paenula, insignis inter primi pili
16418    XLII,    4,  51|                 contraxeratque eos Didas Paeon, qui adulescentem Demetrium
16419    XLII,    4,  51|               erat Antiphilus Edessaeus. Paeones et ex Paroria et Parastrymonia -
16420      XL,    1,   3|               dicitur, quondam appellata Paeonia est, traduxit, Thracibusque
16421     XLV,    3,  29|              terminaret fluvius, additis Paeonibus, qui prope Axium flumen
16422   XXVII,    3,  10|                  altero mari Pontiani et Paestani et Cosani, et mediterranei
16423   XXIII,    3,  21|                Pauli consulis et Q. Aeli Paeti, qui ceciderant pugna Cannensi.~ ~
16424   XXXII,    1,   2|                Creati P. Et Sex. Aelii - Paetis fuit ambobus cognomen -
16425      IX,    4,  18|             adversa fortuna pugnae fuit? paginas in annalibus magistratuumque
16426     XXV,    1,   5|                quinquagesimum lapidem in pagis forisque et conciliabulis
16427       V,    5,  34|          audissent cognominem Insubribus pago Haeduorum, ibi omen sequentes
16428       I,    1,   1|                 sunt locum Troia vocatur pagoque inde Troiano nomen est:
16429     III,    4, 26b|             legatis - seu fossam fodiens palae innixus, seu cum araret,
16430    XLIV,    1,   1|             Hostilius in Thessalia circa Palaepharsalum habebat, sicut nulla re
16431   XXXII,    2,  13|               Piresiae Euhydrium Eretria Palaepharsalus. Pheras cum peteret exclusus,
16432    VIII,    4,  23|              voluntate Graecorum recepta Palaepoli; [miserat; Romae compertum,]
16433    VIII,    4,  22|            absens petentibus praefertur. Palaepolis fuit haud procul inde ubi
16434    VIII,    5,  27|                 namque Tarentini cum rem Palaepolitanam vana spe auxilii aliquamdiu
16435    VIII,    5,  27|                 destituissent, increpare Palaepolitanos, ira atque invidia in Romanos
16436    XXIX,    4,  19|                in gymnasio; libellis eum palaestraeque operam dare; aeque [segniter]
16437      II,    5,  54|                  fecisse videri vellent, palamque ferretur malo domandam tribuniciam
16438     XXI,    7,  61|                  navalesque socios vagos palantesque per agros, quod ferme fit
16439    XXIV,    6,  41|                  milia aut moratorum aut palantium per agros interfecta, cessere
16440       V,    6,  44|              abscedunt vagique per agros palantur. Cibo vinoque raptim hausto
16441       I,    3,  12|          exercitus instructus quod inter Palatinum Capitolinumque collem campi
16442      II,    5,  50|                 iter locatas superassent palatique passim vaga, ut fit pavore
16443    XXII,    4,  24|                  caedem fugamque hostium palatorum fecit. Nec acie certare
16444     VII,    1,   8|                ac per agros trepida fuga palatum est. Nec Romanis incruenta
16445   XXVII,    8,  47|            ducibus agmen primo per agros palatur, fessique aliquot somno
16446   XXIII,    6,  40|                 per agros silvasque fuga palatus, dein, quo ducem fugisse
16447 XXXVIII,    3,  28|                  vicenos autem Cranii et Palenses et Samaei dederunt. Insperata
16448  XXXVII,    2,  11|       archipirata quinque navibus tectis Palinurum iusso petere, atque inde
16449   XXVII,    1,   4|               cum sella eburnea, reginae pallam pictam cum amiculo purpureo.~
16450       I,    2,   5|             fuisse ludicrum ferunt, et a Pallanteo, urbe Arcadica, Pallantium,
16451       I,    2,   5|                Pallanteo, urbe Arcadica, Pallantium, dein Palatium montem appellatum;
16452     XLV,    3,  30|                Cassandream habet, ad hoc Pallenen, fertilem ac frugiferam
16453    XXXI,    6,  45|                  regressi ad Canastraeum Pallenes traiecere. inde superato
16454    XXIX,    4,  19|            quidem cultus iactabatur: cum pallio crepidisque inambulare in
16455      II,    3,  23|                 foedior corporis habitus pallore ac macie perempti; ad hoc
16456       I,    5,  27|            duodecim vovit Salios fanaque Pallori ac pavori. Equitem clara
16457  XXXIII,    1,   5|                   quae cuiusque stipitis palma sit pervideri possit; et
16458  XXXIII,    1,   5|                  ut neque <quis cuiusque palmae stipes neque> quae cuiusque
16459       X,    5,  47|                 ludos Romanos spectarunt palmaeque tum primum translato e Graeco
16460      IX,    1,   5|          consulibus abire lictores iussi paludamentaque detracta; tantam <id> inter
16461      XL,    3,  26|                  consensum senatus, quin paludati exirent et militibus, quos
16462    XXII,    1,   3|               foede amissis cum tandem e paludibus emersisset, ubi primum in
16463     XXI,    6,  54|          propinquitate etiam fluminum ac paludum praegelidis. Ad hoc raptim
16464    XLII,    5,  63|      multitudinem ratus, quod, qua parte palus urbem cingit, nec adtinebat
16465   XXXVI,    4,  22|                 et cum ager Heracleensis paluster omnis frequensque proceris
16466     XXI,    6,  54|           clausus ripis et circa obsitus palustribus herbis et quibus inculta
16467    XXII,    1,   2|                  tamen et nocturno umore palustrique caelo gravante caput et
16468  XXXVII,    4,  22|              tredecim ab Rhodo naves cum Pamphilida praefecto adversus eandem
16469  XXXVII,    4,  23|               cogebat agmen Chariclitus; Pamphilidas mediae classi praeerat.
16470       I,    2,   5|                  ut nudi iuvenes Lycaeum Pana venerantes per lusum atque
16471    XXII,    1,   4|           postquam in patentiorem campum pandi agmen coepit, id tantum
16472    VIII,    5,  24|                 caveret Acherusiam aquam Pandosiamque urbem: ibi fatis eius terminum
16473     VII,    1,   3|               idibus Septembribus clavum pangat; fixa fuit dextro lateri
16474    XXIX,    1,   1|                  praedatum mittit; novas Panhormi subducit, quia ex viridi
16475       V,    6,  48|             opinionis causa multis locis panis de Capitolio iactatus esse
16476   XXXIX,    2,  22|                et venatio data leonum et pantherarum, et prope huius saeculi
16477       I,    9,  54|                 inambulans tacitus summa papaverum capita dicitur baculo decussisse.
16478       I,    1,   1|                 Enetum, qui seditione ex Paphlagonia pulsi et sedes et ducem
16479    VIII,    6,  39|             consensum clamantium Brutuli Papi exaudiebatur; vir nobilis
16480     XLV,    1,  12|            campos ad montis Siciminam et Papinum stativa habuit; deinde circa
16481    VIII,    6, 37b|                  Pollia tribu candidatum Papiriam ferre solitum.~ ~38.
16482       X,    1,   3|           laudibus, sed etiam quod memor Papirianae saevitiae nunquam ut dictatoris
16483      VI,    4,  22|                Insequenti anno Sp. et L. Papirii novi tribuni militum consulari
16484      IX,    3,  15|              triumphaverit an consulum - Papirique praecipuum - id decus sit.
16485   XXXII,    3,  19|                 Rhodiis Cenchreis stabat parabantque communi omnes consilio Corinthum
16486      II,    4,  36|                instauratione magni Romae parabantur. Instaurandi haec causa
16487     XXV,    4,  20|                opus erant comportabantur parabanturque. Casilinum frumentum convectum;
16488   XXXIX,    2,  26|                sibi contribuisse eos; et Paracheloida, quae sub Athamania esset,
16489      IX,    1,   3|               num montes moliri sede sua paramus? dum haec imminebunt iuga,
16490   XLIII,    1,   3|             caverent: classis eos magnae parandae consilium cepisse, specie
16491  XXVIII,    7,  36|                 animos eius sustulerant, paranti traicere in Africam nuntiatum
16492    XLII,    5,  56|                   Haliartum circumsedit; parantibusque iam oppugnare supervenit
16493     XXV,    6,  40|        intervallo consedit, quid agerent pararentue exspectaturus. sed nullum
16494    XXVI,    6,  35|                 hominum satis nec ex qua pararentur stipendiumque acciperent
16495      XL,    1,   9|                ianua fuisset, funus meum parares hoc tempore, pater, quo
16496     VII,    2, 17a|                ad id bellum decerneretur parareturve. Eo promptius cuncta ferente
16497    XLII,    4,  51|                 Paeones et ex Paroria et Parastrymonia - sunt autem ea loca subiecta
16498  XXXVII,    2,  11|               aperit: classem instructam paratamque in portu stare; remigium
16499     XXI,    3,  26|                 temere ad vicinalem usum paratarum; novasque alias primum Galli
16500     XXI,    3,  27|               signum ad traiciendum. Iam paratas aptatasque habebat pedes
16501      VI,    4,  21|          indicendo. ad quam militiam quo paratior plebes esset, quinqueviros
16502    XLII,    4,  47|            bellum> futurum: illum nihilo paratiorem, Romanos omnibus instructiores
16503    XXVI,    6,  36|             stipendio res publica eguit; paratisque omnibus ad bellum consules
16504    XXVI,    6,  35|            pecunia in aerario non esset, paraturos navales socios? quomodo
16505      XL,    1,  13|        occasionem, quoniam semel venenum paraveram, an ab illo consilio velut
16506    XLII,    4,  52|             habere ea, quae sibi quisque paraverit pauper miles, Macedonas
16507   XXXIX,    3,  37|            munimentum sibi, non civitati paraverunt; et si exsistat hodie ab
16508    XXIV,    2,   8|            praefuisti, trium rerum causa paravimus, ut Africae oram popularetur,
16509   XXXIV,    3,  32|        portantibus navibus fuit. proinde parce, sis, fidem ac iura societatis
16510   XXXIX,    3,  34|             quidem propinqua fuisset? et parcebat magis Onomasto, honoratiori
16511    XXVI,    8,  46|                  puberum qui obvius fuit parcebatur: tum signo dato caedibus
16512  XXXIII,    2,  12|               vetustissimum morem victis parcendi praecipuum clementiae documentum
16513   XXXIX,    5,  50|                  in civitatem meritorum, parcendum ac per eum remedia quaerenda
16514      VI,    2,  10|              inde edictum ut arma ponant parcique iussum inermi: Etrusci pariter
16515    XXIX,    1,   1|               imperat, ex Italia advecto parcit; veteres naves reficit et
16516    XXVI,    5,  31|              contumeliis in eos dicendis parcitis; tantum abest ut et ipsi
16517       V,    4,  27|                 cui etiam captis urbibus parcitur, sed adversus armatos et
16518    VIII,    1,   4|               sed Samnitium quoque dicto pareamus respondeamusque Romanis
16519    VIII,    5,  32|                  imperium dictatoris sit pareantque ei consules, regia potestas,
16520   XLIII,    2,  16|           appellasset, intercessioni non parendo se in ordinem coegisset;
16521     XLI,    3,  24|            Perseus regni heres sit, quid parent Macedones, quid cogitent
16522    XXIV,    4,  21|                 vociferatumque ferociter parentandum regi sanguine coniuratorum
16523       I,    3,  16|             facto, deum deo natum, regem parentemque urbis Romanae salvere universi
16524   XXXIX,    1,   3|                postve eos censores ipsum parentemve eius apud se censum esse
16525     III,    6,  40|                  orantis per sui fratris parentisque eius manes ut civilis potius
16526    VIII,    2,  10|                  fessos, memores patriae parentumque et coniugum ac liberorum,
16527    XLIV,    2,  19|          mittique ad id bellum opus sit, parentur mittanturque. interea legationes
16528      IX,    8,  46|                 hac ordinum temperatione pareret. Ab eodem institutum dicitur
16529    XLII,    1,  11|                 multis magnisque meritis pareretur, auctoritatem.~ ~12.
16530    XXII,    7,  55|                proelium contulerit, quid paret, quid agat acturusque sit.
16531     XXI,    2,  18|                  animus vester aliquando pariat." Tum Romanus sinu ex toga
16532     VII,    6,  40|                 eritque unde belli decus pariatur: hinc pax petenda est. Quod
16533    XLIV,    1,  11|                  igitur cepit transfosso pariete iter in urbem patefacere.
16534   XLIII,    2,  16|               Clientem [eius] libertinum parietem in Sacra via adversus aedes
16535      IV,    2,  15|                eius expiatum, nisi tecta parietesque intra quae tantum amentiae
16536      XL,    1,   2|         procellosum eo anno fuit. pridie Parilia, medio ferme die, atrox
16537    XXXI,    4,  31|                 Aenios Maronitas Thasios Parios Samios Larisenses Messenios
16538    VIII,    1,   7|           excussit equitem, quem cuspide parmaque innixum attollentem se ab
16539    VIII,    6,  39|             monstrabat vexilla se suorum parmasque cernere equitum. quod ubi
16540      IV,    5,  38|              motis, "nisi haec" inquit, "parmata cohors sistit impetum hostium,
16541      IV,    5,  39|             signum Volscus imperator, ut parmatis, novae cohorti hostium,
16542    XLIV,    2,  23|            legati cum Macedonibus irent, Parmenio et Morcus destinantur. quibus
16543      IV,    5,  38|                  eo se inferunt obiectis parmis, ubi suorum plurimum laborem
16544    XXII,    6,  48|               repente ex equis desiliunt parmisque et iaculis ante pedes hostium
16545   XXXIX,    2,  27|                 regiam, quae ad Thraciae Paroreian subeat, nusquam ad mare
16546    XLII,    4,  51|                 Edessaeus. Paeones et ex Paroria et Parastrymonia - sunt
16547     III,    7,  50|              sibi attribuerent neu se ut parricidam liberum aversarentur. Sibi
16548    XLII,    1,   4|           Lepidum C. Cassium T. Aebutium Parrum C. Tremellium P. Cornelium
16549   XXXIX,    5,  55|             Aemilius Lepidus T. Aebutius Parrus L. Quinctius Crispinus.
16550    XXVI,    2,  13|               exstaret: nedum eos Capuae parsuros credam, cui infestiores
16551    XXXV,    5,  44|                  nec labori nec periculo parsurum, donec depulso cervicibus
16552   XXXIV,    3,  26|                   castra deinde movit et Parthenio superato monte praeter Tegeam
16553   XLIII,    2,  21|          accipiendos; procedere etiam in Parthinos - ii quoque obsides dare
16554    XXIX,    3,  12|               Romanos Dyrrachium venisse Parthinosque et propinquas alias gentes
16555      IX,    4,  18|                 levissimi ex Graecis qui Parthorum quoque contra nomen Romanum
16556 XXXVIII,    2,  17|                colonias habent, in Syros Parthos Aegyptios degenerarunt;
16557      II,    5,  52|                collega testis productus, participando laudes; magis tamen Menenianum -
16558     III,    2,  12|               gloria nitens, suas laudes participare cum Caesone, memorare pugnas,
16559    XXXV,    2,  10|             petere aiebat, pro legato et participe administrandi belli: se
16560     XLV,    4,  37|              hostes duxit. cum te praeda partienda locupletem facere posset,
16561     XXI,    1,   5|                  est deductus. Ibi large partiendo praedam stipendioque praeterito
16562     XXI,    2,  21|                prospera evenissent. Inde partiens curas simul [in] inferendum
16563      IX,    4,  19|               partibus constans, facilis partienti, quacumque opus esset, facilis
16564     III,    8,  57|                  bellum apparare. Itaque partiri provincias consules iussi.
16565       V,    3,  20|              iram ex malignitate praedae partitae aut invidiam apud patres
16566     XLV,    2,  20|                 spe, qui fratre accusato partitionem regni petiturum crediderant,
16567  XXVIII,    4,  19|                manipulos viris dividunt, partitoque exercitu ita ut parti alteri
16568   XXVII,    2,   7|                decreta, regionibus tamen partitum imperium: Fabius ad Tarentum,
16569      IX,    8,  41|                 in Tuscis, qua in Samnio partorum decorum, exiguam appendicem
16570     XXI,    2,  18|             mentionem facere et quod diu parturit animus vester aliquando
16571      II,    3,  20|                  pugnam capessant. Dicto paruere; desiliunt ex equis, provolant
16572      IX,    7,  34|                   et, nisi Aemiliae legi parueris, in vincula duci iubebo
16573    XXVI,    6,  38|         praesidiis nisi vellet in multas parvasque partes carpere exercitum
16574     XXI,    7, 57b|          iussique arma tradere cum dicto parvissent, signum repente victoribus
16575       X,    3,  29|             deinde intra vallum Samnites parvoque certamine capta castra et
16576    XXIV,    1,   3|                generis sacrum deae pecus pascebatur sine ullo pastore, separatimque
16577     VII,    2,  14|                 loquuntur, iumenta forte pascentia extra vallum Gallo abigenti
16578      VI,    5,  41|              quid enim est, si pulli non pascentur, si ex cavea tardius exierint,
16579       X,    5,  40|              pervenit; nam cum pulli non pascerentur, pullarius auspicium mentiri
16580     XXV,    3,  12|               vestros qui vestros campos pascit placide.' ad id carmen expiandum
16581    XXIV,    1,   3|         arboribus saeptus laeta in medio pascua habuit, ubi omnis generis
16582   XXXIX,    3, 29b|       coniuratione, qui vias latrociniis pascuaque publica infesta habuerant,
16583   XXXIV,    5,  48|               progredi silvae paludesque passae sint, scribunt, alii nulla
16584    XXII,    8,  60|                 sunt; tandem ultima ausi passique, cum omnia subsidia vitae
16585     III,    6,  47|            promisce in concubitus ruere? Passurine haec isti sint nescio: non
16586      IX,    7,  36|       haesitantes deprendi possent. Iere pastorali habitu, agrestibus telis,
16587       X,    1,   4|                 et nitorem cultiora quam pastoralia esse, "ite igitur, dicite"
16588    XXIV,    1,   3|               pecus pascebatur sine ullo pastore, separatimque greges sui
16589       V,    7,  53|                 Maiores nostri, convenae pastoresque, cum in his locis nihil
16590       I,    2,   4|            praeda onustos impetus facere pastoribusque rapta dividere et cum his
16591   XXIII,    1,   5|            humanis docendo. His infandis pastos epulis, quos contingere
16592     XXV,    2,   8|             pecora Carthaginiensium quae pastum propulsa essent ad urbem
16593    XXIV,    4,  24|            essent, dum regiis stipendiis pastus obversaretur miles, dum
16594  XXXVII,    3,  17|            percontatus esset, [utrum]num Pataris universa classis in portu
16595  XXXIII,    4,  41|               legens pervenit in Lyciam, Patarisque cognito vivere Ptolomaeum
16596       X,    1,   2|             multi supersunt qui viderunt Patavi. Monumentum navalis pugnae
16597     XLI,    3,  27|                 rabiem gentis non posse. Patavinis saluti fuit adventus consulis;
16598       X,    1,   2|              navibus procedunt. Haec ubi Patavium sunt nuntiata - semper autem
16599    VIII,    5,  33|                propter quem deum delubra pateant, arae sacrificiis fument,
16600       X,    5,  41|                imperat ut viam equitibus patefaciant; ipse Trebonio Caedicioque
16601  XXVIII,    6,  31|                quae acta Gadibus erant - patefactam proditionem coniuratosque
16602    XXIX,    4,  22|          fugiendique haberet occasionem; patefacto dein scelere delegatum in
16603      IV,    6,  54|             ipsius fine aestimabant, sed patefactus ad consulatum ac triumphos
16604      IX,    5,  23|           deprehensi, nisi quam victoria patefecerimus viam nullam habemus. Stativa
16605    XLIV,    1,  11|                  fornicum perfossi urbem patefecerunt. quod si, qui inrumperent,
16606      II,    5,  47|            legati rapto consulis corpore patefecissent una porta hostibus viam.
16607   XXXII,    3,  17|                  aditum armatis in urbem patefecisset, fugam inde caedemque hostium
16608    XXXI,    5,  34|           Dardanisque iter in Macedoniam patefecit. ipse cum viginti milibus
16609   XXXIX,    1,  16|                in lucem extraxerunt, nec patefieri, ut impunita essent, sed
16610    XXVI,    6,  36|                 libras pondo, ut salinum patellamque deorum causa habere possint:
16611     XXV,    2,  11|               planae et satis latae viae patent in omnes partes. via, quae
16612    XXXI,    5,  34|                  divisa a corpore capita patentiaque viscera et foeditatem aliam
16613     XXI,    1,   7|           Angulus muri erat in planiorem patentioremque quam cetera circa vallem
16614    XXXI,    3,  24|                  posita, maior aliquanto patentiorque quam ceterae est, et intra
16615       X,    3,  23|           pecuariis damnatis, ludi facti pateraeque aureae ad Cereris positae.~ ~
16616   XXVII,    1,   4|              purpuream, sellam eburneam, pateram ex quinque pondo auri factam.
16617    XXII,    5,  36|               procurata. Legati a Paesto pateras aureas Romam attulerunt.
16618    XXXI,    4,  31|                 innoxiam stare incolumem pateremur, ut qui hodie videat eam
16619      XL,    4,  51|               publica sacraque ut essent paterentque populo curarunt. mutarunt
16620    XLII,    3,  41|                 abegisset? quiescerem et paterer, donec Pellam et in regiam
16621     VII,    2,  13|            flagitii memoriam nova gloria patereris. Etiam ad Alliam fusae legiones
16622       X,    5,  38|                  L. Papirius Cursor, qua paterna gloria, qua sua, et bellum
16623      II,    5,  61|               est, plenus suarum, plenus paternarum irarum. Patres quoque non
16624       I,    1,   3|                  Latina et regnum avitum paternumque puero stetit. Haud ambigam -
16625   XXXII,    4,  27|                 iam provinciis et latius patescente imperio; creati autem hi:
16626    XXII,    1,   4|              spatio; deinde paulo latior patescit campus; inde colles adsurgunt.
16627   XXXIV,    1,   3|              exaequari ad extremum viris patiemini, tolerabiles vobis eas fore
16628    XXXI,    4,  30|                misera magis quam indigna patienti esse; verum enim vero id
16629    XXIV,    1,   5|                 cum omnibus intolerandis patientiae humanae cruciatibus laceraretur,
16630   XXXIX,    1,   9|                 urbis magnitudo capacior patientiorque talium malorum ea celavit:
16631     XXV,    2,  7b|             diutino senescere videbatur, patientis, aditum sibi ad obsides
16632      VI,    3,  16|                 sed invicta sibi quaedam patientissima iusti imperii civitas fecerat,
16633    XXVI,    6,  38|                 fuit. neque enim indigna patientium modo abalienabantur animi,
16634    XXIX,    6,  32|                ubi primum ducta cicatrix patique posse visus iactationem,
16635    XXXV,    4,  35|                  tyrannum. sed quem diem patrando facinori statuerat, eo paulisper
16636       I,    5,  24|                 patratus ad ius iurandum patrandum, id est, sanciendum fit
16637       I,    5,  24|                    Iuppiter; audi, pater patrate populi Albani; audi tu,
16638  XXVIII,    8,  41|                istam palmam belli Punici patrati petis? hoc et natura prius
16639       I,    5,  24|              erat M. Valerius; is patrem patratum Sp. Fusium fecit, verbena
16640   XXIII,    1,   8|                forte abesse, dum facinus patratur, malles."~ ~9.
16641    XXXV,    3,  26|           praecedente classem, cum in ea Patrensis Tiso praefectus classis
16642      II,    3,  27|               inde utique consulum alter patresque; sed plebi creverant animi
16643       X,    3,  23|              matronis conquesta iniuriam patriciarum, "hanc ego aram" inquit "
16644       I,    3,   8|                   Patres certe ab honore patriciique progenies eorum appellati.~ ~
16645    VIII,    1,   7|                   oblitus itaque imperii patrii consulumque edicti, praeceps
16646       I,    8,  47|               necesse est: di te penates patriique et patris imago et domus
16647    VIII,    2,  11|            peregrinaque omnia priscis ac patriis praeferendo, haud ab re
16648  XXXVII,    1,   3|                 ingenui, decem virgines, patrimi omnes matrimique, ad id
16649   XXIII,    6,  48|                qui redempturis auxissent patrimonia, ut rei publicae, ex qua
16650      VI,    3,  14|                 fundum in Veienti, caput patrimonii, subiecit praeconi, 'ne
16651      XL,    1,   8|             Antiochum devicerunt, patris patrique eorum, quorum perpetuam
16652  XXXIII,    5,  42|             Flamini honoris causa ipsius patrisque advexerant Siculi Romam:
16653      XL,    1,   9|              vocem mittere licet, per te patriumque nomen, quod utri nostrum
16654    XLII,    5,  58|                 plurium gentium auxilia; Patrocles Antigonensis his et Paeoniae
16655   XLIII,    1,   2|                ex ordine senatorio daret patronosque, quos vellent, sumendi potestatem
16656    XXII,    5,  34|              ipsa caede ereptas ut pater patronusque appellaretur qui prius vincere
16657    XXIX,    6,  30|                 optimum ratus cum fratre patruele gratiam reconciliare, missis
16658      IV,    5, 44a|           flexere iras in C. Sempronium, patruelem Atratini, eique ob ignominiam
16659  XXVIII,    5,  21|           inlustresque, Corbis et Orsua, patrueles fratres, de principatu civitatis
16660    XXXV,    2,  10|                  pro fratre germano, non patrueli se petere aiebat, pro legato
16661    XXIX,    6,  30|                patrui, dein nece fratris patruelis, ex Hispania in Mauretaniam -
16662    XXIX,    6,  31|                  quibus patrem Galam aut patruum eius Oezalcem credat: multo
16663       V,    5,  33|                  late terra marique opes patuere. Mari supero inferoque quibus
16664    XXII,    1,   1|                 magno hiatu visum quaque patuerit ingens lumen effulsisse;
16665   XXXVI,    3,  21|                Chalcidem venienti portae patuerunt, cum appropinquante eo Aristoteles
16666  XXXIII,    1,   1|               prospeculabatur. rara arma paucique milites circa eos apparebant;
16667   XXIII,    3,  22|             quoque et solitudinem curiae paucitatemque convenientium ad publicum
16668      VI,    4,  22|               summae rerum facerent: ita paucitati hostium nihil artes imperatoris
16669    VIII,    2,  11|             Milionium dixisse ferunt pro paulula via magnam mercedem esse
16670    XXXV,    2,  11|             contemptius: equi hominesque paululi et graciles, discinctus
16671    XXVI,    7,  42|              passus introrsus retractus, paululo plus passuum <mille et ducentos>
16672    XLII,    4,  52|              quae sibi quisque paraverit pauper miles, Macedonas prompta
16673   XXXIV,    5,  54|                plebem nollent? cur dives pauperem consessorem fastidiret?
16674    XXVI,    1,   2|                 libertatem Romae diti ac pauperi, honorato atque inhonorato
16675      IX,    8,  40|                  et ditem hostem quamvis pauperis victoris praemium esse.
16676   XXXIV,    1,   4|                  purpura conspicior? cur paupertas aliarum sub hac legis specie
16677     III,    4,  27|                stipendia pedibus propter paupertatem fecisset, bello tamen primus
16678       0, Prae,  11|                nec ubi tantus ac tam diu paupertati ac parsimoniae honos fuerit.~ ~
16679   XXXIV,    1,   4|                  est vel parsimoniae vel paupertatis; sed utrumque lex vobis
16680   XXXVI,    2,   9|                regem principem civitatis Pausaniam miserunt. qui cum haud dissimilia
16681   XXXII,    2,  10|               delecti ad eam rem agendam Pausanias praetor et Alexander magister
16682  XXXVII,    3,  12|                inter cetera auctoritatem Pausistrati, quae inter suos merito
16683    XXVI,    1,   5|                 interclusos; et quae dum paveat Romanus interrupta acies
16684    VIII,    2,   9|               quam pestifero sidere icti pavebant; ubi vero corruit obrutus
16685     XXI,    3,  25|                  et Gallis territandi et pavendi fuit Romanis ut ex saltu
16686      II,    5,  55|              victoria dilectus edicitur, paventibusque tribunis sine intercessione
16687  XXXVII,    6,  46|              exercitu cecidisse, ceteros paventis intra vallum compulsos aegre
16688    XXII,    1,   5|            armorum et mixtos strepentium paventiumque clamores circumferebant
16689  XXXIII,    5,  47|             promissum.~ Tum vero ii quos paverat per aliquot annos publicus
16690      VI,    5,  33|                oppugnare, terrere una ac pavere. adventus Romanorum mutaverat
16691     VII,    6, 37b|             esset, placuit, dum inclusus paveret hostis, frumentatum per
16692     XXX,    6,  33|               cum parentibus coniugesque pavidae, aut excidium servitiumque
16693      IV,    5,  40|                   procurreretur in vias, pavidaeque matres ac coniuges, oblitae
16694     III,    3,  22|             Transgressus inde munitiones pavidam turbam inclinatamque in
16695       V,    6,  39|                  illi quae ad Alliam tam pavide fugerat civitas fuit. Nam
16696 XXXVIII,    1,   7|             index operis oppidanis fuit, pavidique, ne iam subrutis muris facta
16697     XXI,    2,  22|                 a se deflecteret oculos. Pavidum primo, nusquam circumspicientem
16698    XXXI,    5,  37|                 qui raptim ipse desiluit pavidumque regem in equum subiecit;
16699  XXVIII,    5,  25|             habebat res ne aut exercitus peccando aut ipse puniendo modum
16700     III,    3,  21|                 debetis, aliorum exemplo peccate potius quam alii vestro
16701   XXIII,    1,   8|              pater, quo non veniam solum peccati, quod defecimus ad Hannibalem,
16702       I,    9,  58|               illi debeatur: ego me etsi peccato absolvo, supplicio non libero;
16703   XXXIV,    6,  61|              esse; privatos suo periculo peccaturos, rem publicam non extra
16704     XLV,    2,  22|                                     est. peccaverimusne adhuc dubium est; poenas,
16705      VI,    4,  26|             paenituerit, tutum censemus. peccetur in vos, dum digni sitis
16706      IX,    1,   2|             decem pastorum habitu mittit pecoraque diversos alium alibi haud
16707   XXVII,    6,  32|                  quattuor milia hominum, pecorisque omnis generis ad viginti
16708       I,    9,  59|             oratio habita nequaquam eius pectoris ingeniique quod simulatum
16709 XXXVIII,    2,  17|           appellantur; sicut in frugibus pecudibusque non tantum semina ad servandam
16710     XXI,    5,  45|               secundum precationem caput pecudis saxo elisit. Tum vero omnes,
16711     III,    3,  19|            cetero populo vestram patriam peculiaremque rem publicam fecistis, si
16712      II,    5,  41|              causa verberasse ac necasse peculiumque filii Cereri consecravisse;
16713    XXIV,    4,  23|                orationem claves portarum pecuniaeque regiae ante pedes eorum
16714     XLV,    2,  23|                   quid tandem diceremus? pecuniane a nobis adiutum an frumento?
16715    VIII,    2,  12|                ad Pedum exercitum duxit. Pedanos tuebatur Tiburs Praenestinus
16716  XXXIII,    4,  30|              quae in Asia essent, Euromo Pedasisque et Bargyliis et Iaso et
16717    VIII,    6,  39|      circumductis paululum alis ab tergo pedestrem aciem adoritur. clamor inde
16718  XXXVII,    7,  53|            amicitia digna sunt, referam. pedestribus navalibusque copiis, ut
16719    XXVI,    8,  51|          statuerat, exercendis navalibus pedestribusque copiis absumpsit.~ Primo
16720     XXI,    3,  28|          deiectis rectoribus, quaerendis pedetemptim vadis in terram evasere.~ ~
16721     XXI,    4,  36|         perfringebant, ut pleraque velut pedica capta haererent in dura
16722    XXII,    6,  43|                  agitasse ita ut relicto peditatu omni cum equitibus se proriperet.
16723   XXXIV,    1,   2|                 animum meum possum utrum peior ipsa res an peiore exemplo
16724     XLV,    3,  30|                  Eordaei et Lyncestae et Pelagones incolunt; iuncta his Atintania
16725    XXXI,    5,  39|          Stuberram deinde petit atque ex Pelagonia frumentum quod in agris
16726    XXXI,    5,  34|            praesidioque quod in faucibus Pelagoniae erat, ut iis copiis suas
16727    XXXI,    5,  40|           Dassaretios processit urbemque Pelion vi cepit. servitia inde
16728     XLV,    3,  33|                 praetergressus urbem, ad Pellaeum, quod vocant, biduum moratus,
16729       X,    1,   8|                ut vos, Appi, vestro loco pellant sed ut adiuvent vos homines
16730     III,    2,  10|             caveant ne possessione urbis pellantur, ne iugum accipiant. Si
16731      IV,    6,  51|             iniuriam agro publico patres pellebat; tunc haec ipsa indignitas
16732     XXI,    3,  31|                 minus, vi plus poterant, pellebatur. Huius seditionis peropportuna
16733      II,    2,   9|                  etiam ne orientem morem pellendi reges inultum sineret. Satis
16734      VI,    5,  41|        solitudines vastas in agris fieri pellendo finibus dominos, altera
16735  XXXIII,    2,  15|                  ipso. ex iis quoque qui Pellenen Phliuntaque depopulati erant,
16736   XXXIV,    3,  29|                 custodia urbis Timocrati Pellenensi cum mille mercennariis militibus
16737   XXXII,    3,  22|            liberis temperaverint. Pisias Pellenensis erat: filium damiurgum nomine
16738   XXIII,    3,  19|                 lora detractasque scutis pelles, ubi fervida mollissent
16739    XXVI,    2,   7|          promptum ad omnia audenda donis pellicit ut litteris acceptis specie
16740     XXV,    2,  11|                munientes fecerunt Romani pellique se statio passa est quae
16741   XXIII,    6,  40|                  forte profectus erat in Pellitos Sardos ad iuventutem armandam
16742     III,    9,  68|                  est bellum. Si inde non pellitur, iam intra moenia erit et
16743       X,    1,   1|                  adorti ab ipsis colonis pelluntur. Ceterum tantum Romae terrorem
16744   XXXIV,    3,  32|                nobis nulla tecum sed cum Pelope, rege Lacedaemoniorum iusto
16745  XXXVII,    3,  12|              morati postero die Corycum [Pelorum] promunturium tenuerunt.
16746  XXVIII,    2,   5|             ducibus cum mille peltatis - pelta caetrae haud dissimilis
16747  XXVIII,    2,   5|                 regiis ducibus cum mille peltatis - pelta caetrae haud dissimilis
16748     XLV,    1,  11|              cetera Aegypto sibi tradita Pelusi validum relictum erat praesidium.
16749     XLV,    1,  11|               Pelusio agroque, qui circa Pelusiacum ostium Nili esset, cederetur;
16750     XLV,    1,  11|               nisi sibi et tota Cypro et Pelusio agroque, qui circa Pelusiacum
16751   XXVII,    7,  37|            stipem conferrent; inde donum pelvis aurea facta lataque in Aventinum,
16752     XLV,    2,  16|                est consultus. aedes deum Penatium in Velia de caelo tacta
16753       V,    2,  10|                  ex adfecta re familiari pendant aeraque militaria, velut
16754    XLII,    1,  13|               atque amicis, qui ex vobis pendemus, consulatis?'~ ~14.
16755    XLII,    4,  50|                   quibus vel stipendium <pendendum>, si iniungeretur, vel agri
16756   XXVII,    3,   9|             saepe magnarum momenta rerum pendent. fremitus enim inter Latinos
16757  XXXIII,    5,  46|                  Romanis suo quoque anno penderetur deerat tributumque grave
16758   XLIII,    2,  18|                  tertio die ad Uscanam - Penestianae terrae ea maxima urbs est -
16759   XLIII,    2,  21|       profectionem demum eius conatus in Penestis Uscanam recipere, a praesidio,
16760     XLI,    3,  20|                   in> prytaneo ++ id est penetrale urbis, ubi publice, quibus
16761    XXVI,    5,  27|            aeternos ignes et conditum in penetrali fatale pignus imperii Romani.
16762      XL,    4,  58|         dissensio, aliis redeundum aliis penetrandum in Dardaniam censentibus:
16763      XL,    4,  47|             esset, in ultima Celtiberiae penetraret. * * * Mundam urbem primum
16764   XXVII,    8,  48|               esset, postquam ea regione penetrari ad hostem non videbat posse,
16765   XXIII,    4,  28|                tantum iter ingressum vix penetraturum ad Alpes fuisse. Pecuniis
16766   XXXIX,    3,  31|              turbae hostium intra vallum penetraverunt; ubi ab relictis in praesidio
16767     XLV,    3,  29|                   quam Axius ab oriente, Peneus amnis ab occasu cingunt;
16768   XXXIV,    6,  58|            quandoquidem' inquit 'honesta pensamus, sicut aut sola aut prima
16769   XXVII,    7,  40|                   adhuc adversa secundis pensando rem ad id tempus extractam
16770    XXII,    7,  51|             Maharbalis ait; ad consilium pensandum temporis opus esse. Tum
16771 XXXVIII,    3,  24|        stringerent ferrum et centurionem pensantem aurum occiderent, imperavit.
16772  XXXVII,    1,   1|                veteribus benefactis nova pensantes maleficia. ceterum et praesentes
16773     XXX,    6,  32|                oculis magis quam ratione pensarent vires, simul laeta, simul
16774   XXXIV,    6,  58|                 aut sola aut prima certe pensari decet principi orbis terrarum
16775    XXVI,    6,  37|      transmarinae quoque res quadam vice pensatae: Philippus hostis tempore
16776   XXXIV,    5,  49|             factis, non ex dictis amicos pensent intellegantque quibus credendum
16777    XXXI,    2,  13|        consulibus mutuam dederant tertia pensio debebatur eo anno, adierunt
16778  XXXIII,    5,  42|                  opus erat, quod ultimam pensionem pecuniae in bellum conlatae
16779 XXXVIII,    1,  11|          pecuniae summa, quam penderent, pensionibusque eius nihil ex eo, quod cum
16780      IV,    5,  41|                  artes exquirerent, quae pensitanda quoque magnis animis atque
16781      IX,    6,  31|          Bovianum ductus; caput hoc erat Pentrorum Samnitium, longe ditissimum
16782    XXII,    8,  61|          Apulorum pars, Samnites praeter Pentros, Bruttii omnes, Lucani,
16783  XXVIII,    7,  35|                 equos inclusos in insula penuriamque omnium rerum et facere ceteris
16784  XXVIII,    2,   5|               imperator et Attalus rex a Peparetho Nicaeam traiecerunt; inde
16785    XLIV,    2,  27|                animos Macedonum,> qui ea pependerant spe, haud mediocriter debilitavit.
16786 XXXVIII,    5,  47|             audirent. Stipendium scitote pependisse socios vestros Gallis et
16787   XXXII,    2,  15|                deessent, quia Epirotarum pepercerat agris, explorato ante utrum
16788      IX,    2,   8|             mihine an legionibus vestris pepercerim, cum me seu turpi seu necessaria
16789  XXXVII,    7,  53|                  meo nec periculo usquam peperci. quod miserrimum est in
16790     III,    9,  70|             etiam belli perfecti gloriam pepererant negatus ab senatu triumphus
16791     III,    3,  24|                fuit, quod et foris pacem peperere, et domi, etsi non concors,
16792     VII,    5,  32|              consulatus summamque laudem peperi. Fuit cum hoc dici poterat:
16793      II,    4,  40|                 liberique? Ergo ego nisi peperissem, Roma non oppugnaretur;
16794      VI,    5,  38|             eadem vi facitis inritam qua peperistis, non rei publicae magis
16795     XXX,    5,  31|               laborandum est ne quae tum pepigerunt hodie subtracta ex condicionibus
16796 XXXVIII,    5,  48|                 luere peccata sua, pacem pepigi, et Gallorum animos, si
16797   XXVII,    4,  18|                 pridie stationes hostium pepulerant ad levem armaturam infimo
16798    XLIV,    3,  41|                sunt socii nominis Latini pepuleruntque laevom cornu. in medio secunda
16799   XXIII,    2,  14|            deerat, et dictator M. Iunius Pera, rebus divinis perfectis
16800    XXXI,    1,   5|                consules rem divinam rite peractam esse et precationi adnuisse
16801    XXVI,    3,  20|            agendaque erant mature aditis peractisque Tarraconem concessit. nihilo
16802  XXXIII,    4,  32|               ludicrum deinde ita raptim peractum est ut nullius nec animi
16803     III,    3,  24|               nihilo minus rem susceptam peracturos. Obtinuit tamen L. Lucretius
16804  XXXIII,    2,  18|                et Tarmiani et Theraei ex Peraea et Laudiceni ex Asia erant.
16805  XXXVII,    4,  21|             abstinuit; depopulatus agros Peraeam inde, coloniam Mitylenaeorum,
16806       I,    7,  36|                discissurum. Cape haec et perage quod aves tuae fieri posse
16807     VII,    1,   2|                 cantu motuque congruenti peragebant. Livius post aliquot annis,
16808  XXXIII,    4,  34|                  coeptus, eoque maturius peragebatur quod decreta decem legatorum <
16809    XLII,    2,  15|              insidiatores nihil aliud ad peragendum inceptum quam loci opportunitatem,
16810      VI,    5,  38|                plebis rem nihilo segnius peragerent, tum percitus ira Camillus
16811     III,    6,  47|            priusquam aut ille postulatum perageret aut Verginio respondendi
16812       V,    1,   5|          profecto res est, si uno tenore peragitur nec ipsi per intermissiones
16813      IV,    5,  42|            collegas: "Vos autem, si reum perago, quid acturi estis? an erepturi
16814   XXVII,    2,   8|             Muttinis equitatu provinciam peragrabat ut viseret agros cultaque
16815      IX,    3,  15|        temptarentur. Publilius consul ad peragrandam profectus Apuliam aliquot
16816    XXII,    2,  14|           nubibus silvisque. Si hoc modo peragrando cacumina saltusque M. Furius
16817   XXXIX,    2,  23|           Postumius consul renuntiaverat peragrantem se propter quaestiones utrumque
16818 XXXVIII,    5,  45|             recessus omnis atque angulos peragrasti, stipem ab tyrannis castellanisque
16819     XXX,    3,  17|          Numidiam omnem egregia victoria peragratam, tacitum continere gaudium
16820   XLIII,    1,   9|                 ex] vario genere armavit peragrataque omni ea regione ad Lychnidum
16821    XXVI,    7,  41|            fortibus factis saepe a vobis peragratas. brevi faciam ut, quemadmodum
16822     VII,    3,  20|                 inventi. Cum populatione peragrati fines essent, ab oppugnatione
16823    XXXV,    2,  12|            vetusta regum Macedoniae fama peragratusque orbis terrarum victoriis
16824   XXXII,    4,  31|             primo effusis populationibus peragraverat fines Boiorum, deinde, ut
16825     VII,    2,  12|                 parte Etruriam adiacent, peragravere rebusque nequiquam repetitis
16826  XXXIII,    4,  37|              Felsinam oppidum populantes peragraverunt. ea urbs ceteraque circa
16827      II,    5,  55|          intercessione ulla consules rem peragunt. Tum vero irasci plebs tribunorum
16828    XXII,    1,   4|              sidunt. Via tantum interest perangusta, velut ad [id] Ipsum de
16829    XXIV,    4,  32|               quidam homines palam ferre perbene detectam in Leontinis esse
16830   XXIII,    1,  10|         Hannibali; ubi prima eius oratio perblanda ac benigna fuit, qua gratias
16831     XLI,    3,  20|             aliis locis pollicitus, quia perbreve tempus regni eius fuit,
16832   XXXII,    2,  15|                 ac difficile, ita spatio perbrevi. Intra paucos itaque dies
16833  XXVIII,    7,  35|            Romani mittant, satis sperare perbrevis aevi Carthaginem esse. laetus
16834       V,    7,  52|                 generatim sacra omnesque percenseam deos, in Iovis epulo num
16835   XXXII,    3,  21|                ut> pro sententiis dictas percenseamus, perinde ac non postulaverint
16836      VI,    3,  12|            quoque succursurum, quod mihi percensenti propiores temporibus harum
16837   XXXIV,    3,  23|             orationem Romani imperatoris percenseri aliorum sententiae coeptae
16838  XXXIII,    4,  32|          Perrhaebos, Achaeos Phthiotas'. percensuerat omnes gentes quae sub dicione
16839   XXXIV,    5,  52|                                  Ita cum percensuisset Thessaliam, per Epirum Oricum,
16840      II,    4,  35|               nunc querellae, nunc minae percipiebantur. Hospitio utebatur Atti
16841     XLV,    2,  25|             benignitate et fortuna eorum percipiendi. tunc utique petenda societas
16842      VI,    5,  38|                  segnius peragerent, tum percitus ira Camillus lictores qui
16843     XXV,    5,  25|                 mediterraneaque insulae, percommode situs ad commeatus excipiendos.
16844    XXII,    6,  43|              vehit. Id cum ipsis castris percommodum fuit, tum salutare praecipue
16845    XXVI,    7,  39|              erat, in Tarentina Nico cui Perconi fuit cognomen, non publico
16846    XXVI,    2,  15|                eius rei totum reiciebat: percontandi etiam aequum esse potestatem
16847     XXI,    2,  18|            Baebium in Africam mittunt ad percontandos Carthaginienses publicone
16848      VI,    4,  25|             aliis ad tribunos adducuntur percontantibusque fassi publico consilio se
16849    XXII,    3,  22|       devinciendos esse. miranti Bostari percontantique quodnam id subitum tantae
16850    XXII,    2,  7b|                  exercitus esset, obvios percontantur; et cum frequentis contionis
16851   XXVII,    8,  45|                  qui nuntiarent adventum percontarenturque clam an palam, interdiu
16852     III,    6, 48a|               hic coram virgine nutricem percontari quid hoc rei sit, ut si
16853   XXIII,    6,  38|             legatique Romam venissent et percontatione facta dicta cum scriptis
16854     XXX,    5,  29|               vellent circumduci iussit; percontatusque satin per commodum omnia
16855      II,    2,  14|                  Aricinos res necopinata perculerat; arcessita deinde auxilia
16856      XL,    4,  40|                ut quamcumque [in] partem perculere impetu suo, sustineri nequeant.
16857     XLV,    4,  41|                  domum meam per hos dies perculerint, non ignorare vos, Quirites,
16858     III,    3, 26a|      dictatoremque dici placeret qui rem perculsam restitueret, L. Quinctius
16859      II,    3,  20|                 Tum demum impulsi Latini perculsaque inclinavit acies. Equiti
16860     XXV,    6,  36|             castra erant. pauci a multis perculsique a victoribus passim caedebantur;
16861    XLII,    5,  66|       expedierant sese, cum regio agmini perculsisque equitibus occurrunt. ibi
16862    VIII,    2,  11|          exspectantes necopinato adventu perculsurum. fallacibus litteris circa
16863    XXXI,    2,  14|                 prodidit absurde quaedam percunctantes, deductique ad antistites
16864   XXXIX,    3,  34|                 id facile scituros esse; percunctarentur ipsos Maronitas --, haud
16865  XXXVII,    2,  10|                  mirabundus Pausistratus percunctaretur, fidem petenti dedit agendae
16866      XL,    4,  47|                 nobis inferres.' ad hanc percunctationem Gracchus exercitu se egregio
16867    XLIV,    3,  35|              homines, accersitos secreto percunctatur, quales ad Perrhaebiam transitus
16868     XXI,    7, 57b|            quiete sumpta et vixdum satis percurato volnere, ad Victumulas oppugnandas
16869    XLIV,    1,   2|              nunc Heracleum, nunc Philam percurrebat, eodem inde cursu Dium repetens.~ ~
16870      IX,    4,  18|         annalibus magistratuumque fastis percurrere licet consulum dictatorumque
16871    XXVI,    2,  15|                   inde citato equo Cales percurrit; ubi cum in tribunali consedisset
16872   XXIII,    6,  42|                 quidem sed latronum modo percursant totis finibus nostris neglegentius
16873  XXVIII,    4, 17b|             naves expedientium fecerunt. percussa enim ex alto vela paulo
16874  XXXVII,    4,  30|          memorabili casu. nam cum rostro percussisset Sidoniam navem, ancora,
16875   XXXIX,    3,  37|            senatores Campanos securi non percussistis? at muros diruimus: vos
16876  XXXIII,    3,  28|             discurrentium cum luminibus; percussores proxima porta evaserunt.
16877      XL,    1,  12|                sed latronis manifesti et percussoris speciem induit. periculo
16878   XXXIX,    5,  43|            vinculis haberet, quos securi percussurus esset. tum illam infra eum
16879      II,    3,  20|          spoliandum corpus hostis veruto percussus, cum victor in castra esset
16880      VI,    5,  34|                 forem, ut mos est, virga percuteret. cum ad id moris eius insueta
16881    XLIV,    1,  10|               saxis tormento emicantibus percutiebantur. revocatis igitur in naves
16882   XXXIV,    2,  15|                 ipse interequitans sparo percutit et tribunos centurionesque
16883    XXVI,    6,  35|               Campanosque plebem Romanam perdendam lacerandamque sibi consules
16884       0, Prae,  12|                 atque libidinem pereundi perdendique omnia invexere. Sed querellae,
16885      IX,    3,  14|                in supplicia eorum ageret perdere prius quam perire optantes.
16886   XXIII,    3,  18|                  nulla mali vicerat vis, perdidere nimia bona ac voluptates
16887      IX,    2,   9|               male partam victoriam male perdiderunt, dum vix locis quibus vicerant
16888     XXI,    2,  19|             crudelius quam Poenus hostis perdidit vos socii prodideritis?
16889    XLIV,    1,   8|              ponit, amnem ipsum transitu perdifficilem pro munimento habiturus.
16890   XXXII,    2,  11|                 velit, se non iniquo nec perdifficili aditu super caput hostium
16891    XXII,    7,  53|               viri filius, nequiquam eos perditam spem fovere; desperatam
16892     XXX,    2,  13|          hospitem atque amicum induerit. perdito tamen atque adflicto sibi
16893   XXIII,    1,   2|                 homo sed non ad extremum perditus, cum mallet incolumi quam
16894  XXXVII,    6,  49|                 dubiis hostibus gerendum perdomandosque feroces animos esse. illa
16895    VIII,    2, 13a|              unius expugnatione urbis ad perdomandum Latium victorem circumducere
16896  XXVIII,    5,  21|                in barbaros si qui nondum perdomiti erant sub ius dicionemque
16897       X,    5,  44|              agere cetera et persequi ut perdomitum Samnium insequentibus consulibus
16898     XLV,    4,  43|             nequaquam esse contemnendum. perdomuerat intra paucos dies terra
16899    XXIV,    4,  23|            aliquid quo Locros in Italiam perducantur; gratiam magnam eos parva
16900       I,    9,  55|                 Pometinae manubiae, quae perducendo ad culmen operi destinatae
16901     XLV,    1,  13|                 Romam eum publico sumptu perduceret. advenienti extemplo senatus
16902    XLIV,    1,  11|            Macedonico ad Toronaicum mare perducit. ab altera parte euripus
16903    XXXV,    4,  32|           incohastis consilia constanter perducitis ad exitum, poterit diis
16904   XXIII,    1,  10|             portam iussus. Ita in castra perducitur extemploque impositus in
16905      XL,    2,  19|               erant quam ad exitum ullum perductae. id persecare novum praetorem,
16906 XXXVIII,    6,  51|            urgent. Orationibus in noctem perductis prodicta dies est. Ubi ea
16907   XXXIX,    5,  42|         provinciam spe ingentium donorum perductum. eum puerum, <per> lasciviam
16908      XL,    4,  55|                est Xychus. forte oblatum perductumque in regiam vocari iube.'
16909     VII,    2,  10|               laudantesque ad dictatorem perducunt. Inter carminum prope in
16910      VI,    3,  20|                qui per duumviros, qui de perduellione anquirerent creatos, auctores
16911    XLII,    2,  20|       prolationemque finium et interitum perduellium portendi responderunt, quod
16912 XXXVIII,    5, 50a|                ni altercationem in serum perduxissent. Dimittitur senatus in ea
16913    XXIV,    2,  16|                omne virtutis ignaviaeque pereat, nomina eorum qui detractatae
16914   XXXII,    3,  21|               volunt, committere vos cur pereatis non patiuntur. Nam quod
16915     III,    2,  14|                  modo tribuni tranquillo peregere, sed refecti quoque in insequentem
16916     VII,    5,  35|                Ubi sententiam meam vobis peregero, tum quibus eadem placebunt
16917       I,    5,  24|            dictatorem suosque sacerdotes peregerunt.~ ~25.
16918    XXII,    8,  60|      insectatione eorum brevi sententiam peregissem; quid enim aliud quam admonendi
16919   XXXIX,    1,  15|         adloquantur, magistratus solent, peregisset consul, ita coepit. 'nulli
16920  XXVIII,    4,  18|                retineant cogitandum. non peregrinabundum neque circa amoenas oras
16921    VIII,    2,  11|              moris memoria abolevit nova peregrinaque omnia priscis ac patriis
16922      IV,    1,   3|                  patriciorum numerum. Ex peregrinone patricius, deinde consul
16923       I,    7,  35|                posset, sed tertius Romae peregrinus regnum adfectet; et Tatium
16924       I,    3,  11|             fraude visam agere sua ipsam peremptam mercede.~ ~12.
16925      II,    3,  23|                 habitus pallore ac macie perempti; ad hoc promissa barba et
16926      XL,    4,  58|              spoliantes Delphos fama est peremptos esse, talis tum Bastarnas
16927       V,    1,   2|                iniunxisse servitutis, ut perennem militiam facerent [quod
16928    XLII,    4,  54|           pluribus circumiectis fontibus perennium aquarum.~ ~
16929       I,    9,  53|               supplicibus locus non sit, pererraturum se omne Latium, Volscosque
16930       0, Prae,  12|                per luxum atque libidinem pereundi perdendique omnia invexere.
16931    XXIX,    3,  15|               deberent admisisse; sed si pereundum etiam foret, neque suum
16932     XXV,    4,  18|              Badius Campanus hospes erat perfamiliari hospitio iunctus. creverat
16933    XLII,    2,  17|                 ad regem profectus brevi perfamiliaris haberi trahique magis, quam
16934 XXXVIII,    3,  28|          facienda erant, inpigre milites perfecerunt. Duobus igitur locis admoti
16935     XLV,    4,  41|                  id ego quindecim diebus perfeci. aliarum deinde secundarum
16936    XXXI,    1,   4|               Scipionis in Africa bellum perfecissent, decreverunt patres ut M.
16937    XXVI,    7,  43|                  quae munienda erant cum perfecisset, naves etiam in portu velut
16938    XXXI,    2,  15|             aluere gloriamque eius gesti perfectique Romanis concesserunt.~ ~
16939      II,    3,  26|                habuere. Nocte una audito perfectoque bello Sabino, postero die
16940    XXII,    6,  38|                  quo die hostem vidisset perfecturum. Collegae eius Pauli una,
16941   XXXII,    4,  28|                 nisi successor impediat, perfecturus aestate proxima videatur.
16942      II,    5,  56|              conspectu vestro moriar aut perferam legem". Occupant tribuni
16943     III,    2,  16|           abituros. Concilium inde legis perferendae habere, avocato populo ab
16944       V,    5, 29b|            intercessurus erat coortis ad perferendam legem tribunis plebis nec
16945     III,    2,  11|                  interim non tam ad spem perferendi quam ad lacessendam Caesonis
16946       V,    1,   4|            nostrae, annuam oppugnationem perferre piget. Scilicet quia levis
16947     III,    6,  40|                donec leges quae deessent perferrentur. In praesentia omnia praeter
16948     XLI,    2,   6|              contentionibus obtinuit, ne perferretur. per eos dies Ti. Sempronius
16949    XLIV,    3,  33|               sive ab extremis ad primos perferundum imperium sit. vigiles etiam
16950     III,    6,  46|                  equis nuntium ad patrem perferunt. Cum instaret adsertor puellae
16951   XXXIX,    1,  18|                 quaestiones a consulibus perficerentur. eadem solitudo, quia Romae
16952     XXV,    4,  16|                magnam incohasse, ad quam perficiendam ipsius Gracchi opera opus
16953 XXXVIII,    5,  45|             Scipione inchoatae fuissent, perficiendarum. Cn. Manlium summa ope tetendisse,
16954       V,    1,   4|             perfici quam primum oportet. Perficietur autem si urgemus obsessos,
16955     VII,    3,  18|     infrequentiam comitia nihilo segnius perficiunt. Creati consules ambo patricii,
16956    XXXV,    4,  31|           tendens deos testes ingrati ac perfidi Magnetum invocaret. hac
16957   XXXII,    3,  19|            habebant pro eius crudelitate perfidiaque, neque ex iis quae tum ad
16958      IX,    1,   3|                 et plana erunt Romano in perfidum Samnitem pugnanti"; alius: "
16959     XXI,    6,  50|             Romana incolumis, una tantum perforata navi sed ea quoque ipsa
16960 XXXVIII,    1,   7|                  et ipsum pluribus locis perforatum, fecerunt. Hoc tenui pluma
16961    XLIV,    1,  11|               temporis parietes fornicum perfossi urbem patefecerunt. quod
16962      IV,    3,  22|                  hostes avertebat, donec perfosso monte erecta in arcem via
16963  XXXIII,    2,  17|            insula est, vadoso freto quod perfossum manu est ab Acarnania divisa;
16964      IV,    4,  28|               Unus Postumius ictus saxo, perfracto capite acie excessit; non
16965    XXII,    3,  20|                naves omnes, quae non aut perfregerant proras litori inlisas aut
16966     XLI,    1,   1|                  in portu emporium brevi perfrequens factum, omniaque hinc in
16967     XXI,    4,  36|                conitendo ungulis penitus perfringebant, ut pleraque velut pedica
16968   XXXIV,    3, 22b|                simul pacis libertatisque perfruens bonis egregie statu suo
16969     VII,    6,  38|             fertilitate atque amoenitate perfrui, se militando fessos in
16970  XXXVII,    6,  41|              umor inde ab austro velut * perfudit omnia; quae nihil admodum
16971    XXIV,    4,  32|          confugiunt. mercennarii milites perfugaeque et quidquid regiorum militum
16972    XXIV,    1,   2|                  iam ante ad talem casum perfugio. eodem Aristomachus perfugit,
16973    XXII,    3,  22|                 Romana esse, arcem tutam perfugiumque novas volentibus res; itaque
16974    XXVI,    3,  17|                            Romani patres perfuncti quod ad Capuam attinebat
16975   XXVII,    8,  46|              sese et veteribus militibus perfunctis iam militia et iuvenibus,
16976  XXVIII,    8,  43|              aequari nolit. sic senem se perfunctumque et me infra aetatem filii
16977       X,    5,  38|                alius apparatus sacri qui perfundere religione animum posset,
16978       I,    8,  45|                facere? Quin tu ante vivo perfunderis flumine? infima valle praefluit
16979      II,    5,  63|                  quidem nihil aliud quam perfusis vano timore Romanis citato
16980      IX,    3,  16|                incommodam ambulantibus", perfusumque ultimi supplicii metu multa
16981 XXXVIII,    4,  37|                praesidio decessum est. A Perga L. Manlio fratre cum quattuor
16982  XXXVII,    4,  21|                 audacia Seleucum ex agro Pergameno movere castra coegit.~ Antiochus
16983  XXXVII,    3,  19|                Elaeensium primum, deinde Pergamenorum agris, relicto ibi Seleuco
16984  XXXVII,    3,  18|          admixtis ad pervastandum passim Pergamenum agrum [milites] misit. quae
16985  XXVIII,    1,   3|            praeceptum erat - citato equo pergebat. additum erat et triariorum
16986  XXVIII,    8,  41|             victor Hannibal ire ad urbem perget, tum demum te consulem ex
16987   XXXIX,    2,  28|                insectari propositum est, pergite ut coepistis facere: sin
16988       V,    3,  21|                 tuoque numine instinctus pergo ad delendam urbem Veios,
16989    XXIX,    6,  29|                ad fratrem regis Oezalcem pergrandem natu - ita mos apud Numidas
16990      IV,    4,  30|                 de multarum aestimatione pergratam populo cum ab tribunis parari
16991     XLI,    1,   1|              iuventuti praedandi cupidae pergratus esse dicebatur. consilium
16992   XXXIX,    1,  18|              quia multis actiones et res peribant, cogerentur praetores T.
16993       I,    3,  13|                 parentibus sumus; melius peribimus quam sine alteris vestrum
16994  XXVIII,    8,  42|                   quae tum in tuo capite periclitabantur, commisisti. ego, patres
16995      XL,    1,  15|                  aliud quam ingenii fama periclitarer? ignarus, quid arcessitus
16996      VI,    3,  15|                 senatu habito, cum satis periclitatus voluntates hominum discedere
16997     III,    8,  61|                 esset, unum Appium civem periculosae libidinis; at si fortuna
16998   XXXIX,    4, 41a|              etiam quod tristem censuram periculosamque multorum famae et ab laeso
16999   XXXIX,    1,   1|             castellorum, laboriosa simul periculosaque; inops regio, quae parsimonia
17000      II,    5,  41|               inerat largitione consulem periculosas libertati opes struere.
17001    XLII,    5,  55|              ventum est, praeter gaudium periculosi saltus superati, contemptus
17002       I,    5,  28|               quae dimicatio maior atque periculosior est, cum proditione ac perfidia
17003      II,    3,  30|                 utique alienasset plebem periculosissimo tempore, cum Volsci Aequique
17004   XXVII,    7,  35|           reddere populum Romanum.~ Quia periculosissimus annus imminere videbatur
17005 XXXVIII,    6,  53|                 nullum neque maius neque periculosius Romani gessere, unus praecipuam
17006   XXVII,    6,  31|               etiam flagitiis adhibebat, periculosumque et viris et parentibus erat
17007     XXV,    6,  37|             foeda fuisset aut temerarius periculosusque sequentium impetus, ni Marcius
17008     XXI,    5,  40|         pugnaturi sunt, qui plures paene perierint quam supersint; nisi creditis,
17009     XLI,    3,  24|                 causam nec quem ad modum perierit Demetrius scimus, nec, quid
17010     XXV,    1,   6|                  ordo seritur, sed culpa periimus ad Cannas, cuius tandem
17011 XXXVIII,    2,  21|             rabiem et pudorem tam parvae perimentis versi pestis prosternunt
17012  XXXVII,    6,  41|             nihil admodum Romanis, eadem perincommoda regiis erant; nam et obscuritas
17013     XXI,    6,  52|            moverent, aequo satis, Poenus periniquo animo ferebat, ab Gallis
17014  XXXIII,    4,  30|              Myrina et Abydo et Thaso et Perintho: eas quoque enim placere
17015   XXXII,    5,  33|        Hellesponto Sesto atque Abydo, et Perinthum Byzantiis in antiqui formulam
17016   XXXIV,    3,  31|                  nequivi quin, priusquam perirem, cur periturus essem scirem.
17017  XXVIII,    8,  39|             antiquam videbamur ut iterum periremus et alterum excidium patriae
17018       I,    6,  34|                  laeta dicitur Tanaquil, perita ut volgo Etrusci caelestium
17019    XXIX,    1,   1|              longa Syracusarum obsidione peritissimos esse urbium oppugnandarum;
17020    XLIV,    1,   5|             aeque invia, sed adsuetudine peritius et meliore cum spe, quod
17021  XXVIII,    5,  22|                ac fideles potius ea quae peritura forent absumerent manus
17022       V,    6,  39|                  relictae in urbe utique periturae turbae. Et quo id aequiore
17023   XXXIV,    5,  49|                 ipsa vindicta libertatis perituram. praeteritorum commemorationi
17024     XLV,    2,  22|               calamitas habitura est, si perituri sumus? nondum segrego civitatis
17025    XXXI,    2,  18|           pugnantes mortem occubuissent, periuriumque alius alii exprobrantes
17026       X,    3,  21|             duodeviginti; supplicatioque perlaeta fuit. Tum de praesidio regionis
17027  XXVIII,    3,  11|                  Iovis foribus ipsis duo perlapsi angues; ab Antio nuntiatum
17028    XXVI,    2,   8|                  senatus consulto Capuam perlato Q. Fulvius proconsul, cui
17029   XXVII,    6, 33a|                inventum ab Aetolo quodam perlatumque in Aetoliam ad Scerdilaedum,
17030  XXXIII,    3,  28|                  eas adfirmasset, aperit perlectisque litteris pavidus Thebas
17031    XLIV,    2,  16|                foederis icti cum Romanis perlegendi, ut eum morem, si non semper,
17032     XXI,    3,  26|               sedes suae tenuerant simul perlicit donis ad naves undique contrahendas
17033     XLI,    3,  14|                senatum rettulisset, bove perlitare iussus. de provinciis deinde
17034     XLI,    1,   2|                  ad primum teporem solis perlucens iam aliquid, incerta tamen,
17035    XXII,    2,  14|               Papirius Cursor iuga Samni perlustrando an Luceriam premendo obsidendoque
17036   XXIII,    6,  46|            aequaret. Tunc Taurea cum diu perlustrans oculis obequitasset hostium
17037     XXV,    2,   9|                  discurrerent circa vias perlustrarentque omnia oculis, ne quis agrestium
17038       I,    3,  7b|                 somno excitus cum gregem perlustrasset oculis et partem abesse
17039   XXXIV,    2,  15|           pugnabant. consul omnia oculis perlustrat ut qua minima vi resistatur
17040    VIII,    5,  36|            praedae spes victor exercitus perlustravitque hostium agros, nulla arma,
17041   XXXII,    5,  34|         Apodotosque et Amphilochos, quae permagna eorum pars sit, Graeciam
17042    XLIV,    3,  33|            latices, quorum venae in mare permanantes undae miscerentur. vix diducta
17043  XXXVII,    4,  21|                 Seleucus in ora maritima permanens aliis terrori erat, aliis
17044    XLII,    2,  26|            Persei, sed egregie <in> fide permanere pollicitosque omnia, quae
17045   XLIII,    2,  21|                quae in amicitia cum fide permanserant, accipiendos; procedere
17046      XL,    4,  54|                  amicis unus incorruptus permanserat, eique ea fides nequaquam
17047  XXVIII,    8,  43|              attinet invictum ad ultimum permansisse. nihil igitur me isto exemplo
17048    XXII,    2,   9|                ante bellum fuisset statu permansisset. Senatus, quoniam Fabium
17049      XL,    4,  52|              eius rei ergo aedem Laribus permarinis vovit.' eodem exemplo tabula
17050      XL,    4,  52|               idem dedicavit aedem Larum permarinum in Campo. voverat eam annis
17051     XXV,    5,  23|               proxime coniectura poterat permensus humilioremque aliquanto
17052   XXXIX,    1,   3|         cognosceret statueretque senatus permiserat, magno certamine cum praetore
17053  XXXVII,    1,   1|             patrum quam si sorti eam rem permisissent. Scipio responso ad hoc
17054    XXIX,    6,  30|                 in fidem Masinissae sese permisisset futurum eum in eodem honore
17055  XXXVII,    2,   7|              summa pecuniae demerent aut permissionem extra civium corpora fieri
17056   XXIII,    6,  43|           Pettium ad conloquium evocatos permissuque Marcelli egressos per interpretem
17057      VI,    5,  40|               non in legibus iubendis se permissuros esse? '"sub condicione"
17058     III,    9,  70|            primum acie vinci coepti, qua permissus equitatus turbaverat ordines;
17059   XXVII,    5,  23|                 in longos morbos quam in permitiales evasit. eius pestilentiae
17060 XXXVIII,    3,  32|              disceptationem omnium rerum permittebat: eos optime controversias
17061    XXXI,    2,  11|             arbitrium eius populo Romano permittendi: si quid ad eas addi, demi
17062  XXVIII,    8,  39|                  donum hoc etiam, si vos permitteretis, coronam auream in Capitolium
17063  XXVIII,    8,  45|                  palam in senatu diceret permitteretne patribus ut de provinciis
17064    XXXI,    1,   7|               liberum id vobis Philippus permittet, qui terra marique ingens
17065     VII,    6,  40|                 nostraque omnia cognitae permittimus fidei?"~ ~41.
17066     VII,    2,  10|                  victoriam videam: si tu permittis, volo ego illi beluae ostendere,
17067      XL,    4,  40|              duarum legionum equites, et permittite equos in cuneum hostium,
17068   XXXVI,    4,  28|                 quando ergo' inquit 'ita permittitis, postulo, ut mihi Dicaearchum
17069       I,    9,  56|               matri osculum daret, sorti permittunt. Brutus alio ratus spectare
17070     III,    8,  61|              resistunt'. Concitant equos permittuntque in hostem pedestri iam turbatum
17071     XXV,    3, 15a|                conclamant instare Poenum permixtosque et hostes urbem invasuros
17072     XXI,    1,  14|          circumfusa paulatim multitudine permixtum senatui esset populi concilium,
17073     III,    2,  14|                ulla vis fieret, paulatim permulcendo tractandoque mansuefecerant
17074       V,    6,  41|               tum omnibus promissa erat, permulcenti scipione eburneo in caput
17075  XXVIII,    5,  25|                mox ipsis placido sermone permulcentibus notos cum quibus congressi
17076      XL,    2,  21|                 familiari minorem filium permulceret, quem statuerat non ducere
17077   XXXIX,    2,  25|            postremi, cum priores leniter permulsissent iram eius petentes, ut ignosceret
17078   XXXVI,    2,  12|            placida oratione territos cum permulsisset, ad spem vulgatae clementiae
17079    XXXV,    1,   1|                  profectionem M. Catonis permultae rebellaverant crebra magis
17080    XXIX,    5,  27|                terrore ac tumultu fuisse permultis Graecis Latinisque auctoribus
17081    XXXI,    5,  39|            materia suppeditabat, propere permuniit atque, ut ipse rebatur,
17082   XXXVI,    3,  16|                 passim iacentium lapidum permunisset omnia, satis fidens numquam
17083   XXVII,    7,  38|                 exercitibus quos vellent permutandique ex provinciis quos e re
17084   XXIII,    5,  31|            conscripti, et M. Claudium ad permutandos exercitus in Campaniam proficisci
17085    XXXV,    3,  20|                deinde plebei etiam scito permutatae provinciae sunt: Atilio
17086    XXVI,    5,  30|                                          Permutatis provinciis Siculi in senatum
17087       V,    2,  13|                excepit; cuius insanabili perniciei quando nec causa nec finis
17088    XLIV,    3,  37|                 prodigium, occasum regni perniciemque gentis portendens, movit
17089     XXV,    6,  31|             victoribus victisque pariter perniciosa fames instabat.~ ~32.
17090      IV,    6,  52|              coorta, minacior tamen quam perniciosior, cogitationes hominum a
17091      VI,    3,  19|           videant magistratus ne quid ex perniciosis consiliis M. Manli res publica
17092      II,    3,  27|                  apertis sed, quod multo perniciosius erat, secessione occultisque
17093     VII,    2,  16|                  consulis verba, quamvis perniciosum populo, si id liceret, ferri
17094    XLIV,    3,  34|                  ut quam validissimum et pernicissimum habeat, arma apta, cibum
17095      IX,    3,  16|               excellens. Praecipua pedum pernicitas inerat, quae cognomen etiam
17096    XXVI,    1,   4|               vehi post sese et desilire perniciter ubi datum signum esset.
17097  XXVIII,    4,  20|           homines et multa exercitatione pernicium, clavos secum ferreos portantes,