IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Titus Livius Ab Urbe condita Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Lib. Cap. Par. grey = Comment text
17098 XXVII, 7, 38| supra dies triginta non pernoctaturos se extra moenia coloniae 17099 XXVIII, 6, 34| imperatam pecuniam Ilergetes pernumerarent, cum expeditis Marcium iam 17100 I, 3, 16| manavit enim haec quoque sed perobscura fama; illam alteram admiratio 17101 XXXIII, 2, 18| Stratonicensi agro, locum peropportunum, ignaris regiis qui Therae 17102 XXI, 1, 11| Cum Hanno perorasset, nemini omnium certare oratione 17103 XXV, 1, 3| area Capitolii vix caperet, perorata causa una spes videbatur 17104 XXXIV, 3, 31| brevitate fateor; et breviter peroratum esse potuit nihil me, postquam 17105 III, 5, 34| nomen haud secus quam regum perosa erat, ne tribunicium quidem 17106 XXXVI, 5, 42| necdum enim omnia in Graecia perpacata erant - et ubi classis Romana 17107 XXXVI, 3, 21| post paucosque dies omnibus perpacatis sine ullius noxa urbis exercitus 17108 XLIII, 2, 19| in potestatem redigit. Ad perpauca vi opus fuit, cetera voluntate 17109 XXXVII, 2, 11| Magnesiam [ad Sipylum] missum; perpaucas naves subductas esse et 17110 II, 5, 61| plebis, non senatus preces perpellere unquam potuere, non modo 17111 XXIX, 5, 23| recenti amore Numidam habet perpellit blanditiis quoque puellae 17112 XLIV, 3, 32| quam requisitos Petilium Perpennamque legatos ad se duci iussit. 17113 XXIX, 4, 17| et> omnium nobis recte perperamque factorum est testis, agatur; 17114 XL, 4, 55| tormenta etiam infitiantem perpessum adfirmant. Philippo redintegratus 17115 XXXI, 2, 17| subicerent: id se facinus perpetraturos praeeuntibus exsecrabile 17116 III, 8, 62| ambo exercitus, veteris perpetuaeque alterum gloriae, alterum 17117 XLV, 2, 18| quae essent, tutam eam sibi perpetuamque sub tutela <populi Romani> 17118 VIII, 5, 34| remissurum. maiestas imperii perpetuane esset non esse in sua potestate: 17119 I, 9, 55| stabiliaque cuncta portendere. Hoc perpetuitatis auspicio accepto, secutum 17120 III, 5, 36| ictum, ne comitia haberent perpetuoque decemviratu possessum semel 17121 VI, 5, 40| Sextium et C. Licinium, perpetuos, si dis placet, tribunos, 17122 I, 4, 18| honoris ergo publicum id perpetuumque sacerdotium fuit, deductus 17123 XXXVI, 1, 5| succubuissent. huic tam perplexae legationi quia non satis 17124 XXXVII, 7, 54| nobis impedita est aut vobis perplexam deliberationem praebitura 17125 XXXIV, 6, 57| ignorare se dixit quidnam perplexi sua legatio haberet, cum 17126 XL, 1, 5| patris temptare sermonibus perplexis institit. et primo quidam 17127 XXV, 3, 12| futura praeteritis sunt sed perplexius etiam scripturae genere. ' 17128 XXXVI, 2, 12| Thyrreensis fecit; dato enim haud perplexo responso, nullam se novam 17129 XXIII, 5, 36| oppugnandae urbis Cumas redit perpopulatoque agro Cumano mille passus 17130 XXXIV, 6, 56| cum caedibus et incendiis perpopulatos esse; Boiorum quoque gentem 17131 XXXIV, 3, 28| posuit castra; unde cum perpopulatus omnia circumiecta urbi frequentis 17132 XXII, 1, 3| Hannibal emissus e manibus perpopuletur Italiam vastandoque et urendo 17133 XXIV, 2, 13| memores beneficiorum eius perpulisse magnam partem se iuventutis 17134 XXXVIII, 1, 4| tumulo aspero subiecta est; Perranthem incolae vocant. Vrbs, qua 17135 XXIX, 7, 38| admodum adulescens, quod tum perrarum in mandandis sacerdotiis 17136 XXI, 6, 56| Placentiam recto itinere perrexere. Plures deinde in omnes 17137 XXXIX, 2, 28| permissum est, ut Thessaliae Perrhaebiaeque et Athamanum reciperem quaedam 17138 XLII, 1, 13| miscuit omnia in Thessalia Perrhaebiaque spe novarum tabularum, ut 17139 XXXIX, 2, 25| disceptatorum loco, Thessali Perrhaebique et Athamanes haud dubii 17140 XXXIX, 3, 33| redditaene civitates Thessalis et Perrhaebis essent. iisdem mandatum, 17141 XXXIX, 2, 26| Pieria ab iisdem Thessalis Perrhaebisque captam. Xynias quidem, haud 17142 XXXIX, 2, 28| quam adversus Thessalos Perrhaebosque nuper, ingressus disserendi 17143 XXXII, 3, 23| Achaeorum cum sententias perrogarentur, societatem cum <Attalo> 17144 XXIX, 4, 19| praesidium Locros adduci.~ Perrogari eo die sententiae accensis 17145 XXXII, 3, 22| eius quae decretum recitari perrogarique sententias prohibebat. Is 17146 XXXII, 3, 17| vocant --, si possent, vi perrumperent emittebat. Sed ad loci angustias, 17147 XXVI, 8, 48| minus transcenderent omnia perrumperentque. itaque quamquam omnibus 17148 XXVI, 1, 5| periculo erat utrum in castra perrumperet an intercluderetur a suis. 17149 XXXIII, 1, 8| gerere iubet. simul ne facile perrumperetur acies, dimidium de fronte 17150 X, 5, 41| medium agmen hostium ruit perrumpitque ordines quacumque impetum 17151 III, 2, 18| sociique. Iam in vestibulum perruperant templi cum P. Valerius inter 17152 IV, 5, 40| in castra vestra virtute perruperitis; ecquem in castris consulem, 17153 XXXVIII, 4, 41| quinquaginta delectis equitibus perrupisse; eundem mox, cum iam Muttines 17154 XXXVIII, 1, 5| per alias impetu constanti perrupisset, superato brachio in urbem 17155 III, 9, 70| hostium aciem cum equitatu perrupit. Unde cum eadem reverti 17156 III, 8, 61| pedestri iam turbatum pugna, et perruptis ordinibus elati ad novissimam 17157 XXV, 4, 21| impetum fecissent hostes perrupturos, nihil quod salutare esset 17158 XXI, 7, 58| statutum esset manebat omnia perscindente vento et rapiente. Et mox 17159 XXIV, 3, 18| viduis foret, a quaestore perscribebatur. manavit ea privatorum benignitas 17160 XXI, 6, 49| Sicilia provincia erat, perscribit monetque [et] Lilybaeum 17161 0, Prae, 1| urbis res populi Romani perscripserim nec satis scio nec, si sciam, 17162 XXIII, 6, 48| aestatis eius qua haec gesta perscripsimus litterae a P. et Cn. Scipionibus 17163 XXVII, 2, 5b| consulique Laevino omnia ordine perscripta ut sciret quo in statu res 17164 XXXI, 1, 1| nam etsi profiteri ausum perscripturum res omnes Romanas in partibus 17165 XXI, 6, 48| Numidae devertissent. Ibi dum perscrutantes loca omnia castrorum nullo 17166 XLII, 2, 26| speculatores Romae esse Perse auctore missos, ut, quid 17167 XL, 2, 19| exitum ullum perductae. id persecare novum praetorem, ne serperet 17168 XLIV, 1, 12| atque inordinatos fugant persecunturque ad fossam, in quam conpulsos 17169 XLV, 1, 6| electi regis; ea cohors persecuta regem fugientem ne tum quidem 17170 V, 6, 40| tamen earum in arcem suos persecutae sunt, nec prohibente ullo 17171 III, 6, 42| edito castra communierant; persecutis hostibus nusquam se aequo 17172 XXXVII, 4, 28| et ad Myonnesum piratas persecutos Teiorum agrum depopulari, 17173 XXXIII, 3, 29| socios iusto pioque se bello persecuturum Boeotos, et cum parte copiarum 17174 I, 3, 15| exercitus rex Romanus vicit; persecutusque fusos ad moenia hostes, 17175 XLV, 4, 39| in equo dies noctesque persedendo habeo, nec magis me eius 17176 XXV, 3, 15a| pedestre proelium fuit persegne paucis in prima acie pugnantibus 17177 XXXIX, 5, 53| vetere urbe: novam urbem Perseida, ut is filio maiori haberetur 17178 IX, 4, 19| adversus Antiochum Philippum Persen non modo cum clade ulla 17179 XLIII, 1, 1| consulem, ubicumque sit, persequantur; nuntient, ne bellum cum 17180 III, 3, 25| ademisset, iusto ac pio bello persequebatur. Cum Verginius maxime ex 17181 XXII, 4, 25| alterum specie classis Punicae persequendae procul ab Italia ablegatum; 17182 XXIII, 5, 34| Valeriusque Flaccus cercuros ad persequendam retrahendamque navem cum 17183 XXIX, 6, 31| ipsum ad reliquias belli persequendas instigabant; sed vix regium 17184 VIII, 4, 19| populi Romani quaerendos persequendosque esse, qui simul a Fundanis 17185 XLIII, 2, 23| Antigonea armati, fugientes eos persequentes effusius in vallem insessam 17186 III, 9, 68| et in domos vestras vos persequetur. Biennio ante senatus dilectum 17187 XL, 1, 12| exorta. oportuit autem, Perseu, si proditor ego patris 17188 XLV, 2, 24| adversus vos <sit> laturus. si perseverabitis in ira, tempus a vobis petemus, 17189 IV, 5, 44a| futurum apud patres reum aut perseverantem sub iudicii tempus plebem 17190 IV, 6, 60| Patres bene coeptam rem perseveranter tueri; conferre ipsi primi; 17191 XLIV, 2, 24| conpelleret Romanos aut perseverantes in bello iniusto communes 17192 IV, 5, 42| temptationem eam credens esse perseverantiae suae, nec precibus tribunorum, 17193 XXXVIII, 5, 46| atque Asiam volebant; tamen perseverantibus vobis Ligures provinciam 17194 V, 5, 31| consererent. Valerio quod perseverantior cedentes [insequi] [in fuga] 17195 III, 9, 64| conlaudatis consulibus quod perseverarent ad ultimum dissimiles decemvirorum 17196 XXXVII, 7, 53| templum rex et dicere iussus 'perseverassem' inquit 'tacere, patres 17197 II, 4, 35| cum die dicta non adesset, perseveratum in ira est. Damnatus absens 17198 XXV, 1, 7a| sacris conquirendis donisque persignandis, alteri reficiendis aedibus 17199 XXXVI, 3, 16| Lacedaemonios quondam ita a Persis circuitos fama erat, et 17200 XXVI, 7, 39| occasiones gerendae rei, C. Persium impigrum virum cum duobus 17201 VIII, 2, 12| poenaque pro cuiusque merito persolutis T. Manlius Romam rediit; 17202 I, 6, 32| iniustum esse neque ius persolvere; sed de istis rebus in patria 17203 XLII, 3, 42| multo ante debita vota persolverem, Delphos escendi. et his, 17204 VI, 5, 35| triennio aequis portionibus persolveretur; alteram de modo agrorum, 17205 XXXIII, 5, 42| pecuniae in bellum conlatae persolvi placuerat privatis. quaestores 17206 III, 5, 36| Ille finis Appio alienae personae ferendae fuit. Suo iam inde 17207 III, 9, 72| interceptoris litis alienae personam laturum. Quem enim hoc privatae 17208 XXXIX, 1, 15| ululatibusque nocturnis, qui personant tota urbe, certum habeo, 17209 VII, 1, 6| His vocibus curia et forum personat. Ap. Claudium, quia dissuaserat 17210 XXXVIII, 1, 1| popularium animos satis perspectos haberet, impetrato ab Aetolis 17211 XXII, 1, 6| pugnae esset neque scire nec perspicere prae caligine poterant. 17212 XL, 2, 22| aliorum in alios ramorum perspici caelum vix posset. ut vero 17213 XXIV, 5, 38| ipsi virtute dies noctesque perstando ac pervigilando in armis 17214 XXXVII, 2, 9| optimates in Romana societate perstandum censebant; defectionis auctores 17215 XXXVIII, 2, 14| praesens quoque in eadem perstas impudentia. Quinque et viginti 17216 VIII, 5, 34| gratiam facere. se tamen perstaturum in incepto nec ei, qui adversus 17217 XXIII, 3, 18| iubet: si in pertinacia perstent, vi rem gerere ac temptare 17218 XXXIV, 5, 47| potiundi castris hostium perstitit ad vallum. eorum paucitate 17219 X, 5, 47| Martis silice ad Bovillas perstrata est. Comitia consularia 17220 I, 5, 25| horror ingens spectantes perstringit et neutro inclinata spe 17221 III, 3, 21| arceas, et de me hoc tibi persuadeas me ita accepturum ut non 17222 XXXIII, 4, 32| Romanos facturos: vix cuiquam persuadebatur Graecia omni cessuros. ad 17223 XXIV, 1, 3| Hannonis arcem intrassent, persuadent ut traduci se in Locros 17224 XL, 3, 25| ut generi agresti hominum persuaderetur. ad hoc decem dierum indutiae 17225 XXXII, 5, 36| profecto aut persuasurum se aut persuaderi sibi passurum. Litus ad 17226 I, 6, 34| imagine Numae esse. Facile persuadet ut cupido honorum et cui 17227 XXXVIII, 1, 3| rei gerendae adesse. His persuaserunt, ut per Epirum duceret.~ ~ 17228 XXV, 4, 16| Italiae motu descissent, persuasisse ut redirent in amicitiam 17229 XXXII, 5, 36| differret: profecto aut persuasurum se aut persuaderi sibi passurum. 17230 XXXVIII, 2, 18| gentem iturum Eposognatum persuasurumque, ut imperata faciant. Data 17231 XLIV, 1, 9| secus quam stabili solo persultabant. huic testudo similis humillimae 17232 XXXIV, 2, 20| saepe in agro eorum impune persultassent, quotiens ipsos signis conlatis 17233 II, 1, 3| nobilium adulescentium animos pertemptant. A quibus placide oratio 17234 XXVII, 3, 10| ut e re publica ducerent, pertemptatis prius aliarum coloniarum 17235 V, 2, 8| atque ipse Sergius Romam pertenderunt. Ubi cum omnem culpam in 17236 IV, 5, 32| Veientem hostem sexiens victum pertimescant Fidenasque prope saepius 17237 XXXIII, 3, 20| maiorumque suorum et vetarent eos pertimescere adventum regis: nihil aut 17238 IV, 6, 51| publicis agris quos vi teneret pertinacem nobilitatem esse, sed ne 17239 VII, 5, 33| Romani fatebantur nunquam cum pertinaciore hoste conflictum, et Samnites, 17240 IV, 6, 57| fuisse ad receptum nimis pertinacis sententiae; sed cum belli 17241 XXXIV, 3, 28| subiectam agrosque ad mare pertinentes evastat.~ ~29. 17242 XXXIII, 1, 9| spectaculo velut nihil ad se pertinentis pugnae intenta. phalanx, 17243 I, 8, 43| distributionem numerumque quicquam pertinuere.~ ~44. 17244 V, 3, 21| prolapsum cecidisse; idque omen pertinuisse postea eventu rem coniectantibus 17245 II, 4, 36| res nihil ad religionem pertinuisset. Haud ita multo post Tito 17246 XLIII, 1, 8| sed in contionem etiam pertracto multis obiectis probris 17247 VI, 4, 24| sequendo in locum iniquum pertractus opportunus huic eruptioni 17248 XXV, 3, 15a| insessi hostem incautum pertraheret. quo ubi est ventum, coorti 17249 XXII, 2, 15| fatigatione equorum atque hominum pertraxere. Inde Carthalo, penes quem 17250 XXIX, 6, 34| tegentes Romanum equitatum pertraxit. inde exorti equites et 17251 VII, 2, 15| sunt; et eorum, quos pavor pertulerat in silvas, atrox caedes 17252 III, 1, 3| ad urbem quoque terrorem pertulerint. Necopinata etiam res plus 17253 VIII, 1, 4| annorum morem solveremus? pertulerunt tamen hunc dolorem. bellum 17254 XXXIII, 5, 46| legem extemplo promulgavit pertulitque ut in singulos annos iudices 17255 XXXV, 1, 5| animadvertit consul, ad perturbandos ordines eorum C. Livium 17256 VIII, 2, 10| sublato principia Latinorum perturbant hastisque ora fodientes 17257 II, 5, 56| contemptim de iure disserendo perturbare Laetorium poterat. Ardens 17258 XXV, 6, 38| suae fortunae consilium perturbaret, adloquendos adhortandosque 17259 XXXIX, 1, 12| in animum posset, negat perturbari debere; fidem vel a Sulpicia, 17260 XXVII, 3, 14| magistri imperio regitur. in perturbatam transcursu beluarum aciem 17261 II, 5, 44| dilectum paulisper impediit. Perturbatis iterum patribus Ap. Claudius 17262 XL, 1, 8| patris fuit, regiam ingressus perturbato vultu in conspectu patris 17263 XXXVII, 6, 41| quoque quadrigae, quibus se perturbaturum hostium aciem Antiochus 17264 XXXIX, 3, 34| percunctari posset. primo adeo perturbavit ea vox regem, ut non color, 17265 XXXVIII, 1, 7| excogitata res. Dolium a fundo pertusum, qua fistula modica inseri 17266 XLIV, 1, 6| Thessaliam neque commeatibus peruehendis ea patuisset iter. sunt 17267 XLIII, 1, 8| quae eum Brundisium commode perueherent. C. Lucretium, ubi dies, 17268 IX, 8, 40| urbem exissent. Praesidio Perusiae imposito, legationibus Etruriae 17269 XXIII, 3, 17| habebant Romani. Additur et Perusina cohors, homines quadringenti 17270 XXVIII, 8, 45| remigibusque conlaturos; Perusini Clusini Rusellani abietem 17271 X, 4, 31| Etruria pax erat; nam et Perusinis auctoribus post deduc tum 17272 X, 3, 30| pugnatum etiam egregie est Perusinorumque et Clusinorum caesa amplius 17273 XXVI, 2, 13| profectus trans Volturnum perussit Calenum agrum: nihil tanta 17274 XXIV, 3, 20| Samnis gravius devastatus: perusti late agri, praedae pecudum 17275 XXVI, 2, 7| altera parte clam Capuam pervadat. litterae autem erant adhortatione 17276 IX, 8, 43| castra inter ceperunt ut pervadere expeditus nuntius non posset 17277 IV, 5, 40| fecere, ut clamor urbem pervaderet gratulantium salvos victoresque 17278 XXXII, 3, 21| diiunctas, Phocidem ac Locridem pervagantes videmus: miramini cur diffidenter 17279 I, 5, 29| suas ultimum illud visuri pervagarentur. Ut vero iam equitum clamor 17280 X, 5, 39| utrobique est parta. Inde pervagati Samnium consules maxime 17281 XXV, 6, 40| auxiliares, cum quibus ita pervagatus est hostium agros, ita socios 17282 VI, 1, 4| fatebantur - sed ab odio ad pervastandos fines, ne quid ad nova consilia 17283 XXXVII, 3, 18| hos paucis * admixtis ad pervastandum passim Pergamenum agrum [ 17284 XXXV, 2, 11| ignem, ferro flammaque omnia pervastant. fumus primo conspectus, 17285 XXII, 2, 15| passim per vicos Numidas [pervastantes vidit,] per occasionem etiam 17286 XXXV, 3, 22| diversa late agrum hostium pervastarunt. primo equites eorum pauci 17287 XXXIII, 4, 37| traiecto Laevos Libuosque cum pervastassent, redeuntes inde per Ligurum 17288 XLII, 3, 41| regni usque ad Amphipolim pervastasset, multa libera capita, magnam 17289 XXII, 1, 4| Trasumennumque lacum omni clade belli pervastat, quo magis iram hosti ad 17290 XXXV, 1, 1| idem pro praetore Lusitanos pervastata ulteriore provincia cum 17291 XXII, 4, 25| Calenumque et Falernum agrum pervastatos esse sedente Casilini dictatore 17292 VIII, 5, 25| consulum longe lateque est pervastatus. hoc bello tam prospere 17293 X, 4, 37a| transducto exercitu, primum pervastaverat Volsiniensem agrum; dein 17294 XXXVII, 4, 25| velut continens incendium pervasurum; ab se gradum in Bithyniam 17295 XLIV, 3, 45| perveniunt; ad duo milia talentum pervecta eo dicuntur.~ ~46. 17296 VIII, 3, 18| refert quid veri sit +. illud pervelim + nec omnes auctores sunt + 17297 XXXIX, 5, 43| quemquam securi ferientem, et pervelle id videre. hic indulgentem 17298 XXXVIII, 2, 14| inde die ad Casum amnem perven tum; inde profecti Erizam 17299 II, 4, 40| infesto animo et minaci perveneras, ingredienti fines ira cecidit? 17300 VI, 3, 18| nec quem ad finem consilia pervenerint, satis planum traditur.~ ~ 17301 XXVII, 3, 9| solitudinem atque egestatem perveniant, negandum populo Romano 17302 XXXVIII, 6, 53| velut sanctam clari viri pervenient, ubi, si non venerabilis, 17303 III, 4, 27| esse, ut nocte ad hostem perveniri posset; consulem exercitumque 17304 I, 8, 48| tumultu cum se domum reciperet pervenissetque ad summum Cyprium vicum, 17305 XXI, 5, 43| Galliae populos vincentes huc pervenistis; pugnabitis cum exercitu 17306 VIII, 2, 10| hostem, debellatum iam rati perventumque ad extremam aciem, tum consul 17307 XXXV, 4, 32| nutum dicionemque Romanam perventura. 'nunc quoque' inquit, ' 17308 VI, 3, 13| primis iam ad se quisque perventuram caedem cernebat, terga vertunt. 17309 XXIII, 6, 40| populandum profectus, Carales perventurus erat, ni Manlius obvio exercitu 17310 XXI, 4, 33| ad perniciem fore rati, perversis rupibus iuxta, invia ac 17311 XXI, 1, 5| equite, equo temere acto, perverti posset, eques corpore armisque 17312 XXXI, 2, 13| etiam Locris sacrilegium pervestigatum ab Q. Minucio erat pecuniaque 17313 V, 6, 40| quo iter sacerdotibus erat pervexit.~ ~41. 17314 XXVI, 7, 39| pedestris acies urgebant perviaeque naves pugnantibus erant. 17315 X, 4, 34| ex tuto rectis itineribus perviam conspiciunt et consuli referunt 17316 IX, 7, 34| sed et haec quae adhuc egi pervicacia tua et superbia coegit me 17317 XLII, 5, 62| moderationis Persei et illorum pervicacis superbiae futuros testes. 17318 XLII, 1, 14| fides habeatur: ceterum si pervicacius causam belli quaeri videat, 17319 XLII, 1, 7| obiecerat eques. et pugna tam pervicax multos absumpserat Ligurum, 17320 XLII, 4, 45| vocant --, multis orationibus pervicerat Rhodios, ut omissa, quam 17321 X, 3, 24| esset; postquam ipsa virtus pervicerit ne in ullo genere hominum 17322 XXXVI, 5, 34| quid agatur, an, cum satis pervideas, nihil id magnopere ad summam 17323 XXXIII, 1, 5| cuiusque stipitis palma sit pervideri possit; et adeo acuti aliusque 17324 XXIV, 5, 38| dies noctesque perstando ac pervigilando in armis vitastis. utinam 17325 XXIII, 5, 35| pervenisset, castra Campana ut in pervigilio neglecta simul omnibus portis 17326 XXVII, 7, 39| duodecim annorum adsuetudine perviis Alpibus factis inter mitiora 17327 XXXI, 6, 50| Annona quoque eo anno pervilis fuit; frumenti vim magnam 17328 IV, 2, 12| referrent consules ad senatum pervincere potuit, et cum magno certamine 17329 XXIX, 6, 31| instando stimulandoque pervincit ut exercitum ad fines Maesuliorum 17330 IV, 6, 55| tempestati nec suae invidiae, pervincunt ut senatus consultum fiat 17331 IX, 8, 43| obsaepserant hostes saltusque pervios ceperant ne qua subvehi 17332 X, 1, 1| altero specus eius ore - nam pervius erat - invento utraeque 17333 III, 3, 19| iterum ac tertium tribunos, pessimis artibus, regia licentia 17334 XXXIV, 1, 4| veretur ne in se conspiciatur? pessimus quidem pudor est vel parsimoniae 17335 XXIX, 3, 11| legatos comiter acceptos Pessinuntem in Phrygiam deduxit sacrumque 17336 XLII, 1, 8| se postea dedere auderet, pessumo exemplo venisse, et distractos 17337 XXX, 2, 13| conflagrasse suam; illam furiam pestemque omnibus delenimentis animum 17338 XXXIV, 1, 4| civitatem laborare, quae pestes omnia magna imperia everterunt. 17339 III, 1, 7| irarum caelestium finemque pesti exposcunt.~ ~8. 17340 XXVIII, 6, 34| velut contagione quadam pestifera non Ilergetes modo et Lacetani 17341 V, 2, 13| alia qua de causa gravis pestilensque omnibus animalibus aestas 17342 V, 5, 31| exortum; quo propter famem pestilentiamque in agro Romano ex siccitate 17343 IV, 3, 21| praeeuntibus est facta. Pestilentior inde annus C. Iulio iterum 17344 0, Prae, 5| quoque laboris praemium petam, ut me a conspectu malorum 17345 IV, 1, 4| quod nos ex conubio vestro petamus quicquam est, praeterquam 17346 XXXV, 5, 42| inutilem fore: si summa petantur, et dantem et accipientem 17347 XL, 1, 9| habeat, nec per meum latus tu petaris: sin autem, quod circumventis 17348 XXVII, 5, 26| Tarento viam. ibi sub tumulo Peteliae tria milia equitum, duo 17349 XXIII, 3, 20| obsistere malis nequirent Petelini, legatos Romam ad praesidium 17350 XXIII, 3, 20| postquam renuntiata legatio Petelinis est, tantus repente maeror 17351 VII, 6, 41| tulit ad populum in luco Petelino ne cui militum fraudi secessio 17352 XXIII, 3, 20| Romanorum. Eodem tempore Petelinos, qui uni ex Bruttiis manserant 17353 VI, 3, 20| locum. ita prodicta die in Petelinum lucum extra portam Flumentanam, 17354 XLV, 2, 24| perseverabitis in ira, tempus a vobis petemus, quo hanc funestam legationem 17355 III, 8, 58| felicioris, per tot domos ad petendas poenas vagati, nullo relicto 17356 XXII, 2, 16| Casilinum evadere non posset petendique montes et iugum Calliculae 17357 XXXVII, 4, 27| Profecti ab Samo ad petendos commeatus consumptis iam 17358 VI, 5, 34| magistratus capessendos petendosque ulli viro acri experientique 17359 XL, 4, 58| amicitiam paternam renovandam petendumque, ut rex ab senatu appellaretur, 17360 XXIII, 1, 9| sustinebis? Atqui per meum pectus petendus ille tibi transfigendusque 17361 XXXVIII, 5, 46| prospere bello gesto triumphum petent, quibus auctoribus gesserunt.'~ ~ 17362 XXIV, 6, 40| quod imminerent Italiae, peterentur. M. Valerius duorum milium 17363 VII, 1, 2| insequenti anno C. Sulpicio Petico C. Licinio Stolone consulibus 17364 VI, 5, 40| cum duobus patriciis unus petierit plebeius et lege se non 17365 XL, 1, 11| primus regnum fraterna caede petiero. pater senex et [filio] 17366 XXIII, 5, 35| certiores Cumanos fecerunt petieruntque ut et Cumanus eo senatus 17367 XL, 3, 29| proditum. eodem anno in agro L. Petilii scribae sub Ianiculo, dum 17368 XXXVIII, 6, 60| Terentius praetor rogationem Petilliam et senatus consultum et 17369 XXXVIII, 6, 53| Tauri emovit, ut duobus Petilliis succumberet? Vos de P. Africano 17370 XXXVIII, 6, 56| Gracchi quidem oratio aut Petilliorum accusatorum Africani aut 17371 XXXVIII, 6, 56| convenit: alii M. Naevium, alii Petillios diem dixisse scribunt, non 17372 XL, 1, 8| iam non occultis a fratre petimur insidiis; nocte cum armatis 17373 VII, 5, 30| si secundis rebus nostris petissemus, sicut coepta celerius, 17374 IX, 2, 11| erat. Ut quidem tu quod petisti per pactionem habeas, tot 17375 XXX, 4, 24| praeda. cum quidam pacis petitae, alii indutiarum - necdum 17376 XLIII, 2, 22| milia passuum ab urbe trans Petitarum amnem posuit castra. Ibi 17377 VII, 5, 32| Samnitibus triumphum mecum petite."~ ~33. 17378 XXII, 5, 35| ac multum recusantem ad petitionem compellit. Is proximo comitiali 17379 IV, 4, 25| album in vestimentum addere petitionis causa liceret. Parva nunc 17380 III, 6, 44| est. Notam iudici fabulam petitor, quippe apud ipsum auctorem 17381 III, 6, 47| et ultro querente pauca petitore quod ius sibi pridie per 17382 XXXIX, 3, 36| delegerant maritima oppida, se petitos credentes, in eos, quorum 17383 XXII, 1, 1| Hannibalem ab Romanis odia; petitusque saepe principum insidiis, 17384 XLIV, 3, 32| ad praesidium Pythoi et Petrae, quibus praepositi erant 17385 XXIII, 6, 43| Herennium Bassum et Herium Pettium ad conloquium evocatos permissuque 17386 III, 6, 46| sed, ut iam sciret non id petulantiae suae sed Verginio absenti 17387 XLIV, 3, 46| restagnantes faciunt <amnes. arx> Phacus in ipsa palude, qua proxima 17388 XXXII, 2, 14| oppidum protinus nomine Phaecam, situm inter Gomphos faucesque 17389 XXXVI, 2, 13| primo prope impetu capto Phaestum eadem celeritate capit. 17390 XXXIII, 1, 4| cladi iterum a Macedonum phalange ad Atragem vi pulsos Romanos 17391 XXXI, 5, 39| silvestria circa, incommoda phalangi maxime Macedonum, quae nisi 17392 XXXVII, 6, 40| armati. ad latus dextrum phalangitarum mille et quingentos Gallograecorum 17393 XXXVII, 6, 42| equitem et quos appellant phalangitas erant, usque ad mediam aciem 17394 XXXVII, 6, 40| sagittarii. ab laevo cornu phalangitis adiuncti erant Gallograeci 17395 XLII, 5, 65| demessis Crannonis segetibus in Phalannaeum agrum transeunt. ibi cum 17396 XLII, 4, 54| incenso oppido profectus ad Phalannam castra movit, inde postero 17397 XXI, 1, 8| vano intercidente telo. Phalarica erat Saguntinis missile 17398 XXXIV, 2, 14| ut emissis soliferreis phalaricisque gladios strinxerunt, tum 17399 XLII, 4, 51| duces sequebatur, Susum Phalasarnaeum et Syllum Gnosium. et Leonides 17400 IX, 8, 46| nobilium anulos aureos et phaleras deponerent. Ex eo tempore 17401 XLIV, 2, 26| copia esset. ipse equos phalerasque et sagula donum principibus 17402 XLIII, 1, 5| viginti pondo et duo equi phalerati cum agasonibus et equestria 17403 XXX, 3, 17| clavo tunicis, equos duo phaleratos, bina equestria arma cum 17404 XLIV, 2, 14| aureae quattuor pondo, equus phaleratus armaque equestria. secundum 17405 XXXII, 2, 15| Primam urbem Thessaliae Phaloriam est adgressus. Duo milia 17406 XLIV, 2, 28| tempore ad classem reverti; Phanis se eos expectaturum. triduum 17407 XLIII, 2, 21| ignominiam corrigere cupiens Phanotam, Epiri castellum, adortus 17408 XLV, 3, 26| est profectus. ubi prima Phanote ei dedita est omni multitudine 17409 XXXII, 3, 18| habebat. Phocidis primo impetu Phanoteam sine certamine cepit. Anticyra 17410 XLIII, 2, 23| Appium tamen ab obsidione Phanotes fama ducentis ad Stratum 17411 XXXV, 3, 30| portarum itineribus quae Pharas quaeque Barbosthenem ferunt 17412 XXXI, 5, 41| locis subicientes eos castra Pharcadoni urbi videret, ipse paulo 17413 XXII, 5, 33| ad deposcendum Demetrium Pharium, qui bello victus ad eum 17414 XXXIII, 1, 6| Quinctius circa Thetideum Pharsaliae terrae posuisset castra, 17415 XXXVI, 2, 14| est progressus. venienti Pharsalus et Scotusa et Pherae quaeque 17416 XXXVII, 4, 23| confinio Lyciae et Pamphyliae Phaselis est; prominet penitus in 17417 XXVIII, 2, 7| commeatibus sumptis Phliunta Pheneumque petit. et iam cum Heraeam 17418 XXXVI, 2, 14| Pharsalus et Scotusa et Pherae quaeque in eis praesidia 17419 XXXII, 2, 14| sese qui Argenta quique Pherinium et Timarum et Ligynas et 17420 XXV, 2, 7b| maturandae eius intervenit. Phileas Tarentinus diu iam per speciem 17421 XLII, 5, 55| atque Athenaeo fratribus, Philetaero fratre relicto Pergami ad 17422 XXXIII, 2, 13| tacentibus 'quid? nobis' inquit, 'Philippe, reddisne tandem Pharsalum 17423 XXXVII, 7, 59| septuaginta, nummos aureos Philippeos centum quadraginta milia, 17424 XLV, 2, 22| et, quemadmodum Antiochi Philippique bello pro vobis adversus 17425 XXXIX, 2, 25| controversiam autem veniebant Philippopolis Tricca Phaloria et Eurymenae 17426 XXV, 6, 28| praefectos Epicydis Polyclitum et Philistionem et Epicyden, cui Sindon 17427 XLV, 2, 25| legationis erant. partim cum Philocrate renuntiare Rhodum legationem 17428 XLV, 2, 25| fierent nec socii permanerent. Philocrates et Astymedes principes legationis 17429 XXVII, 5, 22| prorogatum et L. Veturio Philoni est ut pro praetore Galliam 17430 XXXII, 5, 33| reddendas urbes quas post Philopatoris Ptolomaei mortem occupavisset. 17431 XLIII, 2, 23| Interim Clevas adsumpto Philostrato, qui [DC ex] Epirotarum 17432 XLIII, 2, 23| depopulationem profecti; Philostratus cum cohorte sua in insidiis 17433 XXXVII, 3, 12| moenia, iam omnibus fessis Philota quoque praefecto praesidii 17434 XXXIII, 2, 14| profectus inde extemplo per Phliasiorum fines nocte Cleonas insciis 17435 XXVIII, 2, 7| unde commeatibus sumptis Phliunta Pheneumque petit. et iam 17436 XXXIII, 2, 15| iis quoque qui Pellenen Phliuntaque depopulati erant, incompositi 17437 XXXVIII, 4, 39| praecipuo honore habuerunt. Phocaeensibus et ager, quem ante bellum 17438 XXXVII, 5, 32| indignum facinus esse, Phocaeensis, numquam fidos socios, semper 17439 XXXVII, 4, 21| Bacchium vocant - imminet urbi Phocaeensium --, appulerunt et, quibus 17440 XXXII, 3, 21| urbes? Quid ita Locridem Phocidemque? Quid ita nunc Elatiam oppugnari 17441 XXXVI, 3, 15| Acarnania et cum Locride Phocis et Boeotia adiunctaque insula 17442 XXXIV, 4, 38| trifariam divisum: parte una a Phoebeo, altera a Dictynnaeo, tertia 17443 XXXVII, 3, 16| praetervecti moenia portum Phoenicunta, minus duum milium spatio 17444 XXXVI, 5, 45| Romani Chium petentes, Phoenicuntem primum portum Erythraeae 17445 XXXVIII, 2, 17| insueta sunt, Graeci et Phryges et Cares timeant; Romanis 17446 XXXVII, 6, 40| habitu; Syri plerique erant Phrygibus et Lydis immixti. ante hunc 17447 XXXIII, 4, 32| Thessalos, Perrhaebos, Achaeos Phthiotas'. percensuerat omnes gentes 17448 XXXIII, 1, 5| Quinctius ad Thebas Phthioticas castra cum movisset, spem 17449 XXXIII, 1, 6| ierunt. Romani <ad> Eretriam Phthiotici agri, Philippus super amnem 17450 XXXIII, 1, 3| movit castra. transgresso in Phthioticum agrum quingenti Gortynii 17451 XLV, 3, 26| deditionem recepit. nec Phylace nec Horreum oppugnationem 17452 XLV, 3, 26| Passaronem et Tecmonem et Phylacen et Horreum receptis primum 17453 IX, 2, 10| et hostium irae offerre piaculaque pro populo Romano dare. 17454 XXXI, 2, 12| inventum foret, expleri ac piacularia, si videretur, sicut ante 17455 XLII, 1, 3| in templum <locarentur> piaculariaque Iunoni fierent. quae ad 17456 I, 5, 26| pecunia publica. Is quibusdam piacularibus sacrificiis factis quae 17457 VII, 1, 3| Mamerco iterum consulibus, cum piaculorum magis conquisitio animos 17458 II, 4, 38| spectaculo, violaturi simus ludos piaculumque merituri; ideo nos ab sede 17459 VI, 4, 23| sententia nec a dis tam piae preces auditae sunt. primam 17460 VI, 5, 34| doloris, quippe nec satis piam adversus sororem nec admodum 17461 XXXVIII, 1, 6| ardentibus facibus, alii stuppam picemque et malleolos ferentes, tota 17462 X, 2, 10| cunctanter foedus ictum cum Picenti populo est.~ ~11. 17463 X, 2, 11| immerito terribile erat, fama, Picentium novorum sociorum indicio, 17464 XXVII, 1, 4| eburnea, reginae pallam pictam cum amiculo purpureo.~ Multa 17465 XLIII, 1, 4| dicitur; tabulis quoque pictis ex praeda fanum Aesculapi 17466 VII, 2, 10| eximium, versicolori veste pictisque et auro caelatis refulgens 17467 XXXVII, 7, 51| maximum fuit et Q. Fabium Pictorem flaminem Quirinalem, quale 17468 I, 6, 32| nuntius populi Romani; iuste pieque legatus venio, verbisque 17469 XXX, 5, 30| domus decus insigne virtutis pietatisque eximiae cepisti; amissas 17470 X, 4, 31| malebant. Quinam sit ille quem pigeat longinquitatis bellorum 17471 XXI, 3, 25| oppugnandarum urbium artes rudis, pigerrima eadem ad militaria opera, 17472 XXIX, 7, 36b| quae publicari poterant pigneranda poenae praebebant.~ ~37. 17473 XXIV, 1, 1| erant, velut obsidibus datis pigneratos haberent animos, pauci magis 17474 XXI, 2, 21| uterque miles, velut mutuis pigneribus obligati stipendia facerent. 17475 XLIII, 2, 16| consecravit, quod in multa pignoribusque eius, qui tribunum appellasset, 17476 XXXIX, 1, 13| patientes dedecoris sint et pigriores ad facinus, pro victimis 17477 XXI, 4, 35| segniter agmen incederet pigritiaque et desperatio in omnium 17478 XLIV, 3, 42| fugientes texit et Romanis pigritiem ad sequendum locis ignotis 17479 XXXI, 1, 7| nobis non deficient. si piguisset vos in Africam traicere, 17480 XXXIV, 1, 3| cum fuit, negastis hoc piis precibus earum. at non pietas 17481 XXVII, 3, 14| conglobatae beluae faciebant pilaque in eas conici iussit. haesere 17482 XL, 4, 51| locavit usus: portum et pilas pontis in Tiberi, quibus 17483 V, 4, 25| ferunt matronis habitum ut pilento ad sacra ludosque, carpentis 17484 XXIV, 2, 16| quisque fores. prolata omnia. pilleati aut lana alba velatis capitibus 17485 XXXIII, 3, 23| Placentinorumque colonorum turba, pilleatorum currum sequentium. aeris 17486 XXX, 7, 45| Scipionem triumphantem est pilleo capiti imposito Q. Terentius 17487 VII, 2, 16| tibi promissa praestet", piloque posito stricto gladio in 17488 XXXVIII, 2, 20| praeceperat animo, ingentem vim pilorum, velitarium hastarum, sagittarum 17489 XLII, 3, 32| centuriones, qui primos pilos duxerant, citati tribunos 17490 I, 3, 7b| iisque exta apponerentur, Pinarii extis adesis ad ceteram 17491 I, 3, 7b| ministerium dapemque Potitiis ac Pinariis, quae tum familiae maxime 17492 XXIV, 2, 16| postquam Romam rediit, pingi iuberet in aede Libertatis 17493 VIII, 3, 16| opera Romanorum, religata ad pinnam muri reste suspensus, manibus 17494 XXII, 5, 33| Insubribus gererentur. Ad Pinnem quoque regem in Illyrios 17495 XXI, 3, 30| quos cernant legatos non pinnis sublime elatos Alpes transgressos. 17496 II, 4, 38| merituri; ideo nos ab sede piorum, coetu concilioque abigi? 17497 XXXVII, 4, 27| ictu superstantium rupibus piratarum essent, diem trivere. tandem 17498 XXXVII, 4, 28| audivit et ad Myonnesum piratas persecutos Teiorum agrum 17499 XXXIV, 3, 32| Maleum infestum navibus piraticis fecisti et plures prope 17500 XXXVII, 4, 27| institit sequi; apparuit deinde piraticos celoces et lembos esse. 17501 V, 4, 28| haud procul freto Siculo a piratis Liparensium excepti devehuntur 17502 XXXII, 2, 13| evastata oppida sunt Phacium Piresiae Euhydrium Eretria Palaepharsalus. 17503 XLV, 3, 26| Taulantios, Dassaretiorum Pirustas, Rhizonitas, Olciniatas, 17504 XLV, 1, 13| regiis> disceptatum inter Pisanos Lunensesque legatos est, 17505 XLI, 3, 19| Mucius cum iis, qui Lunam Pisasque depopulati erant, bellum 17506 XXXIX, 5, 44| duae, Potentia in Picenum, Pisaurum in Gallicum agrum, deductae 17507 XXVI, 8, 45b| aestum decedere, quod per piscatores Tarraconenses, nunc levibus 17508 XXV, 5, 23| tali re fecit. deinde in piscatoria quidam nave retibus operti 17509 XXIII, 1, 1| haud procul litore naves, piscatoriae pleraeque, conspectae peritis 17510 XLII, 1, 2| sub existentibus glaebis pisces emersisse. ob haec prodigia 17511 XXV, 3, 12| magnum ex terra frugifera; piscibus atque avibus ferisque quae 17512 XXIII, 5, 32| dictio erat tribunalia ad Piscinam publicam posuerunt; eo vadimonia 17513 XXXII, 3, 22| ab liberis temperaverint. Pisias Pellenensis erat: filium 17514 XXXVIII, 2, 13| castris perventum. In finibus Pisidarum posita urbs est, in ea parte, 17515 XXXV, 2, 13| omnibus terrestribus copiis ad Pisidas, qui circa Sidam incolunt, 17516 XXXVII, 7, 54| Lycaonia et Phrygia utraque et Pisidia omnis et Chersonesus, quaeque 17517 XXXVII, 7, 56| castella, agri, qui ad Pisidiam vergunt, nisi quae eorum 17518 XXXI, 6, 44| ut omnia quae adversus Pisistratidas decreta quondam erant eadem 17519 XXXIII, 3, 28| pro indicio Zeuxippum et Pisistratum nominaverunt nullo adiecto 17520 XL, 4, 37| aliquanto magis infamis mors Pisonis coepit esse; et testes exsistebant, 17521 XXXIII, 2, 18| miserunt: Galli et Mniesutae et Pisuetae et Tarmiani et Theraei ex 17522 VIII, 4, 22| in] insulas Aenariam et Pithecusas egressi, deinde in continentem 17523 XXVIII, 7, 37| iussit. inde navibus ad Pityusam insulam centum milia ferme 17524 VIII, 1, 6| pariter sit: 'bene habet; di pium movere bellum. est caeleste 17525 IV, 5, 42| tribunorum quam Hortensi tam placabile ad iustas preces ingenium 17526 XXXVI, 4, 32| asper, ita, si cederes, idem placabilis. omissa contentione vocis 17527 XXVII, 7, 37| respondissent donoque divam placandam esse, aedilium curulium 17528 I, 4, 20| sed iusta quoque funebria placandosque manes ut idem pontifex edoceret, 17529 VIII, 5, 33| mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis appello 17530 XL, 1, 13| iratus negasses, utrum, ut placarem te, danda opera fuit, ut 17531 VIII, 5, 33| dictatorem quam magistro equitum placarent, iussi de tribunali descendere 17532 III, 2, 9| intolerandamque facere; quam placatam reconciliatamque patribus 17533 II, 5, 60| propter ducem patribus quoque placatior exercitus rediit, sibi parentem, 17534 XXXII, 2, 9| divinis operam dederunt placatisque diis in provincias profecti 17535 XXII, 4, 30| legionesque restituo. tu, quaeso, placatus me magisterium equitum, 17536 V, 2, 13| apparari poterat stratis lectis placavere. privatim quoque id sacrum 17537 XXIII, 1, 8| deprecando magis quam purgando placavit, victusque patris precibus 17538 XXX, 3, 16| his condicionibus' inquit 'placeatne pax triduum ad consultandum 17539 IV, 3, 18| Tolumnius, quamquam suorum magis placebant consilia, ne longinquam 17540 XXXVIII, 4, 38| disceptando, aut, si utrisque placebit, bello.' De Hannibale Poeno 17541 VII, 5, 35| peregero, tum quibus eadem placebunt in dextram partem taciti 17542 VI, 5, 40| rogationes" inquit, "nostras, seu placent seu displicent, seu utiles 17543 XLI, 1, 2| viderunt, duo simul praesidia, Placentinae cohortis et manipulorum 17544 XXXII, 4, 26| prope annum Cremonensibus Placentinisque cogendis redire in colonias, 17545 XXXIII, 3, 23| convertit oculos Cremonensium Placentinorumque colonorum turba, pilleatorum 17546 XXXIV, 6, 56| Ligurum decem milia in agrum Placentinum venisse et eum usque ad 17547 II, 3, 31| reiecta relatio esset, "non placeo" inquit, "concordiae auctor. 17548 XXII, 4, 27| aut, si maiora intervalla placerent, partitis temporibus alterius 17549 X, 1, 6| pontifices ea tempestate essent placeretque augeri sacerdotum numerum, 17550 XL, 4, 46| quod omnibus nobis egregie placetis, quam, quod alter alteri 17551 XXXVI, 2, 12| regem convenerunt. quos placida oratione territos cum permulsisset, 17552 III, 2, 15| Accipiunt civitatem placidiorem consules C. Claudius Appi 17553 III, 2, 14| agerent, nihil eisdem illis placidius aut quietius erat. Benigne 17554 III, 6, 45| vociferantemque Icilium submovet. Placidum quoque ingenium tam atrox 17555 XXIII, 1, 2| defectionis ab Romanis consilium placiturum nullo modo, nisi necessarium 17556 XXX, 3, 16| consultandum dabitur. si placuerit, mecum indutias facite, 17557 XXI, 1, 6| re publica rettulissent placuissetque mitti legatos in Hispaniam 17558 XLII, 2, 26| missi A. Terentius Varro C. Plaetorius C. Cicereius. ex Asia, qui 17559 XXXVIII, 2, 21| fundebatur, et foediores patebant plagae, et candor corporum magis 17560 XXXVIII, 2, 21| Sed non tam patentibus plagis moventur; interdum insecta 17561 XXXIX, 1, 6| vestem stragulam pretiosam, plagulas et alia textilia, et quae 17562 XXV, 2, 11| in campo sitam habetis; planae et satis latae viae patent 17563 XXXVIII, 3, 28| duodeciens campum Martium planaque urbis inundavit. Ab Cn. 17564 XXXIV, 3, 29| simul a portu, unde aditus planior erat, ut distenderent ab 17565 I, 6, 33| haud parvum munimentum a planioribus aditu locis, Anci regis 17566 XXXIV, 4, 38| tyranni nuper locis patentibus planisque obiecerant murum: altiora 17567 XXXIX, 2, 28| potest. disertissime enim planissimeque in eo scriptum est Chersonesum 17568 XLIV, 1, 6| restagnans Baphyri amnis, partem planitiae aut Iovis templum aut oppidum 17569 XXVII, 8, 51| litteris recitatis, ipse planius omnia quae acta erant exposuit 17570 XL, 3, 30| constiterunt. campus erat planus omnis et aptus pugnae. ibi 17571 XXXIII, 1, 2| extollente verbis. rogatio inde a Plataeensi Dicaearcho lata recitataque < 17572 XXV, 5, 25| muro saepta; portis regione platearum patentibus stationes praesidiaque 17573 XXVIII, 2, 7| editi monuerant sed serius Platoris fraude ex specula elati; 17574 XXXV, 5, 43| favore multitudinis cum plausibus clamoribusque et quibus 17575 XLV, 4, 40| aliquanto summa ex numero plaustorum ponderibusque auri, argenti 17576 XXXVIII, 4, 40| prodebat. Ipsa etiam onera plaustraque, ut fors tulit, his aut 17577 V, 6, 40| iussit, virgines sacraque in plaustrum imposuit et Caere quo iter 17578 XLV, 1, 1| auditis clamor cum ingenti plausu ortus; ludis relictis domos 17579 IV, 6, 53| favor circumstantis populi plausuque et adsensu cum vocibus militum 17580 XXXIII, 4, 32| gaudio tantus cum clamore plausus est ortus totiensque repetitus 17581 XLV, 1, 1| increvit; postremo clamor plaususque velut certo nuntio victoriae 17582 XXII, 4, 26| et duabus aedilitatibus, plebeia et curuli, postremo et praetura, 17583 IV, 1, 4| enim in re est aliud, si plebeiam patricius duxerit, si patriciam 17584 VI, 5, 30| quibus aequatus patriciorum plebeiorumque numerus. ex patribus creati 17585 IV, 1, 3| est? Et perinde hoc valet, plebeiusne consul fiat, tamquam servum 17586 III, 5, 33| sibi ingenium induerat ut plebicola repente omnisque aurae popularis 17587 III, 9, 68| forte adsentatores publicos, plebicolas istos, qui vos nec in armis 17588 XLV, 2, 24| voluntatem a facto --, omnes plectamur: si alii principum nostrorum 17589 VIII, 1, 8a| nos potius nostro delicto plectemur quam res publica tanto suo 17590 XXXVIII, 6, 51| Syracusanorum hibernorum et Locris Pleminianum tumultum cum ad fidem praesentium 17591 XXIX, 4, 17| improbitatem esse voluit - Pleminios fecit; omnes rapiunt, spoliant, 17592 XXVI, 2, 7| autem erant adhortatione plenae: profectionem suam quae 17593 IV, 6, 59| dedere scalas admovendi, plenaque hostium cuncta erant, et 17594 XXXV, 5, 49| videretis vix duarum male plenarum legiuncularum instar in 17595 VI, 3, 18| noctuque consilia agitat, plenior aliquanto animorum irarumque 17596 XLI, 3, 28| exercitum salvom atque incolumem plenissimum praeda domum reportavit; 17597 XXVIII, 7, 35| medio virium robore, quod plenius nitidiusque ex morbo velut 17598 XXXIV, 2, 15| revehitur et signa prae se ferri plenoque gradu ad castra hostium 17599 XXVIII, 3, 14| signa legionum fulgentia plenosque hostium campos vidit, equitatum 17600 V, 1, 6| urbibus necessaria est, quarum plerasque munitionibus ac naturali 17601 X, 1, 3| urbes munitas, Milioniam, Plestinam, Fresiliam intra dies paucos 17602 XLIV, 3, 32| filiis duobus, Scerdilaedo Pleuratoque, et Caravantium fratrem 17603 XXVIII, 2, 5| nuntiabantur res: et Scerdilaedum Pleuratumque motos esse, et Thracum maxime 17604 IX, 5, 22| Romanus per deditionem, Plistica per vim Samnis potitur.~ ~ 17605 IX, 5, 22| nequiquam defendi rebantur, ad Plisticae obsidionem redeunt intraque 17606 XXXVIII, 2, 18| inde exercitum consul ad Pliten intendit; deinde ad Alyattos 17607 XXII, 2, 14| strepunt aures clamoribus plorantium sociorum, saepius nostram 17608 XXIII, 6, 42| victore sed praesente te, cum ploratum prope coniugum ac liberorum 17609 XXXI, 5, 39| hosti. movere itaque ex Pluinna Romani et ad Osphagum flumen 17610 XXXI, 5, 39| agris erat convexit; inde ad Pluinnam est progressus, nondum comperto 17611 XXXVIII, 1, 7| Scintillam levem ignis inditam plumae folle fabrili ad caput fistulae 17612 XL, 3, 29| inventae sunt, operculis plumbo devinctis. litteris Latinis 17613 XXIV, 4, 34| esset gravique libramento plumbum recelleret ad solum, suspensa 17614 XXVI, 6, 33| agendum esse ut eorum unus pluresve rogationem ferant ad plebem 17615 XXXIII, 3, 29| latrociniis per civitates mittit. plurimae caedes circa Copaidem paludem 17616 VII, 2, 15| silvasque vertunt fugam plurimique ibi a fallaci equitum specie 17617 XXIX, 6, 29| aetatis suae regum hic fuerit plurimumque rem Romanam iuverit, operae 17618 XXXIV, 2, 17| opulentam civitatem, vineis et pluteis cepit.~ ~18. 17619 X, 5, 38| est consaeptus cratibus pluteisque et linteis contectus, patens 17620 XXI, 7, 61| pedes alta iacuit adeoque pluteos ac vineas Romanorum operuerat 17621 XXI, 6, 56| nihil sensere obstrepente pluvia aut, quia iam moveri nequibant 17622 XLIV, 1, 8| hibernis idem incitatus pluviis et supra rupes ingentis 17623 X, 5, 42| legiones hostium fudisset, pocillum mulsi priusquam temetum 17624 XXXIX, 5, 43| saevum atque atrox: inter pocula atque epulas, ubi libare 17625 XL, 4, 47| iuberet dari. epotis primis poculis iterum poposcerunt, magno 17626 XXIII, 4, 24b| quo sollemnibus libarent poculumque idem sacerdoti esset ac 17627 XXVII, 5, 25| aequantibus eos Campanorum noxae poenaeque. senatus consultum in sententiam 17628 XXVIII, 1, 1| tempestate sic habebant Romani Poenique: Hasdrubal Gisgonis filius 17629 XL, 3, 27| quod Galli, quod Macedones Poenive non audeant, Ligustinus 17630 XXIII, 5, 35| habituros ne quid ab Romano Poenove periculi esset. Cumani, 17631 XXVII, 7, 37| discerent conditum ab Livio poeta carmen, tacta de caelo aedis 17632 XXXVIII, 6, 56| Scipionum dicuntur esse, tertia poetae Q. Ennii. Nec inter scriptores 17633 0, Prae, 6| conditam condendamve urbem poeticis magis decora fabulis quam 17634 0, Prae, 13| deorum dearumque, si, ut poetis, nobis quoque mos esset, 17635 XXXIX, 2, 25| et castella Athenaeum et Poetneum.~ ~26. 17636 XL, 4, 51| Capitolio, columnasque circa poliendas albo locavit; et ab his 17637 VI, 4, 26| precamur; in nos quid arma polleant vestra, si patiendo experiundum 17638 IX, 5, 20| sed iura etiam Romana late pollebant.~ ~21. 17639 V, 7, 54| Etruria, tantum terra marique pollens atque inter duo maria latitudinem 17640 I, 5, 23| illi terra, plurimum mari pollent. Memor esto, iam cum signum 17641 XXXIX, 1, 7| circo instabilis in signum Pollentiae procidit atque id deicit. 17642 I, 5, 24| ferito quanto magis potes pollesque." Id ubi dixit porcum saxo 17643 VIII, 6, 37b| constat nec quemquam ferme ex Pollia tribu candidatum Papiriam 17644 VIII, 6, 37b| Polliam antiquarunt legem: Polliae sententia fuit puberes verberatos 17645 VII, 2, 16| urbemque praedae do, si mihi pollicemini vos fortiter in acie operam 17646 IV, 6, 48| tribuni. Suadendo monendo pollicendoque, gratum id singulis privatim, 17647 XLII, 4, 53| quaeque suis et frumentum pollicendum ad bellum. omnibus gratiae 17648 VIII, 1, 4| ferociter non suadenti solum sed pollicenti clamore et adsensu omnes 17649 XXXVIII, 3, 33| futuram, si id fecisset, pollicentis, et illos nihil indicta 17650 XXXVI, 1, 7| infidelem nec segnem operam polliceor. dii approbent eam sententiam, 17651 XXIII, 1, 5| evenisse Romanis nuntiassent pollicerenturque omnia quae ad bellum opus 17652 XXVI, 5, 30| desisse ad Marcellum transire pollicerique se urbem cum vellet ei tradituros; 17653 V, 4, 25| habitis communi decreto pollicitae tribunis militum aurum et 17654 XXXI, 3, 25| quo spectasset tam benigna pollicitatio auxiliumque oblatum adversus 17655 XLII, 3, 38| Antiochi deinde bello, decepti pollicitationibus regiis, adversus populum 17656 XXXVII, 4, 27| milia vasorum vini esse pollicitos. Teum ex medio cursu classem 17657 XLII, 2, 26| egregie <in> fide permanere pollicitosque omnia, quae populus Romanus 17658 XLIV, 2, 14| finiendo cum Romanis bello, eis pollicitum deprecatorem apud senatum 17659 XXI, 6, 50| Carthaginiensium conata exposuit pollicitusque est, quo animo priore bello 17660 XXVII, 6, 29| Iulius Caesar L. Licinius Pollio L. Cincius Alimentus cum 17661 X, 1, 6| ipsos visuros ne sacra sua polluantur; id se optare tantum ne 17662 XXXI, 4, 30| simul divina humanaque iura polluerit ut priore populatione cum 17663 VI, 5, 41| opus sit, omnes caerimonias polluimus. volgo ergo pontifices, 17664 VIII, 5, 34| posteros accusaturos, cum polluta semel militari disciplina 17665 X, 3, 23| volgata dein religio a pollutis, nec matronis solum sed 17666 XXXVI, 3, 19| decem milibus militum, quos Polybio auctore traiecisse secum 17667 XXXIII, 1, 10| potissimum numero credidimus sed Polybium secuti sumus, non incertum 17668 XXV, 6, 28| secum praefectos Epicydis Polyclitum et Philistionem et Epicyden, 17669 XXVII, 6, 31| Arato adempta uxor nomine Polycratia ac spe regiarum nuptiarum 17670 XXVII, 6, 32| armatorum cum Menippo et Polyphanta ducibus ad praesidium sociorum, 17671 XXVIII, 2, 5| urbem agrum depopulatum. Polyphantam cum modica manu in Boeotiam, 17672 XXXVII, 4, 26| praeparatam absumpta. his fretus, Polyxenida cum classe ad temptandam 17673 XXXV, 5, 50| militum et cum omni classe Polyxenidan mittit, ipse paucos post 17674 II, 3, 17| tum viribus etiam auctis Pometiae arma inlata. Et cum vineis 17675 I, 9, 55| impensas regis animus; itaque Pometinae manubiae, quae perducendo 17676 II, 5, 54| sellam nihil aliud quam pompam funeris putent; claris insignibus 17677 XXXIV, 2, 9| divo Caesare post devictos Pompei liberos adiecti. nunc in 17678 XXX, 7, 45| Felicis Sullae Magnique Pompeii patrum memoria, coeptum 17679 IX, 8, 38| Campaniam acta cum adpulsa Pompeios esset, socii inde navales 17680 IX, 4, 17| vita, sicut Magnum modo Pompeium, vertenti praebuit fortunae? 17681 XLII, 5, 65| certamine opprimi posse. L. Pompeius tribunus militum praeerat, 17682 XL, 3, 29| in altera libros Numae Pompilii inesse. eas arcas cum ex 17683 IV, 5, 44a| tribuni plebi, ante omnes Pompilius Antistiusque, repulsa suorum 17684 XL, 3, 29| in altera Numam Pompilium Pomponis filium, regem Romanorum, 17685 VII, 2, 15| Eodem anno duae tribus, Pomptina et Publilia, additae; ludi 17686 II, 4, 34| retentae sunt; in Volscis Pomptinoque ne emi quidem potuit; periculum 17687 IV, 4, 25| agrorum timentes in Etruriam Pomptinumque agrum et Cumas, postremo 17688 VI, 1, 5| conabantur. Ostentabatur in spem Pomptinus ager, tum primum post accisas 17689 VI, 5, 40| quem urgeat fames venenum ponat cum cibo et aut abstinere 17690 VI, 3, 15| excuti iubetis potius quam ponatis, nisi aliqua fraus subest? 17691 V, 6, 48| adiecta indignitas est: pondera ab Gallis allata iniqua 17692 V, 6, 48| additus ab insolente Gallo ponderi gladius, auditaque intoleranda 17693 XLV, 4, 40| summa ex numero plaustorum ponderibusque auri, argenti generatim 17694 XXIV, 5, 35b| castra circa Acrillas urbem ponebat. munientibus supervenit 17695 IX, 8, 38| quo tum summa rei bellicae ponebatur, dubium cuiquam erat. Sed 17696 XXVIII, 3, 13| iis tamen tantum virium ponendum ut mutando fidem, quae cladis 17697 X, 2, 9b| factum. Id ne pro certo ponerem vetustior annalium auctor 17698 VIII, 2, 13a| illa aetate res, in foro ponerentur.~ ~ 17699 VII, 6, 38| Capitolio in Iovis cella poneretur; fuit pondo viginti quinque. 17700 XXV, 4, 16| extemplo ad Hannibalem misit ponique cum captis simul fascibus 17701 IX, 7, 34| contemptu deorum hominumque ponis. Ego te, Appi Claudi, pro 17702 XLV, 2, 24| tamquam tris sententias ponite: duae nos absolvunt, una 17703 IX, 6, 28| dictatorem dictum. Suessa et Pontiae eodem anno coloniae deductae 17704 XXVII, 3, 10| Ariminenses, et ab altero mari Pontiani et Paestani et Cosani, et 17705 IX, 6, 28| Auruncorum fuerat; Volsci Pontias, insulam sitam in conspectu 17706 XL, 2, 20| Cappadocis et Pharnacis Pontici. nec ultra quicquam eis 17707 XL, 2, 21| vulgatae opinioni crediderat Ponticum simul et Hadriaticum mare 17708 X, 1, 7| insignes inter alias feceritis, pontificalia atque auguralia insignia 17709 X, 1, 7| legetur, si auguratum aut pontificatum adieceritis, non sustinebunt 17710 XXXIII, 5, 42| quaestores ab auguribus pontificibusque quod stipendium per bellum 17711 XXX, 1, 1| dissuadendi locus esset; iuris pontificii peritissimus; super haec 17712 XLII, 5, 56| quinqueremes, duae ab Heraclea ex Ponto triremes, quattuor Chalcedone, 17713 XXV, 3, 12| occisa tua deferet amnis in pontum magnum ex terra frugifera; 17714 XXVI, 2, 9| Albano atque arce Aefulana ponuntur. inter hunc tumultum Q. 17715 XLII, 2, 22| gratia consulis absentis et Popiliae familiae precibus victus, 17716 XXVII, 1, 4| Genucium, P. Poetelium, P. Popillium. dona tulere togam et tunicam 17717 XXVI, 1, 6| L. Porcius Licinus et T. Popillius legati, pro vallo acriter 17718 XXII, 6, 48| aciem, tergaque ferientes ac poplites caedentes stragem ingentem 17719 XXII, 7, 51| vivos succisis feminibus poplitibusque invenerunt nudantes cervicem 17720 XXXVI, 1, 7| traiecturum te praebens et, si res poposcerit, traiecturus. haec suadeo, 17721 VII, 6, 40| adoravi veniamque supplex poposci ut mihi de vobis concordiae 17722 XXXVIII, 6, 55| legem promere non auderent, poposcisse clavis et se aperturum aerarium 17723 VI, 4, 24| inquit, 'milites, pugna quam poposcistis? quis homo, quis deus est, 17724 XXXVI, 3, 20| revocato extemplo milite finis populandi factus; castigati tantum 17725 XXX, 6, 37| bellum tenuissent tenerent, populandique finem eo die Romanus faceret: 17726 XXIII, 6, 43| populi Romani adducturum. Iis populandis et militem suum repleturum 17727 XLI, 2, 12| montes refugerunt, passimque populanti campestris agros consuli 17728 XXXVIII, 4, 37| quo velut tempestas eos populantis inferret. Itaque, ut quibus 17729 III, 2, 11| unus impetus tribunicios popularesque procellas sustinebat. Hoc 17730 VI, 3, 14| modo M. Manli sed facta, popularia in speciem, tumultuosa eadem, 17731 XXII, 5, 34| plebi insectatione principum popularibusque artibus conciliatum, ab 17732 III, 8, 63| supplicatum; et haec vaga popularisque supplicatio studiis prope 17733 XXVII, 6, 31| dies, eo magis etiam quod populariter dempto capitis insigni purpuraque 17734 XXXVIII, 3, 28| misericordiam parentium populariumque - desistere ab incepto voluerunt. 17735 VII, 5, 33| dignitatis memor; et, quo nihil popularius est, quibus artibus petierat 17736 XXXI, 4, 30| deploraverunt vastationem populationemque miserabilem agrorum: neque 17737 IV, 6, 55| eodem exercitu receptam, populationesque et praedas et in Aequis 17738 XXII, 1, 1| metu. Galli, quos praedae populationumque conciverat spes, postquam 17739 II, 5, 53| Latino agro posuerant castra populatique fines erant. Eos per se 17740 XLV, 4, 44| anno agro tantum Ligurum populato, cum hostes exercitus numquam 17741 II, 4, 39| passuum castris positis, populatur inde agrum Romanum, custodibus 17742 XXIII, 5, 32| invexisset eius se agrum populaturum, servos sub hasta venditurum, 17743 XXVIII, 8, 44| multum interest alienos populere fines an tuos uri exscindi 17744 XLI, 3, 27| nihil nisi senatus Romani populive iussu se locaturum <edixit> ++ 17745 XXVIII, 8, 45| commeatumque omnis generis, Populonenses ferrum, Tarquinienses lintea 17746 XXX, 7, 39| metum ingentem adduxit. Populonium inde cum pervenisset stetissetque 17747 XXVII, 8, 47| una M. Livi, altera L. Porci; neutris quicquam quo latius 17748 XXXIX, 5, 52| autem ante L. Valerii et M. Porcii censuram. trium clarissimorum 17749 XXIX, 4, 16b| oleae, ut Graecis mos est, porgentes ante tribunal cum flebili 17750 XL, 1, 4| consumpto navem praeparatam a Poride sopitis omnibus de tertia 17751 XXV, 4, 21| instructae et in longitudinem porrecta acies. clamantibus tribunis 17752 I, 1, 3| monte condidit quae ab situ porrectae in dorso urbis Longa Alba 17753 XXXIII, 1, 8| fronte demptum introrsus porrectis ordinibus duplicat, ut longa 17754 VIII, 2, 8b| considebant, sinistro crure porrecto, scuta innixa umeris, hastas 17755 XXI, 3, 28| quinquaginta latam a terra in amnem porrexerunt, quam, ne secunda aqua deferretur, 17756 VII, 1, 6| terrae hiatus ad deos manes porrigentem, se devovisse; equo deinde 17757 XXX, 4, 21| conciliis voces manus ad caelum porrigentium auditas en unquam ille dies 17758 XLV, 1, 12| salutasset dextramque Popilio porrigeret, tabellas ei Popilius <senatus 17759 XXIX, 3, 14| ortu solis ad occidentem porrigi visam: Tarracinae portam, 17760 XLV, 3, 29| occasu praeter Axium amnem porrigitur; Edessa quoque et Beroea 17761 X, 1, 8| plebeium et patricium fuit porroque erit. En unquam fando audistis 17762 XLIV, 2, 27| revocandum, qui pecuniam portabat, misit, velut nihil aliud 17763 XXXVIII, 4, 38| aut legatos aut obsides portabit. Milites mercede conducendi 17764 XXI, 2, 18| vobis bellum et pacem portamus; utrum placet sumite." Sub 17765 XXVIII, 8, 45| donum ex praeda Hasdrubalis portandum missi M. Pomponius Matho 17766 XLV, 4, 39| nuncupavit, merita dona portans redit. pars non minima triumphi 17767 XXXIX, 5, 49| et ex valle devia in viam portant, vix sibimet ipsi prae necopinato 17768 XXI, 3, 30| praeter instrumenta belli portanti quid invium aut inexsuperabile 17769 XXXVIII, 2, 18| possint, prae se agentis portantisque Olympum montem petere, ut 17770 XXXV, 2, 11| praeterquam quod iacula secum portat, equi sine frenis, deformis 17771 XXVII, 1, 4| iis quoque quae darentur portata, togae praetextae et terna 17772 XXIX, 3, 10| legati qui donum Delphos portaverant referebant et sacrificantibus 17773 IX, 1, 1| remaneret penes nos, Romam portavimus. Quid ultra tibi, Romane, 17774 I, 9, 55| imperii caputque rerum fore portendebat; idque ita cecinere vates 17775 XXVIII, 3, 11| pontificis. id quamquam nihil portendentibus dis ceterum neglegentia 17776 XXIX, 3, 10| fatis ominibus oraculisque portendentis sese victoriae compotes 17777 I, 3, 8| avium quae augurio regnum portenderant eum secutum numerum putant. 17778 V, 3, 15| insolitam crevit. Quidnam eo di portenderent prodigio missi sciscitatum 17779 XXIX, 3, 11| sibi spem populoque Romano portenderet. responsum esse ferunt per 17780 I, 7, 41a| quondam circumfuso igni portenderunt. Nunc te illa caelestis 17781 XXX, 6, 32| illis exeuntibus in aciem portendisse deos. adesse finem belli 17782 XXI, 3, 29| certaminis victoriam Romanis portendit. Ut re ita gesta ad utrumque 17783 XXVIII, 5, 27| fetus animalia edere vos portenta esse putatis: hoc est portentum 17784 III, 1, 5| est ardere plurimo igni, portentaque alia aut obversata oculis 17785 X, 5, 47| urbem atque agros, suffecit; portentoque iam similis clades erat, 17786 XXII, 8, 57b| hostium detrahunt templis porticibusque. Et aliam formam novi dilectus 17787 VI, 5, 35| superesset triennio aequis portionibus persolveretur; alteram de 17788 VIII, 1, 7| spolia capta ex hoste caeso porto.' quod ubi audivit consul, 17789 XXXII, 2, 7| Puteolisque, item Castrum portorium, quo in loco nunc oppidum 17790 XXXIX, 2, 26| insidiis legatorum et maritimis portubus frequentatis aut desertis, 17791 XXV, 2, 9| campo possent. et Philemenus portulae parte alia, qua commeare 17792 XXVII, 4, 15b| omnesque undique qui ad arcem portumque pugnabant in se converterunt.~ ~ 17793 XXXV, 4, 35| venire Lacedaemonem, cum res poscat, sed frequentes armatos 17794 VI, 2, 6b| quaeque alia [belli] tempora poscent provideat. Te, Ser. Corneli, 17795 XXVIII, 8, 42| Bruttii, frustra iam diu poscentem ab domo auxilia, an propinqua 17796 XXXVI, 4, 24| censuerant, T. Quinctio poscenti responderat, in Italia daturum, 17797 XXVI, 2, 12| convictus veris cum tormenta posci et parari videret, fassus 17798 IX, 6, 29| adigit, arma quaeque alia res poscit summa industria parat; nec 17799 I, 5, 24| Sagmina" inquit "te, rex, posco." Rex ait: "Pura tollito." 17800 XLIV, 1, 11| promunturiis, quorum maiori Posideum est nomen, minori Canastraeum. 17801 XXVIII, 8, 45| quadriremes, cum essent posirae ipse ita institit operi 17802 XXXIX, 2, 27| sit civitatium in Thracia positarum, multo verius esse, quae 17803 XLII, 3, 39| hospitalis ac benigna fuit, positisque sedibus consederunt.~ ~40. 17804 XXXII, 4, 25| Larisam eam arcem vocant - positoque ibi praesidio cum lucis 17805 XLIV, 1, 2| divortium itinerum castra posituri erant, deliberatio eius 17806 VIII, 1, 4| Romanis nos, ubi innverint, posituros arma? sin autem tandem libertatis 17807 XLIV, 2, 15| Rhodiorum nutu arma sumpturos positurosque Romanos esse. iam non deos 17808 I, 9, 58| mortua iugulatum servum nudum positurum ait, ut in sordido adulterio 17809 XXXIX, 1, 5| triumpho latam in aerario positurus esset, id aurum secerni 17810 I, 8, 46| iam usu haud dubie regnum possederat, tamen quia interdum iactari 17811 XXIV, 4, 25| procurator tenuerat pro domino possederit; proditus deinde ab eis 17812 V, 7, 50| fana omnia, quoad ea hostis possedisset, restituerentur terminarentur 17813 XXXI, 4, 31| defendendam missa erat per scelus possedit. comprobavimus ergo id facinus? 17814 XXXIX, 2, 25| cum <essent>, vi ademptae possessaeque ab Aetolis forent - nam 17815 XXXIII, 2, 18| regionem - Peraean vocant - possessam a maioribus suis, Pausistratum 17816 XXXIII, 4, 39| attineret quas a Philippo possessas Antiochus per occasionem 17817 VI, 5, 34| experientique animus esset, possessionemque honoris usurpati modo a 17818 XXXIX, 2, 24| querellae de urbibus suis ab eo possessis, et legatorum Eumenis regis 17819 IV, 6, 51| desiderium agrariae legis quae possesso per iniuriam agro publico 17820 XXV, 6, 38| sopitos per occasionem adgredi possetis. nec huius occasionis spem, 17821 VI, 5, 40| L. ille Sextius peteret, possetisne ferre Sextium haud pro dubio 17822 VI, 3, 18| insitum vobis est, sed usu possidemini. cur enim adversus externos 17823 XXIV, 6, 45| erat tam ditis hominis bona possidendi vendendique; ceterum, ut 17824 VI, 3, 14| a patribus iecit nec iam possidendis publicis agris contentos 17825 XXXIX, 2, 25| oppidis fuit: omnium enim iura possidendo per occasiones Aetoli miscuerant. 17826 VII, 3, 18| consulatus fiat, aut totum possidendum quam possessionem integram 17827 XXI, 5, 43| triumphis partum congestumque possident, id omne vestrum cum ipsis 17828 XXXVII, 6, 45| veniamque impetrare a victoribus possimus. maximo semper animo victis 17829 II, 5, 49| subigi populos posse. Fabii postera die arma capiunt; quo iussi 17830 VI, 4, 22| ad portam Esquilinam in posteram diem ad Satricum profectus. 17831 XL, 1, 6| pars ad dexteram, cum extis posterior ad laevam viae ponitur: 17832 I, 7, 36| tribus centuriis essent. Posteriores modo sub iisdem nominibus 17833 II, 3, 31| honores locus in circo ipsi posterisque ad spectaculum datus; sella 17834 XXVIII, 8, 43| pars eius in memoriam ac posteritatem promineat. maximo cuique 17835 XXXIX, 1, 5| eum, fore ut memoriae ac posteritati mandetur eiusdem collegii 17836 XXVI, 6, 34| vincula condendos ac de iis posterius consulendum: aliorum Campanorum 17837 XXVI, 6, 34| Tiberim emoti essent, ne ipsi posterive eorum uspiam pararent haberentve 17838 XXXI, 4, 30| inter prostratos iacere postes templorum. qualem terram 17839 XXXVIII, 4, 43| suis ablatos esse; parietes postesque nudatos, quos adorent, ad 17840 III, 9, 64| libertati plebis suas opes postferrent. Forte quadam utili ad tempus, 17841 VII, 5, 36| contionem; qui auctor omnia posthabendi dum occasio in manibus esset, 17842 VIII, 5, 34| observatum et Manliana imperia et posthabita filii caritas publicae utilitati 17843 XL, 1, 8| reseratae aures sunt, quae posthac secretis alterius ab altero 17844 XXXVIII, 4, 43| currum laturus et fixurus in postibus suis? Nihil est, quod se 17845 XXXIX, 5, 51| regios in vestibulo esse, postico, quod devium maxime atque 17846 XLV, 1, 6| tribus consciis fugae <per> posticum aedium in propincum cubiculo 17847 XLIV, 3, 33| ad meridiem decedi et in postmeridianam succedere alios iussit; 17848 I, 8, 44| verbi vim solam intuentes postmoerium interpretantur esse; est 17849 XXIX, 5, 27| imperio gesta sunt geruntur postque gerentur, ea mihi populo 17850 XXVI, 5, 29| ceperat, in eius laudem postremus Romanorum imperatorum prosperis 17851 XXXII, 5, 33| eorum dicionis - repetebant postulabantque praesidia deduci ab Iaso 17852 IX, 5, 26| quaestionis suae ius esse. Postulabantur ergo nobiles homines appellantibusque 17853 XXIV, 2, 8| administretque ut tempora postulabunt belli; nobis autem in adparatu 17854 XXXII, 1, 3| volneribus esse. Consul causam postulandae missionis probabilem, si 17855 XLI, 2, 6| disserendas res, quas gessissent, postulandosque honores meritos <et> ut 17856 XXIX, 5, 24| diuturnae morae sit causa postulantemque ut aut traiciatur tandem 17857 XXX, 6, 37| extemplo profectum tradant, postulantique ante omnia Scipioni ut Hannibal 17858 XXXVIII, 5, 48| militum iactura devicimus, postularem, ut diis immortalibus honos 17859 XXIII, 6, 48| erat quin et vera scribi et postulari aequa fateretur; sed occurrebat 17860 III, 9, 70| reducunt. Triumphum nec ipsos postulasse nec delatum iis ab senatu 17861 XXXI, 3, 20| feliciterque gestas exposuisset postulassetque ut triumphanti sibi invehi 17862 III, 7, 53| consilii fuerunt adeo aequa postulastis ut ultro vobis deferenda 17863 VII, 6, 40| salutaris interpres fueris. Postulate aequa et ferte; quamquam 17864 XXXV, 2, 17| quisque nunc querellas, nunc postulationes inserit et aequa iniquis 17865 III, 6, 45| declarare quam Vergini amici postulationi suae praetendant; ceterum 17866 XLII, 2, 21| in Corsica res gessisset, postulatoque frustra triumpho, in monte 17867 IV, 2, 9| nequisset, ventum in ius est. Postulatu audito matris tutorumque, 17868 V, 6, 36| mitterentur questum iniurias postulatumque ut pro iure gentium violato 17869 XXXVI, 5, 40| subactis iis meritum triumphum postulaturum atque impetraturum esse; 17870 XXXII, 3, 21| percenseamus, perinde ac non postulaverint quae e re sua essent sed 17871 IV, 6, 44b| Eodem anno Postumia virgo vestalis de incestu 17872 IV, 4, 29| quod imperia Manliana, non Postumiana appellata sunt, cum qui 17873 IV, 6, 51| factum est, ut de quaestione Postumianae caedis tribuni primo quoque 17874 V, 3, 17| tribuni militum Cornelius Postumiusque ad prodigii Albani procurationem 17875 II, 5, 53| Aequique in Latino agro posuerant castra populatique fines 17876 XLV, 2, 19| victoris hostis prostratus posuerit. eos ipsos, qui non illi 17877 XXV, 5, 24| vino erant aut semigraves potabant; paucos tamen eorum oppressos 17878 II, 2, 7| Veliam et, ubi nunc Vicae Potae est, domus in infimo clivo 17879 I, 9, 57| inter se terebant. Forte potantibus his apud Sex. Tarquinium, 17880 VIII, 6, 39| exaudiebatur; vir nobilis potensque erat, haud dubie proximarum 17881 XXVI, 6, 38| ab re aversus, tum aemulo potentatus inimicus, rem Hannibali 17882 XXV, 6, 34| Carthaginiensium, quem deinde clarum potentemque Romana fecit amicitia. is 17883 XLI, 3, 27| aedem Pisauri et Fundis et Potentiae etiam aquam adducendam, 17884 XXX, 3, 16| initium culpae in Hannibalem potentiaeque eius fautores. veniam civitati 17885 XXXI, 1, 7| nobis quam domi feliciora potentioraque arma esse. ite in suffragium 17886 XXXIV, 5, 51| senatum et iudices legit potentioremque eam partem civitatium fecit 17887 III, 9, 65| mensibus, cum et per coitiones potentiorum iniuria fieret et vis potestatis 17888 II, 5, 53| hora duo exercitus, duae potentissimae et maxime finitimae gentes 17889 XXXIX, 5, 50| adeo in aequo eum duarum potentissimarum gentium summis imperatoribus 17890 IX, 4, 19| adversus communem hostem duas potentissimas armis virisque urbes armaret, [ 17891 XXX, 2, 13| cuius tantum maiestati duo potentissimi in terris tribuerint populi 17892 XXVIII, 8, 42| quam Carthaginienses malunt potentissimos in Africa esse, Carthaginienses 17893 XL, 4, 49| earum gentium erat, longe potentissimus omnium Hispanorum. audita 17894 XXXIII, 5, 45| etiam recenti facto multorum potentium animos.~ ~46. 17895 XXV, 1, 1| afuit quin violarentur. ubi potentius iam esse id malum apparuit 17896 XXVIII, 8, 39| optare ab dis immortalibus poteramus, gratias actum nos decem 17897 IV, 1, 4| servare privatis consiliis non poteratis, nec ducendo ex plebe neque 17898 VI, 5, 41| volueritis quidem creare interdum poteritis, istos etiam si nolueritis 17899 XXXV, 2, 16| foedere debent exigimus. potesne tandem dicere ut ii populi 17900 XXXV, 1, 1| ante urbem exposita est potestasque dominis suas res cognoscendi 17901 V, 2, 11| privatique doloris exsequendi ius potestatemque ex duobus noxiis capitibus 17902 IV, 6, 54| populo sine imperiis ac potestatibus relinquantur. Inritatis 17903 IV, 6, 48| confugere; praeclarum ipsis potestatique esse, non ad vexandum senatum 17904 XXV, 2, 11| habere spei donec mari hostes potiantur; quod si naves sint, quibus 17905 VIII, 2, 10| hostem potiri fas non est; si potiatur, Marti suovetaurilibus piaculum 17906 XXVIII, 2, 8| in propinquis castellis Potidaniae atque Apolloniae fuit in 17907 XXVI, 7, 43| instruet et hostes nudabit. potiemur praeterea cum pulcherrima 17908 XXI, 5, 45| quod nondum pugnarent ad potienda sperata rati, proelium uno 17909 XXVI, 2, 13| fuerit circumferetur; ea potio corpus a cruciatu, animum 17910 XXIV, 2, 16| aliter quam stantes cibum potionemque quoad stipendia facient 17911 V, 1, 5| cibi gratia praesentis aut potionis longinquum et forsitan insanabilem 17912 XXI, 1, 4| frigoris patientia par; cibi potionisque desiderio naturali, non 17913 XXIV, 4, 21| largitionis militiaeque fungendae potioribus ducibus; et relata tyranni 17914 III, 9, 70| simul omnis exercitus praeda potiretur. Victor Agrippa cum mutua 17915 I, 6, 34| Tarquiniis cepit. Roma est ad id potissima visa: in novo populo, ubi 17916 V, 2, 12| satis constat cur primus ac potissimus ad novum delibandum honorem 17917 IX, 6, 29| obtinuit. Eodem Appio auctore Potitia gens, cuius ad Aram Maximam 17918 I, 3, 7b| ad ministerium dapemque Potitiis ac Pinariis, quae tum familiae 17919 VIII, 5, 27| sustinuissent, postquam Romanos urbe potitos accepere, velut destituti 17920 VIII, 3, 18| Valerio consulibus. + Flaccum Potitumque varie in annalibus cognomen 17921 XXVII, 4, 15b| momentum ad rem ingentem potiundam adiuvit. praesidium Bruttiorum 17922 XXXII, 4, 26| et Cerceios occupare <non potueret> servitia. Huius rei tam 17923 VII, 5, 34| cum iam circumdati vallo potuerimus esse. Tum vero nos similes 17924 VIII, 2, 9| nuncupavi, ita pro re publica [pouli Romani] Quiritium, exercitu, 17925 XXI, 4, 36| altitudinis esset, molli nec praealtae facile pedes ingredientium 17926 X, 1, 2| videri; esse ostium fluminis praealti quo circumagi naves in stationem 17927 V, 6, 37| Allia, Crustuminis montibus praealto defluens alveo, haud multum 17928 XLIII, 2, 19| Artatus nomine, hinc mons praealtus et aditu difficilis cingebat. 17929 XLII, 3, 40| ut aliquid mihi materiae praebeas agendae tuae apud senatum 17930 XLIV, 2, 16| deportanda in Macedoniam praebendaque arbitratu consulis locavit 17931 XLI, 3, 24| commercium tantum iuris praebendi repetendique sit, ne interdictione 17932 XL, 4, 54| filii desiderio sensit, nunc praebendo aures, nunc lacessendo etiam 17933 XXIV, 3, 18| tuendarum curuliumque equorum praebendorum ac similium his rerum, convenere 17934 XL, 1, 9| armati comisatores accipiendi praebendumque ferro iugulum, quando non 17935 XXVIII, 8, 44| ducis, non deesse fortunae praebenti se et oblata casu flectere 17936 XLV, 4, 44| sicut magistratibus Romanis praeberentur; et ut ex classe, quae Brundisi 17937 XXVIII, 7, 37| nec commeatus modo benigne praebiti sed in supplementum classis 17938 XXXVII, 6, 45| per eum consulem adierunt; praebitoque iis petentibus frequenti 17939 XXXVII, 7, 56| quam causam turbandae pacis praebituros dixerunt. ita nihil de Solis 17940 XXX, 2, 12| laetum ante omnes Masinissae praebiturus spectaculum, ad Laelium 17941 III, 1, 8| Vrbi quoque Romae ingens praebitus terror, magis in re subita 17942 XXIV, 4, 30| speciem haud vanam mendacio praebuerant verberati ac securi percussi 17943 IX, 1, 1| laniandaque viscera nostra praebuerimus. Iustum est bellum, Samnites, 17944 XXVI, 5, 29| converterint et postmodo sermones praebuerint. circumibant enim senatorum < 17945 XXXIX, 2, 28| pontes feci, commeatus praebui; nec per Macedoniam tantum, 17946 XXI, 1, 11| conquisitoribus metum defectionis cum praebuissent, oppressi celeritate Hannibalis 17947 XXIX, 4, 18| ipsi ferro dimicaverunt, praebuissentque occasionem furore suo Locros 17948 XXVII, 6, 31| est civitatibus liberis; praebuissetque haud dubiam eo facto spem 17949 XXXIV, 5, 54| populo secretus spectavit praebuitque sermones, sicut omnis novitas 17950 XXXVI, 3, 17| satis undique provisum atque praecautum est, ne quid adversus vos 17951 XXIV, 2, 8| recordationem exempla sed ad praecavenda similia [utiles] documento 17952 XXII, 6, 42| etiam dicere providendum praecavendumque esse; postremo, cum aliter 17953 III, 7, 53| ira et impetu multitudinis praecavere iubentur. Profecti gaudio 17954 XXXIII, 1, 7| quoque locis tecturus esset, praecaverent. ubi ventum ad insessos 17955 IX, 4, 17| commeatus expediret, ab insidiis praecaveret, tempus pugnae deligeret, 17956 XXXIX, 1, 16| rem publicam spectat. nisi praecavetis, Quirites, iam huic diurnae, 17957 XXVII, 5, 24| si ne quid moveri posset praecavisset.~ ~25. 17958 XXII, 7, 51| venisse quam venturum sciant, praecedam." Hannibali nimis laeta 17959 XXX, 2, 13| triumphi multitudo effusa est. praecedebat ipse vinctus; sequebatur 17960 VII, 2, 13| vir factis nobilior. Is praecedens militum agmen ad tribunal 17961 XXXV, 3, 26| hac tum praetoria nave praecedente classem, cum in ea Patrensis 17962 VIII, 1, 7| equites insignemque inter eos praecedentem consulis filium + nam omnes 17963 XXXVIII, 4, 41| quindecim milia Thraecum praecedenti ad exploranda loca agmen 17964 XXVI, 2, 9| caedes fiebat fugientium praecedentibus Numidis, pluresque omnium 17965 V, 4, 27| qui scientia videbatur praecellere erudiebat. Is cum in pace 17966 XXXI, 5, 36| castra in insidiis abdiderat praeceperatque Athenagorae et equitibus 17967 XXX, 2, 8| temporis Syphax et Hasdrubal praeceperunt. fatigatos caede diutius 17968 XL, 2, 21| secum suos omnes habuisset, praecepisse liberis diceretur, ut et 17969 XLV, 1, 1| celeriter Romam cum venissent, praeceptam tamen eius rei laetitiam 17970 XL, 2, 21| auderet. memorem ergo se praecepti eius duos simul filios non 17971 XXII, 6, 38| ante tempus immatura non praecepturum; optare ut quae caute ac 17972 XLII, 5, 59| funditoribus iaculatoribusque, qui praecesserant, proelio orto. primi omnium 17973 XXVII, 8, 50| frequentia minore - nemo enim praecesserat nuntius - laetitia vero 17974 XLII, 5, 57| ducesque aliorum auxiliorum praecesserunt. minus quingentos passus 17975 XXXVIII, 6, 51| vestros honores rebus gerendis praecessi.' Ab Rostris in Capitolium 17976 XLII, 4, 50| legati ab Roma regressi praeciderant spem pacis, consilium habuit. 17977 XXXII, 3, 17| neque congredi propius neque praecidere hastas poterant et, si quam 17978 XXIV, 4, 31| consilio sed ne spem reditus praeciderent sibi, et cum ipsos simul 17979 IV, 1, 3| consulatum mandet, et non praeciditur spes plebeio quoque, si 17980 XXVIII, 7, 36| ne in moliendo mora esset praecidunt; multique adnantes navibus, 17981 IX, 6, 30| vescendi ius iis qui sacris praecinerent. Haec inter duorum ingentium 17982 IX, 6, 30| urbe esset qui sacrificiis praecineret. Eius rei religio tenuit 17983 III, 6, 46| sedulo tempus terrens dum praeciperent iter nuntii missi in castra, 17984 X, 3, 26| laetitia ac gratulatio fuit ut praeciperetur victoria animis triumphusque 17985 VI, 4, 26| veniae meriti sitis. non praecipiam gratiam publici beneficii; 17986 VI, 1, 5| nec, nisi antequam omnia praecipiant divisus sit, locum ibi plebi 17987 XXXI, 5, 39| dieique insequentis pars ad praecipiendum iter Philippo data est. 17988 XXVI, 7, 44| emittit. Romani duce ipso praecipiente parumper cessere, ut propiores 17989 XLII, 5, 61| quod acciderat, spem futuri praecipientes, et pedites aliena gloria 17990 XLI, 2, 11| palam in muris trucidatos praecipitabant. inter simul complorationem 17991 XXII, 2, 12| imperio morae ad rem publicam praecipitandam habebat. Ferox rapidusque 17992 XXIV, 1, 4| ingenium tutores atque amici ad praecipitandum in omnia vitia acceperunt. 17993 XLIII, 2, 23| vallem insessam ab hostibus praecipitant. Ibi DCoccisis, centum ferme 17994 XXXIX, 1, 2| invia et rupes deruptas praecipitantes fugerunt, qua sequi hostis 17995 XXXVII, 6, 45| detrahi quam a mediis ad ima praecipitari.' cum iis mandatis ab rege 17996 XXV, 5, 24| fugere, alii salire de muro praecipitarique turba paventium. magna pars 17997 XXVII, 7, 40| ad Trasumennum et Cannas praecipitasset Romana res, prospera bella 17998 XXXVIII, 1, 2| Multi pavore in derupta praecipitati; perpauci cum Xenone ad 17999 III, 6, 43| Nuntiant in castra ceteri praecipitatum in insidias esse; Siccium 18000 IV, 2, 9| hoste locum castris cepit, praecipitique iam die curare corpora milites 18001 XLIV, 1, 8| medio alveo ripas utrimque praecipitis. hoc flumine saeptum iter 18002 XXVIII, 5, 22| deinde armatis iuvenibus praecipiunt ut, donec incertus eventus 18003 XXXV, 3, 28| Erat autem Philopoemen praecipuae in ducendo agmine locisque 18004 VII, 6, 39| in Campania hibernassent praecipueque ex his seditionis auctores 18005 XL, 1, 6| tale: caput mediae canis praecisae et pars ad dexteram, cum 18006 XXVI, 2, 12| mulcati virgis manibusque praecisis Capuam rediguntur.~ ~13. 18007 XXII, 5, 33| fefellerat, Romae deprensus praecisisque manibus dimissus, et servi 18008 VIII, 5, 24| laceratio corporis facta. namque praeciso medio partem Consentiam 18009 XXVIII, 5, 28| Scipionibus meis, tot tam praeclaris imperatoribus uno bello 18010 XLII, 4, 50| certamine cessisse regno nec praeclarius quam pro dignitate ac maiestate 18011 IV, 6, 48| privatum inopem, confugere; praeclarum ipsis potestatique esse, 18012 XXXIII, 2, 13| vel inimicissimis omnibus praeclusisse vocem videbatur, Phaeneas 18013 XL, 1, 4| interim femina, ad multo ante praecogitatum revoluta facinus, venenum 18014 XXVI, 2, 11| emptorem ut extemplo vocato praecone tabernas argentarias quae 18015 XLII, 2, 16| et spiritu remanente in praecordiis senserunt: victurum exigua 18016 VIII, 5, 30| famam adventus sui potuit; praecucurrerant enim ab urbe qui nuntiarent 18017 XL, 1, 7| et proditorum plena erat. praecucurrit index ad Persea, ferro succinctos 18018 XXVI, 3, 17| inter extremum Punicum agmen praecursoresque Romanorum fiebant.~ ~18. 18019 XXXI, 5, 41| revocandos qui palati per agros praedabantur; tantaque trepidatio fuit 18020 II, 3, 26| nuntiatum est exercitum Sabinum praedabundum ad Anienem amnem pervenisse; 18021 IV, 6, 50| maiorem indignationem movit: praedaene interceptorem fraudatoremque 18022 XXVII, 4, 18| signaque ostendebat hostem praedamnata spe aequo dimicandi campo 18023 V, 2, 11| tot iudiciis confossos praedamnatosque, venire ad populi iudicium 18024 IV, 5, 41| culpam eius temporis in praedamnatum collegam transferentem omnes 18025 II, 5, 50| crescere. Itaque et pecora praedantibus aliquotiens, velut casu 18026 XXII, 5, 31| insulis cultorum egentibus praedarentur. Itaque in insidias temere 18027 V, 6, 43| partim per finitimos populos praedari placuit, partim obsideri 18028 XXIII, 5, 36| servorum, spoliantem victos praedasque agentem ad Hamas se inventurum, 18029 XXXIV, 2, 16| ut sparsis hostibus fuga, praedati sunt. quae res non minus 18030 V, 3, 20| ferme eveniat ut segnior sit praedator ut quisque laboris periculique 18031 XXIX, 6, 28| exercitum viderant praeter praedatorias classes quibus escensiones 18032 XXXV, 1, 4| hostes pugnam detractabant; praedatumque ubi nemo obviam exiret discurrebant 18033 XXXVIII, 6, 58| Hostilius et Furius damnati praedes eodem die quaestoribus urbanis 18034 XL, 4, 51| Tarracinam, ingratum opus, quod praedia habebat ibi privatamque 18035 XLV, 2, 15| iusserunt - et eos, qui praedium praediave rustica pluris sestertium 18036 V, 7, 55| quisque vellet ius factum, praedibus acceptis eo anno aedificia 18037 XXII, 8, 60| aerario pecuniam mutuam praedibusque ac praediis cavendum populo 18038 XXIV, 4, 23| ab Hannibale se missos praedicant ad Hieronymum tamquam amicum 18039 XXXIX, 1, 16| sacrificaretur. haec vobis praedicenda ratus sum, ne qua superstitio 18040 XXXV, 4, 39| increparet Magnetas imminentesque praediceret clades, multitudo obstreperet 18041 XLIV, 3, 37| temporibus fiat, et sciri ante et praedici posse. itaque quem ad modum, 18042 XL, 3, 35| cum ita sint, ego iam hinc praedico, patres conscripti, me exercitu 18043 XXXVIII, 5, 45| ne carminibus Sibyllae praedictam superantibus terminos fatalis 18044 X, 2, 14| certamen, quadrato agmine ad praedictas hostium latebras succedit. 18045 III, 1, 4| parabatur. Sentiunt Hernici et praedicunt Romanis Ecetranum ad Aequos 18046 XXII, 8, 60| pecuniam mutuam praedibusque ac praediis cavendum populo censerent, 18047 XLV, 2, 18| vectigal erat, locationes praediorumque rusticorum tolli placebat; 18048 XLV, 2, 15| iusserunt - et eos, qui praedium praediave rustica pluris 18049 XLV, 3, 32| superbe imperare adsueti; praedivites alii, alii, quos fortuna 18050 X, 5, 41| ipse Trebonio Caedicioque praedixerat, ubi se cuspidem erectam 18051 XXXIX, 5, 51| habenti, ut a veneno caveret praedixerunt: hi legatum consularem, 18052 XXXVI, 5, 35| temperem. evenerunt quae praedixi eventura, et ne hoc quidem 18053 XXI, 1, 10| suscitarent bellum; monuisse, praedixisse se ne Hamilcaris progeniem 18054 XXVII, 4, 16| fraude hostili et ab insidiis praedixit. Metapontini postquam ad 18055 IV, 5, 32| accensus impium Fidenatem, praedonem Veientem, ruptores indutiarum, 18056 XXI, 1, 5| vado traiecit valloque ita praeducto ut locum ad transgrediendum 18057 III, 4, 29| legatus his legionibus praeeris.' Ita se Minucius abdicat 18058 IV, 6, 45| Filius meus extra sortem urbi praeerit. Bellum utinam, qui adpetunt, 18059 V, 6, 41| Folio pontifice maximo praefante carmen devovisse eos se 18060 XXII, 1, 1| sibi] divinis carminibus praefarentur. Decemvirorum monitu decretum 18061 III, 6, 45| Appius decreto praefatur quam libertati faverit eam 18062 XXXIX, 1, 20a| Maenium dilectui habendo praefecerunt.~ ~ 18063 XXXIV, 4, 41| exercitus ducisque indixerunt praefeceruntque ludis ipsum imperatorem. 18064 XXVI, 5, 28| cuius Italia provincia esset praefecisset: in Etruriam C. Calpurnius 18065 XXXIV, 2, 13| expertus, convocari tribunos praefectosque et equites omnes et centuriones 18066 XXIV, 5, 37| praesidium in arce validum praefectumque praesidii haud sane opportunum 18067 XXVI, 7, 40| laetae essent. postremo praefecturam eius filio suo dedit, ratus 18068 XXVI, 7, 39| praesidium quod ibi erat Romanum praefectusque praesidii atque arcis M. 18069 XL, 1, 10| quoque ipsi, regi et patri, praeferant. iste enim est, cuius beneficio 18070 XXIX, 3, 14| ante ianuas positis qua praeferebatur atque accenso ture precantibus 18071 XXIV, 4, 28| incognitae, quondam infideli praeferendam. esse etiam momenti aliquid 18072 VIII, 2, 11| omnia priscis ac patriis praeferendo, haud ab re duxi verbis 18073 XXVIII, 8, 41| Hamilcar Hannibali dux est praeferendus aut illud bellum huic, aut 18074 VIII, 4, 20| deditionem consuli caduceum praeferentes permisisse auctores sunt 18075 XLII, 1, 14| civitates alia in speciem praeferentis legatos. et legatio Rhodiorum 18076 IV, 6, 49| fortunas stabilire volunt praeferetis".~ ~50. 18077 V, 6, 36| Mitis legatio, ni praeferoces legatos Gallisque magis 18078 III, 6, 38| inhibendo acriter in paucos praeferocis animi conatus aliorum comprimerent. 18079 IV, 6, 54| clarissimarum familiarum iuvenibus praeferrentur. Auctores fuisse tam liberi 18080 XXXV, 2, 10| gessisse. his obtinuit ut praeferretur candidato quem Africanus 18081 XXII, 8, 60| se hostibus dediderint, praeferrique non captis modo in acie 18082 VIII, 4, 22| comitiis absens petentibus praefertur. Palaepolis fuit haud procul 18083 XL, 1, 6| copiae armatae traducuntur. praeferuntur primo agmini arma insignia 18084 IX, 4, 18| acrior? quid si trux ac praefervida ira? - nec quicquam dubium 18085 XXIII, 2, 14| defecturos se, ne deficere praefestinarent effecisse. Marcellus conlaudatis 18086 XXXV, 5, 42| ei classi quam Hannibalem praeficiendum: exulem illum et Poenum 18087 IV, 4, 27| Postumius Albus legatus praeficitur: ipse parte copiarum parvo 18088 III, 9, 64| aiebat, quae numero nusquam praefinito tribuni modo ut relinquerentur 18089 XXVI, 1, 4| quaternos longa pedes data, praefixa ferro quale hastis velitaribus 18090 XXX, 2, 10| postremo asseres ferreo unco praefixi - harpagones vocat miles - 18091 XXXVII, 7, 58| gloriamque eius victoriae praefloratam ad Thermopylas esse. ceterum 18092 XLIV, 3, 31| quod in orientem patet, praefluens, Barbanna ab regione occidentis, 18093 I, 8, 45| perfunderis flumine? infima valle praefluit Tiberis." Religione tactus 18094 XXVII, 6, 33a| ramum cornu alterum galeae praefregit; id inventum ab Aetolo quodam 18095 XXXVIII, 1, 5| partem muri trahentes asserem praefringebant; ad hoc eruptionibus et 18096 XLV, 2, 22| classibus vestris in Asia praefuerunt. numquam vestrae naves pugnavere 18097 XXIV, 2, 8| classem hoc anno, cui tu praefuisti, trium rerum causa paravimus, 18098 IV, 4, 31a| Cornelius Cossus. Ex his Cossus praefuit urbi, tres dilectu habito 18099 XLV, 4, 43| conparari poterant. itaque sicut praefulgebat huic triumphus recens, ita 18100 XXVIII, 8, 45| exercitibus provinciisque praefuturi erant prorogata imperia. 18101 XXXV, 3, 21| eam classem cui Baebius praefuturus erat centum quinqueremes