Lib. Ep. Par.

1  III,   7,   4|        salutabatur colebatur, multumque in lectulo iacens cubiculo
2    V,   6,  19| desinentem et protinus pratum multumque ruris videt, fenestris hac
3    V,  13,   3|     exeunti. Subiunxit preces multumque lacrimarum; quin etiam tota
4  VII,  27,  15|        Digna res est quam diu multumque consideres; ne ego quidem
5   IX,  40,   2|    meridianus somnus eximitur multumque de nocte vel ante vel post
6    X,  31,   2|    Quod ego cum audissem, diu multumque haesitavi, quid facere deberem.~ ~