Lib. Ep. Par.

 1    I,  12,   9|        nec aut suis aut filiae precibus inflecti; solum superesse
 2    I,  22,   9|                    dandum enim precibus uxoris, dandum filiae lacrimis,
 3   II,   9,   5| auctoritate vel gratia valeam, precibus experior, teque obsecro
 4   II,  11,  18|   locus ille poscebat, plus in precibus temporis quam in defensione
 5   IV,   9,  12|              Sed Bassus multis precibus, paene etiam lacrimis obsecrabat,
 6   IV,  15,  11|                Proinde indulge precibus meis, obsequere consilio,
 7   IV,  15,  13|   ratio contulerit, si denique precibus meis tu potissimum adiutor
 8   VI,  18,   2|      patria petenti. Quid enim precibus aut honestius piis aut efficacius
 9   VI,  25,   5|     adulescentis honestissimis precibus, qui pietate mira mira etiam
10 VIII,   6,  12|     imaginare Caesarem liberti precibus vel potius imperio coram
11   IX,  21,   4|      non rogare sed cogere, si precibus eius meas iunxero; iungam
12   IX,  24,   1|    auctoritati meae pareas vel precibus indulgeas. Igitur et laudo
13    X,   2,   1|       viri tuique amantissimi, precibus indulseris, tamen etiam
14    X,   4,   5|       accessurum etiam ex meis precibus indulgentiae tuae credo.~ ~
15    X,  11,   1|       beneficio tuo possum, si precibus meis ex consuetudine bonitatis
16    X,  26,   2|     apud te pro dignitate eius precibus meis faveas. Cui et, si
17    X,  58,   9|       ullius instauratis egeat precibus, quem fortuna imperii vultu
18    X, 106,   1|        quantam soleres militum precibus patientiam humanitatemque
19    X, 107,   1|      mihi misisti, legi; cuius precibus motus dedi filiae eius civitatem