Liber, Caput
1 I, I | videri solent, qui in optima re publica, cum et honoribus
2 I, II | solesque non numquam hac de re a me in disputationibus
3 I, III | fuerint, qui non una aliqua in re separatim elaborarint, sed
4 I, VI | polliceri videtur, ut omni de re, quaecumque sit proposita,
5 I, VI | amplius, quam quod huic generi re quaesita et multum disputata
6 I, VII | homo et consiliorum in re publica socius et summa
7 I, VII | temporibus deque universa re publica, quam ob causam
8 I, VIII | sermo facetus ac nulla in re rudis? Hoc enim uno praestamus
9 I, XV | ita posui "quaecumque de re," licet hinc quantum cuique
10 I, XV | tenent, quae sint in quaque re, multo oratorem melius quam
11 I, XV | 66] Ita si de re militari dicendum huic erit
12 I, XV | 69] Qua re hic locus de vita et moribus
13 I, XVII | quos in ambitione, quos in re publica, quos in amicorum
14 I, XIX | homines Athenienses et in re publica causisque versati,
15 I, XIX | ea, quae statuerentur in re publica de dis immortalibus,
16 I, XXI | ambitione et foro, sit tamen in re positum atque natura:
17 I, XXIII | meo more, quid quaque de re sentiam, dicere. Ac primum
18 I, XXVI | vero nihil potest dignum re, dignum nomine oratoris,
19 I, XXVIII | diligentiae, quam in hac re, is quam constat esse maximam:
20 I, XXX | deducatque, cognoris. Qua re quoniam mihi levius quoddam
21 I, XXXI | personarum et temporum aut de re certis in personis ac temporibus
22 I, XXXI | 139] in utraque autem re quicquid in controversiam
23 I, XXXI | acceperam, ante quam de re diceremus, initio conciliandos
24 I, XXXIII | prudentiae, qui modo insunt in ea re, de qua scribimus, anquirentibus
25 I, XXXIV | disputandumque de omni re in contrarias partis et,
26 I, XXXIV | quicquid erit in quaque re, quod probabile videri possit,
27 I, XXXVII | peritissimus? Verecundius hac de re iam dudum loquor, quod adest
28 I, XXXVII | exponam, quid de quaque re sentiam. ~
29 I, XXXVIII | suum, quid alienum, qua re denique civis aut peregrinus,
30 I, XXXVIII | nuntius venisset et pater eius re credita testamentum mutasset
31 I, XXXVIII | 176] Quid? Qua de re inter Marcellos et Claudios
32 I, XXXVIII | non abhorrens, simili <in re> quodam modo nuper erravit:
33 I, XLVI | oratoribus, qui versantur in re publica, subiecta esse debet.
34 I, L | 216] Qua re non, si eloquentissimus
35 I, L | quendam hunc et nulla in re tironem ac rudem nec peregrinum
36 I, LVI | appellavit quaesivitque, qua de re ad Crassum rettulisset;
37 I, LVIII | deferunt. An vero, si de re ipsa, si de finibus, cum
38 I, LXII | maximeque eorum, qui de omni re proposita in utramque partem
39 I, LXII | oratorem, praesertim in nostra re publica, nullius ornamenti
40 II, II | 6] Qua re equidem et in nostra civitate
41 II, V | es nosque omnes in nostra re publica volumus esse, horum
42 II, VII | uterque nostrum eadem de re alias aliud defendat, cum
43 II, VII | Vt igitur in eius modi re, quae mendacio nixa sit,
44 II, VIII | animadverterit, quid sit, qua re alii melius quam alii dicant,
45 II, X | personis et in constituta re et definita quaereretur
46 II, XI | illi tribuno plebis pro re publica restitissem, quaeque
47 II, XIII | quidem, quamquam est in re publica versatus, ex numero
48 II, XIII | scripsisse dicitur, cum a re publica remotus atque, id
49 II, XVI | oratori putemus; itemque de re publica, de imperio, de
50 II, XVI | publica, de imperio, de re militari, de disciplina
51 II, XVI | eorum mentis, qui aut de re publica aut de ipsius rebus
52 II, XVIII | imperatoris officio et de [omni] re militari. Tum, cum ceteri,
53 II, XVIII | attigisset, praecepta de re militari dare? Hoc mihi
54 II, XX | idem sentio tanta hac in re tamque immensa posse fieri;
55 II, XX | 85] Qua re ego tibi oratorem sic iam
56 II, XXII | etiam, amissa voce, furit in re publica, Fufius, nervos
57 II, XXIII | existimor: verum et in hoc ex re familiari mea et in illo
58 II, XXIV | quod nemo potest de ea re, quam non novit, non turpissime
59 II, XXIV | operam, ut de sua quisque re me ipse doceat et ut ne
60 II, XXIV | suam et quicquid de sua re cogitarit in medium proferat:
61 II, XXVII | excogitantur ab oratore, sed in re positae ratione tractantur,
62 II, XXVII | oratorem a causa [atque a re] deferuntur; altera est,
63 II, XXVIII | 121] Qua re illam partem superiorem,
64 II, XXVIII | nemo posset; multas etiam e re publica seditiones saepe
65 II, XXIX | delatum esse videatur; qua re, Crasse, neque tu tua suavitate
66 II, XXIX | dicuntur, sunt tamen et re faciliora et praeceptis
67 II, XXXII | didicisse L. Crassum et ea re multa attulisse, quam ob
68 II, XXXIII | putaremus in hominibus, non in re consultationis aut dubitationis
69 II, XXXIV | atque omne, quod erit in re, occurret atque incidet. ~
70 II, XXXVI | paratum tamen quid de quaque re dicant; sed Aristoteles,
71 II, XXXVIII | 160] qua re istam artem totam dimittimus,
72 II, XXXVIII | aut ad refellendum, aut ex re sua sumi vi atque natura
73 II, XLI | cogitatione defixis et in omni re ad dicendum posita excitatis,
74 II, XLI | oportet quid adferas et qua re ita sit ostendere; ex eisdem
75 II, XLI | quis ea numerare possit, ut re distinguantur, verbis confusa
76 II, XLII | 179] Qua re, nisi quid vobis aliud placet,
77 II, XLII | oratoris in argumentis et in re ipsa per se comprobanda
78 II, XLIII | arguuntur, sed omnis, quorum de re disceptatur; sic enim olim
79 II, XLIII | vel in principiis vel in re narranda vel in perorando
80 II, XLVII | XLVII] Qua re nolite existimare me ipsum,
81 II, XLVIII | ut haec tu adulescens pro re publica queri summa cum
82 II, LI | Enitendum est ut ostendas in ea re, quam defendas, aut dignitatem
83 II, LIII | 215] qua re qui aut breviter aut summisse
84 II, LIV | Ego vero," inquit "omni de re facilius puto esse ab homine
85 II, LIV | 218] qua re mihi quidem nullo modo videtur
86 II, LV | contraria inter sese de re publica capita contulisset,
87 II, LVI | festivitate conditior. Qua re tibi, Antoni, utrumque adsentior
88 II, LVII | 233] Qua re, Caesar, ego quoque hoc
89 II, LIX | facetiarum, quorum alterum re tractatur, alterum dicto:
90 II, LIX | 240] re, si quando quid tamquam
91 II, LIX | 242] In re est item ridiculum, quod
92 II, LX | sunt eius ridiculi, quod in re positum est, quae sunt propria
93 II, LX | ita effinguntur, ut aut re narrata aliqua quales sint
94 II, LXI | facete dicatur, id alias in re habere, alias in verbo facetias;
95 II, LXI | si quando risus coniuncte re verboque moveatur. Sed hoc
96 II, LXII | LXII] Qua re primum genus hoc, quod risum
97 II, LXII | reliquae sunt, quae aut in re, ut ante divisi, positae
98 II, LXII | dixeris, facetum tamen est, re continetur; quod mutatis
99 II, LXII | in verbo posita, non in re; sed non saepe magnum risum
100 II, LXIV | asellum" et cetera; qua re ea quoque, quoniam mutatis
101 II, LXIV | eandem venustatem, non in re, sed in verbis posita ducantur.
102 II, LXIV | ridiculi insigni aliqua et nota re notari volo; est autem ex
103 II, LXVI | significatio est, cum parva re et saepe verbo res obscura
104 II, LXXI | haec autem, quae sunt in re ipsa et sententia, partibus
105 II, LXXIII | quo quisque diceret; qua re non sibi eum disertum, qui
106 II, LXXIII | Antoni, demonstres velim, qua re tu hoc ita magnum putes
107 II, LXXVII | 312] itaque vel re narrata et eita saepe datur
108 II, LXXIX | infrequentibus causis ab ipsa re est exordiri saepe commodius;
109 II, LXXIX | aut ex adversario aut ex re aut ex eis, apud quos agetur,
110 II, LXXIX | 322] ex re, si crudelis, si nefanda,
111 II, LXXX | est non esse obscurum in re narranda quam aut in principio
112 II, LXXXII | aut non sit, in utraque re maxime est quaerendum; inciditur
113 II, LXXXII | 337] Ad consilium autem de re publica dandum caput est
114 II, LXXXVI | sepeliendi fuisse; hac tum re admonitus invenisse fertur
115 II, LXXXVII | 356] Qua re confiteor equidem huius
116 II, LXXXVII | esse sensum videndi; qua re facillime animo teneri posse
117 II, LXXXVII | sine loco non potest. Qua re ne in re nota et pervulgata
118 II, LXXXVII | non potest. Qua re ne in re nota et pervulgata multus
119 II, LXXXVIII| vellet, perscribere. Qua re hac exercitatione non eruenda
120 II, XC | coniuncte est visus de utraque re dicere." "Ille vero" inquit
121 III, I | profligasset, consilium senatus a re publica repudiaret.
122 III, III | non vidit, et vixisse cum re publica pariter et cum illa
123 III, V | possunt. Nam cum omnis ex re atque verbis constet oratio,
124 III, IX | enucleatum, in sua quaque re commorans, honeste cedens,
125 III, XII | 44] Qua re cum sit quaedam certa vox
126 III, XII | 46] Qua re Cotta noster, cuius tu illa
127 III, XIII | qui patronum adhibet, de re sua diceret.
128 III, XIV | solis esse tribuendum. Qua re omnis istos me auctore deridete
129 III, XVI | eique multi, qui aut in re publica propter ancipitem,
130 III, XVI | aut, qui minus ipsi in re publica versarentur, sed
131 III, XVI | et ingeniis abundarent, a re autem civili et a negotiis
132 III, XVI | ornate dicendi scientiam re cohaerentis disputationibus
133 III, XVII | sapienter, hac praesertim re publica.
134 III, XVII | oratori coniuncta maxime; qua re istos sine ulla contumelia
135 III, XVII | quod negant versari in re publica esse sapientis;
136 III, XIX | 70] Qua re, si hac eloquentia atque
137 III, XX | veneram, suscensuissem; qua re hoc, quod complector tantam
138 III, XXI | 81] Qua re Coracem istum veterem patiamur
139 III, XXII | perfecta quaeri solet. Qua re si iam me vultis esse oratorem,
140 III, XXIII | 89] Qua re nihil est quod quisquam
141 III, XXIV | quae dicam, de me, non de re putare dicere? Sed iam,
142 III, XXVI | 101] Qua re "bene et praeclare" quamvis
143 III, XXVI | orator explicare possit; qua re, ut ante dixi, primum silva
144 III, XXVII | tamen quia de universa re tractari solent, communes
145 III, XXIX | consecutio: nam quid in re sit, coniectura quaeritur,
146 III, XXX | rem pertinet, si qua in re discrepavit ab Antoni divisione
147 III, XXX | natura et genere et universa re cognita de singulis reis
148 III, XXX | traducendos putavit; qua re non est paucorum libellorum
149 III, XXXI | quibus dicitur, exsistit ex re naturalis quidam splendor
150 III, XXXII | ipso Platonis libro de omni re, quaecumque in disceptationem
151 III, XXXII | conventu poscere qua de re quisque vellet audire; cui
152 III, XXXIII | hac" inquit "una, Catule, re, sed in aliis etiam compluribus
153 III, XXXIII | conlectam gratiam tardior in re publica capessenda fuit?
154 III, XXXV | dignae atque eo, qui in re publica vellet excellere,
155 III, XLI | 167] Sumpta re simili verba illius rei
156 III, XLVII | numerorum et minuti pedes. Qua re primum ad heroum nos [dactylici
157 III, XLVIII | conversiones Graeci nominant. Qua re aut paria esse debent posteriora
158 III, LIII | Nam et commoratio una in re permultum movet et inlustris
159 III, LIII | subiectio; quae et in exponenda re plurimum valent et ad inlustrandum
160 III, LIII | 203] et ab re digressio, in qua cum fuerit
161 III, LV | alias summissius; omnique in re posse quod deceat facere
162 III, LVII | 215] Ac sine dubio in omni re vincit imitationem veritas,
163 III, LIX | 222] Qua re oculorum est magna moderatio;
164 III, LIX | animorum declarandos dedit, qua re in hac nostra actione secundum
165 III, LIX | quaedam vis a natura data; qua re etiam hac imperiti, hac
166 III, LX | viros in eam fraudem in re publica esse delapsos; quamquam
|