Liber, Caput
1 I, II | senserint de omni ratione dicendi.
2 I, II | litterarum versentur, magis hanc dicendi rationem, quam cum imperatoris
3 I, III | abditis e fontibus hauriuntur, dicendi autem omnis ratio in medio
4 I, IV | Athenas, in quibus summa dicendi vis et inventa est et perfecta,
5 I, V | quod omnis vis ratioque dicendi in eorum, qui audiunt, mentibus
6 I, VI | oratoris professioque ipsa bene dicendi hoc suscipere ac polliceri
7 I, VI | ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae in forensibus disceptationibus
8 I, VI | illa contemnam, quae Graeci dicendi artifices et doctores reliquerunt,
9 I, VI | ut eorum, quibus summa dicendi laus a nostris hominibus
10 I, VIII | sermonem quendam de studio dicendi intulisse.
11 I, X | adiumenta atque ornamenta dicendi, a se peti vincerent oportere,
12 I, X | istis rebus, quam omnis dicendi magistros scripsisse ostenderent.
13 I, X | quorum artibus vestra ista dicendi vis ne minima quidem societate
14 I, XI | quam ei non conceditis? Dicendi enim virtus, nisi ei, qui
15 I, XI | quod non habuerit hanc dicendi ex arte aliena facultatem. ~
16 I, XII | eorum exilitate, qui hac dicendi varietate et elegantia non
17 I, XIII | C. Laelio, quos constat dicendi gloria praestitisse.
18 I, XV | quas abs te didicerit, dicendi arte superabit.
19 I, XVIII | exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi. Aliud
20 I, XVIII | eloquentiam, quod ex bene dicendi scientia constaret, unam
21 I, XVIII | rhetores nominarentur et qui dicendi praecepta traderent, nihil
22 I, XVIII | quemquam facultatem adsequi dicendi, nisi qui philosophorum
23 I, XIX | sed ne hanc quidem ipsam dicendi rationem ac viam nosse:
24 I, XX | prudentiam summamque vim habuisse dicendi, sed sive ille hoc ingenio
25 I, XX | disputaret nullam artem esse dicendi: idque cum argumentis docuerat,
26 I, XX | neque artificium ullum esse dicendi neque quemquam posse, nisi
27 I, XXI | elicere potui de vi ac ratione dicendi, cum et per me ipsum egissem
28 I, XXI | sentitis de omni genere dicendi, subtiliter persequamini;
29 I, XXII | existimesne artem aliquam esse dicendi?" "Quid? mihi vos nunc"
30 I, XXIII | esse puto - respondeo, mihi dicendi aut nullam artem aut pertenuem
31 I, XXIII | sunt in usu ac tractatione dicendi, haec ab hominibus callidis
32 I, XXIV | solerent, qui omnem vim dicendi in arte ponerent, neque
33 I, XXV | scriptoribus artis rationem dicendi et viam, sed naturam defuisse;
34 I, XXV | forte non habeant, omnino a dicendi studio deterream: quis enim
35 I, XXVI | optime dicit, ita maxime dicendi difficultatem variosque
36 I, XXVI | exalbescam in principiis dicendi et tota mente atque artubus
37 I, XXVII | sententia nemo umquam fuit, in dicendi exordio permoveri;
38 I, XXVII | satis ex sententia eventum dicendi procedere; ita non iniuria,
39 I, XXX | ageret meditandi aut is dicendi causa, non modo videre mihi,
40 I, XXXIII | optimus et praestantissimus dicendi effector ac magister; neque
41 I, XXXVI | Crassus "eloquentia neque dicendi ratio aut copia, sed iuris
42 I, XXXVII | arti] facere posse, nisi dicendi copiam adsumpsisset - quod
43 I, XLII | hac denique ipsa ratione dicendi excogitare, ornare, disponere,
44 I, XLVI | existimat aut ab eis, qui de dicendi ratione scripserunt, eitam
45 I, XLVII | explicet nobis et illa dicendi mysteria enuntiet?" "Vt
46 I, XLIX | rerum magnarum magis quam dicendi arte nititur.
47 I, XLIX | egregius, illam scientiam dicendi copia est consecutus: multum
48 I, L | causam inest in facultate dicendi iuris civilis scientia.
49 I, L | potius dicere, ut, quoniam dicendi facultas non debeat esse
50 I, LIII | quibus philosophi utuntur, ad dicendi copiam petendum esse paulo
51 I, LIV | aliam ob culpam nisi propter dicendi inscientiam, tamen a se
52 I, LIV | oportere dicunt peti praecepta dicendi? Quibuscum ego non pugno,
53 I, LVII | profuerit, non intellego; dicendi vis egregia, summa festivitate
54 I, LIX | nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu
55 I, LIX | vox? Tamen me auctore nemo dicendi studiosus Graecorum more
56 I, LX | sint et quam varia genera dicendi, id quod haud sciam an tu
57 I, LX | vere dixisti perfectorem dicendi esse ac magistrum, multi
58 I, LXI | cui sine dubio summa vis dicendi conceditur, Atheniensem
59 II, I | eloquentia non modo sine dicendi doctrina, sed ne sine omni
60 II, II | ingeniis eximiis et magna laude dicendi sine summa rerum omnium
61 II, II | prudentiam pertinerent, tantamque dicendi copiam, quanta in illis
62 II, III | merito propter eorum, qui de dicendi ratione disputarunt, ieiunitatem
63 II, III | qui prudentiam rationemque dicendi per te ipsum, usum autem
64 II, VII | artificium sive studium dicendi, nisi accessit os, nullum
65 II, VII | didici, quid de omni genere <dicendi> sentiam."
66 II, VIII | praeclarius; nam ut usum dicendi omittam, qui in omni pacata
67 II, VIII | oblectatio est in ipsa facultate dicendi, ut nihil hominum aut auribus
68 II, IX | instruxerit copiis, aliunde dicendi copiam petere non possit." ~
69 II, XI | unde [ad] omnia ornamenta dicendi [praecepta] sumuntur, licebit
70 II, XII | nihil est, quod non summa dicendi ornamenta desideret; sed
71 II, XII | intellegatur quid dicant, unam dicendi laudem putant esse brevitatem.
72 II, XIII | post illum Thucydides omnis dicendi artificio mea sententia
73 II, XVI | ratione sive exercitatione dicendi, qui illam vim adeptus sit,
74 II, XVIII | desiderat et aliud genus quoddam dicendi nos secuti sumus, qui numquam
75 II, XVIII | omnes isti, qui de arte dicendi praecipiunt, videntur; quod
76 II, XIX | praecepta dant; de altera parte dicendi mirum silentium est.
77 II, XXII | singulae singula prope genera dicendi? Quod non tam is facile
78 II, XXII | scriptis, cuiusque aetatis quae dicendi ratio voluntasque fuerit,
79 II, XXIII | imitatio, tam diu genus illud dicendi studiumque vixit;
80 II, XXIII | et evanuit, alia quaedam dicendi molliora ac remissiora genera
81 II, XXIII | acutissimum et subtilissimum dicendi genus est consecutus; neque
82 II, XXIII | quasi formam figuramque dicendi; quod ego maxime iudicare
83 II, XXV | nostrum potuit, omni copia dicendi dilatavit, quid esset in
84 II, XXVII | 115] Ita omnis ratio dicendi tribus ad persuadendum rebus
85 II, XXVII | hactenus requirunt, ut certis dicendi luminibus ornentur.
86 II, XXVIII | Crasso, habuisse ornamenta dicendi.
87 II, XXVIII | incredibili vi ac facultate dicendi tractari? Quid ego de Cn.
88 II, XXXII | postliminium esse, nihil ad artem dicendi nec ad argumenta defensionis
89 II, XXXII | hominum nomina, sed rationem dicendi et argumentorum fontis desiderat. ~
90 II, XXXIV | generis, studiosi qui essent dicendi, omnibus locis discriptam,
91 II, XXXV | melius - nulla dant praecepta dicendi nec idcirco minus, quaecumque
92 II, XXXVI | nulla tradant praecepta dicendi et habeant paratum tamen
93 II, XXXVI | bene vivendi et copiose dicendi rationem daturos hominibus
94 II, XXXVIII | legi librum, in quo euit dicendi artis omnium superiorum,
95 II, XXXVIII | quoque aspexit, quae ad dicendi artem, quam ille despiciebat,
96 II, XXXVIII | vero vis incredibilis illa dicendi et varietas perquam esset
97 II, XLI | agimus, ut artem aliquam dicendi explicemus, sed ut doctissimis
98 II, XLI | sed omnino in ullo genere dicendi.
99 II, XLIII | sensu quodam ac ratione dicendi, ut quasi mores oratoris
100 II, LI | rebus adhibendae sunt hae dicendi faces neque ita animatis
101 II, LIII | In utroque autem genere dicendi et illo, in quo vis atque
102 II, LVII | quid sentias, ne qua forte dicendi pars, quoniam ita voluistis,
103 II, LX | ingeni fructus. Tempus igitur dicendi prudentia et gravitate moderabimur;
104 II, LXXII | enim fere potest res in dicendi disceptationem aut controversiam
105 II, LXXVI | atque ita peroremus, hoc dicendi natura ipsa praescribit;
106 II, LXXVIII | LXXVIII] Principia autem dicendi semper cum accurata et acuta
107 II, LXXVIII | est dubium, quin exordium dicendi vehemens et pugnax non saepe
108 II, LXXXII | consilium multisque aliis dicendi relinquendus locus, vitanda
109 II, LXXXII | multitudinis, genus quoque dicendi grandius quoddam et inlustrius
110 II, LXXXIII | natura ipsa ad ornatius dicendi genus excitemur; habet enim
111 II, LXXXVII | omnium; sed haec ars tota dicendi, sive artis imago quaedam
112 II, LXXXVIII| etiam L. Crasso audiente, de dicendi ratione tam multa dixerim;
113 II, XC | subtilius in hoc genere dicendi quam iste hodie esse versatus:
114 III, VI | sentiam de universo genere dicendi. ~
115 III, VIII | rationem attulit orationis et dicendi genus induxit prope singulare?
116 III, IX | paene reperiantur genera dicendi? Ex qua mea disputatione
117 III, IX | quasi formae figuraeque dicendi, specie dispares, genere
118 III, X | quodam modo. Quinam igitur dicendi est modus melior, nam de
119 III, XIV | Latine loquendi planeque dicendi; reliquae sunt magnae, implicatae,
120 III, XIV | quarum virtutum expertibus si dicendi copiam tradiderimus, non
121 III, XV | pronuntiandique rationem vimque dicendi veteres Graeci sapientiam
122 III, XV | et recte faciendi et bene dicendi magistra; neque disiuncti
123 III, XV | vivendi praeceptores atque dicendi, ut ille apud Homerum Phoenix,
124 III, XVI | iudicio abhorrerent, hanc dicendi exercitationem exagitarent
125 III, XVI | sapienterque sentiendi et ornate dicendi scientiam re cohaerentis
126 III, XVIII | copia fortasse et varietate dicendi pares non fuerunt: Arcesilas
127 III, XVIII | eximio quodam usum lepore dicendi aspernatum esse omne animi
128 III, XIX | cognitionem et scientiam cum dicendi ratione iungebant; postea
129 III, XIX | separaverunt, cum veteres dicendi et intellegendi mirificam
130 III, XXI | quos euit Antonius, hac dicendi exercitatione, in qua Velleius
131 III, XXI | moremque] exercitationemque dicendi, is sit verus, is perfectus,
132 III, XXII | mirandum est esse in te tantam dicendi vel vim vel suavitatem vel
133 III, XXII | spectarent, atque ex his hanc dicendi copiam fluxisse. Sed tamen
134 III, XXIV | isti, qui profitentur se dicendi magistros, non multum est
135 III, XXIV | placet, hoc biennio magistri dicendi exstiterunt; quos ego censor
136 III, XXV | 97] Genus igitur dicendi est eligendum, quod maxime
137 III, XXVII | omnis de rebus forensibus dicendi ratio et copia petebatur;
138 III, XXVII | rebus in utramque partem dicendi etiam nos et vim et artem
139 III, XXX | ut ei, qui scripserunt de dicendi ratione, arbitrantur, neque
140 III, XXXI | omnis apparatus ornatusque dicendi;
141 III, XXXII | veteres doctores auctoresque dicendi nullum genus disputationis
142 III, XXXII | multique praeterea summique dicendi doctores uno tempore fuerunt;
143 III, XXXIV | Quid Pericles? De cuius vi dicendi sic accepimus, ut, cum contra
144 III, XLIV | ut inconditam antiquorum dicendi consuetudinem delectationis
145 III, XLIV | magis oratorem ab imperito dicendi ignaroque distinguat, quam
146 III, XLV | arbitremur nos hanc vim numerose dicendi consequi posse? Non est
147 III, XLIX | illa sit scribendi atque dicendi, ut sententiae verbis finiantur
148 III, LV | gravissimus et in hoc toto dicendi studio difficillimus.
149 III, LV | atque parvarum; et aliud dicendi genus deliberationes, aliud
|