Liber, Caput
1 I, V | rem mirari desinamus, quae causa sit eloquentium paucitatis,
2 I, VII | Crassum quasi conligendi sui causa se in Tusculanum contulisse;
3 I, X | praestare, ut in iudiciis ea causa, quamcumque tu dicis, melior
4 I, XIII | in angulis consumendi oti causa disserant, cum concessero,
5 I, XXX | meditandi aut is dicendi causa, non modo videre mihi, sed
6 I, XXXIII | vos facere soletis, ut, causa aliqua posita consimili
7 I, XXXIV | pervolutandi et exercitationis causa laudandi, interpretandi,
8 I, XXXIV | sociorum, foedera, pactiones, causa imperi cognoscenda est;
9 I, XXXV | antea vestra magis hoc causa volebam, quam mea; neque
10 I, XXXV | Crasse, mea quoque te iam causa rogo, ut, quoniam tantum
11 I, XXXVI | ut ei, quem defendebat, causa cadere liceret, Cn. autem
12 I, XXXVI | recusaret, ne adversarius causa caderet ac ne is, pro quo
13 I, XXXVI | permiserat, quod cum impetrasset, causa caderet; alter iniquum putabat
14 I, XXXVII | FVISSET? Quod petitoris causa comparatum esse non intellegebat,
15 I, XXXVIII | Quae potuit igitur esse causa maior, quam illius militis?
16 I, XXXVIII | exheres filius. [Nempe] in ea causa quaesitum est de iure civili,
17 I, XXXVIII | redisse dicerent, nonne in ea causa fuit oratoribus de toto
18 I, XXXVIII | esset mortuus, nonne in ea causa ius applicationis obscurum
19 I, XXXVIII | vero? Clarissima M'. Curi causa Marcique Coponi nuper apud
20 I, XXXVIII | destitit uterque nostrum in ea causa in auctoritatibus, in exemplis,
21 I, XLI | augendae potentiae suae causa pervulgari artem suam noluerunt;
22 I, XLVI | animis hominum motum res et causa postulet, eum dicendo vel
23 I, LIII | talis vir amissus est, dum causa ita dicitur, ut si in illa
24 I, LVI | protulisti, quae tandem earum causa fuit, quae ab homine eloquenti
25 I, LVI | accessisse ad Crassum consulendi causa quendam rusticanum, qui
26 I, LVII | propugnator sui, quid in illa causa, cum contra te diceret,
27 I, LVII | credo, in illa militis causa, si tu aut heredem aut militem
28 I, LVIII | res rusticas vel fructus causa vel delectationis invisere?
29 I, LVIII | 250] Ac si iam sit causa aliqua ad nos delata obscurior,
30 I, LX | comprobandi vel refellendi causa disputatio non mediocris
31 I, LXI | tenet enim res ipsa atque causa; at Aesopum, si paulum inrauserit,
32 II, IV | equidem, quaecumque vos causa huc attulisset, laetarer,
33 II, V | exercitationis et delectationis causa non disputationis invenisse
34 II, V | philosophum omnes unctionis causa relinquunt; ita levissimam
35 II, VI | procreationis atque utilitatis suae causa effingere et construere
36 II, VI | effecerint, levandi laboris sui causa passim ac libere solutas
37 II, VI | Itaque illud ego, quod in causa Curiana Scaevolae dixi,
38 II, XII | memoriaeque publicae retinendae causa ab initio rerum Romanarum
39 II, XIV | alios, sed delectationis causa, cum est otium, legere soleo.
40 II, XV | unum de certa definitaque causa, quales sunt, quae in litibus,
41 II, XVI | respondeat, at certe ut in causa prudenter possit intexere;
42 II, XIX | infinita dubitatione; de causa praecepta dant; de altera
43 II, XIX | peroretur, ornandi aut augendi causa digredi, deinde concludere
44 II, XXI | Catule, Sulpicium primum in causa parvula adulescentulum audivi
45 II, XXI | addidit, gratiae scilicet causa, me quoque sibi magistrum
46 II, XXIII | maxime iudicare potui in ea causa, quam ille contra me apud
47 II, XXIV | cognoscere: recte igitur nihil de causa discenda praecipiunt; [haec
48 II, XXIV | vita denique eorum, qui in causa versantur, tota cognoscenda
49 II, XXIV | toto foro volitare et a causa ad causam ire videantur,
50 II, XXIV | occurrit animo, quae sit causa ambigendi; nihil est enim,
51 II, XXIV | ambigatur, sive ex crimine causa constat, ut facinoris, sive
52 II, XXV | Sulpicio fuit in Norbani causa summa contentio; pleraque
53 II, XXV | lege Appuleia tota illa causa pendebat.
54 II, XXV | 109] quod quidem in illa causa neque Sulpicius fecit neque
55 II, XXVI | sed superioris generis causa duplicatur; idque aut numquam
56 II, XXVII | 114] Cum igitur accepta causa et genere cognito rem tractare
57 II, XXVII | animos eorum, ad quemcumque causa postulabit motum, vocemus.
58 II, XXVII | oratore, sed ad oratorem a causa [atque a re] deferuntur;
59 II, XXVII | est, ut, simul ac posita causa sit, habeant quo se referant,
60 II, XXVIII | illi oratori defuit, qui in causa peroranda non dubitavit
61 II, XXX | conquirendae; nec quotiens causa dicenda est, totiens ad
62 II, XXX | causam? Quod rei publicae causa, cum ex senatus consulto
63 II, XXX | arma vocasset. Hoc tolle, causa non erit. At id ipsum negat
64 II, XXX | consulto servandae rei publicae causa. Perspicua sunt haec quidem
65 II, XXXI | 134] nam in ea ipsa causa, de qua ante dixi, nihil
66 II, XXXI | consulto patriae conservandae causa interemerit, cum id per
67 II, XXXI | liceret; nulla denique est causa, in qua id, quod in iudicium
68 II, XXXII | receptus non erit, totiens causa nova nascetur; sin illa
69 II, XXXV | est quod non adsequatur: causa ut penitus, quod initio
70 II, XL | praeter te ibi visus est et causa nemini et tu semper audax,
71 II, XL | hic parvae consuetudinis causa huius mortem tam fert familiariter:
72 II, XLIII | tractatum, ut saepe plus quam causa valeat. Tantum autem efficitur
73 II, XLIV | cum adgredior in ancipiti causa et gravi ad animos iudicum
74 II, XLV | tractari solere diceret et in causa M'. Aquili Gaique Norbani
75 II, XLV | accidat, nescio; de me autem causa nulla est cur apud homines
76 II, XLVII | retinendus esset, quae in illa causa peroranda fecerim, sine
77 II, XLVII | Habueras enim tu omnia in causa superiora: vim, fugam, lapidationem,
78 II, XLVIII | esse concessum, nullam illa causa iustiorem fuisse. Tum omnen,
79 II, XLVIII | Romanorum, apud quos tum iudices causa agebatur, ad Q. Caepionis
80 II, XLIX | illa omni defensione atque causa, quod esse in arte positum
81 II, XLIX | perpolitae, omnis est a me illa causa tractata, ut et acerrimus
82 II, L | tum est elapsa illa ipsa causa. Cum enim, quem ad modum
83 II, LI | considerare soleo, postuletne causa; nam neque parvis in rebus
84 II, LI | ac nihil omnino fecisse causa sua; invidetur enim commodis
85 II, LIII | orationis; abest enim totum a causa et homines prius ipsum illud,
86 II, LIII | eis, quae comprobandi eius causa sumuntur, reprehendendis
87 II, LIII | quae aut conciliationis causa leniter aut permotionis
88 II, LV | cum ille diceret se sine causa sudare, "minime" inquit "
89 II, LV | idem, cum casu in eadem causa efferretur anus Iunia. Pro
90 II, LX | hoc scurrile, et quod sine causa lacessivit et tamen id dixit,
91 II, LX | scurra, et quod nos cum causa dicimus, non ut ridiculi
92 II, LX | illi totum diem et sine causa. Quid enim est Vargula adsecutus,
93 II, LXVI | quae minuendi aut augendi causa ad incredibilem admirationem
94 II, LXVII | ex quibus a me exempli causa non nulla ponuntur - per
95 II, LXVII | adfuerat, cum ille se custodiae causa diceret in castris remansisse
96 II, LXXII | tum constituo quid habeat causa quaeque boni, quid mali;
97 II, LXXII | dissimulatum obruatur; et, si causa est in argumentis, firmissima
98 II, LXXII | conciliatione aut in permotione causa est, ad eam me potissimum
99 II, LXXII | hostis, sed capiendi loci causa cessisse videar;
100 II, LXXIII | dixerit sive refellendi causa sive quaerendi."
101 II, LXXIII | ita magnum putes nihil in causa mali facere, ut nihil tibi
102 II, LXXVI | quae probandi et docendi causa dicenda sunt quem ad modum
103 II, LXXVII | permovendorum animorum causa saepe utile est;
104 II, LXXVII | vel omnibus, si habet eam causa dignitatem atque copiam,
105 II, LXXVII | multo plus sit in reliqua causa laborandum; male enim se
106 II, LXXVIII | sumenda sunt; idcirco tota causa pertemptata atque perspecta,
107 II, LXXVIII | transferri, sed penitus ex ea causa quae [tum] agatur, effloruisse. ~
108 II, LXXIX | conficiendos inerunt in causa, quos tamen totos explicare
109 II, LXXX | narrationis unus est in causa locus. Erit autem perspicua
110 II, LXXXI | 331] Sequitur, ut causa ponatur, in quo videndum
111 II, LXXXI | 333] Neque sane iam causa videtur esse cur secernamus
112 II, LXXXII | dignitas est populi, gravissima causa rei publicae, maximi motus
113 II, LXXXIV | utilitatis huius forensis causa laudationes scriptitaverunt:
114 II, LXXXIV | vel ut nosmet ipsi ornandi causa Graecorum more, si quos
115 II, LXXXVI | scripsisset, in quo multa ornandi causa poetarum more in Castorem
116 II, LXXXVII | didiceris in accipienda causa, quae ipse cogitaris? Omnis
117 II, LXXXVIII| profecto, si modo, quae causa me nunc ad hanc insolitam
118 II, LXXXIX | si cognossemus, quae te causa in sermonem impulisset?
119 II, LXXXIX | impulisset? Quae est enim alia causa, nisi quod nobis et horum
120 II, LXXXIX | censorium? Eadem nostra causa est. An aetatem adferet?
121 II, XC | reliquit, est nobis" inquit "causa, cur te audire cupiamus;
122 II, XC | sin, quod facilius, tibi causa non est, cur recuses." Et
123 III, V | inquit "mihi in optima mea causa libertatem recusandi: quamquam
124 III, VIII | aptisque verbis; haeret in causa semper et quid iudici probandum
125 III, X | utitur, nisi quando ornandi causa parce, quod ostendam; sed
126 III, XIII | eis, quae similitudinis causa ex aliis rebus transferuntur,
127 III, XV | adsueti, cum tempestatis causa opere prohibentur, ad pilam
128 III, XXI | possit dicere et in omni causa duas contrarias orationes,
129 III, XXIII | faciunt, vehementius, quam causa postulat, delectantur, ut
130 III, XXV | enim dictu est, quaenam causa sit, cur ea, quae maxime
131 III, XXIX | aut rerum publicarum; aut causa et ratio, ut si quaeratur,
132 III, XXIX | sitne honestum gloriae causa mortem obire.
133 III, XXXVI | nescio; quae tum denique, cum causa aliqua, quae a me dicenda
134 III, XXXVIII | vestis frigoris depellendi causa reperta primo, post adhiberi
135 III, XXXVIII | translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis.
136 III, XLII | mollitur mare"; sed ornandi causa proprium proprio commutatum:
137 III, XLIV | delectationis atque aurium causa, quem ad modum scribit discipulus
138 III, XLV | Incolumitatis ac salutis omnium causa videmus hunc statum esse
139 III, XLVI | salutis, sed etiam voluptatis causa inventa esse videantur.
140 III, XLIX | eo te ne laudandi quidem causa interpellavi, ne quid de
141 III, LIII | tum augendi minuendive causa veritatis supralatio atque
142 III, LIII | etiam effrenatio augendi causa; iracundia, obiurgatio,
|