Liber, Caput
1 I, I | 1] Cogitanti mihi saepe numero et memoria vetera
2 I, II | 5] Vis enim, ut mihi saepe dixisti, quoniam, quae pueris
3 I, II | 6] Ac mihi quidem saepe numero in summos homines
4 I, IX | et initio constitutas et saepe conservatas esse dixisti,
5 I, IX | haudquaquam eloquens, et saepe alias et maxime censor saluti
6 I, XII | proprium oratoris, quod saepe iam dixi, oratio gravis
7 I, XIV | XIV] Etenim saepe in eis causis, quas omnes
8 I, XIV | sine rei militaris usu aut saepe etiam sine regionum terrestrium
9 I, XVI | ut solebat C. Lucilius saepe dicere, homo tibi subiratus,
10 I, XX | 90] Saepe etiam in eam partem ferebatur
11 I, XXI | ipsum egissem et per Drusum saepe temptassem; quo in genere
12 I, XXVII | XXVII] Tum Antonius "saepe, ut dicis," inquit "animadverti,
13 I, XXVII | altera est haec, de qua queri saepe soleo; quod ceterarum homines
14 I, XXVIII | quam constat esse maximam: saepe enim soleo audire Roscium,
15 I, XXIX | etiam ipsi illi Roscio, quem saepe audio dicere caput esse
16 I, XXXIII | etsi utile est etiam subito saepe dicere, tamen illud utilius,
17 I, XXXVIII| magnarum rerum obire, in quibus saepe non de facto, sed de aequitate
18 I, XXXVIII| quidem causae sunt, sed saepe maximae, in quibus certatur
19 I, XL | innumerabilia: capitis nostri saepe potest accidere ut causae
20 I, XLVI | atque iudiciis depromenda saepe oratio est ex iure civili
21 I, LV | auceps syllabarum; sed quia saepe utitur orator subsidio iuris
22 I, LVI | sustentatus. Equidem hoc saepe audivi: cum aedilitatem
23 I, LVIII | controversia est, contortas res et saepe difficilis necessario perdiscimus;
24 I, LXI | 259] itaque nos raucos saepe attentissime audiri video;
25 II, I | eius studio et doctrina saepe narravit; cumque nos cum
26 II, I | erudiremur, etiam illud saepe intelleximus, cum essemus
27 II, I | De Antonio vero, quamquam saepe ex humanissimo homine patruo
28 II, I | patiebatur pudor, multa ex eo saepe quaesivi. Non erit profecto
29 II, II | ipsos, de quibus loquor, saepe audierunt; ut duos summos
30 II, VI | VI] Saepe ex socero meo audivi, cum
31 II, VII | iudicant et nos contrarias saepe causas dicimus, non modo
32 II, VII | sit, quae ad scientiam non saepe perveniat, quae opiniones
33 II, VII | quae opiniones hominum et saepe errores aucupetur, ita dicam,
34 II, XI | 48] nam et testimonium saepe dicendum est ac non numquam
35 II, XII | 49] "Quid si, quod saepe summis viris accidit, mandata
36 II, XII | item" inquit "illa, quae saepe diserte agenda sunt et quae
37 II, XVII | feriendus et repellendus; ubi saepe is, qui rei dominus futurus
38 II, XVII | oratione moderandus (in quo saepe benevolentia ad odium, odium
39 II, XVIII | multos se deliros senes saepe vidisse, sed qui magis quam
40 II, XXII | non ut multos imitatores saepe cognovi, qui aut ea, quae
41 II, XXIV | privatas - sunt enim multo saepe obscuriores - videmus amitti.
42 II, XXV | 106] Saepe etiam res non sit necne,
43 II, XXV | uno aut addito aut dempto saepe extorquetur e manibus; deinde
44 II, XXVI | scripti interpretatione saepe contentio, in quo nulla
45 II, XXVIII | nostra tulerit, quem non et saepe et diligenter audierim;
46 II, XXVIII | gravissimis verbis multos saepe impetus populi non iniustos
47 II, XXVIII | e re publica seditiones saepe esse factas, ut cum reges
48 II, XXXIII | 144] "Iam id quidem saepe" inquit Catulus "ex eo audivi,
49 II, XXXIII | neque enim auxilium suum saepe a viris bonis frustra implorari
50 II, XXXIV | capita et ad illos, quos saepe iam appellavi, locos, ex
51 II, XXXV | complectar uno verbo, quo saepe iam usi sumus, diligentia;
52 II, XXXVII | 155] Atque ego hoc ex eis saepe audivi, cum dicerent pergratum
53 II, XL | eventis et fictae narrationes saepe ponendae. Iam ex contrario: "
54 II, XL | quod Ti. Gracchi mortem saepe in contionibus deplorasti,
55 II, XLI | alias alioque transire; saepe non proponere ac ratione
56 II, XLIII | fortis oratio quaeritur, sed saepe placida, summissa, lenis,
57 II, XLIII | cum sensu tractatum, ut saepe plus quam causa valeat.
58 II, XLVI | fabulae? Tamen in hoc genere saepe ipse vidi, ut ex persona
59 II, XLVI | 194] Saepe enim audivi poetam bonum
60 II, XLVIII | videretur, id quod docebam saepe esse concessum, nullam illa
61 II, XLIX | accidere posse, quam si is, qui saepe alienissimis a me, sed meis
62 II, LII | etiam superioribus invidetur saepe vehementer et eo magis,
63 II, LII | speciem tueri, lenis, ut saepe iam dixi, atque summissa,
64 II, LIV | autem est et vehementer saepe utilis iocus et facetiae;
65 II, LVI | facetias in dicendo prodesse saepe et eas arte nullo modo posse
66 II, LVII | recusandi dem. Quamquam soleo saepe mirari eorum impudentiam,
67 II, LVIII | admirantur omnes acumen uno saepe in verbo positum maxime
68 II, LVIII | et relaxat odiosasque res saepe, quas argumentis dilui non
69 II, LXI | sed non semper in ioco, saepe etiam in gravitate versantur.
70 II, LXII | posita, non in re; sed non saepe magnum risum movent; magis
71 II, LXIV | LXIV] Saepe etiam versus facete interponitur,
72 II, LXV | contrarie, quod idem genus saepe est etiam facetum, ut Servius
73 II, LXVI | significatio est, cum parva re et saepe verbo res obscura et latens
74 II, LXVII | subabsurda, sed eo ipso nomine saepe ridicula, non solum mimis
75 II, LXXI | 286] Saepe etiam facete concedas adversario
76 II, LXXI | inquit "tu tuis dignus." Saepe etiam sententiose ridicula
77 II, LXXI | 287] Saepe etiam salse, quae fieri
78 II, LXXIV | offendas, ne quo inruas: saepe aliqui testis aut non laedit
79 II, LXXIV | committit, ideo non multi et saepe committunt. Quo quidem mihi
80 II, LXXVI | atque firma, si ea tamen, ut saepe fit, valde multa sunt, ea,
81 II, LXXVII | 310] Et quoniam, quod saepe iam dixi, tribus rebus homines
82 II, LXXVII | permovendorum animorum causa saepe utile est;
83 II, LXXVII | itaque vel re narrata et eita saepe datur ad commovendos animos
84 II, LXXVIII| dicendi vehemens et pugnax non saepe esse debeat; sed si in ipso
85 II, LXXVIII| partibus, ad quas dixi digredi saepe oportere; [ita] et momenti
86 II, LXXIX | ab ipsa re est exordiri saepe commodius;
87 II, LXXX | aliquando id opus est; sed saepe obest vel maxime in narrando,
88 II, LXXXII | quae quia pugnare inter se saepe videntur, qui utilitatem
89 II, LXXXII | genus quoque orationis est saepe mutandum; et quamquam una
90 II, LXXXII | ad gloriam concitandos, saepe etiam a temeritate, iracundia,
91 II, LXXXIII| multitudo a tristitia et saepe ab acerbitate commode et
92 II, LXXXV | laudandi et vituperandi saepe nobis est utendum in omni
93 II, XC | amicissimi homines, quod sentio: saepe ego doctos homines, quid
94 II, XC | doctos homines, quid dico saepe? Immo non numquam; saepe
95 II, XC | saepe? Immo non numquam; saepe enim qui potui, qui puer
96 III, I | 3] Hic, ut saepe inter homines sapientissimos
97 III, II | contentiones, quae medio in spatio saepe franguntur et corruunt aut
98 III, III | illam, quae est a multis saepe defleta, dixerit, cum horum
99 III, IV | sensimus, cogitanti sententia saepe tua vera ac sapiens videri
100 III, V | atque in maximis causis saepe vidisset, tum dedita opera
101 III, VII | delectant, tamen ita sunt varia saepe, ut id, quod proximum audias,
102 III, XIII | tota res, ut mihi permirum saepe videatur, cum difficilius
103 III, XXVI | praeclare" quamvis nobis saepe dicatur; "belle et festive"
104 III, XXVI | belle et festive" nimium saepe nolo; quamquam illa ipsa
105 III, XXXIII | 133] Equidem saepe hoc audivi de patre et de
106 III, XXXVI | qua velim sit illud, quod saepe posuisti, ut non necesse
107 III, XXXVIII| grandior atque antiquior oratio saepe videri solet.
108 III, XXXVIII| esse verba, non nata; sed saepe vel sine coniunctione verba
109 III, XLI | mollienda est praeposito saepe verbo; ut si olim, M. Catone
110 III, XLII | modus in ornatu orationis et saepe sumendus; ex quo genere
111 III, XLIII | 169] Abutimur saepe etiam verbo non tam eleganter
112 III, XLV | haberent vel dignitatis vel saepe etiam venustatis. Incolumitatis
113 III, XLVIII | distinctio et aequalium aut saepe variorum intervallorum percussio
114 III, XLIX | conversione verborum, sed saepe carpenda membris minutioribus
115 III, LI | hilaritatem et ad tristitiam saepe deducimur; quorum illa summa
116 III, LIII | videatur; et huic contraria saepe percursio est et plus ad
117 III, LIII | conciliandos vel maxime, saepe autem etiam ad commovendos;
118 III, LVI | mediocris hac instructus summos saepe superare. Huic primas dedisse
119 III, LVII | est actione, perturbata saepe ita est, ut obscuretur ac
120 III, LIX | coniunctus est sententiaeque saepe acutae non acutorum hominum
121 III, LX | hercule," inquit Catulus "et saepe sum admiratus hominis cum
|