Liber, Caput
1 I, II | quaerendum esse visum est quid esset cur plures in omnibus rebus
2 I, IV | quisque studio consecutus esset, adiungeretur usus frequens,
3 I, VII | tristitia sermonis eaque esset in homine iucunditas et
4 I, VII | et in ambulationem ventum esset, [dicebat] tum Scaevolam
5 I, VIII | 30] Qui cum ita esset exorsus: non sibi cohortandum
6 I, XVII | admirandum fore; sed is, si quis esset aut si etiam umquam fuisset
7 I, XVIII | autem, nisi qui sapiens esset, esse neminem, atque ipsam
8 I, XVIII | aequalis et paris; ita, qui esset eloquens, eum virtutes omnis
9 I, XX | eis subtiliter, a quibus esset petendum, et adversarios
10 I, XX | eis, quibus non scientia esset tradenda, sed exigui temporis
11 I, XXVII | causam quaererem, quidnam esset cur, ut in quoque oratore
12 I, XXVII | quoque oratore plurimum esset, ita maxime is pertimesceret,
13 I, XXVIII | sed quia, si aliquid modo esset viti, id ferre ipse non
14 I, XXXI | 142] cumque esset omnis oratoris vis ac facultas
15 I, XXXV | proferri iuberet, praesertim si esset familiaris: similiter nunc
16 I, XXXVI | neque intellegebat, si ita esset actum, litem adversarium
17 I, XXXVII | petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi, petitor rursus
18 I, XXXVII | cum P. Scaevolae frater esset, solitus est ei persaepe
19 I, XXXVIII| mutasset et, quem ei visum esset, fecisset heredem essetque
20 I, XXXVIII| cui Romae exsulare ius esset, si se ad aliquem quasi
21 I, XXXVIII| applicavisset, intestatoque esset mortuus, nonne in ea causa
22 I, XXXVIII| caeli officeretur, quamvis esset procul, mutari lumina putabat.
23 I, XXXVIII| tutelam veniret, mortuus esset, heredem eum esse posse,
24 I, XXXVIII| heredem eum esse posse, qui esset secundum postumum et natum
25 I, XXXVIII| fecisset, ut, si filius non esset, qui in suam tutelam veniret,
26 I, XXXVIII| tutelam veniret, M'. Curius esset heres, num destitit uterque
27 I, XL | negaret esse, quia memoria sic esset proditum, quem pater suus
28 I, XL | priori remisisset, mortuusque esset intestato et ex utraque
29 I, XL | ex utraque filius natus esset, mediocrisne res in contentionem
30 I, XLI | hominum atque inertiam; nam si esset ista cognitio iuris magna
31 I, XLVII | opus esse, si qui satis esset concitatus cohortatione
32 I, XLVII | quibus enim id persuasum esset, ut nihil mallent esse se,
33 I, XLVII | quibus studendum rebus esset accepimus, quod ipsum est
34 I, XLVIII | si forte quaereretur quae esset ars imperatoris, constituendum
35 I, XLVIII | putarem principio, quis esset imperator; qui cum esset
36 I, XLVIII | esset imperator; qui cum esset constitutus administrator
37 I, XLVIII | Sin autem quaereremus quis esset is, qui ad rem publicam
38 I, XLVIII | agendum et ad cavendum peritus esset, et ex eo genere Sex. Aelium,
39 I, LI | causam, quod nesciret, quid esset iracundia, fervorne mentis
40 I, LIII | populum Romanum et vehementer esset locutus, quam orationem
41 I, LIII | pueris et lacrimis usus esset, poenas eum daturum fuisse.
42 I, LIII | sensit et fecit: nam cum esset ille vir exemplum, ut scitis,
43 I, LIII | illo nemo neque integrior esset in civitate neque sanctior,
44 I, LIV | cum omnium sapientissimus esset sanctissimeque vixisset,
45 I, LIV | si fraus capitalis non esset, quasi poenae aestimatio;
46 I, LIV | cum interrogatus Socrates esset, respondit sese meruisse
47 I, LIV | qui quidem si absolutus esset, quod me hercule, etiam
48 I, LV | et hortator et magister esset domi, veritus es, nisi istam
49 I, LV | diceres, qui iuris consultus esset, esse eum oratorem, itemque
50 I, LV | eum oratorem, itemque qui esset orator, iuris eundem esse
51 I, LVI | fuerit discessurus, qui esset non suo artificio, sed alieno,
52 I, LVII | fecit quam ei filius natus esset, hereditatem petit? Nemo;
53 I, LVII | statuisses ante oculos; complexus esset filium flensque eum centum
54 I, LXI | superaret, cumque ita balbus esset, ut eius ipsius artis, cui
55 I, LXI | deinde cum spiritus eius esset angustior, tantum continenda
56 II, I | nullius rei, quae quidem esset in eis artibus, de quibus
57 II, III | etiam tum in lecto Crassus esset et apud eum Sulpicius sederet,
58 II, X | quaereretur, hoc modo: expetendane esset eloquentia? Expetendine
59 II, XII | tabulam domi, potestas ut esset populo cognoscendi, eique
60 II, XIII | est, in exsilium pulsus esset;
61 II, XIII | tyranni familiarissimus esset, otium suum consumpsit in
62 II, XVII | oporteret eum, qui orator esset futurus, quid, etiam si
63 II, XVIII | omnis gloria, invitatus esset ab hospitibus suis, ut eum,
64 II, XXII | cuius potissimum similis esset, et in eo ipso, quem delegerat,
65 II, XXII | accidere, ut unum genus esset omnium, nisi aliquem sibi
66 II, XXIII | faceret, multo eius oratio esset pressior; in qua nunc interdum,
67 II, XXV | dicendi dilatavit, quid esset in maiestatem minuere: etenim
68 II, XXVIII | cum tribunicia potestas [esset] constituta; illam Norbani
69 II, XXXIII | nunc diffusum et dissipatum esset, in certa genera coacturum
70 II, XXXIV | orationis, quae cuiusque esset generis, studiosi qui essent
71 II, XXXVIII| dicendi et varietas perquam esset optanda nobis, qui nullam
72 II, XLI | enim si aurum cui, quod esset multifariam defossum, commonstrare
73 II, XLII | comprobanda posuissem, tempus esset iam de ordine argumentorum
74 II, XLV | aliqui dolor suscipiendus esset et si in eius modi genere
75 II, XLV | modi genere orationis nihil esset nisi falsum atque imitatione
76 II, XLV | maior ars aliqua forsitan esset requirenda: nunc ego, quid
77 II, XLVI | nostri existimatio, nam id esset levius; - quamquam, cum
78 II, XLVII | Aquilius in civitate retinendus esset, quae in illa causa peroranda
79 II, XLVIII | quis motus populi factus esset, id C. Norbano in nefario
80 II, XLVIII | populo Romano concessum esset ut iure incitatus videretur,
81 II, XLIX | Appuleia dicerem, ut quid esset minuere maiestatem explicarem,
82 II, LVI | tanta auctoritas, ut, quod esset ab eo obiectum, lepore magis
83 II, LVII | eloquentis facere posset, quis esset non eloquens? Quis enim
84 II, LIX | eum lacertum Largi, cum esset cum eo Tarracinae de amicula
85 II, LIX | M.M.; cum quaereres id quid esset, senem tibi quendam oppidanum
86 II, LX | M. fratre suo complexus esset "puer, abige muscas"? Risum
87 II, LXIII | tantummodo "ducas licet"; esset illud genus ridiculi praeter
88 II, LXIV | rogasset, num tibi molestus esset futurus, si ad te bene ante
89 II, LXV | pulchellum puerum" Crassus; cum esset arrisum, non potui mihi"
90 II, LXVIII | qui videretur mollior nec esset, dixisset "quid tu, Egilia
91 II, LXIX | ut, cum Cato percussus esset ab eo, qui arcam ferebat,
92 II, LXIX | ambitus, cum ipse consul esset factus, ille repulsam tulisset,
93 II, LXX | inquit "iniquus est"; cum esset admurmuratum, "ah," inquit "
94 II, LXXI | recubuisset, "vellem hoc esset," inquit "laborare." Salsum
95 II, LXXI | modestissimus, frugalissimus esset "me istorum" inquit "nihil
96 II, LXXIII | Crasso, multis audientibus, esset institutus Crassusque plurimis
97 II, LXXIII | quod non solum quod opus esset diceres, sed etiam quod
98 II, LXXIII | sed etiam quod non opus esset non diceres;
99 II, LXXIII | perfidiosi, dicere quod alienum esset et noceret ei, pro quo quisque
100 II, LXXIV | illius animo, quod semel esset infusum, umquam effluere
101 II, LXXXVI | dimidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum;
102 II, LXXXIX | semper admirari solebam, unde esset illa tanta tua in causis
103 II, XC | hodie esse versatus: quod si esset aliter et aliquid intellegerem
104 III, I | multa de Philippo questus esset, rettulit ad senatum de
105 III, I | tam graviter in contione esset invectus.
106 III, I | negaret, cui senator ipse non esset. "An tu, cum omnem auctoritatem
107 III, V | vultum eius, cum ei dicendum esset, obtutumque oculorum in
108 III, XXII | disputem, ac facerem, si esset mihi de histrione dicendum.
109 III, XXII | esse histrionem necesse esset, sed fortasse non stultum
110 III, XXIV | et cum impudentiae ludus esset, putavi esse censoris, ne
111 III, XXVI | commoveri actio non posset, si esset consumpta superiore motu
112 III, XXXII | soccos, quibus indutus esset, [se] sua manu confecisse.
113 III, XXXIII | deminutae. An tu existimas, cum esset Hippocrates ille Cous, fuisse
114 III, XLI | adirier abnutas? Melius esset vetas, prohibes, absterres;
115 III, XLVI | fabricata est; nam, cum esset habita ratio, quem ad modum
116 III, LVI | rogaretur quid in dicendo esset primum; huic secundas, huic
117 III, LVI | satis significavit, quantum esset in actione, qui orationem
|