Liber, Caput
1 I, I | vel causae amicorum vel res publica tribuet oti, ad
2 I, VI | oportet oratio. Quae, nisi res est ab oratore percepta
3 I, VIII | velit deducere: haec una res in omni libero populo maximeque
4 I, XI | ornati fuerunt, sint eae res, de quibus disputant, in
5 I, XII | distinctam; haec autem oratio, si res non subest ab oratore percepta
6 I, XV | nomine, qui, quaecumque res inciderit, quae sit dictione
7 I, XV | 67] Sin quae res inciderit, in qua de natura,
8 I, XVII | ne plus ei tribuamus quam res et veritas ipsa concedat."
9 I, XVII | quos in amicorum negotiis res ipsa ante confecit quam
10 I, XXII | hodieque faciunt, ut nulla sit res neque tanta neque tam improvisa
11 I, XXV | falsum est; praeclare enim res se habeat, si haec accendi
12 I, XXXVII | exceptione excluderetur, QVOD EA RES IN IVDICIVM ANTE VENISSET.
13 I, XXXVIII| heredem essetque ipse mortuus, res delata est ad centumviros,
14 I, XL | natus esset, mediocrisne res in contentionem adducta
15 I, XLV | compotesque consili~dimitto, ut ne res temere tractent turbidas.~
16 I, XLVI | in animis hominum motum res et causa postulet, eum dicendo
17 I, LIII | commenticia Platonis civitate res ageretur. Nemo ingemuit,
18 I, LVIII | fundos nostros obire aut res rusticas vel fructus causa
19 I, LVIII | controversia est, contortas res et saepe difficilis necessario
20 I, LXI | audiri video; tenet enim res ipsa atque causa; at Aesopum,
21 II, VI | 23] Sic enim res sese habet, ut, quem ad
22 II, VII | postea quam adriserunt, "res mihi videtur esse" inquit "
23 II, VIII | Quid admirabilius quam res splendore inlustrata verborum?
24 II, VIII | ulla non propria oratoris res est, quae quidem ornate
25 II, XII | desideret; sed ex artificio res istae praecepta non quaerunt." "
26 II, XII | Mucium pontificem maximum res omnis singulorum annorum
27 II, XIII | inquit Antonius "si ista res adhuc nostra lingua inlustrata
28 II, XIII | forensibus cum ad ceteras res inlustris tum ad historiam
29 II, XIII | pressus, ut nescias, utrum res oratione an verba sententiis
30 II, XIV | me, ut dixi, oblecto, qui res gestas aut orationes scripserunt
31 II, XV | hominumque ipsorum non solum res gestae, sed etiam, qui fama
32 II, XV | est oratoris, quaecumque res infinite posita sit, de
33 II, XXV | 106] Saepe etiam res non sit necne, sed qualis
34 II, XXVI | in quibus, qualis quaeque res sit, disceptatur, seiungunt;
35 II, XXVII | leges, senatus consulta, res iudicatae, decreta, responsa,
36 II, XXVIII | quibus ex locis ad eas tris res, quae ad fidem faciendam
37 II, XXIX | verbis extulit, tres sunt res, ut ante dixi: una conciliandorum
38 II, XXXIV | si eius modi sunt, ut ea res ipsa peperisse videatur;
39 II, XXXIV | debemus neque, ut quaeque res delata ad nos erit, tum
40 II, XXXV | idcirco minus, quaecumque res proposita est, suscipiunt,
41 II, XXXVI | non hominis, cum tantas res Graeci susciperent, profiterentur,
42 II, XXXVI | agerent seseque et videndi res obscurissimas et bene vivendi
43 II, XXXVII | suspicionem artifici apud eos, qui res iudicent, oratori adversariam
44 II, XXXVIII| foris? [Ex] sua vi, cum aut res quae sit tota quaeratur,
45 II, XXXVIII| 164] Si res tota quaeritur, definitione
46 II, XLII | casu potius incurrere. Ac res quidem ista, quam ego, quia
47 II, LI | sint, laborare, namque haec res amorem magis conciliat,
48 II, LII | altero deplorentur, ad suas res revocet, quas aut tulerit
49 II, LIV | modo videtur doctrina ista res posse tradi. Etenim cum
50 II, LIV | Leve nomen habet utraque res. Quippe; leve enim est totum
51 II, LVIII | mitigat et relaxat odiosasque res saepe, quas argumentis dilui
52 II, LXVI | in quibus est narratio, res sane difficilis; exprimenda
53 II, LXVI | parva re et saepe verbo res obscura et latens inlustratur;
54 II, LXVII | hominem esse," sic profecto se res habet, nullum ut sit vitae
55 II, LXVII | cum honesto verbo vitiosa res appellatur; ut cum Africanus
56 II, LXX | discrepantia: "quid huic abest nisi res et virtus?" Bella etiam
57 II, LXXII | nulla enim fere potest res in dicendi disceptationem
58 II, LXXII | confiteorque me, si quae premat res vehementius, ita cedere
59 II, LXXVII | una ex tribus his rebus res prae nobis est ferenda,
60 II, LXXVII | eum primum volunt dicere: res enim hoc postulat, ut eorum
61 II, LXXVII | laborandum; male enim se res habet, quae non statim,
62 II, LXXIX | reo (reos appello, quorum res est), quae significent bonum
63 II, LXXX | ignem imposita est," tamen res tota cognosci facile potuisset.
64 II, LXXXI | consili; neque enim si nota res est nec dubium quid gestum
65 II, LXXXI | caute an contra demonstrata res sit, quod omnis orationis
66 II, LXXXIII| criminatione atque fama, aut res si displicet, aut si est
67 II, LXXXIV | magnitudo animi, qua omnes res humanae tenues ac pro nihilo
68 II, LXXXV | fecerit; itemque in ceteris res gestae ad cuiusque virtutis
69 II, LXXXV | decreta virtutis praemia, res gestae iudiciis hominum
70 II, LXXXV | laudationis est. Sumendae autem res erunt aut magnitudine praestabiles
71 II, LXXXVI | locorum ordo conservaret, res autem ipsas rerum effigies
72 II, LXXXVII| oculorum animis traderentur; ut res caecas et ab aspectus iudicio
73 III, V | si rem subtraxeris, neque res lumen, si verba semoveris.
74 III, VII | non habeat in suo genere res compluris dissimilis inter
75 III, VIII | prope singulare? Quis umquam res praeter hunc tragicas paene
76 III, IX | dissimilitudines sunt, tam certae res cuiusque propriae et in
77 III, XIII | multa? Tam facilis est tota res, ut mihi permirum saepe
78 III, XIII | desideres planius dici; easdem res autem simul ac Fufius aut
79 III, XIV | inquit Antonius "quam alias res agamus [quam te inviti audiamus],
80 III, XXI | explicemus, dum modo illa res tanta sit, ut omnibus philosophorum
81 III, XXII | neque enim apud homines res est ulla difficilior neque
82 III, XXIII | detinentur aut sunt tardissimi; res quidem se mea sententia
83 III, XXIX | 111] Omnis igitur res eandem habet naturam ambigendi,
84 III, XXIX | sitne sapienti capessenda res publica.
85 III, XXIX | quam autem vim quaeque res habeat, definitio explicat,
86 III, XXIX | facere possit, aut? cum res distribuitur in partis,
87 III, XXX | motum et impulsio et, si ita res feret, mitigatio.
88 III, XXXI | ex eis tantum, quantum res petet, hauriemus;
89 III, XXXI | hominum et ingeniis, ut res tantas quisquam nisi monstratas
90 III, XXXV | inscientiam illius, cui res non suppetat, verba non
91 III, XXXVII | Tum Crassus "pervulgatas res requiris" inquit "et tibi
92 III, XXXVIII| aut quo significatur magis res tota sive facti alicuius
93 III, XL | XL] Nam si res suum nomen et vocabulum
94 III, XL | quod in singulis verbis res ac totum simile conficitur;
95 III, XLI | nolo esse aut maius, quam res postulet: "tempestas comissationis";
96 III, XLII | inflexo immutatoque verbo res eadem enuntiatur ornatius;
97 III, XLII | Romanus homo, tamen etsi res bene gesta est corde suo
98 III, XLIII | continuatio verborum, quae duas res maxime, conlocationem primum,
99 III, XLIV | volumus. Neque est ex multis res una, quae magis oratorem
100 III, XLV | consequi posse? Non est res tam difficilis quam necessaria;
|