Liber, Caput
1 I, III | maximum sit a vulgari genere orationis atque a consuetudine communis
2 I, IX | atque is non accurata quadam orationis copia, sed nutu atque verbo
3 I, XII | elaborare, tractationem orationis, quae sine illa scientia
4 I, XIV | sit faciundae ac poliendae orationis, diserte id ipsum, de quo
5 I, XVII | facultatem istam ornatissimae orationis adiunxerit, non possum dicere
6 I, XVIII | Aliud enim mihi quoddam orationis genus esse videtur eorum
7 I, XIX | et quibus et quo genere orationis in quamque partem moverentur;
8 I, XXVI | difficultatem variosque eventus orationis exspectationemque hominum
9 I, XXXII | Audieram etiam quae de orationis ipsius ornamentis traderentur,
10 I, LIII | mentibus evellisset vis orationis tuae. Nunc talis vir amissus
11 I, LX | multi sudoris est; et illa orationis suae cum scriptis alienis
12 II, X | interpellatione iste cursus orationis tuae, patiere tamen mihique
13 II, XI | quas Crassus in illius orationis suae, quam contra conlegam
14 II, XII | senatu, num quia genere orationis in eius modi causis accuratiore
15 II, XIII | verborum conlocatione et tractu orationis leni et aequabili perpolivit
16 II, XV | historia? Haud scio an flumine orationis et varietate maximum; neque
17 II, XV | verborum autem ratio et genus orationis fusum atque tractum et cum
18 II, XV | nullum potest esse genus orationis, quod sit exceptum. ~
19 II, XVIII | manibus iudicum vi quadam orationis extorsimus ac potius placatis
20 II, XIX | autem alii conclusionem orationis et quasi perorationem conlocant,
21 II, XIX | possum, cum sum in cursu orationis, quam cum omnia sunt inaudita;
22 II, XIX | esse propria quam totius orationis, valde mihi videntur errare;
23 II, XXIX | partium prima lenitatem orationis, secunda acumen, tertia
24 II, XXXIV | paucitate, ut eam materiem orationis, quae cuiusque esset generis,
25 II, XXXV | 151] Nam orationis quidem copia videmus ut
26 II, XXXVII | oratoris auctoritatem et orationis fidem. ~
27 II, XLIII | 183] Sed genus hoc totum orationis in eis causis excellit,
28 II, XLIV | illa dispar adiuncta ratio orationis, quae alio quodam genere
29 II, XLV | et si in eius modi genere orationis nihil esset nisi falsum
30 II, XLVI | fallaciis; ipsa enim natura orationis eius, quae suscipitur ad
31 II, XLVII | Cum C. Marius maerorem orationis meae praesens ac sedens
32 II, XLIX | tum admiscere huic generi orationis vehementi atque atroci genus
33 II, XLIX | attigi; his duabus partibus orationis, quarum altera commendationem
34 II, LII | Et ut illa altera pars orationis, quae probitatis commendatione
35 II, LIII | statim est ad genus illud orationis; abest enim totum a causa
36 II, LIII | adhaerescit; illud autem genus orationis non cognitionem iudicis,
37 II, LXVII | Crassus, sed cum toto genere orationis severe ludas, cum aliter
38 II, LXXIV | in causis in omni parte orationis circumspicienda, ne quid
39 II, LXXV | sine ulla praemunitione orationis acerbius et contumeliosius
40 II, LXXVII | principia et ceterae partes orationis, de quibus paulo post pauca
41 II, LXXVII | 311] Sed his partibus orationis quae, etsi nihil docent
42 II, LXXVIII | cognitio et commendatio orationis in principio, quaeque continuo
43 II, LXXX | etiam periculo haec pars orationis obscura est quam ceterae,
44 II, LXXXI | demonstrata res sit, quod omnis orationis reliquae fons est narratio. ~
45 II, LXXXI | causis ratio quaedam est eius orationis, quae ad probandam argumentationem
46 II, LXXXI | omniaque cum superioribus orationis locis tum maxime extremo
47 II, LXXXII | contio capit omnem vim orationis et gravitatem varietatemque
48 II, LXXXII | crebro mutantur, genus quoque orationis est saepe mutandum; et quamquam
49 II, LXXXII | videtur; maximaque pars orationis admovenda est ad animorum
50 II, LXXXIII | adversa populi, quae aut orationis peccato aliquo excitatur,
51 II, LXXXIV | funebrem contionem, quae ad orationis laudem minime accommodata
52 II, LXXXVIII| articuli conectunt membra orationis, quae formari similitudine
53 II, XC | inquit Cotta "ornamenta orationis non attigit neque eam laudem,
54 III, IV | tradidisset, quo in genere orationis utrumque oratorem cognoveramus,
55 III, IV | Antonio deesset hic ornatus orationis neque in Crasso redundaret. ~
56 III, VIII | quandam rationem attulit orationis et dicendi genus induxit
57 III, IX | terrens, supplicans, summa orationis varietate, nulla nostrarum
58 III, XVIII | 66] Accedit quod orationis etiam genus habent fortasse
59 III, XXIV | supersunt, inlustrandae orationis ac totius eloquentiae cumulandae,
60 III, XXVI | formanda filo ipso et genere orationis, inluminanda verbis, varianda
61 III, XXVII | in locis, quos ad fidem orationis faciendam adhiberi dixit
62 III, XXXI | facile in rerum abundantia ad orationis ornamenta sine duce natura
63 III, XXXII | accepimus semperque esse in omni orationis ratione versatos;
64 III, XXXV | rerumque cognitionem cum orationis exercitatione coniunxit.
65 III, XXXVI | in quattuor partis omnem orationis laudem discripseras, cum
66 III, XXXVI | illa te, quae ad ipsius orationis laudem splendoremque pertinent;
67 III, XXXVII | Nam est quidam ornatus orationis, qui ex singulis verbis
68 III, XL | murmur maris et dulcitudo orationis sunt ducta a ceteris sensibus;
69 III, XLII | Est hoc magnum ornamentum orationis, in quo obscuritas fugienda
70 III, XLII | Gravis est modus in ornatu orationis et saepe sumendus; ex quo
71 III, XLIII | videtisne esse non verbi, sed orationis, quae ex pluribus, ut eui,
72 III, XLIV | verborum conclusionem, quoad orationis severitas pati posset, a
73 III, XLV | nostram sententiam sequitur orationis genus idque ad omnem aurium
74 III, XLVI | in omnibus item partibus orationis evenit, ut utilitatem ac
75 III, XLVIII | modo ne continui sint, in orationis laude ponitur. Nam si rudis
76 III, XLVIII | verborum ambitus; sic enim has orationis conversiones Graeci nominant.
77 III, LII | quae maxime ad ornatum orationis pertinere arbitrabar. Dixi
78 III, LII | forma; sed si habitum etiam orationis et quasi colorem aliquem
79 III, LII | sententiis vero ad gravitatem orationis utatur>. Formantur autem
80 III, LIII | quae est periucunda, cum orationis non contentione, sed sermone
81 III, LIII | magnum quoddam ornamentum orationis et aptum ad animos conciliandos
82 III, LIV | 206] Orationis autem ipsius tamquam armorum
83 III, LV | rem quoniam de ornatu omni orationis sunt omnes, si non patefacti,
84 III, LV | neque tempori congruere orationis unum genus;
85 III, LV | videatur, nisi ut figuram orationis plenioris et tenuioris et
86 III, LIX | proiectum quasi quoddam telum orationis; supplosio pedis in contentionibus
87 III, LIX | significemus apte cum genere ipso orationis; est enim actio quasi sermo
|