Liber, Caput
1 I, IX | reipublicae fuit: atque is non accurata quadam orationis
2 I, XIV | neque vero Asclepiades, is quo nos medico amicoque
3 I, XV | definire complectique vult, is orator erit mea sententia
4 I, XVI | facile declaratur, utrum is, qui dicat, tantum modo
5 I, XVII | atque admirandum fore; sed is, si quis esset aut si etiam
6 I, XIX | versati, in quis erat etiam is, qui nuper Romae fuit, Menedemus,
7 I, XIX | modo posse, nisi cognosset is, qui diceret, quot modis
8 I, XX | omnino scire curassent, is innumerabilis quosdam nominabat;
9 I, XXVI | auribus efficere atque edere, is mihi, etiam si commovetur
10 I, XXVII | plurimum esset, ita maxime is pertimesceret, has causas
11 I, XXVIII | diligentiae, quam in hac re, is quam constat esse maximam:
12 I, XXVIII | quisque artificio excelleret, is in suo genere Roscius diceretur.
13 I, XXX | Crassus ageret meditandi aut is dicendi causa, non modo
14 I, XXXIV | tam artis indigent quam is laboris; quibus in rebus
15 I, XXXVI | adversarius causa caderet ac ne is, pro quo ipse diceret, turpi
16 I, XXXVIII| committendam putem? Citius hercule is, qui duorum scalmorum naviculam
17 I, XL | apud maiores nostros, num is ad suos postliminio redisset
18 I, XL | contentio, cum quaeritur, is, qui domini voluntate census
19 I, XLVIII | autem quaereremus quis esset is, qui ad rem publicam moderandam
20 I, XLIX | tamen quaedam descriptio, ut is, qui studeat omnium rerum
21 I, L | artem sibi adsumpserit, is perficiet ut, quod praeterea
22 I, LIII | reprehendere solebat, quod is, L. Scribonio quaestionem
23 I, LIII | igitur Galbam Rutilius, quod is C. Sulpici Gali propinqui
24 I, LXI | revertar, sit orator nobis is, qui, ut Crassus descripsit,
25 I, LXI | persuadendum possit dicere; is autem concludatur in ea,
26 I, LXI | pronuntiare consuescebat; neque is consistens in loco, sed
27 I, LXII | oportere, qualis esse posset is, qui habitaret in subselliis
28 II, IV | enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen
29 II, IV | inconcinnus aut multus est, is ineptus esse dicitur.
30 II, VI | ex socero meo audivi, cum is diceret socerum suum Laelium
31 II, VIII | toto in genere fecerit, is si non plane artem, at quasi
32 II, XI | deinde, quid sapienter is, quem laudet, quid liberaliter,
33 II, XIII | est rerum frequentia, ut is verborum prope numerum sententiarum
34 II, XIV | scripsit historiam, et is quidem rhetorico paene more;
35 II, XVII | et repellendus; ubi saepe is, qui rei dominus futurus
36 II, XVII | tibi est; cum aut docendus is est aut dedocendus aut reprimendus
37 II, XVIII | vellet, audiret; cumque is se non nolle dixisset, locutus
38 II, XX | 86] nam neque is, qui optime potest, deserendus
39 II, XX | cohortatione nostra neque is, qui aliquid potest, deterrendus:
40 II, XXII | genera dicendi? Quod non tam is facile in nostris oratoribus
41 II, XXVIII | penitus insederit: itaque ego is, qui sum, quantuscumque
42 II, XXIX | nam hoc necesse est, ut is, qui nobis causam adiudicaturus
43 II, XXXII | ponimus, quotienscumque is, quem pater patratus dediderit,
44 II, XXXII | pater patratus dediderit, si is non sit receptus, postliminium
45 II, XXXII | filius non sit videaturne is, qui filio mortuo institutus
46 II, XXXVI | dicant; sed Aristoteles, is, quem ego maxime admiror,
47 II, XXXVIII| in os inserant; sin sit is, qui et doctrina mihi liberaliter
48 II, XXXVIII| amplitudo ac dignitas civitatis, is eam minuit, qui exercitum
49 II, XLII | quam ut faveat oratori is, qui audiet, utique ipse
50 II, XLIII | lenitas vocis, vultus pudor[is significatio], verborum
51 II, XLV | Neque fieri potest ut doleat is, qui audit, ut oderit, ut
52 II, XLIX | accidere posse, quam si is, qui saepe alienissimis
53 II, LII | misericordia movetur, si is, qui audit, adduci potest
54 II, LV | gurgitem; metuebat ne, cum is nihil haberet, nihil esse
55 II, LIX | oportet imitationem, ut is, qui audiet cogitet plura
56 II, LXII | 254] Et si quaeritis, is, qui appellatur dicax, hoc
57 II, LXVI | noli" inquit "mirari; is enim, qui te ex aerariis
58 II, LXVIII | bellum illud quoque, ex quo is, qui dixit inridetur in
59 II, LXX | fieri," inquit "Sile, ut is, unde te audisse dicis,
60 II, LXXI | moventur. Itaque imbuendus est is, qui iocose volet dicere,
61 II, LXXIII | inquit "Antoni, semper is fui, qui de te oratore sic
62 II, LXXX | tollit. Videant illa nam is postquam excessit ex ephebis ...
63 II, LXXXII | docuit non videntibus aliis, is plurimum vidit.
64 II, LXXXV | eius modi aliquo officio is, qui laudabitur, fecerit;
65 III, II | summam auctoritatem dabat, is eius omnem spem atque omnia
66 III, IV | nobis uterque inductus est, is erit ex eis, qui aut illos
67 III, V | media silva placet? Est enim is maxime et opacus et frigidus." "
68 III, IX | dicendo et Antonius? Cum ille is sit orator, ut nihil eo
69 III, X | lectissimis ut utatur, is, qui in veteribus erit scriptis
70 III, XVI | 60] Is qui omnium eruditorum testimonio
71 III, XIX | possis, tum ostendere, quod is fecerit, qui insimuletur,
72 III, XX | dicere putetis. Ego enim sum is, qui cum summo studio patris
73 III, XXI | exercitationemque dicendi, is sit verus, is perfectus,
74 III, XXI | exercitationemque dicendi, is sit verus, is perfectus, is solus orator.
75 III, XXI | sit verus, is perfectus, is solus orator. Nam neque
76 III, XXXI | splendor in verbis. Sit modo is, qui dicet aut scribet,
77 III, XXXVI | aetatem atque ut possit is illa omnia cernere, qui
78 III, XXXVII | est habendus quidam atque is aurium quodam iudicio ponderandus
79 III, XXXVIII| ipsa indicat: quandoquidem is se circum vestit dictis,
80 III, XL | repetita sumere; vel quod is, qui audit, alio ducitur
81 III, XLIII | soceri mei persona lusit is, qui elegantissime id facere
82 III, LIX | 223] is autem oculis gubernatur.
|