Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
homine 20
hominem 29
hominemque 2
homines 81
homini 11
hominibus 26
hominis 24
Frequency    [«  »]
82 eorum
82 ipsa
82 is
81 homines
80 genus
80 quis
77 apud
Marcus Tullius Cicero
De oratore

IntraText - Concordances

homines

   Liber, Caput
1 I, II | quidem saepe numero in summos homines ac summis ingeniis praeditos 2 I, III | genere ita multi perfecti homines exstiterunt, ut nemo fere 3 I, IV | incredibili quodam nostri homines discendi studio flagraverunt. 4 I, IV | maius est hoc quiddam quam homines opinantur, et pluribus ex 5 I, VI | videatur, et quod Graecos homines non solum ingenio et doctrina, 6 I, VIII | liberare periculis, retinere homines in civitate? Quid autem 7 I, VIII | arbitretur, ut, quo uno homines maxime bestiis praestent, 8 I, VIII | alia potuit aut dispersos homines unum in locum congregare 9 I, IX | rebus quam adiumenta, per homines eloquentissimos importata; 10 I, X | physici vindicarent [ornati homines in dicendo et graves], quibuscum 11 I, XI | solere; audivi enim summos homines, cum quaestor ex Macedonia 12 I, XI | iam diu torquet Graeculos homines contentionis cupidiores 13 I, XIII | Demosthenem, perfectos iam homines in dicendo et perpolitos, 14 I, XVIII | cum cotidie mecum haberem homines doctissimos, eos fere ipsos, 15 I, XIX | Disputabant contra diserti homines Athenienses et in re publica 16 I, XX | constaret; eloquentissimos autem homines, qui ista nec didicissent 17 I, XXI | dilucide apud mediocris homines ex communi quadam opinione 18 I, XXII | familiaris et, ut inter homines peritos constare video, 19 I, XXIII | esse contentionem inter homines doctos in verbi controversia 20 I, XXV | eam sententiam disputo, ut homines adulescentis, si quid naturale 21 I, XXVI | controversiae sunt, quae cogant homines sicut in foro non bonos 22 I, XXVI | quid sentiam enuntiabo apud homines familiarissimos, quod adhuc 23 I, XXVII | saepe soleo; quod ceterarum homines artium spectati et probati, 24 I, XXXII | adepti, sed, quae sua sponte homines eloquentes facerent. ea 25 I, XXXIII | quod audierunt, dicendo homines, ut dicant, efficere solere; 26 I, XXXIII | dicitur, perverse dicere homines perverse dicendo facillime 27 I, XLI | utilitatis magnitudo deberet homines ad suscipiendum discendi 28 I, XLV | ut apud Graecos infimi homines mercedula adducti ministros 29 I, XLVIII | Hannibalem atque eius generis homines nominarem. 30 I, LI | pervestiget, quid sui cives eique homines, quibus aliquid dicendo 31 I, LVI | fuit inter peritissimos homines summa de iure dissensio: 32 I, LIX | Itaque illi disertissimi homines ministros habent in causis 33 I, LIX | non fugisset hoc Graecos homines, si ita necesse esse arbitrati 34 II, I | oratoribus praedicarent, ut, si homines non eruditi summam essent 35 II, IV | laetarer, cum apud me viderem homines mihi carissimos et amicissimos; 36 II, IV | in loco, quoscumque inter homines visum est, de rebus aut 37 II, V | peroptato nobis datum est? Aut homines ab hoc genere disputationis 38 II, IX | dicere, sic ceterarum artium homines ornatius illa sua dicunt, 39 II, XI | aequo pati; quae ipsi sibi homines parare possent, in eis rebus 40 II, XIII | Graecos autem eloquentissimi homines remoti a causis forensibus 41 II, XXIV | nihil est enim, quod inter homines ambigatur, sive ex crimine 42 II, XXV | est enim, cum inter doctos homines de eis ipsis rebus, quae 43 II, XXVIII | quidem vos, his ingeniis homines, tantum operae mihi ad audiendum 44 II, XXXII | eo consilio disputo, ut homines eruditos redarguam; quamquam 45 II, XXXII | in personis ponitur; quot homines, tot causae; sin ad generum 46 II, XXXIII | aliquam fuisse; ut, quod homines innumerabiles essent, debilitati [ 47 II, XXXVII | qui secum eruditissimos homines ex Graecia palam semper 48 II, XLII | regatur: plura enim multo homines iudicant odio aut amore 49 II, XLV | causa nulla est cur apud homines prudentissimos atque amicissimos 50 II, L | tibi unum ad ignoscendum homines dabant, tenuisti, te pro 51 II, L | profecisse arbitrarer, nisi ut homines tibi civem improbum defendenti 52 II, LII | excitanda. Invident autem homines maxime paribus aut inferioribus, 53 II, LIII | abest enim totum a causa et homines prius ipsum illud, quod 54 II, LIV | desideretur (natura enim fingit homines et creat imitatores et narratores 55 II, LIV | itaque non nulli ridiculi homines hoc ipsum non insulse interpretantur; 56 II, LVI | cupidum, levem, si facile homines audituri videbuntur. 57 II, LXI | verbo facetias; maxime autem homines delectari, si quando risus 58 II, LXVI | familiaris, pater,"nostros homines similis esse Syrorum venalium: 59 II, LXXIV | tamen ullam adsequor laudem; homines enim imperiti facilius quod 60 II, LXXV | causis aliquid mali facere homines minime malos. Quid, illud, 61 II, LXXV | tandem mali? Quid, si in homines caros iudicibusque iucundos 62 II, LXXVII | saepe iam dixi, tribus rebus homines ad nostram sententiam perducimus, 63 II, LXXXVIII| potuisset: vidi enim ego summos homines et divina prope memoria, 64 II, XC | Dicam enim vere, amicissimi homines, quod sentio: saepe ego 65 II, XC | sentio: saepe ego doctos homines, quid dico saepe? Immo non 66 III, I | 3] Hic, ut saepe inter homines sapientissimos constare 67 III, VI | superiore, sive ut impellat homines sive ut doceat sive ut deterreat 68 III, VII | 28] Aspicite nunc eos homines atque intuemini, quorum 69 III, XI | auctoritate; tamen eruditissimos homines Asiaticos quivis Atheniensis 70 III, XIV | 53] In quo igitur homines exhorrescunt? Quem stupefacti 71 III, XIV | deum, ut ita dicam, inter homines putant? Qui distincte, qui 72 III, XV | excellentissimis ingeniis homines dediderunt, ex ea summa 73 III, XV | erat necesse, doctissimi homines otio nimio et ingeniis uberrimis 74 III, XV | 58] Sed ut homines labore adsiduo et cotidiano 75 III, XXII | non sum; neque enim apud homines res est ulla difficilior 76 III, XXIX | naturane sit ius inter homines an in opinionibus; aut, 77 III, XXIX | quaeratur, cur doctissimi homines de maximis rebus dissentiant; 78 III, XXXI | doctrinaeque possessio, in quam homines quasi caducam atque vacuam 79 III, XXXIII | socero meo, nostros quoque homines, qui excellere sapientiae 80 III, XXXIV | quod ille contra popularis homines diceret, populare omnibus 81 III, XL | verborum maxima copia tamen homines aliena multo magis, si sunt


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License