Liber, Caput

 1        I, VII    |           vehementius inveheretur in causam principum consul Philippus
 2        I, VII    |         universa re publica, quam ob causam venerant, multum inter se
 3        I, XII    |              id, si tamquam clientis causam didicerit, dicet melius
 4        I, XIV    |           dicendum, non, cum ab illo causam didicisset, ipse ornate
 5        I, XVI    | eloquentissime dicat, quas ad certam causam tempusque cognorit?
 6        I, XVI    |               mihi propter eam ipsam causam minus quam volebat familiaris,
 7        I, XXVII  |            123] cuius quidem rei cum causam quaererem, quidnam esset
 8        I, XXXI   |              cum ea audire cupiebas, causam cur cuperes non fuisse nihil
 9        I, XXXVIII|             capiatur, ego tibi ullam causam maiorem committendam putem?
10        I, XXXVIII|             Antonium iudicio privato causam defenderem, nonne omnis
11        I,  XL    |              omnibus rebus civilibus causam contentionemque maiorem
12        I, XLIX   |           senator bonus ob eam ipsam causam orator est aut hic disertus
13        I,   L    |             et iuris peritus, ob eam causam inest in facultate dicendi
14        I,  LI    |            vellet, haesitavit ob eam causam, quod nesciret, quid esset
15        I, LII    |         universum senatum, cuius tum causam agebas, ausus es dicere?
16        I, LIII   |         ornatius quidem aut liberius causam dici suam, quam simplex
17        I, LIII   |       sororis suae filio; dixit item causam illam quadam ex parte Q.
18        I, LVI    |            quae coemptionem fecerit, causam posse defendere; nec, si
19        I, LVI    |            idem erciscundae familiae causam agere non possit.
20        I, LVII   |            aut praeceptis soceri tui causam M'. Curi defendisti, non
21        I, LVII   |            positum videretur, vel si causam ageres militis, patrem eius,
22        I, LIX    |            iuris utilitas ad quamque causam quamvis repente vel a peritis
23       II, III    |        admirati maiorem aliquam esse causam eorum adventus suspicati
24       II, VII    |             aucupetur, ita dicam, si causam putatis esse, cur audiatis." ~
25       II, XIV    |       ambulem, etiam si ego aliam ob causam ambulem, fieri natura tamen,
26       II, XVII   |           omni ratione ad tempus, ad causam oratione moderandus (in
27       II, XIX    |     controversiam et in quaestionis: causam appellant rem positam in
28       II, XIX    |          brevis; post autem dividere causam aut proponere; nostra confirmare
29       II, XXIV   |           Nihil est negoti eius modi causam cognoscere: recte igitur
30       II, XXIV   |          foro volitare et a causa ad causam ire videantur, causas dicunt
31       II, XXIV   |         loquatur, et agere adversari causam, ut ille agat suam et quicquid
32       II, XXV    |           quaeritur; ut cum L. Opimi causam defendebat apud populum,
33       II, XXV    |    praecipiunt ut verbum illud, quod causam facit, breviter uterque
34       II, XXIX   |        necesse est, ut is, qui nobis causam adiudicaturus sit, aut inclinatione
35       II, XXX    |               unde omnis ad omnem et causam et orationem disputatio
36       II, XXX    |              scribendum, sic illi ad causam explicandam statim occurrant.
37       II, XXX    |             isti docent, quid faciat causam, id est, quo sublato controversia
38       II, XXX    |         Opimius Gracchum. Quid facit causam? Quod rei publicae causa,
39       II, XXXII  |            inlustria; nam si Mancini causam in uno Mancino ponimus,
40       II, XXXII  |      nascetur; sin illa controversia causam facit, videaturne ei, quem
41       II, XXXII  |              existimatis a M'. Curio causam didicisse L. Crassum et
42       II, XXXIII |      consultationis aut dubitationis causam aliquam fuisse; ut, quod
43       II, XXXV   |               ut penitus insinuet in causam, ut sit cura et cogitatione
44       II, XLIV   |              sponte ipsi adferant ad causam iudices ad id, quod utilitas
45       II, XLIX   |              proprio in Caepionem ad causam nostram converteram, tum
46       II,  LV    |        aculei contumeliarum inerant, causam illam disputationemque elusit,
47       II, LVII   |     committam ut, si defugerim, tibi causam aliquam recusandi dem. Quamquam
48       II, LXI    |           publicam accepto et ob eam causam verecundanti in publicum
49       II, LXIV   |              in Caelio sane etiam ad causam utile fuit tuum illud, Antoni,
50       II, LXXII  |               LXXII] Ego enim cum ad causam sum adgressus atque omnia
51       II, LXXV   |         dicam, fugere ea, quae valde causam meam premerent, cum id non
52       II, LXXV   |           laesus efferare iracundia, causam relinquas, nihilne noceas?
53       II, LXXV   |       libenter male audiam, sed quia causam non libenter relinquo, nimium
54       II, LXXIX  |         habere debebit aut aditum ad causam et communitionem aut quoddam
55      III,   X    |             alterum adhibetur ob eam causam, ut intellegatur quid quisque
56      III, XXIV   |           iam non tenerent ob eamque causam iuventus nostra dedisceret
57      III, XXVIII |           horum superius illud genus causam aut controversiam appellant
58      III, LXI    |           coegerunt; scitum est enim causam conferre in tempus, cum
59      III, LXI    |             cum me consule in senatu causam defendit Africae nuperque