Liber, Caput

 1        I,  VI    |         hoc suscipere ac polliceri videtur, ut omni de re, quaecumque
 2        I, VII    |            est Socrates, quae mihi videtur non tam ipsa acula, quae
 3        I, VIII   |    quicquam" inquit "praestabilius videtur, quam posse dicendo tenere
 4        I,  IX    |         vim repressisse eloquentia videtur, non consilio et sapientia
 5        I, XII    |       locus philosophorum proprius videtur, neque orator me auctore
 6        I,  XV    |            cuipiam nimis infinitum videtur, quod ita posui "quaecumque
 7        I, XVII   |            si tibi tantum in nobis videtur esse, quibus etiam si ingenium,
 8        I, XVIII  |       quoddam orationis genus esse videtur eorum hominum, de quibus
 9        I, XXIII  | scientiaque comprehensis, non mihi videtur ars oratoris esse ulla;
10        I, XXVI   |            dicendo, tamen impudens videtur; non enim pudendo, sed non
11        I, XXVII  |  animadversum, stultitiae peccatum videtur;
12        I, XXVII  |  excusationem non habet, quia nemo videtur, aut quia crudus fuerit
13        I, XXXVIII|    singularis et divina vis ingeni videtur, etiam si hac scientia iuris
14        I, XLIV   |            philosophorum unus mihi videtur XII tabularum libellus,
15        I, XLVII  |      Mucius "satis superque abs te videtur istorum studiis, si modo
16        I, XLVII  |            mysteria enuntiet?" "Vt videtur," inquit Sulpicius; "nam
17       II, III    |             nihil enim mihi quidem videtur in Crassi et Antoni sermone
18       II,  IV    |           ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum,
19       II,   V    |          aut locus hic non idoneus videtur, in quo porticus haec ipsa,
20       II,  VI    |           mihi enim liber esse non videtur, qui non aliquando nihil
21       II, VII    |         quam adriserunt, "res mihi videtur esse" inquit "facultate
22       II, XII    |            haec causarum numeranda videtur aut propriis praeceptis
23       II, XIII   |            Thucydidem est, ut mihi videtur, imitatus. Postea vero ex
24       II, XIV    |          tamen est, ut mihi quidem videtur, dulcior. Minimus natu horum
25       II, XVII   |         non enim mihi minus operis videtur de universis generibus rerum
26       II,  XX    |          divinitatis mihi cuiusdam videtur, alterum, vel non facere
27       II, XXIII  |          quemquam mihi magno opere videtur imitari; qui tamen verborum
28       II, XXVII  |            quod totum arte tinctum videtur, tametsi artem requirit,
29       II, XXIX   |            ac defensio posita est, videtur omnem huius generis quasi
30       II, XXXVI  |      quidem mihi magis veri simile videtur; plus enim te operae Graecis
31       II, XLII   |         Catulus "etiam nunc deesse videtur eis rebus, Antoni, quas
32       II, LIV    |          re mihi quidem nullo modo videtur doctrina ista res posse
33       II, LVII   |         hoc a te peto, ut, si tibi videtur, disputes de hoc toto iocandi
34       II, LXII   |         vel maxime; ingeniosi enim videtur vim verbi in aliud, atque
35       II, LXIII  |            salsius; ut apud Novium videtur esse misericors ille, qui
36       II, LXIII  |    ridiculi], fuit, ut mihi quidem videtur, salsissimus. Hoc tum est
37       II, LXVII  |         ponuntur - per mihi scitum videtur, C. Publicium solitum dicere "
38       II, LXIX   |           ridetur; in quo, ut mihi videtur, persalsum illud est apud
39       II, LXXIII |         qui faceret. Nunc, si tibi videtur, Antoni, demonstres velim,
40       II, LXXVII |           coepta est, melior fieri videtur.
41       II, LXXXI  |          333] Neque sane iam causa videtur esse cur secernamus ea praecepta,
42       II, LXXXI  |          gravissimae mihi personae videtur esse; nam et sapientis est
43       II, LXXXII |         inlustrius esse adhibendum videtur; maximaque pars orationis
44       II, LXXXIII|          vitio dictum esse aliquid videtur, aut hominum offensione
45       II, LXXXV  |           enim denique virtus esse videtur praestantis viri, quae est
46      III,  VI    |           si haec maior esse ratio videtur, quam ut hominum possit
47      III,  VI    |              22] Sed si hoc quoque videtur esse altius, quam ut id
48      III, VII    |          Natura nulla est, ut mihi videtur, quae non habeat in suo
49      III,  XI    |           sermone quasi coniunctum videtur: sunt enim certa vitia,
50      III,  XI    |             L. Cotta, gaudere mihi videtur gravitate linguae sonoque
51      III, XII    |    oratores antiquos, sed messores videtur imitari." Hic cum adrisisset
52      III,  XV    |         quidem illa doctrina eadem videtur et recte faciendi et bene
53      III, XXXVII |     quaerendum [atque explicandum] videtur. ~
54      III, XXXVIII|           persaepe mihi admirandum videtur quid sit, quod omnes translatis
55      III, XLIX   |          tanti laboris est, quanti videtur, nec sunt haec rhythmicorum
56      III,  LI    |    cantibus, non neglecta, ut mihi videtur, a Numa rege doctissimo
57      III,  LX    |       censeo serviendum; sed illud videtur ab huius nostri sermonis