Liber, Caput
1 I, V | exemplorumque vis, neque legum ac iuris civilis scientia neglegenda
2 I, X | didicisti, quod interdum pudeat, iuris ignara est.
3 I, XI | neque sine legum, morum, iuris scientia neque natura hominum
4 I, XXVIII | prope poetarum, memoria iuris consultorum, voX] tragoedorum,
5 I, XXXVI | dicendi ratio aut copia, sed iuris civilis scientia: quod alter
6 I, XXXVII | ferre maximam potuit, et iuris civilis omnium peritissimus?
7 I, XXXVIII| videtur, etiam si hac scientia iuris nudata sit, posse se facile
8 I, XXXVIII| causas sine ulla scientia iuris audet accedere? Quae potuit
9 I, XXXVIII| suo valde sapiens et ab iuris studio non abhorrens, simili <
10 I, XXXVIII| Homo omnium et disciplina iuris civilis eruditissimus et
11 I, XXXVIII| atque, ut ego soleo dicere, iuris peritorum eloquentissimus,
12 I, XXXVIII| eloquentissimus, eloquentium iuris peritissimus, ex scripto
13 I, XLI | nam si esset ista cognitio iuris magna atque difficilis,
14 I, XLII | declaret, perfectam artem iuris civilis habebitis, magis
15 I, XLII | conligentem undique repleri iusta iuris civilis scientia. ~
16 I, XLIV | etiam illam ex cognitione iuris laetitiam et voluptatem,
17 I, XLIV | perfecti oratores esse vellent, iuris civilis esse cognitionem
18 I, XLV | ut ille, qui propter hanc iuris civilis scientiam sic appellatus
19 I, XLV | potest esse perfugium quam iuris interpretatio? Equidem mihi
20 I, XLV | Est enim sine dubio domus iuris consulti totius oraculum
21 I, XLVI | ut ante diximus, oratori iuris scientia necessaria est,
22 I, XLVI | antiquitatis memoria et publici iuris auctoritas et regendae rei
23 I, XLVIII | autem quaereretur quisnam iuris consultus vere nominaretur,
24 I, L | Crassus idem fuit eloquens et iuris peritus, ob eam causam inest
25 I, L | inest in facultate dicendi iuris civilis scientia.
26 I, L | scriptis ludere proprium esse iuris civilis, quoniam utrumque
27 I, LV | alieno ornatu velis ornare iuris civilis scientiam, suo quoque
28 I, LV | Nam, si ita diceres, qui iuris consultus esset, esse eum
29 I, LV | itemque qui esset orator, iuris eundem esse consultum, praeclaras
30 I, LV | socias dignitatis. Nunc vero iuris consultum sine hac eloquentia,
31 I, LV | esse posse. Ita est tibi iuris consultus ipse per se nihil
32 I, LV | saepe utitur orator subsidio iuris in causis, idcirco istam
33 I, LV | in causis, idcirco istam iuris scientiam eloquentiae tamquam
34 I, LVI | quae ab homine eloquenti iuris imperito non ornatissime
35 I, LVI | adiuverit oratorem in his causis iuris scientia, cum hic iuris
36 I, LVI | iuris scientia, cum hic iuris consultus superior fuerit
37 I, LVI | sed alieno, hoc est, non iuris scientia, sed eloquentia,
38 I, LVII | testamentum; ergo in hoc genere iuris iudicia nulla sunt: licet
39 I, LVII | oratori omnem hanc partem iuris non controversi ignorare,
40 I, LVII | laetitiae fuit; in quo quid tibi iuris civilis exercitatio profuerit,
41 I, LVII | Ipse ille Mucius paterni iuris defensor et quasi patrimoni
42 I, LVIII | illud etiam sine cognitione iuris, quam sit bellum cavere
43 I, LVIII | tu concedis, ut sine ulla iuris scientia tamen causis satis
44 I, LIX | Nihilne igitur prodest oratori iuris civilis scientia? Non negare
45 I, LIX | datur, quanto minus est ad iuris civilis perdiscendi occupationem
46 I, LIX | aliunde adripi non potest, iuris utilitas ad quamque causam
47 I, LIX | ministros habent in causis iuris peritos, cum ipsi sint imperitissimi,
48 I, LX | senectutem a solitudine vindicari iuris civilis scientia, fortasse
49 I, LX | historiam dico et prudentiam iuris publici et antiquitatis
50 II, XXXII | sit, heres esse: perpetui iuris et universi generis quaestio
51 II, XXXIII | 142] In quo etiam isti nos iuris consulti impediunt a discendoque
52 II, XLII | veritate aut praescripto aut iuris norma aliqua aut iudici
53 II, LII | aequabilitatem communis iuris praestantia dignitatis aut
54 III, XXXIII | Aut quia poterat dicere, iuris scientiam neglegebat? Vtroque
55 III, XXXIII | quidem obsoleverunt; aut iuris scientiam, ne eius quidem
|