Liber, Caput
1 I, VIII | pristino sermone relaxarentur animi omnium, solebat Cotta narrare
2 I, X | nihil de malis, nihil de animi permotionibus, nihil de
3 I, XIII | temperantia, de magnitudine animi, de omni virtutis genere
4 I, XXV | naturam defuisse; nam et animi atque ingeni celeres quidam
5 I, XXVI | quaeritur necessaria, sed animi libera quaedam oblectatio,
6 II, V | fructus est non contentio animi, sed relaxatio. ~
7 II, VI | legere consuesse et ad omnem animi remissionem ludumque descendere.
8 II, VI | opere volitare, sic nostri animi negotiis forensibus atque
9 II, XVI | prudentia, de magnitudine animi, de liberalitate, de pietate,
10 II, XVII | severitatem tum ad remissionem animi, tum ad tristitiam ad laetitiam
11 II, XVII | actio varia, vehemens, plena animi, plena spiritus, plena doloris,
12 II, XXIV | personas unus sustineo summa animi aequitate, meam, adversari,
13 II, XXVIII | oratio, ut et concilientur animi et doceantur et moveantur; [
14 II, XXIX | argumentis adducatur aut animi permotione cogatur. Sed
15 II, XXXV | perspiciamus omnis, qui sensus animi plerumque indicant, diligentia
16 II, XXXV | sunt in cura, attentione animi, cogitatione, vigilantia,
17 II, XLII | moveatur, ut impetu quodam animi et perturbatione magis quam
18 II, XLIII | orator. Conciliantur autem animi dignitate hominis, rebus
19 II, XLIII | mansuetudinis, pietatis, grati animi, non appetentis, non avidi
20 II, XLIV | de propinquis ac] talibus animi permotionibus.
21 II, XLV | horrere soleo: tanta vis animi, tantus impetus, tantus
22 II, XLVI | dolere, totiens omni motu animi concitari, praesertim in
23 II, XLVII | loquar nescio, sed motu magno animi ac dolore, ut discinderem
24 II, XLVII | magis vi et dolore et ardore animi concitaras, ut ego ad id
25 II, L | maximarum, ut quibus rebus animi hominum moverentur teneremus. ~
26 II, LIII | et ex hac vi non numquam animi aliquid inflandum est illi
27 II, LXIV | Catoni; cum ille "ex tui animi sententia tu uxorem habes?" "
28 II, LXIV | hercule" inquit "ex mei animi sententia." Haec aut frigida
29 II, LXXII | causae et eos locos, quibus animi iudicum conciliantur, et
30 II, LXXXIII| turpiter, si sordide, si quo animi vitio dictum esse aliquid
31 II, LXXXIV | ingeni aliqua facultate aut animi magnitudine ac robore; nam
32 II, LXXXIV | Sapientia et magnitudo animi, qua omnes res humanae tenues
33 II, LXXXIX | et simul gaudeo iudicium animi mei comprobari, quod semper
34 III, I | sane recordatio veterem animi curam molestiamque renovavit.
35 III, II | vehementissima contentione animi, ingeni, virium ab eo dicta
36 III, III | propinquum suum, maximi animi virum, P. Crassum, suapte
37 III, III | nam tibi aut pro virtute animi constantiaque tua civilis
38 III, IV | contentione ac dimicatione [animi] revocasti.
39 III, VIII | autem fortissimo quodam animi impetu, plenissima et maxima
40 III, XVI | autem civili et a negotiis animi quodam iudicio abhorrerent,
41 III, XVIII | dicendi aspernatum esse omne animi sensusque iudicium primumque
42 III, XXV | dictis non aurium solum, sed animi iudicio etiam magis infucata
43 III, XXIX | ut sintne tria, corporis, animi externarumque rerum, aut,
44 III, XXX | miserationes omnisque ad omnem animi motum et impulsio et, si
45 III, XXXIV | linguae solum, verum etiam animi ac virtutis magister ad
46 III, XL | paene ponunt in conspectu animi, quae cernere et videre
47 III, LVII | non egeremus; verum quia animi permotio, quae maxime aut
48 III, LVII | 216] Omnis enim motus animi suum quendam a natura habet
49 III, LVII | fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae. Nam
50 III, LIX | quidem magno opere laudabant; animi est enim omnis actio et
51 III, LIX | enim omnis actio et imago animi vultus, indices oculi: nam
52 III, LIX | pars corporis, quae, quot animi motus sunt, tot significationes [
53 III, LIX | accio quae prae se motum animi fert, omnis movet; isdem
54 III, LIX | movet; isdem enim omnium animi motibus concitantur et eos
|