Liber, Caput
1 I, VI | esse omni laude cumulatus orator, nisi erit omnium rerum
2 I, X | poteris, non id mihi videbitur orator, sed Crassus sua quadam
3 I, XI | oratoribus inridendis ipse esse orator summus videbatur. Verbi
4 I, XII | arte, quocumque de genere, orator id, si tamquam clientis
5 I, XII | proprius videtur, neque orator me auctore umquam repugnabit;
6 I, XV | definire complectique vult, is orator erit mea sententia hoc tam
7 I, XV | atque studiis sita sunt, orator ignoret tantumque ea teneat,
8 I, XV | haec quidem nosse debet orator -, cum Sex. Pompeio, erudito
9 I, XVI | praeclare, quid est cur non orator de rebus eis eloquentissime
10 I, XIX | animis, ut eos adfici vellet orator; quod item fieri nullo modo
11 I, XXI | dederit, exsistat talis orator, qualem quaerimus, qui iure
12 I, XXVI | detractis omnibus vitiis orator atque omni laude cumulatus.
13 I, XXVIII | est, esse permulta, quae orator a natura nisi haberet, non
14 I, XLIX | bonus ob eam ipsam causam orator est aut hic disertus atque
15 I, LI | 220] Quis enim umquam orator magnus et gravis, cum iratum
16 I, LI | 221] Orator autem omnia haec, quae putantur
17 I, LIV | orationem disertissimus orator Lysias attulisset, quam,
18 I, LV | oratorem, itemque qui esset orator, iuris eundem esse consultum,
19 I, LV | syllabarum; sed quia saepe utitur orator subsidio iuris in causis,
20 I, LXI | primum illud revertar, sit orator nobis is, qui, ut Crassus
21 II, VIII | Qui actor imitanda quam orator suscipienda veritate iucundior?
22 II, IX | si quisquam dicitur nisi orator formare orationem eamque
23 II, IX | huius unius proprium; sed ut orator de eis rebus, quae ceterarum
24 II, IX | munus praestare possunt orator sine ea nomen obtinere suum
25 II, XVII | discere oporteret eum, qui orator esset futurus, quid, etiam
26 II, XXIII | copiosus, sed etiam sapiens orator habere deberet. ~
27 II, XXVIII | umquam ne audiente egit orator, quod non in memoria mea
28 II, XLIII | erga illum, pro quo dicet orator. Conciliantur autem animi
29 II, XLV | nisi omnes illi motus, quos orator adhibere volet iudici, in
30 II, LIX | imitatio, sicut obscenitas. Orator surripiat oportet imitationem,
31 II, LXXXIII| sine tibiis canere, sic orator sine multitudine audiente
32 III, IX | Antonius? Cum ille is sit orator, ut nihil eo possit esse
33 III, XIV | quandoquidem in ea versatur orator atque ea est ei subiecta
34 III, XX | enim quid ego, sed quid orator possit disputo - atque hos
35 III, XXI | poliuntur. Hic noster vulgaris orator, si minus erit doctus, at
36 III, XXI | is perfectus, is solus orator. Nam neque sine forensibus
37 III, XXI | politus et sapiens esse orator potest.
38 III, XXII | dicere, ut mihi non solum orator summus, sed etiam sapientissimus
39 III, XXVI | igitur ornatus et suavis orator - nec tamen potest aliter
40 III, XXVI | quivis vel vitiosissimus orator explicare possit; qua re,
41 III, XXXII | voluit, philosopho succubuit orator, qui aut non est victus
42 III, XXXII | appellas, copiosior et melior orator - sed hic in illo ipso Platonis
43 III, XXXVII | Sed quid ipse aedificet orator et in quo adiungat artem,
44 III, XXXVIII| in verbo simplici, quae orator adferat ad inlustrandam
45 III, XLIV | spiritu, non arte determinat, orator autem sic inligat sententiam
46 III, LII | 200] Tum denique hic nobis orator ita conformandus est et
47 III, LVI | dominatur; sine hac summus orator esse in numero nullo potest,
48 III, LXI | non enim ille mediocris orator in vestram quasi succrescit
|