Liber, Caput
1 I, II | animum ad ea ipsa artium genera circumspiciatque, qui in
2 I, XXIII | sensum accommodata omnia genera huius forensis nostrae dictionis.
3 I, XLII | 189] Tum sunt notanda genera et ad certum numerum paucitatemque
4 I, XLII | primum omne ius civile in genera digerat, quae perpauca sunt,
5 I, XLIII | cognoscitur et actionum genera quaedam maiorum consuetudinem
6 I, LX | multa sint et quam varia genera dicendi, id quod haud sciam
7 II, X | diceretur, ostendit: duo prima genera quaestionum esse, in quibus
8 II, XV | etiam Crassus ostendit duo genera ad dicendum dederunt: unum
9 II, XVI | primarum et certarum rerum genera ipsa didicerunt, reliqua [
10 II, XVII | enim totum hominem in duo genera solum causarum, cetera innumerabilia
11 II, XIX | componi posse dicebat: ut genera rerum primum exponerentur,
12 II, XXII | extulerint singulae singula prope genera dicendi? Quod non tam is
13 II, XXIII | dicendi molliora ac remissiora genera viguerunt. Inde Demochares,
14 II, XXVI | Ambiguorum autem cum plura genera sunt, quae mihi videntur
15 II, XXVI | 113] Ita tria sunt omnino genera, quae in disceptationem
16 II, XXVII | docent, cum causas in plura genera secuerunt, singulis generibus
17 II, XXXI | partiendis orationum modis duo genera causarum: unum appellant,
18 II, XXXII | exercitatione efficere potuerunt, ut genera rerum discernerent eaque
19 II, XXXIII | dissipatum esset, in certa genera coacturum et ad artem facilem
20 II, XXXIV | quae in dubium vocarentur, genera autem esse definita non
21 II, XXXVI | omnium summatim causas et genera ipsa gustavi." ~
22 II, XXXVIII| et coniuncta quaeremus et genera et partis generibus subiectas
23 II, XLVIII | 199] Omnium seditionum genera, vitia, pericula conlegi
24 II, LI | demovere; eademque haec genera sunt tractanda in iracundia
25 II, LIV | posse tradi. Etenim cum duo genera sint facetiarum, alterum
26 II, LVIII | quatenus; quintum, quae sint genera ridiculi. Atque illud primum,
27 II, LIX | cum ad ipsa ridiculorum genera venerimus. ~Duo sunt enim
28 II, LIX | venerimus. ~Duo sunt enim genera facetiarum, quorum alterum
29 II, LX | 243] Ergo haec duo genera sunt eius ridiculi, quod
30 II, LXI | 248] Nunc exponamus genera ipsa summatim, quae risum
31 II, LXII | quoque genus ridiculi, quae genera percurram equidem. ~
32 II, LXIII | Sed cum plura sint ambigui genera, de quibus est doctrina
33 II, LXVI | 264] Ac verborum quidem genera, quae essent faceta, dixisse
34 II, LXXI | nimis mihi videor in multa genera discripsisse; nam illa,
35 II, LXXI | natura quadam apta ad haec genera et moribus, ut ad cuiusque
36 II, LXXXIV | quia multa sunt orationum genera et graviora et maioris copiae,
37 II, LXXXIV | iungenda sunt etiam haec genera virtutum; ferunt enim aures
38 III, IX | totidem paene reperiantur genera dicendi? Ex qua mea disputatione
39 III, XVII | volunt. Fuerunt etiam alia genera philosophorum, qui se omnes
40 III, XXVIII | naturam eius nec partis nec genera proponunt, ut praeteriri
41 III, XXIX | coniecturam eamque in quattuor genera dispertiunt; nam aut quid
42 III, XXIX | si quaeratur, quot sint genera rerum expetendarum, ut sintne
43 III, XXIX | autem duo prima quaestionum genera ponuntur; nam aut simplex
44 III, XXX | Antonius, omnia sunt ad quaeque genera quaestionum argumenta sumenda;
45 III, XXXVIII| inveniendi rationem aut genera ponam? ~[XXXIX]
46 III, LVII | sunt ab his delapsa plura genera, leve asperum, contractum
|