Liber, Caput

 1        I, XII    |    adferunt proprium, compositam orationem et ornatam et artificio
 2        I, XXIX   |           exacuendos accommodavi orationem meam; et quamquam in utroque
 3        I, XXX    |        aut magnificam aut gravem orationem consuetudinis meae, qua
 4        I, XXXI   |   accommodate; deinde esse omnem orationem aut de infinitae rei quaestione
 5        I, XXXIII |          si subitam et fortuitam orationem commentatio et cogitatio
 6        I, XXXIV  | exercerem, aut Gracchus, si eius orationem mihi forte proposuissem:
 7        I, XLVI   |         201] Iam illa non longam orationem desiderant, quam ob rem
 8        I, XLIX   |        omnes eloquentes fuerunt, orationem suam et rei publicae dignitatem
 9        I, LIII   |   vehementer esset locutus, quam orationem in Originibus suis euit
10        I, LIV    |      Quin etiam, cum ei scriptam orationem disertissimus orator Lysias
11        I, LIV    |       essent viriles," sic illam orationem disertam sibi et oratoriam
12       II,   I    |         probabiliorem hoc populo orationem fore censebat suam, si omnino
13       II,  VI    |          malo enim non intellegi orationem meam quam reprehendi." ~
14       II,  IX    |      dicitur nisi orator formare orationem eamque variare et distinguere
15       II, XIV    |    legerim, sentio illorum tactu orationem meam quasi colorari. Sed
16       II, XXX    |      omnis ad omnem et causam et orationem disputatio ducitur. Neque
17       II, XXXIV  |         ex quibus omnia ad omnem orationem inventa ducuntur.
18       II, XXXVI  | disputationem, sed etiam ad hanc orationem, qua in causis utimur, inveniretur;
19       II, XLVIII |          pericula conlegi eamque orationem ex omni rei publicae nostrae
20       II, XLVIII |     iustiorem fuisse. Tum omnen, orationem traduxi et converti in increpandam
21       II,  LV    |        colonia Narbonensi Crassi orationem legendam dedisset, alteri
22       II, LXV    |          ornant igitur in primis orationem verba relata contrarie,
23       II, LXXIX  |           Est id quidem in totam orationem confundendum nec minime
24       II, LXXX   |  narratio obscura totam occaecat orationem; vel quod alia possis, semel
25       II, LXXXVII|          infundere in auris tuas orationem, sed in animo videantur
26      III,  VI    |          conor attingere, quibus orationem ornari atque inluminari
27      III, XXV    |     fusum aequabiliter per omnem orationem, sed ita distinctum, ut
28      III, XXVII  |    exaggerandam et amplificandam orationem accommodatius, quam utrumque
29      III, XXVIII |        vocabantur, omnem civilem orationem in horum alterutro genere
30      III, XXXIV  |        Sed ut ad Graecos referam orationem, quibus carere hoc quidem
31      III, XXXVIII|    inlustrandam atque exornandam orationem: aut inusitatum verbum aut
32      III, XLIII  |       impudenter; ut cum grandem orationem pro longa, minutum animum
33      III, XLIII  |     quibusdam notat et illuminat orationem. ~
34      III, XLIII  |         qua loquor; quae vinctam orationem efficit, quae cohaerentem,
35      III, XLVII  |          tamen incurrunt ipsi in orationem sermonemque nostrum; sed
36      III, XLVIII | adsentior Theophrasto, qui putat orationem, quae quidem sit polita
37      III, LIII   |        fere luminibus inlustrant orationem sententiae. ~
38      III, LIV    |         possunt, quae sententiis orationem verborumque conformationibus
39      III, LVI    |         a Rhodiis legisse fertur orationem illam egregiam, quam in
40      III, LVI    |    quantum esset in actione, qui orationem eandem aliam fore putarit