Liber, Caput
1 I, VII | Q. Mucius dicebatur et M. Antonius, homo et consiliorum
2 I, X | divinum hominem in dicendo et M. Aemilium Porcinam et C.
3 I, XIII | disserebam; cogebat enim me M. Marcellus hic noster, qui [
4 I, XIV | oratoris fuisse; nec, si huic M. Antonio pro Hermodoro fuisset
5 I, XXII | factu est: est enim apud M. Pisonem adulescentem [iam]
6 I, XXXVI | voce? plurimis verbis a M. Crasso praetore contenderet,
7 I, XXXVII | 171] Quid vero ille [M.] Cato? Nonne et eloquentia
8 I, XXXVIII| versata defensio est? Cum enim M. Marius Gratidianus aedis
9 I, XXXVIII| genere familiaris noster M. Buculeius, homo neque meo
10 I, XXXVIII| 180] Quid vero? Clarissima M'. Curi causa Marcique Coponi
11 I, XXXVIII| in suam tutelam veniret, M'. Curius esset heres, num
12 I, XL | dubitasset, P. Rutilius, M. filius, tribunus plebis,
13 I, XLVIII | ex eo genere Sex. Aelium, M'. Manilium, P. Mucium nominarem. ~
14 I, XLIX | maximis sit de rebus adsensus. M. vero Scaurus, quem non
15 I, XLIX | neque eadem ratione ac via M. Cato, P. Africanus, Q.
16 I, LIII | misericordiam concitasset, cum M. Cato, Galbae gravis atque
17 I, LVI | causis omnibus, sicut in ipsa M'. Curi, quae abs te nuper
18 I, LVII | praeceptis soceri tui causam M'. Curi defendisti, non adripuisti
19 II, I | institutione potuisset; M. autem Antonium omnino omnis
20 II, XXXII | nisi forte existimatis a M'. Curio causam didicisse
21 II, XLV | solere diceret et in causa M'. Aquili Gaique Norbani
22 II, XLVII | sed auctor meae, cum mihi M'. Aquilius in civitate retinendus
23 II, XLVII | et senatus et civitatis, M. Aemilium, lapide percussum
24 II, LVII | Caesarem, qui quamquam [M.] Crasso facetias concedit,
25 II, LX | candidatus A. Sempronius cum M. fratre suo complexus esset "
26 II, LXIV | aiunt Maluginensem illum [M.] Scipionem, cum ex centuria
27 II, LXV | ferret annalem, dissuasor M. Servilius "dic mihi," inquit "
28 II, LXV | Servilius "dic mihi," inquit "M. Pinari, num, si contra
29 II, LXV | verba, ut, Crassus apud M. Perpernam iudicem pro Aculeone
30 II, LXVI | ventre abstulisse"; ut illud M. Cicero senex, huius viri
31 II, LXVIII | cum audisset te censorem a M. Duronio de ambitu postulatum, "
32 II, LXX | Gracchum perculit: cum ei M. Flaccus multis probris
33 II, LXXI | sententiose ridicula dicuntur, ut M. Cincius, quo die legem
34 II, LXXI | non possunt, optantur; ut M. Lepidus, cum, ceteris se
35 II, LXXI | ut censor Lepidus, cum M. Antistio Pyrgensi equum
36 III, III | 10] Iam M. Antoni in eis ipsis rostris,
37 III, XXI | qui cum Panaetio vixit, M. Vigellius de virtute hominum
38 III, XXXIII | Meminerant illi Sex. Aelium; M'. vero Manilium nos etiam
39 III, XXXIII | 135] Quid enim M. Catoni praeter hanc politissimam
40 III, XLI | saepe verbo; ut si olim, M. Catone mortuo, "pupillum"
|